Kinderen
alle pijlers
De peuterpuberteit
maandag 23 september 2019 19:50
Hallo iedereen, ik kom er even niet meer uit en ik ben erg benieuwd wat jullie mening door ervaring is met de peuterpuberteit. Ik heb een dochter van bijna 2 jaar die grens opzoekend gedrag vertoond. Ik moet echt vechten tegen het gevoel dat ik wat fout doe in de opvoeding, het zit mij soms zo hoog dat ik kan huilen. Ik zal een paar punten noemen, mag ik van jullie weten wat jullie daarvan vinden? Liever geen gemene reacties. Ik wil zo graag mijn dochter goed opvoeden maar ik twijfel aan mezelf sinds kort.
1) Weigert vaak haar avondmaaltijd: we halen het bord weg, toetje word wel aangeboden. Verder krijgt ze niet wat anders. Dwingen doen we niet meer dat word één groot toneelstuk; krijzen/huilen, als een lappepop in de kinderstoel hangen, gooit haar bord op de grond etc. Als het bord weg is huilt ze ook wel alleen we schenken er geen aandacht aan, ik haal haar ook niet uit de kinderstoel. Ze gaat dan spelen en ik denk dat ze het dan niet leerd.
2) Slecht slapen:
ze gaat niet slapen voor ze eerst (lauw) water heeft gekregen, dus dat geef ik haar wel. Rond 03:00 word ze altijd wakker en begint hard te huilen, niks ernstigs aan de hand, ze wil opnieuw drinken. Hierover wisselen mijn man en ik van mening. Ik vind dat ze niks hoeft te krijgen en dat dit meer gewenning is. Mijn man wil dat ze rustig word en wil wel drinken geven. Ik denk dat als we volhouden dat ze vanzelf een keer ophoudt en doorslaapt.
3) Ongeduldig en driftbuien: ze wijst ernaar en maakt een gilletje of grommend geluid. Als het niet snel genoeg gaat probeert ze mij mee te trekken. Ik ben soms bezig met haar broertje verzorgen en dan moet ze wachten. Ze gooit zich na een korte tijd op de grond en begint hard te gillen. Bonkt haar hoofd op de grond en (maakt zich aan het) huilen. Ik praat op rustige toon: "je moet even wachten ik help je straks". Als ze echt boos word gaat ze dingen doen die niet mag (spullen gooien of aan iets zitten wat niet mag) dan waarschuw ik haar twee keer met "wil je straf?" Als ze doorgaat moet ze 5 minuten op de onderste tree van de trap zitten. Dit lukt niet gelijk de eerste keer dus ik zet haar veel terug voor ze echt blijft zitten. Dan ga ik op ooghoogte voor haar zitten en zeg haar kort waarom ze er zit en dan knuffel ik haar. Dan is ze ook weer rustig en vrolijk. Deze soortgelijke situatie kan zich soms 6 keer herhalen op een dag.
4) 'Kijken met je ogen niet met je handen': dit zo vaak herhaalt en nog steeds, haal haar hand ervan af en zeg dat zinnetje, maar ze blijft aan alles zitten wat op tafel komt. Heel vervelend als ik visite heb. Ik schaam mij dan en dat maakt mij verdrietig. Ik hou van haar alleen ik voel me altijd vreselijk na bezoek.
Vooral met punt 3 is het ook moeizaam met haar (na haar dutje) een korte tijd te gaan winkelen ze heeft vaak driftbuien. Naar een dierentuin gaan is even leuk tot ze over hekjes wil klimmen of ineens besluit midden op de straat te gaan zitten en niks meer wil en ook haar drinken over zichzelf uit gaat spugen. Haar afleiden lukt wel, ze is gek op dieren alleen wij als ouders genieten niet van zo'n uitje.
Is dezelfde regels aanhouden en deze manier van aanpak voldoende tot deze fase voorbij is?
Alvast bedankt voor de antwoorden
1) Weigert vaak haar avondmaaltijd: we halen het bord weg, toetje word wel aangeboden. Verder krijgt ze niet wat anders. Dwingen doen we niet meer dat word één groot toneelstuk; krijzen/huilen, als een lappepop in de kinderstoel hangen, gooit haar bord op de grond etc. Als het bord weg is huilt ze ook wel alleen we schenken er geen aandacht aan, ik haal haar ook niet uit de kinderstoel. Ze gaat dan spelen en ik denk dat ze het dan niet leerd.
2) Slecht slapen:
ze gaat niet slapen voor ze eerst (lauw) water heeft gekregen, dus dat geef ik haar wel. Rond 03:00 word ze altijd wakker en begint hard te huilen, niks ernstigs aan de hand, ze wil opnieuw drinken. Hierover wisselen mijn man en ik van mening. Ik vind dat ze niks hoeft te krijgen en dat dit meer gewenning is. Mijn man wil dat ze rustig word en wil wel drinken geven. Ik denk dat als we volhouden dat ze vanzelf een keer ophoudt en doorslaapt.
3) Ongeduldig en driftbuien: ze wijst ernaar en maakt een gilletje of grommend geluid. Als het niet snel genoeg gaat probeert ze mij mee te trekken. Ik ben soms bezig met haar broertje verzorgen en dan moet ze wachten. Ze gooit zich na een korte tijd op de grond en begint hard te gillen. Bonkt haar hoofd op de grond en (maakt zich aan het) huilen. Ik praat op rustige toon: "je moet even wachten ik help je straks". Als ze echt boos word gaat ze dingen doen die niet mag (spullen gooien of aan iets zitten wat niet mag) dan waarschuw ik haar twee keer met "wil je straf?" Als ze doorgaat moet ze 5 minuten op de onderste tree van de trap zitten. Dit lukt niet gelijk de eerste keer dus ik zet haar veel terug voor ze echt blijft zitten. Dan ga ik op ooghoogte voor haar zitten en zeg haar kort waarom ze er zit en dan knuffel ik haar. Dan is ze ook weer rustig en vrolijk. Deze soortgelijke situatie kan zich soms 6 keer herhalen op een dag.
4) 'Kijken met je ogen niet met je handen': dit zo vaak herhaalt en nog steeds, haal haar hand ervan af en zeg dat zinnetje, maar ze blijft aan alles zitten wat op tafel komt. Heel vervelend als ik visite heb. Ik schaam mij dan en dat maakt mij verdrietig. Ik hou van haar alleen ik voel me altijd vreselijk na bezoek.
Vooral met punt 3 is het ook moeizaam met haar (na haar dutje) een korte tijd te gaan winkelen ze heeft vaak driftbuien. Naar een dierentuin gaan is even leuk tot ze over hekjes wil klimmen of ineens besluit midden op de straat te gaan zitten en niks meer wil en ook haar drinken over zichzelf uit gaat spugen. Haar afleiden lukt wel, ze is gek op dieren alleen wij als ouders genieten niet van zo'n uitje.
Is dezelfde regels aanhouden en deze manier van aanpak voldoende tot deze fase voorbij is?
Alvast bedankt voor de antwoorden
enorah wijzigde dit bericht op 23-09-2019 21:22
1.68% gewijzigd
Never judge a book by it's cover, know the story first!
maandag 23 september 2019 19:57
In de nacht niets mogen drinken vind ik nogal vreemd. Zet een flesje water naast haar bed ofzo. Mijn nichtje kreeg op die leeftijd nog vaak een fles in de avond en dat troostte haar ook om te slapen. Met de handen etc ontdekt zij de wereld.
Ik lees een fase van heel normaal klein peuter gedrag van een kind dat nog geen 2 is. Ook woede en huil aanvallen zijn niet vreemd dan wel vermoeid zijn in de dierentuin. Bij een hek vasthouden. Kinderen van die leeftijd zoeken de grens op en ontdekken. Alles wat voor jou vanzelfsprekend is, is het voor hun niet. En niet genieten met twee kleine kinderen. Het is heel hard werken tot ze wat groter zijn. Je verwacht te veel.
Ik lees een fase van heel normaal klein peuter gedrag van een kind dat nog geen 2 is. Ook woede en huil aanvallen zijn niet vreemd dan wel vermoeid zijn in de dierentuin. Bij een hek vasthouden. Kinderen van die leeftijd zoeken de grens op en ontdekken. Alles wat voor jou vanzelfsprekend is, is het voor hun niet. En niet genieten met twee kleine kinderen. Het is heel hard werken tot ze wat groter zijn. Je verwacht te veel.
viva-amber wijzigde dit bericht op 23-09-2019 19:59
28.28% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 23 september 2019 19:58
Ja ik geef de kinderen afwisselend aandacht. We lezen samen boekjes. Ik ga met haar tekenen/schilderen. Ze heeft de wereld aan speelgoed tot haar beschikking. Wandelen met mooi weer. Eendjes voeren. Ze vermaakt zich ook lange tijd zelf, alleen soms moet ze even wachten als ik even druk ben met bijvoorbeeld haar broertje.
Never judge a book by it's cover, know the story first!
maandag 23 september 2019 20:01
Dat water ‘s nachts zou ik haar trouwens niet afleren.
Jij hebt toch ook weleens dorst als je wakker wordt? Ik denk niet dat je alles als strijd moet gaan zien.
En bied haar wat zelfstandigheid door haar zelf ook keuzes te laten maken, daar groeit haar zelfvertrouwen van. En heeft ze het gevoel dat haar mening er toe doet.
Als je overal nee tegen zegt, lijkt het mij dat ze steeds dwarser wordt.
En alleen “kijken met de ogen” is echt heel moeilijk voor je peuter. Hou dat voor ogen.
Ik zou, als ik jou was, meer naar je peuter kijken ipv naar de omgeving wat die er wel niet van denkt enz. Niet nodig!
Jij hebt toch ook weleens dorst als je wakker wordt? Ik denk niet dat je alles als strijd moet gaan zien.
En bied haar wat zelfstandigheid door haar zelf ook keuzes te laten maken, daar groeit haar zelfvertrouwen van. En heeft ze het gevoel dat haar mening er toe doet.
Als je overal nee tegen zegt, lijkt het mij dat ze steeds dwarser wordt.
En alleen “kijken met de ogen” is echt heel moeilijk voor je peuter. Hou dat voor ogen.
Ik zou, als ik jou was, meer naar je peuter kijken ipv naar de omgeving wat die er wel niet van denkt enz. Niet nodig!
maandag 23 september 2019 20:05
Het klinkt alsof je al heel veel van haar verwacht qua gedrag. Ik lees doodnormaal peutergedrag, wat jij denkt wel even om te buigen met je maatregelen. Dat gaat je niet lukken en gaat zowel jou als je dochter een hoop frustratie opleveren. Laat het wat losser, go with the flow en pick your battles! En schaam je niet voor haar ondernemende karakter. Ze is nog geen twee, geen 12! Ze is de wereld aan het ontdekken, wil fysiek bezig zijn, is aan het ontdekken of ‘nee’ in elke situatie nee is of soms wel en soms niet, heeft nog geen moreel besef ontwikkeld. Probeer je eens te verplaatsen in haar. Mijn zoon op die leeftijd kon geen minuut stil zitten, gooide altijd zijn eten op de grond, wilde als we ergens op bezoek waren overal aanzitten, etc. Een intense fase, maar hij ging gewoon weer over. Niet na 1x corrigeren, zo werkt het niet bij de meeste peuters. Behalve bij kinderen zoals mijn dochter, die gehoorzaamde wel altijd meteen. Pure mazzel en een kwestie van een ander karakter. Dus denk niet dat jij iets verkeerd doet als je dochter niet acuut zich anders gedraagt en maak het wat minder zwaar voor jullie allebei.
maandag 23 september 2019 20:06
probeer je niet te schamen als je kind van nog geen 2 niet overal van af kan blijven. Wie dat niet begrijpt is het jammer. Je doet er wat aan. Je leert je kind dat ze wel mag kijken maar niet alles mag pakken, waarom moet ze dit van jouw gelijk kunnen? Ze kent toch ook niet meteen het abc. Opvoeden gaat met vallen en opstaan. Ook jouw visite begrijpt dat heus wel. Als je kindje op zo’n moment iets moois ziet dan is dat voor een kind moeilijk om af te blijven, ik zou op zo’n moment er voor kiezen om haar af te leiden. Meer kan je echt nog niet van haar verwachten vind ik!
maandag 23 september 2019 20:09
Wij hebben een rietjesbeker met water in dochters bed gelegd vanaf anderhalf, als ze dorst heeft, mag ze altijd drinken. Ik heb zelf in de nacht ook vaak dorst.
Wat ik lees, is haar gedrag erg normaal voor een bijna-peuter. Ze kan nog niet praten, is erg gefrustreerd en kan daardoor niet anders dan boos of verdrietig zijn of iets doen wat niet mag van jou. Vanuit haar begrijpelijk, en straf zoals op de trap zetten, helpt echt nog niet (snappen kinderen van die leeftijd niet, want oorzaak-gevolg is nog helemaal niet goed ontwikkeld).
Stug doorzetten, afleiden en niet teveel 'nee' hoeven zeggen door situaties te voorkómen, is denk ik de truc.
Sterkte, het is een moeilijke fase
Wat ik lees, is haar gedrag erg normaal voor een bijna-peuter. Ze kan nog niet praten, is erg gefrustreerd en kan daardoor niet anders dan boos of verdrietig zijn of iets doen wat niet mag van jou. Vanuit haar begrijpelijk, en straf zoals op de trap zetten, helpt echt nog niet (snappen kinderen van die leeftijd niet, want oorzaak-gevolg is nog helemaal niet goed ontwikkeld).
Stug doorzetten, afleiden en niet teveel 'nee' hoeven zeggen door situaties te voorkómen, is denk ik de truc.
Sterkte, het is een moeilijke fase
maandag 23 september 2019 20:09
Gewoon heel herkenbaar. Hier een 2,5 jarige dame die nog wel wat pittiger is.
Dat eten, inderdaad geen aandacht aan besteden. Hier is wel de regel dat ze aan tafel blijft tot we allemaal klaar zijn. Het hoe maakt me minder uit. Kletsend en spelende is prima.
Wat wil je dat ze leert?
Slecht slapen? Altijd al gedaan. Al is ze nu ook wel van de excuses zoeken, nog een slokje water voor het slapen, nog een knuffeltje, etc. Ik bekijk het per keer. Is de vraag reëel of is het inderdaad uitstellen van bedtijd. Ik zie het aan haar gedrag ervoor en hoe ze het zegt.
Boos en woedeaanvallen.... Hallo emoties! Het hoort er bij.
En overal aanzitten... Ze hoort je heus, maar de drang om het aan te raken is te groot. Geduld en herhalen.
Als ik iets lekkers geef aan kind, doe ik dat in een bakje voor haar. Dit is van jou, die is van (vul maar in). Anders is het in mum van tijd een oorlogsgebied met peuter...
Dat eten, inderdaad geen aandacht aan besteden. Hier is wel de regel dat ze aan tafel blijft tot we allemaal klaar zijn. Het hoe maakt me minder uit. Kletsend en spelende is prima.
Wat wil je dat ze leert?
Slecht slapen? Altijd al gedaan. Al is ze nu ook wel van de excuses zoeken, nog een slokje water voor het slapen, nog een knuffeltje, etc. Ik bekijk het per keer. Is de vraag reëel of is het inderdaad uitstellen van bedtijd. Ik zie het aan haar gedrag ervoor en hoe ze het zegt.
Boos en woedeaanvallen.... Hallo emoties! Het hoort er bij.
En overal aanzitten... Ze hoort je heus, maar de drang om het aan te raken is te groot. Geduld en herhalen.
Als ik iets lekkers geef aan kind, doe ik dat in een bakje voor haar. Dit is van jou, die is van (vul maar in). Anders is het in mum van tijd een oorlogsgebied met peuter...
maandag 23 september 2019 20:18
Heel herkenbaar, op alle punten die je noemt. Slecht eten 's avonds, slecht slapen (om 4 uur wakker worden), ongeduldig en driftig, en ik zeg ook heel vaak kijken doen we met de oogjes, niet met de handjes. Peuter drakestein zegt het met me mee en kijkt toch met de handjes 
Maar ik heb helemaal niet het idee dat ik faal in de opvoeding; ik zie namelijk een vrolijke peuter die zich goed ontwikkelt en groeit. Ik kan hem niet dwingen om te eten of slapen, al zou ik dat willen. En hij is nog volop de wereld aan het ontdekken en aan het leren hoe alles in elkaar steekt. En driftbuien omdat er iets niet gaat zoals hij dat graag zou willen, dat hoort erbij. Net als overal aanzitten.
Denk dat het dus vooral in je eigen verwachtingen zit. Wat maakt dat het je zo dwars zit dat je peuter zich gedraagt als een peuter?
Maar ik heb helemaal niet het idee dat ik faal in de opvoeding; ik zie namelijk een vrolijke peuter die zich goed ontwikkelt en groeit. Ik kan hem niet dwingen om te eten of slapen, al zou ik dat willen. En hij is nog volop de wereld aan het ontdekken en aan het leren hoe alles in elkaar steekt. En driftbuien omdat er iets niet gaat zoals hij dat graag zou willen, dat hoort erbij. Net als overal aanzitten.
Denk dat het dus vooral in je eigen verwachtingen zit. Wat maakt dat het je zo dwars zit dat je peuter zich gedraagt als een peuter?
maandag 23 september 2019 20:19
Wat bij ons hielp was om de oudste ook een taakje te geven als ik met de jongste bezig was (luier pakken of kleertjes uitzoeken of zelf bij winnie the pooh een luier aandoen etc). Was daardoor meer betrokken en voelde zich niet zo buitengesloten denk ik.
Voor dat water ‘s nachts: bij mijn kinderen staat nog altijd een tuitbeker op het nachtkastje zodat ze kunnen drinken als dat nodig is. Gewone beker was hier drama: die valt op de een of andere manier altijd om. Vol.
sindsdien doen ze dat zonder ons erbij te roepen
Alle andere peuterpuberteitdingen zijn ook erg herkenbaar. Sommige blijven (kijken met je ogen!).
Voor het eten heb ik geen tips, die van mij vallen altijd aan alsof ze de hele week nog niet gegeten hebben.
Voor dat water ‘s nachts: bij mijn kinderen staat nog altijd een tuitbeker op het nachtkastje zodat ze kunnen drinken als dat nodig is. Gewone beker was hier drama: die valt op de een of andere manier altijd om. Vol.
sindsdien doen ze dat zonder ons erbij te roepenAlle andere peuterpuberteitdingen zijn ook erg herkenbaar. Sommige blijven (kijken met je ogen!).
Voor het eten heb ik geen tips, die van mij vallen altijd aan alsof ze de hele week nog niet gegeten hebben.
anoniem_653cf6966e7fd wijzigde dit bericht op 23-09-2019 20:44
0.27% gewijzigd
maandag 23 september 2019 20:20
Je kind klinkt als een normale peuter. Ik vind dat je erg veel verwacht van je kind van 1.
Maak het jezelf makkelijker, leg een flesje water klaar in haar bed, maak geen strijd van eten, drama als ze even moet wachten niet te veel aandacht aan besteden op dat moment etc.. En 5minuten straf is echt heel lang voor die leeftijd.
Maak het jezelf makkelijker, leg een flesje water klaar in haar bed, maak geen strijd van eten, drama als ze even moet wachten niet te veel aandacht aan besteden op dat moment etc.. En 5minuten straf is echt heel lang voor die leeftijd.
maandag 23 september 2019 20:30
TO, lees je OP nog eens na. Er staan een paar heel enge fouten in.
Verder lees ik weinig bijzonders. Het is nogmaal peutergedrag en dat heeft waarschijnlijk verder weinig met jullie opvoeding te maken. Je voor haar schamen als ze peutergedrag vertoont is echter niet echt normaal.
Voor s nachts: probeer eens of het genoeg is als je een flesje water in het hoekje van haar bed zet. En anders is er niks mis met even troosten.
Spullen waar ze niet aan mag zitten: ze is nog jong, zet het gewoon aan de kant.
Verder lees ik weinig bijzonders. Het is nogmaal peutergedrag en dat heeft waarschijnlijk verder weinig met jullie opvoeding te maken. Je voor haar schamen als ze peutergedrag vertoont is echter niet echt normaal.
Voor s nachts: probeer eens of het genoeg is als je een flesje water in het hoekje van haar bed zet. En anders is er niks mis met even troosten.
Spullen waar ze niet aan mag zitten: ze is nog jong, zet het gewoon aan de kant.
maandag 23 september 2019 20:36
Lees niets raars. Veel gaat hier t zelfde met dochter van drie. Behalve zij krijgt warme melk voor t slapen. En s nachts als ze wakker wordt een knuffel en drinken. Denk dan drie is nog zo klein als ze dat even nodig heeft om verder te slapen prima.
Eten gaat toevallig goed hier maar ik heb altijd meerdere dingen op haar bordje liggen en ze kijkt maar wat ze eet. Sperziebonen mag ze bv dippen in pindasaus dat vind ze zo leuk. Soms mag ze groenten uit de pan eten op gekke manier ook zo leuk dat er handen vol naar binnen gaan. We doen nog niet moeilijk over eten met handen. Ze kliedert wat af maar krijgt ook veel binnen. Vaak ook groenten al voor t eten. Als ze eind vd middag hongerig is kook ik de groenten net wat eerder die krijgt ze dan tijdens t koken van de rest als we aan tafel gaan heeft ze dat al binnen. En ik doe bento.
Qua straf ik denk dat je beter zou kunnen zeggen wat je verwacht i.p.v. wil je straf?? Probeer altijd uit de machtsstrijd te blijven die verlies je altijd! Benoem wat je ziet. Je vind het lastig nu dat je moet wachten en bent boos. Mamma wil dat jij stopt met huilen dan kan ik jou helpen.
Laat haar veel helpen met verzorging van haar broertje. Mijn dochtertje helpt met van alles vind ze geweldig. En ja gaat wel is mis. Bv bij tafel dekken valt er wat of ze mag ook water op tafel zetten dan gaat er een glas om nou ja pech.
Ik hoop dat je daar wat mee kunt en verder idd t is een fase! Tel tot dertig en wees trots op jezelf
Eten gaat toevallig goed hier maar ik heb altijd meerdere dingen op haar bordje liggen en ze kijkt maar wat ze eet. Sperziebonen mag ze bv dippen in pindasaus dat vind ze zo leuk. Soms mag ze groenten uit de pan eten op gekke manier ook zo leuk dat er handen vol naar binnen gaan. We doen nog niet moeilijk over eten met handen. Ze kliedert wat af maar krijgt ook veel binnen. Vaak ook groenten al voor t eten. Als ze eind vd middag hongerig is kook ik de groenten net wat eerder die krijgt ze dan tijdens t koken van de rest als we aan tafel gaan heeft ze dat al binnen. En ik doe bento.
Qua straf ik denk dat je beter zou kunnen zeggen wat je verwacht i.p.v. wil je straf?? Probeer altijd uit de machtsstrijd te blijven die verlies je altijd! Benoem wat je ziet. Je vind het lastig nu dat je moet wachten en bent boos. Mamma wil dat jij stopt met huilen dan kan ik jou helpen.
Laat haar veel helpen met verzorging van haar broertje. Mijn dochtertje helpt met van alles vind ze geweldig. En ja gaat wel is mis. Bv bij tafel dekken valt er wat of ze mag ook water op tafel zetten dan gaat er een glas om nou ja pech.
Ik hoop dat je daar wat mee kunt en verder idd t is een fase! Tel tot dertig en wees trots op jezelf
where ever you go, go with your heart
maandag 23 september 2019 20:36
Ik lees alleen maar normale dingen TO. Die van mij is nu 3,5 en het lijkt zoetjesaan wat beter te worden (hoewel we nog met enige regelmaat met onze handen in het haar zitten tijdens een 45min durende driftbui..). Je leert er beter mee omgaan.
Bedenk maar, dat je kind grenzen aan het zoeken en testen is. Hartstikke goed is dat, teken van een normale ontwikkeling. Daarnaast is de emotieregulatie nog niet aanwezig bij zo’n klein kind. Dus boos = oncontroleerbaar huilen/gillen/hoofdbonken, want ze kán niet anders boos zijn. En iets willen pakken is het NU NU NU willen, want ze kán nog niet bedenken dat ze ook even kan wachten. Dat is ze de komende jaren allemaal aan het leren en daar ga jij haar bij helpen.
Het heet niet voor niks peuterpuberteit of ‘terrible two’s’. Er zijn vele boeken over verschenen. Wel interessant om je in te verdiepen hoor! Helemaal als je het niet meer ziet zitten
Bedenk maar, dat je kind grenzen aan het zoeken en testen is. Hartstikke goed is dat, teken van een normale ontwikkeling. Daarnaast is de emotieregulatie nog niet aanwezig bij zo’n klein kind. Dus boos = oncontroleerbaar huilen/gillen/hoofdbonken, want ze kán niet anders boos zijn. En iets willen pakken is het NU NU NU willen, want ze kán nog niet bedenken dat ze ook even kan wachten. Dat is ze de komende jaren allemaal aan het leren en daar ga jij haar bij helpen.
Het heet niet voor niks peuterpuberteit of ‘terrible two’s’. Er zijn vele boeken over verschenen. Wel interessant om je in te verdiepen hoor! Helemaal als je het niet meer ziet zitten
maandag 23 september 2019 20:50
Zo doen wij het trouwens:
Eten.
Peuter 'helpt' met koken en tafel dekken. Playlist met kinderliedjes aan. Pannen gaan op tafel en hij mag zelf beslissen wat en hoeveel er wordt op geschept. Zeg 1 op de 4 keer dat hij met smaak gaat zitten eten, de andere 3 dagen werpt hij een blik op zijn bord (of in de pan) "Nee, niet lekker." En weigert te eten. Toetje hetzelfde verhaal. Wel blijft hij meestal aan tafel zitten tot we klaar zijn met eten en zingen we intussen liedjes, doen 'deze vuist op deze vuist' en kletsen we, over alles behalve het eten. Soms wil hij van tafel om te spelen, ook prima.
Slapen.
Naar bed gaan, gaat tegenwoordig makkelijk. Hij mag voor het naar bed gaan 1 aflevering van iets kijken (en speelt dan intussen), daarna brengt man of ik hem naar bed. Pyjama aan, tanden poetsen, verhaaltje, liedje. Hij gaat nog wat spelen of zingen in bed, valt in slaap en wordt vroeg, heel vroeg wakker de laatste paar dagen om 4 uur. Is dan klaarwakker en wil absoluut niet meer verder slapen. We proberen hem dan op zijn kamer te laten spelen zodat wij nog ff Door kunnen slapen, maar dit lukt nog niet zo geweldig, hooguit een uurtje
dus dat is heel fijn.
Driftbuien en ongeduld.
Tsja. Ik laat hem maar gewoon en benoem dan wel zijn gevoel. Lijkt op het moment zelf geen reet uit te maken, maar merk soms later effect. Vorige week was hij ontroostbaar omdat het niet lukte om tegen de grote glijbaan aan te klimmen. Janken, in het zand schoppen 'ik kan niet klimmen'. Dan zit je daar dus 100 keer te herhalen "Ja, dat is helemaal niet leuk dat het nog niet meteen lukt. Ik snap dat je daar verdrietig van wordt, maar dat moet je blijven oefenen." in verschillende varianten. Maar toen het de dag erop weer niet lukte was het na 1 minuut al klaar met sippen.
En overal aankomen.
Hier in huis is het meeste waar hij niet aan mag komen buiten bereik. En verder herhalen, herhalen, herhalen.
Eten.
Peuter 'helpt' met koken en tafel dekken. Playlist met kinderliedjes aan. Pannen gaan op tafel en hij mag zelf beslissen wat en hoeveel er wordt op geschept. Zeg 1 op de 4 keer dat hij met smaak gaat zitten eten, de andere 3 dagen werpt hij een blik op zijn bord (of in de pan) "Nee, niet lekker." En weigert te eten. Toetje hetzelfde verhaal. Wel blijft hij meestal aan tafel zitten tot we klaar zijn met eten en zingen we intussen liedjes, doen 'deze vuist op deze vuist' en kletsen we, over alles behalve het eten. Soms wil hij van tafel om te spelen, ook prima.
Slapen.
Naar bed gaan, gaat tegenwoordig makkelijk. Hij mag voor het naar bed gaan 1 aflevering van iets kijken (en speelt dan intussen), daarna brengt man of ik hem naar bed. Pyjama aan, tanden poetsen, verhaaltje, liedje. Hij gaat nog wat spelen of zingen in bed, valt in slaap en wordt vroeg, heel vroeg wakker de laatste paar dagen om 4 uur. Is dan klaarwakker en wil absoluut niet meer verder slapen. We proberen hem dan op zijn kamer te laten spelen zodat wij nog ff Door kunnen slapen, maar dit lukt nog niet zo geweldig, hooguit een uurtje
dus dat is heel fijn. Driftbuien en ongeduld.
Tsja. Ik laat hem maar gewoon en benoem dan wel zijn gevoel. Lijkt op het moment zelf geen reet uit te maken, maar merk soms later effect. Vorige week was hij ontroostbaar omdat het niet lukte om tegen de grote glijbaan aan te klimmen. Janken, in het zand schoppen 'ik kan niet klimmen'. Dan zit je daar dus 100 keer te herhalen "Ja, dat is helemaal niet leuk dat het nog niet meteen lukt. Ik snap dat je daar verdrietig van wordt, maar dat moet je blijven oefenen." in verschillende varianten. Maar toen het de dag erop weer niet lukte was het na 1 minuut al klaar met sippen.
En overal aankomen.
Hier in huis is het meeste waar hij niet aan mag komen buiten bereik. En verder herhalen, herhalen, herhalen.
chl wijzigde dit bericht op 23-09-2019 20:52
46.45% gewijzigd
maandag 23 september 2019 20:53
Mijn kind is bijna 4 en zit nog steeds met d’r tengels overal aan.
Eten weigert ze ook vaak. Dag 1 weigert ze nasi en dag 2 (we eten vaak 2 dagen hetzelfde ivm werk etc) eet ze heel
d’r bord leeg. Geen touw aan vast te knopen. Boos is ze ook vaak, is erger geworden sinds d’r zusje er is.
Alles is een fase zeggen we dan maar.
Eten weigert ze ook vaak. Dag 1 weigert ze nasi en dag 2 (we eten vaak 2 dagen hetzelfde ivm werk etc) eet ze heel
d’r bord leeg. Geen touw aan vast te knopen. Boos is ze ook vaak, is erger geworden sinds d’r zusje er is.
Alles is een fase zeggen we dan maar.
maandag 23 september 2019 21:11
Ik lees heel veel strijd en straf, kindje is nog geen 2...
Ons meisje van net twee heeft ook haar buien maar pick your battles op die leeftijd.
Soms kan ze niet langer wachten tot het avondeten en vraagt ze om 17.30 wat te eten. Nou prima, krijgt ze een stuk komkommer of een bakje worteltjes ook al weet ik dat ze dan amper avondeten meer eet. Van strijd met avondeten krijg je juist moeilijke eters, probeer het zo leuk mogelijk te houden! Straf haar niet door haar in de stoel te laten zitten, ze snapt niet dat niet eten stout zou moeten zijn.
Ik eigenlijk ook niet.
Als je zelf geen trek hebt wordt ook niemand boos op je toch? Trek het wat door naar jezelf allemaal.
Als jij dorst hebt s nachts en iemand verbiedt het je te drinken, dat is toch vreselijk?
Net als voor straf op de trap moeten zitten als je oorzaak en gevolg nog niet kunt verbinden: voor jezelf toch ook heel naar als je zonder reden wordt afgezonderd in een kamer zonder te weten waarom en iedereen is boos op je.
Wat ik verder lees is ook heel helder gedrag:
-ook aandacht willen van mama als ze bezig is met broertje ( en ja, op dat moment, wachten is vreselijk moeilijk als je 1 bent).
-Moeilijk doen in de dierentuin: tja die van mij doet dat ook als ze te moe is om nog maar iets te doen, stiekem is een dierentuin al een enorme lading prikkels voor zo’n kleintje.
-Overal aan willen zitten: kindjes van die leeftijd begrijpen vaak het woordje “niet” nog niet. En als je het waarom niet uitlegt van het niet aankomen dan krijgt het natuurlijk JUIST een enorme aantrekkingskracht.
Je verwacht van je kindje dat ze zich gedraagt als een vierjarige of ouder maar ze is pas 1!
Geniet van die kleine en leg haar en jezelf niet zoveel op, dat maakt alles zo moeilijk.
Stel je voor dat je dit straks weer hebt met de volgende.
Dat is jaren strijd dus. Toch ook geen leuk vooruitzicht?
Ons meisje van net twee heeft ook haar buien maar pick your battles op die leeftijd.
Soms kan ze niet langer wachten tot het avondeten en vraagt ze om 17.30 wat te eten. Nou prima, krijgt ze een stuk komkommer of een bakje worteltjes ook al weet ik dat ze dan amper avondeten meer eet. Van strijd met avondeten krijg je juist moeilijke eters, probeer het zo leuk mogelijk te houden! Straf haar niet door haar in de stoel te laten zitten, ze snapt niet dat niet eten stout zou moeten zijn.
Ik eigenlijk ook niet.
Als je zelf geen trek hebt wordt ook niemand boos op je toch? Trek het wat door naar jezelf allemaal.
Als jij dorst hebt s nachts en iemand verbiedt het je te drinken, dat is toch vreselijk?
Net als voor straf op de trap moeten zitten als je oorzaak en gevolg nog niet kunt verbinden: voor jezelf toch ook heel naar als je zonder reden wordt afgezonderd in een kamer zonder te weten waarom en iedereen is boos op je.
Wat ik verder lees is ook heel helder gedrag:
-ook aandacht willen van mama als ze bezig is met broertje ( en ja, op dat moment, wachten is vreselijk moeilijk als je 1 bent).
-Moeilijk doen in de dierentuin: tja die van mij doet dat ook als ze te moe is om nog maar iets te doen, stiekem is een dierentuin al een enorme lading prikkels voor zo’n kleintje.
-Overal aan willen zitten: kindjes van die leeftijd begrijpen vaak het woordje “niet” nog niet. En als je het waarom niet uitlegt van het niet aankomen dan krijgt het natuurlijk JUIST een enorme aantrekkingskracht.
Je verwacht van je kindje dat ze zich gedraagt als een vierjarige of ouder maar ze is pas 1!
Geniet van die kleine en leg haar en jezelf niet zoveel op, dat maakt alles zo moeilijk.
Stel je voor dat je dit straks weer hebt met de volgende.
Dat is jaren strijd dus. Toch ook geen leuk vooruitzicht?
