Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25
zaterdag 7 september 2019 om 12:57
Dat is ook mijn ervaring.Kissie30 schreef: ↑07-09-2019 09:50Ik vind het onderwerp kinderen totaal niet persoonlijk of gevoelig. Als mij wordt gevraagd of ik kinderen heb dan antwoord ik met: "Nee, ik heb geen kinderwens". Sommige mensen vragen dan door, maar dat vind ik helemaal niet erg. Vaak zie ik ze dan behoorlijk verlekkerd kijken als ik vertel over mijn vrije leven, wetende dat zij zelf bijvoorbeeld met 4 kinderen thuis zitten. Och, dat vind ik dan ook wel weer grappig
En iedereen in mijn directe omgeving weet wel hoe ik over kinderen denk. Dis dat is gewoon hartstikke duidelijk. Nooit enige discussie over.
zaterdag 7 september 2019 om 15:45
Familiemens schreef: ↑06-09-2019 23:59Heel goed! Ik zie het ook als een pré in flexibiliteit, stabiliteit in kwaliteit van werk en 'investering waard' (als in ik kom hier niet om na een jaar een vast contract te krijgen en vervolgens er gauw tussenuit te piepen want 4mnd zwangerschapsverlof). Nou toen had ik een oermoeke tegenover me dat het een belachelijke aanname van mij was dat de werkende collegas met kinderen minder flexibel zijn. Ik kreeg de baan nieten maar goed ook. Durf te wedden dat ik in dat moeder team mooi altijd de sjaak zou zijn met overwerken!
Haha, zal je net zien, zeg je het tegen de verkeerde. Ik vond het een goede tip om te benoemen in sollicitaties, nooit gedaan ook, maar het kan ook weer verkeerd uitpakken.
zaterdag 7 september 2019 om 16:04
Ik heb deze week gecollecteerd voor KWF en ging vandaag de bus met geld terugbrengen naar de coördinater. Terwijl we aan het tellen waren zaten haar kinderen haast kwijlend boven het geld, want dat konden ze natuurlijk goed gebruiken voor hun nieuwe PlayStation 
Het zal ongetwijfeld typisch kindergedrag zijn, maar ik ergerde me er kapot aan. Ik denk ook vooral omdat de moeder ze niet even terecht wees.
Het zal ongetwijfeld typisch kindergedrag zijn, maar ik ergerde me er kapot aan. Ik denk ook vooral omdat de moeder ze niet even terecht wees.
zaterdag 7 september 2019 om 17:02
Eens. En als het dan nog iemand is die ik goed ken deze vraag stelt; prima. Maar soms bijna vreemden die het je vragen... eh nee.Blijenvrij schreef: ↑06-09-2019 16:55@Dianaf, het is net hoe de vraag gesteld word: heb je kinderen vind ik geen rare vraag. Wordt me vaak zat gevraagd. Meestal laten mensen het erbij, soms valt er een stilte.
Wil je kinderen, of waarom heb je geen kinderen, dat vind ik persoonlijke vragen.
Familiemens, suf is dat. Je viert het niet, dus je krijgt niets. Ik vier het ook niet en nee ik verwacht geen kaartje, maar ik vind het wel leuk als iemand dan even een kaartje stuurt. Dat is attent.
Neeeeee... echt? Wat erg! Of je het nu wel of niet gaat doen. Tegen siblings zeggen dat jullie het aan elkaar en anders aan een goed doel achterlaten waar ze zich totaal niet in zullen kunnen vinden...Geronimo2 schreef: ↑06-09-2019 21:33Voor kindercadeautjes en snoep ga ik standaard naar de Action aangezien ik een maandsalaris kwijt ben als ik naar de speelgoedwinkel ga. Wij hebben ook geen kinderen en een behoorlijk inkomen, geen enkele belasting aftrek dan hypotheek dus ik vind dat ik kinderrijk Nederland genoeg sponsor. I.t.t siblings heb ik een groot huis en flink wat cash en begin nu soms vage vragen te krijgen wie mijn erfgenamen zijn. Ben daar zo pissig over dat ik alles nalaat aan echt arme kinderen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 7 september 2019 om 18:32
Ik ben een vinex-wijk uit gevlucht. In mijn blok van zeven huizen waren er zes tegelijk zwanger. In het even zo grote blok achter ons had iedereen minimaal 2 kinderen. Buiten zitten kon niet. Een groot krijs- en jankfestijn en constant gesprekken over stront.Chrome11 schreef: ↑01-09-2019 15:27Hebben jullie ook bewust gekozen voor een huis in een buurt met weinig kinderen? Ik zit hierover nu een beetje in dubio over wat ik wil. De meeste huizen met tuin hier in de buurt zijn in wijken waar het stikt van de gezinnen met jonge kinderen. De extra ruimte ten opzichte van een apartement lijkt me wel fijn, het eventuele geschreeuw en gejank echter iets minder
Druppel voor mij was toen een kleuter in de plaatselijke supermarkt zich misdroeg zonder dat er werd ingegrepen. Hij vloog als een gorilla een rek in. En iedereen glimlachte erom, alsof ze een pact hadden gesloten en elkaar begrepen. Net de Stepford Wives en ik paste er niet tussen.
Hier woont van alles wat. Ook kinderen. Maar die worden normaal opgevoed.
zaterdag 7 september 2019 om 19:06
Geronimo2 schreef: ↑06-09-2019 21:33Voor kindercadeautjes en snoep ga ik standaard naar de Action aangezien ik een maandsalaris kwijt ben als ik naar de speelgoedwinkel ga. Wij hebben ook geen kinderen en een behoorlijk inkomen, geen enkele belasting aftrek dan hypotheek dus ik vind dat ik kinderrijk Nederland genoeg sponsor. I.t.t siblings heb ik een groot huis en flink wat cash en begin nu soms vage vragen te krijgen wie mijn erfgenamen zijn. Ben daar zo pissig over dat ik alles nalaat aan echt arme kinderen.
Dit is behoorlijk brutaal. Kan me voorstellen dat je daar knap pissig over bent. Net of azen ze erop. Bedenk me nu ineens hoe ouderen zich moeten voelen als ze daar vragen van hun kinderen over krijgen.
zaterdag 7 september 2019 om 21:39
Geronimo, wat brutaal dat je siblings naar je erfgenamen vragen!
Gelukkig heb ik geen siblings en heb ik geen geld
Over de vraag of je kinderen hebt en waarom dan niet.. Meestal is mijn 'nee' op de eerste blijkbaar zo duidelijk dat mensen niet doorvragen.
Laatst echter bij mijn vrijwilligerswerk, met kinderen (eerder over geschreven in dit topic), vond een medevrijwilliger het maar raar dat ik geen kinderen wilde want ik was zo lief en zorgzaam voor de kinderen en ik trok me het lot van een jochie dat verwaarloosd wordt door zijn moeder zo aan.
Tja, dat is toch echt wel wat anders dan zelf kinderen hebben.
Ik overweeg trouwens wel om ooit pleegkinderen op te vangen. Hoe staan jullie daar tegenover?
Gelukkig heb ik geen siblings en heb ik geen geld
Over de vraag of je kinderen hebt en waarom dan niet.. Meestal is mijn 'nee' op de eerste blijkbaar zo duidelijk dat mensen niet doorvragen.
Laatst echter bij mijn vrijwilligerswerk, met kinderen (eerder over geschreven in dit topic), vond een medevrijwilliger het maar raar dat ik geen kinderen wilde want ik was zo lief en zorgzaam voor de kinderen en ik trok me het lot van een jochie dat verwaarloosd wordt door zijn moeder zo aan.
Tja, dat is toch echt wel wat anders dan zelf kinderen hebben.
Ik overweeg trouwens wel om ooit pleegkinderen op te vangen. Hoe staan jullie daar tegenover?
zaterdag 7 september 2019 om 23:01
Ik wil geen kinderen omdat ik kinderen niet zo leuk vind én het leven wat erbij hoort niet. I.m.o. verschilt opvang van pleegkinderen maar weinig t.o.v. het hebben van een eigen kind, als je kijkt naar lusten en lasten. Ik ben wel benieuwd hoe jij dat zelf dan ziet?Rookgordijn1 schreef: ↑07-09-2019 21:39Ik overweeg trouwens wel om ooit pleegkinderen op te vangen. Hoe staan jullie daar tegenover?
zaterdag 7 september 2019 om 23:30
Het enige voordeel is dat je er mee kunt stoppen als je ze zat bent.Rookgordijn1 schreef: ↑07-09-2019 21:39
Ik overweeg trouwens wel om ooit pleegkinderen op te vangen. Hoe staan jullie daar tegenover?
Maar ik wil gewoon niets met kinderen te maken hebben omdat ik kindergedrag niet trek, dus ook niet als ik er voor betaald word.
En daarbij zullen het vaak ook niet de makkelijksten zijn die in pleegopvang terecht komen.
zondag 8 september 2019 om 09:59
Vooral dit.redbulletje schreef: ↑07-09-2019 23:30Het enige voordeel is dat je er mee kunt stoppen als je ze zat bent.
Maar ik wil gewoon niets met kinderen te maken hebben omdat ik kindergedrag niet trek, dus ook niet als ik er voor betaald word.
En daarbij zullen het vaak ook niet de makkelijksten zijn die in pleegopvang terecht komen.
Ik ken een gezin wat regelmatig pleegkinderen heeft. 1 van die pleegkinderen is al van jongs af aan een probleemkind geweest, ook regelmatig met politie in aanraking geweest. Het is een lieve jongen, maar door zijn verleden is hij helaas in aanraking gekomen met foute vrienden etc.
zondag 8 september 2019 om 11:44
Even ter verduidelijking, ik zou niet langdurig een pleegkind in huis willen hebben. Je kan echter ook in een crisissituatie een kind voor een paar weken in huis hebben. Of tijdens de vakantie, zodat het kind een relaxte vakantie heeft.
Iemand in mijn omgeving vangt pleegkinderen op en de meeste zijn toch wel schatjes, ondanks hun problemen. Het is ook mooi om te zien wat een structuur en duidelijkheid al met zo'n kind kan doen.
Misschien, ooit. Voorlopig hecht ik nog te veel waarde aan mijn vrijheid.
Iemand in mijn omgeving vangt pleegkinderen op en de meeste zijn toch wel schatjes, ondanks hun problemen. Het is ook mooi om te zien wat een structuur en duidelijkheid al met zo'n kind kan doen.
Misschien, ooit. Voorlopig hecht ik nog te veel waarde aan mijn vrijheid.
zondag 8 september 2019 om 11:51
Zou denken, zonde van m'n kostbare vakantiedagen om die te verspillen aan een probleemkind waar je stank voor dank van krijgt. Moet je ook nog 'ns in de schoolvakantie vrij nemen om op zo'n kind te passen.Rookgordijn1 schreef: ↑08-09-2019 11:44Even ter verduidelijking, ik zou niet langdurig een pleegkind in huis willen hebben. Je kan echter ook in een crisissituatie een kind voor een paar weken in huis hebben. Of tijdens de vakantie, zodat het kind een relaxte vakantie heeft.
Iemand in mijn omgeving vangt pleegkinderen op en de meeste zijn toch wel schatjes, ondanks hun problemen. Het is ook mooi om te zien wat een structuur en duidelijkheid al met zo'n kind kan doen.
Misschien, ooit. Voorlopig hecht ik nog te veel waarde aan mijn vrijheid.
zondag 8 september 2019 om 12:12
Geen langdurige pleegzorg, dan ben je alsnog 'moeder' en dat leven zie ik niet zitten. Crisisopvang ook niet vanwege de heftige problemen van die kinderen. Ik zou dat wel willen, man absoluut niet.Rookgordijn1 schreef: ↑07-09-2019 21:39Ik overweeg trouwens wel om ooit pleegkinderen op te vangen. Hoe staan jullie daar tegenover?
Weekendpleegzorg, voor 1 of 2 weekenden per maand, lijkt me dan wel weer prachtig om te doen. Dat zijn niet altijd probleemkinderen maar ook broertjes/zusjes van probleemkinderen, of kinderen van ouders met problemen, die op die manier eens loskomen van de thuissituatie. Meer het idee van een logeerweekend als een soort tante.
zondag 8 september 2019 om 12:59
Advies van mij: ga nooit naar een roompoot camping of recreatiewoning.
Het stikt daar van jengelende kinderen. En voor honden hebben ze er niets te bieden hoewel veel van hun gasten een hond meenemen. Ik vind dat een tekortkoming.
In een Engelse pub zag ik een geweldige plaat hangen met de tekst:
"unattend children are going to be sold to circus". Die Britten kunnen het leuk brengen.
Ik zag er elders een soortgelijke versie: "unattended children are going to be sold as slaves". Het is een ludieke manier om ouders ter verantwoording te roepen dat ze op hun kroost moeten letten.
Het stikt daar van jengelende kinderen. En voor honden hebben ze er niets te bieden hoewel veel van hun gasten een hond meenemen. Ik vind dat een tekortkoming.
In een Engelse pub zag ik een geweldige plaat hangen met de tekst:
"unattend children are going to be sold to circus". Die Britten kunnen het leuk brengen.
Ik zag er elders een soortgelijke versie: "unattended children are going to be sold as slaves". Het is een ludieke manier om ouders ter verantwoording te roepen dat ze op hun kroost moeten letten.
zondag 8 september 2019 om 13:52
Maar waarom zou je er een aanschaffen als ie altijd op de "uitstand" staat?snoopylynn schreef: ↑08-09-2019 11:56Er zou gewoon standaard een aan en uit knop op elk kind moeten zitten tot ze 18 jaar worden.
zondag 8 september 2019 om 13:55
Ja precies. Voor mij houdt kindvrij zijn in: "een leven zonder kinderen". Ik zou bijvoorbeeld ook nooit een relatie willen met een partner met kinderen die nog niet volwassen zijn. Ik kies immers voor een leven zonder kinderen, van wie die kinderen dan zijn maakt niet uit.redbulletje schreef: ↑08-09-2019 11:51Zou denken, zonde van m'n kostbare vakantiedagen om die te verspillen aan een probleemkind waar je stank voor dank van krijgt. Moet je ook nog 'ns in de schoolvakantie vrij nemen om op zo'n kind te passen.
zondag 8 september 2019 om 13:57
Kissie30 schreef: ↑08-09-2019 13:55Ja precies. Voor mij houdt kindvrij zijn in: "een leven zonder kinderen". Ik zou bijvoorbeeld ook nooit een relatie willen met een partner met kinderen die nog niet volwassen zijn. Ik kies immers voor een leven zonder kinderen, van wie die kinderen dan zijn maakt niet uit.
Ik zou helemaal geen relatie willen met iemand die kinderen heeft. Al zijn ze volwassen.
zondag 8 september 2019 om 14:18
Ook geen relatie met een partner waarvan de kinderen al het huis uit zijn. Voor 't zelfde geld produceren ze kleinkinderen en zit je daar regelmatig in huis mee opgescheept. Nu is dat wel vaak een oma-ding dat oppassen op kleinkinderen, dus wellicht zou het mee kunnen vallen als je zelf nul interesse in die koters hebt en je man ook geen zin heeft om te moeten zorgen. Maar vaak krijg je toch die verplichte nummertjes met kerst e.d. Dus beiden kindvrij lijkt me een stuk aangenamer.Kissie30 schreef: ↑08-09-2019 13:55Ja precies. Voor mij houdt kindvrij zijn in: "een leven zonder kinderen". Ik zou bijvoorbeeld ook nooit een relatie willen met een partner met kinderen die nog niet volwassen zijn. Ik kies immers voor een leven zonder kinderen, van wie die kinderen dan zijn maakt niet uit.
zondag 8 september 2019 om 14:33
Ik heb dat ook overwogen en die optie verkend. Nog voor ik dat verder had uitgediept kreeg ik een relatie met een man met 2 hele jonge kinderen. Ik ben nu al bijna 6 jaar part-time stiefmoeder. Een rol die mij goed past en uitstekend te verenigen is met mijn gewenste kinderloosheid.Rookgordijn1 schreef: ↑07-09-2019 21:39Ik overweeg trouwens wel om ooit pleegkinderen op te vangen. Hoe staan jullie daar tegenover?
zondag 8 september 2019 om 18:59
Ik ben best wel nieuwsgierig hoe die twee met elkaar te verenigen zijn. Zou je daar wat meer over kunnen vertellen?kindrebel schreef: ↑08-09-2019 14:33Ik heb dat ook overwogen en die optie verkend. Nog voor ik dat verder had uitgediept kreeg ik een relatie met een man met 2 hele jonge kinderen. Ik ben nu al bijna 6 jaar part-time stiefmoeder. Een rol die mij goed past en uitstekend te verenigen is met mijn gewenste kinderloosheid.
zondag 8 september 2019 om 20:31
Ik en mijn ex zijn na 10 jaar uit elkaar gegaan omdat hij kinderen wilde en ik niet. De chemie was niet weg, sterker nog, we hielden enorm veel van elkaar. En toch zijn we uit elkaar gegaan omdat zijn gevoelens voor het stichten van een gezin net zo sterk waren als mijn gevoelens om dat niet te willen. Niet kiezen voor een partner met kids is i.m.o. dus ook geen verstandelijke keus, het is een gevoelskeuze. Je wilt immers geen kinderen in je leven, dus voel je dat je daar niet voor wilt gaan. Daarnaast, ik zou het niet op kunnen brengen om keer op keer leuk tegen zijn kinderen te doen waarmee ik ongetwijfeld (te) vaak mee geconfronteerd zou worden, hoe leuk de man ook zou zijn.
zondag 8 september 2019 om 20:53
Ik snap Rookgordijn en Kindrebel wel, denk ik. Ik heb geen hekel aan kinderen. Ik wil vooral niet de primair verantwoordelijke zijn voor het opgroeien en het welzijn van kinderen en daar mij leven omheen moeten organiseren.
Ook bij mij is het (parttime!) pleegouderschap wel eens bij me opgekomen. Nooit concreet, maar wel als optie voor de toekomst. Ik heb serieus zo te doen met kinderen waarvan de ouders niet in staat zijn ze een stabiele basis te geven.
Afgelopen maanden kwam het ineens erg dichtbij. Het had zomaar gekund dat de kids van mijn broer pleegzorg nodig zouden hebben. Het veroorzaakte zo'n innerlijk conflict met mezelf. Zou ik in staat en bereid zijn de komende vier of vijf jaar voor hen op te offeren? Eerlijk? Nee. Maar ik wil wél een tante zijn waar ze wat aan hebben. Het pleegouderschap lijkt voor nu niet nodig (gelukkig!). Het tante-schap wil ik serieus wel verder invullen. Ik moet bekennen: ik houd van die kids en ik vind het een fijn idee dat ik ze wat leuke, onbezorgde momenten heb kunnen bieden de afgelopen maanden.
Ook bij mij is het (parttime!) pleegouderschap wel eens bij me opgekomen. Nooit concreet, maar wel als optie voor de toekomst. Ik heb serieus zo te doen met kinderen waarvan de ouders niet in staat zijn ze een stabiele basis te geven.
Afgelopen maanden kwam het ineens erg dichtbij. Het had zomaar gekund dat de kids van mijn broer pleegzorg nodig zouden hebben. Het veroorzaakte zo'n innerlijk conflict met mezelf. Zou ik in staat en bereid zijn de komende vier of vijf jaar voor hen op te offeren? Eerlijk? Nee. Maar ik wil wél een tante zijn waar ze wat aan hebben. Het pleegouderschap lijkt voor nu niet nodig (gelukkig!). Het tante-schap wil ik serieus wel verder invullen. Ik moet bekennen: ik houd van die kids en ik vind het een fijn idee dat ik ze wat leuke, onbezorgde momenten heb kunnen bieden de afgelopen maanden.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
