Kinderen
alle pijlers
Hoe ervaar je de tropenjaren?
maandag 7 mei 2018 om 15:54
Peuter van 2 icm baby vond ik juist helemaal niet pittig. Peuter van 3 icm dreumes dan weer wel. En ik vermoed dat dat tweede ook zwaarder is dan een peuter van 2 en een kleuter van 4. Dus nee, ik had er niet liever 3-5 jaar tussen gehad. Liever nog <2 jaar alleen waren we er toen zelf nog niet aan toe/over uit of we een tweede wilden.Lil0u schreef: ↑07-05-2018 15:31Wat ik niet goed snap is waarom veel ouders maar zo'n korte tijd laten tussen twee kinderen. Een leeftijdsverschil van 3-5 jaar is al zoveel relaxter dan 1-3 jaar.
Als ik dit soort topics lees, dan denk ik toch vaak dat je het ook jezelf aandoet. Een peuter van 2 in combinatie met een baby is gewoon pittig, maar dat weet je van tevoren (toch?)
Ik denk dat voor mij vooral geldt dat ik de fase "dreumes/jonge peuter" gewoon lastig vind. En dat ik dat ook had gevonden als mijn oudste nu zes of zeven was geweest. Ook dat hoeft voor niet iedereen zo te voelen, maar ik zit hem zelf een beetje groot te kijken.
maandag 7 mei 2018 om 16:06
Echt nooit. Bovendien word je toch wel wakker als je kind gaat huilen of roepen ook al weet je dat iemand anders eruit zou gaan. Maar nee, het idee! Ik verdraag alleen al de gedachte aan iemand anders in huis niet. Ook niet om schoon te maken bijv.
Gelukkig lossen we het samen als ouders wel goed op maar 4.5 jaar niet goed slapen is wel killing. Vroeg naar bed lost het probleem deels op maar ik vind het wel wat saai. Laatst werd mijn vrouw boos dat ik om het onmogelijke tijdstip van 23.15 pas naar bed ging. Inmiddels red ik dat tijdstip zelf ook niet meer... hopelijk komt het wel weer ooit terug dat je aan slapen van 0.00 tot 7.00 genoeg hebt.
maandag 7 mei 2018 om 16:07
Mijn hele lijf reageert op elke beweging uit de kinderkamers. Dus ik zou eerder wakker zijn dan die oppas.
Nu ze (bijna) volwassen zijn nog steeds. Ik hoor ze thuis komen, nog voordat ze de sleutel in het slot steken.
maandag 7 mei 2018 om 16:34
Omdat niet iedereen het geld daarvoor heeft en omdat (bij ons) de kinderen 's nachts echt niet gecharmeerd zijn van een vreemde. Ze worden wakker alleen en in het donker en willen alleen maar mamma of pappa.
Wij slapen nu om en om bij ze in bed. Als ze dan wakker worden kruipen ze zelf tegen je aan en hoef je niet echt wakker te worden of je bed uit.
Niet heel gezellig voor je relatie, maar het is samen overleven op dit moment.
maandag 7 mei 2018 om 16:44
ik ben zo`n niet bestaande moeder... ik vond de baby,dreumes,peuter,kleutertijd heerlijk, en ja, soms was het lastig met gebroken nachten en was ik moe. Maar dan voornamelijk nadat ik weer een paar nachten met zoon in het ziekenhuis doorbracht en ik iedere 2 uur wakker werd gemaakt voor zijn medicatie. Ik denk dat het deels met mindset te maken heeft. Het is allemaal namelijk niet zo belangrijk.
Dan ligt de was er een dag langer, dan is je vloer niet helemaal glanzend schoon. Lekker boeiend. Dat komt wel weer. Je huis hoeft niet te veranderen in een slagveld of vuilnisbelt maar de details, tja...
Soms zijn er andere dingen die voorrang hebben, en daarmee doel ik dan ook op even zitten en niks doen. En ik heb makkelijk praten, ik heb gewoon echt makkelijke kinderen,
Mijn kinderen zijn inmiddels allebei al een tijdje uit de luiers maar nog steeds
Dan ligt de was er een dag langer, dan is je vloer niet helemaal glanzend schoon. Lekker boeiend. Dat komt wel weer. Je huis hoeft niet te veranderen in een slagveld of vuilnisbelt maar de details, tja...
Soms zijn er andere dingen die voorrang hebben, en daarmee doel ik dan ook op even zitten en niks doen. En ik heb makkelijk praten, ik heb gewoon echt makkelijke kinderen,
Mijn kinderen zijn inmiddels allebei al een tijdje uit de luiers maar nog steeds
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 7 mei 2018 om 16:48
maandag 7 mei 2018 om 16:50
Soms was het enige wat ik nog kon denken aan het einde van een dag: deze dag heb je gehad en die komt nooit meer terug en morgen is ze weer een dag ouder en dichterbij 1 jaar.
Mijn man en ik delen alle zorgtaken, toen ook.En ik knuffelde ze kapot, ik wandelde naar het park, ik las boekjes voor en ik deed echt alles. Maar alsnog vond ik het heel zwaar. Langdurig slaaptekort is een verschrikking.
Mijn man en ik delen alle zorgtaken, toen ook.En ik knuffelde ze kapot, ik wandelde naar het park, ik las boekjes voor en ik deed echt alles. Maar alsnog vond ik het heel zwaar. Langdurig slaaptekort is een verschrikking.
maandag 7 mei 2018 om 16:56
Wij hebben het simpelweg onderschat. Onze eerste was een hele makkelijke baby, dus we wilden er nog wel een. Toen bleek de tweede veel te huilen, reflux te hebben, en de eerste had ineens veel meer nodig als peuter dan als baby. Ik werd constant overvraagd. Er was altijd wel iemand die iets nodig had, en ik kwam niet meer aan mezelf toe. Combineer dat met een perfectionistische moeder en een vader die veel werkt, en je hebt zo een burn out. Gelukkig ben ik er weer bovenop, maar het begrip tropenjaren klinkt herkenbaar!Lil0u schreef: ↑07-05-2018 15:31Wat ik niet goed snap is waarom veel ouders maar zo'n korte tijd laten tussen twee kinderen. Een leeftijdsverschil van 3-5 jaar is al zoveel relaxter dan 1-3 jaar.
Als ik dit soort topics lees, dan denk ik toch vaak dat je het ook jezelf aandoet. Een peuter van 2 in combinatie met een baby is gewoon pittig, maar dat weet je van tevoren (toch?)
maandag 7 mei 2018 om 17:00
Mij lijkt het juist fijn dat als de tweede gaat lopen, de eerste naar school gaat. Dan heb je je handen vrij voor die dreumes die alle kanten opgaat (in het geval je een actieve dreumes hebt, zoals wij hadden) ipv dat er nog een driejarige naast loopt, die vaak rond die leeftijd juist toe zijn aan meer uitdaging.NYC schreef: ↑07-05-2018 15:54Peuter van 2 icm baby vond ik juist helemaal niet pittig. Peuter van 3 icm dreumes dan weer wel. En ik vermoed dat dat tweede ook zwaarder is dan een peuter van 2 en een kleuter van 4. Dus nee, ik had er niet liever 3-5 jaar tussen gehad. Liever nog <2 jaar alleen waren we er toen zelf nog niet aan toe/over uit of we een tweede wilden.
Ik denk dat voor mij vooral geldt dat ik de fase "dreumes/jonge peuter" gewoon lastig vind. En dat ik dat ook had gevonden als mijn oudste nu zes of zeven was geweest. Ook dat hoeft voor niet iedereen zo te voelen, maar ik zit hem zelf een beetje groot te kijken.
maandag 7 mei 2018 om 17:14
Tropenjaren is niet de benaming die ik aan de eerste jaren zou geven.
Pittig soms, dat wel.
De eerste ca 4 maanden bij allebei kinderen nachtvoedingen, daarna doet 8 uur slaap achter elkaar wonderen. Is ook in geïnvesteerd (en kinderen werkten mee). Heb niet lang en niet volledig borstvoeding gegeven.
Heb na een paar weken bij nr. twee de wasbare luiers de deur uitgedaan, voor mijn gevoel kreeg ik ineens een zee van tijd.
Oudste had tot een jaar of 5 erg veel last van eczeem, dat was met vlagen intensief.
Maar tropenjaren? Nee, heb zoveel mogelijk gezorgd voor redelijk vaste drink- eet- en slaaptijden.
Pittig soms, dat wel.
De eerste ca 4 maanden bij allebei kinderen nachtvoedingen, daarna doet 8 uur slaap achter elkaar wonderen. Is ook in geïnvesteerd (en kinderen werkten mee). Heb niet lang en niet volledig borstvoeding gegeven.
Heb na een paar weken bij nr. twee de wasbare luiers de deur uitgedaan, voor mijn gevoel kreeg ik ineens een zee van tijd.
Oudste had tot een jaar of 5 erg veel last van eczeem, dat was met vlagen intensief.
Maar tropenjaren? Nee, heb zoveel mogelijk gezorgd voor redelijk vaste drink- eet- en slaaptijden.
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
maandag 7 mei 2018 om 17:29
Helemaal mee eens!Blondie456 schreef: ↑07-05-2018 14:05Het klinkt cliche maar ik vind elke leeftijd wel zijn charme hebben. Mijn zoon is 25 en de tijd is omgevlogen.
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
maandag 7 mei 2018 om 17:30
Ik heb dit serieus wel eens gegoogled maar dan kon je echt een paar honderd euro per nacht betalen. Opvang is duur, laat staan snachts.
Logeren is lastig. Opa en oma willen er wel 1, maar niet tegelijk. Nooit helemaal meer kindvrij dus.
stokske wijzigde dit bericht op 07-05-2018 17:32
11.78% gewijzigd
maandag 7 mei 2018 om 17:31
Ik denk ook dat het voor een groot deel met je eigen instelling te maken heeft.
Als ik dan hier topics lees over moeders die totaal kapot gaan, omdat ze na 1 jaar nog steeds per se borstvoeding willen geven en hun kind nog steeds 3 a 4x per nacht wil drinken, dan vind ik toch dat je het jezelf een beetje aandoet allemaal.
Hetzelfde met moeders die hun kind aan niemand toevertrouwen de eerste vier jaar. Of die een kind van 20 kilo voortdurend op hun rug tillen. En dan klagen over hun bekken die scheef staat en rugpijn. Goh!
Als ik dan hier topics lees over moeders die totaal kapot gaan, omdat ze na 1 jaar nog steeds per se borstvoeding willen geven en hun kind nog steeds 3 a 4x per nacht wil drinken, dan vind ik toch dat je het jezelf een beetje aandoet allemaal.
Hetzelfde met moeders die hun kind aan niemand toevertrouwen de eerste vier jaar. Of die een kind van 20 kilo voortdurend op hun rug tillen. En dan klagen over hun bekken die scheef staat en rugpijn. Goh!
maandag 7 mei 2018 om 17:47
Vervelend dat je een ziek kind had. Maar ik lees van nagenoeg niemand dat het zware te maken heeft met huishoudelijke klussen of hierin verkeerde prioriteiten leggen.biol schreef: ↑07-05-2018 16:44ik ben zo`n niet bestaande moeder... ik vond de baby,dreumes,peuter,kleutertijd heerlijk, en ja, soms was het lastig met gebroken nachten en was ik moe. Maar dan voornamelijk nadat ik weer een paar nachten met zoon in het ziekenhuis doorbracht en ik iedere 2 uur wakker werd gemaakt voor zijn medicatie. Ik denk dat het deels met mindset te maken heeft. Het is allemaal namelijk niet zo belangrijk.
Dan ligt de was er een dag langer, dan is je vloer niet helemaal glanzend schoon. Lekker boeiend. Dat komt wel weer. Je huis hoeft niet te veranderen in een slagveld of vuilnisbelt maar de details, tja...
Soms zijn er andere dingen die voorrang hebben, en daarmee doel ik dan ook op even zitten en niks doen. En ik heb makkelijk praten, ik heb gewoon echt makkelijke kinderen,
Mijn kinderen zijn inmiddels allebei al een tijdje uit de luiers maar nog steeds
Ik vind de eerste paar jaar zwaar, voornamelijk vanwege slaapgebrek. Dit in combinatie met een veeleisende baan brak mij bijna op ( en bijna baan en inkomen kwijt). Thuis met kind vond ik fijn, tijd om rustiger aan te doen, wat rommelen. Heb er wel " maar" 1, mede omdat ik dat niet nog een keer kon/ wilde meemaken.
maandag 7 mei 2018 om 17:54
Wij hebben maar 1 kind, dus dat lijkt me sowieso anders. Hij sliep vanaf 10 weken door en hebben er daarna (hij is nu bijna 2,5) misschien nog een paar keer ‘s nachts uit gemoeten als hij ziek was. Hierdoor was ik weer prima opgeladen toen ik weer aan het werk ging.
Nu is het nog steeds een heerlijke slaper die ‘s middags nog 2,5 tot 3 uur slaapt. Man en ik hebben ons vanaf het moment van doorslapen altijd prima in balans gevoeld. Het is ook gewoon een heerlijk kind.
Wij vinden het nu pittiger dan in de babytijd i.v.m. de typische peuterbuien e.d. Maar zwaar? Nee, dat kan ik niet zeggen.
Nu is het nog steeds een heerlijke slaper die ‘s middags nog 2,5 tot 3 uur slaapt. Man en ik hebben ons vanaf het moment van doorslapen altijd prima in balans gevoeld. Het is ook gewoon een heerlijk kind.
Wij vinden het nu pittiger dan in de babytijd i.v.m. de typische peuterbuien e.d. Maar zwaar? Nee, dat kan ik niet zeggen.
maandag 7 mei 2018 om 18:16
Ja strontvervelend.
maandag 7 mei 2018 om 18:19
Onze oppas kost geen paar honderd euro per nacht, hoor. En ze is ook geen onbekende voor de kinderen.
Wij hebben van begin af aan geïnvesteerd in een netwerk. Familie wil wel helpen, maar woont niet om de hoek, dus dan is het juist fijn als je andere vormen van opvang/oppas kunt regelen voor momenten dat je 'op' bent. Of gewoon omdat je weer eens een date wil met je partner.
Daar moet je inderdaad budget voor hebben, en ook niet elke ouder vindt het fijn om zijn of haar kind bij een ander achter te laten, maar zo'n oppas wordt vanzelf een bekende en mijn kinderen hebben het altijd fantastisch gevonden. En nog steeds.
Wij hebben twee hele lieve leuke meiden waarmee we in onze handen mogen knijpen, dus dat wordt ook beloond. Ik kan het iedereen aanraden.
