Kinderen
alle pijlers
Baby 5 maanden slaapt slecht, tips?
donderdag 16 mei 2019 22:01
Beste allemaal,
Inmiddels maak ik er toch maar een topic voor aan, wie weet heeft iemand wel de gouden tip.
Ons zoontje is bijna 5 maanden, en het is een fantastisch en vrolijk mannetje. Hij krijgt borstvoeding (wil vaak eten, en dit is prima: ik voed op verzoek vanaf het begin). Zoals de huidige richtlijnen aangeven zijn we sinds iets minder dan een maand geleden begonnen met kleine oefenhapjes. Hij komt aan in gewicht (hoewel de afgelopen maand iets minder dan daarvoor), en lijkt over het algemeen een tevreden en blije baby, behalve met slapen. Het slapen is nooit heel goed gegaan, maar de afgelopen weken is het echt extreem slecht. Met name 's nachts doet hij eigenlijk geen oog dicht in zijn bedje, en wij dus ook niet. Hij slaapt bij ons op de kamer trouwens, zijn bed staat naast mijn kant van het bed. Tot een paar weken geleden waren we zo ver dat hij nog wel meerdere keren per nacht wakker werd, maar zodra ik hem drinken had gegeven legde ik hem terug in bed en sliepen we allemaal weer verder tot de volgende voeding. Dit is nu nagenoeg onmogelijk: als ik dit doe dan wordt hij of direct, of na een minuut of 5 wakker en krijst hij alles bij elkaar. Zodra een van ons hem oppakt valt hij echt direct weer in slaap (bijna letterlijk). Om het hele gebeuren weer te herhalen zodra hij weer wordt neergelegd.
Ik heb hem nachten op mij laten slapen, afwisselend met mijn vriend (waarbij ik dus zelf niet sliep, aangezien dit niet veilig is). Dit is alleen natuurlijk geen oplossing voor de lange termijn. Op het consultatiebureau zeggen ze dat we hem niet op ons moeten laten slapen, maar een concrete suggestie hebben ze ook niet helaas.
Elke nacht hopen we dat het vanaf nu weer iets beter zal gaan qua slaap, maar helaas. Mijn vraag aan jullie is dus of iemand tips heeft of dit herkent? Ik som hieronder even kort op wat we al hebben geprobeerd:
-Wakker in bed leggen, dit lukt 's nachts niet omdat hij direct na het voeden of bij het oppakken in slaap valt. Als je hem verschoont wordt hij half wakker maar krijst hij het uit, raakt overstuur, en valt weer in slaap bij het oppakken. De zeldzame keren dat het ons lukt hem redelijk wakker te maken, is het meteen weer huilen geblazen zodra hij wordt neergelegd.
-Ernaast zitten, hand op het buikje of hoofdje (of niks) en ssshh zeggen. Dit lijkt overdag te werken, maar snachts heeft dit nog nooit gewerkt.
-Liedjes zingen, ernaast zitten.
-Over zijn wangetje of buikje aaien
-Even laten jengelen terwijl we ernaast zitten, dit gaat al snel over in overstuur huilen.
-Op zijn zij 'vervoeren' naar bed en dan daar pas op zijn ruggetje leggen om valreflex te voorkomen
-Lampje aanlaten
-Lampje uitdoen
-Babynoise-geluiden van app op telefoon
Het slapen gaat overdag ook niet heel goed, maar na lang proberen laat hij zich dan soms wakker weg leggen waarna hij een of twee slaapjes (45 min of 1.5u) in bed of in de wagen maakt. Dit werkt 's nachts alleen totaal niet. Waar ik bang voor ben is dat hij op de een of andere manier toch pijn heeft ofzo bij het liggen? Hoewel je zou denken dat dat dan ook overdag zou spelen..
Kortom we zijn het spoor een beetje bijster, en ik vind het zo sneu voor hem dat hij zo slecht slaapt! Los van voor onszelf natuurlijk haha, de baby is het belangrijkste. Alleen laten huilen zie ik dus ook echt niet als optie, en het liefst blijf ik gewoon borstvoeding geven. We wisselen nu af qua hem op ons laten slapen, maar dat is voor niemand zaligmakend. Heeft iemand de ultieme tip? Inmiddels zien we behoorlijk op tegen de nachten, maar als hij je dan 's ochtends toelacht met zijn lieve tandenloze mond is alles al snel goed.
Inmiddels maak ik er toch maar een topic voor aan, wie weet heeft iemand wel de gouden tip.
Ons zoontje is bijna 5 maanden, en het is een fantastisch en vrolijk mannetje. Hij krijgt borstvoeding (wil vaak eten, en dit is prima: ik voed op verzoek vanaf het begin). Zoals de huidige richtlijnen aangeven zijn we sinds iets minder dan een maand geleden begonnen met kleine oefenhapjes. Hij komt aan in gewicht (hoewel de afgelopen maand iets minder dan daarvoor), en lijkt over het algemeen een tevreden en blije baby, behalve met slapen. Het slapen is nooit heel goed gegaan, maar de afgelopen weken is het echt extreem slecht. Met name 's nachts doet hij eigenlijk geen oog dicht in zijn bedje, en wij dus ook niet. Hij slaapt bij ons op de kamer trouwens, zijn bed staat naast mijn kant van het bed. Tot een paar weken geleden waren we zo ver dat hij nog wel meerdere keren per nacht wakker werd, maar zodra ik hem drinken had gegeven legde ik hem terug in bed en sliepen we allemaal weer verder tot de volgende voeding. Dit is nu nagenoeg onmogelijk: als ik dit doe dan wordt hij of direct, of na een minuut of 5 wakker en krijst hij alles bij elkaar. Zodra een van ons hem oppakt valt hij echt direct weer in slaap (bijna letterlijk). Om het hele gebeuren weer te herhalen zodra hij weer wordt neergelegd.
Ik heb hem nachten op mij laten slapen, afwisselend met mijn vriend (waarbij ik dus zelf niet sliep, aangezien dit niet veilig is). Dit is alleen natuurlijk geen oplossing voor de lange termijn. Op het consultatiebureau zeggen ze dat we hem niet op ons moeten laten slapen, maar een concrete suggestie hebben ze ook niet helaas.
Elke nacht hopen we dat het vanaf nu weer iets beter zal gaan qua slaap, maar helaas. Mijn vraag aan jullie is dus of iemand tips heeft of dit herkent? Ik som hieronder even kort op wat we al hebben geprobeerd:
-Wakker in bed leggen, dit lukt 's nachts niet omdat hij direct na het voeden of bij het oppakken in slaap valt. Als je hem verschoont wordt hij half wakker maar krijst hij het uit, raakt overstuur, en valt weer in slaap bij het oppakken. De zeldzame keren dat het ons lukt hem redelijk wakker te maken, is het meteen weer huilen geblazen zodra hij wordt neergelegd.
-Ernaast zitten, hand op het buikje of hoofdje (of niks) en ssshh zeggen. Dit lijkt overdag te werken, maar snachts heeft dit nog nooit gewerkt.
-Liedjes zingen, ernaast zitten.
-Over zijn wangetje of buikje aaien
-Even laten jengelen terwijl we ernaast zitten, dit gaat al snel over in overstuur huilen.
-Op zijn zij 'vervoeren' naar bed en dan daar pas op zijn ruggetje leggen om valreflex te voorkomen
-Lampje aanlaten
-Lampje uitdoen
-Babynoise-geluiden van app op telefoon
Het slapen gaat overdag ook niet heel goed, maar na lang proberen laat hij zich dan soms wakker weg leggen waarna hij een of twee slaapjes (45 min of 1.5u) in bed of in de wagen maakt. Dit werkt 's nachts alleen totaal niet. Waar ik bang voor ben is dat hij op de een of andere manier toch pijn heeft ofzo bij het liggen? Hoewel je zou denken dat dat dan ook overdag zou spelen..
Kortom we zijn het spoor een beetje bijster, en ik vind het zo sneu voor hem dat hij zo slecht slaapt! Los van voor onszelf natuurlijk haha, de baby is het belangrijkste. Alleen laten huilen zie ik dus ook echt niet als optie, en het liefst blijf ik gewoon borstvoeding geven. We wisselen nu af qua hem op ons laten slapen, maar dat is voor niemand zaligmakend. Heeft iemand de ultieme tip? Inmiddels zien we behoorlijk op tegen de nachten, maar als hij je dan 's ochtends toelacht met zijn lieve tandenloze mond is alles al snel goed.
bruschetta_ wijzigde dit bericht op 16-05-2019 22:07
0.01% gewijzigd
zaterdag 5 oktober 2019 18:26
Zo klinkt t al heel anders CS 
dat is wel precies wat wij komende week gaan doen. We spreken een tijdstip af en tot die tijd is zoonlief voor m'n man, pas daarna voed ik m weer. Op een gegeven moment moet ie ook gaan leren dat ik m ook op andere manieren kan troosten/weer in slaap krijgen, maar dat is stap 2. Hebben vakantie dus kunnen mooi overdag bij slapen als t slechte nachten zijn.
Ik zou t dan weer niet kunnen om echt de hele nacht weg te gaan.
dat is wel precies wat wij komende week gaan doen. We spreken een tijdstip af en tot die tijd is zoonlief voor m'n man, pas daarna voed ik m weer. Op een gegeven moment moet ie ook gaan leren dat ik m ook op andere manieren kan troosten/weer in slaap krijgen, maar dat is stap 2. Hebben vakantie dus kunnen mooi overdag bij slapen als t slechte nachten zijn.Ik zou t dan weer niet kunnen om echt de hele nacht weg te gaan.
zaterdag 5 oktober 2019 18:38
ClaireSophie, hoewel ik met overtuiging borstvoeding gegeven heb ben ik het grotendeels wel met je eens. Maar ik persoonlijk vond dit soort beslissingen gewoon heel moeilijk toen ik er midden inzat. Op gegeven moment was ik puur aan het overleven door het slaapgebrek. Dan kan je als buitenstaander wel zeggen dat je het anders moet doen, maar daar had ik gewoon geen energie voor, en ik moest nog maar afwachten of dat dan wel zou werken.
Bruschetta, weet niet of je dit topic ooit gelezen hebt, maar je bent in ieder geval niet de enige: kinderen/het-eerste-jaar/list_messages/411437
Bruschetta, weet niet of je dit topic ooit gelezen hebt, maar je bent in ieder geval niet de enige: kinderen/het-eerste-jaar/list_messages/411437
zaterdag 5 oktober 2019 19:00
Oh maar dat kan ik mij hélemaal voorstellen, snap ook dat Bruschetta er tegenop ziet om het ventje op zijn eigen kamer te leggen, uit angst voor nog minder slaap.Rhododendron schreef: ↑05-10-2019 18:38ClaireSophie, hoewel ik met overtuiging borstvoeding gegeven heb ben ik het grotendeels wel met je eens. Maar ik persoonlijk vond dit soort beslissingen gewoon heel moeilijk toen ik er midden inzat. Op gegeven moment was ik puur aan het overleven door het slaapgebrek. Dan kan je als buitenstaander wel zeggen dat je het anders moet doen, maar daar had ik gewoon geen energie voor, en ik moest nog maar afwachten of dat dan wel zou werken.
Bruschetta, weet niet of je dit topic ooit gelezen hebt, maar je bent in ieder geval niet de enige: kinderen/het-eerste-jaar/list_messages/411437
zondag 6 oktober 2019 00:55
Ik had hetzelfde met mijn toen 5 maanden oude baby. Wat meteen hielp was op zn eigen kamer leggen en laatste fles met rijstemeel (1,5 tl). Geen muziek meer van de chicco. Hij sliep meteen door. Vond het ook niet leuk, maar met 2/3 nachten voelde ik me beter en uitgeruster. Kon er meer voor hem zijn overdag daardoor. Probeer het anders een keer.
zaterdag 21 december 2019 15:30
Bruschetta ik ben stiekem wel benieuwd hoe t nu gaat?
Hier overdag aardig goed, slaapt nog 2 x en kan ook thuis inmiddels wel 1,5 tot 2 uur slapen!
‘S nachts redelijk, hij gaat om 6 uur naar bed en wordt dan nog 2 x wakker voor voeding. Hij is erg verkouden op t moment dus tussendoor wordt ie ook nog wel 1 of 2 x wakker maar kan dan weer zelf in slaap vallen. Alleen t naar bed brengen is een dingetje op t moment. Hij valt niet meer aan de borst in slaap dus als hij is uitgedronken leg ik m in bed, maar voordat ie slaapt zijn we zo een uur verder. Hij blijft liggen kletsen en gaat telkens weer zitten in bed. Soms even huilen tussendoor maar wiegen oid helpt niet dus zolang t wat jammeren is laat ik m liggen. Echt huilen ga ik wel even naar m toe.
Hier overdag aardig goed, slaapt nog 2 x en kan ook thuis inmiddels wel 1,5 tot 2 uur slapen!
‘S nachts redelijk, hij gaat om 6 uur naar bed en wordt dan nog 2 x wakker voor voeding. Hij is erg verkouden op t moment dus tussendoor wordt ie ook nog wel 1 of 2 x wakker maar kan dan weer zelf in slaap vallen. Alleen t naar bed brengen is een dingetje op t moment. Hij valt niet meer aan de borst in slaap dus als hij is uitgedronken leg ik m in bed, maar voordat ie slaapt zijn we zo een uur verder. Hij blijft liggen kletsen en gaat telkens weer zitten in bed. Soms even huilen tussendoor maar wiegen oid helpt niet dus zolang t wat jammeren is laat ik m liggen. Echt huilen ga ik wel even naar m toe.
maandag 13 januari 2020 05:53
Sorry voor de late reactie, wat fijn dat het bij jullie redelijk goed gaat! Is dat nog steeds zo nu?
Hier gaat het helaas vreselijk belabberd nog steeds
. Sinds begin december volgen we een (aangepast) schema volgens een boek van een slaapcoach, snuggles and dreams. Het doel was om m van de slaapassociatie met de borst af te krijgen. Hierbij laten we m 3 minuten huilen, dan weer troosten, en dan daarna max 3 of 5 min huilen per keer (afhankelijk van of hij in slaap lijkt te vallen of niet). Volgens het schema moet je daarna nog langer laten huilen maar daar begin ik niet aan, dan raakt hij echt overstuur.
Het leek in het begin zijn vruchten af te werpen en we konden ons geluk niet op. Soms sliep hij 5 of 6u aaneengesloten! We gingen daarmee terug naar 3 keer wakker op een nacht, maar helaas was het van erg korte duur. De slaapjes overdag (als hij slaapt) gaan soms iets beter, in de zin van dat hij overdag soms geen borst nodig heeft om goed in slaap te komen. Dan valt hij dus zelf in slaap. 's nachts is het helaas een compleet ander verhaal. Hij is dan echt zo overstuur als hij wakker wordt. Krijsen als je weggaat etc, heel veel en lang wakker. Gisteren uiteindelijk was ie om 5u echt wakker, en sliep hij pas weer om 12u smiddags een uurtje. Nu is hij vanaf half 5 alweer wakker (en daarvoor van 10-half 12 en om 2u). Hij zal nu niet meer gaan slapen vrees ik (heb m nu nog aan m'n borst hangen als stille hoop). Ik weet echt niet wat we nog kunnen doen, en ik ben zooooo gesloopt. Zometeen gewoon de hele dag werken en ik weet echt niet hoe ik de dag moet volmaken. Het is echt een soort marteling om zo moe te zijn en gewoon niet te kunnen slapen. Maar goed. Heel depri verhaal sorry! Als ik weer iets meer heb geslapen had dit verhaal er vast heel anders uit gezien, maar voor nu zie ik t even niet zitten omdat het zo uitzichtloos lijkt met dat slapen?
Omdat hij dus weer zo slecht slaapt grijp ik snachts toch weer vaak naar de borst. Werkt vaak ook niet, maar om 2u heb ik m daar toch nog 2.5u mee in slaap kunnen krijgen uiteindelijk.
Paracetamol werkt niet, hoewel hij wel kiezen lijkt te krijgen dus dat zal ook een rol spelen misschien. Verder is hij stil te krijgen zolang hij maar bij een van ons is, maar als je dan weer wegloopt begint direct het krijsen. Ik snap ook niet hoe hij het zelf volhoudt, hij is nu bijna 13 maanden en lijkt energie voor 10 te hebben ondanks het enorme slaapgebrek.
Bij de gastouder (overdag) slaapt hij meestal prima, dus ik denk wel echt dat er iets is in de interactie met mij of ons dat een grote rol speelt. Ik weet alleen echt niet wat. Langer laten huilen dan die 5 minuten zie ik ook echt niet als optie, vind het vreselijk als hij dan zo overstuur is.
Edit: inmiddels slaapt hij dus al een maand of 3 op z'n eigen kamer, zonder verdere verbetering.
Hier gaat het helaas vreselijk belabberd nog steeds
. Sinds begin december volgen we een (aangepast) schema volgens een boek van een slaapcoach, snuggles and dreams. Het doel was om m van de slaapassociatie met de borst af te krijgen. Hierbij laten we m 3 minuten huilen, dan weer troosten, en dan daarna max 3 of 5 min huilen per keer (afhankelijk van of hij in slaap lijkt te vallen of niet). Volgens het schema moet je daarna nog langer laten huilen maar daar begin ik niet aan, dan raakt hij echt overstuur.Het leek in het begin zijn vruchten af te werpen en we konden ons geluk niet op. Soms sliep hij 5 of 6u aaneengesloten! We gingen daarmee terug naar 3 keer wakker op een nacht, maar helaas was het van erg korte duur. De slaapjes overdag (als hij slaapt) gaan soms iets beter, in de zin van dat hij overdag soms geen borst nodig heeft om goed in slaap te komen. Dan valt hij dus zelf in slaap. 's nachts is het helaas een compleet ander verhaal. Hij is dan echt zo overstuur als hij wakker wordt. Krijsen als je weggaat etc, heel veel en lang wakker. Gisteren uiteindelijk was ie om 5u echt wakker, en sliep hij pas weer om 12u smiddags een uurtje. Nu is hij vanaf half 5 alweer wakker (en daarvoor van 10-half 12 en om 2u). Hij zal nu niet meer gaan slapen vrees ik (heb m nu nog aan m'n borst hangen als stille hoop). Ik weet echt niet wat we nog kunnen doen, en ik ben zooooo gesloopt. Zometeen gewoon de hele dag werken en ik weet echt niet hoe ik de dag moet volmaken. Het is echt een soort marteling om zo moe te zijn en gewoon niet te kunnen slapen
. Maar goed. Heel depri verhaal sorry! Als ik weer iets meer heb geslapen had dit verhaal er vast heel anders uit gezien, maar voor nu zie ik t even niet zitten omdat het zo uitzichtloos lijkt met dat slapen? Omdat hij dus weer zo slecht slaapt grijp ik snachts toch weer vaak naar de borst. Werkt vaak ook niet, maar om 2u heb ik m daar toch nog 2.5u mee in slaap kunnen krijgen uiteindelijk.
Paracetamol werkt niet, hoewel hij wel kiezen lijkt te krijgen dus dat zal ook een rol spelen misschien. Verder is hij stil te krijgen zolang hij maar bij een van ons is, maar als je dan weer wegloopt begint direct het krijsen. Ik snap ook niet hoe hij het zelf volhoudt, hij is nu bijna 13 maanden en lijkt energie voor 10 te hebben ondanks het enorme slaapgebrek.
Bij de gastouder (overdag) slaapt hij meestal prima, dus ik denk wel echt dat er iets is in de interactie met mij of ons dat een grote rol speelt. Ik weet alleen echt niet wat
. Langer laten huilen dan die 5 minuten zie ik ook echt niet als optie, vind het vreselijk als hij dan zo overstuur is.Edit: inmiddels slaapt hij dus al een maand of 3 op z'n eigen kamer, zonder verdere verbetering.
maandag 13 januari 2020 06:36
Jeetje wat pittig.
Wij hebben ook veel problemen met slapen gehad. Er waren 3 dingen die hielpen:
- er bleek met 4 maanden sprake van een koemelkallergie, ook inderdaad een langzaam opgebouwde allergie waardoor het de eerste weken wel goed ging. En ja ik gaf ook borstvoeding. En nee dat dieet is moeilijk. Maar oh wat is het het waard! En nee, niet elk moment van de dag merkte we iets aan hem. Het is hier al veel vaker genoemd, ik snap niet waarom je dat nog steeds niet hebt geprobeerd? Alles beter toch dan zo weinig slapen? Je moet het wel idd een aantal weken proberen, na 2 weken is de koemelk pas volledig uit je lijf. Maar he, toen ik eenmaal stopte met borstvoeding ben ik diezelfde dag naar de supermarkt gegaan en heb ik alles gekocht waar ik al die tijd zin in had haha, daar kan je dan naar uit kijken
- er bleek na 5 maanden sprake van verborgen reflux (terugslikken voeding die omhoog kwam, waardoor het niet zo op viel). Hij kreeg medicatie (na proberen verdikking voeding, bedje schuin ed) en we hadden een compleet ander kind.
- Toen was inderdaad nog het erin geslopen dat de borst de 'troost' was, hij weigerde de fles ook en wilde alleen slapen na mijn borst. Ik wilde het eerst niet maar toch gedaan omdat mijn man door zette: Hem troosten met liedjes, wiegen ed maar geen borst. En echt even laten huilen (10 minuten/kwartier). En dat was echt heftig de eerste dagen, ik zat mee te huilen. Maar hij sliep ineens na 10 minuten. En dan lang. En toen bleek nog heel lang, hij huilde gewoon even voor het slapen gaan, net of hij de prikkels moest verwerken van de dag ofzo.
Hij sliep hierna door na 7 maanden. Met 6 maanden zaten we al op 1 voeding in de nacht.
Het was dus een combinatie van pijn door de allergie en reflux en altijd de borst nodig hebben om de pijn in zijn slokdarm weg te drinken en te kalmeren.
Wij hebben ook veel problemen met slapen gehad. Er waren 3 dingen die hielpen:
- er bleek met 4 maanden sprake van een koemelkallergie, ook inderdaad een langzaam opgebouwde allergie waardoor het de eerste weken wel goed ging. En ja ik gaf ook borstvoeding. En nee dat dieet is moeilijk. Maar oh wat is het het waard! En nee, niet elk moment van de dag merkte we iets aan hem. Het is hier al veel vaker genoemd, ik snap niet waarom je dat nog steeds niet hebt geprobeerd? Alles beter toch dan zo weinig slapen? Je moet het wel idd een aantal weken proberen, na 2 weken is de koemelk pas volledig uit je lijf. Maar he, toen ik eenmaal stopte met borstvoeding ben ik diezelfde dag naar de supermarkt gegaan en heb ik alles gekocht waar ik al die tijd zin in had haha, daar kan je dan naar uit kijken
- er bleek na 5 maanden sprake van verborgen reflux (terugslikken voeding die omhoog kwam, waardoor het niet zo op viel). Hij kreeg medicatie (na proberen verdikking voeding, bedje schuin ed) en we hadden een compleet ander kind.
- Toen was inderdaad nog het erin geslopen dat de borst de 'troost' was, hij weigerde de fles ook en wilde alleen slapen na mijn borst. Ik wilde het eerst niet maar toch gedaan omdat mijn man door zette: Hem troosten met liedjes, wiegen ed maar geen borst. En echt even laten huilen (10 minuten/kwartier). En dat was echt heftig de eerste dagen, ik zat mee te huilen. Maar hij sliep ineens na 10 minuten. En dan lang. En toen bleek nog heel lang, hij huilde gewoon even voor het slapen gaan, net of hij de prikkels moest verwerken van de dag ofzo.
Hij sliep hierna door na 7 maanden. Met 6 maanden zaten we al op 1 voeding in de nacht.
Het was dus een combinatie van pijn door de allergie en reflux en altijd de borst nodig hebben om de pijn in zijn slokdarm weg te drinken en te kalmeren.
maandag 13 januari 2020 08:10
Wat ontzettend vervelend dat het nog niet beter gaat. Slaapgebrek is echt zwaar!Bruschetta_ schreef: ↑13-01-2020 05:53Sorry voor de late reactie, wat fijn dat het bij jullie redelijk goed gaat! Is dat nog steeds zo nu?
Hier gaat het helaas vreselijk belabberd nog steeds
Het leek in het begin zijn vruchten af te werpen en we konden ons geluk niet op. Soms sliep hij 5 of 6u aaneengesloten! We gingen daarmee terug naar 3 keer wakker op een nacht, maar helaas was het van erg korte duur. De slaapjes overdag (als hij slaapt) gaan soms iets beter, in de zin van dat hij overdag soms geen borst nodig heeft om goed in slaap te komen. Dan valt hij dus zelf in slaap. 's nachts is het helaas een compleet ander verhaal. Hij is dan echt zo overstuur als hij wakker wordt. Krijsen als je weggaat etc, heel veel en lang wakker. Gisteren uiteindelijk was ie om 5u echt wakker, en sliep hij pas weer om 12u smiddags een uurtje. Nu is hij vanaf half 5 alweer wakker (en daarvoor van 10-half 12 en om 2u). Hij zal nu niet meer gaan slapen vrees ik (heb m nu nog aan m'n borst hangen als stille hoop). Ik weet echt niet wat we nog kunnen doen, en ik ben zooooo gesloopt. Zometeen gewoon de hele dag werken en ik weet echt niet hoe ik de dag moet volmaken. Het is echt een soort marteling om zo moe te zijn en gewoon niet te kunnen slapen
Omdat hij dus weer zo slecht slaapt grijp ik snachts toch weer vaak naar de borst. Werkt vaak ook niet, maar om 2u heb ik m daar toch nog 2.5u mee in slaap kunnen krijgen uiteindelijk.
Paracetamol werkt niet, hoewel hij wel kiezen lijkt te krijgen dus dat zal ook een rol spelen misschien. Verder is hij stil te krijgen zolang hij maar bij een van ons is, maar als je dan weer wegloopt begint direct het krijsen. Ik snap ook niet hoe hij het zelf volhoudt, hij is nu bijna 13 maanden en lijkt energie voor 10 te hebben ondanks het enorme slaapgebrek.
Bij de gastouder (overdag) slaapt hij meestal prima, dus ik denk wel echt dat er iets is in de interactie met mij of ons dat een grote rol speelt. Ik weet alleen echt niet wat
Edit: inmiddels slaapt hij dus al een maand of 3 op z'n eigen kamer, zonder verdere verbetering.
Heeft hij een soort van knuffel in bed waarmee hij zichzelf kan troosten als hij ‘s nachts wakker wordt? Hier wordt dochter soms ook wakker ‘s nachts, begint dan te huilen, maar als we er dan gelijk naartoe gaan raakt ze juist erger overstuur hebben we geleerd. Als ze echt heel hard huilt dan gaan we natuurlijk kijken, maar we gaan niet bij de eerste kick want dan wordt het gelijk een stuk erger. Meestal als ze haar favoriete knuffel terug vindt kalmeert ze. Eventueel kan je een knuffel kopen en een paar dagen ermee slapen zodat je geur eraan zit? Puur zodat hij zichzelf kan troosten. Heb je wel eens gevraagd hoe de gastouder hem naar bed doet? Misschien kan je erachter komen wat jullie anders dan haar doen.
Is het hetzelfde als voor hij naar z’n eigen kamer ging? Uiteindelijk is met z’n allen slaap krijgen belangrijker dan dat hij per se op z’n eigen kamer slaapt. Wij hebben tijdens kerst dochter ook 2 dagen bij ons op de kamer gezet omdat ze steeds huilend wakker werd. Puur zodat we zelf meer slaap kregen. Op het moment dat het beter ging hebben we haar weer verhuisd en toen ging het in de andere kamer ook goed (misschien een sprongetje?)
maandag 13 januari 2020 12:25
Dat denk ik ook. Het patroon/routine is bij jou/jullie is anders dan bij gastouder. En terwijl jij voedt ben je waarschijnlijk al onbewust bezig met 'als ie dadelijk maar slaapt' enz. Logisch, maar zoiets voelt je kind.Bruschetta_ schreef: ↑13-01-2020 05:53
...
Bij de gastouder (overdag) slaapt hij meestal prima, dus ik denk wel echt dat er iets is in de interactie met mij of ons dat een grote rol speelt. Ik weet alleen echt niet wat
...
Routine bij gastouder zal zijn: voeding, verschonen, spelen, naar bed. Routine bij jullie is: voeden, verschonen, spelen, naar bed, huilen, d'r uit, aan de borst, naar bed, huilen, dr uit, borst, enz.
Kind doet bij gastouder wat daar gewend is en bij jullie wat ie thuis gewend is.
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
maandag 13 januari 2020 12:57
Depri verhaal? Allemachtig joh, dat jij nog overeind staat!
Als zoon bij gastouder wel goed slaapt, kan hij het dus wel gewoon. Is het dan geen optie om hem een paar dagen elders te laten logeren (of jullie elders en hij met oppas thuis) om dit ritme te doorbreken? Het is geen piepklein babietje meer die mama altijd in de buurt moet hebben. Gewoon een vertrouwd iemand die voor hem zorgt (grootouder, oom/tante/goede vrienden) kan ook best even.
Als zoon bij gastouder wel goed slaapt, kan hij het dus wel gewoon. Is het dan geen optie om hem een paar dagen elders te laten logeren (of jullie elders en hij met oppas thuis) om dit ritme te doorbreken? Het is geen piepklein babietje meer die mama altijd in de buurt moet hebben. Gewoon een vertrouwd iemand die voor hem zorgt (grootouder, oom/tante/goede vrienden) kan ook best even.
dinsdag 14 januari 2020 22:06
Dank voor alle reacties allemaal! Ik probeer overal op te reageren, hoop dat ik niks vergeet.
Eigen kamer of niet maakt qua slaap niet uit, bij ons in bed maakt ook niet uit (hij huilt dan niet, maar slaapt ook niet en wij dus ook niet). Toen hij op onze kamer sliep was het slapen ook drama, en toen werd juist als 'tip' gegeven vanuit meerdere mensen/instanties om hem op z'n eigen kamer te laten slapen. Helaas heeft dat het slapen dus ook niet verbeterd..
Vannacht geprobeerd het matras van het logeerbed naast zijn bed te leggen, maar het slapen bleef 1 groot drama. Vandaag heb ik geprobeerd hem overdag maar 1 slaapje te laten doen (hoewel iedereen zegt hoe beter slapen overdag hoe beter 's nachts). Helaas werd hij net alweer krijsend wakker na 2.5u te hebben geslapen, dus dat belooft niet veel goeds voor de nacht.
Laten logeren vind ik echt lastig. De mensen bij wie het evt zou kunnen (schoonouders) wonen op 1.5u rijden, en dat vind ik echt ver weg. Daarnaast vind ik het ook heel kut om hun dit slaapdrama aan te doen. Ik hoop elke keer dat hij beter zal slapen, en dat ze dan bv een nachtje in ons huis kunnen en wij ergens in de buurt in een hotel oid. Maar zolang hij zo dramatisch slecht slaapt vind ik dat wel heel lastig merk ik.. Vast ook onderdeel van de probleem-interactie? Dat ik te bezorgd en beschermend ben oid.
Hij lijkt op het moment wel kiezen te krijgen, dus heb nog een vage hoop dat dat de enorme teruggang qua slaap verklaart. Of misschien de 13 maanden sprong?
Slapen is dus altijd drama geweest, maar ongeveer een maand terug leek er echt verbetering in te zitten. Niet te geloven dat we nu weer compleet terug bij af zijn. Gisteravond met hem naar bed gegaan om 19u, sliep helaas pas een stuk later maar vanochtend voelde ik me toch ietsje minder geradbraakt ondanks de dramanacht.
Eigen kamer of niet maakt qua slaap niet uit, bij ons in bed maakt ook niet uit (hij huilt dan niet, maar slaapt ook niet en wij dus ook niet). Toen hij op onze kamer sliep was het slapen ook drama, en toen werd juist als 'tip' gegeven vanuit meerdere mensen/instanties om hem op z'n eigen kamer te laten slapen. Helaas heeft dat het slapen dus ook niet verbeterd..
Vannacht geprobeerd het matras van het logeerbed naast zijn bed te leggen, maar het slapen bleef 1 groot drama. Vandaag heb ik geprobeerd hem overdag maar 1 slaapje te laten doen (hoewel iedereen zegt hoe beter slapen overdag hoe beter 's nachts). Helaas werd hij net alweer krijsend wakker na 2.5u te hebben geslapen, dus dat belooft niet veel goeds voor de nacht
.Laten logeren vind ik echt lastig. De mensen bij wie het evt zou kunnen (schoonouders) wonen op 1.5u rijden, en dat vind ik echt ver weg. Daarnaast vind ik het ook heel kut om hun dit slaapdrama aan te doen. Ik hoop elke keer dat hij beter zal slapen, en dat ze dan bv een nachtje in ons huis kunnen en wij ergens in de buurt in een hotel oid. Maar zolang hij zo dramatisch slecht slaapt vind ik dat wel heel lastig merk ik.. Vast ook onderdeel van de probleem-interactie? Dat ik te bezorgd en beschermend ben oid.
Hij lijkt op het moment wel kiezen te krijgen, dus heb nog een vage hoop dat dat de enorme teruggang qua slaap verklaart. Of misschien de 13 maanden sprong?
Slapen is dus altijd drama geweest, maar ongeveer een maand terug leek er echt verbetering in te zitten. Niet te geloven dat we nu weer compleet terug bij af zijn
. Gisteravond met hem naar bed gegaan om 19u, sliep helaas pas een stuk later maar vanochtend voelde ik me toch ietsje minder geradbraakt ondanks de dramanacht.
dinsdag 14 januari 2020 22:41
Stop met denken voor iemand anders. Hebben schoonouders aangeboden om te komen oppassen? Zo ja, dan aannemen. Echt, er is een ongelofelijke wereld van verschil tussen een of twee nachtjes dit drama (zeker als je weet dat je daarna gewoon weer normaal kunt slapen) en maandenlang. Dat is echt veel minder zwaar. Hetzelfde geldt voor vrienden, buren, weet ik veel. Hier in de stad heb je zelfs nacht-nannies, die betaal je hier gewoon voor.
En je weet het niet hè, bij de gastouder slaapt hij blijkbaar ook prima. Wie weet slaapt hij ineens veel minder dramatisch als er iemand anders bij is.
Zou ook nog een (minder gebruikelijke, maar jullie moeten toch iets) optie kunnen zijn; een keer overnachten bij gastouder? Alleen als die daar voor open staat natuurlijk. Maar echt, tenzij jullie de meest onaardige mensen ter wereld zijn, zijn er heus wel mensen die willen helpen om het in elk geval te proberen.
En ja, loslaten zal toch een keer moeten. Ik bracht dochter vrijdag naar de opvang, maar ik was zelf helemaal niet lekker. Dat ging zo snel achteruit, dat ik opa en oma heb gevraagd haar op te halen voor een nachtje (ben alleenstaand). Helaas duurde het veel langer dan gedacht, dus terwijl ik dacht dat kind vrijdag alleen naar de opvang ging, zag ik haar ineens pas maandagavond weer. Even slikken, maar de beste manier om zo snel mogelijk weer beter te zijn, en voor haar veel leuker om met opa en oma te spelen dan een moeder die steeds naar de wc rent. Iedereen leeft nog, ze was blij om me weer te zien, en ik ben weer op de been. Soms is even slikken toch de beste optie.
Je zou niet weggaan omdat jullie even leuk met vakantie willen of zo hè. Je zou gaan om die cirkel te proberen te doorbreken. En het zou mooi zijn als je dan meteen zelf wat goede slaap krijgt, maar grote kans dat je toch tig keer wakker wordt omdat je denkt dat je zoon hoort. Maar daar gaat het niet om.
En je weet het niet hè, bij de gastouder slaapt hij blijkbaar ook prima. Wie weet slaapt hij ineens veel minder dramatisch als er iemand anders bij is.
Zou ook nog een (minder gebruikelijke, maar jullie moeten toch iets) optie kunnen zijn; een keer overnachten bij gastouder? Alleen als die daar voor open staat natuurlijk. Maar echt, tenzij jullie de meest onaardige mensen ter wereld zijn, zijn er heus wel mensen die willen helpen om het in elk geval te proberen.
En ja, loslaten zal toch een keer moeten. Ik bracht dochter vrijdag naar de opvang, maar ik was zelf helemaal niet lekker. Dat ging zo snel achteruit, dat ik opa en oma heb gevraagd haar op te halen voor een nachtje (ben alleenstaand). Helaas duurde het veel langer dan gedacht, dus terwijl ik dacht dat kind vrijdag alleen naar de opvang ging, zag ik haar ineens pas maandagavond weer. Even slikken, maar de beste manier om zo snel mogelijk weer beter te zijn, en voor haar veel leuker om met opa en oma te spelen dan een moeder die steeds naar de wc rent. Iedereen leeft nog, ze was blij om me weer te zien, en ik ben weer op de been. Soms is even slikken toch de beste optie.
Je zou niet weggaan omdat jullie even leuk met vakantie willen of zo hè. Je zou gaan om die cirkel te proberen te doorbreken. En het zou mooi zijn als je dan meteen zelf wat goede slaap krijgt, maar grote kans dat je toch tig keer wakker wordt omdat je denkt dat je zoon hoort. Maar daar gaat het niet om.
donderdag 16 januari 2020 20:49
Jeetje meis wat pittig voor jullie. Hoe staat je man in dit hele gebeuren?
Hier gaat t wisselend 's nachts dus helaas geen tips voor je. Wij zijn 1-4 x per nacht nog wakker. Soms wordt hij echt huilend wakker en gaat rechtop zitten(dromen?), maar slaapt ie nog half. Afhankelijk van t tijdstip wacht ik dan even een minuutje. Soms vindt hij z'n speen weer en gaat dan weer lekker slapen. Lukt dat niet dan gaat manlief er eerst heen om m even gerust te stellen en weer in bed te leggen. Als ik ga dan gaat ie alleen maar harder huilen tot ie drinken krijgt.
Overdag slaapt ie thuis vrij goed gelukkig. Nu t vaste voedsel nog (hij eet sinds oudejaarsdag eindelijk wortelpuree verder krijgen we er vrij weinig groentes in.)
Hier gaat t wisselend 's nachts dus helaas geen tips voor je. Wij zijn 1-4 x per nacht nog wakker. Soms wordt hij echt huilend wakker en gaat rechtop zitten(dromen?), maar slaapt ie nog half. Afhankelijk van t tijdstip wacht ik dan even een minuutje. Soms vindt hij z'n speen weer en gaat dan weer lekker slapen. Lukt dat niet dan gaat manlief er eerst heen om m even gerust te stellen en weer in bed te leggen. Als ik ga dan gaat ie alleen maar harder huilen tot ie drinken krijgt.
Overdag slaapt ie thuis vrij goed gelukkig. Nu t vaste voedsel nog (hij eet sinds oudejaarsdag eindelijk wortelpuree verder krijgen we er vrij weinig groentes in.)
donderdag 16 januari 2020 21:12
Pittige tijden dit.
Hier lijkt het juist weer de goede kant op te gaan na een aantal maanden dramatisch/onrustig slapen. Het ging op en af eigenlijk... en ik vermoed dat het een sprong was, ook al vind ik het woord vreselijk, samen met heel veel nieuwe motorische ontwikkelingen.
Nu lijkt de rust wedergekeerd, dus er is hoop!!! Blijf positief en neem hem lekker bij je in bed als hij dit wil.
Als dit proces niet te lang duurt, zal hij er niet aan wennen.
Dat was hier in ieder geval, succes ermee
Hier lijkt het juist weer de goede kant op te gaan na een aantal maanden dramatisch/onrustig slapen. Het ging op en af eigenlijk... en ik vermoed dat het een sprong was, ook al vind ik het woord vreselijk, samen met heel veel nieuwe motorische ontwikkelingen.
Nu lijkt de rust wedergekeerd, dus er is hoop!!! Blijf positief en neem hem lekker bij je in bed als hij dit wil.
Als dit proces niet te lang duurt, zal hij er niet aan wennen.
Dat was hier in ieder geval, succes ermee
dinsdag 21 januari 2020 20:32
We doen weer een nieuwe poging om van de slaapassociatie met de borst af te komen, met behulp van de slaapgids van snuggles en dreams. Het valt me zoooooo zwaar . Het is een schema waarbij je m per keer een aantal minuten moet laten huilen, dan weer troosten etc. Maar zelfs ondanks het troosten blijft hij gewoon krijsen. Voel me zo n vreselijke moeder, en ik kan zelf wel janken.
Maar het is niet te doen gewoon, hij wordt elke 1.5u wakker, en vanaf 5u sochtends kan hij ook met borst niet meer in slaap komen. Hij is zelf ook doodop, dus ik heb wel het idee dat we er op wat voor manier dan ook doorheen moeten. Maar wat een verschrikking dit zeg. Hij mag pas weer melk over 2.5u (moet minstens 4u tussen zitten in eerste instantie).
Edit: hij lijkt weer te slapen, na een uur gehuild te hebben (wij er wel elke paar minuten heen natuurlijk). Hoop dat hij even een goede shift maakt..
. Het is een schema waarbij je m per keer een aantal minuten moet laten huilen, dan weer troosten etc. Maar zelfs ondanks het troosten blijft hij gewoon krijsen. Voel me zo n vreselijke moeder, en ik kan zelf wel janken.Maar het is niet te doen gewoon, hij wordt elke 1.5u wakker, en vanaf 5u sochtends kan hij ook met borst niet meer in slaap komen. Hij is zelf ook doodop, dus ik heb wel het idee dat we er op wat voor manier dan ook doorheen moeten. Maar wat een verschrikking dit zeg. Hij mag pas weer melk over 2.5u (moet minstens 4u tussen zitten in eerste instantie).
Edit: hij lijkt weer te slapen, na een uur gehuild te hebben (wij er wel elke paar minuten heen natuurlijk). Hoop dat hij even een goede shift maakt..
dinsdag 21 januari 2020 21:16
Ach Bruschetta, ik heb je topic een beetje gevolgd en heb zo met je/jullie te doen want het duurt al erg lang. Knap dat je het nu weer probeert. Je kindje is inmiddels 1 toch? Hoe vreselijk het huilen ook klinkt, ik denk wel dat het goed is om op deze manier door te zetten. Ik heb verder niet echt tips voor je, want zulke heftige nachten hebben wij niet met onze dochter van bijna 1 jaar. Maar wel even een hart onder de riem, sterkte!
dinsdag 21 januari 2020 22:49
Ach jeetje toch! Ik snap dat je je een vreselijke moeder voelt, maar dat ben je niet hè! Het is voor hem ook niet fijn om zo vaak wakker te worden, en dan per se een borst te moeten. Iedereen kan wel leuk roepen dat een kind dat gewoon nodig heeft, maar dat geldt hooguit voor een pasgeborene. Een kind van 1 moet ook zelf een beetje rust kunnen vinden, en dat lukt nu blijkbaar niet goed.
Soms is de beste moeder zijn niet het leukste .
Soms is de beste moeder zijn niet het leukste
.
. Ik hoop echt dat het gaat werken en dat het niet voor niets is.
woensdag 22 januari 2020 13:26
Ik heb niet je hele topic gelezen, maar volgens mij begrijp ik dat je zoontje ondertussen ruim 1 jaar is, en de borst nodig heeft om te slapen (maar zelfs daarmee lukt het niet altijd), klopt dat?
Wat heftig, slaapgebrek is zo ontzettend slopend! Laten huilen is super moeilijk, maar (allemaal) onvoldoende slaap krijgen is dat ook. Wat misschien nog een optie zou kunnen zijn: een slaap-poli in het ziekenhuis. Daar kunnen ze mogelijk tips geven, of desnoods een korte opname voor observatie en om uit deze cirkel te komen.
En als je besluit om het zelf te gaan doen (dus thuis ‘gecontroleerd laten huilen’): vergeet niet dat je het uiteindelijk voor je zoontje doet, je gunt hem zijn rust en zijn slaap. Helaas is dit daar nu even voor nodig. Succes!!
Wat heftig, slaapgebrek is zo ontzettend slopend! Laten huilen is super moeilijk, maar (allemaal) onvoldoende slaap krijgen is dat ook. Wat misschien nog een optie zou kunnen zijn: een slaap-poli in het ziekenhuis. Daar kunnen ze mogelijk tips geven, of desnoods een korte opname voor observatie en om uit deze cirkel te komen.
En als je besluit om het zelf te gaan doen (dus thuis ‘gecontroleerd laten huilen’): vergeet niet dat je het uiteindelijk voor je zoontje doet, je gunt hem zijn rust en zijn slaap. Helaas is dit daar nu even voor nodig. Succes!!
woensdag 22 januari 2020 13:54
Heb je al eens overwogen om het te proberen in bijvoorbeeld een vakantiehuisje? Blijkbaar ligt het toch aan jullie, dus met wat geluk kun je het patroon doorbreken door simpelweg eens ergens anders te slapen.
Of vraag de gastouder of hij een keer mag overnachten, zodat jullie een keertje echt kunnen slapen. Na een goeie nacht ziet de wereld er vaak anders uit en kun je er weer even tegen. Dat kan ook net het duwtje zijn dat nodig is.
Of vraag de gastouder of hij een keer mag overnachten, zodat jullie een keertje echt kunnen slapen. Na een goeie nacht ziet de wereld er vaak anders uit en kun je er weer even tegen. Dat kan ook net het duwtje zijn dat nodig is.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 23 januari 2020 21:42
Bruschetta_ schreef: ↑21-01-2020 20:32We doen weer een nieuwe poging om van de slaapassociatie met de borst af te komen, met behulp van de slaapgids van snuggles en dreams. Het valt me zoooooo zwaar
Maar het is niet te doen gewoon, hij wordt elke 1.5u wakker, en vanaf 5u sochtends kan hij ook met borst niet meer in slaap komen. Hij is zelf ook doodop, dus ik heb wel het idee dat we er op wat voor manier dan ook doorheen moeten. Maar wat een verschrikking dit zeg. Hij mag pas weer melk over 2.5u (moet minstens 4u tussen zitten in eerste instantie).
Edit: hij lijkt weer te slapen, na een uur gehuild te hebben (wij er wel elke paar minuten heen natuurlijk). Hoop dat hij even een goede shift maakt..
Ik zou na zo’n lange tijd echt een telefonisch consult of een slaapcoach traject (met directe feedback) ingaan met s&d.
Wat zwaar zeg!
heb echt met je te doen en hoop dat het snel beter gaat!
