Kinderen
alle pijlers
corrigerende tik
donderdag 5 maart 2009 om 22:35
hallo, ik heb net mn zoontje een duw gegeven omdat hij de hond steeds mishandeld en ik heb het erg vaak tegen hem gezegd dat hij de hond met rust moet laten nu werd het me teveel en heb hem geduwd /geknepen .
ik voel me erg schuldig .heeft iemand tips om ervoor te zorgen dat hij die hond niet meer mishandelt? en dat ik niet meer duw/knijp
ik voel me erg schuldig .heeft iemand tips om ervoor te zorgen dat hij die hond niet meer mishandelt? en dat ik niet meer duw/knijp
zondag 8 maart 2009 om 22:09
quote:intiem schreef op 08 maart 2009 @ 21:49:
[...]
Tuurlijk Pammie is mijn moeder mijn grote voorbeeld van hoe ik het vooral niet wil. Los van het feit dat dat soms best moeilijk is, omdat je eigenlijk weinig anders kent.
Maar goed, ik bén ook heel anders dan mijn moeder. Echt geen vergelijkingen te trekken, al was het alleen al door hele andere situaties.
Moeilijk en verdrietig dat je hebt gebroken (hebt moeten breken) met je moeder. In mijn geval was het makkelijk, omdat mijn moeder dit jaar 13 jaar geleden is overleden. Dat breekt uit zichzelf zeg maar. Soms kunnen ouders vooral een last zijn, hoe moeilijk te begrijpen ook voor sommigen.
Laten wij het dan vooral anders doen Pammie en hopen, heel hard hopen dat anders ook beter is!Ik heb echt een tijd tegen mezelf moet zeggen dat ik mijn moeder niet ben en dat ik heus niet dezelfde fouten ga maken als zij. Maar het is zo moeilijk als je eigenlijk niet precies weet hoe je het goed moet doen, omdat je dat voorbeeld niet hebt. Nou goed, ik maak van mezelf dan maar het voorbeeld. En ik hoop dat ik het goed doe en later wel een band heb met mijn kinderen. Ik ben eigenlijk banger voor 'later' dan voor nu. Nu ze nog zo lekker klein zijn en ik zonder moeite de allerliefste ben.
[...]
Tuurlijk Pammie is mijn moeder mijn grote voorbeeld van hoe ik het vooral niet wil. Los van het feit dat dat soms best moeilijk is, omdat je eigenlijk weinig anders kent.
Maar goed, ik bén ook heel anders dan mijn moeder. Echt geen vergelijkingen te trekken, al was het alleen al door hele andere situaties.
Moeilijk en verdrietig dat je hebt gebroken (hebt moeten breken) met je moeder. In mijn geval was het makkelijk, omdat mijn moeder dit jaar 13 jaar geleden is overleden. Dat breekt uit zichzelf zeg maar. Soms kunnen ouders vooral een last zijn, hoe moeilijk te begrijpen ook voor sommigen.
Laten wij het dan vooral anders doen Pammie en hopen, heel hard hopen dat anders ook beter is!Ik heb echt een tijd tegen mezelf moet zeggen dat ik mijn moeder niet ben en dat ik heus niet dezelfde fouten ga maken als zij. Maar het is zo moeilijk als je eigenlijk niet precies weet hoe je het goed moet doen, omdat je dat voorbeeld niet hebt. Nou goed, ik maak van mezelf dan maar het voorbeeld. En ik hoop dat ik het goed doe en later wel een band heb met mijn kinderen. Ik ben eigenlijk banger voor 'later' dan voor nu. Nu ze nog zo lekker klein zijn en ik zonder moeite de allerliefste ben.
zondag 8 maart 2009 om 22:09
quote:mamzelle schreef op 08 maart 2009 @ 20:45:
Heeft zin om een topic te openen met 'wat is jouw beste opvoedingsadvies'. Waarin tips van hoe je ouders je als kind benaderden ook voor mogen komen.
Mijn moeder heeft me zodanig emotioneel gechanteerd, dat ik wel eens hardop gezegd heb dat ik liever slaag zou hebben gehad.grappig, ik dacht hetzelfde, en heb zojuist een topic geopend om opvoedingstips uit te wisselen .
Heeft zin om een topic te openen met 'wat is jouw beste opvoedingsadvies'. Waarin tips van hoe je ouders je als kind benaderden ook voor mogen komen.
Mijn moeder heeft me zodanig emotioneel gechanteerd, dat ik wel eens hardop gezegd heb dat ik liever slaag zou hebben gehad.grappig, ik dacht hetzelfde, en heb zojuist een topic geopend om opvoedingstips uit te wisselen .
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zondag 8 maart 2009 om 22:10
zondag 8 maart 2009 om 22:11
zondag 8 maart 2009 om 22:11
Arwen, dat vind ik heel knap van jou! Want dat moet vast af en toe heel moeilijk zijn geweest. Zeker als het zo persoonlijk wordt en dat is het als het over je eigen kind gaat bijna altijd! Eigenlijk is het dus fijn om nog een kindje gekregen te hebben waarbij het heel anders werkte. Met terugwerkende kracht een soort bevestiging van zie je wel, ik was niet gek. Dus eigenlijk wel goed dat dit gebeurde. Dat geeft ook anderen een beter begrip mee. Helaas jammer dat dat soort situaties zo moeilijk uit te leggen zijn.
Maar goed, jij bent overduidelijk de wijstste hierin en ik hoop over een tijdje dat trappen en terugtrappen ook als niet nodig en vooral kinderachtig te zien. Moet wel heel eerlijk zeggen dat het ook wel een ding van mij is om de discussie op te zoeken (of nou ja, het was het nooit, maar ik ben feller geworden, zeker op dit topic). Dus opmerkingen dat het iemand niet verbaasd dat ik aan deze discussie deelneem zijn ook wel terecht.
Hmmm, jij bent écht veeeeeeel volwassener dan ik geloof ik.
Nooit behoefte gehad om pittig te discussieren? Dat wil ik je best leren hoor. Is soms ook wel leuk, zeker op een dag dat je je weinig anders hebt voorgenomen om te forum hangen. Dus als je tips wilt hoe een grote mond terug te geven, kom je maar naar mij toe ok? Kom ik wel naar jou als mijn handen jeuken om toetsenbord repliek te geven.
Mijn vriend vind het overigens ook dom. Hij zegt dat ik het over mezelf afroep door te blijven reageren en hij vindt mij daarin nogal stomme spelletjes spelen. Hij snapt niet dat ik gewoon terug blijf schrijven en moet dus ook zeker niet bij hem komen miauwen als viva dames nogal lullig doen. Groot gelijk heeft 'ie.
Maar goed, jij bent overduidelijk de wijstste hierin en ik hoop over een tijdje dat trappen en terugtrappen ook als niet nodig en vooral kinderachtig te zien. Moet wel heel eerlijk zeggen dat het ook wel een ding van mij is om de discussie op te zoeken (of nou ja, het was het nooit, maar ik ben feller geworden, zeker op dit topic). Dus opmerkingen dat het iemand niet verbaasd dat ik aan deze discussie deelneem zijn ook wel terecht.
Hmmm, jij bent écht veeeeeeel volwassener dan ik geloof ik.
Nooit behoefte gehad om pittig te discussieren? Dat wil ik je best leren hoor. Is soms ook wel leuk, zeker op een dag dat je je weinig anders hebt voorgenomen om te forum hangen. Dus als je tips wilt hoe een grote mond terug te geven, kom je maar naar mij toe ok? Kom ik wel naar jou als mijn handen jeuken om toetsenbord repliek te geven.
Mijn vriend vind het overigens ook dom. Hij zegt dat ik het over mezelf afroep door te blijven reageren en hij vindt mij daarin nogal stomme spelletjes spelen. Hij snapt niet dat ik gewoon terug blijf schrijven en moet dus ook zeker niet bij hem komen miauwen als viva dames nogal lullig doen. Groot gelijk heeft 'ie.
zondag 8 maart 2009 om 22:21
Intiem, ik ben het helemaal met Poez eens. Wat is zij toch wijs.
Het is zoooooooooooo makkelijk om vanaf je eigen stekkie even een verhaal van een ander uit te vergroten om jezelf er gunstig tegen af te laten steken.
Sommigen geven hun kind wel eens een tik, anderen roken tijdens de zwangerschap, weer anderen chanteren hun kinderen het bloed onder de nagels vandaan. Maar allemaal houden we van ze. Rara hoe kan dat.
Het is zoooooooooooo makkelijk om vanaf je eigen stekkie even een verhaal van een ander uit te vergroten om jezelf er gunstig tegen af te laten steken.
Sommigen geven hun kind wel eens een tik, anderen roken tijdens de zwangerschap, weer anderen chanteren hun kinderen het bloed onder de nagels vandaan. Maar allemaal houden we van ze. Rara hoe kan dat.
zondag 8 maart 2009 om 22:43
quote:Zwieber schreef op 08 maart 2009 @ 22:10:
[...]
Je hebt me gewoon door het scherm heen besmet!Jahaaaaa. Jij hebt iets te vaak Outbreak gekeken.
Boro: was op NL2, In Europa. Wordt deze week wel ergens herhaald, weet alleen niet wanneer. Viel een ietsiepietsie tegen, maar was toch wel interessant.
[...]
Je hebt me gewoon door het scherm heen besmet!Jahaaaaa. Jij hebt iets te vaak Outbreak gekeken.
Boro: was op NL2, In Europa. Wordt deze week wel ergens herhaald, weet alleen niet wanneer. Viel een ietsiepietsie tegen, maar was toch wel interessant.
zondag 8 maart 2009 om 22:44
zondag 8 maart 2009 om 23:07
quote:borodini schreef op 08 maart 2009 @ 22:51:
Dank je Fleur! Ik zoek het wel op internet terug !http://www.ineuropa.nl/programmas/36788 ... zendingen/
Dank je Fleur! Ik zoek het wel op internet terug !http://www.ineuropa.nl/programmas/36788 ... zendingen/
maandag 9 maart 2009 om 00:29
Het is jammer Intiem dat jij de ironie van het door jou aangehaalde topic niet begrijpt en dat je mijn berichten daarin serieus neemt. Het zegt vrees ik, meer over jou kijk op het ouderschap dan de mijne. De opmerking over de schuur is trouwens NIET WAAR. Het is maar even dat je het weet
Goede analyse van Arwen.
Goede analyse van Arwen.
maandag 9 maart 2009 om 07:02
Ik zie het al; volstrekt, maar dan ook volstrekt zinloos die hele bijdrage van mij. Was er maar een kwartiertje zoet mee, wat is nu 15 minuten op een mensenleven? Of een kinderleven for godsake?
Ik zal nog eens moeite doen voor jullie relnichten
Gratis tip van tante Zoy, kom maar dichterbij, ja zo is dichtbij genoeg, hoef niet óók ziek te worden weet je wel. Hoe dan ook: nooit gaan forummen met bijna 40 graden koorts, echt niet, komt niet goed, dan zie je ze vliegen enzoot, heb zelf de ergste ellende veroorzaakt in zo een labiele toestand, dus wees gewaarschuwd
En voor de rest: beterschap natuurlijk!!
Ik zal nog eens moeite doen voor jullie relnichten
Gratis tip van tante Zoy, kom maar dichterbij, ja zo is dichtbij genoeg, hoef niet óók ziek te worden weet je wel. Hoe dan ook: nooit gaan forummen met bijna 40 graden koorts, echt niet, komt niet goed, dan zie je ze vliegen enzoot, heb zelf de ergste ellende veroorzaakt in zo een labiele toestand, dus wees gewaarschuwd
En voor de rest: beterschap natuurlijk!!
maandag 9 maart 2009 om 07:40
[quote]mamzelle schreef op 06 maart 2009 @ 23:06:
Jammer dat er hier maar 1 forummer de moed heeft om te bekennen dat ze wel eens een corrigerende tik uitdeelt: als ik zo op het schoolplein eens om me heen hoor zal ze beslist niet de enige zijn... veel mensen denken er niet eens over na.
Ik ben zelf beslist type onmacht en het enige wat ik erover kan zeggen is dat het vanzelf minder wordt als je kinderen groter worden. Zij het met heel veel kabaal en burengerucht accepteren de oudsten nu 'ga naar je kamer' als uiterste grens.
Muis van 6 is erg koppig en die krijgt nog wel eens een kneepje te pakken. Ik vind knijpen overigens minder indringend dan slaan.[/quote]
Ik vind knijpen iets stiekems.
Jammer dat er hier maar 1 forummer de moed heeft om te bekennen dat ze wel eens een corrigerende tik uitdeelt: als ik zo op het schoolplein eens om me heen hoor zal ze beslist niet de enige zijn... veel mensen denken er niet eens over na.
Ik ben zelf beslist type onmacht en het enige wat ik erover kan zeggen is dat het vanzelf minder wordt als je kinderen groter worden. Zij het met heel veel kabaal en burengerucht accepteren de oudsten nu 'ga naar je kamer' als uiterste grens.
Muis van 6 is erg koppig en die krijgt nog wel eens een kneepje te pakken. Ik vind knijpen overigens minder indringend dan slaan.[/quote]
Ik vind knijpen iets stiekems.
maandag 9 maart 2009 om 08:07
Ik lees hier echt met verbazing.
Een kind van 4 wordt een koekje beloofd, maar later vindt pappa het geen goed idee...
Dat is frustrerend voor het kind, maar die frustratie lijkt mij heel goed om mee om te gaan.
Misschien was het niet handig van pa, maar er komen nog zoveel situaties in het leven die niet handig zijn en waarbij een mens frustratie moet slikken.
En kind wordt boos. Dat mag, schrijft Intiem ook, want dat hoort bij het kind zijn.
Maar als het kind na een tijdje (na uitlegsessie door pa en juf en na al het hele traject van weg bij kinderdagverblijf tot aan in auto zitten) doorslaat in de boosheid en begint te gillen, dan lijkt mij dat het kind ook daarin gecorrigeerd mag worden.
En een tik, waarbij ik ervan uitga dat die tik niet pijnlijk hard is maar vooral een schrikreactie veroorzaakt (nu is het echt meenis voor pa), verdient geen schoonheidsprijs. Maar als het een paar keer per jaar gebeurd dat een ouder uit zijn slof schiet vind ik het echt belachelijk om dat mishandeling te noemen of dat soort termen.
Ben sowieso verbaasd hoe weinig kinderen tegenwoordig met frustratie te maken krijgen. Een 4 jarige maakt gewoon af en toe oneerlijke dingen mee, juist ook van ouders die ook mensen zijn. Veel ouders zien opvoeding tegenwoordig als zo weinig mogelijk frustratie toelaten in het leven van hun kinderen.
En frustratie is niet alleen geen kinderboerderij omdat het regent, maar ook dat andere mensen wel eens geen rekening met je wensen houden, dat beloftes soms worden verbroken en zelfs dat je eigen ouders je wel eens laten zitten (op het niveau van een koekje) en wel eens uit hun slof kunnen schieten.
Een kind van 4 wordt een koekje beloofd, maar later vindt pappa het geen goed idee...
Dat is frustrerend voor het kind, maar die frustratie lijkt mij heel goed om mee om te gaan.
Misschien was het niet handig van pa, maar er komen nog zoveel situaties in het leven die niet handig zijn en waarbij een mens frustratie moet slikken.
En kind wordt boos. Dat mag, schrijft Intiem ook, want dat hoort bij het kind zijn.
Maar als het kind na een tijdje (na uitlegsessie door pa en juf en na al het hele traject van weg bij kinderdagverblijf tot aan in auto zitten) doorslaat in de boosheid en begint te gillen, dan lijkt mij dat het kind ook daarin gecorrigeerd mag worden.
En een tik, waarbij ik ervan uitga dat die tik niet pijnlijk hard is maar vooral een schrikreactie veroorzaakt (nu is het echt meenis voor pa), verdient geen schoonheidsprijs. Maar als het een paar keer per jaar gebeurd dat een ouder uit zijn slof schiet vind ik het echt belachelijk om dat mishandeling te noemen of dat soort termen.
Ben sowieso verbaasd hoe weinig kinderen tegenwoordig met frustratie te maken krijgen. Een 4 jarige maakt gewoon af en toe oneerlijke dingen mee, juist ook van ouders die ook mensen zijn. Veel ouders zien opvoeding tegenwoordig als zo weinig mogelijk frustratie toelaten in het leven van hun kinderen.
En frustratie is niet alleen geen kinderboerderij omdat het regent, maar ook dat andere mensen wel eens geen rekening met je wensen houden, dat beloftes soms worden verbroken en zelfs dat je eigen ouders je wel eens laten zitten (op het niveau van een koekje) en wel eens uit hun slof kunnen schieten.
