Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25
vrijdag 6 september 2019 om 09:04
Het is natuurlijk ook een uitermate intieme vraag waar eigelijk niemand zich mee te bemoeien heeft: familie of niet. Ik kan me wel voorstellen dat als ik zeg: "Dit is een privéonderwerp" dat mensen al snel kunnen denken dat wij "onvrijwillig kinderloos" zijn. Het laatste wat ik wil is dat mensen medelijden met me krijgen. Daar heb ik nu namelijk al veel ervaring mee. Mensen die me lange tijd niet hebben gezien en voorzichtig vragen beginnen te stellen of hints beginnen af te geven. Ik merk dat deze mensen vaak een soort van afstand nemen als ze merken een gevoelige snaar te hebben bereikt. Ik loop er namelijk niet graag mee te koop bij onbekenden dat ik hier bewust voor heb gekozen (vanwege de stempel die je opgedrukt krijgt als vrouw). Mensen doen al gauw zelf aannames als je ze niet meteen duidelijkheid verschaft, omdat iedereen er vanuit lijkt te gaan dat alle vrouwen graag kinderen willen.Blijenvrij schreef: ↑06-09-2019 08:24Puz n boots, in familiekring is er nooit naar gevraagd. Ze weten al hun hele leven dat ik weinig met kinderen heb. In collegasetting wel eens, en ik vind net als jou die vragen brutaal, want het gaat ze niets aan. Heb eens gezegd dat ik dat een priveonderwerp vind en dat ik het er niet over wilde hebben. Toen was het even stil.
vrijdag 6 september 2019 om 09:14
Sinds 2 jaar woon ik vrijstaand op het platteland, wat een rust, zoals vele kinderloze de randstad ontvlucht vanwege de dominantie van jonge gezinnetjes die vinden dat hun kroost wereldwondertjes zijn die ze 4/5 dagen per week wegzetten op de opvang maar jouw vrijetijd volkletsen over de prinsjes en prinsesjes.
Voor Puz. Je kunt zeggen dat je die vraag wel vaker krijgt en die vraag ook begrijpt maar dat je andere interesses hebt. Vervolgens ga lekker door over je hobby's.
Voor Puz. Je kunt zeggen dat je die vraag wel vaker krijgt en die vraag ook begrijpt maar dat je andere interesses hebt. Vervolgens ga lekker door over je hobby's.
vrijdag 6 september 2019 om 09:33
Ik vind het geen privéonderwerp, want het is een van de meest oppervlakkige koetjes en kalfjes die mensen gebruiken omdat de wereld nu eenmaal uit mensen bestaat en veel mensen kinderen hebben. Naast het weer volgens mij het meest gebruikte onderwerp onder mensen waar je verder geen aansluiting mee hebt.
vrijdag 6 september 2019 om 09:38
Moet je er minder in investeren. Als iets alleen maar van mijn kant moet komen dan houdt het bij mij op 'n gegeven moment op. Dat kan heel snel zijn, of wat langer duren als ik eerst wel een leuke vriendschap had. Juist die ouders zouden veel meer voor jou moeten doen omdat jij investeert in hun kinderen.Puz_n_Boots schreef: ↑05-09-2019 21:10Ow ja, en ik krijg er nooit iets voor terug he! Nooit. Ja, alleen het contact met de kinderen (dat schijnt een voorrecht te zijn). Begrijp me niet verkeerd. Ik ben dol op die kids, maar het voelt soms wel een beetje als eenrichtingsverkeer. Ik verwen ze ook graag, als ik zie dat ze gelukkig zijn met cadeautjes, en hun ogen gaan glunderen, doet mij dat zeker goed. Maar dit is na 5 minuten alweer verdwenen en dan ligt het dure speelgoed in een hoek of erger nog het is stuk.
Je zou als single naar 4 verjaardagen moeten, 4 kadootjes moeten meebrengen, maar als het jouw verjaardag is krijg je maar 1 kadootje namens het hele gezin dat niet in verhouding staat. Ik vind zulke contacten zonde van mijn tijd en van mijn geld.
vrijdag 6 september 2019 om 09:50
Dat is ook zo! Ik ben niet single, (tweeverdieners), maar dan nog... Het is precies hoe jij t beschrijft. Gedurende 1 jaar gaan wel 20 cadeaus richting hun en wij krijgen slechts 2x een presentje retour op onze verjaardagen. En dit is een jaarlijks re-occurring something. Sibling heeft ook een huisdier en die krijgt van mijn ouders ook regelmatig een cadeau in de vorm van iets lekkers. Ik heb 3 huisdieren en die van mij krijgen nooit iets. Geen idee waarom. Waarschijnlijk omdat ik minder waard ben ofzo.redbulletje schreef: ↑06-09-2019 09:38Moet je er minder in investeren. Als iets alleen maar van mijn kant moet komen dan houdt het bij mij op 'n gegeven moment op. Dat kan heel snel zijn, of wat langer duren als ik eerst wel een leuke vriendschap had. Juist die ouders zouden veel meer voor jou moeten doen omdat jij investeert in hun kinderen.
Je zou als single naar 4 verjaardagen moeten, 4 kadootjes moeten meebrengen, maar als het jouw verjaardag is krijg je maar 1 kadootje namens het hele gezin dat niet in verhouding staat. Ik vind zulke contacten zonde van mijn tijd en van mijn geld.
vrijdag 6 september 2019 om 09:53
Ik denk dat mensen die kinderen hebben of van plan zijn ze aan te schaffen, dit een koetjes en kalfjes onderwerp is, vergeljkbaar met het weer. Voor mensen die ze niet kunnen krijgen, om wat voor reden dan ook, of voor mensen die ze vrijwillig niet hebben, kan dit toch een gevoelige privéaangelegenheid zijn en ergernis uitlokken.redbulletje schreef: ↑06-09-2019 09:33Ik vind het geen privéonderwerp, want het is een van de meest oppervlakkige koetjes en kalfjes die mensen gebruiken omdat de wereld nu eenmaal uit mensen bestaat en veel mensen kinderen hebben. Naast het weer volgens mij het meest gebruikte onderwerp onder mensen waar je verder geen aansluiting mee hebt.
vrijdag 6 september 2019 om 10:01
Lees zojuist weer in de krant dat in Haarlem een groep jongens een duif als voetbal hebben gebruikt en dat de dierenambulance dit beestje heeft moeten laten inslapen vanwege zijn verwondingen. 
Ik lees zoveel geweld van de huidige generatie kinderen naar dieren toe de laatste tijd. Om te janken gewoon! Je zou maar verantwoordelijk zijn voor het ontstaan en de opvoeding van dit soort uitschot!!!
Ik lees zoveel geweld van de huidige generatie kinderen naar dieren toe de laatste tijd. Om te janken gewoon! Je zou maar verantwoordelijk zijn voor het ontstaan en de opvoeding van dit soort uitschot!!!
vrijdag 6 september 2019 om 13:54
Ja en daar zou ik dus voor passen. Als ik aan al dat soort sociale dingen mee had gedaan had ik geen geld gehad om op reis te kunnen zoals ik nu heb gekund. Ik heb al vrij jong de verplichte nummertjes qua verjaardagen afgeschaft.Puz_n_Boots schreef: ↑06-09-2019 09:50Dat is ook zo! Ik ben niet single, (tweeverdieners), maar dan nog... Het is precies hoe jij t beschrijft. Gedurende 1 jaar gaan wel 20 cadeaus richting hun en wij krijgen slechts 2x een presentje retour op onze verjaardagen. En dit is een jaarlijks re-occurring something. Sibling heeft ook een huisdier en die krijgt van mijn ouders ook regelmatig een cadeau in de vorm van iets lekkers. Ik heb 3 huisdieren en die van mij krijgen nooit iets. Geen idee waarom. Waarschijnlijk omdat ik minder waard ben ofzo.
vrijdag 6 september 2019 om 14:26
Hebben ze 18 kinderen, of vieren ze elke zucht en scheet?Puz_n_Boots schreef: ↑06-09-2019 09:50Dat is ook zo! Ik ben niet single, (tweeverdieners), maar dan nog... Het is precies hoe jij t beschrijft. Gedurende 1 jaar gaan wel 20 cadeaus richting hun en wij krijgen slechts 2x een presentje retour op onze verjaardagen. En dit is een jaarlijks re-occurring something. Sibling heeft ook een huisdier en die krijgt van mijn ouders ook regelmatig een cadeau in de vorm van iets lekkers. Ik heb 3 huisdieren en die van mij krijgen nooit iets. Geen idee waarom. Waarschijnlijk omdat ik minder waard ben ofzo.
Verjaardagen als je die viert, oke, maar verder? Sinterklaas misschien, maar wat wordt er nog meer gevierd.
Ik geef trouwens iemand zijn huisdier nooit iets. Sta daar echt niet bij stil. Waarom is dat erg, of is dat jouw norm?
Ik vind dat je je waardigheid dat iemand dat niet doet, niet daar uit kan halen.
Zelf vind ik vertellen over wel of niet kinderen wel een privekwestie. Heb geen behoefte om dat met anderen te delen. Krijg je alleen maar discussies van zoals we hier regelmatig kunnen lezen. Ik stel zelf nooit de vraag, vind het ongepast en het houdt me totaal niet bezig.
vrijdag 6 september 2019 om 14:27
Om eerlijk te zijn, ik ga liever niet naar verjaardagen van mensen waar ik niet mee heb. Dus per saldo ga ik alleen naar mensen die ik echt leuk en belangrijk vind. Dus als ik een cadeautje koop of een belevenis cadeau doe, dan doe ik dat met plezier. En om eerlijk te zijn, in mijn gezin van vroeger (toen ik nog thuis woonde), was het altijd heel normaal om zomaar iets cadeau te doen, als je wist dat je de ander er blij mee kon maken. Dat kon iets heel kleins zijn als een gezichtsmasker of iets lekkers voor bij de koffie. En dat is eigenlijk nog steeds wel. Ik leg dat ook eigenlijk niet op de weegschaal, want als ik iets krijg, is het altijd wel iets dat ik leuk vind of het nu duur is of niet.
Er is in mijn optiek wel een verschil tussen bepaalde vragen mbt kinderen.
Als ik iemand niet ken en diegene vraagt; goh, heb jij eigenlijk kinderen. Vind ik dat een prima acceptabele vraag. Vergelijkbaar met, heb je huisdieren, loop je hard enz. Ik antwoord tegenwoordig trouwens dat ik ze niet heb omdat ik kindvrij ben. Dat lijkt goed te werken.
Ik werd altijd heel bokkig van sommige opvolgvragen/opmerkingen, voornamelijk om de toon. Vroeger antwoordde ik meestal gewoon nee of nee, die wil ik niet. Maar dan kreeg ik nogal eens te horen: waarom? op een wat agressieve toon. Ze kunnen ook beleefd vragen; mag ik vragen waarom je ze niet wilt/hebt? Of ik heb ook regelmatig gehoord; Oh, je bent nog jong, dus je hebt nog tijd/dat komt nog wel.
Als men gewoon vriendelijk geïnteresseerd is, vind ik het niet erg. Wel vind ik het soms gek als iemand zo doorzaagt, terwijl ze mij pas kennen. Maar ja, dat heb ik ook vaak in verband met mijn 'afkomst'.
Als ik één euro had gekregen voor elke keer dat iemand beweerd dat ik géén Nederlander kan zijn, én één euro voor elke keer dat iemand beweerd dat ik nog wel kinderen zal krijgen. Dan was het Malediven here I come!
Er is in mijn optiek wel een verschil tussen bepaalde vragen mbt kinderen.
Als ik iemand niet ken en diegene vraagt; goh, heb jij eigenlijk kinderen. Vind ik dat een prima acceptabele vraag. Vergelijkbaar met, heb je huisdieren, loop je hard enz. Ik antwoord tegenwoordig trouwens dat ik ze niet heb omdat ik kindvrij ben. Dat lijkt goed te werken.
Ik werd altijd heel bokkig van sommige opvolgvragen/opmerkingen, voornamelijk om de toon. Vroeger antwoordde ik meestal gewoon nee of nee, die wil ik niet. Maar dan kreeg ik nogal eens te horen: waarom? op een wat agressieve toon. Ze kunnen ook beleefd vragen; mag ik vragen waarom je ze niet wilt/hebt? Of ik heb ook regelmatig gehoord; Oh, je bent nog jong, dus je hebt nog tijd/dat komt nog wel.
Als men gewoon vriendelijk geïnteresseerd is, vind ik het niet erg. Wel vind ik het soms gek als iemand zo doorzaagt, terwijl ze mij pas kennen. Maar ja, dat heb ik ook vaak in verband met mijn 'afkomst'.
Als ik één euro had gekregen voor elke keer dat iemand beweerd dat ik géén Nederlander kan zijn, én één euro voor elke keer dat iemand beweerd dat ik nog wel kinderen zal krijgen. Dan was het Malediven here I come!
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 6 september 2019 om 15:01
Puz_n_Boots schreef: ↑06-09-2019 10:01Lees zojuist weer in de krant dat in Haarlem een groep jongens een duif als voetbal hebben gebruikt en dat de dierenambulance dit beestje heeft moeten laten inslapen vanwege zijn verwondingen.
Wat een onzin. Dit gebeurt al sinds de mensheid bestaat. Weet je wat volwassenen allemaal met dieren doen?
Such fun!1
vrijdag 6 september 2019 om 16:49
Ik zou wat minder de krant lezenPuz_n_Boots schreef: ↑06-09-2019 10:01Lees zojuist weer in de krant dat in Haarlem een groep jongens een duif als voetbal hebben gebruikt en dat de dierenambulance dit beestje heeft moeten laten inslapen vanwege zijn verwondingen.
Tegenwoordig kunnen we dit soort ellende uit het hele land (de hele wereld) allemaal lezen en dat geeft een heel vertekend beeld van de werkelijkheid. Positieve dingen staan niet in de krant.
En Socrates mopperde 2500 jaar geleden al over de jeugd van tegenwoordig.
vrijdag 6 september 2019 om 16:53
Over de jeugd van tegenwoordig: ik ergerde me vandaag wel aan een moeder die haar twee kinderen volledig liet rondstuiteren in de stad. Een oudere man moest echt even flink in de rem en moest echt een tijdje stilstaan omdat het jongetje omhoog aan het kijken was en bijna tegen hem opbotste en bleef staan (en ook niet aan de kant ging). Vervolgens liepen ze mij ook voor de voeten. Die moeder zei niks, vond het volgens mij alleen maar leuk dat ze zo fantasierijk ronddwarrelden (ze leek zelf een beetje zweverig).
Vond ik echt stom, en dacht nog lang daarna wat ik had kunnen/moeten zeggen.
Wat zouden jullie doen? Of zeggen jullie dan ook niks?
Vond ik echt stom, en dacht nog lang daarna wat ik had kunnen/moeten zeggen.
Wat zouden jullie doen? Of zeggen jullie dan ook niks?
vrijdag 6 september 2019 om 16:56
Luistervink schreef: ↑06-09-2019 16:53Over de jeugd van tegenwoordig: ik ergerde me vandaag wel aan een moeder die haar twee kinderen volledig liet rondstuiteren in de stad. Een oudere man moest echt even flink in de rem en moest echt een tijdje stilstaan omdat het jongetje omhoog aan het kijken was en bijna tegen hem opbotste en bleef staan (en ook niet aan de kant ging). Vervolgens liepen ze mij ook voor de voeten. Die moeder zei niks, vond het volgens mij alleen maar leuk dat ze zo fantasierijk ronddwarrelden (ze leek zelf een beetje zweverig).
Vond ik echt stom, en dacht nog lang daarna wat ik had kunnen/moeten zeggen.
Wat zouden jullie doen? Of zeggen jullie dan ook niks?
Ik zou "hou je kind bij je!" snauwen en me vervolgens schamen.
Such fun!1
vrijdag 6 september 2019 om 21:09
Ja wat is dat met die opmerking 'het spaarpotje van ××× is leeg'Puz_n_Boots schreef: ↑05-09-2019 20:57@ my childfree-twin:
Wat verdrietig om dit te lezen! En oh zo herkenbaar voor mij! Wat dat betreft zitten we inderdaad helemaal in hetzelfde schuitje. Ik heb al vaker geprobeerd een en ander voorzichtig aan te kaarten bij mijn ouders, maar vanwege de roze bril voor "kinderen" kom ik altijd als verliezer uit de strijd. Mijn vader kan wel een en ander begrijpen waarom ik kindvrij wil zijn en blijven. Maar op andere momenten probeert hij weer te suggereren dat mijn leven met kinderen erbij een behoorlijke boost zou krijgen...Met andere woorden: mijn leven zou verbeteren en ik zou als mens gelukkiger zijn. Nou bedankt, pap!
Dat van die meebetalende partij is bij ons een steeds groter struikelblok aan het worden. Sibling heeft vaker aangekaart bij mij dat spaarpotje van siblings kiddo al zo lang leeg is. Hint!Hint! Ik voel me een soort suikertante die bij iedere gelegenheid (sinterklaas, kerst, verjaardagen, eerste schooldag, eerste keer op het potje, naamdagen en weet ik veel wat.. over de brug moet komen. Want ja: "zij als kinderlozen hebben een goede carriere en weinig onkosten zonder kinderen."
de eerste keer wist ik niet wat ik hoorde...ik was werkelijk verbouwereerd dat ze zomaar suggereerden dat ik die moest vullen! Heb niet eens gereageerd. En idd op het moment dat een gezamelijk familiecadeau werd gekocht voor nieuwe spruit, 1e verjaardag of welk familielid ook werd voor mij beslist wat er werd gekocht en wat mijn (ok en van vriend) bijdrage was. Toen heb ik heel duidelijk benoemd dat ik 1 vast bedrag heb voor familie en dat het ook voor hun geldt dus. Ik ben absoluut niet gierig maar als je vind dat wij als tweeverdieners zonder kinderen dus automatisch meer moeten lappen dan heb je het verkeerd begrepen. En ja ik heb voor ieder kind van siblings een mooi kraamcadeau gegeven, iets dat zij wensten maar dat was eenmalig. En cadeautjes met afzwemmen enzo? Nee begin ik niet aan. Met kerst krijgen ze allemaal iets onder de boom, van dezelfde waarde als de andere familie. Ook omdat een kaartje voor mijn verjaardag teveel gevraagd is. Ik vier het niet dus ik krijg niks is hun antwoord. Nee klopt, ik geef niet zoveel om verjaardagen en ga liever met een groepje vrienden lekker uit eten of met vriend een dagje/weekendje weg ipv een middag lang te rennen voor jullie zonder dat er ook maar 1 moment is dat er even aandacht is voor de reden dat we samen zijn. Oh en die opmerking van je vader, niet lief maar laat het gaan. Hij bedoelt het vast niet zo rot als het eruit komt enne jij vaart je eigen koers. Wen er maar aan pa!
vrijdag 6 september 2019 om 21:19
Het onderwerp cadeaus en speelgoed is al vaker voorbij gekomen op dit topicPuz_n_Boots schreef: ↑05-09-2019 21:10Ow ja, en ik krijg er nooit iets voor terug he! Nooit. Ja, alleen het contact met de kinderen (dat schijnt een voorrecht te zijn). Begrijp me niet verkeerd. Ik ben dol op die kids, maar het voelt soms wel een beetje als eenrichtingsverkeer. Ik verwen ze ook graag, als ik zie dat ze gelukkig zijn met cadeautjes, en hun ogen gaan glunderen, doet mij dat zeker goed. Maar dit is na 5 minuten alweer verdwenen en dan ligt het dure speelgoed in een hoek of erger nog het is stuk.
Valt jullie dat ook op dat kinderen tegenwoordig zo respectloos met speelgoed omgaan? Dat ze elke dag maar nieuwe items nodig lijken te hebben om niet verveeld te raken en dat ouders hun kinderen daar ook nog flink in tegemoet komen (anders gevreesde grondstampertjes
en driftbuien). Ik kan me herinneren dat ik als kind maanden, zo niet jaaaren, met hetzelfde speelgoed speelde. Wij kregen alleen iets met sinterklaas en verjaardagen, that's it. Ik ben nooit verwend en daar ben ik mijn ouders tot op de dag vandaag nog steeds dankbaar voor. Ik ben nu nog zuinig op mijn spullen en doe geen gekke dingen met geld. Ik vraag me af hoe deze generatie kinderen zal opgroeien tot volwassenen.... niet te vergeten dat deze generatie kids voornamelijk wordt opgevoed door opa's en oma's en kinderjuffen, kinderdagverblijfmedewerksters
peuterbegeleidsters? enfin: ik bedoel dus die mensen wat op zo'n kinderopvang werken. Je snapt me vast wel!
. En ja het valt ook mij op dat een cadeau al gauw vergeten is. Op een verjaardag krijgen ze niet 1 doosje lego/playmobil/klei/puzzel maar alles in meervoud. Grootouders lijken ook tegen elkaar op te willen bieden met cadeaus. Heel irritant vind ik dat en krijg letterlijk plaatsvervangende schaamte als er dan én een fiets én een skelter de woonkamer in komen. Cadeaus van zeker 100 euro per stuk voor een 6 jarige. Ik kreeg vroeger ook wel een fiets voor mijn verjaardag maar die was dan van ouders en grootouders samen. Verder wat kleine cadeautjes en prima. Vaak ook heel praktische cadeaus en niet alleen speelgoed. Een paar warme pantoffels, een nieuw balletpakje, een pyama of een klok. Zeker niet erg gevonden ook, ik kwam niets tekort en ben net als jij dankbaar dat ik niet verwend ben opgevoed. Ik heb de waarde van geld geleerd.
vrijdag 6 september 2019 om 21:33
Voor kindercadeautjes en snoep ga ik standaard naar de Action aangezien ik een maandsalaris kwijt ben als ik naar de speelgoedwinkel ga. Wij hebben ook geen kinderen en een behoorlijk inkomen, geen enkele belasting aftrek dan hypotheek dus ik vind dat ik kinderrijk Nederland genoeg sponsor. I.t.t siblings heb ik een groot huis en flink wat cash en begin nu soms vage vragen te krijgen wie mijn erfgenamen zijn 
. Ben daar zo pissig over dat ik alles nalaat aan echt arme kinderen.
. Ben daar zo pissig over dat ik alles nalaat aan echt arme kinderen.
vrijdag 6 september 2019 om 21:50
Zo echt he! Ik liep laatst de Intertoys bij ons binnen. Die was verbouwd en ik koop er heel af en toe nog weleens legpuzzels.Geronimo2 schreef: ↑06-09-2019 21:33Voor kindercadeautjes en snoep ga ik standaard naar de Action aangezien ik een maandsalaris kwijt ben als ik naar de speelgoedwinkel ga. Wij hebben ook geen kinderen en een behoorlijk inkomen, geen enkele belasting aftrek dan hypotheek dus ik vind dat ik kinderrijk Nederland genoeg sponsor. I.t.t siblings heb ik een groot huis en flink wat cash en begin nu soms vage vragen te krijgen wie mijn erfgenamen zijn
Ik schrok echt van de prijzen!
vrijdag 6 september 2019 om 23:59
Heel goed! Ik zie het ook als een pré in flexibiliteit, stabiliteit in kwaliteit van werk en 'investering waard' (als in ik kom hier niet om na een jaar een vast contract te krijgen en vervolgens er gauw tussenuit te piepen want 4mnd zwangerschapsverlof). Nou toen had ik een oermoeke tegenover me dat het een belachelijke aanname van mij was dat de werkende collegas met kinderen minder flexibel zijn. Ik kreeg de baan niet
en maar goed ook. Durf te wedden dat ik in dat moeder team mooi altijd de sjaak zou zijn met overwerken!
zaterdag 7 september 2019 om 09:50
Ik vind het onderwerp kinderen totaal niet persoonlijk of gevoelig. Als mij wordt gevraagd of ik kinderen heb dan antwoord ik met: "Nee, ik heb geen kinderwens". Sommige mensen vragen dan door, maar dat vind ik helemaal niet erg. Vaak zie ik ze dan behoorlijk verlekkerd kijken als ik vertel over mijn vrije leven, wetende dat zij zelf bijvoorbeeld met 4 kinderen thuis zitten. Och, dat vind ik dan ook wel weer grappig 
En iedereen in mijn directe omgeving weet wel hoe ik over kinderen denk. Dis dat is gewoon hartstikke duidelijk. Nooit enige discussie over.
En iedereen in mijn directe omgeving weet wel hoe ik over kinderen denk. Dis dat is gewoon hartstikke duidelijk. Nooit enige discussie over.
