Spastische darm! Ervaringen/tips?

Hallo lovelydreams. Hier een lotgenoot. Ik ben nu 34 en loop al vanaf mijn 22e met dezelfde klachten. Mijn klachten zijn begonnen nadat ik een parasiet heb opgelopen in Indonesie. Het gaat op en af, maar zit momenteel in een fase dat ik alleen maar diarree heb. De angstklachten herken ik. Die zijn bij mij ineens een aantal maanden geleden ontstaan om dezelfde redenen die jij aan voert. Buitenshuis bang zijn om te " moeten" terwijl dat het laatste is wat je wil. 3 weken gelden was ik het zat. Ik wil niet vermijdend gedrag gaan vertonen (thuis blijven waar het veilig voelt). Mijn huisarts heeft me doorverwezen naar een psycholoog gespecialiseerd in patienten met chronische pijnen. Ik zal een vorm van cognitieve gedragstherapie krijgen. Maandag mijn eerste afspraak. Het is natuurlijk geen oplossing om immodium te slikken. Ik begrijp waarom je dat doet, maar daar moet je echt van af. Google eens op het Fodmap dieet. Mijn huisarts raadt me ten zeerste aan dat te proberen onder begeleiding van een dietiste. Daar sta ik zeker open voor, maar ik start eerst met consulten bij " de groene vrouw". Google maar even. Ik heb in juli al contact met haar gezocht, maar stond op een reservelijst omdat ze het aantal aanmeldingen niet aan kan. Deze week kreeg ik ineens een mail dat ze me kan gaan behandelen. Sceptisch ben ik wel, maar ook hoopvol. Ik heb zo'n beetje alles al geprobeerd. Probeer te zoeken naar iets wat jou een goed gevoel geeft. Ik denk wel dat je er hulp bij nodig hebt. Ik heb zo vaak gedacht dat ik eindelijk wist waar het aan lag (qua voeding) maar uiteindelijk helpt niets en weet ik nog steeds niet wat ik " verkeerd" doe. Sterkte. Het is gewoon enorm klote, vooral de angsten die in je kop zitten.

Oh en nog een tip. Er is een boek uitgekomen deze week. Het heet de mooie voedselmachine van Giulia Enders. Een aantal hoofdstukken zijn gewijd aan het directe effect van darmklachten in de hersenen. Er is geen orgaan in het lichaam die zo sterk direct in contact staat met de hersenen dan de darmen. Angsten zijn veelvoorkomend bij darmklachten.

Ik heb vanaf mijn 12e al erg veel last van pds. Nu 31. Tips? Lekker naar de openbare wc's gaan en weer door met shoppen/uitgaan/etc. Parfum in je tas meenemen en na een bezoek aan t toilet ff spuiten. Hoef je je ook niet druk te maken over degene die na jou naar die wc gaat.

Heb allle onderzoeken gehad die er zijn, maar helaas.



Verder evt geen frisdrank met prik meer. Geen kool. Geen lof. Niet te veel vet. Geen slagroom. Niet teveel olie. Etc



Ik heb pds is erge mate. Op vakantie kan ik nauwelijks. Laatste keer naar Italië heb ik vd 2 weken 10 dagen in een tent gelegen. Sorry voor de details maar er kwam alleen nog n soort zuur als ontlasting en had vreselijke krampen. Dit heb ik nu ook gewoon thuis vaak.



Ik heb me erbij neergelegd. Pas mijn voeding enigszins aan maar ook dat is niet 100% de oplossing.



Voordeel pds: je blijft er wel slank bij

Hier ook iemand met pds, op dit moment dus ook! Gisteren wat vet gegeten, dan moet vandaag alles er even uit! Acceptatie is het toverwoord voor mij, en ook vezels. Je schrijft over die zakjes met vezels die heb ik ook gehad. Voor nu werkt volkorenbrood beter, en elke dag twe eetlepels zemelen. Per zak te koop in de supermarkt, bij de reform afdeling.



Elke ochtend eet ik twee eetlepels zemelen met drie eetlepels yoghurt, twee volkoren boterhammen, grote mok thee erbij en een glas water. Bij de zemelen moet je veel drinken anders hebben ze een tegendraads effect. Elke dag een appel met schil en gewoon warm eten. Je darmen moet aan het werk blijven!



Elke vakantie gaat het hier mis! Het begint al in de nacht van vertrek, omdat we om 4.00 uur vertrekken is mijn hele ritme in de war. Om 7.00 uur hoef ik dus niet, terwijl ik thuis altijd ga als ik wakker word. Dan eten we ineens witbrood omdat er niks anders is en na twee dagen zit ik verstopt. Dus meestal ga ik van te voren al 2x per dag zemelen eten en houd dit ook vol op vakantie. Dan gaat het soms net goed. Eenmal thuis zit ik zo weer in mijn ritme gelukkig!

Hoi TO. Wat vervelend voor je.



Ik herken het heel erg, eigenlijk bijna letterlijk mijn verhaal wat jij hebt getypt. Misschien zijn we ook wel even oud? Ik ben begin 20.

Ook ik moet meerdere keren per dag en het is inderdaad aan de dunne kant. Ook ben ik bang dat ik op ongeschikte moment naar de WC moet, waardoor ik inderdaad altijd immodium en ook norrit bij me heb. Ook ik heb heel erge angstklachten gehad. Het is een tijdje weggeweest maar het begint weer terug te komen nu ik door bepaalde omstandigheden wat meer stress ervaar dan normaal.



Toen ik laatst mijn moeder vertelde over mijn immodium en norrit gebruik schrok ze hier heel erg van. Ik ben onlangs naar de huisarts geweest om toch maar weer eens te kijken of hij nog een idee heeft. Ook hij zei dat ik hier zo snel mogelijk mee moet stoppen. Dit idee maak mij weer heel zenuwachtig, ik gebruikte deze middelen namelijk altijd om mezelf zekerheid te geven en vind het eng dat ik dat niet (meer) heb. Maar op de lange termijn is dit natuurlijk absoluut niet goed voor je darmen.



Wat mij opvalt aan je verhaal is het volgende. Je zegt dat je het spaansbenauwd krijgt op momenten dat je niet naar de wc kan gaan. Ik denk toch dat dit meer met je pysche te maken heeft die uitwerkt op je darmen dan dat dit volledig aan je darmen ligt. Ik zelf probeer op dit soort momenten (want ik herken ze helaas) de rust in mezelf te vinden. Even rustig op je ademhaling gaan letten, proberen je paniek te negeren.



Je gunt dit niemand maar toch fijn om te weten dat jij en ik niet de enige zijn!

Ga puur en écht eten. Geen geraffineerde suikers, veel groenten en fruit, noten, zaden, geen brood en zeker geen kant en klare maaltijden enzo. Nadat ik zo ging eten was ik binnen enkele dagen volledig van m'n spastische darmen genezen. Als ik iets kant en klaars eet, dan is het weer mis. Succes!

Ik had er last van als tiener, maar goed ik at dan ook te vet en te veel suiker.



Ik heb doen medicijnen gehad en ik heb een week of 2/3 geleefd op gekookte rijst en witbrood en af en toe wat gekookte groente. Sindsdien eet ik weinig vet en weinig suiker en wanneer ik wel zondig dan de volgende dag weer gezond. Meer dan 1 of 2 dagen achter elkaar ongezond eten zoals frituur, shoarma, pizza, taart, snoep, chips, slaatjes, .... leidt onherroepelijk weer tot dezelfde klachten.

quote:lovelydreams schreef op 09 november 2014 @ 11:03:

@Sandt2.0 ; Ja, die vakantie's altijd! Herken ik absoluut, eet je natuurlijk net even wat anders als thuis en daar ga je dan. Ik moet het ook accepteren en ben daar ook aardig mee op weg, kan er alleen soms niet over uit hoe vreselijk klote het is. De vezelzakjes moet ik nog gaan uitproberen, mijn dokter had namelijk (heel erg) de verkeerde voorgeschreven die mensen moeten nemen als zij last van verstoppingen hebben of hun darmen moeten schoonmaken voor een darmoperatie. Gelukkig, had ik het medicijn opgezocht en nog niet gekocht of genomen.. Want hier heb ik natuurlijk juist geen last van. Ik vond het maar vreemd en moet hem hier ook nog over aanspreken.. niet netjes!

Wat je verteld over die zemelen, ik heb daar nog nooit van gehoord!

Helpen die de ontlasting te verdikken? en beter dan die vezelzakjes?

Dan ga ik die ook maar eens aanschaffen. Bedankt voor het delen van jou verhaal en je tips, waar ik absoluut wat mee kan!!!



Zemelen werken bij mij niet beter dan die zakjes, ook niet slechter! Het voordeel is de prijs. Voor minder dan twee euro, kan ik weken vooruit! Die zakjes zijn op voorschrift, die moet je gebruiken zoals voorgeschreven, met die zemelen kun je rommelen. Ik heb er ook wel eens de balen van en dan gebruik ik een paar maanden niet! Soms gaat het dan heel lang goed, soms ook niet!



Als je het wilt proberen, kun je ook echt op zoek, naar hoeveel goed werkt. Voor mij is dat twee eetlepels, maar als het al weer heel kang goed gaat, soms ook maar een eetlepel! Met ongeveer 14 dagen zou je resultaat kunnen merken.



Succes ermee! En probeer steeds één ding tegelijk!

Bewegen helpt trouwens ook.

Ik danste toen en bewegen leek soms averechts te werken. Na het dansen krampen etc. Maar in combi met gezond eten is het bewegen goed voor het darmstelsel en de spijsvertering.

Ik heb het ook gehad vanaf mijn 15e. Geen verstopping, alleen diarree. En vooral als ik nerveus was of wist dat er geen mogelijkheid was om naar de w.c. te gaan. Maar soms ook als ik gewoon rustig thuis was en niks geks gegeten had. Ik kon er geen pijl op trekken. Het werd inderdaad ook erger als ik me psychisch niet goed voelde. Ook ik heb vezels geprobeerd, maar ik merkte geen verschil.

Toen ik 23 was ben ik uitgebreid onderzocht in het ziekenhuis maar (gelukkig?) werd er geen oorzaak gevonden. De diagnose was spastische darm. Het advies was om zelf uit te vinden op welke soorten voedsel ik het ergste reageerde en die dan weg te laten. Aangezien ik er geen pijl op kon trekken is me dat nooit goed gelukt. Behalve dan dat ik bijv. geen friet at als ik merkte dat mijn darmen erg gevoelig waren.

Ik nam ook altijd diarreeremmers mee als ik mijn huis verliet, en als ik een uitje had nam ik ze preventief in. Dit heb ik toen met mijn arts besproken en hij zei dat dat geen probleem was. Natuurlijk probeerde ik dit zo min mogelijk te doen.

Tijdens mijn eerste zwangerschap op mijn 24e zijn al mijn klachten spontaan verdwenen. Ik kon ineens alles eten en heb totaal geen last gehad, wat een verademing na al die jaren! Ik kwam toen 20 kilo aan... (ook door de zwangerschap uiteraard). Een half jaar na de geboorte kwamen de klachten helaas weer langzaamaan terug. Het enige voordeel was dat ik daardoor mijn kilo's vrij makkelijk kwijt raakte.

Tijdens mijn 2e zwangerschap op mijn 28e had ik wederom nergens last van. Heerlijk was dat weer. Inmiddels ben ik 34 en heb ik nauwelijks meer last van mijn darmen. Heel sporadisch komt het nog eens voor maar in vergelijking met hoe het vroeger was is het nu zeer goed te behappen.



Ik denk dat ik er overheen gegroeid ben. Dat schijnt vaak te gebeuren. Ik hoop voor jullie dat dat ook het geval zal zijn. En tot die tijd proberen zo rustig mogelijk te blijven, want stress is funest met zulke gevoelige darmen.



Maar ik weet als geen ander hoe ellendig het is. Mijn partner heeft ook veel rekening met mij moeten houden; nooit uit eten durven, ineens w.c.'s moeten zoeken, mij acuut ophalen als ik ergens met vreselijke buikpijn gestrand was (in paniek uit een bus gestapt..)

Sterkte ermee.

Ik heb gelukkig weinig last van het psychische aspect. Ik doe alles, zonder na te denken of daar wel een wc is! Ik ga gewoon uit eten en dan hoef ik ook vaak pas thuis.



Ik pas mijn leven er dus niet op aan! Ik weet dat vet lastig is, dus dat vermijd ik. Maar als ik dan soms zin heb in friet, dan neem ik dat gewoon met mayonaise. Dan moet het er ook weer uit, tja dat is dan maar zo!

Ik rookte niet als tiener. Roken is oa slecht voor je maag. Dus je eet ongezond, rookt en beweegt niet.....je klachten liggen waarschijnlijk deels aan je levensstijl.

Hoi lovelydreams,



Mijn man vond het niet prettig, maar gelukkig kon hij goed begrip opbrengen voor mijn situatie. Hij vond het wel lastig te begrijpen waarom ik het de ene keer wel had en de andere keer niet. Ik heb me erg vaak verontschuldigd voor het feit dat we vaak op stel en sprong naar huis moesten. Maar hij merkte wel dat het ernst was doordat ik daarna minstens een kwartier op het toilet leegliep.

Ik probeerde me wel vaak aan te passen door in de stad bijv hem wel iets te laten eten en dat ik later thuis pas at. Als ik in de stad niks at gebeurde het minder snel dat ik krampen kreeg. (En dan nog geen garantie...)

Kan jouw vriend wel begrip opbrengen voor je?



Ik hoop voor je dat je er snel overheen zal groeien. Ik merk inderdaad dat het echt een verademing is om me niet meer beperkt te voelen. Wat een verschil!

quote:lovelydreams schreef op 09 november 2014 @ 11:18:

@Ayraa ; Bedankt voor je reactie en nou inderdaad wat toevallig.. ik ben namelijk 19 jaar oud! Dus we zijn van dezelfde leeftijd! . Wel rot voor je dat je je zo herkent in mijn verhaal en hetzelfde ervaart. En inderdaad bij stressperiodes heb ik ook altijd dat het veel erger wordt dan normaal, hier zei de dokter over dat bij sommige mensen stress op het hoofd slaat dus hoofdpijn en bij ons dus op de darmen.. Maar nou heb ik wel een aantal vraagjes, aangezien ik nog wel vaak imodium slik (bijna zo'n iedere dag).. Is dit zo slecht voor je lichaam? en wat kan er dan gebeuren? Want inderdaad ik herken precies wat je zegt, het geeft mij de zekerheid om de deur uit te durven gaan, de bus te pakken en te genieten van een leuke en ontspannen avond. Kan me heel goed voorstellen nu je dat niet meer mag gebruiken die zekerheid weg is en je daardoor minder durft. Of ga je wel gewoon en gaat het beter dan verwacht?? (hoop 't voor je)



Je hebt gelijk. Mijn klachten zijn voortgekomen uit mijn lichaam en ik heb daar zelf angsten bij gecreëerd die het alleen maar erger maken, en misschien wel de grootste boosdoener zijn van mijn klachten. De dokter had al gezegd dat ik ook naar een psycholoog moet om over mijn angsten te praten en ze hopelijk weg te kunnen krijgen.

Hoe jij omgaat met je angsten, door rust te vinden etc.. heb ik ook al vaak geprobeerd, helaas helpt/ kan ik dat op zulke momenten gewoon niet en zit er voor mij niks anders op dan rennennn... ik denk dat ik mij zelf op zo'n moment zo gek kan maken dat er geen andere optie meer is.



Het is gewoon klote en dat zal het blijven, tot je echt je weg gevonden hebt met hoe je hier mee om kunt gaan. Helaas duurt dit meestal even.. dit probleem heb ik al sinds mijn 13/14e jaar en jij?



Ik hoor graag van je, en hopelijk vinden we hier allemaal snel onze draai in! Stomme stomme darmen



Dan schelen we een paar jaartjes

De reden dat je (volgens mijn moeder dan haha) beter geen imodium kan slikken is omdat het een middel is om je darmen stil te leggen. Je manipuleert er je darmen mee en de vraag is of dit kwaad kan of niet. Ik probeer het in ieder geval zo min mogelijk te slikken, de laatste tijd deed ik het ongeveer 1 keer in de week.



Als je er vanaf wilt (het is ook nog redelijk duur vind je niet!) dan zou ik adviseren om dit in stapjes te doen. Ik slikte ook veel meer dan nu, ben er nog niet helemaal van af maar slik het in ieder geval al een stuk minder. Ik begon gewoon te proberen wat ik durfde te doen zonder imodium, wat in een redelijk veilige omgeving was met wc en zo kan je proberen het iets af te bouwen.



Ik ben zelf ook een tijdje bij een psycholoog geweest. Heb een mindfulnesscursus gevolgd en vond dit toch wel heel fijn. Weer vanwege dat rust vinden. Ik raad je dit zeker aan!



En stress slaat inderdaad op mijn darmen. En ook als ik slecht/kort geslapen heb, zoals vannacht. Dan lig ik ook wakker met het idee van, shit nu gaan m'n darmen morgenochtend weer vervelend doen. Maar dan probeer ik rustig te gaan liggen, op m'n ademhaling te letten en niet zo in paniek te raken. Dus vanmorgen met college was ik alweer angstig dat het fout zou gaan. Het ging gelukkig goed, zonder imodium



Ik heb dit probleem nu ongeveer vanaf mijn 18e, toen ging ik op kamers en daardoor werd het erger (stukje stress natuurlijk door de verandering).

Bij mij is PDS vastgesteld op mijn 17e.



De ene keer heb ik obstipatie en een uur later weer diarree gepaard gaande met enorme krampen. Op dat soort momenten heb je geen idee of je iets laxerends of een diarreeremmer moet slikken, want je hebt geen idee hoe de rest van de dag verloopt.



Gelukkig weet ik het nu een beetje onder controle te houden nu ik weet wat ik wel en niet kan eten. Verder speelt stress ook een grote rol. In de periodes dat ik veel stress heb let ik een stuk beter op mijn eten.



Het enige is dat ik bijna geen koolzuur meer drink en alcohol is ook een trigger voor mij. Koffie lust ik niet, maar daar schijn je ook heel gevoelig voor te kunnen zijn.

Wat bij mij erg opvalt is dat ik geen dingen kan combineren. Een zak chips of een reep chocola is geen probleem, maar een handje chips met een klein stukje chocolade kan dan weer niet. Van vet eten, zoals een patatje met of aardappels met veel jus heb ik totaal geen last. Wel van kruidig eten, zoals nasi.



Ook heb ik geleerd dat karnemelk het erg goed doet bij mij en op slechte momenten neem ik yakult om mijn darmen tot rust te brengen. Verder is het goed om veel water te drinken.



In het begin was het erg lastig om er mee om te gaan en overal aan te moeten denken, maar tegenwoordig weet ik niet meer beter. Als ik mij niet zo goed voel laat ik automatisch al dingen staan waar ik niet goed tegen kan.