
Borstvoeding: ik zit er een beetje doorheen. Tips?

zondag 24 mei 2020 om 08:44
Hoi,
3 weken geleden ben ik bevallen van een heel mooi meisje, 4 weken te vroeg.
Op dit moment zoek ik wat steun en antwoorden bij het borstvoeden. Iets wat me tot nu toe zwaar valt. Maar ik vind het zo fijn voor mijn meisje dat ze die geborgenheid en troost in de bv kan vinden, daarom wil ik doorzetten met evt wat aanpassingen.
Ik vind het helemaal niet die magische ervaring die ik verwacht had en ervaar het eerder als een gevangenis.
In eerste instantie kreeg ze de melk niet zelfstandig op gang, waardoor we de kraamweek doorgebracht hebben in een cyclus van proberen te voeden, kolven, vingervoeden. Iets dat 1,5 uur per rondje in beslag nam.
Toen schoot mijn productie omhoog, had voldoende om de hele straat te voeden. Vanaf dat moment is ze eigenlijk volledig aan de borst en hebben we de kolf weggebracht.
Ik voel me best schuldig dat ik er nog steeds geen fijn gevoel bij heb.
Waar dat door komt: pijnlijke borsten, pijnlijke toeschietreflexen. Baby heeft heel veel kramp, melk opgeven, winderigheid, en huilt soms uuuuuren achter elkaar en werkelijk niks helpt. Dan wil ze alleen maar drinken drinken drinken. Dan voelt het echt alsof ze mijn borsten mishandelt. Maar het is de enige manier om haar rustiger te krijgen.
Mijn man en ik hebben haar op de slaapkamer in een cosleeper. Dus we zijn beiden wakker als zij wil eten, ze is een pittige tante. En momenteel doet ze per borst 20 tot 25 minuten. Als ze elke 2 uur wil eten, wat vaak zo is op rustige nachten, dan blijven er dus blokjes van 1 uur slapen per keer over. We slapen beiden nu niet meer dan 1-3 uur per nacht. En overdag lukt het smiddags soms om er nog 1 uurtje bij te pakken.
Hoe normaal is het dat het zo loopt? Dit gaat mij in elk geval opbreken als dit nog weken tot maanden zo doorgaat.
Ik zit er gewoon doorheen en merk een stressreactie bij mezelf bij ieder huiltje omdat ik dan denk: neeeee niet weer borstvoeden! Nu ben ik weer bang dat ik daardoor de productie ga belemmeren. Ik heb enorm last van kraamtranen gehad en merk nog steeds dat ik mentaal niet veel kan hebben. Veel huilen, moeheid, stress, en zelfs gedachten over dat ik haar niet kan geven wat ze nodig heeft, de band kwijtraken e.d. Het verbetert, maar op bv vlak niet.
Maar dan oplossingen?
Ik zou graag willen kunnen afwisselen met mijn man. Even niet de enige zijn die haar voortdurend aan mijn lijf gekluisterd heeft. Maar als je kolft kun je in mijn ogen net zo goed de baby aanleggen? Dan moet je er toch uit voor kolven. En wanneer kolf je dan zonder haar eten op dat moment af te pakken? Hoe lang kunnen je borsten zonder kolven of voeden snachts?
Flesvoeding zou een optie kunnen zijn. Maar ben bang dat de krampen daarmee nog erger worden. En als ik genoeg melk heb, waarom zou ik haar die geborgenheid afpakken?
Wie kan hier wat zinnigs in zeggen, adviseren? Iets waarmee ik wat meer balans kan creeeren voor mij en mijn man?
3 weken geleden ben ik bevallen van een heel mooi meisje, 4 weken te vroeg.
Op dit moment zoek ik wat steun en antwoorden bij het borstvoeden. Iets wat me tot nu toe zwaar valt. Maar ik vind het zo fijn voor mijn meisje dat ze die geborgenheid en troost in de bv kan vinden, daarom wil ik doorzetten met evt wat aanpassingen.
Ik vind het helemaal niet die magische ervaring die ik verwacht had en ervaar het eerder als een gevangenis.
In eerste instantie kreeg ze de melk niet zelfstandig op gang, waardoor we de kraamweek doorgebracht hebben in een cyclus van proberen te voeden, kolven, vingervoeden. Iets dat 1,5 uur per rondje in beslag nam.
Toen schoot mijn productie omhoog, had voldoende om de hele straat te voeden. Vanaf dat moment is ze eigenlijk volledig aan de borst en hebben we de kolf weggebracht.
Ik voel me best schuldig dat ik er nog steeds geen fijn gevoel bij heb.
Waar dat door komt: pijnlijke borsten, pijnlijke toeschietreflexen. Baby heeft heel veel kramp, melk opgeven, winderigheid, en huilt soms uuuuuren achter elkaar en werkelijk niks helpt. Dan wil ze alleen maar drinken drinken drinken. Dan voelt het echt alsof ze mijn borsten mishandelt. Maar het is de enige manier om haar rustiger te krijgen.
Mijn man en ik hebben haar op de slaapkamer in een cosleeper. Dus we zijn beiden wakker als zij wil eten, ze is een pittige tante. En momenteel doet ze per borst 20 tot 25 minuten. Als ze elke 2 uur wil eten, wat vaak zo is op rustige nachten, dan blijven er dus blokjes van 1 uur slapen per keer over. We slapen beiden nu niet meer dan 1-3 uur per nacht. En overdag lukt het smiddags soms om er nog 1 uurtje bij te pakken.
Hoe normaal is het dat het zo loopt? Dit gaat mij in elk geval opbreken als dit nog weken tot maanden zo doorgaat.
Ik zit er gewoon doorheen en merk een stressreactie bij mezelf bij ieder huiltje omdat ik dan denk: neeeee niet weer borstvoeden! Nu ben ik weer bang dat ik daardoor de productie ga belemmeren. Ik heb enorm last van kraamtranen gehad en merk nog steeds dat ik mentaal niet veel kan hebben. Veel huilen, moeheid, stress, en zelfs gedachten over dat ik haar niet kan geven wat ze nodig heeft, de band kwijtraken e.d. Het verbetert, maar op bv vlak niet.
Maar dan oplossingen?
Ik zou graag willen kunnen afwisselen met mijn man. Even niet de enige zijn die haar voortdurend aan mijn lijf gekluisterd heeft. Maar als je kolft kun je in mijn ogen net zo goed de baby aanleggen? Dan moet je er toch uit voor kolven. En wanneer kolf je dan zonder haar eten op dat moment af te pakken? Hoe lang kunnen je borsten zonder kolven of voeden snachts?
Flesvoeding zou een optie kunnen zijn. Maar ben bang dat de krampen daarmee nog erger worden. En als ik genoeg melk heb, waarom zou ik haar die geborgenheid afpakken?
Wie kan hier wat zinnigs in zeggen, adviseren? Iets waarmee ik wat meer balans kan creeeren voor mij en mijn man?

zondag 24 mei 2020 om 17:05
´Dan heeft ze genoeg binnen´, dat weet je dus niet. Laat dit alsjeblieft over aan de professionals.Firedragon schreef: ↑24-05-2020 16:55Wat je ook nog kan proberen is 10 minuten laten drinken aan de linkerborst (of andersom) , baby loskoppelen (even vinger er tussen) en 10 minuten op de andere kant laten drinken. En daarna bijvoorbeeld een speentje proberen.
Dan heeft ze genoeg binnen (de eeste 10 minuten drinken ze het meest per borst) , als het langer duurt is dat vaak voor de gezelligheid.
Werkt het niet en zit je alnog heel lang te borstvoeden, dan gewoon accepteren wat het is. Het is niet anders en ook deze fase gaat weer voorbij (ja echt).
zondag 24 mei 2020 om 17:21
nessemeisje schreef: ↑24-05-2020 17:09Wat doen sommige vrouwen zichzelf allemaal aan zeg..stress, kapotte tepels, weken/maanden aanmodderen met veel pijn en slaapgebrek.
Ik heb er geen seconde spijt van. Ieder maakt zijn eigen afweging en die zijn allemaal net zo valide.

zondag 24 mei 2020 om 17:25
Dat mag je niet zeggen.nessemeisje schreef: ↑24-05-2020 17:09Wat doen sommige vrouwen zichzelf allemaal aan zeg..stress, kapotte tepels, weken/maanden aanmodderen met veel pijn en slaapgebrek.
Want dan ben je egoïstisch. Of lui. Of je veroordeelt je kind tot een vreselijke ziekte. Want natuurlijk is je kind noooooit ziek als het borstvoeding krijgt.
Wake up call: niet elke moeder wordt gelukkig van een kind aan de borst, uren in een draagzak, 'de boel de boel laten', een kind 24/7 om je heen, samen slapen en al het andere wat heden ten dage een moeder 'hoort te doen'.
zondag 24 mei 2020 om 17:33
Dit.....zeker met jouw herstel! 2 weken na een keizersnede kon ik echt al meer. Al jouw energie gaat in voeden zitten, terwijl je herstel minstens net zo belangrijk is. Enige wat telt is blije moeder die voor haar kind kan zorgen. Zo klink jij niet.nessemeisje schreef: ↑24-05-2020 17:09Wat doen sommige vrouwen zichzelf allemaal aan zeg..stress, kapotte tepels, weken/maanden aanmodderen met veel pijn en slaapgebrek.
zondag 24 mei 2020 om 17:33
Jullie hebben absoluut gelijk dat het beste is om advies te vragen van een lactatiekundige, dat had ik erbij moeten zeggen.
Maar eerlijk gezegd ga ik een soort van aan op dit bericht, dit is zó herkenbaar voor mij, mijn eerste was ook te vroeg en te klein en de eerste 6 weken dacht ik echt dat het normaal was, een uur voeden per keer, 14x per dag. En hij pakte geen speentje, in de tijd ertussen zat ik naast het wiegje met mij pink in zijn mondje. Na die zes weken wist ik niet eens meer of ik eigenlijk wakker was of niet en ging ik serieus rare dingen zien. En toen kwam de verloskundige even langs uit belangstelling en zag hij hoe slecht het met me ging, ik ben die man nog dankbaar voor zijn advies. Maar toen was mijn baby inmiddels al flink gegroeid, dus misschien niet vergelijkbaar met dit verhaal.
Maar eerlijk gezegd ga ik een soort van aan op dit bericht, dit is zó herkenbaar voor mij, mijn eerste was ook te vroeg en te klein en de eerste 6 weken dacht ik echt dat het normaal was, een uur voeden per keer, 14x per dag. En hij pakte geen speentje, in de tijd ertussen zat ik naast het wiegje met mij pink in zijn mondje. Na die zes weken wist ik niet eens meer of ik eigenlijk wakker was of niet en ging ik serieus rare dingen zien. En toen kwam de verloskundige even langs uit belangstelling en zag hij hoe slecht het met me ging, ik ben die man nog dankbaar voor zijn advies. Maar toen was mijn baby inmiddels al flink gegroeid, dus misschien niet vergelijkbaar met dit verhaal.
zondag 24 mei 2020 om 17:34
ClaireSophie schreef: ↑24-05-2020 17:25Dat mag je niet zeggen.
Want dan ben je egoïstisch. Of lui. Of je veroordeelt je kind tot een vreselijke ziekte. Want natuurlijk is je kind noooooit ziek als het borstvoeding krijgt.
Wake up call: niet elke moeder wordt gelukkig van een kind aan de borst, uren in een draagzak, 'de boel de boel laten', een kind 24/7 om je heen, samen slapen en al het andere wat heden ten dage een moeder 'hoort te doen'.
Nee natuurlijk is niet elke moeder zo. Maar ook niet elke moeder vindt het vreselijk en ervaart het "dat ze zichzelf wat aan doet". Ik kies meer dan heel bewust ergens voor. MIJN keuze, niet die van iemand anders en ik doe mezelf ook niks "aan". Ik zou nooit dit opdringen aan een ander. Als een moeder kiest voor flesvoeding: helemaal prima. Het één is niet beter dan de ander. Maar laten we moeders alsjeblieft steunen in de keuze die zij, bewust, maken. Ongeacht wat die keuze is.
zondag 24 mei 2020 om 17:34
Amen.ClaireSophie schreef: ↑24-05-2020 17:25Dat mag je niet zeggen.
Want dan ben je egoïstisch. Of lui. Of je veroordeelt je kind tot een vreselijke ziekte. Want natuurlijk is je kind noooooit ziek als het borstvoeding krijgt.
Wake up call: niet elke moeder wordt gelukkig van een kind aan de borst, uren in een draagzak, 'de boel de boel laten', een kind 24/7 om je heen, samen slapen en al het andere wat heden ten dage een moeder 'hoort te doen'.
zondag 24 mei 2020 om 17:34
nessemeisje schreef: ↑24-05-2020 17:33En dat mag ook, we leven in een vrij land. Maar moederschap is geen wedstrijdje 'het meest afzien'.
Zo bedoel ik het ook helemaaaaaaal niet.

zondag 24 mei 2020 om 18:23
Maar ook niet elke baby gedraagt zich als modelbaby zodra hij de fles krijgt, en niet elke moeder is plotsklaps volledig fit en gelukkig zodra ze geen borstvoeding meer hoeft te geven.ClaireSophie schreef: ↑24-05-2020 17:25Dat mag je niet zeggen.
Want dan ben je egoïstisch. Of lui. Of je veroordeelt je kind tot een vreselijke ziekte. Want natuurlijk is je kind noooooit ziek als het borstvoeding krijgt.
Wake up call: niet elke moeder wordt gelukkig van een kind aan de borst, uren in een draagzak, 'de boel de boel laten', een kind 24/7 om je heen, samen slapen en al het andere wat heden ten dage een moeder 'hoort te doen'.
Ik deed mijn kind in de draagzak zodat ik niet de hele dag een krijsend kind had die niet sliep, en zodat ik mijn handen vrij had om even een boterham te smeren. Niet omdat dat mij van tevoren zo mooi leek. Veel tips die jij hier noemt zijn (mogelijke) oplossingen voor als het gewoon allemaal niet makkelijk gaat, wees blij dat je die blijkbaar nooit nodig hebt gehad.
zondag 24 mei 2020 om 18:33
Helemaal eens. Lekker de fles geven.ClaireSophie schreef: ↑24-05-2020 17:25Dat mag je niet zeggen.
Want dan ben je egoïstisch. Of lui. Of je veroordeelt je kind tot een vreselijke ziekte. Want natuurlijk is je kind noooooit ziek als het borstvoeding krijgt.
Wake up call: niet elke moeder wordt gelukkig van een kind aan de borst, uren in een draagzak, 'de boel de boel laten', een kind 24/7 om je heen, samen slapen en al het andere wat heden ten dage een moeder 'hoort te doen'.

zondag 24 mei 2020 om 19:31
Dit idd. Het is soms gewoon de enige oplossing die werkt.Manta schreef: ↑24-05-2020 18:23Maar ook niet elke baby gedraagt zich als modelbaby zodra hij de fles krijgt, en niet elke moeder is plotsklaps volledig fit en gelukkig zodra ze geen borstvoeding meer hoeft te geven.
Ik deed mijn kind in de draagzak zodat ik niet de hele dag een krijsend kind had die niet sliep, en zodat ik mijn handen vrij had om even een boterham te smeren. Niet omdat dat mij van tevoren zo mooi leek. Veel tips die jij hier noemt zijn (mogelijke) oplossingen voor als het gewoon allemaal niet makkelijk gaat, wees blij dat je die blijkbaar nooit nodig hebt gehad.
zondag 24 mei 2020 om 19:32
Nou inderdaad wat is dit draadje aan het ontsporen zeg.Betty_Slocombe schreef: ↑24-05-2020 18:50Ik ben enorm blij dat ik nog niet forumde toen ik een baby had. Een mens zou van minder een minderwaardigheidscomplex krijgen.
To, het wordt beter, echt.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 24 mei 2020 om 19:37
Dat hallelujah-verhaal is echt niet altijd waar hoor. De meesten van mijn zwangerschapsclubje hadden er moeite mee, degenen die dat niet hadden, hadden al eerder gevoed (en hadden er toen wel moeite mee). Ik vind het altijd zo zonde dat er veel roze-wolk-verhalen rondzwerven over de eerste minuten dat je baby er is, de kraamweek, de borstvoeding... veel aspecten ervan kunnen héél zwaar zijn en ik vind het goed om daar ook open voor te zijn. Heerlijk dat het een ander meevalt, maar daarom is dat nog niet de standaard.
Borstvoeding geven kan in het begin gewoon heel zwaar zijn. Relatief zwaarder dan flesvoeding denk ik, als je van de gemiddelde situatie uitgaat. Je kunt er niet tegenop slapen, want slaaptekort, en je borsten en productie moeten nog wennen. Een lactatiekundige is de beste stap die je kunt zetten. Daarna kun je altijd nog stoppen, dus het is ook niet alsof je daarmee een contract voor jaren borstvoeden tekent ofzo. Bij mij hielp ze met name in mijn gevoel erover, ze bracht meer rust en zelfvertrouwen.
Overigens vond ik borstvoeding uiteindelijk inderdaad heel relaxt. Nooit geklooi met flesjes, wachten tot het water warm is, poeder mee. Hop, tiet erin en gaan. Maar dat vond ik dus wel pas toen die moeilijke eerste periode voorbij was (en die duurde echt wel een tijdje) en vooral toen ik van mijn onzekerheid over de productie af was, want die twijfels en vermoeidheid kunnen echt slopend zijn.
Borstvoeding geven kan in het begin gewoon heel zwaar zijn. Relatief zwaarder dan flesvoeding denk ik, als je van de gemiddelde situatie uitgaat. Je kunt er niet tegenop slapen, want slaaptekort, en je borsten en productie moeten nog wennen. Een lactatiekundige is de beste stap die je kunt zetten. Daarna kun je altijd nog stoppen, dus het is ook niet alsof je daarmee een contract voor jaren borstvoeden tekent ofzo. Bij mij hielp ze met name in mijn gevoel erover, ze bracht meer rust en zelfvertrouwen.
Overigens vond ik borstvoeding uiteindelijk inderdaad heel relaxt. Nooit geklooi met flesjes, wachten tot het water warm is, poeder mee. Hop, tiet erin en gaan. Maar dat vond ik dus wel pas toen die moeilijke eerste periode voorbij was (en die duurde echt wel een tijdje) en vooral toen ik van mijn onzekerheid over de productie af was, want die twijfels en vermoeidheid kunnen echt slopend zijn.
zondag 24 mei 2020 om 19:44
Leven en laten leven mensen.Manta schreef: ↑24-05-2020 18:23Maar ook niet elke baby gedraagt zich als modelbaby zodra hij de fles krijgt,
Klopt, de mijne had toen ik er eindelijk de brui aangaf zelfs even enorme terugval met nachtvoedingen.
en niet elke moeder is plotsklaps volledig fit en gelukkig zodra ze geen borstvoeding meer hoeft te geven.
Klopt ook, ik miste die slaaphormonen enorm. Kon geen middagdutjes met de kleine meer mee doen en sliep na de nachtvoedingen met fles echt ruk. Maar ik hoefde maar de helft te doen, dus per saldo even moe. En man moeier.
Ik deed mijn kind in de draagzak zodat ik niet de hele dag een krijsend kind had die niet sliep, en zodat ik mijn handen vrij had om even een boterham te smeren. Niet omdat dat mij van tevoren zo mooi leek.
Same here, ik keek maar wat meewarig naar die 'kindmeezeuldingen'. Dat was voor ik mijn randprematuur kreeg die echt niet stopte met krijsen zonder ons. Mijn 2e moest er dan weer helemaal helemaal niets van hebben...
Veel tips die jij hier noemt zijn (mogelijke) oplossingen voor als het gewoon allemaal niet makkelijk gaat, wees blij dat je die blijkbaar nooit nodig hebt gehad.
Stoppen/niet starten/langvoeden met borstvoeding is persoonlijk, en wordt op net zulke onlogische gronden beslist als het besluit tot kinderen zelf. En dat is helemaal prima want per saldo maakt het nagenoeg geen zak uit.
Zeg ik, 3 jaar na dato, nu de hormonen zijn gedaald

Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow

zondag 24 mei 2020 om 19:49
zondag 24 mei 2020 om 20:18
TO, wat een bikkel ben jij. Je hebt echt geen makkelijk begin gehad, maar het wordt echt beter als je meisje groter wordt!
Als je door wilt met de bv, is een lactatiekundige een must. Let dan wel op de titel IBCLC, die zijn officieel opgeleid en erkend (en een lactatieDESkundige wil je ook niet, dat is vaak een verpleegkundige of kraamzorg met bijscholing). Je woont niet in 038, schreef je? Mocht het regio Delft zijn (straal van 40km), geef ik je met plezier het nummer van 'de mijne'.
Overigens komen lactatiekundigen waarschijnlijk met spoed, dus dezelfde of de volgende werkdag bijvoorbeeld, als je meteen meldt hoe jong je meisje nog is en hoe moe jij nu bent.
Dus doen hoor, niet zonder hulp meer verder ploeteren!
En trouwens, als je wel op de fles over zou willen -- ook helemaal prima natuurlijk -- kan een lactatiekundige je ook adviseren over afbouwen. Consult is 't hoe dan ook waard.

Als je door wilt met de bv, is een lactatiekundige een must. Let dan wel op de titel IBCLC, die zijn officieel opgeleid en erkend (en een lactatieDESkundige wil je ook niet, dat is vaak een verpleegkundige of kraamzorg met bijscholing). Je woont niet in 038, schreef je? Mocht het regio Delft zijn (straal van 40km), geef ik je met plezier het nummer van 'de mijne'.
Overigens komen lactatiekundigen waarschijnlijk met spoed, dus dezelfde of de volgende werkdag bijvoorbeeld, als je meteen meldt hoe jong je meisje nog is en hoe moe jij nu bent.
Dus doen hoor, niet zonder hulp meer verder ploeteren!
En trouwens, als je wel op de fles over zou willen -- ook helemaal prima natuurlijk -- kan een lactatiekundige je ook adviseren over afbouwen. Consult is 't hoe dan ook waard.
zondag 24 mei 2020 om 20:41
Tunamelt schreef: ↑24-05-2020 20:18TO, wat een bikkel ben jij. Je hebt echt geen makkelijk begin gehad, maar het wordt echt beter als je meisje groter wordt!![]()
Als je door wilt met de bv, is een lactatiekundige een must. Let dan wel op de titel IBCLC, die zijn officieel opgeleid en erkend (en een lactatieDESkundige wil je ook niet, dat is vaak een verpleegkundige of kraamzorg met bijscholing). Je woont niet in 038, schreef je? Mocht het regio Delft zijn (straal van 40km), geef ik je met plezier het nummer van 'de mijne'.
Overigens komen lactatiekundigen waarschijnlijk met spoed, dus dezelfde of de volgende werkdag bijvoorbeeld, als je meteen meldt hoe jong je meisje nog is en hoe moe jij nu bent.
Dus doen hoor, niet zonder hulp meer verder ploeteren!
En trouwens, als je wel op de fles over zou willen -- ook helemaal prima natuurlijk -- kan een lactatiekundige je ook adviseren over afbouwen. Consult is 't hoe dan ook waard.
Mooie post.
zondag 24 mei 2020 om 21:40
Niet alles gelezen, wel een knuffel. Borstvoeding ís zwaar en het is alsof ik mijn eigen verhaal lees. En ik bleek ook geen draagzak/cosleep/plakmama. Was het spuugzat na vier weken, kon alleen maar huilen, wilde mijn lijf terug. Maar het allerergste: ik voelde me zó schuldig. Had melk zat, wie was ik om dat van haar ‘af te pakken’? Het hoorde toch zo?
Wat je ook doet: je doet het goed. Alles wat je haar nu al hebt gegeven is prachtig en zo waardevol. Zij vindt jou de allerbeste moeder, wel of geen borstvoeding. Sterkte, en laat je niet gek maken!
Wat je ook doet: je doet het goed. Alles wat je haar nu al hebt gegeven is prachtig en zo waardevol. Zij vindt jou de allerbeste moeder, wel of geen borstvoeding. Sterkte, en laat je niet gek maken!

zondag 24 mei 2020 om 22:26
Ik denk dat als je kind vroeger geboren is dat het vooral de eerste weken een stuk zwaarder is. Hier beviel ik bij 41 weken dus dat scheelt 5 weken met to. Toen zat ze dacht ik op 8 à 9 voedingen en dat vond ik al veel en vermoeiend. Laat staan 14 en dat je al een maand bezig bent!slekire schreef: ↑24-05-2020 17:33Jullie hebben absoluut gelijk dat het beste is om advies te vragen van een lactatiekundige, dat had ik erbij moeten zeggen.
Maar eerlijk gezegd ga ik een soort van aan op dit bericht, dit is zó herkenbaar voor mij, mijn eerste was ook te vroeg en te klein en de eerste 6 weken dacht ik echt dat het normaal was, een uur voeden per keer, 14x per dag. En hij pakte geen speentje, in de tijd ertussen zat ik naast het wiegje met mij pink in zijn mondje. Na die zes weken wist ik niet eens meer of ik eigenlijk wakker was of niet en ging ik serieus rare dingen zien. En toen kwam de verloskundige even langs uit belangstelling en zag hij hoe slecht het met me ging, ik ben die man nog dankbaar voor zijn advies. Maar toen was mijn baby inmiddels al flink gegroeid, dus misschien niet vergelijkbaar met dit verhaal.
Oh en de onzekerheid of ze genoeg binnenkreeg vond ik heel vervelend. Eigenlijk de onzekerheid in het algemeen, het is zo nieuw allemaal.
zondag 24 mei 2020 om 22:46
Lieve Mollebol, mag ik trouwens nog één ding zeggen dat niet met borstvoeding te maken heeft? Mogelijk is het al gezegd, ik las net terug en kon het niet vinden, maar misschien las ik eroverheen.
Slapen op een aankleedkussen is niet veilig. Dat lijkt optisch wel zo (dacht ik ook) maar is het echt niet. Dus als je graag met haar in bed wilt slapen, dan kun je in de maternale houding slapen met een deken (ik zag dat iemand daar al naar verwees) en anders went ze wel in de co-sleeper. Dat duurde bij mij ook even maar een handje erin op haar buikje ofzo kan helpen. Hoewel ik me echt nog heel goed die nachten herinner dat je 20min meer slapend dan wakker met je kind rechtop zit te wachten in de hoop dat ze dan wat minder 'rommelt' als je haar plat legt.
Slapen op een aankleedkussen is niet veilig. Dat lijkt optisch wel zo (dacht ik ook) maar is het echt niet. Dus als je graag met haar in bed wilt slapen, dan kun je in de maternale houding slapen met een deken (ik zag dat iemand daar al naar verwees) en anders went ze wel in de co-sleeper. Dat duurde bij mij ook even maar een handje erin op haar buikje ofzo kan helpen. Hoewel ik me echt nog heel goed die nachten herinner dat je 20min meer slapend dan wakker met je kind rechtop zit te wachten in de hoop dat ze dan wat minder 'rommelt' als je haar plat legt.
zondag 24 mei 2020 om 23:13