Gezondheid
alle pijlers
leven met pijn: wie praat er mee?
donderdag 24 april 2008 om 12:05
He hallo,
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
donderdag 7 augustus 2008 om 15:38
Uwv IS zenuwpijn volgens mij.
Ik heb nu 'last van reuma' en 'behandeling van artrose' dus dat klopt wel.
En oh wat ben ik walgelijk op dit moment zeg. Heb het nest van Albert gevonden en oh wat een kwijlniveau zeg! Moet overigens zeggen dat broer en zus ook mooie naam hebben, maar Albert is lekker net leuker.
Ik heb nu 'last van reuma' en 'behandeling van artrose' dus dat klopt wel.
En oh wat ben ik walgelijk op dit moment zeg. Heb het nest van Albert gevonden en oh wat een kwijlniveau zeg! Moet overigens zeggen dat broer en zus ook mooie naam hebben, maar Albert is lekker net leuker.
vandaag ga ik van alles kunnen
donderdag 7 augustus 2008 om 21:30
heee,
Wat hebben jullie veel geschreven zeg!!
Ik heb leuk nieuws en spannend nieuws....
Het leuke nieuws is......ik mijn examen arbeidsrecht gehaald!!! Een 8,6 wel te verstaan \\:-)//
Het spannende nieuws... ik heb me kandidaat gesteld voor de ondernemingsraad Aan de ene denk ik: waar ben ik aan begonnen en aan de andere kant ben ik toe aan een nieuwe uitdaging en lijkt het me super om me wat meer te verdiepen in het bedrijf.
Wat hebben jullie veel geschreven zeg!!
Ik heb leuk nieuws en spannend nieuws....
Het leuke nieuws is......ik mijn examen arbeidsrecht gehaald!!! Een 8,6 wel te verstaan \\:-)//
Het spannende nieuws... ik heb me kandidaat gesteld voor de ondernemingsraad Aan de ene denk ik: waar ben ik aan begonnen en aan de andere kant ben ik toe aan een nieuwe uitdaging en lijkt het me super om me wat meer te verdiepen in het bedrijf.
donderdag 7 augustus 2008 om 21:34
donderdag 7 augustus 2008 om 21:59
vrijdag 8 augustus 2008 om 08:35
Goh, kennelijk net niet lang genoeg gewacht. Heb om kwart over twaalf de puter maar weer uitgegooid omdat het forum nou ook niet denderde van levendigheid.
Heb je nog een beetje kunen slapen Mik? Er wat pijnstillers ingeknald? Hier was het pet: heb tot een uur of drie plafond liggen staren geloof ik. Allemaal spoken in mijn hoofd die verjaagd moeten worden, maar zich niet zo makkelijk laten verjagen. En toen wás ik in laapgevallen, werd er alweer een kind wakker dat naar het kdv gebracht moest worden Nu zo even mijn baas bellen en dan eens kijken of ik nog wat slaap kan pakken
Jij werk ze Mik.Ik hoop voor je dat er wat te don is . In elk geval is de temperatuur wat naar beneden gegaan (maar de luchtvochtigheid niet, dus het zal wel niets helpen...)
Heb je nog een beetje kunen slapen Mik? Er wat pijnstillers ingeknald? Hier was het pet: heb tot een uur of drie plafond liggen staren geloof ik. Allemaal spoken in mijn hoofd die verjaagd moeten worden, maar zich niet zo makkelijk laten verjagen. En toen wás ik in laapgevallen, werd er alweer een kind wakker dat naar het kdv gebracht moest worden Nu zo even mijn baas bellen en dan eens kijken of ik nog wat slaap kan pakken
Jij werk ze Mik.Ik hoop voor je dat er wat te don is . In elk geval is de temperatuur wat naar beneden gegaan (maar de luchtvochtigheid niet, dus het zal wel niets helpen...)
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:17
Morgen dames!
Nog een beetje geslapen Mik?
En jij Roque? Ook al zo lopen spoken. Nogmaals; een wijs besluit van je om vandaag even gas terug te nemen, mag je trots op zijn.
Ik zal zo eens even naar reva1. Kijken of ze nog wat van mijn eigen schoenen kunnen bakken of dat ik toch aan andere raak. En dan vanmiddag nog even reva2, kijken of we fysio weer wanhopig kunnen laten verzuchten dat ze niets van mijn lijf snapt (lees; die pink hoort niet zo te staan, juist bij mijn lijf).
Gisteren met behulp van google de hyves gevonden van de persoon die de broer van Albert als hulphond heeft gekregen. En de conclusie; Albert is knapper.
Nog een beetje geslapen Mik?
En jij Roque? Ook al zo lopen spoken. Nogmaals; een wijs besluit van je om vandaag even gas terug te nemen, mag je trots op zijn.
Ik zal zo eens even naar reva1. Kijken of ze nog wat van mijn eigen schoenen kunnen bakken of dat ik toch aan andere raak. En dan vanmiddag nog even reva2, kijken of we fysio weer wanhopig kunnen laten verzuchten dat ze niets van mijn lijf snapt (lees; die pink hoort niet zo te staan, juist bij mijn lijf).
Gisteren met behulp van google de hyves gevonden van de persoon die de broer van Albert als hulphond heeft gekregen. En de conclusie; Albert is knapper.
vandaag ga ik van alles kunnen
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:48
quote:mik25 schreef op 08 augustus 2008 @ 00:30:
Schouders voelen dermate pijnlijk aan dat liggen niet echt lollig wordt. (op bank ff gelegen)
Bij flinke schouderpijn wil liggen soms he-le-maal niet nee. Wat kan helpen is je arm(en) op een kussen leggen, en in het uiterste geval (zeker als de AC-gewrichten ook meedoen) is soms half rechtop slapen de enige optie. Misschien kun je hier iets mee.
Roos: heeel spannend allemaal. Ben blij dat 't liefde op 't eerste gezicht is!
*Sent is weer weg*
Schouders voelen dermate pijnlijk aan dat liggen niet echt lollig wordt. (op bank ff gelegen)
Bij flinke schouderpijn wil liggen soms he-le-maal niet nee. Wat kan helpen is je arm(en) op een kussen leggen, en in het uiterste geval (zeker als de AC-gewrichten ook meedoen) is soms half rechtop slapen de enige optie. Misschien kun je hier iets mee.
Roos: heeel spannend allemaal. Ben blij dat 't liefde op 't eerste gezicht is!
*Sent is weer weg*
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:00
Hier blijven de spoken spoken. Het lukt me niet zo goed om ze te verdrijven. Hoofd in het zand werkte beter: gewoon doen of het goed gaat en doorgaan betekent in elk gval niet wegzakken in zelfmedelijden of depressie
Ik ben enorm aan het afwegen. Aan het kijken wat nou reeel is en wat niet. Van anderen hier op het forum heb ik begrepen dat er wel degelijk pijnmedicatie is, anders dan paracetamol, welke gegeven kan worden tijdens zwangerschap. En dat maakt me zó onzeker en verdrietig. Want welke conclusie moet ik daar nou uit trekken? Dat ik kennelijk niet kan overbrengen dat ik pijn heb? Dat ik me aanstel en de artsen van mening zijn dat de nadelen van de medicijnen in mijn geval opwegen tegen de pijn die ik ervaar? Dat ik hypochondrisch gedrag vertoon, niet zo moet zeuren en m'n schouders er maar onder moet zetten? Dat ik moet vechten en harder met mijn vuisten op tafel moet slaan? Maar dat laatste héb ik voor mijn gevoel gedaan en dat is afgedaan. Door drie verschillende artsen in drie verschillende gradaties (huisarts, verlos en gyneacoloog). Wat voor zin heeft het om dan maar weer verder te vechten en naar een academisch te stappen? Als ik daar wéér hetzelfde te horen krijg, wordt er alleen maar weer hoop de grond ingeboord. Oftewel: is het nou écht zo'n slechte keuze om mijn hoofd in het zand te steken en maar proberen te accepteren dat de situatie is zoals die is? Bij Beer heb ik óók geen pijnmedicatie gekregen tijdens de zwangerschap en ook die zwangerschap heb ik overleefd. Deze zal ik ook wel weer overleven.
Ik ben enorm aan het afwegen. Aan het kijken wat nou reeel is en wat niet. Van anderen hier op het forum heb ik begrepen dat er wel degelijk pijnmedicatie is, anders dan paracetamol, welke gegeven kan worden tijdens zwangerschap. En dat maakt me zó onzeker en verdrietig. Want welke conclusie moet ik daar nou uit trekken? Dat ik kennelijk niet kan overbrengen dat ik pijn heb? Dat ik me aanstel en de artsen van mening zijn dat de nadelen van de medicijnen in mijn geval opwegen tegen de pijn die ik ervaar? Dat ik hypochondrisch gedrag vertoon, niet zo moet zeuren en m'n schouders er maar onder moet zetten? Dat ik moet vechten en harder met mijn vuisten op tafel moet slaan? Maar dat laatste héb ik voor mijn gevoel gedaan en dat is afgedaan. Door drie verschillende artsen in drie verschillende gradaties (huisarts, verlos en gyneacoloog). Wat voor zin heeft het om dan maar weer verder te vechten en naar een academisch te stappen? Als ik daar wéér hetzelfde te horen krijg, wordt er alleen maar weer hoop de grond ingeboord. Oftewel: is het nou écht zo'n slechte keuze om mijn hoofd in het zand te steken en maar proberen te accepteren dat de situatie is zoals die is? Bij Beer heb ik óók geen pijnmedicatie gekregen tijdens de zwangerschap en ook die zwangerschap heb ik overleefd. Deze zal ik ook wel weer overleven.
