Gezondheid
alle pijlers
Herstellen van (langdurige) ziekte / reintegreren, wie ook?
donderdag 10 mei 2007 10:50
Hallo,
Ik ben momenteel aan het herstellen van een lange tijd ziek zijn (ME) en zit in een reintegratietraject om vanuit de WAO weer parttime te gaan werken.
Ik zou het leuk vinden met mensen in contact te komen die in een zelfde situatie zitten, dus die ook herstellende zijn ofwel ook aan het reintegreren zijn. Om ervaringen uit te wisselen en elkaar tot steun te kunnen zijn, want het is soms best moeilijk, je loopt tegen veel dingen aan en het is fijn als je dat eens kan delen met iemand die hetzelfde meemeaakt. Een en ander wel vanuit een positieve instelling.
Groetjes!
Ik ben momenteel aan het herstellen van een lange tijd ziek zijn (ME) en zit in een reintegratietraject om vanuit de WAO weer parttime te gaan werken.
Ik zou het leuk vinden met mensen in contact te komen die in een zelfde situatie zitten, dus die ook herstellende zijn ofwel ook aan het reintegreren zijn. Om ervaringen uit te wisselen en elkaar tot steun te kunnen zijn, want het is soms best moeilijk, je loopt tegen veel dingen aan en het is fijn als je dat eens kan delen met iemand die hetzelfde meemeaakt. Een en ander wel vanuit een positieve instelling.
Groetjes!
woensdag 23 mei 2007 10:55
Hoi meiden,
Lekker weertje vandaag. Had 't al bijna te warm in 't zonnetje, dus nu weer even naar binnen en hier een stukje tikken...
Viv, fijn dat je gisteren weg hebt kunnen gaan en je daarna nog redelijk voelde. Dat soort dingen geeft weer vertrouwen vind je niet? Ik kan daar erg van genieten als ik iets 'gewoon' kan doen en me ook daarna nog redelijk voel. Moet vervolgens wel uitkijken dat ik niet overmoedig word, da's voor mij nog een grote uitdaging! Ik denk al vrij snel 'jippie, ik ben genezen!!'. :) Heel raar, maar op momenten dat ik me goed voel is al dat ziek zijn en me ellendig voelen ook ineens heel ver weg. Wat heel fijn is maar ik moet er dus wel goed op letten dat ik niet al m'n energie in 1 keer uitgeef en meteen veel teveel doe; waar we het al eerder over hadden.
Ja viv het is erg balen als mensen je niet begrijpen, zeker als ze niet eens naar je willen luisteren. Dan heeft het ook geen zin om erover te beginnen, en kun je het maar beter laten gaan, en doen wat goed voor jou is. Maar moeilijk is het wel.
Bij mij begrijpen de meeste mensen in m'n omgeving het nu wel enigszins. De mate van begrip wisselt wel behoorlijk, maar in elk geval wordt het wel geaccepteerd hoe het is. En dat is al heel fijn. Wat ik al eerder zei, als ik zelf nooit wat had gehad en iemand ineens iets 'vaags' zou hebben had ik misschien ook wel moeite gehad om het te begrijpen, wie weet. Vooral die wisselingen, die pink noemt, zijn natuurlijk heel lastig te begrijpen. De ene dag voel je je goed en de volgende compleet uitgeteld en beroerd. Dat begrijp ik zelf nog geeneens!
Wat fijn pink dat je zo'n stukje had over de ME. Jammer dat het niet meer op internet is, ik zou het ook wel willen hebben!
Wat ik wel een heel goed boekje vind, en wat jullie waarschijnlijk ook wel kennen, is 'Heden ik' van R. Dorrestein. Hierin wordt heel goed beschreven hoe het is om ME te hebben en het is daarbij nog grappig ook.
Mochten mensen zich er wel in willen verdiepen, dan is dit een goed boekje om ze te laten lezen.
Wat spannend Pink om je eigen boek te gaan uitgeven! Is jouw boek dan een waar gebeurd verhaal?
Wel jammer dat Dorrestein nu net ook met zo'n thema komt, maar wie weet pakt dit juist goed uit. Dat mensen dan gaan zoeken en op jouw boek terecht komen...
Ben trouwens blij te horen dat jullie dit forum ook nog steeds prettig en positief ervaren. Het is idd wel een punt pink, in hoeverre je over de klachten en narigheid wil schrijven. Ik heb hetzelfde gevoel hoor: enerzijds is het fijn om even je hart te luchten en het letterlijk 'van je af te schrijven', anderzijds wil ik ook niet teveel m'n aandacht op het ziek zijn en rot voelen leggen.
Ik vind het heel frappant dat je toen je die artikelen schreef, infecties op voelde komen! Ik geloof toch ook echt wel in the secret hoor, dat dat waar je je aandacht op legt, sterker wordt. Ik ben dan ook heel erg bezig om steeds weer me voor te stellen dat ik fit, en gezond, en stabiel, en energiek etc. ben. Ben nu ook zelfs een vision board aan het maken
. Met daarop o.a. plaatjes van gezonde, stralende, joggende, springende mensen etc. en een fotootje van mezelf ertussenin met de tekst 'gezond'. :D
Pink wat ik nog even wilde vragen: dat spilanthes van Vogel weet je zeker dat het zo heet? Kon het nl. bij Etos en Kruidvat niet vinden.
En heb jij het idee, dat het vervangen van je amalgaam bevorderend is voor je gezondheid? Ik zit nl. ook vol met amalgaam (nu nog 8 stuks) maar je hoort er zulke tegenstrijdige dingen over. Ooit zei een tandarts ook nog tegen mij, dat ik allergisch ben voor die witte, maar m'n huidige tandarts zei weer dat dat wel heel uitzonderlijk zou zijn. Ik zit er dus ook over te denken om ze allemaal te laten vervangen maar ja het is wel een heel gedoe en ik vraag me dus af of het invloed zal hebben.
Viv, wel prettig dat maar weinig mensen je opleiding gaan doen. Dan is er veel aandacht voor je en lijkt me ook wel fijn een kleine groep want dan heb je onderling denk ik meer een band en kun je elkaar hopelijk ook steunen enzo.
Over het reintegratieburo: ze begeleiden me wel goed hoor, maar tot nu toe zijn we voornamelijk bezig geweest met dingen als het omgaan met energie, balans vinden, en allerlei persoonlijke kwesties. Daar is dit buro ook heel sterk in, dat vinden ze heel belangrijk. Zo van: als de persoon lekker in z'n vel zit en zich goed en sterk voelt, komt de rest eigenlijk vanzelf. Dus gericht op werk bezig zijn is nog maar sinds kort.
Nee, van het uwv heb ik gelukkig geen last. Ik heb tot komende maart de tijd om een baan te vinden van hen, nog bijna een jaar dus en ik ga ervanuit dat dat lukt. Misschien gaat er ook wel vanzelf iets op m'n pad komen, dat ik niet precies 'moet' weten wat ik wil. Maar ik vind het wel lastig als mensen vragen wat voor iets ik zoek of wil gaan doen, en ik sta met m'n mond vol tanden...
Ik heb vorig jaar een tijd vrijwilligerswerk gedaan, en dat was heel leuk, het voldeed precies aan m'n eerder genoemde wensen w.b. omstandigheden/voorwaarden. Maar inhoudelijk zou ik dat nooit bedacht hebben. Dat was ook min of meer toevallig op m'n pad gekomen, dus wie weet...
Liefs line
Lekker weertje vandaag. Had 't al bijna te warm in 't zonnetje, dus nu weer even naar binnen en hier een stukje tikken...
Viv, fijn dat je gisteren weg hebt kunnen gaan en je daarna nog redelijk voelde. Dat soort dingen geeft weer vertrouwen vind je niet? Ik kan daar erg van genieten als ik iets 'gewoon' kan doen en me ook daarna nog redelijk voel. Moet vervolgens wel uitkijken dat ik niet overmoedig word, da's voor mij nog een grote uitdaging! Ik denk al vrij snel 'jippie, ik ben genezen!!'. :) Heel raar, maar op momenten dat ik me goed voel is al dat ziek zijn en me ellendig voelen ook ineens heel ver weg. Wat heel fijn is maar ik moet er dus wel goed op letten dat ik niet al m'n energie in 1 keer uitgeef en meteen veel teveel doe; waar we het al eerder over hadden.
Ja viv het is erg balen als mensen je niet begrijpen, zeker als ze niet eens naar je willen luisteren. Dan heeft het ook geen zin om erover te beginnen, en kun je het maar beter laten gaan, en doen wat goed voor jou is. Maar moeilijk is het wel.
Bij mij begrijpen de meeste mensen in m'n omgeving het nu wel enigszins. De mate van begrip wisselt wel behoorlijk, maar in elk geval wordt het wel geaccepteerd hoe het is. En dat is al heel fijn. Wat ik al eerder zei, als ik zelf nooit wat had gehad en iemand ineens iets 'vaags' zou hebben had ik misschien ook wel moeite gehad om het te begrijpen, wie weet. Vooral die wisselingen, die pink noemt, zijn natuurlijk heel lastig te begrijpen. De ene dag voel je je goed en de volgende compleet uitgeteld en beroerd. Dat begrijp ik zelf nog geeneens!
Wat fijn pink dat je zo'n stukje had over de ME. Jammer dat het niet meer op internet is, ik zou het ook wel willen hebben!
Wat ik wel een heel goed boekje vind, en wat jullie waarschijnlijk ook wel kennen, is 'Heden ik' van R. Dorrestein. Hierin wordt heel goed beschreven hoe het is om ME te hebben en het is daarbij nog grappig ook.
Mochten mensen zich er wel in willen verdiepen, dan is dit een goed boekje om ze te laten lezen.
Wat spannend Pink om je eigen boek te gaan uitgeven! Is jouw boek dan een waar gebeurd verhaal?
Wel jammer dat Dorrestein nu net ook met zo'n thema komt, maar wie weet pakt dit juist goed uit. Dat mensen dan gaan zoeken en op jouw boek terecht komen...
Ben trouwens blij te horen dat jullie dit forum ook nog steeds prettig en positief ervaren. Het is idd wel een punt pink, in hoeverre je over de klachten en narigheid wil schrijven. Ik heb hetzelfde gevoel hoor: enerzijds is het fijn om even je hart te luchten en het letterlijk 'van je af te schrijven', anderzijds wil ik ook niet teveel m'n aandacht op het ziek zijn en rot voelen leggen.
Ik vind het heel frappant dat je toen je die artikelen schreef, infecties op voelde komen! Ik geloof toch ook echt wel in the secret hoor, dat dat waar je je aandacht op legt, sterker wordt. Ik ben dan ook heel erg bezig om steeds weer me voor te stellen dat ik fit, en gezond, en stabiel, en energiek etc. ben. Ben nu ook zelfs een vision board aan het maken
. Met daarop o.a. plaatjes van gezonde, stralende, joggende, springende mensen etc. en een fotootje van mezelf ertussenin met de tekst 'gezond'. :DPink wat ik nog even wilde vragen: dat spilanthes van Vogel weet je zeker dat het zo heet? Kon het nl. bij Etos en Kruidvat niet vinden.
En heb jij het idee, dat het vervangen van je amalgaam bevorderend is voor je gezondheid? Ik zit nl. ook vol met amalgaam (nu nog 8 stuks) maar je hoort er zulke tegenstrijdige dingen over. Ooit zei een tandarts ook nog tegen mij, dat ik allergisch ben voor die witte, maar m'n huidige tandarts zei weer dat dat wel heel uitzonderlijk zou zijn. Ik zit er dus ook over te denken om ze allemaal te laten vervangen maar ja het is wel een heel gedoe en ik vraag me dus af of het invloed zal hebben.
Viv, wel prettig dat maar weinig mensen je opleiding gaan doen. Dan is er veel aandacht voor je en lijkt me ook wel fijn een kleine groep want dan heb je onderling denk ik meer een band en kun je elkaar hopelijk ook steunen enzo.
Over het reintegratieburo: ze begeleiden me wel goed hoor, maar tot nu toe zijn we voornamelijk bezig geweest met dingen als het omgaan met energie, balans vinden, en allerlei persoonlijke kwesties. Daar is dit buro ook heel sterk in, dat vinden ze heel belangrijk. Zo van: als de persoon lekker in z'n vel zit en zich goed en sterk voelt, komt de rest eigenlijk vanzelf. Dus gericht op werk bezig zijn is nog maar sinds kort.
Nee, van het uwv heb ik gelukkig geen last. Ik heb tot komende maart de tijd om een baan te vinden van hen, nog bijna een jaar dus en ik ga ervanuit dat dat lukt. Misschien gaat er ook wel vanzelf iets op m'n pad komen, dat ik niet precies 'moet' weten wat ik wil. Maar ik vind het wel lastig als mensen vragen wat voor iets ik zoek of wil gaan doen, en ik sta met m'n mond vol tanden...
Ik heb vorig jaar een tijd vrijwilligerswerk gedaan, en dat was heel leuk, het voldeed precies aan m'n eerder genoemde wensen w.b. omstandigheden/voorwaarden. Maar inhoudelijk zou ik dat nooit bedacht hebben. Dat was ook min of meer toevallig op m'n pad gekomen, dus wie weet...
Liefs line
woensdag 23 mei 2007 16:13
Hoihoi,
Idd Line, als je weer meer kunt doen dan je 'gewend' was, dat geeft zeker meer vertrouwen. Mijn valkuil is dat ik dan als een kip zonder kop alle dingen ga doen die de afgelopen tijd niet lukten. :P Ik moet dan wel verstandig doseren van mezelf maar dat is moeilijk. Dan denk ik; NU heb ik energie. Gauw ff alles doen voordat ik weer een mindere periode heb. Is geen goede instelling, maar dat gevoel is er wel.Dan ga je er eigenlijk weer vanuit dat die mindere periode komt, terwijl dat natuurlijk niet hoeft.
Ik was heel druk in mn hoofd vannacht, had moeite met slapen. Vandaag heb ik ook spierpijn boven mn knieën, dat is een teken dat ik moet uitkijken, dus ik doe het rustig aan vandaag. Mss vanavond ff lekker in bad.:)
Ja, Line, het is erg frustrerend mensen in mn omgeving te hebben die zich nergens in willen verdiepen. Staan ook nergens voor open, alleen voor zichzelf, zeg ik dan altijd maar. :P
Dan zou je ze bijna hetzelfde wensen als wat wij hebben voor een tijdje, dan hebben ze mss in de gaten wat voor draken het zijn, haha! Net als jij laatst schreef. Weet je, als hun 's een lichamelijke klacht hebben, dan is t altijd zoooo erg. Ooooh, niks is zo erg als dat, en dan verwachten ze wel medeleven van iedereen, daar kan ik dan niet zo goed tegen. :@ (ook bij een verkoudheid bijv) Daar heb ik gewoon moeite mee. Ik snap wel dat dat allemaal vervelend is op zo'n moment, maar dan begint het bij mij te borrelen, hoor.
Ja, dat boek ' heden ik', ken ik idd. Ze hebben toen ook zo'n kookboek gemaakt, met allemaal recepten erin.
Idd, jammer Pink dat je dat stuk over ME niet meer kunt vinden.
Pink; hartstikke goed van je dat je stappen onderneemt w.b de uitgave van je boek!
Frappant dat Dorresteijn nu net met zo'n thema komt. Mss kun je je voordeel ermee doen, net wat Line zegt eigenlijk. Ik vroeg me ook af, of je boek een waargebeurd verhaal is.
Ik herken t verhaal over bij google bovenaan staan. Dat wil ik tzt ook met mn site. Dan zien mensen je meteen staan!
Ik moet toegeven dat ik momenteel niet zo met The Secret bezig ben. Ik voel me nog steeds geblokkeerd, wordt wel minder, maar ik ben t nog niet kwijt. Ben nog steeds geïrriteerd, over jeweetwel. Manlief belt er vandaag weer achteraan. (ze hadden beloofd vandaag terug te bellen) Ik doe het niet meer. Maar hij wil gewoon wat doen, zodat ze mss toch iets ondernemen. Wel heel lief, hij heeft eerst gevraagd of ie het mocht doen van me. Ik vind het prima, maar ik denk dat het weinig uithaalt. Ik wil er gewoon geen energie meer insteken. Heb het nu echt gehad met ze!
Line; fijn dat je wat aan t re-buro hebt! Wel prettig ook dat je nog even de tijd hebt om erachter te komen wat je nu precies wil gaan doen. Ja, ik denk ook dat het eigenlijk 'als vanzelf' op je pad gaat komen.
Ooh, ik bedenk me net dat ik Pink nog geen mail gestuurd heb, zal ik ff doen! Als het goed is heb jij, Line, mn mailadres van de angel gehad. (ik had het al gevraagd voordat Pink haar email had neergezet, vandaar)
liefs
viv
Idd Line, als je weer meer kunt doen dan je 'gewend' was, dat geeft zeker meer vertrouwen. Mijn valkuil is dat ik dan als een kip zonder kop alle dingen ga doen die de afgelopen tijd niet lukten. :P Ik moet dan wel verstandig doseren van mezelf maar dat is moeilijk. Dan denk ik; NU heb ik energie. Gauw ff alles doen voordat ik weer een mindere periode heb. Is geen goede instelling, maar dat gevoel is er wel.Dan ga je er eigenlijk weer vanuit dat die mindere periode komt, terwijl dat natuurlijk niet hoeft.
Ik was heel druk in mn hoofd vannacht, had moeite met slapen. Vandaag heb ik ook spierpijn boven mn knieën, dat is een teken dat ik moet uitkijken, dus ik doe het rustig aan vandaag. Mss vanavond ff lekker in bad.:)
Ja, Line, het is erg frustrerend mensen in mn omgeving te hebben die zich nergens in willen verdiepen. Staan ook nergens voor open, alleen voor zichzelf, zeg ik dan altijd maar. :P
Dan zou je ze bijna hetzelfde wensen als wat wij hebben voor een tijdje, dan hebben ze mss in de gaten wat voor draken het zijn, haha! Net als jij laatst schreef. Weet je, als hun 's een lichamelijke klacht hebben, dan is t altijd zoooo erg. Ooooh, niks is zo erg als dat, en dan verwachten ze wel medeleven van iedereen, daar kan ik dan niet zo goed tegen. :@ (ook bij een verkoudheid bijv) Daar heb ik gewoon moeite mee. Ik snap wel dat dat allemaal vervelend is op zo'n moment, maar dan begint het bij mij te borrelen, hoor.
Ja, dat boek ' heden ik', ken ik idd. Ze hebben toen ook zo'n kookboek gemaakt, met allemaal recepten erin.
Idd, jammer Pink dat je dat stuk over ME niet meer kunt vinden.
Pink; hartstikke goed van je dat je stappen onderneemt w.b de uitgave van je boek!
Frappant dat Dorresteijn nu net met zo'n thema komt. Mss kun je je voordeel ermee doen, net wat Line zegt eigenlijk. Ik vroeg me ook af, of je boek een waargebeurd verhaal is.
Ik herken t verhaal over bij google bovenaan staan. Dat wil ik tzt ook met mn site. Dan zien mensen je meteen staan!
Ik moet toegeven dat ik momenteel niet zo met The Secret bezig ben. Ik voel me nog steeds geblokkeerd, wordt wel minder, maar ik ben t nog niet kwijt. Ben nog steeds geïrriteerd, over jeweetwel. Manlief belt er vandaag weer achteraan. (ze hadden beloofd vandaag terug te bellen) Ik doe het niet meer. Maar hij wil gewoon wat doen, zodat ze mss toch iets ondernemen. Wel heel lief, hij heeft eerst gevraagd of ie het mocht doen van me. Ik vind het prima, maar ik denk dat het weinig uithaalt. Ik wil er gewoon geen energie meer insteken. Heb het nu echt gehad met ze!
Line; fijn dat je wat aan t re-buro hebt! Wel prettig ook dat je nog even de tijd hebt om erachter te komen wat je nu precies wil gaan doen. Ja, ik denk ook dat het eigenlijk 'als vanzelf' op je pad gaat komen.
Ooh, ik bedenk me net dat ik Pink nog geen mail gestuurd heb, zal ik ff doen! Als het goed is heb jij, Line, mn mailadres van de angel gehad. (ik had het al gevraagd voordat Pink haar email had neergezet, vandaar)
liefs
viv
woensdag 23 mei 2007 23:53
Hoi lieve meiden,
Wat goed @Viv dat het zo veel kunt doen de laatste tijd. En dat je ervan geniet. Ik vind het fijn om dat te lezen.
Bijzonder dat je deze opleiding gaat doen, nadat je gedacht hebt dat je nooit meer zou kunnen werken. Ik kan me niet zo goed voorstellen hoe het moet voelen dat je zo jong nog denkt niet te kunnen werken. Het raakt me wel. Nou ja, mijn omgeving is er wel van overtuigd geweest dat het niet meer goed zou komen met me, maar zelf heb ik altijd in gedachten gehouden dat ik weer helemaal gezond zou worden. En ik ben alweer een heel eind op weg qua gezondheid. Ik ga er vanuit dat de rest ook weer komt en dat ik weer helemaal gezond word, en jij en Line ook *;.
Viv, waarom dacht je dat je het niet waard was de opleiding te doen die je graag wilt?
Vreselijk he, die mensen die je dingen aanpraten die je niet hebt. Heb ik ook meegemaakt, kon er (soms) achteraf om lachen :$.
Laatst zei een goede vriendin tegen me dat het jammer is dat ik zoveel heb meegemaakt in mijn jeugd. Als ik geen traumatische jeugd gehad had, had ik volgens haar waarschijnlijk gewoon fulltime kunnen werken. Au!!! Ze is een schat, en ze is een van de mensen die ik midden in de nacht uit bed mag bellen als er iets is (ik doe het niet, maar vind het lief dat het mag). Maar ze begrijpt nog steeds niet helemaal wat ME inhoudt, geloof ik.
Line, ik zal vragen of mijn moeder het nog ergens heeft, de gids voor niet-MEpatiënten. Ik wil de info zelf ook wel weer hebben, dan type ik het een keer over. Ik laat het je weten als ik het heb.
Het boek van Renate Dorrestein, Heden ik, ken ik. Ik heb het gelezen als onderdeel van verwerkingsproces. Kippenvel op mijn armen van zoveel herkenning. En ze heeft inderdaad humor. Ik was na het lezen van dit boek meteen een beetje fan van haar.
Ja, misschien pakt het inderdaad juist beter uit dat zij nu ook een boek over een dertienjarig vermist meisje heeft geschreven. ik weet nog niet eens precies wat de verhaallijn van het boek is, misschien is het weer heel anders. Ik vind haar publiciteitsstunt wel top!! Ze heeft posters op laten hangen om haar boek te promoten, maar op het eerste gezicht denk je dat het een poster is om de aandacht te verstigen op het "vermiste meisje".
Het boek dat ik schreef is autobiografisch. Toen ik een dertienjarig Pinkelfje was, liep ik weg van huis en was drie jaar lang dakloos.
Er worden natuurlijk vaker dit soort boeken uitgegeven. Vorig jaar (of was het alweer het jaar daarvoor?) was er een bestseller van een Amerikaanse schrijver, het boek heette "Shattered into a thousand pieces", oid. Het ging over een jongen die het spoor bijster raakte en heel jong aan de drugs ging en in het criminele circuit terechtkwam etc etc etc. Ik zag hem tijdens het zappen eens een diepte-interviews bij Ophrah geven. Mensen die soorgelijke problemen hadden, benaderden hem, en hij coachte hen, dat zag je ook bij Ophrah. Later bleek hij alles verzonnen te hebben! Niks geen slechte jeugd, alleen heel veel fantasie :?. Nou ja, toch knap gedaan...
Ja, het middel tegen candida heet Spilanthes en is van A. Vogel. Ik heb nog even gekeken op google, je kunt het ook online bestellen.
Klinkt niet verkeerd Line, wat je vertelt over het reïntegratiebureau. De punten waar jullie aan werken zijn natuurlijk erg belangrijk. En bij mij werkt het ook zo dat wanneer ik me goed voel, de rest bijna vanzelf volgt.
Over ziek worden als ik mijn aandacht erop richt; ik moet het echt doseren, merk ik. De ene keer is het juist goed als ik probeer uit te vinden wat er speelt, maar ik denk dat ook meespeelt dat het ziek worden behoorlijk traumatisch is geweest (herkennen jullie dat?). En aandacht geven aan nare ervaringen doet ook niet altijd goed.
Gisteren had ik een behoorlijke rotdag. Het voelde of elke cel in mijn lijf ziek was (ik denk dat ik weet waardoor dat kwam gisteren, maar weet niet zeker) Gisteren had ik een bui van Wat Als Dit Nooit Meer Goed Komt? Ik heb er expres niet over getiept hier, want het was al zo aanwezig, wilde het niet nog groter maken en me liever concentreren op andere dingen, voor zover mogelijk tenminste.
Vandaag ging het weer lekker, ik ben de stad ingegaan om te shoppen. Score: drie topjes, één overhemdblouse, drie lipsticks, een moisteriser, veel haarstylingsproducten om uit te proberen die waarschijnlijk na één keer gebruiken in de grijze bak belanden :$, wenkbrauwverf :? (ik ga het doen! mijn blonde wenkbrauwen zijn in de zomer na drie keer zwemmen wit, ik vind dat niet mooi) O ja, ik vroeg me vanmiddag af waarom tegenwoordig bijna elke lipstick of gel naar frambozen of sinaasappelen moet ruiken. Zouden er erg mensen zijn die graag naar sinaasappelen ruiken? Misschien vind ik het juist zo vies omdat ik nu helemaal suikervrij ben, ik houd niet meer zo van die zoete weeige luchtjes.
Na het shoppen en deze overpeinzingen dacht ik dat ik toe te zijn aan een middagdut, maar de vermoeidheid verdween ook weer vrij snel, dus geen middagdut. Ben aan mijn huishouden gegaan. Dus best druk bezig geweest vandaag. Om bij te komen heb ik precies gedaan wat op dit moment goed voelde. En vaak kan ik dan best weer veel.
Morgen drukdrukdruk, afspraak bij huisarts, er liggen nog wat administratiedingen, en ik wil een half verhaal schrijven om op schema te zijn. Had mijn verhaal al af willen hebben, maar het liep dus even anders.
O ja, wat amalgaam betreft Line, ik ken wel mensen die door de vullingen te laten verwijderen (en daarna te ontgiften) enorm zijn opgeknapt.
Het is wel belangrijk het met beleid te laten doen (hoor wie het zegt;)), en het ontgiften erna is ook net zo belangrijk. Ik weet niet wat voor effect het op mij heeft dat ik er inmiddels veel heb laten vervangen, omdat ik het zo geleidelijk aan heb laten doen. Maar als ik logisch nadenk kan het voor mij niet goed zijn om metalen in mijn mond te hebben aangezien ik er duidelijk allergisch voor ben.
De witte vullingen schijnen ook niet zaligmakend te zijn, die schijnen weer hormonen af te geven waardoor je oestrogeendominantie kan krijgen als je daar gevoelig voor bent . Toch leek mij die metalen nog schadelijker.
Kom je wel eens op het pilliewillieforum? Daar staan hele discussies op over amalgaam versus witte vullingen, en hoe te ontgiften, ed.
Liefs,
Pink
Wat goed @Viv dat het zo veel kunt doen de laatste tijd. En dat je ervan geniet. Ik vind het fijn om dat te lezen.
Bijzonder dat je deze opleiding gaat doen, nadat je gedacht hebt dat je nooit meer zou kunnen werken. Ik kan me niet zo goed voorstellen hoe het moet voelen dat je zo jong nog denkt niet te kunnen werken. Het raakt me wel. Nou ja, mijn omgeving is er wel van overtuigd geweest dat het niet meer goed zou komen met me, maar zelf heb ik altijd in gedachten gehouden dat ik weer helemaal gezond zou worden. En ik ben alweer een heel eind op weg qua gezondheid. Ik ga er vanuit dat de rest ook weer komt en dat ik weer helemaal gezond word, en jij en Line ook *;.
Viv, waarom dacht je dat je het niet waard was de opleiding te doen die je graag wilt?
Vreselijk he, die mensen die je dingen aanpraten die je niet hebt. Heb ik ook meegemaakt, kon er (soms) achteraf om lachen :$.
Laatst zei een goede vriendin tegen me dat het jammer is dat ik zoveel heb meegemaakt in mijn jeugd. Als ik geen traumatische jeugd gehad had, had ik volgens haar waarschijnlijk gewoon fulltime kunnen werken. Au!!! Ze is een schat, en ze is een van de mensen die ik midden in de nacht uit bed mag bellen als er iets is (ik doe het niet, maar vind het lief dat het mag). Maar ze begrijpt nog steeds niet helemaal wat ME inhoudt, geloof ik.
Line, ik zal vragen of mijn moeder het nog ergens heeft, de gids voor niet-MEpatiënten. Ik wil de info zelf ook wel weer hebben, dan type ik het een keer over. Ik laat het je weten als ik het heb.
Het boek van Renate Dorrestein, Heden ik, ken ik. Ik heb het gelezen als onderdeel van verwerkingsproces. Kippenvel op mijn armen van zoveel herkenning. En ze heeft inderdaad humor. Ik was na het lezen van dit boek meteen een beetje fan van haar.
Ja, misschien pakt het inderdaad juist beter uit dat zij nu ook een boek over een dertienjarig vermist meisje heeft geschreven. ik weet nog niet eens precies wat de verhaallijn van het boek is, misschien is het weer heel anders. Ik vind haar publiciteitsstunt wel top!! Ze heeft posters op laten hangen om haar boek te promoten, maar op het eerste gezicht denk je dat het een poster is om de aandacht te verstigen op het "vermiste meisje".
Het boek dat ik schreef is autobiografisch. Toen ik een dertienjarig Pinkelfje was, liep ik weg van huis en was drie jaar lang dakloos.
Er worden natuurlijk vaker dit soort boeken uitgegeven. Vorig jaar (of was het alweer het jaar daarvoor?) was er een bestseller van een Amerikaanse schrijver, het boek heette "Shattered into a thousand pieces", oid. Het ging over een jongen die het spoor bijster raakte en heel jong aan de drugs ging en in het criminele circuit terechtkwam etc etc etc. Ik zag hem tijdens het zappen eens een diepte-interviews bij Ophrah geven. Mensen die soorgelijke problemen hadden, benaderden hem, en hij coachte hen, dat zag je ook bij Ophrah. Later bleek hij alles verzonnen te hebben! Niks geen slechte jeugd, alleen heel veel fantasie :?. Nou ja, toch knap gedaan...
Ja, het middel tegen candida heet Spilanthes en is van A. Vogel. Ik heb nog even gekeken op google, je kunt het ook online bestellen.
Klinkt niet verkeerd Line, wat je vertelt over het reïntegratiebureau. De punten waar jullie aan werken zijn natuurlijk erg belangrijk. En bij mij werkt het ook zo dat wanneer ik me goed voel, de rest bijna vanzelf volgt.
Over ziek worden als ik mijn aandacht erop richt; ik moet het echt doseren, merk ik. De ene keer is het juist goed als ik probeer uit te vinden wat er speelt, maar ik denk dat ook meespeelt dat het ziek worden behoorlijk traumatisch is geweest (herkennen jullie dat?). En aandacht geven aan nare ervaringen doet ook niet altijd goed.
Gisteren had ik een behoorlijke rotdag. Het voelde of elke cel in mijn lijf ziek was (ik denk dat ik weet waardoor dat kwam gisteren, maar weet niet zeker) Gisteren had ik een bui van Wat Als Dit Nooit Meer Goed Komt? Ik heb er expres niet over getiept hier, want het was al zo aanwezig, wilde het niet nog groter maken en me liever concentreren op andere dingen, voor zover mogelijk tenminste.
Vandaag ging het weer lekker, ik ben de stad ingegaan om te shoppen. Score: drie topjes, één overhemdblouse, drie lipsticks, een moisteriser, veel haarstylingsproducten om uit te proberen die waarschijnlijk na één keer gebruiken in de grijze bak belanden :$, wenkbrauwverf :? (ik ga het doen! mijn blonde wenkbrauwen zijn in de zomer na drie keer zwemmen wit, ik vind dat niet mooi) O ja, ik vroeg me vanmiddag af waarom tegenwoordig bijna elke lipstick of gel naar frambozen of sinaasappelen moet ruiken. Zouden er erg mensen zijn die graag naar sinaasappelen ruiken? Misschien vind ik het juist zo vies omdat ik nu helemaal suikervrij ben, ik houd niet meer zo van die zoete weeige luchtjes.
Na het shoppen en deze overpeinzingen dacht ik dat ik toe te zijn aan een middagdut, maar de vermoeidheid verdween ook weer vrij snel, dus geen middagdut. Ben aan mijn huishouden gegaan. Dus best druk bezig geweest vandaag. Om bij te komen heb ik precies gedaan wat op dit moment goed voelde. En vaak kan ik dan best weer veel.
Morgen drukdrukdruk, afspraak bij huisarts, er liggen nog wat administratiedingen, en ik wil een half verhaal schrijven om op schema te zijn. Had mijn verhaal al af willen hebben, maar het liep dus even anders.
O ja, wat amalgaam betreft Line, ik ken wel mensen die door de vullingen te laten verwijderen (en daarna te ontgiften) enorm zijn opgeknapt.
Het is wel belangrijk het met beleid te laten doen (hoor wie het zegt;)), en het ontgiften erna is ook net zo belangrijk. Ik weet niet wat voor effect het op mij heeft dat ik er inmiddels veel heb laten vervangen, omdat ik het zo geleidelijk aan heb laten doen. Maar als ik logisch nadenk kan het voor mij niet goed zijn om metalen in mijn mond te hebben aangezien ik er duidelijk allergisch voor ben.
De witte vullingen schijnen ook niet zaligmakend te zijn, die schijnen weer hormonen af te geven waardoor je oestrogeendominantie kan krijgen als je daar gevoelig voor bent . Toch leek mij die metalen nog schadelijker.
Kom je wel eens op het pilliewillieforum? Daar staan hele discussies op over amalgaam versus witte vullingen, en hoe te ontgiften, ed.
Liefs,
Pink
donderdag 24 mei 2007 00:00
donderdag 24 mei 2007 11:05
Hallo meiden!
Zit met een bakje koffie achter de pc; vannacht weer de halve nacht wakker gelegen :(. Ik weet niet wat het is met dat slapen, maar de laatste week gaat het niet goed. Terwijl ik gister toch niet teveel had gedaan. Maar na een uurtje slapen, was ik weer klaarwakker en dat duurde vervolgens wel 4 of 5 uur. Erg vervelend. Vandaag dan maar weer rustig aan doen terwijl ik juist wat dingen had willen doen, zucht.
Ja viv (en pink), moeilijk is dat he, om jezelf te beheersen als je je een keer goed voelt! Ik heb dat ook, zeker na een periode dat het wat minder ging; dan wil je dat in 1 keer allemaal inhalen. Ook heb je als het minder ging vaak dingen voor je uit geschoven die je wel had willen doen, en heb je echt een hele lijst wat je dan ineens allemaal alsnog wil doen!
Pink, kan me voorstellen dat je in je twijfelbui er niet over wilde schrijven. Het is idd zoeken naar de balans: de ene keer helpt het om het even uit te storten, de andere keer lijkt het dan alleen maar erger te worden. Ben nog wel even benieuwd wat je gedaan hebt om er weer 'uit' te komen. Heb je het laten overwaaien, heb je ge-EFT't, of iets anders?
Heb zelf nl. ook wel die buien (afgelopen nacht nog ;)) en ben nog zoekende wat in zo'n geval het beste werkt.
Tsjonge pink, ik had niet gedacht dat je boek op jezelf betrekking had. Heftig om dat al op zo jonge leeftijd allemaal te hebben meegemaakt. Ik wil nog maar weer eens zeggen dat ik het heel bijzonder vind dat je zo goed en sterk uit alle narigheid bent gekomen.
Was het erg moeilijk om het allemaal op te schrijven? Of heeft het je (ook) goed gedaan? Ben je er lang mee bezig geweest? Lijkt me trouwens best eng om zo'n persoonlijk verhaal dan in de buitenwereld 'los te laten'.
Viv heeft het telefoontje van je man naar de opleiding nog iets opgeleverd? Ik hoop het! W.b. the secret: misschien kun je het toepassen op andere dingen. Dat je het niet perse nu met de uitslag toepast, maar met iets anders, gewoon om je even in een positief gevoel te brengen. Bv. dat je je voorstelt dat je je straks helemaal goed en gezond voelt en aan het werk bent met je therapie en hoe dat zou voelen.
Ja, ik kan soms ook wel boos/geirriteerd zijn als mensen uit m'n omgeving enorm gaan klagen over een verkoudheid of dat ze 'zo moe' zijn. Ik snap ook niet goed dat ze dat tegen mij zeggen. Ik zou zelf niet tegen iemand die behoorlijk ziek is gaan zeuren over m'n verkoudheid. Maar ja we komen allemaal tegen, dat mensen het toch niet erg goed begrijpen allemaal. Zoals jouw vriendin pink, die toch dicht naast je staat zo te lezen, maar het desondanks nog niet helemaal doorheeft...
Leuk dat je zo lekker bent wezen shoppen pink. Haarproducten, ha, daar ben ik ook een beetje verslaafd aan :D. Wat ik allemaal al niet geprobeerd heb! Heb mezelf nu echt even een verbod opgelegd! :D En over te zoete geurtjes: ik merk zelf ook dat ik door suikervrij, hier minder op gesteld ben.
Ook als ik dan eens zo'n light drankje ergens drink: bah, echt smerig, zo'n chemisch zoet smaakje.
Heb gister zelf ook even gewinkeld, ik wilde een leuk t-shirt kopen, zo'n beetje hippe die wat langer is, maar ik kon nog niet zo even snel slagen. Terwijl ik het toch echt goed had gevisualiseerd! :P
Ik heb trouwens wel eens dat ik helemaal in m'n hoofd heb wat voor kleren of schoenen ik wil en dan enthousiast naar de stad ga en het vervolgens nergens kan vinden. Tot 1 of 2 jaar later de winkels er vol mee liggen! Dus ofwel ben ik trendvoorspeller ofwel zijn mijn visualisaties zo sterk dat ze de hele mode industrie beinvloeden... haha nee hoor ik ben niet zo hip.
Btw pink je hoeft niet steeds rectificaties te maken als je eens een spel- of taalfoutje maakt hoor; het is zonder ook al duidelijk wat je bedoelt. Scheelt je weer wat energie!
Fijn pink dat je dat ME stukje hier neer wil zetten. Over het amalgaam: ja ik ken het pilliewillie forum, heb er een tijd terug regelmatig gekeken maar werd er een beetje tureluurs van. Zoveel ervaringen en tips en meningen dat ik door de bomen het bos niet meer zag. Ik denk met het amalgaam dat ik het gewoon zou moeten uitproberen; de tandarts zei dat sommige mensen zich daarna beter voelen maar anderen niet, zal dus wel persoonlijk zijn net als zoveel dingen: wat voor de een werkt, werkt voor de ander niet.
Wat neem jij om te ontgiften? Wel shocking trouwens dat die tandarts bij jou zo zat te klungelen met het amalgaam verwijderen!!
Meiden dit was het weer even. Een fijne zonnige dag en liefs!
Zit met een bakje koffie achter de pc; vannacht weer de halve nacht wakker gelegen :(. Ik weet niet wat het is met dat slapen, maar de laatste week gaat het niet goed. Terwijl ik gister toch niet teveel had gedaan. Maar na een uurtje slapen, was ik weer klaarwakker en dat duurde vervolgens wel 4 of 5 uur. Erg vervelend. Vandaag dan maar weer rustig aan doen terwijl ik juist wat dingen had willen doen, zucht.
Ja viv (en pink), moeilijk is dat he, om jezelf te beheersen als je je een keer goed voelt! Ik heb dat ook, zeker na een periode dat het wat minder ging; dan wil je dat in 1 keer allemaal inhalen. Ook heb je als het minder ging vaak dingen voor je uit geschoven die je wel had willen doen, en heb je echt een hele lijst wat je dan ineens allemaal alsnog wil doen!
Pink, kan me voorstellen dat je in je twijfelbui er niet over wilde schrijven. Het is idd zoeken naar de balans: de ene keer helpt het om het even uit te storten, de andere keer lijkt het dan alleen maar erger te worden. Ben nog wel even benieuwd wat je gedaan hebt om er weer 'uit' te komen. Heb je het laten overwaaien, heb je ge-EFT't, of iets anders?
Heb zelf nl. ook wel die buien (afgelopen nacht nog ;)) en ben nog zoekende wat in zo'n geval het beste werkt.
Tsjonge pink, ik had niet gedacht dat je boek op jezelf betrekking had. Heftig om dat al op zo jonge leeftijd allemaal te hebben meegemaakt. Ik wil nog maar weer eens zeggen dat ik het heel bijzonder vind dat je zo goed en sterk uit alle narigheid bent gekomen.
Was het erg moeilijk om het allemaal op te schrijven? Of heeft het je (ook) goed gedaan? Ben je er lang mee bezig geweest? Lijkt me trouwens best eng om zo'n persoonlijk verhaal dan in de buitenwereld 'los te laten'.
Viv heeft het telefoontje van je man naar de opleiding nog iets opgeleverd? Ik hoop het! W.b. the secret: misschien kun je het toepassen op andere dingen. Dat je het niet perse nu met de uitslag toepast, maar met iets anders, gewoon om je even in een positief gevoel te brengen. Bv. dat je je voorstelt dat je je straks helemaal goed en gezond voelt en aan het werk bent met je therapie en hoe dat zou voelen.
Ja, ik kan soms ook wel boos/geirriteerd zijn als mensen uit m'n omgeving enorm gaan klagen over een verkoudheid of dat ze 'zo moe' zijn. Ik snap ook niet goed dat ze dat tegen mij zeggen. Ik zou zelf niet tegen iemand die behoorlijk ziek is gaan zeuren over m'n verkoudheid. Maar ja we komen allemaal tegen, dat mensen het toch niet erg goed begrijpen allemaal. Zoals jouw vriendin pink, die toch dicht naast je staat zo te lezen, maar het desondanks nog niet helemaal doorheeft...
Leuk dat je zo lekker bent wezen shoppen pink. Haarproducten, ha, daar ben ik ook een beetje verslaafd aan :D. Wat ik allemaal al niet geprobeerd heb! Heb mezelf nu echt even een verbod opgelegd! :D En over te zoete geurtjes: ik merk zelf ook dat ik door suikervrij, hier minder op gesteld ben.
Ook als ik dan eens zo'n light drankje ergens drink: bah, echt smerig, zo'n chemisch zoet smaakje.
Heb gister zelf ook even gewinkeld, ik wilde een leuk t-shirt kopen, zo'n beetje hippe die wat langer is, maar ik kon nog niet zo even snel slagen. Terwijl ik het toch echt goed had gevisualiseerd! :P
Ik heb trouwens wel eens dat ik helemaal in m'n hoofd heb wat voor kleren of schoenen ik wil en dan enthousiast naar de stad ga en het vervolgens nergens kan vinden. Tot 1 of 2 jaar later de winkels er vol mee liggen! Dus ofwel ben ik trendvoorspeller ofwel zijn mijn visualisaties zo sterk dat ze de hele mode industrie beinvloeden... haha nee hoor ik ben niet zo hip.
Btw pink je hoeft niet steeds rectificaties te maken als je eens een spel- of taalfoutje maakt hoor; het is zonder ook al duidelijk wat je bedoelt. Scheelt je weer wat energie!
Fijn pink dat je dat ME stukje hier neer wil zetten. Over het amalgaam: ja ik ken het pilliewillie forum, heb er een tijd terug regelmatig gekeken maar werd er een beetje tureluurs van. Zoveel ervaringen en tips en meningen dat ik door de bomen het bos niet meer zag. Ik denk met het amalgaam dat ik het gewoon zou moeten uitproberen; de tandarts zei dat sommige mensen zich daarna beter voelen maar anderen niet, zal dus wel persoonlijk zijn net als zoveel dingen: wat voor de een werkt, werkt voor de ander niet.
Wat neem jij om te ontgiften? Wel shocking trouwens dat die tandarts bij jou zo zat te klungelen met het amalgaam verwijderen!!
Meiden dit was het weer even. Een fijne zonnige dag en liefs!
donderdag 24 mei 2007 16:17
Hoi meiden,
Ja, Pink ik doe gelukkig nu wel weer meer. Ik denk dat het komt dat ik mn uitslag wat meer los kon laten.(vandaag lukt t niet zo, dat loslaten) Minder zenuwen enzo. Ik geniet altijd heel erg van alles wat ik kan doen.
Ja, het is best bijzonder dat ik die opleiding ga doen. Ook de weg die ik 'moest' volgen om hier te komen. Voor mij maakt t de cirkel weer rond, als ik over een paar jaar mn eigen praktijk heb. Vind ik heel mooi.
Ik heb zelf altijd wel gedacht dat ik iig weer een heel stuk beter zou worden dan ik was. Ik dacht eigenlijk, dit is nu mn leven, thuis als huisvrouw. Niks mis mee verder, maar ik had echt niet gedacht dat er nog werk voor me in het verschiet lag, zeg maar. Ik wist echt niet wat ik dan evt. zou kunnen en willen doen. En voor een baas werken, wilde ik niet meer. Dat geeft weer zoveel stress voor mij, dat zou ik niet volhouden.
Toen ik eenmaal voelde dat dit het was voor mij, moest ik echt aan het idee wennen. Ik heb t ook gevraagd aan mn therapeute, wat zij ervan vond. Of ik een 'geschikt' persoon was hiervoor. Ze kon zich geen geschikter persoon bedenken dan ik hiervoor. Een onwijs mooi en groot compliment natuurlijk.:$
Waarom ik t mezelf niet waard vond (ja, echt vond, ik vind t nl. niet meer)?
Ik heb mezelf altijd wel minderwaardig gevoeld. Om dan zo'n opleiding te gaan doen, ja, daar kon ik met mn hoofd niet bij. Het is ook een hoger niveau dan ik had gedaan. Dat kwam er ook nog 's bij. Ik was echt ervan overtuigd dat ik t niet zou kunnen. Ja, stap daar dan maar 's overheen, dat is echt een moeilijk ding geweest voor me. Dus als ik hier mn (uiteraard positieve :P) uitslag van krijg, is t gevoelsmatig voor mezelf een bewijs dat ik t wel kan en dus niet dom ben. Dan kan ik er niet meer onheen. Het komt echt vanuit mezelf, mn ouders en man denken hier toch echt anders over. Ik kan me nl. geen trotsere ouders en man voorstellen dan de mijne. ;)
Des te frusterender is t dat t allemaal zo lang duurt.
Line; ja, ik ben geneigd te denken dat t telefoontje (en alle vorige) wel uithaald. Ze gaan er nu toch, zo lijkt t, ook zelf achteraan. Het duurt hun nu ook wel te lang. Ze verwachten het eigenlijk vandaag, maar goed, ik durf niet meer te hopen onderhand. Vanavond konden we weer bellen over het hoe of wat, dus...het loopt nog. Ik merk t wel weer aan mn energie vandaag, hoor. Je wordt toch weer zenuwachtig...
Pink; jij hebt echt ontzettend veel meegemaakt, zeg! Echt heel bewonderenswaardig zoals jij eruit bent gekomen. Heeft t schrijven van t boek je geholpen met de verwerking van alles? Ik kan me voorstellen dat toen je aan t schrijven ging, er heel veel emoties bij kwamen kijken.*;
Dat verhaal van die Amerikaanse schrijver, heb ik gezien bij Oprah idd. Echt heel heftig allemaal, en naderhand hoor je dat het nep was. Oprah had dat boek ook nog in haar 'Bookclub' opgenomen. Dat was voor hem een verrassing en zn moeder zat toen ook in het publiek.:o
Heerlijk is dat, hè, ff lekker shoppen. Verslaafd aan haarproducten ben ik niet echt (alleen aan mn shampoo dan, haha). Ik ben helemaal gek op shirtjes, met lange of korte mouw, als het maar een leuk kleurtje of print heeft! Dus Line, als jij die ff wil blijven visualiseren in de winkels...:D
Ja, die zoete smaakjes, daar houd ik ook niet van. We zijn t niet meer gewend. Als ik weleens een slok neem van een zoet drankje ofzo, dan springt het glazuur van mn tanden! :D
Line; balen zeg, dat je niet zo goed slaapt. Ik hoop dat je toch nog een redelijke dag hebt.
Ik geloof dat ik uitgekletst ben voor nu,
liefs
viv
Ja, Pink ik doe gelukkig nu wel weer meer. Ik denk dat het komt dat ik mn uitslag wat meer los kon laten.(vandaag lukt t niet zo, dat loslaten) Minder zenuwen enzo. Ik geniet altijd heel erg van alles wat ik kan doen.
Ja, het is best bijzonder dat ik die opleiding ga doen. Ook de weg die ik 'moest' volgen om hier te komen. Voor mij maakt t de cirkel weer rond, als ik over een paar jaar mn eigen praktijk heb. Vind ik heel mooi.
Ik heb zelf altijd wel gedacht dat ik iig weer een heel stuk beter zou worden dan ik was. Ik dacht eigenlijk, dit is nu mn leven, thuis als huisvrouw. Niks mis mee verder, maar ik had echt niet gedacht dat er nog werk voor me in het verschiet lag, zeg maar. Ik wist echt niet wat ik dan evt. zou kunnen en willen doen. En voor een baas werken, wilde ik niet meer. Dat geeft weer zoveel stress voor mij, dat zou ik niet volhouden.
Toen ik eenmaal voelde dat dit het was voor mij, moest ik echt aan het idee wennen. Ik heb t ook gevraagd aan mn therapeute, wat zij ervan vond. Of ik een 'geschikt' persoon was hiervoor. Ze kon zich geen geschikter persoon bedenken dan ik hiervoor. Een onwijs mooi en groot compliment natuurlijk.:$
Waarom ik t mezelf niet waard vond (ja, echt vond, ik vind t nl. niet meer)?
Ik heb mezelf altijd wel minderwaardig gevoeld. Om dan zo'n opleiding te gaan doen, ja, daar kon ik met mn hoofd niet bij. Het is ook een hoger niveau dan ik had gedaan. Dat kwam er ook nog 's bij. Ik was echt ervan overtuigd dat ik t niet zou kunnen. Ja, stap daar dan maar 's overheen, dat is echt een moeilijk ding geweest voor me. Dus als ik hier mn (uiteraard positieve :P) uitslag van krijg, is t gevoelsmatig voor mezelf een bewijs dat ik t wel kan en dus niet dom ben. Dan kan ik er niet meer onheen. Het komt echt vanuit mezelf, mn ouders en man denken hier toch echt anders over. Ik kan me nl. geen trotsere ouders en man voorstellen dan de mijne. ;)
Des te frusterender is t dat t allemaal zo lang duurt.
Line; ja, ik ben geneigd te denken dat t telefoontje (en alle vorige) wel uithaald. Ze gaan er nu toch, zo lijkt t, ook zelf achteraan. Het duurt hun nu ook wel te lang. Ze verwachten het eigenlijk vandaag, maar goed, ik durf niet meer te hopen onderhand. Vanavond konden we weer bellen over het hoe of wat, dus...het loopt nog. Ik merk t wel weer aan mn energie vandaag, hoor. Je wordt toch weer zenuwachtig...
Pink; jij hebt echt ontzettend veel meegemaakt, zeg! Echt heel bewonderenswaardig zoals jij eruit bent gekomen. Heeft t schrijven van t boek je geholpen met de verwerking van alles? Ik kan me voorstellen dat toen je aan t schrijven ging, er heel veel emoties bij kwamen kijken.*;
Dat verhaal van die Amerikaanse schrijver, heb ik gezien bij Oprah idd. Echt heel heftig allemaal, en naderhand hoor je dat het nep was. Oprah had dat boek ook nog in haar 'Bookclub' opgenomen. Dat was voor hem een verrassing en zn moeder zat toen ook in het publiek.:o
Heerlijk is dat, hè, ff lekker shoppen. Verslaafd aan haarproducten ben ik niet echt (alleen aan mn shampoo dan, haha). Ik ben helemaal gek op shirtjes, met lange of korte mouw, als het maar een leuk kleurtje of print heeft! Dus Line, als jij die ff wil blijven visualiseren in de winkels...:D
Ja, die zoete smaakjes, daar houd ik ook niet van. We zijn t niet meer gewend. Als ik weleens een slok neem van een zoet drankje ofzo, dan springt het glazuur van mn tanden! :D
Line; balen zeg, dat je niet zo goed slaapt. Ik hoop dat je toch nog een redelijke dag hebt.
Ik geloof dat ik uitgekletst ben voor nu,
liefs
viv
donderdag 24 mei 2007 23:40
Meiden...
IK BEN GESLAAGD!!! Ja, jullie lezen het goed, hoor, haha. Met een 7,5 nog wel!! Ik ben echt supergelukkig. Ik voel me echt zo bevrijd.
Ben het meteen aan mn ouders gaan vertellen, ben net terug. Nu ga ik douchen en naar bed, maar of het slapen gaat lukken, ik stuiter echt van de adrenaline, haha!
liefs
viv
IK BEN GESLAAGD!!! Ja, jullie lezen het goed, hoor, haha. Met een 7,5 nog wel!! Ik ben echt supergelukkig. Ik voel me echt zo bevrijd.
Ben het meteen aan mn ouders gaan vertellen, ben net terug. Nu ga ik douchen en naar bed, maar of het slapen gaat lukken, ik stuiter echt van de adrenaline, haha!
liefs
viv
vrijdag 25 mei 2007 13:11
Viv, fantastisch dat je geslaagd bent, van harte gefeliciteerd!!!! Ook van mij een dikke *; en :gwab:.
Wat zal je je opgelucht voelen nu! Ben echt blij voor je. En gezien wat je vertelde over je achterliggende gedachtes waar je mee worstelde, zal dit je ook vast nog meer vertrouwen voor je vervolgopleiding. Idd een mooi bewijs en steuntje in de rug, dat je het kan.
En heb je nog een beetje geslapen vannacht? ;)
Ik wel weer gelukkig, zij het met een slaapmiddeltje. Ondanks m'n slechte nacht ervoor, heb ik me gisteren toch best goed gevoeld. Vandaag ook nog redelijk (soms komt de 'klap' pas later), dus... daar ben ik blij mee. Ik zie dit als een mooi teken van vooruitgang.
Verder ben ik nog lekker aan het secret-en.... Een jongen bij het reintegratieburo (die daar werkt) is er ook erg mee bezig, trouwens nog een paar mensen daar, en met hem babbel ik er geregeld ook even over en dat is leuk om het 'levend' te houden en elkaar te inspireren.
Ik heb trouwens ook altijd wel ergens het vertrouwen en geloof gehad, dat ik weer beter zou worden. Steeds dacht ik: ik ben ooit beter geweest, dus waarom zou ik niet weer opnieuw beter worden?
Hoewel dat vertrouwen soms wel ver te zoeken was, na bv. de zoveelste slechte dag achter elkaar of de zoveelste terugval / weer ziek zijn etc. Op die momenten was/is het gewoon heel moeilijk maar dat zullen jullie ook ervaren (hebben). Als je je goed voelt is het nu eenmaal veel makkelijker om vertrouwen te hebben en positief te zijn.
Ik ben in elk geval blij dat ik nu met the secret weer een manier in handen heb, om ook op mindere dagen een beetje beter bij dat gevoel van vertrouwen en positiviteit te komen.
Ben nu net begonnen in het boek 'het intentie-experiment', waarin vanuit wetenschappelijke hoe wordt verteld over de kracht van je gedachten. Uit allerlei onderzoek komt steeds meer naar voren, dat het echt werkt. Ben benieuwd, heb pas een paar blz gelezen.
Nu ga ik even een tukje doen, ga vanavond nog weg dus... even relaxen.
Liefs Line
p.s. Pink: succes met je deadline!
Wat zal je je opgelucht voelen nu! Ben echt blij voor je. En gezien wat je vertelde over je achterliggende gedachtes waar je mee worstelde, zal dit je ook vast nog meer vertrouwen voor je vervolgopleiding. Idd een mooi bewijs en steuntje in de rug, dat je het kan.
En heb je nog een beetje geslapen vannacht? ;)
Ik wel weer gelukkig, zij het met een slaapmiddeltje. Ondanks m'n slechte nacht ervoor, heb ik me gisteren toch best goed gevoeld. Vandaag ook nog redelijk (soms komt de 'klap' pas later), dus... daar ben ik blij mee. Ik zie dit als een mooi teken van vooruitgang.
Verder ben ik nog lekker aan het secret-en...
. Een jongen bij het reintegratieburo (die daar werkt) is er ook erg mee bezig, trouwens nog een paar mensen daar, en met hem babbel ik er geregeld ook even over en dat is leuk om het 'levend' te houden en elkaar te inspireren.Ik heb trouwens ook altijd wel ergens het vertrouwen en geloof gehad, dat ik weer beter zou worden. Steeds dacht ik: ik ben ooit beter geweest, dus waarom zou ik niet weer opnieuw beter worden?
Hoewel dat vertrouwen soms wel ver te zoeken was, na bv. de zoveelste slechte dag achter elkaar of de zoveelste terugval / weer ziek zijn etc. Op die momenten was/is het gewoon heel moeilijk maar dat zullen jullie ook ervaren (hebben). Als je je goed voelt is het nu eenmaal veel makkelijker om vertrouwen te hebben en positief te zijn.
Ik ben in elk geval blij dat ik nu met the secret weer een manier in handen heb, om ook op mindere dagen een beetje beter bij dat gevoel van vertrouwen en positiviteit te komen.
Ben nu net begonnen in het boek 'het intentie-experiment', waarin vanuit wetenschappelijke hoe wordt verteld over de kracht van je gedachten. Uit allerlei onderzoek komt steeds meer naar voren, dat het echt werkt. Ben benieuwd, heb pas een paar blz gelezen.
Nu ga ik even een tukje doen, ga vanavond nog weg dus... even relaxen.
Liefs Line
p.s. Pink: succes met je deadline!
vrijdag 25 mei 2007 14:27
Hoi meiden,
Bedankt voor jullie lieve reacties!
*;
Ja, het is idd een hele opluchting. Ik ben trouwens nog steeds helemaal hyper.:P Echt lekker geslapen heb ik niet, te vol hoofd van alles. Ik heb een slaaptabletje ingenomen om iig een paar uurtjes te slapen. Ik heb me vanmorgen meteen opgegeven voor de vervolgopleiding. :$
Ik heb t dus gisteravond om kwart voor tien pas gehoord. Tis nu dus vandaag errug chaotisch. Ben naar de kapper geweest (die afspraak stond al) en iedereen gemaild en gebeld enzo. Zometeen krijg ik visite. Ik heb al bloemen van mn moeder gehad. Mn ouders en man lopen naast hun schoenen van trots.:$ Ik heb heel wat overwonnen nu en ben best een beetje trots op mezelf.
Ik ga vanavond bij mn ouders eten, manlief moet werken (normaal nooit). En dan hoop ik toch een beetje tot rust te komen dit weekend.
Pink; suc6 met je deadline!
Meiden, jullie horen gauw weer van me, dan reageer ik weer uitgebreid op jullie mail!
liefs
viv
Bedankt voor jullie lieve reacties!
*;
Ja, het is idd een hele opluchting. Ik ben trouwens nog steeds helemaal hyper.:P Echt lekker geslapen heb ik niet, te vol hoofd van alles. Ik heb een slaaptabletje ingenomen om iig een paar uurtjes te slapen. Ik heb me vanmorgen meteen opgegeven voor de vervolgopleiding. :$
Ik heb t dus gisteravond om kwart voor tien pas gehoord. Tis nu dus vandaag errug chaotisch. Ben naar de kapper geweest (die afspraak stond al) en iedereen gemaild en gebeld enzo. Zometeen krijg ik visite. Ik heb al bloemen van mn moeder gehad. Mn ouders en man lopen naast hun schoenen van trots.:$ Ik heb heel wat overwonnen nu en ben best een beetje trots op mezelf.
Ik ga vanavond bij mn ouders eten, manlief moet werken (normaal nooit). En dan hoop ik toch een beetje tot rust te komen dit weekend.
Pink; suc6 met je deadline!
Meiden, jullie horen gauw weer van me, dan reageer ik weer uitgebreid op jullie mail!
liefs
viv
zaterdag 26 mei 2007 11:49
Meiden,
Nou, vandaag (gisteravond eigenlijk al) is de man met de hamer langsgeweest. Ik ben zoooo ongelooflijk moe. Ik heb gister zoveel aandacht gehad (wat ik helemaal niet erg vond ;)) en de adrenalinekick is uitgewerkt (gelukkig maar). Ik laat het maar 'gewoon' over me heen komen, dan rust ik het snelst uit. Ik hoop morgen weer een normale mail te schrijven. Anyway, ik weet waar het van komt en ben natuurlijk nog helemaal happy, dus ik ben niet aan het mopperen op mn vermoeidheid.
Ik hoop dat jullie een goeie dag hebben!!
liefs
viv
Nou, vandaag (gisteravond eigenlijk al) is de man met de hamer langsgeweest. Ik ben zoooo ongelooflijk moe. Ik heb gister zoveel aandacht gehad (wat ik helemaal niet erg vond ;)) en de adrenalinekick is uitgewerkt (gelukkig maar). Ik laat het maar 'gewoon' over me heen komen, dan rust ik het snelst uit. Ik hoop morgen weer een normale mail te schrijven. Anyway, ik weet waar het van komt en ben natuurlijk nog helemaal happy, dus ik ben niet aan het mopperen op mn vermoeidheid.
Ik hoop dat jullie een goeie dag hebben!!
liefs
viv
dinsdag 29 mei 2007 12:28
Hoi hoi,
Zo, even het topic weer omhoog halen!
Viv, hoe is het nu met jou? Ben je een beetje bijgekomen van alle emoties en daaropvolgende vermoeidheid van de examen uitslag?
Ik heb afgelopen weekend wel een dip gehad. Op zich goed getimed want geen afspraken :P, maar evengoed toch wel vervelend.
In eerste instantie zat ik ook behoorlijk te balen, en van het feit dat ik me niet goed voelde, en van het feit dat ik niet in staat was, positief te zijn/blijven.
Ik denk ook dat ik die dip voor een deel kreeg, omdat ik te fanatiek bezig was met het positief zijn en dardoor negatieve emoties toch een beetje aan het overstemmen was. Wat dus (helaas) niet werkt omdat ze alsnog bovenkomen.
Intussen kom ik er meer en meer achter (met wat hulp van Pink ;)) dat ik niet continu positief kan zijn en dat ook niet moet verwachten van mezelf. Soms zijn er nu eenmaal negatieve emoties die er gewoon ook even uit moeten ofwel even doorvoeld moeten worden.
Ben nu dus aan het proberen de juiste 'mix' te vinden, tussen the secret met het oproepen van positieve gevoelens en gedachten, en andere methodes om negatieve emoties op een goede manier te uiten/verwerken.
Ik hoop dat ik gauw de voor mij goede balans kan vinden zodat ik voortaan wat sneller en beter weet, wat ik in bepaalde situaties het beste kan doen.
Hoe doe jij dat viv, ben jij nog bezig met the secret of andere strategieen? Of momenteel alleen nog aan het nagenieten van je succes? :D
Liefs, line
Zo, even het topic weer omhoog halen!
Viv, hoe is het nu met jou? Ben je een beetje bijgekomen van alle emoties en daaropvolgende vermoeidheid van de examen uitslag?
Ik heb afgelopen weekend wel een dip gehad. Op zich goed getimed want geen afspraken :P, maar evengoed toch wel vervelend.
In eerste instantie zat ik ook behoorlijk te balen, en van het feit dat ik me niet goed voelde, en van het feit dat ik niet in staat was, positief te zijn/blijven.
Ik denk ook dat ik die dip voor een deel kreeg, omdat ik te fanatiek bezig was met het positief zijn en dardoor negatieve emoties toch een beetje aan het overstemmen was. Wat dus (helaas
) niet werkt omdat ze alsnog bovenkomen.Intussen kom ik er meer en meer achter (met wat hulp van Pink ;)) dat ik niet continu positief kan zijn en dat ook niet moet verwachten van mezelf. Soms zijn er nu eenmaal negatieve emoties die er gewoon ook even uit moeten ofwel even doorvoeld moeten worden.
Ben nu dus aan het proberen de juiste 'mix' te vinden, tussen the secret met het oproepen van positieve gevoelens en gedachten, en andere methodes om negatieve emoties op een goede manier te uiten/verwerken.
Ik hoop dat ik gauw de voor mij goede balans kan vinden zodat ik voortaan wat sneller en beter weet, wat ik in bepaalde situaties het beste kan doen.
Hoe doe jij dat viv, ben jij nog bezig met the secret of andere strategieen? Of momenteel alleen nog aan het nagenieten van je succes? :D
Liefs, line
dinsdag 29 mei 2007 15:00
Hoi!
Zo daar zijn we weer. Ingelogd en al. Ja, ik heb t via mn activatielink kunnen doen, raar, maar goed, hij doet t! Ik heb regelmatig dat ik een nieuw wachtwoord moet aanvragen, omdat ik anders niet kan inloggen, maar nu deed ie niks. Voortaan eerst via die link ff proberen!
Ja, line, ik ben wel bijgekomen van alle emoties. Die vermoeidheid zit er nog, maar ik heb mezelf dit weekend behandeld en van de week ga ik naar mn therapeut, dus het zal wel komen. Het heeft altijd wat tijd nodig bij me. Het vertrouwen heb ik iig!
Balen, dat je je niet goed voelde, zeg. Ik hoop ook dat je gauw je balans vind! Moeilijk is dat hè? Je wilt t liefst meteen weten wat t beste voor je is, maar daar moet je idd achterkomen.
Hoe ik dat doe? Nou, ik mag van mezelf wel balen, als ik echt voel dat ik er doorheen zit, dan geef ik eraan toe. Ik 'laat' die negatieve emoties dmv behandelingen bovenkomen, want wat er zit, komt idd boven. Alleen ik ben een kei in dingen vasthouden, dus het duurt een tijd voordat alles weg is, maar ik ben goed op weg. Mag ook wel na bijna 7 jaar, haha!
(Als t niet helemaal duidelijk is, hoor ik t wel)
Ja, nagenieten doe ik zeker nog, hoor. Dat doe ik heel bewust. Negatieve emoties blijven toch langer hangen. Daarom blijf ik voorlopig nog genieten! Het afgelopen jaar is toch een overwinning geweest voor me. Ik heb mn angsten onder ogen gezien en ben er doorheen gegaan.
Heb vandaag gehoord dat ik aangenomen ben voor de vervolgopleiding. Normaal is daar een intake gesprek voor nodig, maar we kennen elkaar al, vanwege een cursus, vandaar!
Verder doe ik t nog rustig aan. Ik moet wel uitkijken dat ik niet teveel ga doen, hoor, ik heb nu meer vrije tijd. Als ik straks meer energie heb, dan ga ik automatisch toch meer doen, maar dan kan t ook.
liefs
viv
(kan mn smilies enzo niet gebruiken, saai zo)
Zo daar zijn we weer. Ingelogd en al. Ja, ik heb t via mn activatielink kunnen doen, raar, maar goed, hij doet t! Ik heb regelmatig dat ik een nieuw wachtwoord moet aanvragen, omdat ik anders niet kan inloggen, maar nu deed ie niks. Voortaan eerst via die link ff proberen!
Ja, line, ik ben wel bijgekomen van alle emoties. Die vermoeidheid zit er nog, maar ik heb mezelf dit weekend behandeld en van de week ga ik naar mn therapeut, dus het zal wel komen. Het heeft altijd wat tijd nodig bij me. Het vertrouwen heb ik iig!
Balen, dat je je niet goed voelde, zeg. Ik hoop ook dat je gauw je balans vind! Moeilijk is dat hè? Je wilt t liefst meteen weten wat t beste voor je is, maar daar moet je idd achterkomen.
Hoe ik dat doe? Nou, ik mag van mezelf wel balen, als ik echt voel dat ik er doorheen zit, dan geef ik eraan toe. Ik 'laat' die negatieve emoties dmv behandelingen bovenkomen, want wat er zit, komt idd boven. Alleen ik ben een kei in dingen vasthouden, dus het duurt een tijd voordat alles weg is, maar ik ben goed op weg. Mag ook wel na bijna 7 jaar, haha!
(Als t niet helemaal duidelijk is, hoor ik t wel)
Ja, nagenieten doe ik zeker nog, hoor. Dat doe ik heel bewust. Negatieve emoties blijven toch langer hangen. Daarom blijf ik voorlopig nog genieten! Het afgelopen jaar is toch een overwinning geweest voor me. Ik heb mn angsten onder ogen gezien en ben er doorheen gegaan.
Heb vandaag gehoord dat ik aangenomen ben voor de vervolgopleiding. Normaal is daar een intake gesprek voor nodig, maar we kennen elkaar al, vanwege een cursus, vandaar!
Verder doe ik t nog rustig aan. Ik moet wel uitkijken dat ik niet teveel ga doen, hoor, ik heb nu meer vrije tijd. Als ik straks meer energie heb, dan ga ik automatisch toch meer doen, maar dan kan t ook.
liefs
viv
(kan mn smilies enzo niet gebruiken, saai zo)
woensdag 30 mei 2007 18:14
Hoi hoi,
Fijn dat je weer in kan loggen Viv. Nu de smileys nog.
Nou, hier ging het alweer wat minder. Dacht er gister weer een beetje bovenop te komen, maar hoppa, een migraine aanval. Moest m'n afspraken gisteravond en vandaag afzeggen, balen dus.
Ik ben er wel achter (alweeeeeeer ) dat ik heel erg voorzichtig moet zijn met mijn energie. En dus ook, dat ik negatieve emoties soms gewoon er moet laten zijn zoals ik gister al postte.
Gek, pas toen ik ook nog die migraine kreeg, kon ik me er pas echt goed aan overgeven. Zo van: oke, nu wordt het echt helemaal niks meer en gaat het echt niet meer. Vervolgens daar even flink verdrietig en boos om geweest en daarna kon het (met wat middeltjes tegen de migraine erbij) weer zakken en voelde ik me ook rustiger en ontspannener, al ben ik er nog niet helemaal hoor.
Pffft een heel gedoe allemaal, maar... ik kom er wel!
Vind het ook gewoon heel lastig om steeds voorzichtig te zijn met energie en rustig aan te doen. Vanaf nu nog beter luisteren naar mezelf, want ergens voel ik het meestal al wel een beetje, maar wil er dan nog niet aan en ben soms ook een beetje bang dat ik te passief word of te makkelijk zeg: 'nee dat kan ik niet hoor'. Dat zou ik echt erg vinden :o.
Jij laat dus met behandelingen negatieve emoties bovenkomen viv. Hoe doe je dat dan precies? Ben wel benieuwd om er wat meer over te horen. Ja, vasthouden / loslaten is er wel eentje he. Zal onze levensles wel zijn ofzo :P.
Nou dit was het weer even, hou 't een beetje kort want heb nog een beetje een wankel hoofdje na de migraine...
Liefs!
Fijn dat je weer in kan loggen Viv. Nu de smileys nog
.Nou, hier ging het alweer wat minder. Dacht er gister weer een beetje bovenop te komen, maar hoppa, een migraine aanval. Moest m'n afspraken gisteravond en vandaag afzeggen, balen dus.
Ik ben er wel achter (alweeeeeeer ) dat ik heel erg voorzichtig moet zijn met mijn energie. En dus ook, dat ik negatieve emoties soms gewoon er moet laten zijn zoals ik gister al postte.
Gek, pas toen ik ook nog die migraine kreeg, kon ik me er pas echt goed aan overgeven. Zo van: oke, nu wordt het echt helemaal niks meer en gaat het echt niet meer. Vervolgens daar even flink verdrietig en boos om geweest en daarna kon het (met wat middeltjes tegen de migraine erbij) weer zakken en voelde ik me ook rustiger en ontspannener, al ben ik er nog niet helemaal hoor.
Pffft een heel gedoe allemaal, maar... ik kom er wel!
Vind het ook gewoon heel lastig om steeds voorzichtig te zijn met energie en rustig aan te doen. Vanaf nu nog beter luisteren naar mezelf, want ergens voel ik het meestal al wel een beetje, maar wil er dan nog niet aan en ben soms ook een beetje bang dat ik te passief word of te makkelijk zeg: 'nee dat kan ik niet hoor'. Dat zou ik echt erg vinden :o.
Jij laat dus met behandelingen negatieve emoties bovenkomen viv. Hoe doe je dat dan precies? Ben wel benieuwd om er wat meer over te horen. Ja, vasthouden / loslaten is er wel eentje he. Zal onze levensles wel zijn ofzo :P.
Nou dit was het weer even, hou 't een beetje kort want heb nog een beetje een wankel hoofdje na de migraine...
Liefs!
woensdag 30 mei 2007 20:18
Hoi viv,
Realiseer me net dat ik vergeten ben te reageren op het feit dat je bent aangenomen voor de vervolgopleiding. Ik geef de schuld maar aan mijn na-ijlende migraine hoofdje ;). Maarre... fijn joh! Dan kun je nu echt verder met je opleiding en heb je definitief die zekerheid.
Wanneer begint het, in september? En moet je er nog veel voor aanschaffen of valt dat mee?
Nou geniet ze lekker na; idd blijven negatieve emoties vaak langer hangen dan positieve :@ dus... mooie gelegenheid om de positieve emo's een beetje te versterken!
Liefs line
Realiseer me net dat ik vergeten ben te reageren op het feit dat je bent aangenomen voor de vervolgopleiding. Ik geef de schuld maar aan mijn na-ijlende migraine hoofdje ;). Maarre... fijn joh! Dan kun je nu echt verder met je opleiding en heb je definitief die zekerheid.
Wanneer begint het, in september? En moet je er nog veel voor aanschaffen of valt dat mee?
Nou geniet ze lekker na; idd blijven negatieve emoties vaak langer hangen dan positieve :@ dus... mooie gelegenheid om de positieve emo's een beetje te versterken!
Liefs line
donderdag 31 mei 2007 19:17
Hoi hoi,
Ontzettend balen dat je die migraine kreeg. Ja, het is ontzettend vervelend om afspraken af te zeggen, vind ik ook altijd. Zo vaak gebeurt het niet, maar als het dan gebeurt...moeilijk om dat los te laten hè? Ik herken het wel, hoor, dat je zegt als je voelt dat het toch niks meer wordt, dan gaat t beter. Dat loslaten ook altijd. :( (hij doet t weer!)
Zet je jezelf dan teveel onder druk (bewust of onbewust) dat je dan toch die migraine krijgt, als een soort stress reactie?? Daar heb ik ook last van, alleen niet in de vorm van migraine. Ik heb een aantal zwakke plekken zoals; mn bekken, hypoglycemie en sinds ik aan de studie ben (of eigenlijk besloten heb t te gaan doen),eczeem.:o Daar had ik al 22 jaar geen last meer van. Ik ben niet bang te passief te worden. Ik weet van mezelf (en jij ws ook) dat ik vanzelf wel weer meer ga doen zodra ik energie heb, dat gaat eigenlijk vanzelf. Ik heb er nogal een handje van veel te ongeduldig te zijn als het me te lang duurt, voordat mn energie op gang komt.
Ja, ik laat dmv behandelingen negatieve emoties bovenkomen. Elke kleur heeft zn eigen betekenis en dus ook zn eigen werking. Door met kleur en licht op de acupunten te schijnen, worden de energiebanen geactiveerd, zeg maar. Er zijn vele behandelingen voor allerlei klachten. Dus als er bij mij een blokkade zit (er waren er heel veel, ik had niks losgelaten) en ik wordt behandeld, dan komt t er bij mij uit. Ik krijg dan huilbuien, ga heel veel plassen, heb t koud, moe. Meestal komt t 's nachts, over goeie timing gesproken. :P En als t weer over is, dan heeft t zn weg gevonden en dat ben ik dan kwijt. Ik heb heel vaak dat ik me daarna heel opgelucht voel, dan heeft er toch iets gezeten. Het onderwerp 'loslaten' is idd mn levensles, het loopt als een rode draad door mn leven.
Ja, mn opleiding begint in september. :) Heb er zo'n zin in. Ik moet nog wel wat aanschaffen, dat kan daar, dat is wel prijzig, ja. Het kost een hoop geld allemaal, maar goed, dat hebben we van tevoren allemaal bekeken. We hebben t er allebei voor over, we zien t als een investering, en dat is t eigenlijk ook!
Ik hoop dat jij je vandaag wat beter hebt gevoelt, of voelde je de moeheid van de migraine nog erg?
liefs
viv
Ontzettend balen dat je die migraine kreeg. Ja, het is ontzettend vervelend om afspraken af te zeggen, vind ik ook altijd. Zo vaak gebeurt het niet, maar als het dan gebeurt...moeilijk om dat los te laten hè? Ik herken het wel, hoor, dat je zegt als je voelt dat het toch niks meer wordt, dan gaat t beter. Dat loslaten ook altijd. :( (hij doet t weer!)
Zet je jezelf dan teveel onder druk (bewust of onbewust) dat je dan toch die migraine krijgt, als een soort stress reactie?? Daar heb ik ook last van, alleen niet in de vorm van migraine. Ik heb een aantal zwakke plekken zoals; mn bekken, hypoglycemie en sinds ik aan de studie ben (of eigenlijk besloten heb t te gaan doen),eczeem.:o Daar had ik al 22 jaar geen last meer van. Ik ben niet bang te passief te worden. Ik weet van mezelf (en jij ws ook) dat ik vanzelf wel weer meer ga doen zodra ik energie heb, dat gaat eigenlijk vanzelf. Ik heb er nogal een handje van veel te ongeduldig te zijn als het me te lang duurt, voordat mn energie op gang komt.
Ja, ik laat dmv behandelingen negatieve emoties bovenkomen. Elke kleur heeft zn eigen betekenis en dus ook zn eigen werking. Door met kleur en licht op de acupunten te schijnen, worden de energiebanen geactiveerd, zeg maar. Er zijn vele behandelingen voor allerlei klachten. Dus als er bij mij een blokkade zit (er waren er heel veel, ik had niks losgelaten) en ik wordt behandeld, dan komt t er bij mij uit. Ik krijg dan huilbuien, ga heel veel plassen, heb t koud, moe. Meestal komt t 's nachts, over goeie timing gesproken. :P En als t weer over is, dan heeft t zn weg gevonden en dat ben ik dan kwijt. Ik heb heel vaak dat ik me daarna heel opgelucht voel, dan heeft er toch iets gezeten. Het onderwerp 'loslaten' is idd mn levensles, het loopt als een rode draad door mn leven.
Ja, mn opleiding begint in september. :) Heb er zo'n zin in. Ik moet nog wel wat aanschaffen, dat kan daar, dat is wel prijzig, ja. Het kost een hoop geld allemaal, maar goed, dat hebben we van tevoren allemaal bekeken. We hebben t er allebei voor over, we zien t als een investering, en dat is t eigenlijk ook!
Ik hoop dat jij je vandaag wat beter hebt gevoelt, of voelde je de moeheid van de migraine nog erg?
liefs
viv
vrijdag 1 juni 2007 19:53
Hoi!
Ja, zeker balen die migraine, hij is er nog steeds niet helemaal uit. Nog erg moe. Ik zal idd wel teveel spanning voor mezelf gecreeerd hebben, teveel druk enzo. Vanavond alweer wat af moeten zeggen, dus extra balen. :(
Heb me nu weer heilig voorgenomen om in de volgende 'up' echt het wat rustiger aan te doen en rustig op te bouwen, mijn energie te sparen.
Ben overigens wel trots op mezelf dat ik me vandaag niet al te zeer geestelijk/emotioneel heb laten beinvloeden door de terugslag. Ik vond het natuurlijk wel erg om af te moeten zeggen maar heb 't geprobeerd positief te maken door het te zien als een investering in mijn gezondheid en toekomst. En toch nog wat te maken van de dag voor zover mogelijk. Dat gaat redelijk, voel me redelijk positief dus dat is wel fijn en weer een vooruitgang op dat vlak. 'Normaal' had ik er meer last van (emotioneel) dat dingen niet gaan zoals ik wil, zeker als ik iets moet afzeggen wat ik heel graag had willen doen. Acceptatie en loslaten, pffft srtraks kan ik er les in gaan geven :P
Dat kleurenpunctuur is interessant zeg. Het is toch wat anders dan wat ik toen heb gehad met kleuren. Maar heb je dan een soort apparaat daarvoor? En heb je dat zelf thuis? Lijkt me toch nog best heftig als er steeds zoveel loskomt waar je elke keer weer doorheen moet. Maar ja, als het je oplucht en je je daarna beter voelt, wil je wel natuurlijk!
Behandel je ook wel eens mensen uit je omgeving, je man bijvoorbeeld? :P
Goed dat je de opleiding gaat doen, en die kosten ziet als een investering. Dat is het ook zeker! In je eigen toekomst en geluk. En als het goed is, verdien je het op zeker moment ook weer terug als je ermee aan het werk gaat.
En wat doe je nu zoal op een dag? Hopelijk niet in een 'gat' gevallen na alle studie voor je examen en de toestanden met de uitslag?
Liefs line
Ja, zeker balen die migraine, hij is er nog steeds niet helemaal uit. Nog erg moe. Ik zal idd wel teveel spanning voor mezelf gecreeerd hebben, teveel druk enzo. Vanavond alweer wat af moeten zeggen, dus extra balen. :(
Heb me nu weer heilig voorgenomen om in de volgende 'up' echt het wat rustiger aan te doen en rustig op te bouwen, mijn energie te sparen.
Ben overigens wel trots op mezelf dat ik me vandaag niet al te zeer geestelijk/emotioneel heb laten beinvloeden door de terugslag. Ik vond het natuurlijk wel erg om af te moeten zeggen maar heb 't geprobeerd positief te maken door het te zien als een investering in mijn gezondheid en toekomst. En toch nog wat te maken van de dag voor zover mogelijk. Dat gaat redelijk, voel me redelijk positief dus dat is wel fijn en weer een vooruitgang op dat vlak. 'Normaal' had ik er meer last van (emotioneel) dat dingen niet gaan zoals ik wil, zeker als ik iets moet afzeggen wat ik heel graag had willen doen. Acceptatie en loslaten, pffft srtraks kan ik er les in gaan geven :P
Dat kleurenpunctuur is interessant zeg. Het is toch wat anders dan wat ik toen heb gehad met kleuren. Maar heb je dan een soort apparaat daarvoor? En heb je dat zelf thuis? Lijkt me toch nog best heftig als er steeds zoveel loskomt waar je elke keer weer doorheen moet. Maar ja, als het je oplucht en je je daarna beter voelt, wil je wel natuurlijk!
Behandel je ook wel eens mensen uit je omgeving, je man bijvoorbeeld? :P
Goed dat je de opleiding gaat doen, en die kosten ziet als een investering. Dat is het ook zeker! In je eigen toekomst en geluk. En als het goed is, verdien je het op zeker moment ook weer terug als je ermee aan het werk gaat.
En wat doe je nu zoal op een dag? Hopelijk niet in een 'gat' gevallen na alle studie voor je examen en de toestanden met de uitslag?
Liefs line
zaterdag 2 juni 2007 14:29
Hoi,
Hoe gaat het nu met je? Ik hoop dat het een stuk beter gaat inmiddels.
Goed van je dat je zo positief bent gebleven gister!
Ik weet hoe moeilijk dat kan zijn. Bij mij gaat dat momenteel wel aardig goed eigenlijk. De ene keer kan ik er beter tegen dan de andere keer(als iets niet helemaal gaat zoals gepland). Dat zul jij mss ook wel hebben. Ik merk wel aan mezelf dat ik flexibeler word. Dat ik wat makkelijker 'mn schouders ophaal' en zeg; volgende keer beter. Gaat natuurlijk niet altijd op, maar het gaat de goede kant op.
Wat voor therapie heb jij gehad met kleuren? Hoe ging dat?
Ja, interessant is het zeker! Ja, je werkt met een kleine staaflantaarn en daar verwissel je de kleurtjes op. De behandelingen werken zowel lichamelijk als psychologisch. Ja, het is heel heftig als er wat loskomt, dat kost ook heel veel energie. Ik ben al door zoveel 'heen' gegaan op deze manier. Uiteindelijk voel ik me alleen maar beter, alleen het moet er eerst uit. Al die dingen die er zaten, kostten ook alleen maar energie. Ik had daar echt veel last van. :(
Ja, ik behandel idd mensen uit mn omgeving. Ook mn man. Die geeft tegenwoordig zelf aan als ie voelt dat zn energie niet lekker 'stroomt'. In het begin voelde ie dat niet, maar inmiddels wel. Je wordt zo wel bewust van je lichaam. De mensen die ik behandel zijn allemaal tevreden en merken duidelijk verschil. Ik vind het super om te doen, je krijgt er (nu al) veel voor terug. Ook dat psychologische aspect eraan, vind ik leuk.
Nou, echt in een gat gevallen ben ik niet, maar vooral de eerste week na mn examen, vond ik t vreemd om niks meer te leren. Ik was t zo gewend en nu had ik 'ineens' veel meer tijd over. Ik heb wel moeten wennen om t weer in te vullen, die tijd. Ik heb nu meer energie om mn huishouden te doen, ik doe nu zelf meer. Ik merk dat ik langzaamaan weer meer afspraken maak. De sociale motor komt weer op gang, haha! Ik verdeel het wel goed, hoor, niet teveel in 1 keer. Nu lijkt t net, alsof ik niemand tijdens mn studie meer gezien heb. Ik moest er met mn studie veel rekening mee houden en nu hoeft dat niet meer. Dat is best lekker!:P
Zie jij je vrienden veel?
liefs
viv
Hoe gaat het nu met je? Ik hoop dat het een stuk beter gaat inmiddels.
Goed van je dat je zo positief bent gebleven gister!
Ik weet hoe moeilijk dat kan zijn. Bij mij gaat dat momenteel wel aardig goed eigenlijk. De ene keer kan ik er beter tegen dan de andere keer(als iets niet helemaal gaat zoals gepland). Dat zul jij mss ook wel hebben. Ik merk wel aan mezelf dat ik flexibeler word. Dat ik wat makkelijker 'mn schouders ophaal' en zeg; volgende keer beter. Gaat natuurlijk niet altijd op, maar het gaat de goede kant op.
Wat voor therapie heb jij gehad met kleuren? Hoe ging dat?
Ja, interessant is het zeker! Ja, je werkt met een kleine staaflantaarn en daar verwissel je de kleurtjes op. De behandelingen werken zowel lichamelijk als psychologisch. Ja, het is heel heftig als er wat loskomt, dat kost ook heel veel energie. Ik ben al door zoveel 'heen' gegaan op deze manier. Uiteindelijk voel ik me alleen maar beter, alleen het moet er eerst uit. Al die dingen die er zaten, kostten ook alleen maar energie. Ik had daar echt veel last van. :(
Ja, ik behandel idd mensen uit mn omgeving. Ook mn man. Die geeft tegenwoordig zelf aan als ie voelt dat zn energie niet lekker 'stroomt'. In het begin voelde ie dat niet, maar inmiddels wel. Je wordt zo wel bewust van je lichaam. De mensen die ik behandel zijn allemaal tevreden en merken duidelijk verschil. Ik vind het super om te doen, je krijgt er (nu al) veel voor terug. Ook dat psychologische aspect eraan, vind ik leuk.
Nou, echt in een gat gevallen ben ik niet, maar vooral de eerste week na mn examen, vond ik t vreemd om niks meer te leren. Ik was t zo gewend en nu had ik 'ineens' veel meer tijd over. Ik heb wel moeten wennen om t weer in te vullen, die tijd. Ik heb nu meer energie om mn huishouden te doen, ik doe nu zelf meer. Ik merk dat ik langzaamaan weer meer afspraken maak. De sociale motor komt weer op gang, haha! Ik verdeel het wel goed, hoor, niet teveel in 1 keer. Nu lijkt t net, alsof ik niemand tijdens mn studie meer gezien heb. Ik moest er met mn studie veel rekening mee houden en nu hoeft dat niet meer. Dat is best lekker!:P
Zie jij je vrienden veel?
liefs
viv
zondag 3 juni 2007 12:52
Hoi viv,
Inmiddels gaat het hier weer een stukje beter.
Ja, het 'loslaten' gaat de ene keer makkelijker dan de andere. Hangt er ook van af wat de verdere omstandigheden zijn enzo. Maar idd gaat het steeds beter, wat wel fijn is natuurlijk.
De kleurentherapie die ik heb gehad ging met een soort 'kastje' en elektriciteit. Ik weet het technisch niet meer precies, maar in elk geval ging er in het kastje een bepaalde kleur en daarmee was je dan verbonden met een soort geleidende draad en zo moest de kleur dan op je inwerken. Deed bij mij helaas dus niks.
Leuk dat je je man en andere mensen uit je omgeving kan behandelen! En dat het ook echt werkt bij hen, dat zij verschil merken. Dat motiveert waarschijnlijk enorm om op deze weg door te gaan. Lijkt me heerlijk om mensen te kunnen helpen, dat zij zich beter voelen!
Hebben zij dan ook, dat er eerst van alles uit moet bij hen, of gebeurt het ook wel eens dat zij zich gelijk al beter voelen?
Ja, lijkt me vreemd, om ineens veel meer tijd te hebben en even niet meer te hoeven leren. Ook wel fijn, kom je weer eens aan andere dingen toe. Zoals sociale afspraken, leuk dat je dat nu weer wat op kan pakken.
Maar zijn dat dan wel 'leuke' vrienden, die je wel begrijpen enzo? Omdat je een tijdje terug had gepost, dat zoveel mensen uit je omgeving geen begrip en interesse toonden. Of zet je je daar dan maar overheen en spreek je toch 'gezellig' met hen af?
Ik zie mijn vrienden op zich wel geregeld. Het is alleen op een andere manier dan wanneer ik helemaal gezond en fit zou zijn. Dan zou ik meer dingen DOEN, echt ergens heen gaan en/of actief zijn, terwijl het nu meer gewoon bij elkaar thuis op bezoek komen is. En dan ook meestal niet te lang, even samen eten of thee drinken een paar uurtjes en that's it. Soms doe ik ook wel wat hoor of gaan we ergens heen, maar minder vaak en lang en actief dan ik anders zou doen.
Verder zie ik een aantal vrienden sowieso niet zo vaak, omdat zij al zo'n beetje gesetteld zijn en soms al kinderen hebben waardoor zij minder tijd hebben.
Ik merk ook, nu het steeds wat beter begint te gaan, dat er wel wat 'bij' mag komen, dat ik wel weer wat nieuwe mensen wil leren kennen om gezellig mee af te spreken. Afgelopen jaren heeft dat een beetje stil gestaan maar daar heb ik nu weer wat meer ruimte voor.
Lastig is alleen nog, dat ik nog geen 100% ben en dat dan weer uit moet leggen, en het ook wel weer energie kost om nieuwe mensen te leren kennen.
Daarom ben ik ook blij met jou en pink :P. Dan zit je in ongeveer hetzelfde situatie/stadium en begrijp je dat van elkaar.
Maar de rest komt vast vanzelf ook wel, net als werk en alles wat bij het 'normale, gezonde leven' hoort.
Fijne dag & liefs!
Inmiddels gaat het hier weer een stukje beter.
Ja, het 'loslaten' gaat de ene keer makkelijker dan de andere. Hangt er ook van af wat de verdere omstandigheden zijn enzo. Maar idd gaat het steeds beter, wat wel fijn is natuurlijk.
De kleurentherapie die ik heb gehad ging met een soort 'kastje' en elektriciteit. Ik weet het technisch niet meer precies, maar in elk geval ging er in het kastje een bepaalde kleur en daarmee was je dan verbonden met een soort geleidende draad en zo moest de kleur dan op je inwerken. Deed bij mij helaas dus niks.
Leuk dat je je man en andere mensen uit je omgeving kan behandelen! En dat het ook echt werkt bij hen, dat zij verschil merken. Dat motiveert waarschijnlijk enorm om op deze weg door te gaan. Lijkt me heerlijk om mensen te kunnen helpen, dat zij zich beter voelen!
Hebben zij dan ook, dat er eerst van alles uit moet bij hen, of gebeurt het ook wel eens dat zij zich gelijk al beter voelen?
Ja, lijkt me vreemd, om ineens veel meer tijd te hebben en even niet meer te hoeven leren. Ook wel fijn, kom je weer eens aan andere dingen toe. Zoals sociale afspraken, leuk dat je dat nu weer wat op kan pakken.
Maar zijn dat dan wel 'leuke' vrienden, die je wel begrijpen enzo? Omdat je een tijdje terug had gepost, dat zoveel mensen uit je omgeving geen begrip en interesse toonden. Of zet je je daar dan maar overheen en spreek je toch 'gezellig' met hen af?
Ik zie mijn vrienden op zich wel geregeld. Het is alleen op een andere manier dan wanneer ik helemaal gezond en fit zou zijn. Dan zou ik meer dingen DOEN, echt ergens heen gaan en/of actief zijn, terwijl het nu meer gewoon bij elkaar thuis op bezoek komen is. En dan ook meestal niet te lang, even samen eten of thee drinken een paar uurtjes en that's it. Soms doe ik ook wel wat hoor of gaan we ergens heen, maar minder vaak en lang en actief dan ik anders zou doen.
Verder zie ik een aantal vrienden sowieso niet zo vaak, omdat zij al zo'n beetje gesetteld zijn en soms al kinderen hebben waardoor zij minder tijd hebben.
Ik merk ook, nu het steeds wat beter begint te gaan, dat er wel wat 'bij' mag komen, dat ik wel weer wat nieuwe mensen wil leren kennen om gezellig mee af te spreken. Afgelopen jaren heeft dat een beetje stil gestaan maar daar heb ik nu weer wat meer ruimte voor.
Lastig is alleen nog, dat ik nog geen 100% ben en dat dan weer uit moet leggen, en het ook wel weer energie kost om nieuwe mensen te leren kennen.
Daarom ben ik ook blij met jou en pink :P. Dan zit je in ongeveer hetzelfde situatie/stadium en begrijp je dat van elkaar.
Maar de rest komt vast vanzelf ook wel, net als werk en alles wat bij het 'normale, gezonde leven' hoort.
Fijne dag & liefs!
maandag 4 juni 2007 14:22
Hoi hoi,
Nou, gelukkig dat het weer beter gaat met je!
Aan deze kant is t wat minder....ik voelde m al aankomen...ik heb een holte-ontsteking. Ieder jaar komt ie wel een keer. Ik heb al lang last van die neus en nu alle stress eruit is, komt dit aanzetten. Logisch, maar wel heel vervelend. Ik heb ook verhoging, ik hoop dat t niet erger word.
Ja, het is heel leuk om mensen te behandelen uit mn omgeving. Zo heb ik ook ontdekt dat ik t wel heel erg leuk vind om te doen. Ja, ze merken er meestal heel snel wat van als ze behandeld zijn. Nee, de meesten voelen zich heel snel oke, maar bij mij duurt dat wat langer. :P
Ik ben heel blij dat ik straks meer mensen kan 'bereiken' met de behandelingen.
Ja, het is heel vreemd om met 'plannen' van afspraken geen rekening te hoeven houden met mn studie. En dat zijn idd dan de leuke vrienden met wie ik afspreek. Met kids en al. Niet al mn vrienden hebben kids, maar meestal ga ik daar heen, omdat dat voor hun makkelijker is. Ja, je merkt met een gezin, dat ze minder tijd hebben. Daarom houden we bewust in de gaten dat we elkaar regelmatig zien. Ik haal ook weleens het kindje van mn vriendin op, om wat leuks met m te doen.
Die mensen over wie ik het had, het is familie, daar kan ik me niet overheen zetten. Ik ga niet gezellig zitten te doen als ik het niet meen. Kost ook allemaal weer energie. Nee, ik doe niet alsof, ze weten hoe ik erover denk. Ik doe wel normaal, voor zover hun dat ook doen. Ik zeg altijd; vrienden maak je, familie zit je mee opgescheept. In mijn geval is dat zeker waar! :P
Ik heb wat nieuwe mensen leren kennen via de sportschool, de laatste jaren. Ik vond het wel eng, om nieuwe contacten te leggen, maar dat gaat nu eigenlijk zonder problemen. Zo heb ik vorige week mn (nog redelijk nieuwe) buren uitgenodigd om binnenkort ' een bakkie ' te komen doen. Vond ik wel heel goed van mezelf. ;) Zo leer je elkaar wat beter kennen.
Ik vind het idd ook heel fijn dat ik jou en Pink heb leren kennen.:)
Geniet van het mooie weer!
liefs
viv
Nou, gelukkig dat het weer beter gaat met je!
Aan deze kant is t wat minder....ik voelde m al aankomen...ik heb een holte-ontsteking. Ieder jaar komt ie wel een keer. Ik heb al lang last van die neus en nu alle stress eruit is, komt dit aanzetten. Logisch, maar wel heel vervelend. Ik heb ook verhoging, ik hoop dat t niet erger word.
Ja, het is heel leuk om mensen te behandelen uit mn omgeving. Zo heb ik ook ontdekt dat ik t wel heel erg leuk vind om te doen. Ja, ze merken er meestal heel snel wat van als ze behandeld zijn. Nee, de meesten voelen zich heel snel oke, maar bij mij duurt dat wat langer. :P
Ik ben heel blij dat ik straks meer mensen kan 'bereiken' met de behandelingen.
Ja, het is heel vreemd om met 'plannen' van afspraken geen rekening te hoeven houden met mn studie. En dat zijn idd dan de leuke vrienden met wie ik afspreek. Met kids en al. Niet al mn vrienden hebben kids, maar meestal ga ik daar heen, omdat dat voor hun makkelijker is. Ja, je merkt met een gezin, dat ze minder tijd hebben. Daarom houden we bewust in de gaten dat we elkaar regelmatig zien. Ik haal ook weleens het kindje van mn vriendin op, om wat leuks met m te doen.
Die mensen over wie ik het had, het is familie, daar kan ik me niet overheen zetten. Ik ga niet gezellig zitten te doen als ik het niet meen. Kost ook allemaal weer energie. Nee, ik doe niet alsof, ze weten hoe ik erover denk. Ik doe wel normaal, voor zover hun dat ook doen. Ik zeg altijd; vrienden maak je, familie zit je mee opgescheept. In mijn geval is dat zeker waar! :P
Ik heb wat nieuwe mensen leren kennen via de sportschool, de laatste jaren. Ik vond het wel eng, om nieuwe contacten te leggen, maar dat gaat nu eigenlijk zonder problemen. Zo heb ik vorige week mn (nog redelijk nieuwe) buren uitgenodigd om binnenkort ' een bakkie ' te komen doen. Vond ik wel heel goed van mezelf. ;) Zo leer je elkaar wat beter kennen.
Ik vind het idd ook heel fijn dat ik jou en Pink heb leren kennen.:)
Geniet van het mooie weer!
liefs
viv
dinsdag 5 juni 2007 16:06
Hoi,
Balen dat je nu holte ontsteking hebt! Ja, vaak komen dat soort dingen als een soort 'ontlading' he, juist als de spanning voorbij is. Irritant!
Ben je nu aan de antibiotica of doe je alleen jezelf behandelen en verder maar wachten tot het overgaat?
Fijn dat je toch ook wel fijne, begripvolle vrienden hebt. Ik dacht aan je eerdere postings dat alleen je man & ouders je begrepen en steunden, maar dat valt dus mee.
Het kindje van je vriendin meenemen, jee knap hoor. Ik vind kinderen juist 1 vd vermoeiendste wezentjes die er zijn! :D Ik heb zelf een klein neefje en nichtje maar na een paar uurtjes kun je me opvegen...:P Binnenkort moet ik er weer aan geloven met een kinderverjaardag. Maar ja hoort erbij he als tante zijnde.
Begrijp ik dat jij ook sport doet? Dat kan ik me van eerdere berichten niet zo herinneren... wat doe je dan, en hoe vaak? En gaat dat goed?
Leuk dat je daar wat nieuwe mensen hebt leren kennen. Zijn dat ook mensen die 'iets' hebben of is het een algemene sportschool?
Ik doe zoals ik al eens verteld heb dus fysiofitness. Maar ik zit daar wel tussen de 50-plussers dus echt nieuwe vrienden maken zit er niet echt bij. Maar goed verder zijn ze wel aardig en sommigen ook wel gezellig hoor.
goed van je dat je ook je nieuwe buren hebt uitgenodigd. Ik vind dat soort dingen ook altijd een beetje eng. Maar het ligt er bij mij heel erg aan hoe ik me voel. Wat ik al eens eerder zei: ik ben een heel ander persoon als ik me goed voel of ziek ben. Ziek = niet alleen ziek, maar ook veel onzekerder. Komt omdat ik me dan ook vaak 'wazig' voel en mijn stemming na verloop van tijd niet meer zo best is. :( Maar voel ik me lichamelijk lekker, dan ben ik geestelijk ook veel vrolijker, sterker, zelfverderder, makkellijker, noem maar op. Het blijft vreemd om dit te merken, soms is het echt alsof de mist optrekt en ik weer mezelf ben.
Nu zou het nog fijn zijn, als ik eens langere tijd (altijd!) in het 'licht' mag blijven. Whoe, dit klinkt nu haast een beetje hemels maar je begrijpt wel wat ik bedoel :D. Het licht op aarde welteverstaan :P.
Nou veel beterschap, dat je maar snel op mag knappen!
Liefs
Balen dat je nu holte ontsteking hebt! Ja, vaak komen dat soort dingen als een soort 'ontlading' he, juist als de spanning voorbij is. Irritant!
Ben je nu aan de antibiotica of doe je alleen jezelf behandelen en verder maar wachten tot het overgaat?
Fijn dat je toch ook wel fijne, begripvolle vrienden hebt. Ik dacht aan je eerdere postings dat alleen je man & ouders je begrepen en steunden, maar dat valt dus mee.
Het kindje van je vriendin meenemen, jee knap hoor. Ik vind kinderen juist 1 vd vermoeiendste wezentjes die er zijn! :D Ik heb zelf een klein neefje en nichtje maar na een paar uurtjes kun je me opvegen...:P Binnenkort moet ik er weer aan geloven met een kinderverjaardag. Maar ja hoort erbij he als tante zijnde.
Begrijp ik dat jij ook sport doet? Dat kan ik me van eerdere berichten niet zo herinneren... wat doe je dan, en hoe vaak? En gaat dat goed?
Leuk dat je daar wat nieuwe mensen hebt leren kennen. Zijn dat ook mensen die 'iets' hebben of is het een algemene sportschool?
Ik doe zoals ik al eens verteld heb dus fysiofitness. Maar ik zit daar wel tussen de 50-plussers dus echt nieuwe vrienden maken zit er niet echt bij. Maar goed verder zijn ze wel aardig en sommigen ook wel gezellig hoor.
goed van je dat je ook je nieuwe buren hebt uitgenodigd. Ik vind dat soort dingen ook altijd een beetje eng. Maar het ligt er bij mij heel erg aan hoe ik me voel. Wat ik al eens eerder zei: ik ben een heel ander persoon als ik me goed voel of ziek ben. Ziek = niet alleen ziek, maar ook veel onzekerder. Komt omdat ik me dan ook vaak 'wazig' voel en mijn stemming na verloop van tijd niet meer zo best is. :( Maar voel ik me lichamelijk lekker, dan ben ik geestelijk ook veel vrolijker, sterker, zelfverderder, makkellijker, noem maar op. Het blijft vreemd om dit te merken, soms is het echt alsof de mist optrekt en ik weer mezelf ben.
Nu zou het nog fijn zijn, als ik eens langere tijd (altijd!) in het 'licht' mag blijven. Whoe, dit klinkt nu haast een beetje hemels maar je begrijpt wel wat ik bedoel :D. Het licht op aarde welteverstaan :P.
Nou veel beterschap, dat je maar snel op mag knappen!
Liefs
donderdag 7 juni 2007 15:56
Hoi!
Ja, die holte ontsteking is heel vervelend. Gister kwam t behoorlijk opzetten, maar vandaag gaat t beter. Ja, het is echt een ontlading, blijkbaar. Het goeie nieuws is dat ie minder heftig is dan mn vorige 'ontladingen', er zit dus verbetering in. Ja, ik zit helaas aan de antibiotica. Het is bij mij (zoals alles) erg hardnekkig en gaat niet vanzelf over. Ik had mezelf al regelmatig behandeld, het wordt wel minder, maar het komt steeds terug. Dus nu maar het grove geschut. Het is pure rotzooi, maar het is niet anders. Ik drink nu wel (vanwege de afvalstoffen) 2,5 liter water per dag.
Ja, mn vrienden zijn (behalve eentje) wel begripvol, hoor. Het was niet mn bedoeling om t zo negatief neer te zetten. Ja, het is een hele onderneming, het kindje van mn vriendin mee te nemen. Maar het is ontzettend leuk. Hij vind t zelf ook heel leuk en gezellig. Hij vraagt nu al regelmatig aan zn moeder wanneer ik m op kom halen, haha. De laatste keer stond ie al helemaal buiten te wachten, klaar voor vertrek. Dus binnenkort (als ik weer fit ben) dan maken we wel weer een afspraak. Dan vertelt ze m 's morgens pas dat ie meegaat, ivm de vermoeidheid, als t niet door gaat, dan is ie zo teleurgesteld. Dat wil ik niet op mn geweten hebben!
Leuk dat je tante bent! Ja, die verjaardagen zijn heel vermoeiend. Zeker als er nog meer kleintjes op visite komen. Maar idd, als tante hoort dat erbij!
Ja, klopt ik doe aan sport. Heb ik weleens verteld hier. je kunt ook niet alles onthouden, toch? Ik doe aan bodycombat. Dat zijn 4 verschillende vechtsporten gecombineerd op muziek. Het is ieder voor zich, dus ik krijg geen mep terug, haha! Het is een zware les, maar wel heel leuk. Bij een gewone sportschool tussen 'gezonde' mensen. Ze weten er van, maar ik wil gewoon normaal meedoen. Het zijn bijna allemaal jonge vrouwen/meiden die meedoen en een enkele man. Ik doe dit 1x in de week en 1x in de week nog een rustigere les, maar ik moet ff kijken wat ik erbij wil doen, want de les die ik deed, vind ik niet leuk meer nu.
Ja, dat heb ik idd ook, dat je in die waas zit. Is geen prettig gevoel, zeker niet als je op visite gaat, of visite hebt. Ik volg de gesprekken dan veel minder goed, alles komt dan in slowmotion bij me binnen, lijkt het. Ik verlang ook weer naar die bruisende energie, hoor. Dat voelt echt lekker.
Ik ga er vanuit dat het nu toch wel weer beter gaat met mn energie, als ik straks deze ontsteking te boven ben.
liefs
viv (smilies deden t weer niet..)
Ja, die holte ontsteking is heel vervelend. Gister kwam t behoorlijk opzetten, maar vandaag gaat t beter. Ja, het is echt een ontlading, blijkbaar. Het goeie nieuws is dat ie minder heftig is dan mn vorige 'ontladingen', er zit dus verbetering in. Ja, ik zit helaas aan de antibiotica. Het is bij mij (zoals alles) erg hardnekkig en gaat niet vanzelf over. Ik had mezelf al regelmatig behandeld, het wordt wel minder, maar het komt steeds terug. Dus nu maar het grove geschut. Het is pure rotzooi, maar het is niet anders. Ik drink nu wel (vanwege de afvalstoffen) 2,5 liter water per dag.
Ja, mn vrienden zijn (behalve eentje) wel begripvol, hoor. Het was niet mn bedoeling om t zo negatief neer te zetten. Ja, het is een hele onderneming, het kindje van mn vriendin mee te nemen. Maar het is ontzettend leuk. Hij vind t zelf ook heel leuk en gezellig. Hij vraagt nu al regelmatig aan zn moeder wanneer ik m op kom halen, haha. De laatste keer stond ie al helemaal buiten te wachten, klaar voor vertrek. Dus binnenkort (als ik weer fit ben) dan maken we wel weer een afspraak. Dan vertelt ze m 's morgens pas dat ie meegaat, ivm de vermoeidheid, als t niet door gaat, dan is ie zo teleurgesteld. Dat wil ik niet op mn geweten hebben!
Leuk dat je tante bent! Ja, die verjaardagen zijn heel vermoeiend. Zeker als er nog meer kleintjes op visite komen. Maar idd, als tante hoort dat erbij!
Ja, klopt ik doe aan sport. Heb ik weleens verteld hier. je kunt ook niet alles onthouden, toch? Ik doe aan bodycombat. Dat zijn 4 verschillende vechtsporten gecombineerd op muziek. Het is ieder voor zich, dus ik krijg geen mep terug, haha! Het is een zware les, maar wel heel leuk. Bij een gewone sportschool tussen 'gezonde' mensen. Ze weten er van, maar ik wil gewoon normaal meedoen. Het zijn bijna allemaal jonge vrouwen/meiden die meedoen en een enkele man. Ik doe dit 1x in de week en 1x in de week nog een rustigere les, maar ik moet ff kijken wat ik erbij wil doen, want de les die ik deed, vind ik niet leuk meer nu.
Ja, dat heb ik idd ook, dat je in die waas zit. Is geen prettig gevoel, zeker niet als je op visite gaat, of visite hebt. Ik volg de gesprekken dan veel minder goed, alles komt dan in slowmotion bij me binnen, lijkt het. Ik verlang ook weer naar die bruisende energie, hoor. Dat voelt echt lekker.
Ik ga er vanuit dat het nu toch wel weer beter gaat met mn energie, als ik straks deze ontsteking te boven ben.
liefs
viv (smilies deden t weer niet..)
zaterdag 9 juni 2007 12:17
Hoi hoi,
Ben ik weer! Na een paar daagjes afwezigheid.
Hoe is het met je gezondheid viv? Ik hoop dat je je al weer wat beter voelt!
Ja, antibiotica is echt rotzooi, hoe minder je het nodig hebt hoe beter. Misschien kun je na de kuur jezelf met je kleurenpunctuur weer oppeppen, dat je lichaam snel de afvalstoffen kwijtraakt.
Hier gaat het de laatste dagen vrij goed. Ben nu ijverig mezelf 'in aan het houden' om te zorgen dat ik m'n energie een beetje kan sparen en de stijgende lijn voort kan zetten.
Ben ook weer ijverig met the secret bezig, het gaat geloof ik al wat beter om de juiste balans te vinden in het omgaan met emoties. Heb ook het EFT er weer eens goed bijgepakt, en het weer een beetje 'herontdekt'. Het is een fijne en snelle methode om situaties/emoties wat te verzachten. Is misschien niet helemaal het goede woord maar weet effe geen betere omschrijving :P.
Verder ben ik nu 'het intentie-experiment' aan het lezen, waarin tal van (wetenschappelijke) onderzoeken worden beschreven met opzienbarende resultaten over de kracht van intenties, gedachtes en visualisaties. Erg insprirerend en motiverend om deze ingeslagen weg verder te bewandelen!
Ook heb ik een heel cd-programma met teksten a la the secret, fijn om te luisteren op mindere momenten. En ook op goeie momenten trouwens! :P
Ben jij nog wat met the secret aan het doen viv?
Bodycombat, ja nu herinner ik het me weer ;). Ik kan idd niet alles onthouden maar ergens had ik het toch wel opgeslagen. Het lijkt me behoorlijk heftig zo'n les! Kun je het elke keer volhouden? Want ik denk dat je dat moeilijk aan je eigen tempo aan kan passen zo'n les.
Zal wel goed zijn voor al je spiergroepen denk ik.
Ik heb vd week bij de fitness mijn gewichten weer ietsje verzwaard. Is altijd leuk, weer zo'n klein sprongetje voorwaarts!
Hm, verder heb ik niet zoveel meer te vertellen nu. Een fijn weekend en liefs!
Ben ik weer! Na een paar daagjes afwezigheid.
Hoe is het met je gezondheid viv? Ik hoop dat je je al weer wat beter voelt!
Ja, antibiotica is echt rotzooi, hoe minder je het nodig hebt hoe beter. Misschien kun je na de kuur jezelf met je kleurenpunctuur weer oppeppen, dat je lichaam snel de afvalstoffen kwijtraakt.
Hier gaat het de laatste dagen vrij goed. Ben nu ijverig mezelf 'in aan het houden' om te zorgen dat ik m'n energie een beetje kan sparen en de stijgende lijn voort kan zetten.
Ben ook weer ijverig met the secret bezig, het gaat geloof ik al wat beter om de juiste balans te vinden in het omgaan met emoties. Heb ook het EFT er weer eens goed bijgepakt, en het weer een beetje 'herontdekt'. Het is een fijne en snelle methode om situaties/emoties wat te verzachten. Is misschien niet helemaal het goede woord maar weet effe geen betere omschrijving :P.
Verder ben ik nu 'het intentie-experiment' aan het lezen, waarin tal van (wetenschappelijke) onderzoeken worden beschreven met opzienbarende resultaten over de kracht van intenties, gedachtes en visualisaties. Erg insprirerend en motiverend om deze ingeslagen weg verder te bewandelen!
Ook heb ik een heel cd-programma met teksten a la the secret, fijn om te luisteren op mindere momenten. En ook op goeie momenten trouwens! :P
Ben jij nog wat met the secret aan het doen viv?
Bodycombat, ja nu herinner ik het me weer ;). Ik kan idd niet alles onthouden maar ergens had ik het toch wel opgeslagen. Het lijkt me behoorlijk heftig zo'n les! Kun je het elke keer volhouden? Want ik denk dat je dat moeilijk aan je eigen tempo aan kan passen zo'n les.
Zal wel goed zijn voor al je spiergroepen denk ik.
Ik heb vd week bij de fitness mijn gewichten weer ietsje verzwaard. Is altijd leuk, weer zo'n klein sprongetje voorwaarts!
Hm, verder heb ik niet zoveel meer te vertellen nu. Een fijn weekend en liefs!
dinsdag 12 juni 2007 14:39
Hoi hoi,
Hoe is het met je?
Zo daar ben ik eindelijk weer! Ja, het gaat wel wat beter nu met me. De kuur is afgerond inmiddels. Vanmiddag word ik weer behandeld, dus ik kan (hopelijk) nu weer op gaan knappen.
Ik heb wel iets heel leuks om naar uit te kijken. Daar knap ik mss ook wel wat van op. We gaan een weekendje weg, als we 7 jaar getrouwd zijn, op 23 juni. Heb ik pas vorige week gereserveerd.
Ik vraag me niet af, of ik straks wel genoeg energie hiervoor heb, ik ga gewoon. Het voelt goed. Is ook weer een stukje loslaten!
Goed van je dat je je aan het inhouden bent en zo je energie wat spaart. Ik weet hoe moeilijk dat is. Daar moet ik het weekend dat we weg zijn, rekening mee houden. Ik wil altijd als een 'idoot' alles gaan bekijken in de omgeving. Ik heb nu besloten dat niet te gaan doen en 'gewoon' een we-zien-wel-wat-we-doen houding aan te nemen.
Ook goed dat je weer meer t EFT opgepakt hebt. Fijn dat je je er prettig bij voelt, dan zit je iig op de goede weg!
Ja, ik ben ook wel met de Secret bezig, ik ben nog een balans erin aan het zoeken.
Ja, een lesje bodycombat is heftig. Maar het is zooo leuk. Het tempo wordt bepaald door de muziek, maar ik bepaal zelf hoe intensief ik 'stoot' met mn armen en benen. Als ik goeie energie heb, maak ik t op deze manier veel intensiever voor mezelf en anders niet. Het is goed om je spieren sterker te maken. Ik ga daarna wel in de infraroodsauna, het is lekker en goed voor de spieren.
Fitnessen is ook zwaar, toch? Wel een stap vooruit idd, met zwaardere gewichten.
Ik ga me gauw klaarmaken, moet zo weg,
liefs
viv
Hoe is het met je?
Zo daar ben ik eindelijk weer! Ja, het gaat wel wat beter nu met me. De kuur is afgerond inmiddels. Vanmiddag word ik weer behandeld, dus ik kan (hopelijk) nu weer op gaan knappen.
Ik heb wel iets heel leuks om naar uit te kijken. Daar knap ik mss ook wel wat van op. We gaan een weekendje weg, als we 7 jaar getrouwd zijn, op 23 juni. Heb ik pas vorige week gereserveerd.
Ik vraag me niet af, of ik straks wel genoeg energie hiervoor heb, ik ga gewoon. Het voelt goed. Is ook weer een stukje loslaten!
Goed van je dat je je aan het inhouden bent en zo je energie wat spaart. Ik weet hoe moeilijk dat is. Daar moet ik het weekend dat we weg zijn, rekening mee houden. Ik wil altijd als een 'idoot' alles gaan bekijken in de omgeving. Ik heb nu besloten dat niet te gaan doen en 'gewoon' een we-zien-wel-wat-we-doen houding aan te nemen.
Ook goed dat je weer meer t EFT opgepakt hebt. Fijn dat je je er prettig bij voelt, dan zit je iig op de goede weg!
Ja, ik ben ook wel met de Secret bezig, ik ben nog een balans erin aan het zoeken.
Ja, een lesje bodycombat is heftig. Maar het is zooo leuk. Het tempo wordt bepaald door de muziek, maar ik bepaal zelf hoe intensief ik 'stoot' met mn armen en benen. Als ik goeie energie heb, maak ik t op deze manier veel intensiever voor mezelf en anders niet. Het is goed om je spieren sterker te maken. Ik ga daarna wel in de infraroodsauna, het is lekker en goed voor de spieren.
Fitnessen is ook zwaar, toch? Wel een stap vooruit idd, met zwaardere gewichten.
Ik ga me gauw klaarmaken, moet zo weg,
liefs
viv
