Gezinsplanning discussietopic

03-08-2018 10:02 280 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hier een nieuw topic om de discussie te voeren.

Hoeveel kinderen heb jij?
Wat zijn hiervoor jouw redenen?

Zo kunnen andere forummers bepalen of jij 'wel goed hebt nagedacht' over die keuze en of jouw argumenten voor die keuze 'in hun ogen kloppen' en eventueel jou ervan proberen te overtuigen van een andere keuze! Of dat jouw argumenten 'in hun ogen niet kloppen.'

Wie is hierbij gebaat en doet er mee?

(Ik zelf helaas niet, ben aan het werk!)
Ik heb er twee en daar blijft het bij omdat het anders op een echtscheiding uitloopt. Of twee burnouts.

Helaas want ons “plaatje” was drie maar dat hebben we voor onbepaalde tijd geparkeerd (en zal wel van uitstel naar afstel gaan).
IK heb een vrij jonge collega en die wil geen kinderen. Ze was bijna verbaasd dat ik haar niet wilde overhalen. Blijkbaar gebeurt dat nogal vaak. Maar ja, het is toch haar leven en niet het mijne, en mocht ze nog van gedachtem veranderen dan hoor ik t wel...
Maar het verbaasde me hoe veel mensen zich met anderen bemoeien.
COtweepuntnul schreef:
26-11-2018 22:42
IK heb een vrij jonge collega en die wil geen kinderen. Ze was bijna verbaasd dat ik haar niet wilde overhalen. Blijkbaar gebeurt dat nogal vaak. Maar ja, het is toch haar leven en niet het mijne, en mocht ze nog van gedachtem veranderen dan hoor ik t wel...
Maar het verbaasde me hoe veel mensen zich met anderen bemoeien.
Erg hè, dat je dan blijkbaar niet serieus genomen wordt, alleen maar omdat je nog jong bent. Er is niemand die vraagt “weet je dat wel zeker?” als iemand vertelt graag kinderen te willen.
COtweepuntnul schreef:
26-11-2018 22:39
Ik heb er twee en daar blijft het bij omdat het anders op een echtscheiding uitloopt. Of twee burnouts.

Helaas want ons “plaatje” was drie maar dat hebben we voor onbepaalde tijd geparkeerd (en zal wel van uitstel naar afstel gaan).
Waarom zou het anders op een echtscheiding uitlopen?

En hoe kwam je aan dat 'plaatje van drie'?
sam1968 schreef:
26-11-2018 19:58
"Misplaatst" is om in het geen-kinderen-topic, 1-kind-topic, wie-wil-er-ook-een-3de- topic en het grote-gezinnen-topic te komen vertellen dat niemand het goed doet en niemand het snapt want alleen twee nakomelingen is ideaal.

Oh en Redbulletje heeft geen baarmoeder meer tot haar grote vreugde dus die zal niet snel zwanger worden schat ik zo in.
Inderdaad. Blijkbaar “intrigeert” het haar allemaal wel enorm.
Oh, en: :heart:
(Altijd leuk om een belerende post mee te beëindigen)
Ikigai schreef:
27-11-2018 06:51
Waarom zou het anders op een echtscheiding uitlopen?

En hoe kwam je aan dat 'plaatje van drie'?
Omdat onze relatie dat niet gaat trekken denken we.

En tja, soms heb je wat in je hoofd he. Altijd gezegd dat we drie kinderen willen. En nu hebben we er twee en denken we steeds vaker het hierbij te laten. Maar dat doet toch ergens wel pijn.
Haasjehop schreef:
27-11-2018 06:36
Erg hè, dat je dan blijkbaar niet serieus genomen wordt, alleen maar omdat je nog jong bent. Er is niemand die vraagt “weet je dat wel zeker?” als iemand vertelt graag kinderen te willen.
Ja ik vind dat ook vreemd. Alsof mensen dat zelf niet kunnen beslissen.
0 kinderen, geheel volgens plan. En ja, ik heb 20 jaar gehoord “wacht maar tot...” Nu ik 40+ ben is het opgehouden en wacht ik tot het “heb je geen spijt dat...” tijdperk aanbreekt. 😂
COtweepuntnul schreef:
27-11-2018 08:12
Ja ik vind dat ook vreemd. Alsof mensen dat zelf niet kunnen beslissen.
Misschien omdat de meeste jonge vrouwen die dit zeggen uiteindelijk toch kinderen krijgen?
Ikigai schreef:
27-11-2018 08:21
Misschien omdat de meeste jonge vrouwen die dit zeggen uiteindelijk toch kinderen krijgen?
Klopt. Dat helpt echt totaal niet.
Alle reacties Link kopieren
Mijn man heeft een zus, totaal geen band mee. Ze spreken elkaar nauwelijks.
Mijn schoonzus heeft een broer, broer heeft het contact verbroken.
Mijn zwager heeft één volle zus, daar heeft hij veruit het minst een band mee, met zijn halfzus daarentegen.
De beste vriend van mijn zoon heeft een broer waar hij ronduit een hekel aan heeft, vertelde zijn moeder me onlangs eerlijk.

Dus twee kinderen, omdat het leuk/goed is voor de broer of zus? Slechte reden.

Mijn zoon is in zijn eentje en scoorde op zijn rapport zeer hoog op sociaal gebied.

Conclusie?
Het aantal kinderen zegt allemaal helemaal niks.
Sofietje1983 schreef:
27-11-2018 07:05
Inderdaad. Blijkbaar “intrigeert” het haar allemaal wel enorm.
Oh, en: :heart:
(Altijd leuk om een belerende post mee te beëindigen)
Oh dat ja :whip:

:heart:
Janiva schreef:
27-11-2018 08:36
Mijn man heeft een zus, totaal geen band mee. Ze spreken elkaar nauwelijks.
Mijn schoonzus heeft een broer, broer heeft het contact verbroken.
Mijn zwager heeft één volle zus, daar heeft hij veruit het minst een band mee, met zijn halfzus daarentegen.
De beste vriend van mijn zoon heeft een broer waar hij ronduit een hekel aan heeft, vertelde zijn moeder me onlangs eerlijk.

Dus twee kinderen, omdat het leuk/goed is voor de broer of zus? Slechte reden.

Mijn zoon is in zijn eentje en scoorde op zijn rapport zeer hoog op sociaal gebied.

Conclusie?
Het aantal kinderen zegt allemaal helemaal niks.
Bijzonder. Ik lees dit soort verhalen alleen hier op het forum. Ik ken zelf alleen mensen die een goede band hebben met hun broer/zus. Mijn vriendinnen hebben bijna allemaal een zus, die behoort tot het selecte groepje beste vriendinnen.
Ikigai schreef:
27-11-2018 09:02
Bijzonder. Ik lees dit soort verhalen alleen hier op het forum. Ik ken zelf alleen mensen die een goede band hebben met hun broer/zus. Mijn vriendinnen hebben bijna allemaal een zus, die behoort tot het selecte groepje beste vriendinnen.
Maar jouw omgeving is ook gewoon "super heel bijzonder" - zo zou mijn peuter het noemen.

:heart:
Morgenstond_ schreef:
27-11-2018 08:42
Oh dat ja :whip:

:heart:
:heart: en dat betekend dan eigenlijk :puh:
Ikigai schreef:
27-11-2018 09:02
Bijzonder. Ik lees dit soort verhalen alleen hier op het forum. Ik ken zelf alleen mensen die een goede band hebben met hun broer/zus. Mijn vriendinnen hebben bijna allemaal een zus, die behoort tot het selecte groepje beste vriendinnen.
Ik ken ze ook in het echt.
Ik heb ook een broer waar ik alleen maar ellende mee heb gehad. Nu gelukkig al jaren geen contact meer met hem en dat heeft mij rust gegeven. Ik ben ook niet van plan om ooit weer het contact met hem te herstellen.
Ik denk wel dat de kinderen van Ikigai veel aan elkaar gaan hebben. Kunnen ze samen hun perfecte moeder misschien aan. :heart:
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
27-11-2018 09:02
Bijzonder. Ik lees dit soort verhalen alleen hier op het forum. Ik ken zelf alleen mensen die een goede band hebben met hun broer/zus. Mijn vriendinnen hebben bijna allemaal een zus, die behoort tot het selecte groepje beste vriendinnen.
Ik hoor dit soort verhalen overal om mij heen IRL.
Net zoals ik ook verhalen hoor over een band met broer of zus die wel goed is, maar vanzelfsprekend is het niet.
Familie kun je niet uitkiezen, je zit met ze opgescheept en dat kan mooi uitpakken, maar ook juist een zware last blijken te zijn.
Net het gewone leven.

Lang niet iedereen durft zich hierin ook kwetsbaar op te stellen of eerlijk te zijn, dan liever de schone schijn ophouden, al is het alleen maar on een ander niet teleur te hoeven stellen.
Een bloedband is een overschat iets, gelukkig niet zelf aan den lijve ondervonden, maar door verhalen uit mijn naaste omgeving wijzer geworden.

Als ik aan mijn moeder had gemerkt dat ze speciaal voor mij nog een broertje of zusje had gekregen, dan had ik nooit durven laten merken dat ik het stiekem misschien wel helemaal niet zo leuk vind.
Kinderen stellen hun ouders niet graag teleur.
Alle reacties Link kopieren
Morgenstond_ schreef:
27-11-2018 09:07
Maar jouw omgeving is ook gewoon "super heel bijzonder" - zo zou mijn peuter het noemen.

:heart:
:hihi:
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
Janiva schreef:
27-11-2018 09:54
Ik hoor dit soort verhalen overal om mij heen IRL.
Net zoals ik ook verhalen hoor over een band met broer of zus die wel goed is, maar vanzelfsprekend is het niet.
Familie kun je niet uitkiezen, je zit met ze opgescheept en dat kan mooi uitpakken, maar ook juist een zware last blijken te zijn.
Net het gewone leven.

Lang niet iedereen durft zich hierin ook kwetsbaar op te stellen of eerlijk te zijn, dan liever de schone schijn ophouden, al is het alleen maar on een ander niet teleur te hoeven stellen.
Een bloedband is een overschat iets, gelukkig niet zelf aan den lijve ondervonden, maar door verhalen uit mijn naaste omgeving wijzer geworden.

Als ik aan mijn moeder had gemerkt dat ze speciaal voor mij nog een broertje of zusje had gekregen, dan had ik nooit durven laten merken dat ik het stiekem misschien wel helemaal niet zo leuk vind.
Kinderen stellen hun ouders niet graag teleur.
Toen ik 'n jaar of 4 was werd er 'n neefje geboren en toen realiseerde ik me dat een sibling dus altijd zo'n veel jongere blaag zou zijn. Ik heb toen aan mijn ouders gevraagd of ze alsjeblieft geen baby meer zouden nemen. Gelukkig was mijn vader toen al gesteriliseerd want hij vond 1 ook gewoon genoeg ;-D
Ik denk dat je er als ouder ook een grote invloed op hebt. Kinderen spiegelen hun gedrag immers aan de ouders. Kinderen die opgroeien in een warm, liefdevol gezin zullen het goed tot zeer goed met elkaar kunnen vinden, afhankelijk van matchende karakters.
Dat is wel waar weer hoor Ikigai, als ouder kan je je kinderen ook leren hoe je bijvoorbeeld een conflict zelf oplost, in plaats van als ouder 'rechter' te spelen. Ik heb er in dit boek wat over gelezen: https://how2talk2kids.nl/boeken/broers- ... ivaliteit/

Maar dan nog zal je altijd met de één meer een band hebben dan met de ander. Ik heb 3 zusjes (mijn hemel!) en kan met 2 daarvan beter opschieten dan met de ander. En dan hebben we toch echt dezelfde opvoeding gehad.
Morgenstond_ schreef:
27-11-2018 10:48
Dat is wel waar weer hoor Ikigai, als ouder kan je je kinderen ook leren hoe je bijvoorbeeld een conflict zelf oplost, in plaats van als ouder 'rechter' te spelen. Ik heb er in dit boek wat over gelezen: https://how2talk2kids.nl/boeken/broers- ... ivaliteit/

Maar dan nog zal je altijd met de één meer een band hebben dan met de ander. Ik heb 3 zusjes (mijn hemel!) en kan met 2 daarvan beter opschieten dan met de ander. En dan hebben we toch echt dezelfde opvoeding gehad.
Tuurlijk, dat zijn dus die matchende karakters. Maar als er echt (blijvende) ruzie is tussen kinderen zit er ook vaak van alles scheef in het gezin waar beiden zijn opgegroeid.
Ikigai schreef:
27-11-2018 10:50
Tuurlijk, dat zijn dus die matchende karakters. Maar als er echt (blijvende) ruzie is tussen kinderen zit er ook vaak van alles scheef in het gezin waar beiden zijn opgegroeid.
Dat denk ik niet per se hoor, zeker niet op latere leeftijd, waarbij een hoop externe invloeden ook gaan meespelen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven