
Borstvoeding: ik zit er een beetje doorheen. Tips?

zondag 24 mei 2020 om 08:44
Hoi,
3 weken geleden ben ik bevallen van een heel mooi meisje, 4 weken te vroeg.
Op dit moment zoek ik wat steun en antwoorden bij het borstvoeden. Iets wat me tot nu toe zwaar valt. Maar ik vind het zo fijn voor mijn meisje dat ze die geborgenheid en troost in de bv kan vinden, daarom wil ik doorzetten met evt wat aanpassingen.
Ik vind het helemaal niet die magische ervaring die ik verwacht had en ervaar het eerder als een gevangenis.
In eerste instantie kreeg ze de melk niet zelfstandig op gang, waardoor we de kraamweek doorgebracht hebben in een cyclus van proberen te voeden, kolven, vingervoeden. Iets dat 1,5 uur per rondje in beslag nam.
Toen schoot mijn productie omhoog, had voldoende om de hele straat te voeden. Vanaf dat moment is ze eigenlijk volledig aan de borst en hebben we de kolf weggebracht.
Ik voel me best schuldig dat ik er nog steeds geen fijn gevoel bij heb.
Waar dat door komt: pijnlijke borsten, pijnlijke toeschietreflexen. Baby heeft heel veel kramp, melk opgeven, winderigheid, en huilt soms uuuuuren achter elkaar en werkelijk niks helpt. Dan wil ze alleen maar drinken drinken drinken. Dan voelt het echt alsof ze mijn borsten mishandelt. Maar het is de enige manier om haar rustiger te krijgen.
Mijn man en ik hebben haar op de slaapkamer in een cosleeper. Dus we zijn beiden wakker als zij wil eten, ze is een pittige tante. En momenteel doet ze per borst 20 tot 25 minuten. Als ze elke 2 uur wil eten, wat vaak zo is op rustige nachten, dan blijven er dus blokjes van 1 uur slapen per keer over. We slapen beiden nu niet meer dan 1-3 uur per nacht. En overdag lukt het smiddags soms om er nog 1 uurtje bij te pakken.
Hoe normaal is het dat het zo loopt? Dit gaat mij in elk geval opbreken als dit nog weken tot maanden zo doorgaat.
Ik zit er gewoon doorheen en merk een stressreactie bij mezelf bij ieder huiltje omdat ik dan denk: neeeee niet weer borstvoeden! Nu ben ik weer bang dat ik daardoor de productie ga belemmeren. Ik heb enorm last van kraamtranen gehad en merk nog steeds dat ik mentaal niet veel kan hebben. Veel huilen, moeheid, stress, en zelfs gedachten over dat ik haar niet kan geven wat ze nodig heeft, de band kwijtraken e.d. Het verbetert, maar op bv vlak niet.
Maar dan oplossingen?
Ik zou graag willen kunnen afwisselen met mijn man. Even niet de enige zijn die haar voortdurend aan mijn lijf gekluisterd heeft. Maar als je kolft kun je in mijn ogen net zo goed de baby aanleggen? Dan moet je er toch uit voor kolven. En wanneer kolf je dan zonder haar eten op dat moment af te pakken? Hoe lang kunnen je borsten zonder kolven of voeden snachts?
Flesvoeding zou een optie kunnen zijn. Maar ben bang dat de krampen daarmee nog erger worden. En als ik genoeg melk heb, waarom zou ik haar die geborgenheid afpakken?
Wie kan hier wat zinnigs in zeggen, adviseren? Iets waarmee ik wat meer balans kan creeeren voor mij en mijn man?
3 weken geleden ben ik bevallen van een heel mooi meisje, 4 weken te vroeg.
Op dit moment zoek ik wat steun en antwoorden bij het borstvoeden. Iets wat me tot nu toe zwaar valt. Maar ik vind het zo fijn voor mijn meisje dat ze die geborgenheid en troost in de bv kan vinden, daarom wil ik doorzetten met evt wat aanpassingen.
Ik vind het helemaal niet die magische ervaring die ik verwacht had en ervaar het eerder als een gevangenis.
In eerste instantie kreeg ze de melk niet zelfstandig op gang, waardoor we de kraamweek doorgebracht hebben in een cyclus van proberen te voeden, kolven, vingervoeden. Iets dat 1,5 uur per rondje in beslag nam.
Toen schoot mijn productie omhoog, had voldoende om de hele straat te voeden. Vanaf dat moment is ze eigenlijk volledig aan de borst en hebben we de kolf weggebracht.
Ik voel me best schuldig dat ik er nog steeds geen fijn gevoel bij heb.
Waar dat door komt: pijnlijke borsten, pijnlijke toeschietreflexen. Baby heeft heel veel kramp, melk opgeven, winderigheid, en huilt soms uuuuuren achter elkaar en werkelijk niks helpt. Dan wil ze alleen maar drinken drinken drinken. Dan voelt het echt alsof ze mijn borsten mishandelt. Maar het is de enige manier om haar rustiger te krijgen.
Mijn man en ik hebben haar op de slaapkamer in een cosleeper. Dus we zijn beiden wakker als zij wil eten, ze is een pittige tante. En momenteel doet ze per borst 20 tot 25 minuten. Als ze elke 2 uur wil eten, wat vaak zo is op rustige nachten, dan blijven er dus blokjes van 1 uur slapen per keer over. We slapen beiden nu niet meer dan 1-3 uur per nacht. En overdag lukt het smiddags soms om er nog 1 uurtje bij te pakken.
Hoe normaal is het dat het zo loopt? Dit gaat mij in elk geval opbreken als dit nog weken tot maanden zo doorgaat.
Ik zit er gewoon doorheen en merk een stressreactie bij mezelf bij ieder huiltje omdat ik dan denk: neeeee niet weer borstvoeden! Nu ben ik weer bang dat ik daardoor de productie ga belemmeren. Ik heb enorm last van kraamtranen gehad en merk nog steeds dat ik mentaal niet veel kan hebben. Veel huilen, moeheid, stress, en zelfs gedachten over dat ik haar niet kan geven wat ze nodig heeft, de band kwijtraken e.d. Het verbetert, maar op bv vlak niet.
Maar dan oplossingen?
Ik zou graag willen kunnen afwisselen met mijn man. Even niet de enige zijn die haar voortdurend aan mijn lijf gekluisterd heeft. Maar als je kolft kun je in mijn ogen net zo goed de baby aanleggen? Dan moet je er toch uit voor kolven. En wanneer kolf je dan zonder haar eten op dat moment af te pakken? Hoe lang kunnen je borsten zonder kolven of voeden snachts?
Flesvoeding zou een optie kunnen zijn. Maar ben bang dat de krampen daarmee nog erger worden. En als ik genoeg melk heb, waarom zou ik haar die geborgenheid afpakken?
Wie kan hier wat zinnigs in zeggen, adviseren? Iets waarmee ik wat meer balans kan creeeren voor mij en mijn man?
zondag 24 mei 2020 om 10:07
Geen idee. Niemand in mijn omgeving heeft gepusht. Iedereen om me heen zei, doe toch lekker de fles. Vooraf dacht ik, ik probeer het en anders de fles. Prima. Maar eenmaal pas bevallen en de hormonen... geen idee wat me overkwam. Er kwam een enorm instinct in me naar boven.
zondag 24 mei 2020 om 10:11
Ik heb drie kinderen. De eerste keer borstvoeding was een ramp. Heb vijf weken fulltime gekolft en toen gestopt. Vijf weken te lang achteraf, ik zat er totaal doorheen en van een intiem moment met kind was in de verste verte geen sprake meer van. Ik huilde de hele voeding door, was boos (ook vaak op baby) en enorm teleurgesteld. Toen ik was gestopt en de druk van de bv er af was werd ik eindelijk de leuke moeder die ik wilde zijn en daardoor werd het juist toen pas fijn om te voeden. God wat een opluchting was dat.
Mijn tweede heb ik 5 maanden bv gegeven. Dat ging al beter, hoewel ik het nog altijd echt een gevangenis vond tov fles. Mijn derde acht maanden. Met name bij de laatste heb ik gemerkt hoe anders het ook kan. En dat het dus simpelweg ook kan zijn dat het met de ene baby niet lukt en met de ander wel. Het ligt dus niet aan jou dat andere vrouwen het zo zalig vinden en jij niet!
Mijn derde hapte makkelijk aan en was gewoon tevreden op een voeding. Ging dan echt een aantal uur slapen, s nachts soms wel 4-5 uur achter elkaar! Ik kon wel janken van geluk, want mijn andere twee kinderen kwamen altijd elke 2 uur, ook 's nachts en ook nog na 5 maanden. Dan pas merk je wat slaaptekort doet..
Omdat ik na de eerste wist dat ik over mijn grenzen heen ga om de bv te willen laten slagen, heb ik mezelf en mijn omgeving trouwens een paar 'richtlijnen' gegeven:
- Als ik meerdere keren per dag jankend of boos bv geef (van frustratie) dan moest mijn vriend mij daar op wijzen.
- Meteen een LK inschakelen als het niet lekker loopt. Niet eerst zelf nog een paar weken proberen.
- Als ik het gevoel heb te willen stoppen, dan nog drie dagen proberen. Blijft dat gevoel, dan is het geen bevlieging en dan dus ook echt stoppen. En nee, dan hoef je niet al álles geprobeerd te hebben. Elke reden is prima, ook 'geen zijn meer'.
- Niet meer zo spastisch doen over een keer kv tussendoor.
- Bv (en fles ook trouwens) volledig op verzoek, alle mensen die piepen over verwennen etc links laten liggen.
- Elke dag die je gegeven hebt is in the pocket, maar schept geen verwachting tav de toekomst. Stel jezelf geen termijn om perse de 3/6/12 maanden te willen halen.
Voor mij waren die richtlijnen heel prettig, vooral mijn eigen toestemming om ook te mogen stoppen.
Mijn tweede heb ik 5 maanden bv gegeven. Dat ging al beter, hoewel ik het nog altijd echt een gevangenis vond tov fles. Mijn derde acht maanden. Met name bij de laatste heb ik gemerkt hoe anders het ook kan. En dat het dus simpelweg ook kan zijn dat het met de ene baby niet lukt en met de ander wel. Het ligt dus niet aan jou dat andere vrouwen het zo zalig vinden en jij niet!
Mijn derde hapte makkelijk aan en was gewoon tevreden op een voeding. Ging dan echt een aantal uur slapen, s nachts soms wel 4-5 uur achter elkaar! Ik kon wel janken van geluk, want mijn andere twee kinderen kwamen altijd elke 2 uur, ook 's nachts en ook nog na 5 maanden. Dan pas merk je wat slaaptekort doet..
Omdat ik na de eerste wist dat ik over mijn grenzen heen ga om de bv te willen laten slagen, heb ik mezelf en mijn omgeving trouwens een paar 'richtlijnen' gegeven:
- Als ik meerdere keren per dag jankend of boos bv geef (van frustratie) dan moest mijn vriend mij daar op wijzen.
- Meteen een LK inschakelen als het niet lekker loopt. Niet eerst zelf nog een paar weken proberen.
- Als ik het gevoel heb te willen stoppen, dan nog drie dagen proberen. Blijft dat gevoel, dan is het geen bevlieging en dan dus ook echt stoppen. En nee, dan hoef je niet al álles geprobeerd te hebben. Elke reden is prima, ook 'geen zijn meer'.
- Niet meer zo spastisch doen over een keer kv tussendoor.
- Bv (en fles ook trouwens) volledig op verzoek, alle mensen die piepen over verwennen etc links laten liggen.
- Elke dag die je gegeven hebt is in the pocket, maar schept geen verwachting tav de toekomst. Stel jezelf geen termijn om perse de 3/6/12 maanden te willen halen.
Voor mij waren die richtlijnen heel prettig, vooral mijn eigen toestemming om ook te mogen stoppen.
zondag 24 mei 2020 om 10:15
Tip van mijn consultatie arts destijds: als je doet waarvan jij voelt dat het goed is voor je kindje en jou, dan doe je het hartstikke goed!
Of dat nou bv, fv of gekolfde melk is, je kunt je kindje voeden en toch geborgenheid geven. Lekker knuffelen en voeden met fles. Wandelen in draagdoek zodat ze lekker dicht tegen je aan slaapt. Of papa met draagdoek laten wandelen zodat jij even kunt slapen.
Geborgenheid zit in zoveel meer dan een tepel!
En oja, zelf vond ik de 1e 3 weken het allerzwaarst. Daarna begon het hebben van een baby wat te wennen.
Of dat nou bv, fv of gekolfde melk is, je kunt je kindje voeden en toch geborgenheid geven. Lekker knuffelen en voeden met fles. Wandelen in draagdoek zodat ze lekker dicht tegen je aan slaapt. Of papa met draagdoek laten wandelen zodat jij even kunt slapen.
Geborgenheid zit in zoveel meer dan een tepel!
En oja, zelf vond ik de 1e 3 weken het allerzwaarst. Daarna begon het hebben van een baby wat te wennen.
She was brave and strong and broken, all at once.
zondag 24 mei 2020 om 10:15
Laat een lactatiekundige langskomen. Zeker als je veel productie hebt kan het zijn dat je kindje vaak komt omdat ie overloopt van de melk. Dan is liggen echt rot wat dat stroomt de melk heel zuur weer terug. Dat lijkt dus op reflux.
Ik heb dit bij de eerste gehad en heb na week 6 alleen nog maar blokvoeding gegeven. En dat herhaald bij kind twee en drie. Als ik netjes wisselde van borst “zoals het hoort” dan verzopen mijn kinderen
En dan wilden ze dus 24 uur per dag aan de borst om dat vervelende gevoel weg te laten gaan. Meer drinken, meer overstromen, en dat herhalen. Voeden volgens een ander schema (in overleg met de LK) gaf echt de rust en onze slaap terug.
En ik ben ook 3 keer overgestapt op de fles en dat is ook heel fijn geborgen en veilig hoor
Maar voordat je wat dan ook besluit, vraag een LK, een goede kijkt naar jouw situatie en kan je ook advies geven met stoppen (zodat je geen borstontsteking krijgt bijvoorbeeld) de
Ik heb dit bij de eerste gehad en heb na week 6 alleen nog maar blokvoeding gegeven. En dat herhaald bij kind twee en drie. Als ik netjes wisselde van borst “zoals het hoort” dan verzopen mijn kinderen

En dan wilden ze dus 24 uur per dag aan de borst om dat vervelende gevoel weg te laten gaan. Meer drinken, meer overstromen, en dat herhalen. Voeden volgens een ander schema (in overleg met de LK) gaf echt de rust en onze slaap terug.
En ik ben ook 3 keer overgestapt op de fles en dat is ook heel fijn geborgen en veilig hoor

Maar voordat je wat dan ook besluit, vraag een LK, een goede kijkt naar jouw situatie en kan je ook advies geven met stoppen (zodat je geen borstontsteking krijgt bijvoorbeeld) de
jamaarhoe wijzigde dit bericht op 24-05-2020 10:19
15.16% gewijzigd
Een zebra is geen paard met strepen
zondag 24 mei 2020 om 10:16
Dit! Ik was in het begin ook te soepel, baby bleef maar “drinken”. Op advies van de kraamhulp liet ik haar maximaal 20 minuten aan een borst drinken, daarna koppelde ik haar af. Zodra ik zag dat ze niet aan het drinken was dan koppelde ik haar af en legde ik haar in de cosleeper. Vaak had ze dan nog wel zuigbehoefte, ik heb uren met mijn pink in haar mond gezeten. Maar ik kon dan wel slapen, met mijn hand in de cosleeper. En zij was veilig en kon niet onder het dekbed belanden. Voor mijn borsten ook veel prettiger dat ze niet meer gebruikt werden als speen.reckless schreef: ↑24-05-2020 09:43Mijn baby begon op een gegeven moment te sabbelen ipv drinken. Ik had dat niet direct door, als ze Volop drinken ziet het er anders uit, de kaken gaan verder ‘open’. Lactatiekundige leerde me hem de keuze te geven: gaan drinken (zelf wat mee masseren zodat er ook melk kwam) en niet drinken? Van de borst afkoppelen! Ik moest wat strenger zijn vond ze. Dat hielp enorm!
Wow, wat zie jij er vandaag geweldig uit!
zondag 24 mei 2020 om 10:18
Wat mij enorm heeft geholpen is om veilig samen te gaan slapen
Op www.samenslapen.nl Kan je veel informatie vinden hoe je dit veilig kan doen. Zodat je de baby niet meer onder je dekbed uit hoeft te vissen. Slapen op een Aankleedkussen is niet veilig!!
Mijn dochter was een huil baby en huilde minstens 12 uur per etmaal door het samen slapen kon zij drinken naar behoefte en hoefde ik niet meer bang te zijn om in slaap te vallen. Hierdoor kon ik heel wat meer uurtjes slaap pakken.
Daarnaast heeft mijn man de eerste paar maanden in de logeerkamer geslapen. Heel ongezellig maar hierdoor was hij wel fit. Op zijn vrije dagen nam hij dochter mee naar beneden. En ook in de avond had hij haar bij zich en legde haar bij mij wanneer ze weer wilde drinken.
Ik lees veel tips over kolven. Ik denk dat als je borstvoeding wilt blijven geven je dit nu niet moet doen. Je bent erg gevoelig voor overproductie wanneer er gekolft wordt loop je het risico dat je nog meer melk gaat geven waardoor live voeden bijna onmogelijk wordt. Vraag en aanbod ligt nu niet gelijk , wanneer je baby alleen live drinkt gaat dit wel weer gelijk trekken. Ik kon de eerste weken niet live voeden en vond de borstvoeding vreselijk. Echter vond ik het na een paar maanden wel fantastisch en heerlijk om mijn bed niet uit te hoeven en lekker samen uit te slapen.
De eerste periode is echt investeren maar de periode erna vind ik het echt veel makkelijker en luier dan de fles haha!!
Maar vooral kies voor wat goed voelt. Als je om welke reden niet wilt stoppen schakel een lactatiekundige in let op IBCLC keurmerk. (Dan is er sprake van een opleiding ipv een korte cursus.
Maar als je wel wilt stoppen is het ook echt ok. Echt doen wat voor jou ok voelt.
Op www.samenslapen.nl Kan je veel informatie vinden hoe je dit veilig kan doen. Zodat je de baby niet meer onder je dekbed uit hoeft te vissen. Slapen op een Aankleedkussen is niet veilig!!
Mijn dochter was een huil baby en huilde minstens 12 uur per etmaal door het samen slapen kon zij drinken naar behoefte en hoefde ik niet meer bang te zijn om in slaap te vallen. Hierdoor kon ik heel wat meer uurtjes slaap pakken.
Daarnaast heeft mijn man de eerste paar maanden in de logeerkamer geslapen. Heel ongezellig maar hierdoor was hij wel fit. Op zijn vrije dagen nam hij dochter mee naar beneden. En ook in de avond had hij haar bij zich en legde haar bij mij wanneer ze weer wilde drinken.
Ik lees veel tips over kolven. Ik denk dat als je borstvoeding wilt blijven geven je dit nu niet moet doen. Je bent erg gevoelig voor overproductie wanneer er gekolft wordt loop je het risico dat je nog meer melk gaat geven waardoor live voeden bijna onmogelijk wordt. Vraag en aanbod ligt nu niet gelijk , wanneer je baby alleen live drinkt gaat dit wel weer gelijk trekken. Ik kon de eerste weken niet live voeden en vond de borstvoeding vreselijk. Echter vond ik het na een paar maanden wel fantastisch en heerlijk om mijn bed niet uit te hoeven en lekker samen uit te slapen.
De eerste periode is echt investeren maar de periode erna vind ik het echt veel makkelijker en luier dan de fles haha!!
Maar vooral kies voor wat goed voelt. Als je om welke reden niet wilt stoppen schakel een lactatiekundige in let op IBCLC keurmerk. (Dan is er sprake van een opleiding ipv een korte cursus.
Maar als je wel wilt stoppen is het ook echt ok. Echt doen wat voor jou ok voelt.

zondag 24 mei 2020 om 10:39
Hier ook een borstvoeder. Gaat niet vanzelf inderdaad. Ik kan je de facebookpagina van LLL (la leche league) aanraden. Hier vind je veel gelijkgestemden en goede adviezen.
Verder lees ik dat het ook wel pijn doet (?). Google eens op Concorde houding.
En elke borstvoeding is er 1, dat houd ik mezelf nog steeds voor. Niet in lange termijnen denken, dat is gedoemd te mislukken weet ik uit ervaring....
Sterkte!!!
Verder lees ik dat het ook wel pijn doet (?). Google eens op Concorde houding.
En elke borstvoeding is er 1, dat houd ik mezelf nog steeds voor. Niet in lange termijnen denken, dat is gedoemd te mislukken weet ik uit ervaring....
Sterkte!!!

zondag 24 mei 2020 om 11:01
Drie weken is nog erg kort. Wedden dat je zometeen nog zo een half jaar moeiteloos voedt? En dat is echt deze moeite waard.
Nu lichamelijk niet altijd leuk, maar dat geeft toch niet? Deze periode ben je er toch alleen maar voor de baby.
Het went écht, lichamelijk! En anders idd misschien een keer een consult van een lactatie deskundige, kleine moeite en groot plezier. Gun dat jezelf en je baby.
Naar de dooddoener 'met flesvoeding worden ze ook groot' zou ik niet luisteren. Tuurlijk worden ze groot, op beide voedingen, maar denk niet dat dat het enige criterium moet zijn. Als je de keuze hebt is de gezondste optie, dus borstvoeding, wel een logische. Het langetermijn effect ervan is groot. Meestal merk je het niet, maar mocht er iets zijn met je kind kan het een groot verschil maken.
Veel succes en vooral heel veel plezier komende periode!
Nu lichamelijk niet altijd leuk, maar dat geeft toch niet? Deze periode ben je er toch alleen maar voor de baby.
Het went écht, lichamelijk! En anders idd misschien een keer een consult van een lactatie deskundige, kleine moeite en groot plezier. Gun dat jezelf en je baby.
Naar de dooddoener 'met flesvoeding worden ze ook groot' zou ik niet luisteren. Tuurlijk worden ze groot, op beide voedingen, maar denk niet dat dat het enige criterium moet zijn. Als je de keuze hebt is de gezondste optie, dus borstvoeding, wel een logische. Het langetermijn effect ervan is groot. Meestal merk je het niet, maar mocht er iets zijn met je kind kan het een groot verschil maken.
Veel succes en vooral heel veel plezier komende periode!
zondag 24 mei 2020 om 11:10
permis schreef: ↑24-05-2020 11:01Drie weken is nog erg kort. Wedden dat je zometeen nog zo een half jaar moeiteloos voedt? En dat is echt deze moeite waard.
Nu lichamelijk niet altijd leuk, maar dat geeft toch niet? Deze periode ben je er toch alleen maar voor de baby.
Het went écht, lichamelijk! En anders idd misschien een keer een consult van een lactatie deskundige, kleine moeite en groot plezier. Gun dat jezelf en je baby.
Naar de dooddoener 'met flesvoeding worden ze ook groot' zou ik niet luisteren. Tuurlijk worden ze groot, op beide voedingen, maar denk niet dat dat het enige criterium moet zijn. Als je de keuze hebt is de gezondste optie, dus borstvoeding, wel een logische. Het langetermijn effect ervan is groot. Meestal merk je het niet, maar mocht er iets zijn met je kind kan het een groot verschil maken.
Veel succes en vooral heel veel plezier komende periode!
Wat een onzin. Een baby heeft 2 dingen nodig : melk en liefde.
Die liefde geef je door te knuffelen, zingen, kletsen etc. Die melk hoeft echt niet uit een tiet te komen.
Liever zonder stress flesvoeding, dan met veel stress en tranen borstvoeding.
She was brave and strong and broken, all at once.
zondag 24 mei 2020 om 11:16
Borstvoeding geven vond ik de eerste weken echt aanpoten, vooral qua pijn. Weet ook nog toen de 2e er was en aangelegd werd ik meteen weer dacht: 'oh ja, zo hard zuigt een baby, auw'.
Maar elke week werd het beter/gemakkelijker. Na ongeveer 6 weken kwam bij beide voor mij het kantelpunt dat het echt fijn en knus werd en het ongemak helemaal weg. Niet dat het tot die tijd alleen kommer en kwel was hoor, maar het moet weer even wennen allemaal.
Smeer je tepels ook in met goede crème (hier in mijn omgeving kun je bij de apotheek tepelzalf kopen met geheim recept, die is echt fantastisch). Dan heb je echt minder pijn.
Maar elke week werd het beter/gemakkelijker. Na ongeveer 6 weken kwam bij beide voor mij het kantelpunt dat het echt fijn en knus werd en het ongemak helemaal weg. Niet dat het tot die tijd alleen kommer en kwel was hoor, maar het moet weer even wennen allemaal.
Smeer je tepels ook in met goede crème (hier in mijn omgeving kun je bij de apotheek tepelzalf kopen met geheim recept, die is echt fantastisch). Dan heb je echt minder pijn.
.
zondag 24 mei 2020 om 11:17
zondag 24 mei 2020 om 11:22
Ik heb heel lang borstvoeding gegeven, aan 3 kinderen. Maar bij de eerste vond ik het tot 6 weken heel zwaar. Hij wilde maar uit een borst drinken. Tot iemand van LLL tegen me zei dat ik het dan maar alleen met de favoriete borst moest proberen. Heb dat dan ook in totaal 36 maanden gedaan.
Ik denk dat een baby krijgen, en borstvoeding geven ontzettend geromantiseerd word....
Ga eens met een LLL deskundige praten. En wees wat minder streng voor jezelf!
Ik denk dat een baby krijgen, en borstvoeding geven ontzettend geromantiseerd word....
Ga eens met een LLL deskundige praten. En wees wat minder streng voor jezelf!

zondag 24 mei 2020 om 11:22
permis schreef: ↑24-05-2020 11:01Drie weken is nog erg kort. Wedden dat je zometeen nog zo een half jaar moeiteloos voedt? En dat is echt deze moeite waard.
Nu lichamelijk niet altijd leuk, maar dat geeft toch niet? Deze periode ben je er toch alleen maar voor de baby.
Het went écht, lichamelijk! En anders idd misschien een keer een consult van een lactatie deskundige, kleine moeite en groot plezier. Gun dat jezelf en je baby.
Naar de dooddoener 'met flesvoeding worden ze ook groot' zou ik niet luisteren. Tuurlijk worden ze groot, op beide voedingen, maar denk niet dat dat het enige criterium moet zijn. Als je de keuze hebt is de gezondste optie, dus borstvoeding, wel een logische. Het langetermijn effect ervan is groot. Meestal merk je het niet, maar mocht er iets zijn met je kind kan het een groot verschil maken.
Veel succes en vooral heel veel plezier komende periode!
Jij klinkt echt als mijn kraamverzorgster, verloskundige, lactatiedeskundige en het consultatiebureau van mijn jongste.
Alsof ik niet 100% een toegewijde moeder zou zijn en ik mijn kindje niet het allerbeste gunde als ik niet continu met die tepels in haar gezicht zat.
Vreselijk gestresst, vermoeid en onzeker raakte ik ervan.
zondag 24 mei 2020 om 11:23
Die eerste weken zijn zo zwaar, ik herken je worstelingen en het slaapgebrek. Het wordt echt makkelijker na een poosje, hou je daar aan vast! Maar tot die tijd moet je zorgen dat je er niet aan onderdoor gaat, en gezien het feit dat je zoveel moet huilen en niks kunt hebben, lijkt je op dit moment daar niet ver vanaf.
IK heb geen goede tips omtrent de bv zelf, ik ben zelf na drie weken gestopt op advies van de lactatiekundige. Of eigenlijk was haar advies aanleggen en daarna met de fles bijvoeden, want ik had niet genoeg productie en een dysmatuur kind.
Jij hebt een randprematuur kind en drinken kan dan veel energie kosten voor zo'n kleintje. Bij mij duurde voeden ook lang, ook ik was 1,5 uur kwijt met voeden en kolven en kon daarna ook 1 uur slapen voordat het hele circus weer begon.
Ik kon na 14 dagen alleen maar huilen want ik was op. Toen greep mijn man in en sleepte me naar de lactactiekundige.
Mijn tips om het vol te houden:
- Allereerst: de lactatiekundige! Ik had er 1 van de kraamzorgorganisatie en die heeft mij zo goed geholpen. Ondanks dat de bv mij niet lukte heeft zij geholpen dat te accepteren (ik wilde zo graag, was nogal hormonaal).
- Laat man in het logeerbed slapen, dan is er tenminste 1 iemand fit. Zo heeft hij energie om het complete huishouden te doen (of vraag hulp van familie) en kun jij al je energie op baby richten. Niet poetsen, niet koken, alleen baby.
Je maakt 1 denkfout: borstvoeding biedt niet exclusief die geborgenheid, dat is zoveel meer dan dat ene lichaamsdeel. Het omvat álles wat je met je kind doet. Hoe je voeding geeft is daar maar een klein onderdeel van.
Als laatste: verdiep je in de richtlijnen rondom veilig samen slapen, want je wilt niet dat dat een keer misgaat met het dekbed.
IK heb geen goede tips omtrent de bv zelf, ik ben zelf na drie weken gestopt op advies van de lactatiekundige. Of eigenlijk was haar advies aanleggen en daarna met de fles bijvoeden, want ik had niet genoeg productie en een dysmatuur kind.
Jij hebt een randprematuur kind en drinken kan dan veel energie kosten voor zo'n kleintje. Bij mij duurde voeden ook lang, ook ik was 1,5 uur kwijt met voeden en kolven en kon daarna ook 1 uur slapen voordat het hele circus weer begon.
Ik kon na 14 dagen alleen maar huilen want ik was op. Toen greep mijn man in en sleepte me naar de lactactiekundige.
Mijn tips om het vol te houden:
- Allereerst: de lactatiekundige! Ik had er 1 van de kraamzorgorganisatie en die heeft mij zo goed geholpen. Ondanks dat de bv mij niet lukte heeft zij geholpen dat te accepteren (ik wilde zo graag, was nogal hormonaal).
- Laat man in het logeerbed slapen, dan is er tenminste 1 iemand fit. Zo heeft hij energie om het complete huishouden te doen (of vraag hulp van familie) en kun jij al je energie op baby richten. Niet poetsen, niet koken, alleen baby.
Je maakt 1 denkfout: borstvoeding biedt niet exclusief die geborgenheid, dat is zoveel meer dan dat ene lichaamsdeel. Het omvat álles wat je met je kind doet. Hoe je voeding geeft is daar maar een klein onderdeel van.
Als laatste: verdiep je in de richtlijnen rondom veilig samen slapen, want je wilt niet dat dat een keer misgaat met het dekbed.
zondag 24 mei 2020 om 11:25
permis schreef: ↑24-05-2020 11:01Drie weken is nog erg kort. Wedden dat je zometeen nog zo een half jaar moeiteloos voedt? En dat is echt deze moeite waard.
Nu lichamelijk niet altijd leuk, maar dat geeft toch niet? Deze periode ben je er toch alleen maar voor de baby.
Het went écht, lichamelijk! En anders idd misschien een keer een consult van een lactatie deskundige, kleine moeite en groot plezier. Gun dat jezelf en je baby.
Naar de dooddoener 'met flesvoeding worden ze ook groot' zou ik niet luisteren. Tuurlijk worden ze groot, op beide voedingen, maar denk niet dat dat het enige criterium moet zijn. Als je de keuze hebt is de gezondste optie, dus borstvoeding, wel een logische. Het langetermijn effect ervan is groot. Meestal merk je het niet, maar mocht er iets zijn met je kind kan het een groot verschil maken.
Veel succes en vooral heel veel plezier komende periode!
Wat een onzin dat je niet zou moeten luisteren naar met fles worden ze ook groot.
Mijn kind is nooit ziek. Is Max 2 keer per jaar verkouden. Heeft alleen maar fles gehad.
Kinderen bij haar op het kdv die borstvoeding krijgen zijn vaak veel vaker ziek dan zij.
Als het niet gaat dan gaat het niet. Je moet niet ten koste van alles maar door blijven gaan omdat het zo goed is voor je baby. Een gestresste moeder die opziet tegen het voeden lijkt me een stuk schadelijker dan flesvoeding.
zondag 24 mei 2020 om 11:27
Bij mij was ik zelf juist degenen die zo dacht. De LK en de VK hadden de woorden 'stoppen met de BV' al uitgesproken maar ik wilde er niet naar luisteren (hormonen....). Hopelijk krijgt TO goed advies zonder dergelijke sentimenten.Pindakaasjes schreef: ↑24-05-2020 11:22Jij klinkt echt als mijn kraamverzorgster, verloskundige, lactatiedeskundige en het consultatiebureau van mijn jongste.
Alsof ik niet 100% een toegewijde moeder zou zijn en ik mijn kindje niet het allerbeste gunde als ik niet continu met die tepels in haar gezicht zat.
Vreselijk gestresst, vermoeid en onzeker raakte ik ervan.
Maar inderdaad: flesvoeding is geen schande. Door de hormonen voelt dat misschien wel zo, voor mij voelde het als falen destijds. Onzin natuurlijk! Daarna kwam de opluchting dat de worsteling voorbij was. Ook flesvoeding kan volledig op verzoek en heel veel geborgenheid geven in mama's armen (of die van papa!).
zondag 24 mei 2020 om 11:40
Dat laatste zou je denken ja, is ook een cliché inmiddels.. maar wat wel fijn is om te weten voor veel moeders; dat is niet zo! Maakt de baby niet uit. Hoogstens de moeder zelf.Hecamel schreef: ↑24-05-2020 11:25Wat een onzin dat je niet zou moeten luisteren naar met fles worden ze ook groot.
Mijn kind is nooit ziek. Is Max 2 keer per jaar verkouden. Heeft alleen maar fles gehad.
Kinderen bij haar op het kdv die borstvoeding krijgen zijn vaak veel vaker ziek dan zij.
Als het niet gaat dan gaat het niet. Je moet niet ten koste van alles maar door blijven gaan omdat het zo goed is voor je baby. Een gestresste moeder die opziet tegen het voeden lijkt me een stuk schadelijker dan flesvoeding.
En de inhoud heeft de baby doorgaans niet zoveel zicht op, dus die maken de baby ook niks uit

Leuk van het voorbeeld van jouw kind en fijn voor jullie! Maar jouw individuele situatie toont natuurlijk niet aan dat op de lange termijn FV gezonder is dan BV. Het omgekeerde is, en niet op basis van individuele gevallen, wél aangetoond.
Het lijkt me niet echt nodig om een discussie te voeren omdat het emoties t.o.v. feiten zijn en dat een ongelijk speelveld is. Dan word het zo'n "Ja maar mijn opa rookte en werd 80..." spelletje. Voor niemand leuk.
Daarnaast is hier echt voldoende over geschreven -te veel waarschijnlijk

Wilde TO een hart onder de riem steken dat het heel verstandig is bij haar keuze te blijven en dat ze daar beide veel plezier van gaan hebben. En TO, nogmaals, schroom niet hulp te vragen, is het zeker waard! Succes!!

zondag 24 mei 2020 om 11:47
Ik heb het gevoel dat het niet alleen de borstvoeding is dat je zwaar valt. Je schrijft ook dat je baby veel huilt en dat het een pittige tante is. Hoe bedoel je dat laatste? Ik vind het nogal een uitspraak voor een baby van drie weken.
Je voelt je schuldig en je maakt je zorgen over de toekomst. Geniet je ook?
Is het niet alles bij elkaar? Weet iemand dat je het pittig vindt?
Je voelt je schuldig en je maakt je zorgen over de toekomst. Geniet je ook?
Is het niet alles bij elkaar? Weet iemand dat je het pittig vindt?
anoniem_270703 wijzigde dit bericht op 24-05-2020 13:09
11.44% gewijzigd
zondag 24 mei 2020 om 11:48
zondag 24 mei 2020 om 11:50
Bij mij ging het ook niet als vanzelf. De eerste maand deed het gewoon ontieglijk veel pijn, borstvoeding geven. Volgens de lactactiekundige was er geen probleem met aanleggen en dronk m'n dochter goed. Geen spruw, geen beschadigde tepels of iets dergelijks. Hij zei dat sommige vrouwen er nou eenmaal veel meer last van hebben.
Na 1 maand deed alleen het toeschietreflex pijn en na 3 maanden was borstvoeding geven volledig pijnloos. In die eerste maand heb ik ook wat kunstvoeding bijgevoed, en ik molk in de eerste week met de hand wat colostrum uit m'n borst op een theelepeltje. Anders kreeg dochter niet voldoende voeding binnen, doordat ik het aanleggen niet lang genoeg volhield vanwege de pijn.
Uiteraard is het je eigen keuze om ermee door te gaan, en dat was mijn keuze waar ik uiteindelijk heel blij mee was. Ik heb 10 maanden borstvoeding gegeven.
Na 1 maand deed alleen het toeschietreflex pijn en na 3 maanden was borstvoeding geven volledig pijnloos. In die eerste maand heb ik ook wat kunstvoeding bijgevoed, en ik molk in de eerste week met de hand wat colostrum uit m'n borst op een theelepeltje. Anders kreeg dochter niet voldoende voeding binnen, doordat ik het aanleggen niet lang genoeg volhield vanwege de pijn.
Uiteraard is het je eigen keuze om ermee door te gaan, en dat was mijn keuze waar ik uiteindelijk heel blij mee was. Ik heb 10 maanden borstvoeding gegeven.

zondag 24 mei 2020 om 11:54
Lieve To,
Wat ontzettend pittig! Zo had je je de eerste kraamweken waarschijnlijk helemaal niet voorgesteld..
Allereerst: Bel een lactatiekundige, die kan met je kijken hoe de situatie verbeterd kan worden.
2. Accepteer dat dat slaapgebrek erbij hoort en ga afwisselen met je partner. Ga slapen wanneer dat maar kan, overdag, savonds, smiddags. Kolf voedingen af en laat je man die geven zodat je wat extra kan bijslapen.
3. Laat de LK checken of je kindje niet een te kort tongriempje heeft en het vele huilen kan ook wijzen op een onderliggend probleem.. Vraag hier hulp bij!
4. Ik heb zelf lang bv gegeven en ik vond het pas na een maand of 4 "makkelijker" dan flesvoeding. Het wordt echt makkelijker!
5. Flesvoeding is tegenwoordig ook van hoge kwaliteit, de eerste weken heeft je kindje jouw antistoffen en weerstand al gekregen, dat is allang prachtig! Met flesvoeding ben je ook een fantastische moeder
Dat zit em niet in de voeding die je geeft..
6. Hou vol, zorg voor jezelf en als je de mensen hebt, schakel dan toch vriendinnen of opa's/oma's in om smiddags op te passen zodat jij kan bijslapen..
7. Met een week of 6 wordt het allemaal al makkelijker en zijn jullie al meer aan elkaar gewend, houd in je achterhoofd dat alles maar een "fase" is.. Voor je het weet heb je een prachtige dreumes lopen en ben je deze ellende weer vergeten..
Ik wens je meer slaap, wat minder perfectionisme en een heel liefdevolle stabiele relatie.. Dit gaat voorbij, echt!
Wat ontzettend pittig! Zo had je je de eerste kraamweken waarschijnlijk helemaal niet voorgesteld..
Allereerst: Bel een lactatiekundige, die kan met je kijken hoe de situatie verbeterd kan worden.
2. Accepteer dat dat slaapgebrek erbij hoort en ga afwisselen met je partner. Ga slapen wanneer dat maar kan, overdag, savonds, smiddags. Kolf voedingen af en laat je man die geven zodat je wat extra kan bijslapen.
3. Laat de LK checken of je kindje niet een te kort tongriempje heeft en het vele huilen kan ook wijzen op een onderliggend probleem.. Vraag hier hulp bij!
4. Ik heb zelf lang bv gegeven en ik vond het pas na een maand of 4 "makkelijker" dan flesvoeding. Het wordt echt makkelijker!
5. Flesvoeding is tegenwoordig ook van hoge kwaliteit, de eerste weken heeft je kindje jouw antistoffen en weerstand al gekregen, dat is allang prachtig! Met flesvoeding ben je ook een fantastische moeder
6. Hou vol, zorg voor jezelf en als je de mensen hebt, schakel dan toch vriendinnen of opa's/oma's in om smiddags op te passen zodat jij kan bijslapen..
7. Met een week of 6 wordt het allemaal al makkelijker en zijn jullie al meer aan elkaar gewend, houd in je achterhoofd dat alles maar een "fase" is.. Voor je het weet heb je een prachtige dreumes lopen en ben je deze ellende weer vergeten..
Ik wens je meer slaap, wat minder perfectionisme en een heel liefdevolle stabiele relatie.. Dit gaat voorbij, echt!

zondag 24 mei 2020 om 12:08
Vervelende en belerende toon in je manier van schrijven.permis schreef: ↑24-05-2020 11:40Leuk van het voorbeeld van jouw kind en fijn voor jullie! Maar jouw individuele situatie toont natuurlijk niet aan dat op de lange termijn FV gezonder is dan BV. Het omgekeerde is, en niet op basis van individuele gevallen, wél aangetoond.
Het lijkt me niet echt nodig om een discussie te voeren omdat het emoties t.o.v. feiten zijn en dat een ongelijk speelveld is. Dan word het zo'n "Ja maar mijn opa rookte en werd 80..." spelletje. Voor niemand leuk.
Daarnaast is hier echt voldoende over geschreven -te veel waarschijnlijk- dus laten we onszelf maar niet allemaal gaan herhalen.