Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25
zondag 8 september 2019 om 21:53
Ik heb ook niet perse een hekel aan kinderen. Vriendinnen mogen ook gewoon met kinderen op bezoek komen en we hebben een nichtje dat ook regelmatig langskomt. Ik kan ook vertederd raken van een baby of een kind grappig of schattig vinden.
Alleen inderdaad 24/7 voor jarenlang verantwoordelijk zijn voor een kind spreekt me niet aan. Ik heb geen kinderwens, nooit gehad en die zal ook wel niet meer komen.
Alleen inderdaad 24/7 voor jarenlang verantwoordelijk zijn voor een kind spreekt me niet aan. Ik heb geen kinderwens, nooit gehad en die zal ook wel niet meer komen.
zondag 8 september 2019 om 21:58
Juist omdat je weet dat verliefdheid slechts hormonaal is kun je toch met je verstand die knop toch omzetten? En zelfs als je je al een tijdje laat meeslepen dan valt die roze bril snel af als je tussen alle onaantrekkelijke aspecten van het gezinsleven terecht komt en je sowieso nooit op de eerste plaats staat omdat de man in kwestie in het weekend tijd met z'n kind doorbrengt ipv met jou en zijn vakantiedagen daar aan moet besteden. Ik ben in mijn jonge jaren ook wel 'ns minnares geweest van iemand met kinderen, maar no way dat ik daar een relatie mee had gewild.
zondag 8 september 2019 om 22:02
+1lilguinea schreef: ↑08-09-2019 21:53Ik heb ook niet perse een hekel aan kinderen. Vriendinnen mogen ook gewoon met kinderen op bezoek komen en we hebben een nichtje dat ook regelmatig langskomt. Ik kan ook vertederd raken van een baby of een kind grappig of schattig vinden.
Alleen inderdaad 24/7 voor jarenlang verantwoordelijk zijn voor een kind spreekt me niet aan. Ik heb geen kinderwens, nooit gehad en die zal ook wel niet meer komen.
zondag 8 september 2019 om 23:22
Heel veel respect voor de mensen die dat doen. Niets voor mij, de zorg en verantwoordelijkheid voor een kind wil ik niet. Lijkt me extra moeilijk ook omdat pleegkinderen veelal een rugzakje hebben. Fijn dat er mensen zijn die liefde en tijd willen schenken aan pleegkinderen.Rookgordijn1 schreef: ↑07-09-2019 21:39
Ik overweeg trouwens wel om ooit pleegkinderen op te vangen. Hoe staan jullie daar tegenover?
maandag 9 september 2019 om 06:39
Hoort hetzelfde. Behalve het baby-deel. Ik heb echt niets met babies. Peuters/kleuters kan ik dan best grappig / schattig vinden en met oudere kinderen heb ik niet zo'n probleem.lilguinea schreef: ↑08-09-2019 21:53Ik heb ook niet perse een hekel aan kinderen. Vriendinnen mogen ook gewoon met kinderen op bezoek komen en we hebben een nichtje dat ook regelmatig langskomt. Ik kan ook vertederd raken van een baby of een kind grappig of schattig vinden.
Alleen inderdaad 24/7 voor jarenlang verantwoordelijk zijn voor een kind spreekt me niet aan. Ik heb geen kinderwens, nooit gehad en die zal ook wel niet meer komen.
Maar ik zou nooit mijn eigen leven in willen vullen rond een kind. Ik wil die verantwoordelijk niet.
maandag 9 september 2019 om 07:28
Ik heb er ook wel eens aan gedacht om pleegouder te worden, ooit. Ik ben wel heel goed met kinderen en zeker met probleemkinderen dus waarom niet? Daar ga ik nog wel eens over na denken en dat is iets voor over een jaar of tien, twintig.Doornroosje75 schreef: ↑08-09-2019 20:53Ik snap Rookgordijn en Kindrebel wel, denk ik. Ik heb geen hekel aan kinderen. Ik wil vooral niet de primair verantwoordelijke zijn voor het opgroeien en het welzijn van kinderen en daar mij leven omheen moeten organiseren.
Ook bij mij is het (parttime!) pleegouderschap wel eens bij me opgekomen. Nooit concreet, maar wel als optie voor de toekomst. Ik heb serieus zo te doen met kinderen waarvan de ouders niet in staat zijn ze een stabiele basis te geven.
Afgelopen maanden kwam het ineens erg dichtbij. Het had zomaar gekund dat de kids van mijn broer pleegzorg nodig zouden hebben. Het veroorzaakte zo'n innerlijk conflict met mezelf. Zou ik in staat en bereid zijn de komende vier of vijf jaar voor hen op te offeren? Eerlijk? Nee. Maar ik wil wél een tante zijn waar ze wat aan hebben. Het pleegouderschap lijkt voor nu niet nodig (gelukkig!). Het tante-schap wil ik serieus wel verder invullen. Ik moet bekennen: ik houd van die kids en ik vind het een fijn idee dat ik ze wat leuke, onbezorgde momenten heb kunnen bieden de afgelopen maanden.
Wat heftig dat de kinderen van je broer pleegzorg nodig zouden hebben. Gaat het nu weer beter? Konden ze toch thuis blijven wonen?
Ik snap je dilemma wel. Ik heb nog geen neefjes of nichtjes maar er is er wel een onderweg en ik zou mijn broer ook willen helpen maar ik weet niet of ik zelf in staat zou zijn om zijn kinderen fulltime te verzorgen. Ik zou het wel willen doen voor ze, maar of ik het ook zou trekken, dat weet ik niet. Aan de andere kant, voor mijn familie doe ik alles. Mijn moeder had datzelfde dilemma, mijn vader overleed jong en ze had aan haar broer gevraagd voor ons te zorgen als zij eventueel ook zou komen te overlijden. Maar haar broer en zijn vrouw zijn bewust kindvrij en hadden niet echt wat met ons.
Het is maar goed dat we daar niet terecht gekomen zijn denk ik. Ik was nog liever naar mijn oma gegaan in zo'n situatie.
Ik wijs mannen met kinderen wel altijd resoluut af. Gewoon omdat ik weet wat een hel het is om een stiefouder te hebben. Ik wil dat gewoon niet, iemand's stiefmoeder spelen. Ik was ooit eens heel verliefd op een man met een klein kind, maar dat was een eenzijdige verliefdheid van mijn kant. Maar toch, zelfs als hij ook gek op mij was was ik er nog niet aan begonnen. Ik heb geen trek in al dat ingewikkelde gedoe. En ik ben zelfs als ik verliefd ben enorm rationeel ingesteld. Ik wil geen man met kinderen of een kinderwens, klaar.
Ik ken ook een stel dat jaren bij elkaar was terwijl hij wel kinderen wilde en zij niet. Ik heb dat nooit begrepen waarom ze zo lang aangemodderd hebben. Het was duidelijk dat er geen compromis mogelijk was. Na een jaar of acht gingen ze eindelijk uit elkaar want ja je kan nou eenmaal niet een half kind nemen.
Het is best lastig daten voor mij, zeker aangezien ik begin dertig ben en een hoop leeftijdsgenoten al kids hebben of ze zeker snel willen. Het valt niet mee.
maandag 9 september 2019 om 08:11
Hé! Dat is mijn zin! Zeg ik ook altijd
Ik ben momenteel naast bewust kindvrij ook al 3 jaar bewust single en dus helemaal niet aan het daten. Maar ik denk ook wel es dat het behoorlijk lastig zou zijn als ik wel zal gaan daten ooit. Maar 20% van de mensen heeft geen kinderen, das een kleine vijver...
maandag 9 september 2019 om 08:16
Doornroosje75 schreef: ↑08-09-2019 20:53
Afgelopen maanden kwam het ineens erg dichtbij. Het had zomaar gekund dat de kids van mijn broer pleegzorg nodig zouden hebben. Het veroorzaakte zo'n innerlijk conflict met mezelf. Zou ik in staat en bereid zijn de komende vier of vijf jaar voor hen op te offeren? Eerlijk? Nee. Maar ik wil wél een tante zijn waar ze wat aan hebben. Het pleegouderschap lijkt voor nu niet nodig (gelukkig!). Het tante-schap wil ik serieus wel verder invullen. Ik moet bekennen: ik houd van die kids en ik vind het een fijn idee dat ik ze wat leuke, onbezorgde momenten heb kunnen bieden de afgelopen maanden.
Helaas herkenbaar voor mij. Hier ook 1 in de familie waarbij een en ander niet bepaald goed gaat. En ik heb er over nagedacht, wat als ze mij vragen? Wat als er 1 kind zou komen ipv beide? Wil ik dat? Nee, ik wil het niet. Maar of ik daadwerkelijk in zo'n situatie nee kan zeggen is de vraag. Want ik ben gek op die kinderen, maar alle dagen kinderen op mij heen? Nee, ik weet dat ik er flink aan onderdoor zou gaan.
Gelukkig is het nooit zo ver gekomen, maar het nadenken hierover veroorzaakt een innerlijk conflict. Omdat ik weet dat ik het niet zou willen, maar voel dat het eigenlijk wel zou moeten. Want je laat de kinderen toch niet in een vreemd gezin opgroeien ipv bij familie? We hebben tenslotte ruimte ervoor.
Ik hoop Doornroosje dat het bij je broer snel beter gaat.
maandag 9 september 2019 om 08:33
Haha, ik gebruik die zin echt heel vaak. We delen hem wel.Kissie30 schreef: ↑09-09-2019 08:11Hé! Dat is mijn zin! Zeg ik ook altijd
Ik ben momenteel naast bewust kindvrij ook al 3 jaar bewust single en dus helemaal niet aan het daten. Maar ik denk ook wel es dat het behoorlijk lastig zou zijn als ik wel zal gaan daten ooit. Maar 20% van de mensen heeft geen kinderen, das een kleine vijver...
Zelfde hier hoor, al een jaar of 5 single en ook niet aan het daten. Totaal geen behoefte aan momenteel merk ik. Ben vorig jaar september op een date geweest en dat was rampzalig genoeg om me voorlopig weer even te genezen van de online dates.
Ik vind het eigenlijk wel heerlijk zo. Lekker alles zelf bepalen. Het is ook een kleine vijver, een hele kleine. Twee jaar terug had ik een leuke gozer ontmoet in de stad, met een avondje uit. Hij wilde ook geen kids en we klikten echt enorm goed. Maar ja hij was een toerist die in Nice woonde dus dat ging hem niet worden.
Wel jammer want de klik was er zeker. Het is gewoon lastig om iemand te vinden, dat is het sowieso al, maar helemaal als je echt per se iemand wil zonder kinderwens of kinderen. Maar gelukkig vind ik het single leven grotendeels heerlijk dus ik mis het ook niets.
Ik ben heel goed in alleen zijn en mezelf vermaken.
maandag 9 september 2019 om 08:37
Even tussendoor, op FB een artikel van De Gelderlander:
"Als u een kind minder neemt, kunt u dertig keer per jaar heen-en-weer vliegen van Schiphol naar Parijs."
'Een kind minder heeft meer effect op het klimaat dan een leven lang vegetarisch eten.'
De moeders buitelen over elkaar om hun verontwaardiging te uiten in de reacties
Vooral de opmerking dat je geen kinderen néémt, maar dat je die krijgt als je geluk hebt zie ik vaak langs komen.
In ieder geval hoef ik me dus niet schuldig te voelen dat ik dit jaar alweer vier keer op en neer ben gevlogen, al was het niet naar Parijs. Geen kinderen én vegetariër. Misschien mag ik wel veertig keer per jaar
"Als u een kind minder neemt, kunt u dertig keer per jaar heen-en-weer vliegen van Schiphol naar Parijs."
'Een kind minder heeft meer effect op het klimaat dan een leven lang vegetarisch eten.'
De moeders buitelen over elkaar om hun verontwaardiging te uiten in de reacties
Vooral de opmerking dat je geen kinderen néémt, maar dat je die krijgt als je geluk hebt zie ik vaak langs komen.
In ieder geval hoef ik me dus niet schuldig te voelen dat ik dit jaar alweer vier keer op en neer ben gevlogen, al was het niet naar Parijs. Geen kinderen én vegetariër. Misschien mag ik wel veertig keer per jaar
maandag 9 september 2019 om 08:39
Hier in de buurt is een initiatief waarbij gezinnen worden gevraagd om af en toe (1x per week) iets te ondernemen met één of 2 kinderen, om de moeders/ouders even wat lucht te geven. Een middag knutselen, spelen met de eigen kinderen, even 1:1 aandacht. Het zijn dus wel gezinnen die het nodig hebben, niet de ouders van Yorrick die naar een borrel moeten van Ernst-Jan zijn werk en een gratis oppas zoeken, zeg maar.
Ik ga me niet iedere week vastleggen (doe al wekelijks vrijwilligerswerk) maar heb aangegeven dat het me wel leuk lijkt om 1 keer per maand samen met 1 of 2 kinderen een speurtocht te doen in het bos, te knutselen, naar een natuureducatiecentrum hier in de buurt, of naar een gratis activiteit in het buurthuis te gaan.
Het feit dat ik zelf geen kinderen heb en wil was geen probleem, en ook niet dat ik niet veel heb met jonge kinderen.
Binnenkort ga ik kennismaken met de organisator, en horen wat de mogelijkheden zijn.
Ik ga me niet iedere week vastleggen (doe al wekelijks vrijwilligerswerk) maar heb aangegeven dat het me wel leuk lijkt om 1 keer per maand samen met 1 of 2 kinderen een speurtocht te doen in het bos, te knutselen, naar een natuureducatiecentrum hier in de buurt, of naar een gratis activiteit in het buurthuis te gaan.
Het feit dat ik zelf geen kinderen heb en wil was geen probleem, en ook niet dat ik niet veel heb met jonge kinderen.
Binnenkort ga ik kennismaken met de organisator, en horen wat de mogelijkheden zijn.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 9 september 2019 om 09:24
Zo te horen kun jij net als ik ook een boek schrijven over alle perikelen en abnormaliteiten in datinglandMadrid87 schreef: ↑09-09-2019 08:33Haha, ik gebruik die zin echt heel vaak. We delen hem wel.
Zelfde hier hoor, al een jaar of 5 single en ook niet aan het daten. Totaal geen behoefte aan momenteel merk ik. Ben vorig jaar september op een date geweest en dat was rampzalig genoeg om me voorlopig weer even te genezen van de online dates.
Ik vind het eigenlijk wel heerlijk zo. Lekker alles zelf bepalen. Het is ook een kleine vijver, een hele kleine. Twee jaar terug had ik een leuke gozer ontmoet in de stad, met een avondje uit. Hij wilde ook geen kids en we klikten echt enorm goed. Maar ja hij was een toerist die in Nice woonde dus dat ging hem niet worden.
Wel jammer want de klik was er zeker. Het is gewoon lastig om iemand te vinden, dat is het sowieso al, maar helemaal als je echt per se iemand wil zonder kinderwens of kinderen. Maar gelukkig vind ik het single leven grotendeels heerlijk dus ik mis het ook niets.
Ik ben heel goed in alleen zijn en mezelf vermaken.
Ik stond gister op een braderie en de man die naast me stond had binnen 5 minuten al gedeeld dat ie gescheiden was (hint hint)
En als ik dan vertel dat ik bewust geen man en kind wil, lijken ze het alleen maar interessanter te vinden. Had ik laatst ook al met een mannelijke collega, bere interessant vond ie het allemaal
Maar ik zie een man (net als een kind) niet als een aanvulling in mijn leven op dit moment. Ik heb zelfs het gevoel dat een relatie me zou remmen in alles wat ik momenteel doe en ontdek, al was het alleen maar omdat een relatie ook zoveel tijd in beslag neemt. Hé relaties en kids hebben best veel gemeen eigenlijk
maandag 9 september 2019 om 09:28
Hahaha! Dit is natuurlijk wél echt ontzettend waar! Kinderen (mensen) zijn slecht voor onze planeet. Maar het is een giga taboe om daar over te beginnen. In al die items over het klimaat gaat het over allerlei maatregelen, maar nooit over kinderminderen.Rookgordijn1 schreef: ↑09-09-2019 08:37Even tussendoor, op FB een artikel van De Gelderlander:
"Als u een kind minder neemt, kunt u dertig keer per jaar heen-en-weer vliegen van Schiphol naar Parijs."
'Een kind minder heeft meer effect op het klimaat dan een leven lang vegetarisch eten.'
De moeders buitelen over elkaar om hun verontwaardiging te uiten in de reacties
Vooral de opmerking dat je geen kinderen néémt, maar dat je die krijgt als je geluk hebt zie ik vaak langs komen.
In ieder geval hoef ik me dus niet schuldig te voelen dat ik dit jaar alweer vier keer op en neer ben gevlogen, al was het niet naar Parijs. Geen kinderen én vegetariër. Misschien mag ik wel veertig keer per jaar
maandag 9 september 2019 om 09:44
Ik vind kinderen wel leuk, maar ik wil geen moeder zijn en een full time gezinsleven hebben.
Als de kinderen er zijn ben ik de opvoeder, verzorger, vertrouweling, speelkamaraad. En als ze er niet zijn ben ik niet met ze bezig, dan heb ik mijn kinderloze leven met mijn vriend.
Ik ervaar het als een leuke onverwachte plotwending in mijn leven. Ben blij dat ik deze optie niet op voorhand heb uitgesloten.
maandag 9 september 2019 om 10:17
Pleegzorg. Tja, ik heb ooit wel eens gezegd, dat zoiets mij misschien nog wel iets zou lijken. Maar ik denk niet dat ik echt geschikt voor ben. Zo'n vrijwilligersgebeuren dat je een dagje met een kind optrekt, lijkt mij nog best wel leuk. Misschien ooit. Het lastige van vrijwilligerswerk is, dat je je zo vast moet leggen.
Ik ben het er wel mee eens dat verliefdheid meer afhangt van chemie dan van verstand, maar ik ben wel van mening dat je als je verliefd ben, best nog rationeel kunt nadenken.
Dus niet een relatie aangaan met iemand die al een relatie heeft of niet met diegene die al een kind heeft of een kinderwens heeft. Maar ik kan mij ook wel voorstellen dat dit deels aan je leeftijd/karakter ligt. Dus dat je sneller denkt; het loopt wel los. Bijvoorbeeld als je jong bent en één van de twee (nu) geen kinderen wil.
Vriend wilde geen kinderen en aan het begin van onze relatie maakte hij een opmerking die je zou kunnen interpreteren als; ik wil ze toch wel. Gelukkig heb ik om opheldering gevraagd, maar ik zat even te balen over het feit dat ik het nu alsnog uit zou moeten maken.
Ik ben het er wel mee eens dat verliefdheid meer afhangt van chemie dan van verstand, maar ik ben wel van mening dat je als je verliefd ben, best nog rationeel kunt nadenken.
Dus niet een relatie aangaan met iemand die al een relatie heeft of niet met diegene die al een kind heeft of een kinderwens heeft. Maar ik kan mij ook wel voorstellen dat dit deels aan je leeftijd/karakter ligt. Dus dat je sneller denkt; het loopt wel los. Bijvoorbeeld als je jong bent en één van de twee (nu) geen kinderen wil.
Vriend wilde geen kinderen en aan het begin van onze relatie maakte hij een opmerking die je zou kunnen interpreteren als; ik wil ze toch wel. Gelukkig heb ik om opheldering gevraagd, maar ik zat even te balen over het feit dat ik het nu alsnog uit zou moeten maken.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 9 september 2019 om 10:33
Geweldig artikel! https://www.gelderlander.nl/wetenschap/ ... ebook.com/Rookgordijn1 schreef: ↑09-09-2019 08:37Even tussendoor, op FB een artikel van De Gelderlander:
"Als u een kind minder neemt, kunt u dertig keer per jaar heen-en-weer vliegen van Schiphol naar Parijs."
'Een kind minder heeft meer effect op het klimaat dan een leven lang vegetarisch eten.'
De moeders buitelen over elkaar om hun verontwaardiging te uiten in de reacties
Vooral de opmerking dat je geen kinderen néémt, maar dat je die krijgt als je geluk hebt zie ik vaak langs komen.
In ieder geval hoef ik me dus niet schuldig te voelen dat ik dit jaar alweer vier keer op en neer ben gevlogen, al was het niet naar Parijs. Geen kinderen én vegetariër. Misschien mag ik wel veertig keer per jaar
Vooral dit stukje:
Als u een kind minder neemt, kunt u dertig keer per jaar heen-en-weer vliegen van Schiphol naar Parijs. Dan nóg wordt het klimaat minder belast dan wanneer u zo’n kleine rups op de wereld zet. Alle onderzoeken ten spijt, in de media gaat het veel vaker over vliegschaamte en vegaburgers dan over kinderen. Logisch: kinderen liggen gevoelig. We zijn al snel op onze ongesteriliseerde pik getrapt zodra het onderwerp ter sprake komt
maandag 9 september 2019 om 11:59
Wat een goed artikel in de Gelderlander. Toen ik het las wíst ik dat het geschreven was door een man. Een moeder zou dit niet geschreven kunnen hebben.
Ha, als iemand het nu nog waagt om commentaar te leveren over het feit dat kindervrijen gemiddeld genomen wat vaker vliegen, sla ik hun om de oren met dit artikel!
Ha, als iemand het nu nog waagt om commentaar te leveren over het feit dat kindervrijen gemiddeld genomen wat vaker vliegen, sla ik hun om de oren met dit artikel!
dinsdag 10 september 2019 om 13:00
Desondanks probeer ik toch niet te veel te vliegen. Geen idee waarom, na mij de zondvloed zou ik kunnen denken. Ik rij weinig auto, eet geen vlees, zet de verwarming een tandje lager, zonnepanelen, ALLES. Om geen schuldgevoel te hebben, I guess.Blijenvrij schreef: ↑09-09-2019 11:59Wat een goed artikel in de Gelderlander. Toen ik het las wíst ik dat het geschreven was door een man. Een moeder zou dit niet geschreven kunnen hebben.
Ha, als iemand het nu nog waagt om commentaar te leveren over het feit dat kindervrijen gemiddeld genomen wat vaker vliegen, sla ik hun om de oren met dit artikel!
Ik kan me dan ook helemaal kapot ergeren aan gezinnen die doen alsof er nog 8 wereldbollen zijn en overal heenvliegen met z'n allen, een te grote auto rijden, niet zuinig zijn op spullen en eten wegflikkeren. Ik doe dit voor jullie kinderen, denk ik dan! Doe zelf ook es wat?
woensdag 11 september 2019 om 08:27
Luistervink, wij/ik zijn ook bewust van het milieu en zo. Ik geloof niet dat ik dit speciaal doe voor de volgende generatie. Ik doe dat puur omdat ik mij daar zelf prettig bij voel en profijt van heb. Want ik met een beetje mazzel loop ik ook nog 40 jaar rond op deze planeet. Voor mij is het bewust leven geen opgave, omdat ik er, in mijn optiek, niets voor hoef te laten. Dat maakt het wel makkelijker.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 11 september 2019 om 08:34
Ik snap je. Ik erger me daar ook aan. Al doe ik het niet voor hun kinderen maar voor de natuur en de dieren. Hoe het met de mensheid afloopt vind ik niet zo relevant, zolang we de natuur maar niet meeslepen naar de afgrond. En dat doen we helaas wel.Luistervink schreef: ↑10-09-2019 13:00Desondanks probeer ik toch niet te veel te vliegen. Geen idee waarom, na mij de zondvloed zou ik kunnen denken. Ik rij weinig auto, eet geen vlees, zet de verwarming een tandje lager, zonnepanelen, ALLES. Om geen schuldgevoel te hebben, I guess.
Ik kan me dan ook helemaal kapot ergeren aan gezinnen die doen alsof er nog 8 wereldbollen zijn en overal heenvliegen met z'n allen, een te grote auto rijden, niet zuinig zijn op spullen en eten wegflikkeren. Ik doe dit voor jullie kinderen, denk ik dan! Doe zelf ook es wat?
Ik heb geen rijbewijs en dus ook geen auto, al een jaar niet meer gevlogen, eet vegetarisch, zet de verwarming alleen aan als ik het echt koud heb en ik koop bewust zo min mogelijk rommel. Dus ja ik vind dat ik wel bewust leef, maar dat doe ik voor de planeet, niet per se voor de kinderen van dat soort ouders.
Veel mensen denken er ook gewoon niet over na. Struisvogelpolitiek. Sprak er laatst een op mijn werk ook, die beweerde dat het allemaal wel meeviel en dat het wel los zou lopen. Dat zijn 12 jarige dochter heus geen last zou krijgen van de klimaatverandering en dat het pas over 100 jaar echt problematisch zou worden. Hoe dom ben je dan? Het is gewoon wetenschappelijk bewezen dat het elk jaar warmer wordt en een stijging van 2 graden globaal al rampzalige gevolgen heeft voor de natuur.
De oceanen zijn ook een enorm probleem, als het leven daar uitsterft houdt het voor ons ook op. Daarom eet ik dus ook al een tijd bewust geen vis meer.
Ik vind dat soort mensen echt enorm irritant. Doe je ogen eens open, denk ik dan.
Mijn broer en schoonzusje krijgen dus hun eerste kind straks, ik vrees voor dat kind dat hij of zij wel degelijk last gaat hebben van de klimaatproblemen. Ik zou in deze tijd al geen kind meer willen. Vind het er de tijd gewoon niet voor met al die ellende overal.
woensdag 11 september 2019 om 08:38
Voor mij is bewuster leven inderdaad ook geen opgave, dus het feit dat geen kind krijgen toevallig ook nog eens goed is voor het milieu is vooral mazzel. Toch heb ik voor het eerst in mijn leven een grote vliegreis gepland staan en ik voel me daar eigenlijk helemaal niet prettig bij.dianaf schreef: ↑11-09-2019 08:27Luistervink, wij/ik zijn ook bewust van het milieu en zo. Ik geloof niet dat ik dit speciaal doe voor de volgende generatie. Ik doe dat puur omdat ik mij daar zelf prettig bij voel en profijt van heb. Want ik met een beetje mazzel loop ik ook nog 40 jaar rond op deze planeet. Voor mij is het bewust leven geen opgave, omdat ik er, in mijn optiek, niets voor hoef te laten. Dat maakt het wel makkelijker.
Van kindvrijen kan ik me nog voorstellen dat je het toch voor jezelf kan verantwoorden als je een vervuilende hobby hebt, omdat je compenseert door geen kinderen te hebben. Maar hoe kunnen ouders zo'n levensstijl goedpraten voor zichzelf en hun kinderen? Ik kan daar niet bij.
woensdag 11 september 2019 om 08:54
Luistervink schreef: ↑10-09-2019 13:00Desondanks probeer ik toch niet te veel te vliegen. Geen idee waarom, na mij de zondvloed zou ik kunnen denken. Ik rij weinig auto, eet geen vlees, zet de verwarming een tandje lager, zonnepanelen, ALLES. Om geen schuldgevoel te hebben, I guess.
Ik kan me dan ook helemaal kapot ergeren aan gezinnen die doen alsof er nog 8 wereldbollen zijn en overal heenvliegen met z'n allen, een te grote auto rijden, niet zuinig zijn op spullen en eten wegflikkeren. Ik doe dit voor jullie kinderen, denk ik dan! Doe zelf ook es wat?
Ik vlieg zo'n 1 á 2 keer per jaar. Zo langzamerhand ga ik mij daar schuldig over voelen. Ik merk bij een deel van de mensen veel bewustwording. Er veranderd zeker wat, maar alle veranderingen gaan langzaam. Misschien te langzaam.
Dat stuk in de Gelderlander zou op een zaterdag in alle kranten moeten staan, zodat bewustwording op gang komt. Los van de reactie van mensen die menen dat ze overal recht op hebben, komt er dan weer een reactie dat er te weinig mensen in Nederland bij komen. Hoe erg is dat, denk ik dan? Oke, ik snap best dat een en ander gevolgen heeft, maar we zijn met ontzettend veel mensen. Toen ik op school zat werd ons geleerd dat Nederland 14 miljoen inwoners had, inmiddels zijn het er 17 miljoen! En het stijgt maar door. Dat kan natuurlijk niet altijd door gaan.
Ik ben zeker niet voor 1 kindpolitiek zoals dat in China was, maar er is wel wat voor te zeggen.
Het is een extreem voorbeeld, maar ik ken iemand die maar liefst 8 x in het jaar een reisje met vliegtuig naar het buitenland maakt. Want het is zo goedkoop, ze is daar trots op en voelt zich absoluut niet schuldig. Ze is niet kindvrij trouwens.
woensdag 11 september 2019 om 09:12
Aan de ene kant wil ik graag veel van de wereld zien, aan de andere kant is dat ook niet zo goed voor de wereld. Aan de ene kant brengt toerisme goede dingen in arme gebieden (baantjes waar weinig opleiding voor nodig is, geld van buiten de gemeenschap), aan de andere kant brengt het slechte dingen (hoger verbruik water/electra, meer afval).Luistervink schreef: ↑11-09-2019 08:38Voor mij is bewuster leven inderdaad ook geen opgave, dus het feit dat geen kind krijgen toevallig ook nog eens goed is voor het milieu is vooral mazzel. Toch heb ik voor het eerst in mijn leven een grote vliegreis gepland staan en ik voel me daar eigenlijk helemaal niet prettig bij.
Van kindvrijen kan ik me nog voorstellen dat je het toch voor jezelf kan verantwoorden als je een vervuilende hobby hebt, omdat je compenseert door geen kinderen te hebben. Maar hoe kunnen ouders zo'n levensstijl goedpraten voor zichzelf en hun kinderen? Ik kan daar niet bij.
Het is een balans die je moet vinden. Soms is het makkelijker om over dat soort dingen niet na te denken, maar ja, je bent nu eenmaal zo of niet.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
