Gezondheid
alle pijlers
hoe lang trekt een lichaam dit tot overlijden? (zie uitleg)
dinsdag 14 oktober 2014 om 12:23
dinsdag 14 oktober 2014 om 14:18
Nee, hij ligt niet in het ziekenhuis maar op een gesloten afdeling waar hij inmiddels ruim een jaar verblijft ivm zijn dementie. Maar een en ander is daar nogal onduidelijk geregeld. Steeds wisselend personeel van andere afdelingen die niets van de situatie weten en dergelijke. Ook ligt hij nog steeds niet alleen, geen idee hoe dat moet als hij het wel tot vanavond of vannacht volhoud, dan moet de kamergenoot maar gaan slapen met de wakende familie erbij?
Ze zijn gisteravond begonnen met de morfine en haldol of handol.
Euthanasie is vanwege zijn geloof nooit aan de orde geweest, vandaar dat deze "weg".
Nogmaals heel erg bedankt voor de berichten en de steun.
Ze zijn gisteravond begonnen met de morfine en haldol of handol.
Euthanasie is vanwege zijn geloof nooit aan de orde geweest, vandaar dat deze "weg".
Nogmaals heel erg bedankt voor de berichten en de steun.
dinsdag 14 oktober 2014 om 14:18
Klopt, daarom zeg ik ook dat het grijzer is dan ik nu zeg. Bovendien als het ineens zo snel gaat en de coma intreedt kan iemand het niet meer aangeven, dus dan houdt het op.
Wat ik me afvraag Ibi, heeft jouw man tijdens zijn ziekte nooit nagedacht over euthanasie, of hierover gesproken met jou en zijn arts?
Je bent niet van de een op de andere dag aan het sterven als het op deze manier gaat. Zeker bij jongere mensen met ongeneeselijke ziekten denk ik dat de huisarts een taak heeft om ook het onderwerp doodgaan en wat als het lijden te groot wordt ter sprake te brengen.
Wat ik me afvraag Ibi, heeft jouw man tijdens zijn ziekte nooit nagedacht over euthanasie, of hierover gesproken met jou en zijn arts?
Je bent niet van de een op de andere dag aan het sterven als het op deze manier gaat. Zeker bij jongere mensen met ongeneeselijke ziekten denk ik dat de huisarts een taak heeft om ook het onderwerp doodgaan en wat als het lijden te groot wordt ter sprake te brengen.
dinsdag 14 oktober 2014 om 14:24
quote:WellieB schreef op 14 oktober 2014 @ 14:18:
Klopt, daarom zeg ik ook dat het grijzer is dan ik nu zeg. Bovendien als het ineens zo snel gaat en de coma intreedt kan iemand het niet meer aangeven, dus dan houdt het op.
Wat ik me afvraag Ibi, heeft jouw man tijdens zijn ziekte nooit nagedacht over euthanasie, of hierover gesproken met jou en zijn arts?
Je bent niet van de een op de andere dag aan het sterven als het op deze manier gaat. Zeker bij jongere mensen met ongeneeselijke ziekten denk ik dat de huisarts een taak heeft om ook het onderwerp doodgaan en wat als het lijden te groot wordt ter sprake te brengen.
Nee mijn man ging er helemaal van uit dat hij bleef leven en stond er totaal niet voor open om de andere mogelijkheid te bespreken. De keren dat het ter sprake kwam was het van mijn kant uit. De artsen hebben hier ook nooit met hem/ons over gesproken.
Het punt was dat de artsen nog hoop hadden en geen reden zagen om het te bespreken. Het was echt van de 1 op het andere moment dusdanig ernstig dat het besproken had moeten worden en toen was hij daar al niet meer toe in staat.
Klopt, daarom zeg ik ook dat het grijzer is dan ik nu zeg. Bovendien als het ineens zo snel gaat en de coma intreedt kan iemand het niet meer aangeven, dus dan houdt het op.
Wat ik me afvraag Ibi, heeft jouw man tijdens zijn ziekte nooit nagedacht over euthanasie, of hierover gesproken met jou en zijn arts?
Je bent niet van de een op de andere dag aan het sterven als het op deze manier gaat. Zeker bij jongere mensen met ongeneeselijke ziekten denk ik dat de huisarts een taak heeft om ook het onderwerp doodgaan en wat als het lijden te groot wordt ter sprake te brengen.
Nee mijn man ging er helemaal van uit dat hij bleef leven en stond er totaal niet voor open om de andere mogelijkheid te bespreken. De keren dat het ter sprake kwam was het van mijn kant uit. De artsen hebben hier ook nooit met hem/ons over gesproken.
Het punt was dat de artsen nog hoop hadden en geen reden zagen om het te bespreken. Het was echt van de 1 op het andere moment dusdanig ernstig dat het besproken had moeten worden en toen was hij daar al niet meer toe in staat.
dinsdag 14 oktober 2014 om 14:26
Mijn moeder zat ook aan een morfinepomp en kreeg handol. Uiteindelijk ook geen vocht meer. Ze was nauwelijks bij kennis in die dagen.
De verpleegsters kunnen het id. niet precies zeggen. Ik heb aan het bed van mijn moeder gezeten van s 'morgens heel vroeg tot s 'avonds heel laat. S' nachts ging ik naar huis (kon met niemand rouleren). Ben 2 keer heel vroeg in de morgen gebeld dat het wel eens kon gebeuren en meteen gegaan. Maar uiteindelijk is ze na 3 dagen zonder vocht in mijn bijzijn vlak voor ik s' avonds naar huis zou gaan overleden.
De verpleegsters kunnen het id. niet precies zeggen. Ik heb aan het bed van mijn moeder gezeten van s 'morgens heel vroeg tot s 'avonds heel laat. S' nachts ging ik naar huis (kon met niemand rouleren). Ben 2 keer heel vroeg in de morgen gebeld dat het wel eens kon gebeuren en meteen gegaan. Maar uiteindelijk is ze na 3 dagen zonder vocht in mijn bijzijn vlak voor ik s' avonds naar huis zou gaan overleden.
dinsdag 14 oktober 2014 om 14:36
Bij mijn moeder overrompelde het ons hoe snel het ging. In de namiddag zijn ze begonnen met morfine en dormicum toe te dienen. Half 12 s'avonds zijn mijn zussen naar huis gegaan en ben ik gebleven (in het ziekenhuis) met mijn vader en broer. Mijn zussen zouden de volgende ochtend ons weer afwisselen. 5 min over 12 s' nachts is ze al overleden. Heel rustig gelukkig. Ik was best bang om haar te zien lijden, maar ze is heel kalm weggegleden.
Ik was op dat moment "blij" dat ik erbij was. Maar wel een ervaring die veel impact heeft gehad.
Sterkte TO
Ik was op dat moment "blij" dat ik erbij was. Maar wel een ervaring die veel impact heeft gehad.
Sterkte TO
dinsdag 14 oktober 2014 om 14:42
quote:tallyho schreef op 14 oktober 2014 @ 13:55:
[...]
Ik kan dit alleen maar onderschrijven. Ik begrijp werkelijk niet waarom er over palliatieve sedatie, want daarover hebben wij het hier, zo dweperig romantisch wordt gedaan alsof het een geweldige manier is om dood te gaan. Het is gruwelijk en niemand maakt mij wijs dat degene die op deze manier aan het sterven is, dat prettig vindt of er niets van merkt. Actieve euthanasie is zoveel menslievender.
Eens. Maar de regels omtrent actieve euthanasie zijn heel streng en hulpverleners kiezen hier liever voor. Soms heb je ook geen keuze en is het de minst slechte manier voor de stervende.
Persoonlijk vind ik het ook een gruwel.
[...]
Ik kan dit alleen maar onderschrijven. Ik begrijp werkelijk niet waarom er over palliatieve sedatie, want daarover hebben wij het hier, zo dweperig romantisch wordt gedaan alsof het een geweldige manier is om dood te gaan. Het is gruwelijk en niemand maakt mij wijs dat degene die op deze manier aan het sterven is, dat prettig vindt of er niets van merkt. Actieve euthanasie is zoveel menslievender.
Eens. Maar de regels omtrent actieve euthanasie zijn heel streng en hulpverleners kiezen hier liever voor. Soms heb je ook geen keuze en is het de minst slechte manier voor de stervende.
Persoonlijk vind ik het ook een gruwel.
dinsdag 14 oktober 2014 om 14:43
quote:cloudy9 schreef op 14 oktober 2014 @ 12:44:
Mijn oma was 100 toen ze overleed op deze manier. Ze woog nog maar 34 kilo toen ze de morfine en de dormicum aangekoppeld kreeg en heeft toen nog 11 dagen geleefd. Ik vond het een afschuwelijk proces.Ja heel menselijk om iemand zo weg te zien kwijnen.Ik heb hier 1x toestemming voor gegeven maar nooit weer op deze manier,Ik snap niet dat de wet hierin niet voorziet en deze groep een menselijke dood geeft door euthanasie via pil of spuit.
Mijn oma was 100 toen ze overleed op deze manier. Ze woog nog maar 34 kilo toen ze de morfine en de dormicum aangekoppeld kreeg en heeft toen nog 11 dagen geleefd. Ik vond het een afschuwelijk proces.Ja heel menselijk om iemand zo weg te zien kwijnen.Ik heb hier 1x toestemming voor gegeven maar nooit weer op deze manier,Ik snap niet dat de wet hierin niet voorziet en deze groep een menselijke dood geeft door euthanasie via pil of spuit.
dinsdag 14 oktober 2014 om 15:03
Heel veel sterkte TO!
Mijn moeder heeft ook in de stervingsfase gelegen, na een medicijn vergiftiging. Ze was opgegeven, de artsen zeiden niets meer te kunnen doen. haar lichaam begon tekenen te vertonen dat het einde naderend was.
Ze is in coma geraakt, wij hadden verwacht dat ze niet wakker zou worden. Maar ze was niet hersendood en het hart hield niet op. Na een week is ze wakker geworden en wonderbaarlijk hersteld!
Vreselijk om iemand waar je veel van houd in zo'n toestand te zien liggen.
Geheel off-topic,
Ben met 28 weken bevallen en mijn zoon ligt in het zieke huis. Hij word letterlijk door allerlei apparaten in leven gehouden. Hij moet aansterken, als hij sterk genoeg is krijgt hij een hart operatie. We zullen dan weer terug bij af zijn.
De eerste keer was ik heeeeeel blij dat een zuster bij ons was toen we gingen kijken. Ze hebben uitgelegd welk apparaat wat is. Had echt even een moment dat ik dacht ik trek dit niet en val om.
Mijn moeder heeft ook in de stervingsfase gelegen, na een medicijn vergiftiging. Ze was opgegeven, de artsen zeiden niets meer te kunnen doen. haar lichaam begon tekenen te vertonen dat het einde naderend was.
Ze is in coma geraakt, wij hadden verwacht dat ze niet wakker zou worden. Maar ze was niet hersendood en het hart hield niet op. Na een week is ze wakker geworden en wonderbaarlijk hersteld!
Vreselijk om iemand waar je veel van houd in zo'n toestand te zien liggen.
Geheel off-topic,
Ben met 28 weken bevallen en mijn zoon ligt in het zieke huis. Hij word letterlijk door allerlei apparaten in leven gehouden. Hij moet aansterken, als hij sterk genoeg is krijgt hij een hart operatie. We zullen dan weer terug bij af zijn.
De eerste keer was ik heeeeeel blij dat een zuster bij ons was toen we gingen kijken. Ze hebben uitgelegd welk apparaat wat is. Had echt even een moment dat ik dacht ik trek dit niet en val om.
dinsdag 14 oktober 2014 om 15:36
Bij mijn moeder duurde het maar een halve dag, geheel onverwachts eigenlijk omdat ze zeiden dat het wel een paar dagen kon duren.
Mijn moeder koos heel bewust niet voor euthanasie omdat ze dan de huisarts haar moest laten helpen (om het zo maar even te zeggen) en ze wilde niet dat iemand anders verantwoordelijk moest zijn voor haar dood, daarom heeft ze voor ps gekozen. Ze werd s middags om vier uur aangesloten, om half zes werd ze weer wakker, ze had nog nooit zo lekker geslapen zei ze
maar ze moest mij nog wat zeggen, daarna had ze pas rust. De dosis werd verhoogd en daarna viel ze echt in slaap. Ik ben om 12 uur weggegaan, lag om 1 uur in bed en om half 2 belde mijn vader dat het over was. Ze begon om 1 uur te roggelen, om kwart over een had ze waarschijnlijk haar doodszucht en is heengegaan.
Wij vonden deze manier juist heel fijn. Mijn moeder lag er heel ontspannen bij. Wel was mijn moeder erg ziek en nog maar 50, ze woog 45 kg. Ze kreeg destijds max zes weken maar dat werden er bijna drie keer zoveel. Zoveel wil om nog te leven. Maar toen het voor haar klaar was, was het ook goed.
Veel sterkte!
Mijn moeder koos heel bewust niet voor euthanasie omdat ze dan de huisarts haar moest laten helpen (om het zo maar even te zeggen) en ze wilde niet dat iemand anders verantwoordelijk moest zijn voor haar dood, daarom heeft ze voor ps gekozen. Ze werd s middags om vier uur aangesloten, om half zes werd ze weer wakker, ze had nog nooit zo lekker geslapen zei ze
maar ze moest mij nog wat zeggen, daarna had ze pas rust. De dosis werd verhoogd en daarna viel ze echt in slaap. Ik ben om 12 uur weggegaan, lag om 1 uur in bed en om half 2 belde mijn vader dat het over was. Ze begon om 1 uur te roggelen, om kwart over een had ze waarschijnlijk haar doodszucht en is heengegaan. Wij vonden deze manier juist heel fijn. Mijn moeder lag er heel ontspannen bij. Wel was mijn moeder erg ziek en nog maar 50, ze woog 45 kg. Ze kreeg destijds max zes weken maar dat werden er bijna drie keer zoveel. Zoveel wil om nog te leven. Maar toen het voor haar klaar was, was het ook goed.
Veel sterkte!
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
dinsdag 14 oktober 2014 om 16:08
Mijn vader heeft tijdens zijn laatste dagen ook morfine en nog iets gekregen. Hij had kanker en het was gewoon op voor hem. Voordat hij morfine kreeg, had hij pijn en was hij duidelijk aan het lijden.
Op donderdagmiddag werd hij aan de morfine gehangen. Hij lag lekker te duffen en af en toe was hij wakker. Hij zei niet veel meer, maar vroeg af en toe om water. Vrijdagochtend en -middag was hij er ook nog redelijk aan toe, maar 's avonds kon hij niet meer drinken en was zijn slikreflex weg. Ik had verwacht dat hij zou willen overlijden in het bijzijn van alleen mijn moeder, maar op zaterdagochtend is hij heel rustig overleden in het bijzijn van mijn moeder, mijn zusje en mij.
Het was niet naar om hem te zien sterven. Op een vreemde manier was het heel erg mooi en voelde het goed om hem in zijn laatste dagen zo veel als ik kon bij te staan.
Op donderdagmiddag werd hij aan de morfine gehangen. Hij lag lekker te duffen en af en toe was hij wakker. Hij zei niet veel meer, maar vroeg af en toe om water. Vrijdagochtend en -middag was hij er ook nog redelijk aan toe, maar 's avonds kon hij niet meer drinken en was zijn slikreflex weg. Ik had verwacht dat hij zou willen overlijden in het bijzijn van alleen mijn moeder, maar op zaterdagochtend is hij heel rustig overleden in het bijzijn van mijn moeder, mijn zusje en mij.
Het was niet naar om hem te zien sterven. Op een vreemde manier was het heel erg mooi en voelde het goed om hem in zijn laatste dagen zo veel als ik kon bij te staan.
dinsdag 14 oktober 2014 om 16:28
Vanaf het moment dat mijn broer uit het ziekenhuis is gekomen omdat men niets meer voor hem kon doen, heeft het nog 3,5 week geduurd. Een afschuwelijk proces. Zowel voor hem, als voor de nabestaanden. Niet "gekozen" voor actieve euthanisie dus dan is er geen arts die zich eraan waagt. Zeker niet na het drama in Tuitjenhorn. Een stervende krijgt Haldol voor delier en morfine voor de pijn. Zolang de dorstprikkel nog aanwezig is en je dus nog druppels water kunt geven, zal de arts geen active palliatieve sedatie toepassen, anders komt iemand leterlijk om van de dorst. Als de dorstprikkel echt weg is dan kan er eventueel tot (tijdelijke) sedatie worden overgegaan. Helaas bij mijn broer pas na 3,5 week.
dinsdag 14 oktober 2014 om 16:37
Bij mijn vader ging het om uren, ik was rond etenstijd bij hem en ik zag aan zijn neus dat het anders was, klinkt raar maar die leek wel dichtgeplakt, ook was hij erg afwezig, hij merkte dat ik er was maar hij zei niks meer. Zijn voeten werden idd koud, s'avonds rond 22.00u werd hij onrustig en ging rochelen, uur later overleed hij.
Bij schoonvader ging het onverwacht snel, idd weer die ijskoude voeten...Hij had wel nog gegeten en gedronken die dag. Maar hij overleed toen iedereen de kamer even verliet om te eten, echt minuten werk.
Bij schoonvader ging het onverwacht snel, idd weer die ijskoude voeten...Hij had wel nog gegeten en gedronken die dag. Maar hij overleed toen iedereen de kamer even verliet om te eten, echt minuten werk.
dinsdag 14 oktober 2014 om 17:07
Bij mijn oma (94) was het in enkele uren gebeurd. In haar geval ging het gelukig heel vredig en snel, ik was erbij. Ik vond het een indrukwekkende ervaring maar niet beangstigend.
Mijn andere oma (88) heeft vijf dagen zo gelegen, waarschijnlijk ook omdat ze een pacemaker had. Zij was veel onrustiger en leek niet te willen gaan. Maar uiteindelijk is ook zij heel rustig weggegleden (mijn tante was op dat moment bij haar).
Mijn andere oma (88) heeft vijf dagen zo gelegen, waarschijnlijk ook omdat ze een pacemaker had. Zij was veel onrustiger en leek niet te willen gaan. Maar uiteindelijk is ook zij heel rustig weggegleden (mijn tante was op dat moment bij haar).
dinsdag 14 oktober 2014 om 17:39
quote:WellieB, 3 uur geleden
Dat is natuurlijk een totaal en compleet andere discussie. De persoon zelf kán nl wél om actieve euthanasie vragen als hij/zij dat zou willen. Dat is blijkbaar niet gebeurd dus dan kun je niks anders dan op een natuurlijke wijze sterven waar je dan alleen middelen kunt geven om het lijden te verzachten.
Als iemand dementerend is wordt er geen actieve euthanasie toegepast, ook al is er een euthanasieverklaring van toen iemand nog 'goed' was. Op het moment dat euthanasie wenselijk is, is die persoon niet meer handelingsbekwaam door de dementie. Dan rest alleen nog palliatieve sedatie.
Actieve Euthanasie kan wel worden verricht bij ernstig zieke patiënten die nog wél handelingsbekwaam zijn.
Dat is natuurlijk een totaal en compleet andere discussie. De persoon zelf kán nl wél om actieve euthanasie vragen als hij/zij dat zou willen. Dat is blijkbaar niet gebeurd dus dan kun je niks anders dan op een natuurlijke wijze sterven waar je dan alleen middelen kunt geven om het lijden te verzachten.
Als iemand dementerend is wordt er geen actieve euthanasie toegepast, ook al is er een euthanasieverklaring van toen iemand nog 'goed' was. Op het moment dat euthanasie wenselijk is, is die persoon niet meer handelingsbekwaam door de dementie. Dan rest alleen nog palliatieve sedatie.
Actieve Euthanasie kan wel worden verricht bij ernstig zieke patiënten die nog wél handelingsbekwaam zijn.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 14 oktober 2014 om 17:56
@ Himalyya: Weet ik hoor, dat is erg moeilijk. Daarom zei ik al dat er een grijs gebied is.
Overigens kan actieve euthanasie bij dementie wel degelijk. Het is in 2013 zelfs 97 x gebeurd, bron: nvve.
Het moet alleen zeer, zeer goed worden vastgelegd en heeft een nog strengere procedure dan normaal. Mensen moeten dan alsware om 'kwart voor 12' al uitstappen. In de meeste gevallen is het simpelweg niet mogelijk omdat iemand de wens nooit kenbaar heeft gemaakt, en een wilsverklaring niet rechtsgeldig is in dit geval. Een dementerende moet bij wilbekwaamheid de wens al aangegeven hebben en die blijven aangeven gedurende het dementieproces. Dan kán het wel.
Maar simpelweg een'spuitje of pilletje' geven omdat wij het niet menswaardig vinden is kolder.
Niemand kan en mag over de dood van de medemens beslissen. Dat is pas onmenselijk. Is meermaals gezegd hier, maar voor diegene: verwacht jij dan werkelijk dat een arts, of een kind of echtgenote moet beslissen dat het lijden genoeg is (voor wie?) en dat de persoon nu dood moet?!
Dat kan natuurlijk niet!
Daarom pleit ervoor: denk er zelf over na, over je levenseinde, ook in goede gezondheid en bespreek dit met je familie en huisarts en bespreek dit regelmatig. Dan komt niemand voor verrassingen of onmenselijke keuzes te staan. Iemand beslist dan zoveel mogelijk zelf. En geen keuze maken of er niet over willen praten is ook een keuze. Maar 'een spuitje' geven mag nooit en te nimmer van de beroepsprofessional en/of familie gevraagd worden. Echt nooit.
Overigens kan actieve euthanasie bij dementie wel degelijk. Het is in 2013 zelfs 97 x gebeurd, bron: nvve.
Het moet alleen zeer, zeer goed worden vastgelegd en heeft een nog strengere procedure dan normaal. Mensen moeten dan alsware om 'kwart voor 12' al uitstappen. In de meeste gevallen is het simpelweg niet mogelijk omdat iemand de wens nooit kenbaar heeft gemaakt, en een wilsverklaring niet rechtsgeldig is in dit geval. Een dementerende moet bij wilbekwaamheid de wens al aangegeven hebben en die blijven aangeven gedurende het dementieproces. Dan kán het wel.
Maar simpelweg een'spuitje of pilletje' geven omdat wij het niet menswaardig vinden is kolder.
Niemand kan en mag over de dood van de medemens beslissen. Dat is pas onmenselijk. Is meermaals gezegd hier, maar voor diegene: verwacht jij dan werkelijk dat een arts, of een kind of echtgenote moet beslissen dat het lijden genoeg is (voor wie?) en dat de persoon nu dood moet?!
Dat kan natuurlijk niet!
Daarom pleit ervoor: denk er zelf over na, over je levenseinde, ook in goede gezondheid en bespreek dit met je familie en huisarts en bespreek dit regelmatig. Dan komt niemand voor verrassingen of onmenselijke keuzes te staan. Iemand beslist dan zoveel mogelijk zelf. En geen keuze maken of er niet over willen praten is ook een keuze. Maar 'een spuitje' geven mag nooit en te nimmer van de beroepsprofessional en/of familie gevraagd worden. Echt nooit.
dinsdag 14 oktober 2014 om 20:30
Bij mijn familielid (met terminale kanker) zijn de mogelijkheden wel besproken. Hij heeft toen bewust gekozen voor de palliatieve sedatie, met daarbij het beeld dat het sterven/inslapen geleidelijk zou gaan, dit zou tot een paar dagen kunnen duren. Hij heeft dit verkozen boven actieve euthanasie omdat hij dit een minder 'eng' idee vond dan "de prik of pil" die direct de dood tot gevolg zou hebben.
De eerste uren was het ook allemaal rustig en lag hij vredig te slapen, echt prima. Maar het proces de dagen erna was echt afschuwelijk. Ik weet zeker dat hij het heeft meegekregen, er was paniek, onrust, benauwdheid, de laatste dag beet hij de zuster van ellende nog in haar hand, tewijl ze het slijm uit zn mond aan het verwijderen was, het was verschrikkelijk om aan te zien en te horen. Ik kan het niet anders omschrijven dan mensonwaardig en zou er na deze ervaring als het even kan nooit voor kiezen. Ik weet zeker dat de betrokkene ook iets anders had gekozen, als hij dit vooraf geweten zou hebben.
De eerste uren was het ook allemaal rustig en lag hij vredig te slapen, echt prima. Maar het proces de dagen erna was echt afschuwelijk. Ik weet zeker dat hij het heeft meegekregen, er was paniek, onrust, benauwdheid, de laatste dag beet hij de zuster van ellende nog in haar hand, tewijl ze het slijm uit zn mond aan het verwijderen was, het was verschrikkelijk om aan te zien en te horen. Ik kan het niet anders omschrijven dan mensonwaardig en zou er na deze ervaring als het even kan nooit voor kiezen. Ik weet zeker dat de betrokkene ook iets anders had gekozen, als hij dit vooraf geweten zou hebben.
dinsdag 14 oktober 2014 om 23:37
Smulrol, dat zou kunnen hoor, heb er verder geen verstand van..
In reactie op Wellie, als er op dat moment een nog mogelijkheid was geweest, had ik echt graag als naast familielid willen besluiten dat het nu tijd was voor zijn dood en daartoe iets willen geven hoor..
Ik bedoel dood ging hij toch en dat had hem een paar zeer nare dagen bespaard.
Maar goed, wil het topic verder niet vervuilen, met mijn nare ervaring ermee.
Veel sterkte gewenst voor jou/jullie TO!
In reactie op Wellie, als er op dat moment een nog mogelijkheid was geweest, had ik echt graag als naast familielid willen besluiten dat het nu tijd was voor zijn dood en daartoe iets willen geven hoor..
Ik bedoel dood ging hij toch en dat had hem een paar zeer nare dagen bespaard.
Maar goed, wil het topic verder niet vervuilen, met mijn nare ervaring ermee.
Veel sterkte gewenst voor jou/jullie TO!
