
Anti kind???
dinsdag 27 januari 2009 om 18:00
In navolging van het andere topic: eigen kind versus pleegkind, een hele andere vraag.
De titel is wat hard gezegd, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik heel graag een kindvrije Eftelingdag zou zien, of hotels waar kinderen niet welkom zijn. Ik weet dat er een keer een restaurant was die dat invoerde en daar is ruim aandacht aan besteed in de media.
Ik weet dat ik vieze dingen zeg, want kinderen moet je blijkbaar leuk vinden.
Ik snap dat mensen kinderen willen, want dan "laat je iets achter". Ik heb veel kinderen in mijn vriendenkring en het zijn schatten, ik hou er ook oprecht van. Toch zou ik eigenlijk graag eens kindvrije dagen willen in bepaalde gelegenheden....ben ik hier de enige in? Ik ben benieuwd naar jullie mening...
De titel is wat hard gezegd, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik heel graag een kindvrije Eftelingdag zou zien, of hotels waar kinderen niet welkom zijn. Ik weet dat er een keer een restaurant was die dat invoerde en daar is ruim aandacht aan besteed in de media.
Ik weet dat ik vieze dingen zeg, want kinderen moet je blijkbaar leuk vinden.
Ik snap dat mensen kinderen willen, want dan "laat je iets achter". Ik heb veel kinderen in mijn vriendenkring en het zijn schatten, ik hou er ook oprecht van. Toch zou ik eigenlijk graag eens kindvrije dagen willen in bepaalde gelegenheden....ben ik hier de enige in? Ik ben benieuwd naar jullie mening...

woensdag 28 januari 2009 om 14:07
Verdraagzaamheid houdt m.i. ook in dat je het kunt verdragen dat anderen jouw aanwezigheid (of die van je kinderen/pubers) soms ook kunnen missen.
Ik heb niks tegen kinderen, ben er zelfs dol op en wil ze zelf ook. Maar ik hou gewoon absoluut niet van drukte. 2 of 3 kinderen in een kamer kan ik nog best aan, maar een hele schoolklas in een treincoupé...? Niet mijn idee van een 'fijne treinreis'. Ik hou het wel vol (als elders geen plek is), blijf vriendelijk en beleefd (dus hoezo onverdraagzaam?), maar ben na een kwartier wel afgepeigerd. Dus een kindvrije treincoupé, dat lijkt me ook wel wat! (Vraag blijft of dat gaat werken, want vooralsnog deel ik geregeld een stiltecoupé met ouders & hun krijsende kroost. En nee, dat zijn vast niet de ouders die op dit forum zitten, maar wel een heleboel van die andere ouders...).
En als een bedrijf zoals de Efteling op dit soort behoeften zou inspelen, dan heet dat geen discriminatie of onverdraagzaamheid, maar gewoon doelgroepenbeleid. Idd, in de lijn van singlesavonden in cafés, vrouwendag in de sauna en familieochtenden in zwembaden.
Wat is daar nou zo problematisch aan?
Ik heb niks tegen kinderen, ben er zelfs dol op en wil ze zelf ook. Maar ik hou gewoon absoluut niet van drukte. 2 of 3 kinderen in een kamer kan ik nog best aan, maar een hele schoolklas in een treincoupé...? Niet mijn idee van een 'fijne treinreis'. Ik hou het wel vol (als elders geen plek is), blijf vriendelijk en beleefd (dus hoezo onverdraagzaam?), maar ben na een kwartier wel afgepeigerd. Dus een kindvrije treincoupé, dat lijkt me ook wel wat! (Vraag blijft of dat gaat werken, want vooralsnog deel ik geregeld een stiltecoupé met ouders & hun krijsende kroost. En nee, dat zijn vast niet de ouders die op dit forum zitten, maar wel een heleboel van die andere ouders...).
En als een bedrijf zoals de Efteling op dit soort behoeften zou inspelen, dan heet dat geen discriminatie of onverdraagzaamheid, maar gewoon doelgroepenbeleid. Idd, in de lijn van singlesavonden in cafés, vrouwendag in de sauna en familieochtenden in zwembaden.
Wat is daar nou zo problematisch aan?
woensdag 28 januari 2009 om 14:07
Mongolen - vrije Nederlandstalige concerten en Centerparks , pukkelrugvrije zwembaden , langeschaamlipvrije sauna's , scootmobielvrije centra's , verbod voor mensen met kattenharen op hun kleding , ......... what a wonderful world it could be .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 28 januari 2009 om 14:10
woensdag 28 januari 2009 om 14:30
woensdag 28 januari 2009 om 14:40
Vroeger ging ik nog wel eens mee als vrijwilliger bij uitjes met verstandelijk gehandicapten ( of verstandelijk beperkten zoals je ze schijnt te moeten noemen).
En sja, in de plaatselijke dierentuin waren we ook niet welkom met een groep groter dan 15, en met het pannenkoekenhuis hadden we ook de afspraak dat we daar niet kwamen op vrijdag , zaterdag of zondag en nooit na 17 uur. Stond wel tegenover dat we een leuke groepskorting kregen. mongolen e.d zijn dus ook niet overal altijd welkom.
Ik heb echt geen hekel aan kinderen an sich, maar dus wel aan gedrein en gemekker. Ben het er wel mee eens dat dit doorgaans aan de ouders ligt. Dus idd niet met kinderen in de stiltecoupe gaan zitten, en als je een lange vlucht moet maken, zorg dat je genoeg bij je hebt om je koter te vermaken, en boek een eigen stoel voor je kind als je m niet de hele tijd op schoot wilt hebben.
En sja, in de plaatselijke dierentuin waren we ook niet welkom met een groep groter dan 15, en met het pannenkoekenhuis hadden we ook de afspraak dat we daar niet kwamen op vrijdag , zaterdag of zondag en nooit na 17 uur. Stond wel tegenover dat we een leuke groepskorting kregen. mongolen e.d zijn dus ook niet overal altijd welkom.
Ik heb echt geen hekel aan kinderen an sich, maar dus wel aan gedrein en gemekker. Ben het er wel mee eens dat dit doorgaans aan de ouders ligt. Dus idd niet met kinderen in de stiltecoupe gaan zitten, en als je een lange vlucht moet maken, zorg dat je genoeg bij je hebt om je koter te vermaken, en boek een eigen stoel voor je kind als je m niet de hele tijd op schoot wilt hebben.
woensdag 28 januari 2009 om 14:55
quote:Zwieber schreef op 27 januari 2009 @ 18:18:
[...]
Tja...beetje onrealistisch, vind je niet? Hoe hou je in hemelsnaam een scheurende peuter tegen? De enige manier is om te voorkomen dat je überhaupt in die situatie komt. En gewoon naar een kindermuseum te gaan, of, als ze wat ouder zijn, duidelijke instructies geven en anders is het gelijk exit museum. Trein vind ik een ander verhaal, dat is openbaar vervoer en dus ook gewoon voor kinderen met lastige ouders.
hoe je zo'n scheurende peuter tegenhoud ? gewoon door regels te stellen lijkt me.
niet dat een kind altijd precies doet wat jij wilt maar je kunt kinderen echt wel leren zich op een rustige manier te gedragen daar waar nodig is.
Alleen zit er denk ik veel verschil in wat ouders vinden waar het nodig is vrees ik.
weet wel dat veel mensen ons streng vonden voor de kinderen maar ik heb ze wel altijd overal mee naartoe kunnen nemen zonder problemen.
En rondrennen in restaurants mocht gewoon niet ( zelfs niet in de mac...ben ik nu echt ontaard?)
kan me dus af en toe wel voorstellen dat mensen die niet zo gecharmeerd zijn van kinderen zich vreselijk kunnen ergeren aan het gedrag van sommige koters
[...]
Tja...beetje onrealistisch, vind je niet? Hoe hou je in hemelsnaam een scheurende peuter tegen? De enige manier is om te voorkomen dat je überhaupt in die situatie komt. En gewoon naar een kindermuseum te gaan, of, als ze wat ouder zijn, duidelijke instructies geven en anders is het gelijk exit museum. Trein vind ik een ander verhaal, dat is openbaar vervoer en dus ook gewoon voor kinderen met lastige ouders.
hoe je zo'n scheurende peuter tegenhoud ? gewoon door regels te stellen lijkt me.
niet dat een kind altijd precies doet wat jij wilt maar je kunt kinderen echt wel leren zich op een rustige manier te gedragen daar waar nodig is.
Alleen zit er denk ik veel verschil in wat ouders vinden waar het nodig is vrees ik.
weet wel dat veel mensen ons streng vonden voor de kinderen maar ik heb ze wel altijd overal mee naartoe kunnen nemen zonder problemen.
En rondrennen in restaurants mocht gewoon niet ( zelfs niet in de mac...ben ik nu echt ontaard?)
kan me dus af en toe wel voorstellen dat mensen die niet zo gecharmeerd zijn van kinderen zich vreselijk kunnen ergeren aan het gedrag van sommige koters
woensdag 28 januari 2009 om 14:57
alleen de kinderen die in Friesland wonen zijn etterbakjes
http://www.nu.nl/algemeen...voor-friese-kinderen.html
http://www.nu.nl/algemeen...voor-friese-kinderen.html
woensdag 28 januari 2009 om 15:00
quote:love2dance schreef op 28 januari 2009 @ 14:55:
[...]
hoe je zo'n scheurende peuter tegenhoud ? gewoon door regels te stellen lijkt me.
niet dat een kind altijd precies doet wat jij wilt maar je kunt kinderen echt wel leren zich op een rustige manier te gedragen daar waar nodig is.
Alleen zit er denk ik veel verschil in wat ouders vinden waar het nodig is vrees ik.
weet wel dat veel mensen ons streng vonden voor de kinderen maar ik heb ze wel altijd overal mee naartoe kunnen nemen zonder problemen.
En rondrennen in restaurants mocht gewoon niet ( zelfs niet in de mac...ben ik nu echt ontaard?)
kan me dus af en toe wel voorstellen dat mensen die niet zo gecharmeerd zijn van kinderen zich vreselijk kunnen ergeren aan het gedrag van sommige koters
*vraagt zich nog steeds af of ze in een beschaafder deel van Nederland woont*
Ik herken het echt totaal niet.
[...]
hoe je zo'n scheurende peuter tegenhoud ? gewoon door regels te stellen lijkt me.
niet dat een kind altijd precies doet wat jij wilt maar je kunt kinderen echt wel leren zich op een rustige manier te gedragen daar waar nodig is.
Alleen zit er denk ik veel verschil in wat ouders vinden waar het nodig is vrees ik.
weet wel dat veel mensen ons streng vonden voor de kinderen maar ik heb ze wel altijd overal mee naartoe kunnen nemen zonder problemen.
En rondrennen in restaurants mocht gewoon niet ( zelfs niet in de mac...ben ik nu echt ontaard?)
kan me dus af en toe wel voorstellen dat mensen die niet zo gecharmeerd zijn van kinderen zich vreselijk kunnen ergeren aan het gedrag van sommige koters
*vraagt zich nog steeds af of ze in een beschaafder deel van Nederland woont*
Ik herken het echt totaal niet.
woensdag 28 januari 2009 om 15:08
Regels stellen? Om een kind iets te leren zul je het toch eerst in een situatie moeten brengen waar het mis kan gaan en waar ze zich dus zouden kunnen misdrage. Als je je kinderen nooit meeneemt naar een museum kun je ze ook niet leren dat ze zich in een museum dienen te gedragen, als je ze nooit meeneemt naar een supermarkt leren ze nooit dat ze zich daar moeten gedragen.
En dan kan het dus zomaar eens gebeuren dat een peuter die voor het eerst zoiets doet iets doet wat niet door de beugel kan. Zo leren kinderen nou eenmaal, door grenzen op te zoeken en te doen en dan van hun ouders te horen wat wel en niet kan. En dan kan het dus gebeuren dat je ergens met een krijsend kind geconfronteerd wordt, dat hoort bij het leerproces.
En in plaats van dat gewoon te accepteren en te zien als een deel van het opgroeien van kinderen zodat ze als normale beschaafde mensen kunnen deelnemen aan de maatschappij wordt er geeist dat kinderen pas deelnemen aan de maatschappij als ze alles geleerd hebben. En die kans krijgen ze dan dus niet.
Ik vind écht dat er plekken zijn die niet geschikt zijn voor kinderen, maar op andere plekken horen kinderen net zo goed als wie dan ook. En dat dat soms gedrag met zich meebrengt dat bij kinderen hoort, dat lijkt me logisch. Als je daar niet tegen kunt, dan blijf je weg.
En dan kan het dus zomaar eens gebeuren dat een peuter die voor het eerst zoiets doet iets doet wat niet door de beugel kan. Zo leren kinderen nou eenmaal, door grenzen op te zoeken en te doen en dan van hun ouders te horen wat wel en niet kan. En dan kan het dus gebeuren dat je ergens met een krijsend kind geconfronteerd wordt, dat hoort bij het leerproces.
En in plaats van dat gewoon te accepteren en te zien als een deel van het opgroeien van kinderen zodat ze als normale beschaafde mensen kunnen deelnemen aan de maatschappij wordt er geeist dat kinderen pas deelnemen aan de maatschappij als ze alles geleerd hebben. En die kans krijgen ze dan dus niet.
Ik vind écht dat er plekken zijn die niet geschikt zijn voor kinderen, maar op andere plekken horen kinderen net zo goed als wie dan ook. En dat dat soms gedrag met zich meebrengt dat bij kinderen hoort, dat lijkt me logisch. Als je daar niet tegen kunt, dan blijf je weg.
woensdag 28 januari 2009 om 15:13
Kreng: jij hebt zo'n bizar beeld van het leven met kinderen...
Denk je soms dat je als ouder alles voor het kiezen hebt? Ik zag je laatst commentaar geven op moeders met buggy's en kinderen in de spits....
Komt het ook in je op dat mensen weleens wat móeten, mét hun kinderen? Dat ze op familiebezoek moeten en daarvoor 15 uur moeten vliegen omdat ze willen dat familie kind ook zien? Moeten ze dat dan maar laten omdat jij het vertikt om bij een kind in het vliegtuig te zitten?
Mensen met kinderen hebben ook weleens afspraken, hebben niet altijd de keuze of ze al dan niet in de spits rijden, al dan niet met openbaar vervoer gaan, al dan niet een moe (huilend) of te wakker (spelend) kind bij zich hebben. Je kunt je kinderen niet aan en uit zetten, je kunt rekening met ze houden, maar niet ten koste van alles.
Je kunt ze niet altijd thuislaten, niet alles zonder ze doen en ook niet alles op een voor hen zo prettige manier doen. Dus kan het zomaar voorkomen dat je wél op zaterdagmiddag schoenen moet gaan kopen met je kind, of dat je in een drukke trein zit met een gillende baby, dat je in een vliegtuig zit met een jengelende peuter, enzovoorts.
Dat hoort erbij. Is soms voor het kind niet leuk, voor de omstanders niet leuk en voor de ouders ook niet leuk, maar het moet soms gewoon. En je mag ook bést wat rekening houden met andere mensen, maar je hoeft niet alles opzij te zetten om te voorkomen dat je kinderen het huis uit komen en er misschien wel iemand lást van heeft...
Denk je soms dat je als ouder alles voor het kiezen hebt? Ik zag je laatst commentaar geven op moeders met buggy's en kinderen in de spits....
Komt het ook in je op dat mensen weleens wat móeten, mét hun kinderen? Dat ze op familiebezoek moeten en daarvoor 15 uur moeten vliegen omdat ze willen dat familie kind ook zien? Moeten ze dat dan maar laten omdat jij het vertikt om bij een kind in het vliegtuig te zitten?
Mensen met kinderen hebben ook weleens afspraken, hebben niet altijd de keuze of ze al dan niet in de spits rijden, al dan niet met openbaar vervoer gaan, al dan niet een moe (huilend) of te wakker (spelend) kind bij zich hebben. Je kunt je kinderen niet aan en uit zetten, je kunt rekening met ze houden, maar niet ten koste van alles.
Je kunt ze niet altijd thuislaten, niet alles zonder ze doen en ook niet alles op een voor hen zo prettige manier doen. Dus kan het zomaar voorkomen dat je wél op zaterdagmiddag schoenen moet gaan kopen met je kind, of dat je in een drukke trein zit met een gillende baby, dat je in een vliegtuig zit met een jengelende peuter, enzovoorts.
Dat hoort erbij. Is soms voor het kind niet leuk, voor de omstanders niet leuk en voor de ouders ook niet leuk, maar het moet soms gewoon. En je mag ook bést wat rekening houden met andere mensen, maar je hoeft niet alles opzij te zetten om te voorkomen dat je kinderen het huis uit komen en er misschien wel iemand lást van heeft...

woensdag 28 januari 2009 om 15:16
quote:love2dance schreef op 28 januari 2009 @ 14:55:
kan me dus af en toe wel voorstellen dat mensen die niet zo gecharmeerd zijn van kinderen zich vreselijk kunnen ergeren aan het gedrag van sommige koters
Ergernis is het woord niet eens. De puisterige ruggen in het zwembad van BGB vallen me niet op. Uitzondering is als ouders zich echt duidelijk niet inspannen om rekening met anderen te houden (zoals met kinderen in stiltecoupé gaan zitten), ja dan kan er op den duur wel wat bloed onder mijn nagels verschijnen. Maar verder, ergernis? Neuh.
Probleem vind ik de herrie die een groep kinderen met fysiek/ geestelijk afwezige ouders kan produceren wél. Omdat ik (en ik ben volgens mij niet de enige) daardoor binnen no time afgepeigerd ben. Bv in een door kinderen en hun ouders gekoloniseerde stiltecoupé van de trein zit op weg naar een sollicitatiegesprek oid. Op een kinderrijke dag kun je mij in een pretpark na 15 minuten opdwijlen...
kan me dus af en toe wel voorstellen dat mensen die niet zo gecharmeerd zijn van kinderen zich vreselijk kunnen ergeren aan het gedrag van sommige koters
Ergernis is het woord niet eens. De puisterige ruggen in het zwembad van BGB vallen me niet op. Uitzondering is als ouders zich echt duidelijk niet inspannen om rekening met anderen te houden (zoals met kinderen in stiltecoupé gaan zitten), ja dan kan er op den duur wel wat bloed onder mijn nagels verschijnen. Maar verder, ergernis? Neuh.
Probleem vind ik de herrie die een groep kinderen met fysiek/ geestelijk afwezige ouders kan produceren wél. Omdat ik (en ik ben volgens mij niet de enige) daardoor binnen no time afgepeigerd ben. Bv in een door kinderen en hun ouders gekoloniseerde stiltecoupé van de trein zit op weg naar een sollicitatiegesprek oid. Op een kinderrijke dag kun je mij in een pretpark na 15 minuten opdwijlen...
woensdag 28 januari 2009 om 15:22
Phien, maar dat is dan toch jóuw probleem? Dan ga je toch ergens anders zitten? (in een stiltecoupe kun je daar overigens best wat van zeggen vind ik, maar anders mag je toch gewoon zelf ergens anders gaan zitten?)
Je kunt toch niet van ouders vragen dat ze maar uit het openbare leven verdwijnen óf zorgen dat hun kinderen altijd stil zijn, alleen omdat jij daar niet tegen kan?
Ik kan ook weleens niet tegen dingen, maar dat is míjn probleem, tenzij er echt regels overtreden worden (zoals in een stiltecoupé zitten met een berg kinderen die praten)
Je kunt toch niet van ouders vragen dat ze maar uit het openbare leven verdwijnen óf zorgen dat hun kinderen altijd stil zijn, alleen omdat jij daar niet tegen kan?
Ik kan ook weleens niet tegen dingen, maar dat is míjn probleem, tenzij er echt regels overtreden worden (zoals in een stiltecoupé zitten met een berg kinderen die praten)

woensdag 28 januari 2009 om 15:23
woensdag 28 januari 2009 om 15:24
Oh, en ik kan erg slecht tegen grote groepen mensen. Een 3 daagsfestival vind ik leuk, maar ik vind al die mensen en vooral die drónken mensen vervelend. Of in het winkelcentrum op zaterdag, afschuwelijk vind ik dat. Maar ik ga toch ook niet roepen dat die mensen allemaal maar thuis moeten blijven zodat ik rustig muziek kan luisteren/kan winkelen?
Kom nou, dat is omgekeerde wereld.
Kom nou, dat is omgekeerde wereld.
woensdag 28 januari 2009 om 15:24
Sommige ouders zouden gewoon eens moeten inzien dat ze falen bij het opvoeden van hun kinderen.
Niet meer elk gedrag vergoeilijken door te zeggen ach ja het is nu eenmaal een kind die doen zulke dingen.
Ik zie genoeg kinderen die zich wel weten te gedragen. Maar dat ene niet opgevoede mormel verpest het voor iedereen.
Eén zo'n gillend, rennend kind verpest een gezellig etentje voor heel veel mensen in het restaurant. Dan maakt het op zo'n moment niet meer uit dat er tien wel opgevoede kinderen zitten.
Laatst nog in de supermarkt broertje en zusje waren elkaar zo hard als ze konden op hun rug aan het slaan. Moeders stond er naast en keek ineens wel heel geïneresseerd naar de verschillende vleessoorten in de koeling.
Zég daar nou wat van denk ik dan want dat word janken.
Bovendien is het toch niet normaal dat je je kindern elkaar zo laat aftuigen.
En inderdaad na 5 minuten was het inderdaad heel hard janken geblazen omdat ze zich pijn hadden gedaan.
Niet meer elk gedrag vergoeilijken door te zeggen ach ja het is nu eenmaal een kind die doen zulke dingen.
Ik zie genoeg kinderen die zich wel weten te gedragen. Maar dat ene niet opgevoede mormel verpest het voor iedereen.
Eén zo'n gillend, rennend kind verpest een gezellig etentje voor heel veel mensen in het restaurant. Dan maakt het op zo'n moment niet meer uit dat er tien wel opgevoede kinderen zitten.
Laatst nog in de supermarkt broertje en zusje waren elkaar zo hard als ze konden op hun rug aan het slaan. Moeders stond er naast en keek ineens wel heel geïneresseerd naar de verschillende vleessoorten in de koeling.
Zég daar nou wat van denk ik dan want dat word janken.
Bovendien is het toch niet normaal dat je je kindern elkaar zo laat aftuigen.
En inderdaad na 5 minuten was het inderdaad heel hard janken geblazen omdat ze zich pijn hadden gedaan.
woensdag 28 januari 2009 om 15:26
Ik vind het zwaar irritant om achter gruwelijk langzaam lopende ouderen aan te schuifelen op hele drukke dagen... Maar om die mensen nou een stadverbod te geven
Mensen die mijn kinderen irritant vinden, die blijven maar fijn thuis dan. Ik ga mijzelf niet met de kinderen thuis opsluiten voor een stelletje zeikstralen die vergeten zijn dat ze zelf ooit kind waren.
Mensen die mijn kinderen irritant vinden, die blijven maar fijn thuis dan. Ik ga mijzelf niet met de kinderen thuis opsluiten voor een stelletje zeikstralen die vergeten zijn dat ze zelf ooit kind waren.
woensdag 28 januari 2009 om 15:28
quote:Eowynn_ schreef op 28 januari 2009 @ 15:24:
Oh, en ik kan erg slecht tegen grote groepen mensen. Een 3 daagsfestival vind ik leuk, maar ik vind al die mensen en vooral die drónken mensen vervelend. Of in het winkelcentrum op zaterdag, afschuwelijk vind ik dat. Maar ik ga toch ook niet roepen dat die mensen allemaal maar thuis moeten blijven zodat ik rustig muziek kan luisteren/kan winkelen?
Kom nou, dat is omgekeerde wereld.Nee, klopt. Om mijn oude motto maar weer af te stoffen:
De wereld is niet ingericht op jouw persoonlijk comfort
En dat is voor eenieder in het algemeen en niemand in het bijzonder.
Oh, en ik kan erg slecht tegen grote groepen mensen. Een 3 daagsfestival vind ik leuk, maar ik vind al die mensen en vooral die drónken mensen vervelend. Of in het winkelcentrum op zaterdag, afschuwelijk vind ik dat. Maar ik ga toch ook niet roepen dat die mensen allemaal maar thuis moeten blijven zodat ik rustig muziek kan luisteren/kan winkelen?
Kom nou, dat is omgekeerde wereld.Nee, klopt. Om mijn oude motto maar weer af te stoffen:
De wereld is niet ingericht op jouw persoonlijk comfort
En dat is voor eenieder in het algemeen en niemand in het bijzonder.
woensdag 28 januari 2009 om 15:29
Ik herinner met iets van 'beste stuurlui', wat was daar ook alweer mee?
Ja, er zijn ouders die niet kunnen opvoeden. Maar er zijn ook heel veel ouders (ik vermoed de meerderheid, gezien het aantal normaal functionerende volwassenen dat ik tegenkom) waarbij het heel aardig gaat. Maar ook díe ouders kunnen een keer pech hebben en een avond met een gillend, hysterisch kind zitten. Kan zomaar. Kinderen zijn nét mensen....
Er zijn ook heel veel irritante volwassenen, 1 luidruchtige kerel in een restaurant kan een etentje voor héél veel mensen verpesten, 1 luidruchtig bellende studente kan een treinreis voor héél veel mensen verpesten, 1 stinkende collega kan een werkdag voor véél mensen verpesten...
Ja, er zijn ouders die niet kunnen opvoeden. Maar er zijn ook heel veel ouders (ik vermoed de meerderheid, gezien het aantal normaal functionerende volwassenen dat ik tegenkom) waarbij het heel aardig gaat. Maar ook díe ouders kunnen een keer pech hebben en een avond met een gillend, hysterisch kind zitten. Kan zomaar. Kinderen zijn nét mensen....
Er zijn ook heel veel irritante volwassenen, 1 luidruchtige kerel in een restaurant kan een etentje voor héél veel mensen verpesten, 1 luidruchtig bellende studente kan een treinreis voor héél veel mensen verpesten, 1 stinkende collega kan een werkdag voor véél mensen verpesten...

woensdag 28 januari 2009 om 15:31
quote:Eowynn_ schreef op 28 januari 2009 @ 15:08:
Ik vind écht dat er plekken zijn die niet geschikt zijn voor kinderen, maar op andere plekken horen kinderen net zo goed als wie dan ook. En dat dat soms gedrag met zich meebrengt dat bij kinderen hoort, dat lijkt me logisch. Als je daar niet tegen kunt, dan blijf je weg.
Of stel je zo nu en dan een kindervrije dag in...!
Doelgroepenbeleid heet dat...
Je kunt je toch ook wel voorstellen dat er mensen zijn die gewoon niet zo goed tegen drukte kunnen (ja die mensen horen ook bij de samenleving) en die het jammer vinden daarvoor dingen te laten? Wat is er dan zo problematisch aan zo'n kindvrije eftelingdag? Niet een kindvrije efteling, maar 1 DAG zonder kinderen?
Ik bespeur de neiging bij de 'tegenstanders' hier om 'eftelingvrije dag' direct maar gelijk te stellen aan 'kinderhater'... En je dan aangevallen voelen omdat je zelf kinderen hebt. Ik kan niet voor anderen spreken maar een kinderhater ben ik niet! Jaren lievelingsoppas geweest van allemaal kindjes (let wel: 1 of 2 tegelijk, neit meer). Dus daar heeft het allemaal niks mee te maken
Ik vind écht dat er plekken zijn die niet geschikt zijn voor kinderen, maar op andere plekken horen kinderen net zo goed als wie dan ook. En dat dat soms gedrag met zich meebrengt dat bij kinderen hoort, dat lijkt me logisch. Als je daar niet tegen kunt, dan blijf je weg.
Of stel je zo nu en dan een kindervrije dag in...!
Doelgroepenbeleid heet dat...
Je kunt je toch ook wel voorstellen dat er mensen zijn die gewoon niet zo goed tegen drukte kunnen (ja die mensen horen ook bij de samenleving) en die het jammer vinden daarvoor dingen te laten? Wat is er dan zo problematisch aan zo'n kindvrije eftelingdag? Niet een kindvrije efteling, maar 1 DAG zonder kinderen?
Ik bespeur de neiging bij de 'tegenstanders' hier om 'eftelingvrije dag' direct maar gelijk te stellen aan 'kinderhater'... En je dan aangevallen voelen omdat je zelf kinderen hebt. Ik kan niet voor anderen spreken maar een kinderhater ben ik niet! Jaren lievelingsoppas geweest van allemaal kindjes (let wel: 1 of 2 tegelijk, neit meer). Dus daar heeft het allemaal niks mee te maken

woensdag 28 januari 2009 om 15:32
Eowynn, als die kinderen bij mij in de buurt echt allemaal gewoon met hun leerproces bezig waren bij mij op straat tot elf uur 's avonds zonder ouders die op hen letten (Vogelaarwijk;-), tsja dan had ik er dus nog steeds evenveel last van.
Maar ik heb wel de indruk dat 'leerproces' niet helemaal de lading dekt van alle kinderdrukte die ik om me heen zie en hoor. Want waarom maken Belgische kinderen dan bv zoveel minder drukte?
Maar ik heb wel de indruk dat 'leerproces' niet helemaal de lading dekt van alle kinderdrukte die ik om me heen zie en hoor. Want waarom maken Belgische kinderen dan bv zoveel minder drukte?

woensdag 28 januari 2009 om 15:35
quote:Eowynn_ schreef op 28 januari 2009 @ 15:13:
Kreng: jij hebt zo'n bizar beeld van het leven met kinderen...
Denk je soms dat je als ouder alles voor het kiezen hebt? Ik zag je laatst commentaar geven op moeders met buggy's en kinderen in de spits....Komt het ook in je op dat mensen weleens wat móeten, mét hun kinderen?
Het komt best bij mij op dat mensen wel eens iets "moeten" maar ik vraag me af in hoeverre dat echt zo is, dat mensen iets "Moeten"of dat ze er gewoon even niet over hebben nagedacht. Ik denk namelijk dat het ook voor die moeder met dat kind heel erg onhandig en niet leuk is, om in een overvolle tram of metro te staan, met kind op de ene arm en buggy in de andere. Dus als je het kunt voorkomen door en uurtje eerer of later te gaan, doe dat dan, of mss je kind in een draagzak..
Dat ze op familiebezoek moeten en daarvoor 15 uur moeten vliegen omdat ze willen dat familie kind ook zien? Moeten ze dat dan maar laten omdat jij het vertikt om bij een kind in het vliegtuig te zitten?
Nee, dat hoeven ze niet te laten, dat schrijf ik ook. Maar zorg er dan wel voor dat je dingetjes bij je hebt om je kind te vermaken, dat je vroeg genoeg incheckt om een stoel met zo'n bakje ervoor te hebben als je kind daar nog in past, of boek een eigen stoel vor je kind als je weet dat ie na een uur op schoot zitten dat echt niet meer wil en het op een krijsen zet.
Mensen met kinderen hebben ook weleens afspraken, hebben niet altijd de keuze of ze al dan niet in de spits rijden, al dan niet met openbaar vervoer gaan, al dan niet een moe (huilend) of te wakker (spelend) kind bij zich hebben. Je kunt je kinderen niet aan en uit zetten, je kunt rekening met ze houden, maar niet ten koste van alles.
Je kunt ze niet altijd thuislaten, niet alles zonder ze doen en ook niet alles op een voor hen zo prettige manier doen. Dus kan het zomaar voorkomen dat je wél op zaterdagmiddag schoenen moet gaan kopen met je kind, of dat je in een drukke trein zit met een gillende baby, dat je in een vliegtuig zit met een jengelende peuter, enzovoorts.
Dat hoort erbij. Is soms voor het kind niet leuk, voor de omstanders niet leuk en voor de ouders ook niet leuk, maar het moet soms gewoon. En je mag ook bést wat rekening houden met andere mensen, maar je hoeft niet alles opzij te zetten om te voorkomen dat je kinderen het huis uit komen en er misschien wel iemand lást van heeft...En ik mag dan toch ook best zeggen dat ik er lass van heb en liever niet mijn directe omgeving deel met jengelende en krijsende kinderen, en dat ik vind dat, waar dat kan, ouders daar rekening mee moeten houden. ik zal heus niet direct op een kind of de ouders springen als het kind een keertje huilt of krijst en ik snap heus wel dat ouders hun kind niet zomaar uit kunnen zetten. Ik kom echter regelmatig ouders tegen die niet snappen dat hun persoonlijke wereldwondertje niet overal en altijd welkom is.
Kreng: jij hebt zo'n bizar beeld van het leven met kinderen...
Denk je soms dat je als ouder alles voor het kiezen hebt? Ik zag je laatst commentaar geven op moeders met buggy's en kinderen in de spits....Komt het ook in je op dat mensen weleens wat móeten, mét hun kinderen?
Het komt best bij mij op dat mensen wel eens iets "moeten" maar ik vraag me af in hoeverre dat echt zo is, dat mensen iets "Moeten"of dat ze er gewoon even niet over hebben nagedacht. Ik denk namelijk dat het ook voor die moeder met dat kind heel erg onhandig en niet leuk is, om in een overvolle tram of metro te staan, met kind op de ene arm en buggy in de andere. Dus als je het kunt voorkomen door en uurtje eerer of later te gaan, doe dat dan, of mss je kind in een draagzak..
Dat ze op familiebezoek moeten en daarvoor 15 uur moeten vliegen omdat ze willen dat familie kind ook zien? Moeten ze dat dan maar laten omdat jij het vertikt om bij een kind in het vliegtuig te zitten?
Nee, dat hoeven ze niet te laten, dat schrijf ik ook. Maar zorg er dan wel voor dat je dingetjes bij je hebt om je kind te vermaken, dat je vroeg genoeg incheckt om een stoel met zo'n bakje ervoor te hebben als je kind daar nog in past, of boek een eigen stoel vor je kind als je weet dat ie na een uur op schoot zitten dat echt niet meer wil en het op een krijsen zet.
Mensen met kinderen hebben ook weleens afspraken, hebben niet altijd de keuze of ze al dan niet in de spits rijden, al dan niet met openbaar vervoer gaan, al dan niet een moe (huilend) of te wakker (spelend) kind bij zich hebben. Je kunt je kinderen niet aan en uit zetten, je kunt rekening met ze houden, maar niet ten koste van alles.
Je kunt ze niet altijd thuislaten, niet alles zonder ze doen en ook niet alles op een voor hen zo prettige manier doen. Dus kan het zomaar voorkomen dat je wél op zaterdagmiddag schoenen moet gaan kopen met je kind, of dat je in een drukke trein zit met een gillende baby, dat je in een vliegtuig zit met een jengelende peuter, enzovoorts.
Dat hoort erbij. Is soms voor het kind niet leuk, voor de omstanders niet leuk en voor de ouders ook niet leuk, maar het moet soms gewoon. En je mag ook bést wat rekening houden met andere mensen, maar je hoeft niet alles opzij te zetten om te voorkomen dat je kinderen het huis uit komen en er misschien wel iemand lást van heeft...En ik mag dan toch ook best zeggen dat ik er lass van heb en liever niet mijn directe omgeving deel met jengelende en krijsende kinderen, en dat ik vind dat, waar dat kan, ouders daar rekening mee moeten houden. ik zal heus niet direct op een kind of de ouders springen als het kind een keertje huilt of krijst en ik snap heus wel dat ouders hun kind niet zomaar uit kunnen zetten. Ik kom echter regelmatig ouders tegen die niet snappen dat hun persoonlijke wereldwondertje niet overal en altijd welkom is.

woensdag 28 januari 2009 om 15:38
quote:Eowynn_ schreef op 28 januari 2009 @ 15:22:
Phien, maar dat is dan toch jóuw probleem? Dan ga je toch ergens anders zitten? (in een stiltecoupe kun je daar overigens best wat van zeggen vind ik, maar anders mag je toch gewoon zelf ergens anders gaan zitten?)
Je kunt toch niet van ouders vragen dat ze maar uit het openbare leven verdwijnen óf zorgen dat hun kinderen altijd stil zijn, alleen omdat jij daar niet tegen kan?
Ik kan ook weleens niet tegen dingen, maar dat is míjn probleem, tenzij er echt regels overtreden worden (zoals in een stiltecoupé zitten met een berg kinderen die praten)
Als je dat in de stiltecoupe vraagt wordt er in mijn ervaring vaak niet zoveel mee gedaan. En ja, ik kan ergens anders gaan zitten, maar waar? Stiltecoupe is nou juist bedoeld voor mensen die stilte willen, dus dat kan ik elders in de trein toch niet van mensen gaan vragen?
Dus ja dat ik moe van herrie en drukte word is mijn probleem.
En dat jij kinderen hebt genomen is dan ook jouw probleem... (ik chargeer, dus hou de rotte tomaten alsjeblieft in hun mandje)
Zo komen we toch niet verder?
Iedereen heeft behoeften/belangen, en als je die nou allemaal enigszins probeert te accomoderen dan is dat toch alleen maar mooi? Dus kindervrije treincoupe, maar ook een heleboel coupes waar kinderen wel welkom zijn. En een paar keer per jaar een kindervrije eftelingdag. En ja, 'familiedagen' voor de efteling, waar ik in m'n upje dan weer neit welkom ben, daar heb ik ook geen enkel probleem mee.
Phien, maar dat is dan toch jóuw probleem? Dan ga je toch ergens anders zitten? (in een stiltecoupe kun je daar overigens best wat van zeggen vind ik, maar anders mag je toch gewoon zelf ergens anders gaan zitten?)
Je kunt toch niet van ouders vragen dat ze maar uit het openbare leven verdwijnen óf zorgen dat hun kinderen altijd stil zijn, alleen omdat jij daar niet tegen kan?
Ik kan ook weleens niet tegen dingen, maar dat is míjn probleem, tenzij er echt regels overtreden worden (zoals in een stiltecoupé zitten met een berg kinderen die praten)
Als je dat in de stiltecoupe vraagt wordt er in mijn ervaring vaak niet zoveel mee gedaan. En ja, ik kan ergens anders gaan zitten, maar waar? Stiltecoupe is nou juist bedoeld voor mensen die stilte willen, dus dat kan ik elders in de trein toch niet van mensen gaan vragen?
Dus ja dat ik moe van herrie en drukte word is mijn probleem.
En dat jij kinderen hebt genomen is dan ook jouw probleem... (ik chargeer, dus hou de rotte tomaten alsjeblieft in hun mandje)
Zo komen we toch niet verder?
Iedereen heeft behoeften/belangen, en als je die nou allemaal enigszins probeert te accomoderen dan is dat toch alleen maar mooi? Dus kindervrije treincoupe, maar ook een heleboel coupes waar kinderen wel welkom zijn. En een paar keer per jaar een kindervrije eftelingdag. En ja, 'familiedagen' voor de efteling, waar ik in m'n upje dan weer neit welkom ben, daar heb ik ook geen enkel probleem mee.

woensdag 28 januari 2009 om 15:41
Kreng, dat generaliserende, dat is zo naar. Ik zie zelf mijn kinderen totaal niet als wereldwonder, en ik snap dat ze niet overal welkom zijn, net als het merendeel van de ouders, durf ik wel te stellen. Maar er zijn nou eenmaal situaties waarin je er niet aan ontkomt, zelfs al bén je voorbereid en doe je je best. En dat overkomt elke ouder weleens.
En als jij al zegt dat kinderen niet op zaterdagmiddag in een volwassenenwinkel thuishoren.... dan vind ik dat behoorlijk onverdraagzaam eigenlijk...... Wie zegt dat die ouders oppas hebben, dat ze niet nét aan het winkelen zijn in plaats van een hele dag, dat ze dat normaal nooit doen, dat ze het zelf niet ook heel vervelend vinden.. enz.
En als jij al zegt dat kinderen niet op zaterdagmiddag in een volwassenenwinkel thuishoren.... dan vind ik dat behoorlijk onverdraagzaam eigenlijk...... Wie zegt dat die ouders oppas hebben, dat ze niet nét aan het winkelen zijn in plaats van een hele dag, dat ze dat normaal nooit doen, dat ze het zelf niet ook heel vervelend vinden.. enz.