Leven met pijn gaat verder, met uitleg over de salamiworst.
donderdag 3 juli 2014 om 19:02
In dit topic praten we over ons leven met pijn, wat dat met ons doet en waar we in het dagelijks leven tegenaan lopen. Iedereen is welkom, om mee te lezen, mee te schrijven of af en toe binnen te vallen.
De klachten van de dames, die hier tot nu toe schreven, lopen uiteen. De oorzaken ook. Toch hebben we voor een deel te maken met dezelfde frustraties, valkuilen en zo zoeken we vangnetten. Vaak schrijven we ook gewoon onze frustraties van ons af en steunen we elkaar.
Zo kwam iemand met het voorbeeld: Leven met pijn en vooral gebrek aan energie, is als het eten van een salamiworst: eet je de worst in één keer op, dan word je naar alle waarschijnlijkheid misselijk. Maar eet je de worst plakje voor plakje over verschillende dagen, dan geniet je ervan.
Zo is het met ons leven ook. We delen onze activiteiten in in 'plakjes', niet teveel ineens, zodat we niet teveel teruggefloten worden door ons lichaam. Zodat we niet de ene dag genieten van een overheerlijke salamiworst, om de volgende dagen misselijk in bed of op de bank te liggen.
Hier een link naar het vorige topic
De klachten van de dames, die hier tot nu toe schreven, lopen uiteen. De oorzaken ook. Toch hebben we voor een deel te maken met dezelfde frustraties, valkuilen en zo zoeken we vangnetten. Vaak schrijven we ook gewoon onze frustraties van ons af en steunen we elkaar.
Zo kwam iemand met het voorbeeld: Leven met pijn en vooral gebrek aan energie, is als het eten van een salamiworst: eet je de worst in één keer op, dan word je naar alle waarschijnlijkheid misselijk. Maar eet je de worst plakje voor plakje over verschillende dagen, dan geniet je ervan.
Zo is het met ons leven ook. We delen onze activiteiten in in 'plakjes', niet teveel ineens, zodat we niet teveel teruggefloten worden door ons lichaam. Zodat we niet de ene dag genieten van een overheerlijke salamiworst, om de volgende dagen misselijk in bed of op de bank te liggen.
Hier een link naar het vorige topic
Later is nu
woensdag 28 januari 2015 om 08:17
quote:AsoTut schreef op 27 januari 2015 @ 16:05:
Het voedingscentrum gaat mi nog teveel er van uit dat vetten ongezond zijn en kh het belangrijkst zijn. Ik heb erg veel onderzoeken, artikelen gelezen en uiteraard mijn N=1 ervaring en vind vetten het belangrijkst en kh het minst.
We zijn pas dikker geworden met alle gevolgen, zoals diabetes en andere welvaartziekten, toen vetten in de ban gingen en kh het belangrijkst werd.
Zo grappig, dat lees ik er helemaal nooit in, maar dat lees ik hier wel vaker.
Goed te weten, Suzy.. wat kan dat lekker zijn he, af en toe
Ik moet de dokter bellen, heb buikpijn, urineverlies (veel meer dan anders ineens) en ben weer erg opgeblazen. Denk nu serieus over dat dieet, omdat ik af en toe ineens zoveel last heb. Maar.. heb geen zin naar de dokter te gaan. Aangezien blaasontsteking nu ook nog een optie is, moet het toch maar he.
Het voedingscentrum gaat mi nog teveel er van uit dat vetten ongezond zijn en kh het belangrijkst zijn. Ik heb erg veel onderzoeken, artikelen gelezen en uiteraard mijn N=1 ervaring en vind vetten het belangrijkst en kh het minst.
We zijn pas dikker geworden met alle gevolgen, zoals diabetes en andere welvaartziekten, toen vetten in de ban gingen en kh het belangrijkst werd.
Zo grappig, dat lees ik er helemaal nooit in, maar dat lees ik hier wel vaker.
Goed te weten, Suzy.. wat kan dat lekker zijn he, af en toe
Ik moet de dokter bellen, heb buikpijn, urineverlies (veel meer dan anders ineens) en ben weer erg opgeblazen. Denk nu serieus over dat dieet, omdat ik af en toe ineens zoveel last heb. Maar.. heb geen zin naar de dokter te gaan. Aangezien blaasontsteking nu ook nog een optie is, moet het toch maar he.
Later is nu
woensdag 28 januari 2015 om 19:36
Kom alleen even zwaaien.
De dag na mijn werkdag hoort rustig te zijn. Heb ik dan nodig om weer bij te komen.
Maar door diverse factoren is vandaag bijzonder druk en hectisch geweest.
Dus ben beetje veel gesloopt.
Ga nu uitpuffen.
Fijne avond allemaal!
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
woensdag 28 januari 2015 om 20:15
@ Dreamer: met Durea schoenen kan je het treffen of niet, ik heb een paar sandalen die heerlijk zitten, waar ik de hele dag op kan lopen. Net pantoffels en echt niet vermoeiend. Geven ook voldoende steun, bijzonder voor zo'n lage schoen. Mijn kwaal: een rugletsel met o.a. verminderd gevoel in de voeten en een been met lymfoedeem. Even een paar schoenen uit het rek van de Bristol is er hier niet bij helaas.
Wolky's zijn voor mij een goede tweede, jaren geleden had ik daar een paar zwarte van. Bevielen ook goed maar daarna geen Wolky meer gekocht.
Vanmiddag 2,5 uur vrijwilligerswerk gedaan, dat is toch wel de max qua fysieke inspanning. Daarna thuis gaat het niet echt lekker meer. Gelukkig is het wel leuk werk.
Wolky's zijn voor mij een goede tweede, jaren geleden had ik daar een paar zwarte van. Bevielen ook goed maar daarna geen Wolky meer gekocht.
Vanmiddag 2,5 uur vrijwilligerswerk gedaan, dat is toch wel de max qua fysieke inspanning. Daarna thuis gaat het niet echt lekker meer. Gelukkig is het wel leuk werk.
woensdag 28 januari 2015 om 20:42
Vrijwilligerswerk is niet omdat ik het zo leuk vind, maar omdat het moet. Heb wel iets gevonden wat bij me past. Het gaat om veel staan, lopen, zitten, afwisselend met elkaar. Aangezien dat allemaal even pijnlijk is, gewoon lastig. Ken mijn grenzen wat betreft inspanning goed, maar heb handicap ook alweer wat jaren. In het begin is het zoeken wat wel en niet kan, wanneer je het weet is het nog zorgvuldig omgaan met energie en uitkijken dat je niet overbelast. Kan de dag niet doorkomen zonder behoorlijke dosis pijnstilling. Ook hierin ene dag meer nodig dan andere dag, kan vooraf niet zeggen hoeveel nodig is omdat steeds wisselend reageer op wat de dag brengt. Woon alleen, soms is dat ook niet echt fijn maar ook dat went. Heb geleerd dingen gedoseerd te doen, iets kan ook wel wachten tot morgen wanneer handicap last geeft.
woensdag 28 januari 2015 om 20:51
Zo belachelijk dat verplichte vrijwilligerswerk. Hoe kan nu iets vrijwilligerswerk zijn als er geen sprake van vrijwilligheid is.
Pijnstilling is niet geweldig als je deze elke dag moet innemen. Kun je een zenuwblokkade krijgen of gaat/ wil je dat niet?
Jij kan iig doseren, iets waar ik veel moeite mee heb. Ik blijf mijn grenzen overschrijden zelfs als mijn lijf NEE schreeuwt.
Gelukkig ben ik niet de enige hier
Pijnstilling is niet geweldig als je deze elke dag moet innemen. Kun je een zenuwblokkade krijgen of gaat/ wil je dat niet?
Jij kan iig doseren, iets waar ik veel moeite mee heb. Ik blijf mijn grenzen overschrijden zelfs als mijn lijf NEE schreeuwt.
Gelukkig ben ik niet de enige hier
woensdag 28 januari 2015 om 21:52
Carenze, ik vind mijn durea's ook heel fijn, maar de (huidige) wolkys bevallen beter. Ik heb ook een paar wolky-sandalen gehad, die juist niet bevielen. Daarom ben ik zo blij dat mijn 'oude' sandaal weer terug was. Heb jaren lopen zoeken naar goede vervanging. Het verschilt dus ook per model.
Wat ik tegenwoordig bij Wolky mis, maar wat enigszins terug is in mijn huidige schoen, is de zachte vering in de zool, waardoor ik vroeger echt het gevoel had op mos te lopen. (of wolken, natuurlijk ) juist in de voorvoet, waar mijn pijn zit, is het ineens dunner en harder, gevoelsmatig. Dat vond ik erg jammer.
Verplichte vrijwilligerswerk
Op zich wel goed dat je gestimuleerd wordt om eruit te gaan, trouwens, want zeker als je alleen woont kun je ook in een negatieve spiraal komen, waardoor je steeds meer binnen blijft. Dat zie ik zo gebeuren. Maar verplicht vrijwillig klinkt niet goed.
Wat ik tegenwoordig bij Wolky mis, maar wat enigszins terug is in mijn huidige schoen, is de zachte vering in de zool, waardoor ik vroeger echt het gevoel had op mos te lopen. (of wolken, natuurlijk ) juist in de voorvoet, waar mijn pijn zit, is het ineens dunner en harder, gevoelsmatig. Dat vond ik erg jammer.
Verplichte vrijwilligerswerk
Op zich wel goed dat je gestimuleerd wordt om eruit te gaan, trouwens, want zeker als je alleen woont kun je ook in een negatieve spiraal komen, waardoor je steeds meer binnen blijft. Dat zie ik zo gebeuren. Maar verplicht vrijwillig klinkt niet goed.
Later is nu
woensdag 28 januari 2015 om 21:54
woensdag 28 januari 2015 om 22:33
Even geen zin gehad om mee te schrijven sorry
.
Momenteel weer aan t werk, 1 ochtend gehad en maandag en donderdag of vrijdag weer.
De week daarop voor de laatste ok dit jaar en dan kan ik weer volledig opbouwen.
Vandaag uitgeput door het werken van gister denk. Een tukkie gedaan en 3 kwartier door de wekker heengeslapen.(denk dat het rondje hardlopen van gister daar ook mee aan bijgedragen heeft).
Ook zijn mijn cavia's beide ziek. Doen het goed nu op de antibiotica maar heb er een hard hoofd in
. Het zijn geen mensen-cavia's en zeer gehecht aan elkaar.
Momenteel weer aan t werk, 1 ochtend gehad en maandag en donderdag of vrijdag weer.
De week daarop voor de laatste ok dit jaar en dan kan ik weer volledig opbouwen.
Vandaag uitgeput door het werken van gister denk. Een tukkie gedaan en 3 kwartier door de wekker heengeslapen.(denk dat het rondje hardlopen van gister daar ook mee aan bijgedragen heeft).
Ook zijn mijn cavia's beide ziek. Doen het goed nu op de antibiotica maar heb er een hard hoofd in
donderdag 29 januari 2015 om 09:21
Merkte gistermiddag na afloop van vrijwilligerswerk dat het eigenlijk te zwaar voor me is. Alleen is het zo leuk om te doen. Het ontspant prima, maar lichaam protesteerde meteen. Wegens harde wind, zeker 8 Bft., was ik met de bus gegaan. Weer thuis makkelijk gegeten, ik had echt geen zin meer in aardappelen, vlees en groente . . . . Pas na een paar uur was pijn terug op "normale niveau" . . . . Eh? Normale niveau??
Pijnloos was het toch, voor de handicap??? Vervolgens weer een nacht slecht geslapen, ik moet er dus echt van herstellen . . . .
Pijnloos was het toch, voor de handicap??? Vervolgens weer een nacht slecht geslapen, ik moet er dus echt van herstellen . . . .
donderdag 29 januari 2015 om 09:25
Ach Maiskip, sterkte met de cavia's.
Het IS hier koud, zo ziet het er niet alleen maar uit. En ik moet zo naar de dokter. Jippie. Wat een timing.
Vanmorgen discussie met een collega. Zijn vrouw heeft ook fibromyalgie en volgens zijn dokter zijn het ontstekingen in de peesaanhechtingen. Ik ontkende dat, want fm is niet te zien in het lichaam. (was dat maar zo) "Ja, maar je hebt toch pijn" was zijn reactie, "dat zijn die ontstekingen, die steeds weer ergens anders zitten". Hij is zelf ook een soort genezer en volgens hem moeten we met mijn dochter naar een natuurgenezer, want die kan haar helpen. Ondertussen heeft zijn vrouw nog steeds fm, mét ontstekingen. Wij houden het even bij de psycholoog, denk ik.
gisteren nog gesprekken met man en zoon gehad. Man raakt enigszins gefrustreerd dat ik hoofdpijn van zoon afdoe met 'is nou eenmaal zo, moet hij mee leren leven'. Ik heb aangegeven dat man dan maar met hem naar de dokter moet, aangezien ik m'n hele leven al 'moet je mee leren leven' hoor, en dat dus een stuk makkelijker accepteer dan man.
Het IS hier koud, zo ziet het er niet alleen maar uit. En ik moet zo naar de dokter. Jippie. Wat een timing.
Vanmorgen discussie met een collega. Zijn vrouw heeft ook fibromyalgie en volgens zijn dokter zijn het ontstekingen in de peesaanhechtingen. Ik ontkende dat, want fm is niet te zien in het lichaam. (was dat maar zo) "Ja, maar je hebt toch pijn" was zijn reactie, "dat zijn die ontstekingen, die steeds weer ergens anders zitten". Hij is zelf ook een soort genezer en volgens hem moeten we met mijn dochter naar een natuurgenezer, want die kan haar helpen. Ondertussen heeft zijn vrouw nog steeds fm, mét ontstekingen. Wij houden het even bij de psycholoog, denk ik.
gisteren nog gesprekken met man en zoon gehad. Man raakt enigszins gefrustreerd dat ik hoofdpijn van zoon afdoe met 'is nou eenmaal zo, moet hij mee leren leven'. Ik heb aangegeven dat man dan maar met hem naar de dokter moet, aangezien ik m'n hele leven al 'moet je mee leren leven' hoor, en dat dus een stuk makkelijker accepteer dan man.
Later is nu
donderdag 29 januari 2015 om 09:26
quote:Carenza schreef op 29 januari 2015 @ 09:21:
Merkte gistermiddag na afloop van vrijwilligerswerk dat het eigenlijk te zwaar voor me is. Alleen is het zo leuk om te doen. Het ontspant prima, maar lichaam protesteerde meteen. Wegens harde wind, zeker 8 Bft., was ik met de bus gegaan. Weer thuis makkelijk gegeten, ik had echt geen zin meer in aardappelen, vlees en groente . . . . Pas na een paar uur was pijn terug op "normale niveau" . . . . Eh? Normale niveau??
Pijnloos was het toch, voor de handicap??? Vervolgens weer een nacht slecht geslapen, ik moet er dus echt van herstellen . . . .
Wat heb jij precies Carenza? Of wil je dat niet kwijt. Mogelijk heb ik dat ook gemist hoor.
Ik denk ook wel eens 'hee.. ik heb geen pijn'.. totdat ik echt even wat punten langsga.. Ohja.. dat is op 'normaal niveau', ik voel het wel, maar het valt niet op, zeg maar.
Merkte gistermiddag na afloop van vrijwilligerswerk dat het eigenlijk te zwaar voor me is. Alleen is het zo leuk om te doen. Het ontspant prima, maar lichaam protesteerde meteen. Wegens harde wind, zeker 8 Bft., was ik met de bus gegaan. Weer thuis makkelijk gegeten, ik had echt geen zin meer in aardappelen, vlees en groente . . . . Pas na een paar uur was pijn terug op "normale niveau" . . . . Eh? Normale niveau??
Pijnloos was het toch, voor de handicap??? Vervolgens weer een nacht slecht geslapen, ik moet er dus echt van herstellen . . . .
Wat heb jij precies Carenza? Of wil je dat niet kwijt. Mogelijk heb ik dat ook gemist hoor.
Ik denk ook wel eens 'hee.. ik heb geen pijn'.. totdat ik echt even wat punten langsga.. Ohja.. dat is op 'normaal niveau', ik voel het wel, maar het valt niet op, zeg maar.
Later is nu
donderdag 29 januari 2015 om 10:23
Is goed 
Ik had een/de invaldokter (Wat een leuke vént! Dochter liep ook al met hem weg, omdat hij alles van Harry Potter wist ) en die heb ik wat bijgeleerd voor wat betreft het land der diëten. Hij wil graag weten of het helpt en schreef gelijk ("Natuurlijk, geen probleem!") een verwijsbrief. Wat een verschil met mijn vroegere dokter! Ik had al een hele 'verdediging' in mijn hoofd om het hoe en waarom.
Ik had een/de invaldokter (Wat een leuke vént! Dochter liep ook al met hem weg, omdat hij alles van Harry Potter wist ) en die heb ik wat bijgeleerd voor wat betreft het land der diëten. Hij wil graag weten of het helpt en schreef gelijk ("Natuurlijk, geen probleem!") een verwijsbrief. Wat een verschil met mijn vroegere dokter! Ik had al een hele 'verdediging' in mijn hoofd om het hoe en waarom.
Later is nu
donderdag 29 januari 2015 om 15:58
Hallo Ladies, daar ben ik weer een keer!
Ik heb wel regelmatig meegelezen maar heb het erg druk gehad de laatste tijd en gewoon geen fut meer om te schrijven (lees: al te veel gedaan en moest verplicht armen rust geven).
@Carenza, zó herkenbaar, toch doorgaan omdat het gewoon leuk is en dan later weer ervoor boeten...die grenzen...blijft een lastig verhaal. Want ja je bent ook nog gewoon mens!!
Erg druk gehad dus met vacatures, gesprekken met reintegratieadviseur ed.
Ik ga volgende week een presentatie geven van mezelf aan een groep werkgevers (pitch). Vind het best eng maar aan de andere kant ook een uitdaging want ik heb mijn verhaal klaar nu en ga gewoon vertellen wat mijn handicaps zijn maar dat ik heel graag wil blijven werken en ik ga andere kwaliteiten inzetten. Ben hier al even mee bezig natuurlijk maar het werpt zijn vruchten af nu. De acceptatie gaat steeds beter en ik geef inderdaad steeds beter mijn grenzen aan en ik gebruik kwaliteiten die ik al lang in me had maar in mijn werk waren die nooit zo nodig. Maar ben nu op een andere afdeling en kan daar doen waar ik vanuit mezelf echt goed in ben, andere mensen begeleiden en motiveren.(kan niet te veel in details treden). Dus wie weet!
Verder heb ik van de week lymfe drainage gehad bij een therapeut i.c.m. massage. Hierbij gaan de afvalstoffen sneller uit het lichaam en kunnen pijnlijke spierknopen en verkrampingen oplossen zeg maar, en inderdaad, voel me veel beter en soepeler vooral in mijn goede arm en nek! Moet nog wel een aantal keren terug want dat is niet zomaar opgelost. maar voor nu is het wel even erg fijn!
Ik heb wel regelmatig meegelezen maar heb het erg druk gehad de laatste tijd en gewoon geen fut meer om te schrijven (lees: al te veel gedaan en moest verplicht armen rust geven).
@Carenza, zó herkenbaar, toch doorgaan omdat het gewoon leuk is en dan later weer ervoor boeten...die grenzen...blijft een lastig verhaal. Want ja je bent ook nog gewoon mens!!
Erg druk gehad dus met vacatures, gesprekken met reintegratieadviseur ed.
Ik ga volgende week een presentatie geven van mezelf aan een groep werkgevers (pitch). Vind het best eng maar aan de andere kant ook een uitdaging want ik heb mijn verhaal klaar nu en ga gewoon vertellen wat mijn handicaps zijn maar dat ik heel graag wil blijven werken en ik ga andere kwaliteiten inzetten. Ben hier al even mee bezig natuurlijk maar het werpt zijn vruchten af nu. De acceptatie gaat steeds beter en ik geef inderdaad steeds beter mijn grenzen aan en ik gebruik kwaliteiten die ik al lang in me had maar in mijn werk waren die nooit zo nodig. Maar ben nu op een andere afdeling en kan daar doen waar ik vanuit mezelf echt goed in ben, andere mensen begeleiden en motiveren.(kan niet te veel in details treden). Dus wie weet!
Verder heb ik van de week lymfe drainage gehad bij een therapeut i.c.m. massage. Hierbij gaan de afvalstoffen sneller uit het lichaam en kunnen pijnlijke spierknopen en verkrampingen oplossen zeg maar, en inderdaad, voel me veel beter en soepeler vooral in mijn goede arm en nek! Moet nog wel een aantal keren terug want dat is niet zomaar opgelost. maar voor nu is het wel even erg fijn!
donderdag 29 januari 2015 om 20:38
Wat goed Sanne!
Veel succes met je presentatie. Je kunt het!
Wit wereldje hier. Sneeuw. En nog veel ook!
Het is hier ook het ene na het andere uiterste. Gister harde wind echte storm niet te kort. Vandaag nog harde wind in de ochtend en hagelbuien.
En nu flinke laag sneeuw.
Geen wonder dat mijn lichaam protesteert.
Veel succes met je presentatie. Je kunt het!
Wit wereldje hier. Sneeuw. En nog veel ook!
Het is hier ook het ene na het andere uiterste. Gister harde wind echte storm niet te kort. Vandaag nog harde wind in de ochtend en hagelbuien.
En nu flinke laag sneeuw.
Geen wonder dat mijn lichaam protesteert.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 29 januari 2015 om 21:12