Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij, deel 24.
donderdag 24 januari 2019 om 14:03
We kletsen hier weer verder, deel 24 al weer (voorheen ook wel bekend als Vanaf oktober 2010 kindvrij).
Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.
En zoals we in het vorige topic geleerd hebben, zijn we goed bezig voor het milieu:
Elk kind dat niet wordt geboren scheelt jaarlijks 58,6 ton in CO2 uitstoot.
Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.
En zoals we in het vorige topic geleerd hebben, zijn we goed bezig voor het milieu:
Elk kind dat niet wordt geboren scheelt jaarlijks 58,6 ton in CO2 uitstoot.
roxy21 wijzigde dit bericht op 24-01-2019 14:31
23.35% gewijzigd
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
zaterdag 26 januari 2019 om 10:21
Ik vind het ergens ook wel gek dat er mensen die bewust kindvrij zijn zonder nadenken de getraumatiseerde kinderen van een sibling in huis zouden nemen. Ik heb zelf geen siblings, maar mijn partner heeft 1 sibling die 1 kind heeft. Moet er niet aan denken dat dat kind bij mij moet komen wonen. Ik ben extreem ongeduldig en heb een kort lontje. Dus nee, dat lijkt me voor het kind helemaal niet de beste oplossing, inwonen bij tante die om de haverklap boos is.
Natuurlijk zou ik niet alles direct aan de instanties overlaten en kijken of je in familiekring tot een beter passende oplossing kunt komen, maar ik trek een logeerpartijtje al niet, laat staan een permanente woonsituatie. Als mijn partner dat wel zou willen, prima, maar dan verhuis ik.
Natuurlijk zou ik niet alles direct aan de instanties overlaten en kijken of je in familiekring tot een beter passende oplossing kunt komen, maar ik trek een logeerpartijtje al niet, laat staan een permanente woonsituatie. Als mijn partner dat wel zou willen, prima, maar dan verhuis ik.
zaterdag 26 januari 2019 om 10:24
Ik vind dat dus ook onbegrijpelijk.lilguinea schreef: ↑26-01-2019 10:21Ik vind het ergens ook wel gek dat er mensen die bewust kindvrij zijn zonder nadenken de getraumatiseerde kinderen van een sibling in huis zouden nemen. Ik heb zelf geen siblings, maar mijn partner heeft 1 sibling die 1 kind heeft. Moet er niet aan denken dat dat kind bij mij moet komen wonen. Ik ben extreem ongeduldig en heb een kort lontje. Dus nee, dat lijkt me voor het kind helemaal niet de beste oplossing, inwonen bij tante die om de haverklap boos is.
Natuurlijk zou ik niet alles direct aan de instanties overlaten en kijken of je in familiekring tot een beter passende oplossing kunt komen, maar ik trek een logeerpartijtje al niet, laat staan een permanente woonsituatie. Als mijn partner dat wel zou willen, prima, maar dan verhuis ik.
zaterdag 26 januari 2019 om 10:31
Ik kan mij niet voorstellen dat als je bewust kindvrij bent, je zonder nadenken kinderen in huis neemt. Juist niet zou ik zeggen.
Maar het blijft een lastige, als je ziet dat het bij je broer thuis niet goed gaat. Maar je moet er zelf wel geschikt voor zijn. Als de kinderen van de regen in de drup komen hebben ze daar niets aan.
Maar het blijft een lastige, als je ziet dat het bij je broer thuis niet goed gaat. Maar je moet er zelf wel geschikt voor zijn. Als de kinderen van de regen in de drup komen hebben ze daar niets aan.
zaterdag 26 januari 2019 om 10:32
zaterdag 26 januari 2019 om 10:51
Een kind is nooit alleen maar rustig. En ze krijgen ook vriendjes over de vloer. Je moet er mee naar allerlei gelegenheden waar ook drukke kinderen aanwezig zijn (zwemles, de schoolmusical etc) Jij hebt toch ook ASS? Dan is het gewoon geen goed idee, dat matcht niet als je prikkelgevoelig bent.Kwebbeltje91 schreef: ↑26-01-2019 10:47Hmm ik weet ook niet hoe ik erop zou reageren. Het ligt er denk ik ook heel erg aan, wat voor kind het is. Als het een rustig kind is, zou ik het wel overwegen denk ik.
zaterdag 26 januari 2019 om 10:57
Euh.. Ik had het over een logeerpartijtje.redbulletje schreef: ↑26-01-2019 10:51Een kind is nooit alleen maar rustig. En ze krijgen ook vriendjes over de vloer. Je moet er mee naar allerlei gelegenheden waar ook drukke kinderen aanwezig zijn (zwemles, de schoolmusical etc) Jij hebt toch ook ASS? Dan is het gewoon geen goed idee, dat matcht niet als je prikkelgevoelig bent.
zaterdag 26 januari 2019 om 10:58
Het ging niet over een logeerpartijtje, maar over het in huis nemen van een kind van 'n sibling omdat je sibling er niet goed voor zorgt.
zaterdag 26 januari 2019 om 11:02
redbulletje schreef: ↑26-01-2019 10:58Het ging niet over een logeerpartijtje, maar over het in huis nemen van een kind van 'n sibling omdat je sibling er niet goed voor zorgt.
Oh, dan heb ik ergens verkeerd gereageerd denk ik. Alhoewel ik dacht dat ik ergens iets over een logeerpartij had gelezen.
zaterdag 26 januari 2019 om 12:24
Ja dat was ik. Ik schreef dat ik een logeerpartijtje al niet trek. Laat staan een permanente woonsituatie.Kwebbeltje91 schreef: ↑26-01-2019 11:02Oh, dan heb ik ergens verkeerd gereageerd denk ik. Alhoewel ik dacht dat ik ergens iets over een logeerpartij had gelezen.
zaterdag 26 januari 2019 om 12:53
Het ging eigenlijk helemaal niet om een kind in huis te nemen. Daar kwam jij mee. Waar het over ging was wat je kunt doen voor andermans kinderen. Jij maakt ervan dat het of in huis nemen is, of een instantie bellen. Zwart of wit.redbulletje schreef: ↑26-01-2019 10:58Het ging niet over een logeerpartijtje, maar over het in huis nemen van een kind van 'n sibling omdat je sibling er niet goed voor zorgt.
zaterdag 26 januari 2019 om 13:05
Ik ben een stiekeme meelezer geworden. En Facebook heb ik een jaar geleden opgezegd. Wat een verademing om niet steeds al die onzin te hoeven zien.koekie1980 schreef: ↑26-01-2019 09:44Ik ben in 2012 begonnen geloof ik.hoor ik dan nog bij de harde kern
En viennas ook lang niet meer gezien int topic. Op facebook ben je ook al niet meer?
zaterdag 26 januari 2019 om 13:15
Omdat dat topic in het rijtje thuishoort wat mij betreft. Het staat er al 9 jaar.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
zaterdag 26 januari 2019 om 13:32
zaterdag 26 januari 2019 om 14:30
Dank voor jullie reacties!
De kinderen in huis nemen is zeker niet aan de orde! Niet nodig en praktisch gezien niet eens mogelijk (ons flatje is veel te klein). Een dergelijke situatie is trouwens wel eens bij me opgekomen: mijn broer is immers alleen en ik ben de enige tante, dus als hem wat zou overkomen... Heb het er wel eens met mijn vriend over gehad en tot de conclusie gekomen dat we wel tijdelijke opvang zouden willen bieden, maar zeker niet permanent.
Maar zoals gezegd: niet aan de orde! Waar het wel om gaat is ongeveer wat Viennas ook aangaf: ik zou een grotere tante rol kunnen spelen. Een factor zijn in hun leven. Iemand bij wie ze terecht kunnen. Toen ze jonger waren kwamen ze hier nog wel eens logeren, maar de laatste keer is alweer een jaar of twee terug.
Het is niet mijn verantwoordelijkheid om voor ze te zorgen, dat klopt helemaal. Maar dat maakt niet dat ik me geen zorgen maak om ze.
@Blijenvrij, je pb is niet aangekomen. Blijkt vaker te gebeuren op dit forum.
De kinderen in huis nemen is zeker niet aan de orde! Niet nodig en praktisch gezien niet eens mogelijk (ons flatje is veel te klein). Een dergelijke situatie is trouwens wel eens bij me opgekomen: mijn broer is immers alleen en ik ben de enige tante, dus als hem wat zou overkomen... Heb het er wel eens met mijn vriend over gehad en tot de conclusie gekomen dat we wel tijdelijke opvang zouden willen bieden, maar zeker niet permanent.
Maar zoals gezegd: niet aan de orde! Waar het wel om gaat is ongeveer wat Viennas ook aangaf: ik zou een grotere tante rol kunnen spelen. Een factor zijn in hun leven. Iemand bij wie ze terecht kunnen. Toen ze jonger waren kwamen ze hier nog wel eens logeren, maar de laatste keer is alweer een jaar of twee terug.
Het is niet mijn verantwoordelijkheid om voor ze te zorgen, dat klopt helemaal. Maar dat maakt niet dat ik me geen zorgen maak om ze.
@Blijenvrij, je pb is niet aangekomen. Blijkt vaker te gebeuren op dit forum.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
zaterdag 26 januari 2019 om 17:46
RB, mijn partner en ik zitten redelijk op een lijn. Ook hij zou zoveel mogelijk voor neefje/nichtje willen doen in een klotesituatie.
Ik vind het ergens ook goed (en logisch) te zien dat KV'ers zo divers zijn. Singles, latters, hokkers en van kindhater tot kinderen-zijn-leuk-alleen-niet-voor-mij en van introvert tot extravert.
Ik vind het ergens ook goed (en logisch) te zien dat KV'ers zo divers zijn. Singles, latters, hokkers en van kindhater tot kinderen-zijn-leuk-alleen-niet-voor-mij en van introvert tot extravert.
I choose happy!
zaterdag 26 januari 2019 om 17:56
Ik zou mijn neefjes /nichtjes wel opvangen denk ik niet zonder nadenken, maar als ze nergens terecht kunnen zou ik het wel doen. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik 1 neefje heb met een hoop etiketjes. Dat zou ik niet trekken, hem in huis nemen zou geen optie zijn...Blijenvrij schreef: ↑26-01-2019 10:31Ik kan mij niet voorstellen dat als je bewust kindvrij bent, je zonder nadenken kinderen in huis neemt. Juist niet zou ik zeggen.
Maar het blijft een lastige, als je ziet dat het bij je broer thuis niet goed gaat. Maar je moet er zelf wel geschikt voor zijn. Als de kinderen van de regen in de drup komen hebben ze daar niets aan.
zaterdag 26 januari 2019 om 18:28
CarrieM schreef: ↑25-01-2019 15:26Mijn familie is ook echt veranderd doordat er kinderen zijn gekomen. En zo gaan de dingen blijkbaar nou eenmaal, en die kinderen horen er nu ook gewoon bij, maar ik vind het soms wel jammer. Alles draait om de kinderen.
De eerste 3 jaar heb ik geen gesprek met mijn vader kunnen voeren als mijn nichtje er was, want die 2 zaten constant aan elkaar vast geplakt te stoeien/knuffelen/spelen/enz. Ik zat er echt altijd gewoon maar een beetje bij.
Daarna werd mijn nichtje helemaal idolaat van mijn andere broer en schoonzus, dus sindsdien zit ze daar de heel middag bij op schoot en te spelen. Ik heb wel geprobeerd om wat contact met haar te maken, maar ik ben daar vrij ongemakkelijk in, en dan trekt ze toch gelijk naar haar opa en gekke oom en tante die niks te dol vinden met haar. Dat snap ik ook wel en ik gun het haar ook, want ik kan die leuke tante toch niet zijn.
Maar tegelijkertijd word er dus wel scheef naar mij gekeken omdat ik weinig interesse in de kinderen heb en niet op de kinderverjaardagen kom.
Het is mijn familie, en de bloedband voel ik wel, maar de klik is er gewoon niet.
Afgelopen jaar wilde mijn familie met 'belangrijke dagen' (verjaardag van mijn ouders, kerst) ineens naar zo'n kinderrestaurant, want ja, lekker makkelijk en leuk voor de kinderen. Voor ons is dat ten eerste al echt de hel, eten in een vreetschuur met krijsende kinderen om je heen, en ten 2e zijn wij veganist en is er daar voor ons niks te eten. Het heeft me echt geraakt dat het ze blijkbaar niet zo boeit dat wij er daardoor niet meer bij kunnen zijn en dat het blijkbaar geen optie is om naar een plek te gaan waar iederéén het leuk heeft en lekker kan eten. Ze gaan nu dus gewoon zonder ons.
Ik voel me best buitengesloten daardoor. Heel jammer.
Wat naar dit
Ik voel(de) me soms ook buitengesloten bij (schoon)familie. Alsof man en ik niet meer interessant waren omdat wij geen kleinkinderen bezorgden. Het is pijnlijk als je merkt dat je als kind niet meer zo interessant bent voor je ouders zodra er een kleinkind is.
Ook voel ik wel een bloedband met mijn neefje, maar geen klik. Met mijn nichtje (kant van man) voel ik helemaal niets.
Maar ik snap wel dat er hier mensen zijn die een rekening openen voor hun neefje of nichtje.
zaterdag 26 januari 2019 om 18:29
Ja he... vooral na de laatste algoritme opdates is het helemaal horror. Teveel reclame. Teveel vrienden in beeld die ik niezo hoef te zien. Te weinig goede vrienden in beeld. Gebruik t ook steeds minder.
zaterdag 26 januari 2019 om 18:30
redbulletje schreef: ↑25-01-2019 15:31Waarom ga je dan niet apart met je ouders eten? Ik zou daar ook nooit in mee zijn gegaan naar zo'n lawaaierige vreetschuur. Aan de andere kant kun je met veganisten ook niet echt bourgondisch uitpakken. Misschien gewoon een andere activiteit met je ouders doen (theater ofzo)
Natuurlijk kan dat wel.
zaterdag 26 januari 2019 om 23:22
OMG, wat gaat het hier snel! Ik heb pagina's bij moeten lezen. Super leuk dat de nieuwe titel het zo goed doet en er nog geen boze, verongelijkte en betweterige moeder (onder een nieuwe nick) is binnengelopen 
Van mijn siblings heeft er nu één een zooitje kinderen, maar omdat mijn relatie met die sibling niet echt goed is, voel ik eigenlijk ook weinig tot geen band met die kinderen. Soms vind ik dat wel jammer, maar aan de andere kant eigenlijk ook niet.
@ CarrieM, dat vind ik echt heel verdrietig, dat je als een soort tweederangsburger wordt behandeld.
@Doornroosje, zie je het zitten om af en toe met de kinderen een ijsje te eten/ geregeld mee te laten eten of iets anders kleins, maar wel waardoor ze een contactmoment met je hebben? Je hoeft ze natuurlijk niet gelijk weer te logeren te vragen (is natuurlijk ook afhankelijk van hun leeftijd of dat nog gewoon is). Het lijkt me namelijk wel prettig voor ze dat er ergens een veilige stabiele persoon is waar ze af en toe terecht kunnen voor gewoon even wat aandacht, net zoals iemand anders uit eigen ervaring al aangeeft. Of gewoon af en toe whats appen en mee naar de bios ofzo?
Waar twijfel je precies over? Over hoe groot je gebaar moet zijn? Wat zou je ze willen en kunnen bieden?
Sorry @ Nouschi! Misschien het volgende topic weer! Help je ons er aan te herinneren over ongeveer 2770 berichten?
Zulk soort dingen lijken me ook heel leuk. Een keer paaseieren zoeken en ik kan dan echt blij worden van hoe enthousiast en ongedwongen een kind kan zijn. Of een verhaal voorlezen en merken dat een kind helemaal erin opgaat. Voor mij is het echter prima als ik dit eens per half jaar heb en genoeg goede vrienden die wel aan de kinderen gaan, waarvan ik er af en toe eentje voor kan lenen.Chrome11 schreef: ↑25-01-2019 14:41Ik denk er ook weleens over na, en heb tot een paar jaar geleden ook gedacht dat ik ooit wel kinderen wilde. Niet zozeer omdat ik bang ben alleen achter te blijven, maar meer omdat sommige dingen aan kinderen hebben me wel leuk lijken (ze nieuwe dingen leren en leuke uitstapjes als ze ouder zijn bijvoorbeeld) en ik soms wel benieuwd ben hoe het is om dat mee te maken.
Van mijn siblings heeft er nu één een zooitje kinderen, maar omdat mijn relatie met die sibling niet echt goed is, voel ik eigenlijk ook weinig tot geen band met die kinderen. Soms vind ik dat wel jammer, maar aan de andere kant eigenlijk ook niet.
@ CarrieM, dat vind ik echt heel verdrietig, dat je als een soort tweederangsburger wordt behandeld.
@Doornroosje, zie je het zitten om af en toe met de kinderen een ijsje te eten/ geregeld mee te laten eten of iets anders kleins, maar wel waardoor ze een contactmoment met je hebben? Je hoeft ze natuurlijk niet gelijk weer te logeren te vragen (is natuurlijk ook afhankelijk van hun leeftijd of dat nog gewoon is). Het lijkt me namelijk wel prettig voor ze dat er ergens een veilige stabiele persoon is waar ze af en toe terecht kunnen voor gewoon even wat aandacht, net zoals iemand anders uit eigen ervaring al aangeeft. Of gewoon af en toe whats appen en mee naar de bios ofzo?
Waar twijfel je precies over? Over hoe groot je gebaar moet zijn? Wat zou je ze willen en kunnen bieden?
Sorry @ Nouschi! Misschien het volgende topic weer! Help je ons er aan te herinneren over ongeveer 2770 berichten?
roxy21 wijzigde dit bericht op 26-01-2019 23:26
3.23% gewijzigd
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
zaterdag 26 januari 2019 om 23:23
Hebben jullie dat ook: dat los van alle andere reden om geen kinderen te willen, het (dagelijks) leven met kinderen je gewoon helemaal niet leuk lijkt?
Eigenlijk begint het al bij de zwangerschap, dat lijkt me al verschrikkelijk. Misselijkheid, kwaaltjes, kolossaal zijn, toch meestal een aanzienlijke tijd niet kunnen sporten... Vervolgens uit elkaar scheuren tijdens de bevalling met als je pech hebt daarna alle gevolgen van dien (bijvoorbeeld incontinentie).
Dan een baby die eigenlijk het complete gezinsritme bepaalt. Gebroken nachten, op tijd flesjes moeten geven (borstvoeding wil ik al helemaal niet aan denken), volgescheten luiers/ kleertjes/ beddengoed... Babies/ kinderen die een shitload aan was/ poetswerk genereren...
Als ze wat ouder worden, bij het schoolplein wachten en keuvelen met andere ouders. Sowieso het hele keuvelen met andere ouders waar dan ook. Dingen voor school doen, voorleesmoeder zijn, traktaties knutselen, kinderfeestjes organiseren, kinderen van anderen die bij jou thuis de tent afbreken komen spelen...
De kinderen van hot naar her chauffeuren, in de vroege ochtend bij een voetbalwedstrijd staan kijken en als je pech hebt is het jouw beurt om de was van het hele team mee naar huis te krijgen. Of nog erger: je moet bij een volleybalwedstrijd kijken.
Kindvriendelijke vakantieparken, Plopsaland, K3 in de auto, infantiele programma’s op tv... Nou ja, zo kan ik nog wel even door. Allemaal zo ontzettend niks voor mij!!!
Eigenlijk begint het al bij de zwangerschap, dat lijkt me al verschrikkelijk. Misselijkheid, kwaaltjes, kolossaal zijn, toch meestal een aanzienlijke tijd niet kunnen sporten... Vervolgens uit elkaar scheuren tijdens de bevalling met als je pech hebt daarna alle gevolgen van dien (bijvoorbeeld incontinentie).
Dan een baby die eigenlijk het complete gezinsritme bepaalt. Gebroken nachten, op tijd flesjes moeten geven (borstvoeding wil ik al helemaal niet aan denken), volgescheten luiers/ kleertjes/ beddengoed... Babies/ kinderen die een shitload aan was/ poetswerk genereren...
Als ze wat ouder worden, bij het schoolplein wachten en keuvelen met andere ouders. Sowieso het hele keuvelen met andere ouders waar dan ook. Dingen voor school doen, voorleesmoeder zijn, traktaties knutselen, kinderfeestjes organiseren, kinderen van anderen die bij jou thuis de tent afbreken komen spelen...
De kinderen van hot naar her chauffeuren, in de vroege ochtend bij een voetbalwedstrijd staan kijken en als je pech hebt is het jouw beurt om de was van het hele team mee naar huis te krijgen. Of nog erger: je moet bij een volleybalwedstrijd kijken.
Kindvriendelijke vakantieparken, Plopsaland, K3 in de auto, infantiele programma’s op tv... Nou ja, zo kan ik nog wel even door. Allemaal zo ontzettend niks voor mij!!!
