Kinderen
alle pijlers
Geen me time of oppas, wil mezelf weer terug!
zondag 17 mei 2020 om 23:19
Hallo lieve mensen die dit lezen,
Ik ben een alleenstaande moeder met een zoontje van 9 maanden.
In deze 9 maanden heb ik weinig tot niet me-time gehad.
Toen ik zwanger was had ik vaak de reacties van familie als de baby er is zal ik graag oppassen dagjes of nachtjes of weekendjes. Nu is hij er en is er altijd wel iets waardoor het niet kan en ik me eigenlijk als last voel als ik vraag of er een dagje en nachtje opgepast kan worden zodat ik even kan bij komen, wat vaak of eigenlijk wel altijd op wordt gereageerd dat het niet kan, moe zijn, of dingen te doen hebben waarbij een kleine niet in hun planning past.
Oppassen in deze 9 maanden is misschien wel 3x in totaal is gebeurt. En dat is 1 dag of 2 daagjes geweest.
Hierbij vind ik het gewoon erg moeilijk en zit ik er soms even doorheen. Zonder een backup of even mijn tijd. Terwijl dat me wel vaak is gezegd maar nu het zover is er niemand echt klaar voor me staat.
Hoe hebben jullie dit aangepakt?
En wat kan ik anders doen dat ik niet zo extreem moe ben?
Dit is niet leuk voor mij maar vooral niet voor mijn kleine man. Ik wil graag weer de energieke vrouw zijn die ik altijd ben geweest, alleen sinds ik bevallen ben lijkt het wel alsof ik leeg gezogen ben en niet meer op volle batterij kom.
Vriendelijke groetjes een hopeloze mama.
Ik ben een alleenstaande moeder met een zoontje van 9 maanden.
In deze 9 maanden heb ik weinig tot niet me-time gehad.
Toen ik zwanger was had ik vaak de reacties van familie als de baby er is zal ik graag oppassen dagjes of nachtjes of weekendjes. Nu is hij er en is er altijd wel iets waardoor het niet kan en ik me eigenlijk als last voel als ik vraag of er een dagje en nachtje opgepast kan worden zodat ik even kan bij komen, wat vaak of eigenlijk wel altijd op wordt gereageerd dat het niet kan, moe zijn, of dingen te doen hebben waarbij een kleine niet in hun planning past.
Oppassen in deze 9 maanden is misschien wel 3x in totaal is gebeurt. En dat is 1 dag of 2 daagjes geweest.
Hierbij vind ik het gewoon erg moeilijk en zit ik er soms even doorheen. Zonder een backup of even mijn tijd. Terwijl dat me wel vaak is gezegd maar nu het zover is er niemand echt klaar voor me staat.
Hoe hebben jullie dit aangepakt?
En wat kan ik anders doen dat ik niet zo extreem moe ben?
Dit is niet leuk voor mij maar vooral niet voor mijn kleine man. Ik wil graag weer de energieke vrouw zijn die ik altijd ben geweest, alleen sinds ik bevallen ben lijkt het wel alsof ik leeg gezogen ben en niet meer op volle batterij kom.
Vriendelijke groetjes een hopeloze mama.
dinsdag 19 mei 2020 om 16:14
Idd, gewoon ingaan op een behoefte van een vriendin zonder vragen te stellen.
Alleen “goh Rita, ik zit er even helemaal doorheen, zou je voor 1 dag en nacht de zorg van Pietje over kunnen nemen” is genoeg.
dinsdag 19 mei 2020 om 16:17
Goh, hoe zou dat nou toch komen?
Zie je niet dat jij in elk topic de afgelopen jaren enorm sfeerbepalend bezig bent? En dus niet op een gezellige manier.
dinsdag 19 mei 2020 om 16:18
TanteOlivia schreef: ↑19-05-2020 16:12De sfeer is hier wel omgeslagen. Op de eerste pagina's raadt iedereen TO aan om betaalde oppas te regelen en nu wil iedereen met liefde nachtenlang oppassen en ben je een egoïst als je niet direct paraat staat
Ja, je bent echt een slachtoffer van de miraculeus omgeslagen sfeer
Er is altijd nuance geweest in de antwoorden in het begin. Je maakt het nu heel zwart wit om je gelijk weer te halen. Jij vindt iets, een ander vindt iets anders. Let it go.
dinsdag 19 mei 2020 om 16:20
Je weet zelf heel goed dat het daar helemaal niet om gaat.TanteOlivia schreef: ↑19-05-2020 16:12De sfeer is hier wel omgeslagen. Op de eerste pagina's raadt iedereen TO aan om betaalde oppas te regelen en nu wil iedereen met liefde nachtenlang oppassen en ben je een egoïst als je niet direct paraat staat
Niemand hoeft nachtenlang op te passen en niemand hoeft direct paraat te staan.
Er is echt helemaal niemand die dat zegt.
Maar dat weet je zelf ook echt wel.
dinsdag 19 mei 2020 om 16:28
Nee en nee. Maar het was wel werk.TanteOlivia schreef: ↑19-05-2020 15:53Dus jouw broer was er niet vanwege zijn werk? Of gaat het hier om de zus van jouw man?
Maar maakt dat eigenlijk uit?
dinsdag 19 mei 2020 om 16:30
dinsdag 19 mei 2020 om 16:30
Tuurlijk niet. Jij bent gewoon wél een sociaal en lief mens en deze forummer vindt dat lastig.petra123456 schreef: ↑19-05-2020 16:28Nee en nee. Maar het was wel werk.
Maar maakt dat eigenlijk uit?
dinsdag 19 mei 2020 om 16:44
Doet dat ertoe? Als het mijn zus was was het dan anders dan dat het de zus van mijn man was, of zijn schoonzus?TanteOlivia schreef: ↑19-05-2020 16:04Is dat weer zo'n verboden vraag? Net als dat we TO niet mogen vragen waar de vader is?
Maakt het uit of mijn zwager zijn snor drukte? Of in een psychiatrische kliniek zat? Of in het leger? Of vrachtwagenchauffeur is? Of allevier?
Maakt het uit of de to alleen is omdat de vader een abortus wilde? Of zelfmoord heeft gepleegd? Of is verongelukt? Of vermoord? Of in Spanje werkt en woont? Of in de bak zit? Of een revalidatiecentrum?
Punt is dat alleenstaande ouders alles alleen moeten doen. En dat juist mensen die zelf een kind hebben weten hoe je iemand dan steunt en ontlast. En dat je niet moet toezeggen wat je niet gaat doen.
Een baby in je eentje is onvoorstelbaar zwaar
dinsdag 19 mei 2020 om 16:59
TanteOlivia schreef: ↑19-05-2020 16:12De sfeer is hier wel omgeslagen. Op de eerste pagina's raadt iedereen TO aan om betaalde oppas te regelen en nu wil iedereen met liefde nachtenlang oppassen en ben je een egoïst als je niet direct paraat staat
Nu niet proberen anderen tegen elkaar op te zetten hè!! En ga alsjeblieft niet de vermoorde onschuld uithangen met die zogenaamde goede bedoelingen van je.
Wat je net ook weer opmerkt over iemand die tot haar verdriet kinderloos is gebleven. Misselijk hoe vals jij daar op inspeelt, je moest je schamen!!! Echt diep schamen!
dinsdag 19 mei 2020 om 17:20
TanteOlivia schreef: ↑19-05-2020 16:04Is dat weer zo'n verboden vraag? Net als dat we TO niet mogen vragen waar de vader is?
In de eerste post over haar schoonzus heeft ze dat al geschreven. Niet doen alsof je neus bloedt. Jij hebt dat ook echt wel gelezen.
dinsdag 19 mei 2020 om 17:53
Timetraveler schreef: ↑19-05-2020 17:19Echt hoe is het toch mogelijk dat sommige posters telkens onder een andere nick mogen terugkomen met hetzelfde zuigende pestgedrag.
En dat het dan gewoon een heel topic duurt voordat ik dat door heb
(niet dit topic maar een vorige)
She was brave and strong and broken, all at once.
dinsdag 19 mei 2020 om 17:53
Jij bent toch diegene die altijd zo vol vuur verdedigde dat het hebben van kinderen gecombineerd met een baan een eitje is? Vanwaar ben je hier op teruggekomen? Valt het toch tegen?TanteOlivia schreef: ↑19-05-2020 15:37Dat verklaart een heleboel!
Toen mijn nichtjes er al waren en ik zelf nog geen kleine baby/ kinderen had, was het een stuk makkelijker om op te passen. Als je zelf midden in de slapeloze nachten zit is dat echt anders.
Je moet maar net geluk hebben met zo'n kinderloze tante die oppassen leuk vindt en er de energie voor heeft.
dinsdag 19 mei 2020 om 18:03
Dat betekent niet dat ik de baby's van anderen erbij wil doen. Ik ben blij dat we die fase gehad hebben. Mijn slaap is me heilig. Zo helpt iedereen op een passende manier.
Maar ik heb gelukkig vrienden die dit begrijpen en die het waarderen als je duidelijk aangeeft wat je wil en wat niet.
dinsdag 19 mei 2020 om 18:23
Nog 1 keer: het gaat er om dat jij aangeeft alleen te willen helpen (passend of niet) wanneer de redenen waarom iemand hulp nodig heeft volgens jouw maatstaven goed genoeg zijn.TanteOlivia schreef: ↑19-05-2020 18:03Dat betekent niet dat ik de baby's van anderen erbij wil doen. Ik ben blij dat we die fase gehad hebben. Mijn slaap is me heilig. Zo helpt iedereen op een passende manier.
Maar ik heb gelukkig vrienden die dit begrijpen en die het waarderen als je duidelijk aangeeft wat je wil en wat niet.
Dus nooit onvoorwaardelijk.
dinsdag 19 mei 2020 om 18:25
Ik kan me voorstellen dat je slaap je nu heilig is na je moeizame start met je lastige baby.TanteOlivia schreef: ↑19-05-2020 18:03Dat betekent niet dat ik de baby's van anderen erbij wil doen. Ik ben blij dat we die fase gehad hebben. Mijn slaap is me heilig. Zo helpt iedereen op een passende manier.
Maar ik heb gelukkig vrienden die dit begrijpen en die het waarderen als je duidelijk aangeeft wat je wil en wat niet.
Knap hoor dat je zo goed je grenzen bewaakt, veel mensen vinden het lastig om zo duidelijk te zijn.
Maar zonder enig spoor van empathie is dat waarschijnlijk helemaal niet zo moeilijk.
dinsdag 19 mei 2020 om 19:11
Mevrouwtje2020 zondag 17 mei 2020 om 23:19
Hallo lieve mensen die dit lezen,
Ik ben een alleenstaande moeder met een zoontje van 9 maanden.
In deze 9 maanden heb ik weinig tot niet me-time gehad.
Hoezo geen me time? Het was een baby. Die doen nog niet veel meer dan eten, slapen en stank produceren
Tussen de voedingen en verschoning door heb je 3 uur me time.
Ik was ook alleenstaande moeder zonder opvang. En met een baby die verstandelijk beperkt bleek en een huilbaby was.
Me time... sorry maar ik vind het een mode woord. Heb je een huis vol krijsende peuters snap ik het. Maar alleen met een baby... Ondanks de zorgen voor mijn kind was alle tijd eigenlijk me time. Was niet anders dan met baby en mijzelf bezig. Dutje doen als kind eindelijk eens sliep, met baby en goed boek naar het park, wandelen door de stad etc. Ondanks het vele huilen en de vele ziekenhuisbezoeken was het de rustigste tijd. Pas toen het Grote Ontdekken begon en school nog heel even moest wachten werd het zwaarder. En zeker toen kind naar school ging. Brengen, wachten, halen. Toen had ik idd weinig tijd voor mijzelf omdat er altijd een tijd aan hing.
Vraag me af TO wat je precies wil met die me time, wat verwacht je daar van.
Hallo lieve mensen die dit lezen,
Ik ben een alleenstaande moeder met een zoontje van 9 maanden.
In deze 9 maanden heb ik weinig tot niet me-time gehad.
Hoezo geen me time? Het was een baby. Die doen nog niet veel meer dan eten, slapen en stank produceren
Tussen de voedingen en verschoning door heb je 3 uur me time.
Ik was ook alleenstaande moeder zonder opvang. En met een baby die verstandelijk beperkt bleek en een huilbaby was.
Me time... sorry maar ik vind het een mode woord. Heb je een huis vol krijsende peuters snap ik het. Maar alleen met een baby... Ondanks de zorgen voor mijn kind was alle tijd eigenlijk me time. Was niet anders dan met baby en mijzelf bezig. Dutje doen als kind eindelijk eens sliep, met baby en goed boek naar het park, wandelen door de stad etc. Ondanks het vele huilen en de vele ziekenhuisbezoeken was het de rustigste tijd. Pas toen het Grote Ontdekken begon en school nog heel even moest wachten werd het zwaarder. En zeker toen kind naar school ging. Brengen, wachten, halen. Toen had ik idd weinig tijd voor mijzelf omdat er altijd een tijd aan hing.
Vraag me af TO wat je precies wil met die me time, wat verwacht je daar van.
dinsdag 19 mei 2020 om 19:16
Wauw, aardige reactie ook. Iedereen ervaart dat toch anders. Alleen al een keer op de bank een boek lezen zonder "angst" dat je kind al bijna wakker wordt kan heel fijn zijn. Als je je afvroeg wat TO met haar me time wil, had je dat ook anders in kunnen steken.strings-attached schreef: ↑19-05-2020 19:11Mevrouwtje2020 zondag 17 mei 2020 om 23:19
Hallo lieve mensen die dit lezen,
Ik ben een alleenstaande moeder met een zoontje van 9 maanden.
In deze 9 maanden heb ik weinig tot niet me-time gehad.
Hoezo geen me time? Het was een baby. Die doen nog niet veel meer dan eten, slapen en stank produceren
Tussen de voedingen en verschoning door heb je 3 uur me time.
Ik was ook alleenstaande moeder zonder opvang. En met een baby die verstandelijk beperkt bleek en een huilbaby was.
Me time... sorry maar ik vind het een mode woord. Heb je een huis vol krijsende peuters snap ik het. Maar alleen met een baby... Ondanks de zorgen voor mijn kind was alle tijd eigenlijk me time. Was niet anders dan met baby en mijzelf bezig. Dutje doen als kind eindelijk eens sliep, met baby en goed boek naar het park, wandelen door de stad etc. Ondanks het vele huilen en de vele ziekenhuisbezoeken was het de rustigste tijd. Pas toen het Grote Ontdekken begon en school nog heel even moest wachten werd het zwaarder. En zeker toen kind naar school ging. Brengen, wachten, halen. Toen had ik idd weinig tijd voor mijzelf omdat er altijd een tijd aan hing.
Vraag me af TO wat je precies wil met die me time, wat verwacht je daar van.
woensdag 20 mei 2020 om 16:33
Zorgen voor een jong kind is gewoon zwaar, en zeker in je eentje!
Ik wil je niet demotiveren maar ik ben nooit meer de persoon geworden die ik voor mijn zwangerschap(pen) was. En energie.. pff nou wie weet als de jongste 6 is. Kinderen vragen veel energie en in de eerste jaren.
Heb je een dagopvang of werk je niet? Je zou eens een half dagje overdag iets leuks kunnen gaan doen als je kindje op de opvang is.
Als je vermoeidheid gedeprimeerdheid wordt, dan is het tijd om eens te gaan praten met de huisarts of iemand van het CJG, ik heb daar zelf goede ervaringen mee. Sterkte! En hou vol.
Ik wil je niet demotiveren maar ik ben nooit meer de persoon geworden die ik voor mijn zwangerschap(pen) was. En energie.. pff nou wie weet als de jongste 6 is. Kinderen vragen veel energie en in de eerste jaren.
Heb je een dagopvang of werk je niet? Je zou eens een half dagje overdag iets leuks kunnen gaan doen als je kindje op de opvang is.
Als je vermoeidheid gedeprimeerdheid wordt, dan is het tijd om eens te gaan praten met de huisarts of iemand van het CJG, ik heb daar zelf goede ervaringen mee. Sterkte! En hou vol.
