Gezondheid
alle pijlers
Een abortus of een moeder van 2 worden?
zaterdag 7 augustus 2010 om 20:22
Ik ben een 21 jarige jonge dame en ik woon bij mijn moeder met mijn dochter van haast 2. Ik heb dit jaar mijn diploma gehaald en plannen om door te studeren en met mijn dochter een huisje te zoeken.
Maar....
Ik ben zwanger, niet verder als 6 a 7 weken. En ik twijfel over een abortus, ik ben hier altijd tegen geweest en heb mijn dochter die destijds ongewenst was ook geboren laten worden, heb nu net mijn leven weer op de rit. Ik weet niet meer wat ik moet doen, de vader (zelfde als van mn dochter) vind dat ik het kind moet weghalen terwijl hij best voor ons kan zorgen, maar dat terzijde.
Ik vind abortus vreselijk maar het idee aan nu een tweede kind en alle moeilijkheden als alleenstaande moeder wil ik niet eens aan denken, ook is voor mij de vraag hoe een abortus in dit stadium wordt uitgevoerd, door een zuigkap??of echt met messen?
Ik ben zo tegen abortus dat het door me gevoel helemaal tegengehouden wordt, maar me verstand zegt me iets, ben heel bang dat ik instort, als alleenstaande moeder van 2 of door een abortus, verdorrie ik heb echt hulp en advies nodig zit hier te janken voelt zo rot allemaal.
Maar....
Ik ben zwanger, niet verder als 6 a 7 weken. En ik twijfel over een abortus, ik ben hier altijd tegen geweest en heb mijn dochter die destijds ongewenst was ook geboren laten worden, heb nu net mijn leven weer op de rit. Ik weet niet meer wat ik moet doen, de vader (zelfde als van mn dochter) vind dat ik het kind moet weghalen terwijl hij best voor ons kan zorgen, maar dat terzijde.
Ik vind abortus vreselijk maar het idee aan nu een tweede kind en alle moeilijkheden als alleenstaande moeder wil ik niet eens aan denken, ook is voor mij de vraag hoe een abortus in dit stadium wordt uitgevoerd, door een zuigkap??of echt met messen?
Ik ben zo tegen abortus dat het door me gevoel helemaal tegengehouden wordt, maar me verstand zegt me iets, ben heel bang dat ik instort, als alleenstaande moeder van 2 of door een abortus, verdorrie ik heb echt hulp en advies nodig zit hier te janken voelt zo rot allemaal.
zaterdag 7 augustus 2010 om 22:41
quote:Ikbenanoniem schreef op 07 augustus 2010 @ 22:32:
[...]
Juist jij als bijstandsconsulente zou het realisme in die opmerking moeten zien. Sterker nog: je geeft zelf aan dat het voor een bepaalde groep mensen wel degelijk het geval is.
Ik heb het ook niet van een vreemde gehoord, maar weet dit van iemand die al ruim 20 jaar werkt in de sociale zekerheid.
En zie je mij ergens zeggen dat TO niet wil werken? Ik wijs haar simpelweg op het risico dat ze kan lopen.
Neem van mij aan dat ik heel realistisch ben daar ik ook als fraudeconsulent heb gewerkt. Heb genoeg gezien en meegemaakt in de ruim 10 jaar dat ik dit werk doe. Maar als een alleenstaande moeder gemotiveerd is en een plan van aanpak maakt is de kans niet groot dat ze langdurig in de bijstand raakt. En de veronderstelling dat ook haar kinderen dan wel in de ´bijstandsgoot´ zullen belanden gaat wel heel erg ver.
Waar jij het over hebt zijn ongemotiveerde donders die op hun luie krent van de staatskas willen leven. En geloof mij dat ik die mensen in mijn bestand direkt herken en waarvan ik zorg dat ze in beweging komen zodat ze in no time in hun eigen levensonderhoud gaan voorzien. En werken ze niet mee dan maatregel op maatregel tot ze niet eens meer in de bijstand willen.
[...]
Juist jij als bijstandsconsulente zou het realisme in die opmerking moeten zien. Sterker nog: je geeft zelf aan dat het voor een bepaalde groep mensen wel degelijk het geval is.
Ik heb het ook niet van een vreemde gehoord, maar weet dit van iemand die al ruim 20 jaar werkt in de sociale zekerheid.
En zie je mij ergens zeggen dat TO niet wil werken? Ik wijs haar simpelweg op het risico dat ze kan lopen.
Neem van mij aan dat ik heel realistisch ben daar ik ook als fraudeconsulent heb gewerkt. Heb genoeg gezien en meegemaakt in de ruim 10 jaar dat ik dit werk doe. Maar als een alleenstaande moeder gemotiveerd is en een plan van aanpak maakt is de kans niet groot dat ze langdurig in de bijstand raakt. En de veronderstelling dat ook haar kinderen dan wel in de ´bijstandsgoot´ zullen belanden gaat wel heel erg ver.
Waar jij het over hebt zijn ongemotiveerde donders die op hun luie krent van de staatskas willen leven. En geloof mij dat ik die mensen in mijn bestand direkt herken en waarvan ik zorg dat ze in beweging komen zodat ze in no time in hun eigen levensonderhoud gaan voorzien. En werken ze niet mee dan maatregel op maatregel tot ze niet eens meer in de bijstand willen.
zaterdag 7 augustus 2010 om 22:55
@ ikbenanoniem.
Ik had dat zeker wel goed gelezen. Maar ik vind meteen een vergelijking trekken met de eeuwige bijstandstrekkers gewoon erg ver gaan. Zeker omdat TO aangeeft te willen studeren.
Dat er wordt aangegeven dat ze met een 2e kind zeker geen makkelijke tijd tegemoet gaat kan ik inkomen. Maar het gaat hier om een jong iemand met heel veel twijfels omdat er zoveel gaande is in haar jonge leven en ongetwijfeld de hormonen waar ze misschien wel nog emotioneler door reageert. Dan doen dat soort opmerkingen denk ik geen goed. Hetgeen ik ermee dus wilde zeggen is...het kan ook op een andere manier gebracht worden dat het krijgen van een 2e kind niet makkelijk zal zijn. Maar ik geloof wel dat als zij ervoor kiest het kind te houden en zij zaken goed op een rij zet dat alles uiteindelijk echt wel op de pootjes terecht komt.
Ik had dat zeker wel goed gelezen. Maar ik vind meteen een vergelijking trekken met de eeuwige bijstandstrekkers gewoon erg ver gaan. Zeker omdat TO aangeeft te willen studeren.
Dat er wordt aangegeven dat ze met een 2e kind zeker geen makkelijke tijd tegemoet gaat kan ik inkomen. Maar het gaat hier om een jong iemand met heel veel twijfels omdat er zoveel gaande is in haar jonge leven en ongetwijfeld de hormonen waar ze misschien wel nog emotioneler door reageert. Dan doen dat soort opmerkingen denk ik geen goed. Hetgeen ik ermee dus wilde zeggen is...het kan ook op een andere manier gebracht worden dat het krijgen van een 2e kind niet makkelijk zal zijn. Maar ik geloof wel dat als zij ervoor kiest het kind te houden en zij zaken goed op een rij zet dat alles uiteindelijk echt wel op de pootjes terecht komt.
zaterdag 7 augustus 2010 om 22:59
quote:dangeensuus schreef op 07 augustus 2010 @ 21:15:
[...]
Ze kan het kind helemaal niet weghalen bij haar vader tenzij hij met zijn poten aan zijn dochter zit of haar ernstig verwaarloost. Er is geen enkele rechter in nederland die zal zeggen : ow mevrouwtje u heeft volledig gelijk, die nieuwe liefde mag er niet bij anders mag u uw dochter weghalen.
De vraag is waarom jij uberhaupt wil samenwonen met zo'n weekdier die danst naar de pijpen van zijn ex. Of is het misschien zijn ex nog niet helemaal.
Ik zou als ik jou was mijn verstand gebruiken en hoe moeilijk het ook is toch kiezen voor een abortus. Je zegt zelf al dat je bij je moeder woont met je dochter, je bent hartstikke jong, nog afhankelijk van je moeder, opleiding moet je nog afmaken, en de verwekker is een hork van de bovenste plank.
Lullig gezegd , maar wat heb je behalve liefde te bieden aan de kleine? Die kan niet leven van de liefde alleen, en ik kan niet geloven dat jouw toekomstbeeld bestaat uit een uitkering drie hoog achter, met twee kindjes zonder actief vaderfiguur.
Dit is wel heel zwaarmoedig neergezet hoor ,maar twee kinderen is ontzettend pittig, als je daarnaast nog een opleiding wilt gaan doen en gaan solliciteren naar een baan waarbij je meld dat je op 23 jarige leeftijd 2 kinderen hebt en bij je moeder woont, dan word je hier snoeihard op afgerekend.Als je mijn dochter was, zou ik je dit gezien je situatie ook adviseren. Ik wens je veel sterkte toe.
[...]
Ze kan het kind helemaal niet weghalen bij haar vader tenzij hij met zijn poten aan zijn dochter zit of haar ernstig verwaarloost. Er is geen enkele rechter in nederland die zal zeggen : ow mevrouwtje u heeft volledig gelijk, die nieuwe liefde mag er niet bij anders mag u uw dochter weghalen.
De vraag is waarom jij uberhaupt wil samenwonen met zo'n weekdier die danst naar de pijpen van zijn ex. Of is het misschien zijn ex nog niet helemaal.
Ik zou als ik jou was mijn verstand gebruiken en hoe moeilijk het ook is toch kiezen voor een abortus. Je zegt zelf al dat je bij je moeder woont met je dochter, je bent hartstikke jong, nog afhankelijk van je moeder, opleiding moet je nog afmaken, en de verwekker is een hork van de bovenste plank.
Lullig gezegd , maar wat heb je behalve liefde te bieden aan de kleine? Die kan niet leven van de liefde alleen, en ik kan niet geloven dat jouw toekomstbeeld bestaat uit een uitkering drie hoog achter, met twee kindjes zonder actief vaderfiguur.
Dit is wel heel zwaarmoedig neergezet hoor ,maar twee kinderen is ontzettend pittig, als je daarnaast nog een opleiding wilt gaan doen en gaan solliciteren naar een baan waarbij je meld dat je op 23 jarige leeftijd 2 kinderen hebt en bij je moeder woont, dan word je hier snoeihard op afgerekend.Als je mijn dochter was, zou ik je dit gezien je situatie ook adviseren. Ik wens je veel sterkte toe.
zaterdag 7 augustus 2010 om 23:02
quote:Kikkerrr schreef op 07 augustus 2010 @ 22:55:
@ ikbenanoniem.
Ik had dat zeker wel goed gelezen. Maar ik vind meteen een vergelijking trekken met de eeuwige bijstandstrekkers gewoon erg ver gaan. Zeker omdat TO aangeeft te willen studeren.
Dat er wordt aangegeven dat ze met een 2e kind zeker geen makkelijke tijd tegemoet gaat kan ik inkomen. Maar het gaat hier om een jong iemand met heel veel twijfels omdat er zoveel gaande is in haar jonge leven en ongetwijfeld de hormonen waar ze misschien wel nog emotioneler door reageert. Dan doen dat soort opmerkingen denk ik geen goed. Hetgeen ik ermee dus wilde zeggen is...het kan ook op een andere manier gebracht worden dat het krijgen van een 2e kind niet makkelijk zal zijn. Maar ik geloof wel dat als zij ervoor kiest het kind te houden en zij zaken goed op een rij zet dat alles uiteindelijk echt wel op de pootjes terecht komt.
Ik heb geen vergelijking getrokken, dat maak jij er van.
Ik heb in één zin gezegd dat veel vrouwen het wel redden als alleenstaande moeder, maar dat er ook vrouwen zijn die het niet redden en die veelal in een uitkeringssituatie blijven hangen. Veel hangt af van de instelling van de vrouw in kwestie en haar bereidheid om af te zien en te knokken.
Je ziet mij nergens zeggen dat TO tot de groep behoort die op de bank gaat zitten. Ik vraag haar alleen of ze zich realiseert dat ze vanuit een achterstandssituatie haar leven moet gaan opbouwen en of ze bereid is daar voor te vechten.
Ik denk dat een beetje realisme over de situatie een goed tegenwicht biedt aan alle "een kind heeft alleen maar liefde nodig" -achtige uitspraken.
@ ikbenanoniem.
Ik had dat zeker wel goed gelezen. Maar ik vind meteen een vergelijking trekken met de eeuwige bijstandstrekkers gewoon erg ver gaan. Zeker omdat TO aangeeft te willen studeren.
Dat er wordt aangegeven dat ze met een 2e kind zeker geen makkelijke tijd tegemoet gaat kan ik inkomen. Maar het gaat hier om een jong iemand met heel veel twijfels omdat er zoveel gaande is in haar jonge leven en ongetwijfeld de hormonen waar ze misschien wel nog emotioneler door reageert. Dan doen dat soort opmerkingen denk ik geen goed. Hetgeen ik ermee dus wilde zeggen is...het kan ook op een andere manier gebracht worden dat het krijgen van een 2e kind niet makkelijk zal zijn. Maar ik geloof wel dat als zij ervoor kiest het kind te houden en zij zaken goed op een rij zet dat alles uiteindelijk echt wel op de pootjes terecht komt.
Ik heb geen vergelijking getrokken, dat maak jij er van.
Ik heb in één zin gezegd dat veel vrouwen het wel redden als alleenstaande moeder, maar dat er ook vrouwen zijn die het niet redden en die veelal in een uitkeringssituatie blijven hangen. Veel hangt af van de instelling van de vrouw in kwestie en haar bereidheid om af te zien en te knokken.
Je ziet mij nergens zeggen dat TO tot de groep behoort die op de bank gaat zitten. Ik vraag haar alleen of ze zich realiseert dat ze vanuit een achterstandssituatie haar leven moet gaan opbouwen en of ze bereid is daar voor te vechten.
Ik denk dat een beetje realisme over de situatie een goed tegenwicht biedt aan alle "een kind heeft alleen maar liefde nodig" -achtige uitspraken.
zaterdag 7 augustus 2010 om 23:14
Ik ben hier nog maar weinig reacties tegengekomen dat een kind alleen maar liefde nodig heeft. Dat zou inderdaad niet realistisch zijn. Maar liefde is wel de basis en van daaruit zou iemand dan een verder leven op kunnen bouwen.
Misschien kunnen moeders die dat wel is gelukt hun succesverhaal vertellen, wellicht geeft dat TO wat inspiratie over hoe het ook zou kunnen.
Misschien kunnen moeders die dat wel is gelukt hun succesverhaal vertellen, wellicht geeft dat TO wat inspiratie over hoe het ook zou kunnen.
zondag 8 augustus 2010 om 00:04
Hallo,
Ik vind het wel erg makkelijk om vanachter onze pc-tjes te roepen dat TO het kindje maar moet houden en alles op zijn pootjes terecht zal komen.
Ik heb zelf 2 kids, op redelijk jonge leeftijd gekregen en een aantal jaren van een uitkering " genoten" maar ik kan jullie nu meteen vertellen dat een uitkering sowieso niet best is voor je zelfbeeld en het duurt met twee kids langer om je uit deze situatie te onttrekken dan met 1 kind.
Het is ook niet gezegd dat het met het tweede kindje net zo soepel zal verlopen als met het eerste kindje, er kan van alles gebeuren en sluit een huilbaby ook niet uit! Dit is mij overkomen en ik kan jullie vertellen dat het zeker geen genieten is geblazen met 2 kids zonder vader, een baby die maandenlang huilt en het eeuwige geldgebrek waardoor zelfs je sociale leven eronder gaat lijden. En dan heb ik niet eens over het feit dat je een studie afronden of aan een nieuwe baan beginnen onder deze omstandigheden wel op je buik kunt schrijven.
Beslissingen neem je vaak vanuit je gevoel, terwijl het zoveel beter is je emotioneele en rationeele geest te verenigen zodat je vanuit je wijze geest goede beslissingen kunt maken, dit wordt ook wel het " buikgevoel" genoemd en ik noem het mijn kompas, kan er inmiddels blind op varen..
Ik vind het al van veel ruggegraat getuigen dat zij het eerste kindje heeft laten komen, moet zij dan nu de rest van haar leven kromliggen en zeker voor jaren achter de feiten aanlopen omdat haar vriend weigert verantwoording te nemen voor zijn nageslacht zoals het een echte vent betaamt? I dont think so!
Ik hoor ook meerdere mensen roepen dat zij zich te afhankelijk opstelt ten op zichte van die man..maar kinderen MAKEN je afhankelijk!! Want...it takes a village to rase one child! Kinderen kun je onmogelijk helemaal opvoeden in je eentje, is het niet de man die bijspringt dan zal het de oma, tante, buurvrouw, kdv en bso moeten zijn, je kunt tenslotte niet studere en werken en in je eentje voor twee kids zorgen, tenzij je een uitkering hebt maar dat wil TO overduidelijk niet en dat siert haar alleen maar.
Natuurlijk kun je spijt krijgen van een abortus, maar dat is mijns inziens als je de beslissing vanuit de verkeerde motieven neemt, en aan de OP te lezen heeft TO meer dan genoeg argumenten om met een beslissing tot abortus in vrede te kunnen leven.
Ik ben zeker geen pro abortus, heb mijn eerste kindje ook bewust gehouden terwijl ik 21 jaar was, zonder huis en baan en dat was erg zwaar! Ik had er niet aan moeten denken mijn tweede kind ook onder die omstandigheden te moeten krijgen.
Ik heb jarenlang het gevoel gehad achter de feiten aan te lopen en dat wens ik een jonge meid als zij zeker niet toe!
TO, probeer alsjeblieft een eerlijk en duidelijk plaatje in je hoofd te scheppen van hie de situatie zeg maar de komende 5 jaar zal zijn, dus niets verbloemen of bedekken, en probeer dan voor jezelf duidelijk te krijgen of dat is wat je wenst voor jou en je kindje.
Natuurlijk zal je van de evt. Nieuwe baby houden, maar what about the rest of youre life? Je zit op de goede weg,hou dat voor ogen en laat je niet afleiden.
Ik wens je alle wijsheid liefde en kracht bij het nemen van je beslissing.
Ik vind het wel erg makkelijk om vanachter onze pc-tjes te roepen dat TO het kindje maar moet houden en alles op zijn pootjes terecht zal komen.
Ik heb zelf 2 kids, op redelijk jonge leeftijd gekregen en een aantal jaren van een uitkering " genoten" maar ik kan jullie nu meteen vertellen dat een uitkering sowieso niet best is voor je zelfbeeld en het duurt met twee kids langer om je uit deze situatie te onttrekken dan met 1 kind.
Het is ook niet gezegd dat het met het tweede kindje net zo soepel zal verlopen als met het eerste kindje, er kan van alles gebeuren en sluit een huilbaby ook niet uit! Dit is mij overkomen en ik kan jullie vertellen dat het zeker geen genieten is geblazen met 2 kids zonder vader, een baby die maandenlang huilt en het eeuwige geldgebrek waardoor zelfs je sociale leven eronder gaat lijden. En dan heb ik niet eens over het feit dat je een studie afronden of aan een nieuwe baan beginnen onder deze omstandigheden wel op je buik kunt schrijven.
Beslissingen neem je vaak vanuit je gevoel, terwijl het zoveel beter is je emotioneele en rationeele geest te verenigen zodat je vanuit je wijze geest goede beslissingen kunt maken, dit wordt ook wel het " buikgevoel" genoemd en ik noem het mijn kompas, kan er inmiddels blind op varen..
Ik vind het al van veel ruggegraat getuigen dat zij het eerste kindje heeft laten komen, moet zij dan nu de rest van haar leven kromliggen en zeker voor jaren achter de feiten aanlopen omdat haar vriend weigert verantwoording te nemen voor zijn nageslacht zoals het een echte vent betaamt? I dont think so!
Ik hoor ook meerdere mensen roepen dat zij zich te afhankelijk opstelt ten op zichte van die man..maar kinderen MAKEN je afhankelijk!! Want...it takes a village to rase one child! Kinderen kun je onmogelijk helemaal opvoeden in je eentje, is het niet de man die bijspringt dan zal het de oma, tante, buurvrouw, kdv en bso moeten zijn, je kunt tenslotte niet studere en werken en in je eentje voor twee kids zorgen, tenzij je een uitkering hebt maar dat wil TO overduidelijk niet en dat siert haar alleen maar.
Natuurlijk kun je spijt krijgen van een abortus, maar dat is mijns inziens als je de beslissing vanuit de verkeerde motieven neemt, en aan de OP te lezen heeft TO meer dan genoeg argumenten om met een beslissing tot abortus in vrede te kunnen leven.
Ik ben zeker geen pro abortus, heb mijn eerste kindje ook bewust gehouden terwijl ik 21 jaar was, zonder huis en baan en dat was erg zwaar! Ik had er niet aan moeten denken mijn tweede kind ook onder die omstandigheden te moeten krijgen.
Ik heb jarenlang het gevoel gehad achter de feiten aan te lopen en dat wens ik een jonge meid als zij zeker niet toe!
TO, probeer alsjeblieft een eerlijk en duidelijk plaatje in je hoofd te scheppen van hie de situatie zeg maar de komende 5 jaar zal zijn, dus niets verbloemen of bedekken, en probeer dan voor jezelf duidelijk te krijgen of dat is wat je wenst voor jou en je kindje.
Natuurlijk zal je van de evt. Nieuwe baby houden, maar what about the rest of youre life? Je zit op de goede weg,hou dat voor ogen en laat je niet afleiden.
Ik wens je alle wijsheid liefde en kracht bij het nemen van je beslissing.
zondag 8 augustus 2010 om 00:48
Allereerst wil ik je heel veel sterkte, kracht en wijsheid wensen met de te maken keuze, probleempje. Ik hoop dat je voor jou de goede keuze maakt.
Maar wat ik mij af vraag is waarom er hier maar over 2 mogelijkheden wordt gesproken. Er is toch ook nog een derde optie?
Als je het niet over je hart kunt verkrijgen om het kindje weg te laten halen, is dan adoptie geen mogelijkheid?
Op die manier kun je de mogelijkheid open houden voor jezelf en voor je kindje om in de toekomst alsnog contact te onderhouden, maar geef je jezelf en je beide kinderen toch de mogelijkheid op een makkelijkere toekomst. Ik zeg niet dat dit een makkelijke optie is, maar vind het jammer dat er al 7 bladzijdes een discussie heerst, maar dit niet genoemd wordt. Er zijn genoeg mensen die graag een kindje willen, maar waarbij het niet lukt....
Niemand kan de keus voor jou maken, probleempje. Jij moet dat doen. Probeer alles voor jezelf op een rijtje te zetten en de beste keus te maken voor jou en je kinderen.
Maar wat ik mij af vraag is waarom er hier maar over 2 mogelijkheden wordt gesproken. Er is toch ook nog een derde optie?
Als je het niet over je hart kunt verkrijgen om het kindje weg te laten halen, is dan adoptie geen mogelijkheid?
Op die manier kun je de mogelijkheid open houden voor jezelf en voor je kindje om in de toekomst alsnog contact te onderhouden, maar geef je jezelf en je beide kinderen toch de mogelijkheid op een makkelijkere toekomst. Ik zeg niet dat dit een makkelijke optie is, maar vind het jammer dat er al 7 bladzijdes een discussie heerst, maar dit niet genoemd wordt. Er zijn genoeg mensen die graag een kindje willen, maar waarbij het niet lukt....
Niemand kan de keus voor jou maken, probleempje. Jij moet dat doen. Probeer alles voor jezelf op een rijtje te zetten en de beste keus te maken voor jou en je kinderen.
zondag 8 augustus 2010 om 01:12
Ik vind adoptie helemaal geen reële optie. Adopteren gaat gepaard met veel en veel en veel leed. Het geadopteerde kind moet leven met de wetenschap dat moeder hem/ haar niet wilde. Een aantal zal dat lukken maar een groot aantal krijgt hierdoor vroeg of laat psychische problemen. Ook voor een moeder is het afstaan van een kind een levenslang trauma, ook als ze daar zelf voor kiest
zondag 8 augustus 2010 om 01:12
quote:probleempje4 schreef op 07 augustus 2010 @ 20:27:
Geen probleem, eerste keer was ik nogal slordig met anticonceptie, deze keer puur door de pil heen, ben blijkbaar erg vruchtbaar
je hoort dit heel vaak, toch is het medisch bijna onmogelijk.
Daarnaast moet je natuurlijk naast de pil ook een condoom gebruiken
Geen probleem, eerste keer was ik nogal slordig met anticonceptie, deze keer puur door de pil heen, ben blijkbaar erg vruchtbaar
je hoort dit heel vaak, toch is het medisch bijna onmogelijk.
Daarnaast moet je natuurlijk naast de pil ook een condoom gebruiken
zondag 8 augustus 2010 om 01:23
quote:meds schreef op 08 augustus 2010 @ 01:12:
[...]
je hoort dit heel vaak, toch is het medisch bijna onmogelijk.
Daarnaast moet je natuurlijk naast de pil ook een condoom gebruiken
nou ja....!!!!!!
lijkt me een beetje een dooddoener om te zeggen 'ik ben blijkbaar erg vruchtbaar'.
Als je op je 21-ste voor de 2e keer ongewenst zwanger bent, ligt het 'probleem' volgens mij niet bij je vruchtbaarheid.
[...]
je hoort dit heel vaak, toch is het medisch bijna onmogelijk.
Daarnaast moet je natuurlijk naast de pil ook een condoom gebruiken
nou ja....!!!!!!
lijkt me een beetje een dooddoener om te zeggen 'ik ben blijkbaar erg vruchtbaar'.
Als je op je 21-ste voor de 2e keer ongewenst zwanger bent, ligt het 'probleem' volgens mij niet bij je vruchtbaarheid.
zondag 8 augustus 2010 om 01:26
quote:medje schreef op 08 augustus 2010 @ 01:23:
[...]
nou ja....!!!!!!
lijkt me een beetje een dooddoener om te zeggen 'ik ben blijkbaar erg vruchtbaar'.
Als je op je 21-ste voor de 2e keer ongewenst zwanger bent, ligt het 'probleem' volgens mij niet bij je vruchtbaarheid.
Ja kan de kans op een zwangerschap met de pil tot 1% reduceren. Maar blijkbaar zijn er dan nog hordes jongeren die zwanger worden. Door de pil zwanger worden kan bijna niet. het is dan een optelsom van verkeerd innemen, of verminderde werking of bijv. diarree.
Natuurlijk doe je altijd double dutch want er is ook nog zoiets als een SOA
[...]
nou ja....!!!!!!
lijkt me een beetje een dooddoener om te zeggen 'ik ben blijkbaar erg vruchtbaar'.
Als je op je 21-ste voor de 2e keer ongewenst zwanger bent, ligt het 'probleem' volgens mij niet bij je vruchtbaarheid.
Ja kan de kans op een zwangerschap met de pil tot 1% reduceren. Maar blijkbaar zijn er dan nog hordes jongeren die zwanger worden. Door de pil zwanger worden kan bijna niet. het is dan een optelsom van verkeerd innemen, of verminderde werking of bijv. diarree.
Natuurlijk doe je altijd double dutch want er is ook nog zoiets als een SOA
zondag 8 augustus 2010 om 01:41
de hoe en wat vraag is natuurlijk wel relevant. TO heeft al een kind van 2, je zou denken dat ze van die ongewenste zwangerschap wel wat geleerd heeft. Wie weet is ze steeds ongewenst zwanger omdat ze eigenlijk heel graag kinderen wil, maar net doet alsof ze het niet wil omdat haar ex het niet wil? In dat geval lijkt abortus geen goede keuze.
Enne de waarom vraag lijkt me ook relevant om de derde keer te voorkomen
Enne de waarom vraag lijkt me ook relevant om de derde keer te voorkomen
zondag 8 augustus 2010 om 10:44
quote:Yalssa schreef op 08 augustus 2010 @ 00:48:
Maar wat ik mij af vraag is waarom er hier maar over 2 mogelijkheden wordt gesproken. Er is toch ook nog een derde optie?
Als je het niet over je hart kunt verkrijgen om het kindje weg te laten halen, is dan adoptie geen mogelijkheid?
Op die manier kun je de mogelijkheid open houden voor jezelf en voor je kindje om in de toekomst alsnog contact te onderhouden.Ik zou adoptie dus idd echt geen mogelijkheid vinden. Iemand die uberhaupt geen kinderen wil, zal ook nooit zwanger willen zijn en willen dat er een kind van haar rond loopt. En iemand die wel kinderen wil, alleen niet op dat moment, gaat ook echt niet heel het trauma door van zwanger zijn en dan je kind afstaan. Jeetje, dat je het m.i. wrede idee zelfs maar oppert.
Maar wat ik mij af vraag is waarom er hier maar over 2 mogelijkheden wordt gesproken. Er is toch ook nog een derde optie?
Als je het niet over je hart kunt verkrijgen om het kindje weg te laten halen, is dan adoptie geen mogelijkheid?
Op die manier kun je de mogelijkheid open houden voor jezelf en voor je kindje om in de toekomst alsnog contact te onderhouden.Ik zou adoptie dus idd echt geen mogelijkheid vinden. Iemand die uberhaupt geen kinderen wil, zal ook nooit zwanger willen zijn en willen dat er een kind van haar rond loopt. En iemand die wel kinderen wil, alleen niet op dat moment, gaat ook echt niet heel het trauma door van zwanger zijn en dan je kind afstaan. Jeetje, dat je het m.i. wrede idee zelfs maar oppert.
zondag 8 augustus 2010 om 11:15
Hoi probleempje4,
Wat een dilemma. Uit jouw verhaal kan ik opmaken dat je liever niet voor de abortus kiest.
Ik heb niet alle reakties doorgelezen dus wellicht zeg ik iets wat er al staat.
Als het tegen je gevoel indruist om abortus te plegen moet je het volgens mij niet doen. Het feit dat je al een kind hebt lijkt me juist een extra reden om het niet te doen ongeacht de omstandigheden waarin je nu leeft.
Je zorgt al voor een kind en je weet hoe belangrijk dat kind voor je is, je kent de band die je op alle levels met jouw kind hebt. Je bent al moeder.
Een abortus kan er enorm inhakken, misschien niet bewust maar volgens mij toch altijd op een onbewust nivo. En dan zéker als je er om te beginnen al niet echt achter stond.
Krijg je naast je moeder die je helpt ook professionele hulpverlening? Ik denk aan het FIOM, die kunnen je bij uitstek ook bij dit soort dilemma's terzijde staan. Ze kunnen samen met je uitzoeken wat nu voor jou de beste keuze zou zijn.
Ze kunnen ook, als je ervoor kiest om het kind te houden, mee jouw mogelijkheden uitzoeken, je meehelpen om je leven goed op de rit te zetten en te houden.
Wat je ook kiest, ik zou op zoek gaan naar goede begeleiding!
Ik geloof wel in mogelijkheden voor jou met twee kinderen, ook zonder actieve betrokken vader. Als je ook voor jezelf (met hulp) een doel uitstippelt, kan er heel veel. Misschien wel juist omdat je nog zo jong bent.
groet en succes, Iep
Wat een dilemma. Uit jouw verhaal kan ik opmaken dat je liever niet voor de abortus kiest.
Ik heb niet alle reakties doorgelezen dus wellicht zeg ik iets wat er al staat.
Als het tegen je gevoel indruist om abortus te plegen moet je het volgens mij niet doen. Het feit dat je al een kind hebt lijkt me juist een extra reden om het niet te doen ongeacht de omstandigheden waarin je nu leeft.
Je zorgt al voor een kind en je weet hoe belangrijk dat kind voor je is, je kent de band die je op alle levels met jouw kind hebt. Je bent al moeder.
Een abortus kan er enorm inhakken, misschien niet bewust maar volgens mij toch altijd op een onbewust nivo. En dan zéker als je er om te beginnen al niet echt achter stond.
Krijg je naast je moeder die je helpt ook professionele hulpverlening? Ik denk aan het FIOM, die kunnen je bij uitstek ook bij dit soort dilemma's terzijde staan. Ze kunnen samen met je uitzoeken wat nu voor jou de beste keuze zou zijn.
Ze kunnen ook, als je ervoor kiest om het kind te houden, mee jouw mogelijkheden uitzoeken, je meehelpen om je leven goed op de rit te zetten en te houden.
Wat je ook kiest, ik zou op zoek gaan naar goede begeleiding!
Ik geloof wel in mogelijkheden voor jou met twee kinderen, ook zonder actieve betrokken vader. Als je ook voor jezelf (met hulp) een doel uitstippelt, kan er heel veel. Misschien wel juist omdat je nog zo jong bent.
groet en succes, Iep
zondag 8 augustus 2010 om 13:06
quote:_Branwen_ schreef op 08 augustus 2010 @ 10:44:
[...]
Ik zou adoptie dus idd echt geen mogelijkheid vinden. Iemand die uberhaupt geen kinderen wil, zal ook nooit zwanger willen zijn en willen dat er een kind van haar rond loopt. En iemand die wel kinderen wil, alleen niet op dat moment, gaat ook echt niet heel het trauma door van zwanger zijn en dan je kind afstaan. Jeetje, dat je het m.i. wrede idee zelfs maar oppert.Ik zeg niet dat ze dat moet doen of dat dat wel makkelijk is. Geen enkele optie is makkelijk in dit geval. Ik wil alleen aangeven dát er nog een optie. Het gaat er namelijk ook niet om of jij of iemand anders van ons daar wel voor zou kiezen... het is een mogelijkheid voor probleempje, that's it.
[...]
Ik zou adoptie dus idd echt geen mogelijkheid vinden. Iemand die uberhaupt geen kinderen wil, zal ook nooit zwanger willen zijn en willen dat er een kind van haar rond loopt. En iemand die wel kinderen wil, alleen niet op dat moment, gaat ook echt niet heel het trauma door van zwanger zijn en dan je kind afstaan. Jeetje, dat je het m.i. wrede idee zelfs maar oppert.Ik zeg niet dat ze dat moet doen of dat dat wel makkelijk is. Geen enkele optie is makkelijk in dit geval. Ik wil alleen aangeven dát er nog een optie. Het gaat er namelijk ook niet om of jij of iemand anders van ons daar wel voor zou kiezen... het is een mogelijkheid voor probleempje, that's it.
