Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25
woensdag 31 juli 2019 om 19:14
Rare vent! Ik zou ook duidelijk laten merken dat ik het een rare reactie vind. En ik zou zeggen dat een kind jong moet leren dat iets niet altijd gaat zoals zij het willen omdat teleurstellingen bij het leven horen.6Flick schreef: ↑29-07-2019 09:37Hier een meelezer die een account heeft aangemaakt voor het volgende: ik was op de verjaardag van een goede vriendin (1 dochter van bijna 4, 1 baby onderweg). Volwassenen zaten gezellig aan tafel, eten/ drinken/ gezelligheid, de kinderen waren aan het spelen. Bij binnenkomst wilde dochter haar kamer laten zien (ze zijn net verhuisd), dus uit beleefdheid en interesse haar uitgebreide rondleiding gekregen.
Een uurtje later vraagt ze opnieuw of ik haar kamer wil zien en ik zeg nee. Leg uit dat ik al een mooie rondleiding van haar heb gekregen en nu even zit te kletsen aan tafel. Huilen. Vader neemt dochter op schoot en zegt tegen mij: dit is jouw schuld.
Ik vind het nog steeds een vreemde gang van zaken, wat vinden jullie?
vrijdag 2 augustus 2019 om 21:28
Ik heb wel een mening over de manier waarop ze wordt opgevoed, mijn stijl zou het niet zijn zeg maar. Maar als vrouw zonder kinderen houd ik mij ver van commentaar. Tenzij het in mijn huis is, want mijn huis = mijn regels. Er kan en mag hier veel, maar niet alles en ook daarin ben ik duidelijk (en vinden sommige moeders dat niet liefdevol).
Volgende week een babyshower in hetzelfde gezin voor nr 2. Geen zin in, maar ga wel voor vriendin.
Volgende week een babyshower in hetzelfde gezin voor nr 2. Geen zin in, maar ga wel voor vriendin.
Dank dames!
vrijdag 2 augustus 2019 om 22:19
Oh ja, deze is heel herkenbaar. 'Als je straks kinderen hebt is het voorbij met al die etentjes en dure vakanties, hoor...' De afgunst druipt er vaak vanaf.
Alsof iemand die mensen heeft gedwongen kinderen te krijgen
zaterdag 3 augustus 2019 om 10:41
De horror
Ik ben ook eens naar een babyshower geweest, ver-schrik-ke-lijk! Al dat gelul over lekkende tieten, papjes, hapjes, poepjes... bleeegh!
Ik krijg dan altijd de neiging om heel recalcitrant te pronken met mijn kindvrije bestaan. Wat ik toegegeven ook heb gedaan en sowieso wel vaak doe 
zaterdag 3 augustus 2019 om 10:49
Iets anders trouwens, wat me nu in de vakantieperiode weer opvalt. Veel collega's gaan nu op vakantie of zijn al geweest en écht allemaal hebben ze hun vakantie aangepast voor de kinderen! "Nee, dit jaar zijn we niet zo ver weg geweest, dat is niks waard met de kinderen" of "Heerlijk, een camping met zwembad, heel leuk voor de kids en meer hebben we niet nodig".
Ikzelf kijk het hele jaar uit naar toffe reizen die ik ga maken
Maar met je hele boedeltje naar de camping in Frankrijk vertrekken om daar lekker vadertje en moedertje te spelen, want dat vinden de kinderen zo leuk, is toch verre van tof...
Alles staat dus in het teken van de kids, toffe reizen maken is de eerste 15 jaar wel over dus. Maar je krijgt er zoveel voor terug... Maar wát dan???
Ikzelf kijk het hele jaar uit naar toffe reizen die ik ga maken
Maar met je hele boedeltje naar de camping in Frankrijk vertrekken om daar lekker vadertje en moedertje te spelen, want dat vinden de kinderen zo leuk, is toch verre van tof...
Alles staat dus in het teken van de kids, toffe reizen maken is de eerste 15 jaar wel over dus. Maar je krijgt er zoveel voor terug... Maar wát dan???
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:48
Ben blij dat mijn ouders niet zo redeneerden. Mijn moeder was huisvrouw dus mijn vader vond dat vakantie ook voor haar vakantie moest zijn, dus zeker geen camping/huisje waar je alsnog zelf moet sloven. Lekker in hotels dus en uit eten en juist tijd om als gezin dingen te ondernemen ipv mij ergens tussen de kinderen te droppen.
Ik snap dat sowieso niet. De rest van het jaar heb je zeker nu met die 2 verdieners nauwelijks tijd voor het gezin en dan drop je je kids op een camping ipv er iets mee te gaan doen?
Ik snap dat sowieso niet. De rest van het jaar heb je zeker nu met die 2 verdieners nauwelijks tijd voor het gezin en dan drop je je kids op een camping ipv er iets mee te gaan doen?
zaterdag 3 augustus 2019 om 14:05
Kissie30, naar een camping of zo gaan, is denk ik wel heel makkelijk met kinderen. Er zijn vaak genoeg andere kinderen voor ze om mee te spelen en vaak is er wel iets van een animatieteam. Als je thuis blijft of in een hotel gaat zitten, ben je als ouder zelf vaak de pineut qua entertaining. Nu kun je ze in ieder geval nog uitbesteden. 
RB, ik weet niet of 2-verdieners minder tijd hebben voor de kinderen. Ze zijn wel heel druk, maar ik heb het idee dat ze van de overgebleven tijd juist veel tijd aan de kinderen besteden, want die zijn zielig met de werkende ouders of ouders zijn bang van alles te missen. Ik denk dat ze te weinig tijd kunnen steken in hunzelf en hun relatie. Vandaar dat relaties vaker stranden.
Misschien is het voor kinderen tegenwoordig wel lastiger om hele dagen thuis te zijn in de vakantie dan vroeger. Want als ik vakantie had, dan veranderde er weinig, behalve dat ik niet meer naar school ging. Want al mijn vriendjes woonden vlakbij en die waren ook vrij, dus er was altijd wel iemand thuis om te spelen. Want niet iedereen ging op vakantie en ook vaak niet lang.
Nu hebben ze vakantie en moeten ze weer hele dagen naar de BSO of zijn hele dagen bij de (groot)ouders of andere oppassers. Vriendjes wonen niet altijd in de buurt, dus je moet speelafspraakjes regelen. Dus de dagelijkse routine wordt behoorlijk omgegooid.
RB, ik weet niet of 2-verdieners minder tijd hebben voor de kinderen. Ze zijn wel heel druk, maar ik heb het idee dat ze van de overgebleven tijd juist veel tijd aan de kinderen besteden, want die zijn zielig met de werkende ouders of ouders zijn bang van alles te missen. Ik denk dat ze te weinig tijd kunnen steken in hunzelf en hun relatie. Vandaar dat relaties vaker stranden.
Misschien is het voor kinderen tegenwoordig wel lastiger om hele dagen thuis te zijn in de vakantie dan vroeger. Want als ik vakantie had, dan veranderde er weinig, behalve dat ik niet meer naar school ging. Want al mijn vriendjes woonden vlakbij en die waren ook vrij, dus er was altijd wel iemand thuis om te spelen. Want niet iedereen ging op vakantie en ook vaak niet lang.
Nu hebben ze vakantie en moeten ze weer hele dagen naar de BSO of zijn hele dagen bij de (groot)ouders of andere oppassers. Vriendjes wonen niet altijd in de buurt, dus je moet speelafspraakjes regelen. Dus de dagelijkse routine wordt behoorlijk omgegooid.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 3 augustus 2019 om 14:12
Als ze geen 3 kinderen had gehad, had ze zo'n beetje kunnen skiën van die berg geld die ze over had gehouden...
Vriend kreeg laatst te horen dat hij niet mee kon praten in een discussie over geld, want hij was een DINK.
Bleek te staan voor Dual Income No Kids. 
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 3 augustus 2019 om 14:16
en dan komen ze af dat je egoistisch bent en dat haar kinderen voor jouw pensioen zorgen later en alle andere excuses omdat zij spijt heeft van haar kinderen
zaterdag 3 augustus 2019 om 15:02
Die afgunst ja...zo zonde! En zich dan afvragen waarom ze vrienden/vriendinnen kwijt raken.
zaterdag 3 augustus 2019 om 15:09
Dit en daarbij hoorden wij van vrienden vorig jaar dat de eerste vakantie met kindje drama was. Kindje had last van wagenziekte, te jong voor pilletjes dus zitten zij dit jaar in België. Ik begrijp het ook nog! Drama als je elke keer de auto moet schoonmaken + huilend kind troosten en omkleden want voelt zich ziek. Gelukkig doen zij er chill over. Je hebt geen keus ook denk ik...dianaf schreef: ↑03-08-2019 14:05Kissie30, naar een camping of zo gaan, is denk ik wel heel makkelijk met kinderen. Er zijn vaak genoeg andere kinderen voor ze om mee te spelen en vaak is er wel iets van een animatieteam. Als je thuis blijft of in een hotel gaat zitten, ben je als ouder zelf vaak de pineut qua entertaining. Nu kun je ze in ieder geval nog uitbesteden.
zaterdag 3 augustus 2019 om 15:38
Nu worden kinderen 24/7 geentertaind lijkt t wel. Ik kon mezelf goed bezig houden en was zelf de hort op in het bos ofzo of gewoon in de tuin of op mn kamer. En toen hadden we nog geen schermen om ons bezig te houden.dianaf schreef: ↑03-08-2019 14:05Kissie30, naar een camping of zo gaan, is denk ik wel heel makkelijk met kinderen. Er zijn vaak genoeg andere kinderen voor ze om mee te spelen en vaak is er wel iets van een animatieteam. Als je thuis blijft of in een hotel gaat zitten, ben je als ouder zelf vaak de pineut qua entertaining. Nu kun je ze in ieder geval nog uitbesteden.
RB, ik weet niet of 2-verdieners minder tijd hebben voor de kinderen. Ze zijn wel heel druk, maar ik heb het idee dat ze van de overgebleven tijd juist veel tijd aan de kinderen besteden, want die zijn zielig met de werkende ouders of ouders zijn bang van alles te missen. Ik denk dat ze te weinig tijd kunnen steken in hunzelf en hun relatie. Vandaar dat relaties vaker stranden.
Misschien is het voor kinderen tegenwoordig wel lastiger om hele dagen thuis te zijn in de vakantie dan vroeger. Want als ik vakantie had, dan veranderde er weinig, behalve dat ik niet meer naar school ging. Want al mijn vriendjes woonden vlakbij en die waren ook vrij, dus er was altijd wel iemand thuis om te spelen. Want niet iedereen ging op vakantie en ook vaak niet lang.
Nu hebben ze vakantie en moeten ze weer hele dagen naar de BSO of zijn hele dagen bij de (groot)ouders of andere oppassers. Vriendjes wonen niet altijd in de buurt, dus je moet speelafspraakjes regelen. Dus de dagelijkse routine wordt behoorlijk omgegooid.
zaterdag 3 augustus 2019 om 18:34
Ik heb gelukkig wat mensen om me heen die gaan rondreizen met kleine kinderen. Oa Zuid-Afrika, Indonesië enz. Lijkt mij prima.
Familie die daar dan op reageert met: tssss.... daar hebben de kinderen toch niks aan!!! Die vergeten dat toch weer... ze zijn nog zo jong!
Blijkbaar mag je pas op reis als de kinderen het onthouden?! Terwijl je dan kinderen ook wel erg onderschat. Ze zullen het vast niet bewust meemaken, maar krijgen echt wel wat mee.
Enne, je mag ook op vakantie voor jezelf
Familie die daar dan op reageert met: tssss.... daar hebben de kinderen toch niks aan!!! Die vergeten dat toch weer... ze zijn nog zo jong!
Blijkbaar mag je pas op reis als de kinderen het onthouden?! Terwijl je dan kinderen ook wel erg onderschat. Ze zullen het vast niet bewust meemaken, maar krijgen echt wel wat mee.
Enne, je mag ook op vakantie voor jezelf
zaterdag 3 augustus 2019 om 19:18
Precies dit. Dat een camping met zwembad in Zuid-Frankrijk met kids erg makkelijk is, dat begrijp ik. Maar je wilt toch niet je eigen behoeftes volledig aan de kant schuiven? Ik bedoel; als je alleen maar op alles inlevert, wat krijg je dan terug?Poezemens84 schreef: ↑03-08-2019 18:34Ik heb gelukkig wat mensen om me heen die gaan rondreizen met kleine kinderen. Oa Zuid-Afrika, Indonesië enz. Lijkt mij prima.
Familie die daar dan op reageert met: tssss.... daar hebben de kinderen toch niks aan!!! Die vergeten dat toch weer... ze zijn nog zo jong!
Blijkbaar mag je pas op reis als de kinderen het onthouden?! Terwijl je dan kinderen ook wel erg onderschat. Ze zullen het vast niet bewust meemaken, maar krijgen echt wel wat mee.
Enne, je mag ook op vakantie voor jezelf
zondag 4 augustus 2019 om 00:04
Niet iedereen heeft toch ook behoefte aan verre reizen?
zondag 4 augustus 2019 om 01:09
Klopt helemaal. Maar er wordt vaak nogal veroordelend gedaan, als je kinderen hebt, dan moet je naar centerparcs de eerste 4 jaar... doe je dat niet, foei!
Want, alles voor de kindjes.
Kijk, wil je zelf ook naar die camping, prima. Maar dat zijn dan ook niet de mensen die zeggen, ja als de kindjes het maar fijn hebben
zondag 4 augustus 2019 om 01:26
zondag 4 augustus 2019 om 10:51
Een erg goed artikel wat ik op het kindvrij topic van bokt las:
https://www.reddit.com/r/childfree/comm ... _what_you/
When you say you regret not having kids, what you are really saying is "I regret not having best possible outcome I could have had from having children even though I might never have gotten that".
I'm a divorced childfree woman in my late 50s and ave happened to have a few conversations lately with people who have either expressed regret at not having children, or who assume I must now regret my choice not to have them as I am "all alone" while they have their kids/grandkids.
People assume I must be lonely and regretful in my situation. My ex-husband and I chose not to have children as parenthood never appealed to us for a number of reasons: the cost, my tokophobia, a medical condition he had which came with a huge risk of being passed on, our love of travel and our hobbies (he was a keen painter and I love to visit museums, many of which are not child friendly, and we would have had to give those things up if we had kids). [...]
I am not "alone in the world" by any means, but being alone at 10pm on Wednesday nights doesn't bother me either.
The thing I have noticed is that when people assume I have regrets or are expressing their regrets, they are always assuming the best possible outcome would have happened if I or they had children and not one of the many negative outcomes that could have happened. They are always regretting not having well adjusted, healthy and successful kids, and they always assume my children would have been healthy and successful if I had them. They assume they'd/I'd have a good relationship with hypothetical offspring that would be in adulthood by now. But they never assume the different outcomes that could have happened if I or they chose a different path 25 years ago and had children.
When people say they regret not having kids and are jealous of those with families?
They are jealous of Mick and Tammy who had three healthy kids, one who became a doctor, one who became a lawyer and the other a currently in University studying to be a teacher, that have good relationships with their kids, and who now have a few healthy and mostly well behaved grandkids who come and visit a couple of times a month and celebrate Christmas with them every second year in cute matching pajamas.
They're not jealous of Gary and Lisa who are changing the diapers of their severely autistic 28 year old son.
They're not jealous of Jeff and Nancy whose adult son married a narcissist who barely allows him to speak to them, who uses their grandchild to manipulate them into giving them money they should be saving for retirement, and who was such a bitch to their adult daughter that she took a job on the other side of the country to get away from her toxic sister in law. They don't have that "happy grown up family" at the table at Christmas time that Nancy dreamed of when when decided to try and conceive.
They're not jealous of Mark and Michelle who are currently dealing with their problem teenager who has been caught shoplifting multiple times, keeps skipping school, has harassed girls in his class, sneaks onto disturbing alt-right online forums even after having his internet access taken away, and is basically a creep in the making even though they did everything right and are decent people. They just got a shitty kid........and he has a 10 year old sister who is not an incel in the making or anything but is super difficult with ADHD.
They're not jealous of Paul and Cynthia who have their 28 and 25 year old daughters living with them because they can't get jobs in this economy and will have to delay their retirement and are putting off the travel the dreamed of doing when the nest was empty because they are stuck helping their daughters pay back their student loans.
They're not jealous of Jason and Angela whose son has been arrested a bunch of times and is in/out of jail and is the shame of both families even though again, Jason and Angela didn't actually do anything wrong, they just birthed a bad egg. And their daughter moved to another province because she hated being associated with him because there are only 2 degrees of separation somewhere like Regina SK.
They're not jealous of Robert and Heather whose daughter Maddie fell in with the wrong crowd and got pregnant at 17 and then were put on the hook to raise their grandchild because Madde was completely unfit to do it and it was that or foster care and likely never seeing their grandchild. Now they are chasing around a 4 year old in their 50s and wondering if they will ever retire because they are pouring money into daycare for the grandchild. Last I heard, Maddie was in jail after breaking probation for a string of drug related crimes. And their other daughter has a half finished degree and can't even hold down a job at Starbucks because she "hates working" and is depressed but won't commit to treatment. They're at the age where you are meant to "get your life back" after serving your time with little kids but are dealing with a tantruming 4 year old and a 24 year old who sits on the couch all day, doesn't want to work and won't go to therapy even though she needs to.
Now, they are all jealous of James and Betty whose son grew up to play in the NHL on a big contract and funded their retirement in their 50s, and Kevin and Jennifer whose daughter grew up to be a well known actress/TV presenter and makes a ton of money and brought them a big house and pays for them to travel overseas every year, and who are only still working because they have jobs they genuinely love and find rewarding.
But they're not jealous of Susan who spent most of her life a divorced struggling single mother who barely made ends meet and never got to have a life for herself. Because once Steve realised that having kids is not sunshine and rainbows, he peaced the fuck out and left her with 3 under 6 to do all the work on her own other than maybe swinging by once or twice a year to be a Disneyland Dad with a pile of presents that were way better than Susan's. Susan's kids might be out of the nest now, but she is broke from working "mom jobs" for 25 years, has a tiny retirement fund at 50 and never got to do anything for herself or with her potential.
They're not jealous of Brian and Melissa who haven't shared a bed in 10 years but are staying in their loveless marriage "for the kids sake" until the youngest goes off to college in 2022......or maybe they will just keep living together because they don't know if they can afford 2 households and splitting everything at their age.
(All fake names, but all situations that I have seen firsthand, or they are people known to friends who have told me about their situation).
They are jealous of Jack and Mary who have their kids and grandkids visit them in the hospital, help them live independently for as long as they can and only put them in a nursing home as very last resort when their health starts to really fail them, but still visit frequently. But they're not jealous of John and Dorothy whose kids dumped them in the cheapest nursing home they could find, never call, never visit, and can't wait for them to die so they can get their hands on the inheritance and never visit them even though Jack and Dorothy were never bad parents.
They are jealous of Joan and George who have their children living in the same city as them and who can drive them to Doctor's appointments and visit them regularly, but they are not as jealous of Linda and Charles who don't have their kids "for support" because their kids moved to Toronto/Montreal/Vancouver and who only come back home to Nova Scotia or Saskatchewan every 2 or 3 years, or they are busy with their own lives/work/kids and don't have time (or desire, to be honest) to be much support to their parents.
People seem to assume that if they had kids, they'd have gotten the "Mick and Tammy" or "James and Betty" or "Jack and Mary" experience of parenthood, and not a crappy experience of parenthood.
But you don't know what you are going to get, and that is why I am glad I ever had kids. Yes, maybe it would have been nice to have been a mother if I got the "Tammy" or "Betty" experience of motherhood, but I wouldn't be happier if I got the "Michelle" or "Lisa" or "Susan" experience. If I got those experiences, I'd no doubt regret having kids. And while I don't regret my decision to not have kids, if I was going to have regrets, I'd rather regret not having kids than regret having them.
It is easy to regret the idea of a positive outcome, but a positive outcome was never guaranteed if you had of chosen that path.
Having kids is literally opening the door to your home and letting a stranger walk in and live there and you just don't know what you will get, and you can't kick them out if you don't like what walks in. It is easy to regret the "loss" of not having a son that becomes a doctor and a daughter that becomes a lawyer and a couple of cute well behaved grandchildren that visit twice a month, but you might never have gotten that anyway....you could have gotten the kid in diapers at 28 or in prison at 22 or pregnant at 17 and handing you the child to raise when they go to jail.
https://www.reddit.com/r/childfree/comm ... _what_you/
When you say you regret not having kids, what you are really saying is "I regret not having best possible outcome I could have had from having children even though I might never have gotten that".
I'm a divorced childfree woman in my late 50s and ave happened to have a few conversations lately with people who have either expressed regret at not having children, or who assume I must now regret my choice not to have them as I am "all alone" while they have their kids/grandkids.
People assume I must be lonely and regretful in my situation. My ex-husband and I chose not to have children as parenthood never appealed to us for a number of reasons: the cost, my tokophobia, a medical condition he had which came with a huge risk of being passed on, our love of travel and our hobbies (he was a keen painter and I love to visit museums, many of which are not child friendly, and we would have had to give those things up if we had kids). [...]
I am not "alone in the world" by any means, but being alone at 10pm on Wednesday nights doesn't bother me either.
The thing I have noticed is that when people assume I have regrets or are expressing their regrets, they are always assuming the best possible outcome would have happened if I or they had children and not one of the many negative outcomes that could have happened. They are always regretting not having well adjusted, healthy and successful kids, and they always assume my children would have been healthy and successful if I had them. They assume they'd/I'd have a good relationship with hypothetical offspring that would be in adulthood by now. But they never assume the different outcomes that could have happened if I or they chose a different path 25 years ago and had children.
When people say they regret not having kids and are jealous of those with families?
They are jealous of Mick and Tammy who had three healthy kids, one who became a doctor, one who became a lawyer and the other a currently in University studying to be a teacher, that have good relationships with their kids, and who now have a few healthy and mostly well behaved grandkids who come and visit a couple of times a month and celebrate Christmas with them every second year in cute matching pajamas.
They're not jealous of Gary and Lisa who are changing the diapers of their severely autistic 28 year old son.
They're not jealous of Jeff and Nancy whose adult son married a narcissist who barely allows him to speak to them, who uses their grandchild to manipulate them into giving them money they should be saving for retirement, and who was such a bitch to their adult daughter that she took a job on the other side of the country to get away from her toxic sister in law. They don't have that "happy grown up family" at the table at Christmas time that Nancy dreamed of when when decided to try and conceive.
They're not jealous of Mark and Michelle who are currently dealing with their problem teenager who has been caught shoplifting multiple times, keeps skipping school, has harassed girls in his class, sneaks onto disturbing alt-right online forums even after having his internet access taken away, and is basically a creep in the making even though they did everything right and are decent people. They just got a shitty kid........and he has a 10 year old sister who is not an incel in the making or anything but is super difficult with ADHD.
They're not jealous of Paul and Cynthia who have their 28 and 25 year old daughters living with them because they can't get jobs in this economy and will have to delay their retirement and are putting off the travel the dreamed of doing when the nest was empty because they are stuck helping their daughters pay back their student loans.
They're not jealous of Jason and Angela whose son has been arrested a bunch of times and is in/out of jail and is the shame of both families even though again, Jason and Angela didn't actually do anything wrong, they just birthed a bad egg. And their daughter moved to another province because she hated being associated with him because there are only 2 degrees of separation somewhere like Regina SK.
They're not jealous of Robert and Heather whose daughter Maddie fell in with the wrong crowd and got pregnant at 17 and then were put on the hook to raise their grandchild because Madde was completely unfit to do it and it was that or foster care and likely never seeing their grandchild. Now they are chasing around a 4 year old in their 50s and wondering if they will ever retire because they are pouring money into daycare for the grandchild. Last I heard, Maddie was in jail after breaking probation for a string of drug related crimes. And their other daughter has a half finished degree and can't even hold down a job at Starbucks because she "hates working" and is depressed but won't commit to treatment. They're at the age where you are meant to "get your life back" after serving your time with little kids but are dealing with a tantruming 4 year old and a 24 year old who sits on the couch all day, doesn't want to work and won't go to therapy even though she needs to.
Now, they are all jealous of James and Betty whose son grew up to play in the NHL on a big contract and funded their retirement in their 50s, and Kevin and Jennifer whose daughter grew up to be a well known actress/TV presenter and makes a ton of money and brought them a big house and pays for them to travel overseas every year, and who are only still working because they have jobs they genuinely love and find rewarding.
But they're not jealous of Susan who spent most of her life a divorced struggling single mother who barely made ends meet and never got to have a life for herself. Because once Steve realised that having kids is not sunshine and rainbows, he peaced the fuck out and left her with 3 under 6 to do all the work on her own other than maybe swinging by once or twice a year to be a Disneyland Dad with a pile of presents that were way better than Susan's. Susan's kids might be out of the nest now, but she is broke from working "mom jobs" for 25 years, has a tiny retirement fund at 50 and never got to do anything for herself or with her potential.
They're not jealous of Brian and Melissa who haven't shared a bed in 10 years but are staying in their loveless marriage "for the kids sake" until the youngest goes off to college in 2022......or maybe they will just keep living together because they don't know if they can afford 2 households and splitting everything at their age.
(All fake names, but all situations that I have seen firsthand, or they are people known to friends who have told me about their situation).
They are jealous of Jack and Mary who have their kids and grandkids visit them in the hospital, help them live independently for as long as they can and only put them in a nursing home as very last resort when their health starts to really fail them, but still visit frequently. But they're not jealous of John and Dorothy whose kids dumped them in the cheapest nursing home they could find, never call, never visit, and can't wait for them to die so they can get their hands on the inheritance and never visit them even though Jack and Dorothy were never bad parents.
They are jealous of Joan and George who have their children living in the same city as them and who can drive them to Doctor's appointments and visit them regularly, but they are not as jealous of Linda and Charles who don't have their kids "for support" because their kids moved to Toronto/Montreal/Vancouver and who only come back home to Nova Scotia or Saskatchewan every 2 or 3 years, or they are busy with their own lives/work/kids and don't have time (or desire, to be honest) to be much support to their parents.
People seem to assume that if they had kids, they'd have gotten the "Mick and Tammy" or "James and Betty" or "Jack and Mary" experience of parenthood, and not a crappy experience of parenthood.
But you don't know what you are going to get, and that is why I am glad I ever had kids. Yes, maybe it would have been nice to have been a mother if I got the "Tammy" or "Betty" experience of motherhood, but I wouldn't be happier if I got the "Michelle" or "Lisa" or "Susan" experience. If I got those experiences, I'd no doubt regret having kids. And while I don't regret my decision to not have kids, if I was going to have regrets, I'd rather regret not having kids than regret having them.
It is easy to regret the idea of a positive outcome, but a positive outcome was never guaranteed if you had of chosen that path.
Having kids is literally opening the door to your home and letting a stranger walk in and live there and you just don't know what you will get, and you can't kick them out if you don't like what walks in. It is easy to regret the "loss" of not having a son that becomes a doctor and a daughter that becomes a lawyer and a couple of cute well behaved grandchildren that visit twice a month, but you might never have gotten that anyway....you could have gotten the kid in diapers at 28 or in prison at 22 or pregnant at 17 and handing you the child to raise when they go to jail.
zondag 4 augustus 2019 om 11:09
zondag 4 augustus 2019 om 12:26
Ik snap jouw verbazing niet. Als je kinderen krijgt, schuif je je eigen behoeftes zoveel mogelijk aan de kant. Omdat je kinderen niet in hun eigen behoeftes kunnen voorzien, daar zijn het kinderen voor. Tuurlijk, met het ene kind valt makkelijker te reizen dan het andere kind en ik ken zat ouders die gewoon met hun kroost naar het verre buitenland gaan. Maar ik ken ook kinderloze mensen die as we speak op een camping in Frankrijk zitten.
Such fun!1
