Kinderen
alle pijlers
Kat wegdoen, kind verdrietig. Hoe hiermee omgaan?
dinsdag 9 juni 2020 om 09:41
Beste mensen,
Ik wil graag wat delen, om 't kwijt te zijn maar ook om wat tips evt wat te doen en hoe ermee om te gaan.
Wij hebben een kat, al 9 jaar. Onze dochter is 5. Door mijn (mentale)
gezondheid kunnen wij niet meer (goed genoeg) voor de kat zorgen. Ook hebben wij sinds vorig jaar een vaste plek op 'n camping waarvoor we heel lang in de wachtlijst hebben gestaan. Dat is 5 maanden per jaar, de weekenden en alle vakanties zijn we daar. Waardoor hij veel alleen is, wat wij zielig vinden en 't is lastig met eten geven. Nu is er via via een wat oudere dame die is haar man verloren en zou onze kat heel graag willen zodat ze niet meer zo alleen is. In het belang van de kat gaan we dit ook doen, hij verdient een huis met liefde en aandacht wat is bij ons al lange tijd niet meer krijgt.
Win win dacht ik dus. Maar het is ook met de nodige verdriet en pijn want over dochter is stapelgek op 't beestje. Ze heeft mij horen praten over door plan met een vriendin en sindsdien is ze al verdrietig. Ik heb daarop gezegd dat het nog niet zeker is en dat we even moeten kijken wat we gaan doen in verband met onder andere de lange zomervakanties. Even in de week gezet zeg maar
We hebben afgesproken om de kat begin juli te laten verhuizen omdat we dan naar de camping gaan. Dan zijn we 6 weken niet thuisen is 't gemis en de verandering niet zo groot in de eerste instantie. Maar mijn hart breekt als k aan haar verdriet denk.
Mijn vraag, zijn er mensen met soort gelijke ervaringen? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan met kleine kinderen. Moet ik het nu al vertellen dat de kat zeker gaat verhuizen en waarheen (heb foto's van de mevrouw en haar huis en tuin) Of beter wachten tot 't kort ervoor zodat ze nu nog niet verdrietig hoeft te zijn? Of zijn kinderen flexibeler dan ik denk? De eerste 6 weken zijn we sowieso niet thuis.. Ik vind 't zooo moeilijk, en zo sneu voor m'n dochter. Maar het is niet anders en gewoon de beste oplossing, houden is geen optie en hij gaat daar alle liefde en aandacht krijgen die hij verdient. Wil 'mn dochter geen verdriet doen en dat doen we straks wel...
Ik wil graag wat delen, om 't kwijt te zijn maar ook om wat tips evt wat te doen en hoe ermee om te gaan.
Wij hebben een kat, al 9 jaar. Onze dochter is 5. Door mijn (mentale)
gezondheid kunnen wij niet meer (goed genoeg) voor de kat zorgen. Ook hebben wij sinds vorig jaar een vaste plek op 'n camping waarvoor we heel lang in de wachtlijst hebben gestaan. Dat is 5 maanden per jaar, de weekenden en alle vakanties zijn we daar. Waardoor hij veel alleen is, wat wij zielig vinden en 't is lastig met eten geven. Nu is er via via een wat oudere dame die is haar man verloren en zou onze kat heel graag willen zodat ze niet meer zo alleen is. In het belang van de kat gaan we dit ook doen, hij verdient een huis met liefde en aandacht wat is bij ons al lange tijd niet meer krijgt.
Win win dacht ik dus. Maar het is ook met de nodige verdriet en pijn want over dochter is stapelgek op 't beestje. Ze heeft mij horen praten over door plan met een vriendin en sindsdien is ze al verdrietig. Ik heb daarop gezegd dat het nog niet zeker is en dat we even moeten kijken wat we gaan doen in verband met onder andere de lange zomervakanties. Even in de week gezet zeg maar
We hebben afgesproken om de kat begin juli te laten verhuizen omdat we dan naar de camping gaan. Dan zijn we 6 weken niet thuisen is 't gemis en de verandering niet zo groot in de eerste instantie. Maar mijn hart breekt als k aan haar verdriet denk.
Mijn vraag, zijn er mensen met soort gelijke ervaringen? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan met kleine kinderen. Moet ik het nu al vertellen dat de kat zeker gaat verhuizen en waarheen (heb foto's van de mevrouw en haar huis en tuin) Of beter wachten tot 't kort ervoor zodat ze nu nog niet verdrietig hoeft te zijn? Of zijn kinderen flexibeler dan ik denk? De eerste 6 weken zijn we sowieso niet thuis.. Ik vind 't zooo moeilijk, en zo sneu voor m'n dochter. Maar het is niet anders en gewoon de beste oplossing, houden is geen optie en hij gaat daar alle liefde en aandacht krijgen die hij verdient. Wil 'mn dochter geen verdriet doen en dat doen we straks wel...
woensdag 10 juni 2020 om 12:54
Het antwoord waar je op reageerde ging volgens mij over die denkbeeldige villa en niet over de situatie van TO.hippie_meisje schreef: ↑10-06-2020 12:51Omdat het on-hold zetten van je eigen gezondheid vanwege een kat in mijn ogen totaal ridicuul is.
woensdag 10 juni 2020 om 12:55
Goedzo. Iedereen moet natuurlijk doen wat hij of zij wil, en als jij je kat onder geen énkele omstandigheid weg zou doen, en je niks aantrekt van wat anderen daarvan vinden, juich ik dat alleen maar toe.*Morrigan* schreef: ↑10-06-2020 12:47Dus omdat die honden zielig zijn, mag ik mijn katten wel wegdoen? Dat wil ik helemaal niet en gaat nooit gebeuren. Dan maar van Lotje getikt volgens jou en vele anderen
Maar een hoop reacties hier vind ik echt mega overdreven en daar reageer ik op.
woensdag 10 juni 2020 om 12:55
MarvelousMrsMaisel schreef: ↑10-06-2020 10:40Dood is inderdaad iets anders dan weggedaan. En niet omdat je daar 'als ouder niets aan kan doen'. Wat voor normen geef jij je kind mee? Als iemand uit het oog is, dan is ie zo goed als dood?
Mijn konijn moest ook weg toen ik een kind was. Geen trauma's aan overgehouden. Misschien paar dagen verdrietig geweest. Hoort bij het leven.
Een kind heeft meer aan een geestelijk gezonde moeder, dan aan een kat.
Bedoel je nu echt mij hier in? Of heb je het tegen TO?
Want ik het niet het idee dat ik nu mijn normen en waarden hoef te verdedigen met wat ik schreef over dat mijn kind wel verdrietig was toen 1 kat overleden is
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 10 juni 2020 om 13:12
Daar ben ik het mee eens, je kunt 't ook overdrijven.hippie_meisje schreef: ↑10-06-2020 12:55Goedzo. Iedereen moet natuurlijk doen wat hij of zij wil, en als jij je kat onder geen énkele omstandigheid weg zou doen, en je niks aantrekt van wat anderen daarvan vinden, juich ik dat alleen maar toe.
Maar een hoop reacties hier vind ik echt mega overdreven en daar reageer ik op.
woensdag 10 juni 2020 om 13:21
Nah, ik vind het ook te makkelijk gezegd dat het kind er maar 1 dag verdrietig van gaat zijn. Het zal vast in het midden liggen.
Ik vind het vreemd dat mensen zeggen: ja maar als TO het echt niet aankan met haar psychische klachten dan is het wel goed. Euh, ze kan wel gemiddeld 5 maand per jaar op een camping staan. Dat betekent ook veel heen en weer reizen van huis naar camping en terug. En dat is geen belasting?
Ik vind het vreemd dat mensen zeggen: ja maar als TO het echt niet aankan met haar psychische klachten dan is het wel goed. Euh, ze kan wel gemiddeld 5 maand per jaar op een camping staan. Dat betekent ook veel heen en weer reizen van huis naar camping en terug. En dat is geen belasting?
maleficent wijzigde dit bericht op 10-06-2020 13:25
0.24% gewijzigd
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 10 juni 2020 om 13:21
KlaverJ schreef: ↑10-06-2020 09:49Inderdaad. Als je moeder depressief is en de kat, je maatje waar je mee bent opgegroeid, wordt van je afgepakt, dat lijkt me voor een kind behoorlijk belastend.
Maar ja, TO heeft haar beslissing al genomen en wil alleen maar weten hoe ze het aan haar dochtertje moet vertellen en hey ze gaan toch naar de camping? Daar kan geen kat tegenop
Dit. Als TO haar kind wil
behoeden van mogelijk een heel fors verdriet dan moet ze de kat niet weg doen.
Doet ze dat toch dan moet ze ten volle de consequentie dragen van het feit dat wat ze doet best erg is naar een kind toe én voorkoombaar. Het lijkt alsof TO die werkelijkheid niet wil accepteren. Een kind prikt echter overal doorheen.
Ik heb zelf een zware depressie gehad maar daarmee verlies je niet ineens je verantwoordelijkheden of empathie. Echt flauwekul om dat als reden op te voeren.
Met wat moeite had er ook een camping uitgezocht kunnen worden waar katten wel welkom zijn, er had met het nieuwe vrouwtje afgesproken kunnen worden om de kat te delen, er had van alles gekund maar TO kiest dit. Prima, maar wel haar verantwoordelijkeid om dit uit te leggen aan haar kind én zich te realiseren dat het kind het waarschijnlijk niet begrijpt en dit haar moeder kwalijk gaat nemen.
woensdag 10 juni 2020 om 13:23
Een senior kat dumpen vanwege een campingplek en 'mentale gezondheid'?
Smoesjes.
Een kat is geen ding! Het is een levend wezentje met gevoelens. Daar had je aan moeten denken toen je hem in huis nam! Dat diertje raakt alles kwijt. Z'n vertrouwde omgeving, de mensen in die omgeving ...
Maar goed, dump hem maar, dat was je toch al van plan.
Smoesjes.
Een kat is geen ding! Het is een levend wezentje met gevoelens. Daar had je aan moeten denken toen je hem in huis nam! Dat diertje raakt alles kwijt. Z'n vertrouwde omgeving, de mensen in die omgeving ...
Maar goed, dump hem maar, dat was je toch al van plan.
woensdag 10 juni 2020 om 13:28
Wolkia schreef: ↑09-06-2020 14:52Wat 'n meningen steeds. Hoe oud ben je als ik vragen mag? Een beslissing van 9 jaar geleden. En als je ergens voor kiest en aan begint, maak je 't af. Zo hoort dat in het leven, dat vind ik ook en heb ik ook geleerd. Maar dingen veranderen, het leven veranderd, situaties veranderen en dingen overkomen je. En soms moet je dan beslissingen nemen die niet dat niet bij passen.
Dat is ook het leven hè..
Het gaat maar om 1 ding: gaat je dochter het begrijpen?
Ik denk het niet want er waren genoeg alternatieve scenario's mogelijk geweest en dat weet je kind ook, als niet nu dan later wel. Jij mag de keuzes maken die je wil en ze voor jezelf verantwoorden hoe jij wil, maar je dochter gaat zelf bepalen wat zij geloofwaardig en eerlijk vindt.
En ik vermoedt dat jij aanvoelt dat je hier niet zonder verwijten van haar mee weeg komt. Dus je hebt twee keuzes:je accepteert dat, je bent de boeman. Of, je maakt andere keuzes.
Maar "you want to have your cake and eat it". Je wil én de kat weg en die camping, én dat je dochter niet boos op je is. Dat gaat niet altijd.
woensdag 10 juni 2020 om 13:47
Is die droombaan dan ook in Spanje? Dan neem ik hem ook niet. Dat hypothetische droomhuis dat ik daar had gekregen had ik immers ook al verkocht.hippie_meisje schreef: ↑10-06-2020 12:12Een kat mee laten reizen naar spanje is minder egoïstisch dan het beestje al die stress niet aan te doen..?
Dat je kinderen meegaan lijkt me overbodig om te melden overigens.
Maar het gaat vooral om het meisje van 5, en ik vind de uitleg die hierboven staat erg goed. De kat wordt ouder en heeft een ouder baasje nodig.
Maar ja, als ik een geweldige functie kan krijgen in het buitenland en mijn kinderen kunnen daar goed onderwijs volgen en hebben daar ook goed perspectief op werk, dan pak ik mijn hele huishouden in, ja. En dat betekent dat de kat een aantal weken gestrest is vanwege de quarantaine die er meestal bij hoort.
Maar in dit geval gaat het niet om een droombaan of gekregen woning en zelfs niet over Spanje.
Het gaat over iemand die depressief is vanwege bekkenklachten als gevolg van zwangerschap en die als oplossing de camping kiest waar geen huisdieren mogen - wat volgens de boekjes niet de meest logische oplossing is, maar goed, als het voor TO helpt, wie ben ik dan om....
En je kunt er nóg zo'n lulverhaaltje van maken (oude katten hebben oude mensen nodig.... ja... doen man - en daarna vertelt ze dat aan een vriendinnetje, die vertelt het aan haar ouders, die leggen dat vriendinnetje uit dat het een lulsmoes van hier tot Tokio is, dat komt met versterking terug bij dochter en dán heb je een verdrietig en boos kind), maar de waarheid komt boven water.
En die waarheid is dat je van je kat af wilt omdat je 5 maanden per jaar naar díe specifieke camping wilt, omdat je jezelf hebt wijsgemaakt dat dát de kwaliteit van je leven enorm zal verbeteren.
Zeg dat dan gewoon.
woensdag 10 juni 2020 om 14:12
Precies door dit soort reacties heerst er een taboe op burn-outs, depressies, overspannenheid etc. Je kan wel dit, maar niet dat. Wat een oordelen.Maleficent schreef: ↑10-06-2020 13:21Nah, ik vind het ook te makkelijk gezegd dat het kind er maar 1 dag verdrietig van gaat zijn. Het zal vast in het midden liggen.
Ik vind het vreemd dat mensen zeggen: ja maar als TO het echt niet aankan met haar psychische klachten dan is het wel goed. Euh, ze kan wel gemiddeld 5 maand per jaar op een camping staan. Dat betekent ook veel heen en weer reizen van huis naar camping en terug. En dat is geen belasting?
woensdag 10 juni 2020 om 14:15
Nou ja, dat verschilt wel per persoon natuurlijk. Sommige mensen kunnen letterlijk niet uit bed komen.
Maar dan nog is er wel een partner in beeld hier die het over kan nemen.
Op mijn ergste momenten in mijn depressie was ik niet in staat om mezelf te verzorgen, laat staan de katten. Dan wel vaak als er ook wat psychotische kenmerken bij zaten.
Mijn man heeft het in die periodes ook zwaar, met mij ja, maar ik heb nooit van hem vernomen dat de katten eten geven teveel was.
woensdag 10 juni 2020 om 14:19
Als je overspannen bent of burn-out of depressie hebt, dan helpt leuke dingen doen enorm.
Maar: vakanties, de andere omgeving, volledige routinewijziging, ander gedrag van de mensen om je heen - en geen mogelijkheid om daaraan te ontsnappen - dát gaat volgens de boekjes niet goed.
Dus niet: je kunt wel dit, maar niet dat - het gaat puur om het verschijnsel 'vakantie' en dan nog wel veel vakantie.
woensdag 10 juni 2020 om 14:26
Er zijn genoeg mensen die een (flink) deel van het jaar in een stacaravan of vakantiehuisje/buitenhuisje verblijven of eigenlijk min of meer wonen en van daaruit ook naar school of werk gaan. Dat heeft dan niet zo veel te maken met vakantie, maar meer het opzoeken van een fijne plek, waar meestal meer natuur en rust is. Zo'n plek hoeft ook niet ver van je huis te zijn. Mijn ouders hebben al 45 jaar een buitenhuisje op 10 km afstand van onze woonplaats. Wij woonden vroeger in het centrum en hadden geen tuin, alleen een binnenplaats. In het weekend en in de zomer wekenlang gingen we dan naar het huisje.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 10 juni 2020 om 14:26
Tja ik weet helaas wel waar ik het over heb en ik kan me niet voorstellen dat het erg helpend is om om de haverklap met al je hebben en houwen continu heen en weer te slepen.
Daarmee zeg ik dus niet dat het not done is om leuke dingen te doen.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 10 juni 2020 om 14:27
Ja, ik vind een seizoensplaats ook iets heel anders dan een 'vakantie'. Ik kan me juist voorstellen dat ik ook in slechtere periodes daar meer tot rust zou komen. Lager leeftempo. Alleen hoef ik geen mensen om me heen, en dat is toch lastiger op een camping.Yella78 schreef: ↑10-06-2020 14:26Er zijn genoeg mensen die een (flink) deel van het jaar in een stacaravan of vakantiehuisje/buitenhuisje verblijven of eigenlijk min of meer wonen en van daaruit ook naar school of werk gaan. Dat heeft dan niet zo veel te maken met vakantie, maar meer het opzoeken van een fijne plek, waar meestal meer natuur en rust is. Zo'n plek hoeft ook niet ver van je huis te zijn. Mijn ouders hebben al 45 jaar een buitenhuisje op 10 km afstand van onze woonplaats. Wij woonden vroeger in het centrum en hadden geen tuin, alleen een binnenplaats. In het weekend en in de zomer wekenlang gingen we dan naar het huisje.
Blokhut midden in de bossen ofzo. Lijkt me heerlijk
woensdag 10 juni 2020 om 14:28
en wat mij tegen staat is: ik kan de kat niet genoeg aandacht geven want psychische ellende. Kan.
Maar dan kun je ook niet heen en weer sjouwen met al je spullen steeds als je er zo diep in zit.
Met andere woorden: ik vind het prima dat iemand naar een camping gaat hoor, maar je psyche opvoeren als excuus om je kat dan weg te doen, dat gaat in mijn optiek niet samen.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 10 juni 2020 om 14:38
Dit is dus gewoon exact waar ljubavi over viel, en nu zeg je het weer maar in andere woorden.Maleficent schreef: ↑10-06-2020 14:28en wat mij tegen staat is: ik kan de kat niet genoeg aandacht geven want psychische ellende. Kan.
Maar dan kun je ook niet heen en weer sjouwen met al je spullen steeds als je er zo diep in zit.
Met andere woorden: ik vind het prima dat iemand naar een camping gaat hoor, maar je psyche opvoeren als excuus om je kat dan weg te doen, dat gaat in mijn optiek niet samen.
Jij kunt voor een ander niet bepalen wat haar wel lukt, en wat niet.
Dat kan alleen TO zelf.
Dat dat voor jou onlogisch klinkt, dat kan. Maar dat wil nog niet zeggen dat wat ze zegt een leugen of smoesje is. Dat is gewoon veroordelend.
woensdag 10 juni 2020 om 14:45
Ik zou de kat zsm verhuizen naar het oude vrouwtje waar hij (hopelijk) wel de liefde en aandacht krijgt die het (ieder) beestje verdiend.
Hoe je het je dochter uitlegt is jouw probleem. Een smoes verzinnen / liegen is niet oké maar de waarheid zeggen ook niet want dan krijgt ze het idee dat het normaal is om een dier weg te doen als iets anders beter uitkomt.
Ik snap alleen echt niet wat er zo moeilijk is aan een kat verzorgen dat je dit mentaal niet aan kan. Brokjes en water geven en de kattenbak verschonen?
Hoe je het je dochter uitlegt is jouw probleem. Een smoes verzinnen / liegen is niet oké maar de waarheid zeggen ook niet want dan krijgt ze het idee dat het normaal is om een dier weg te doen als iets anders beter uitkomt.
Ik snap alleen echt niet wat er zo moeilijk is aan een kat verzorgen dat je dit mentaal niet aan kan. Brokjes en water geven en de kattenbak verschonen?
woensdag 10 juni 2020 om 14:48
Hoe kan je nou oordelen over deze vrouw terwijl je haar niet eens kent en al helemaal niet bént? Dat iets voor jou zeer belastend was, betekent toch niet dat een ander dat precies hetzelfde moet ervaren en anders deugt er iets niet? Dus omdat jij een depressie had, en reizen wel zwaar vond maar de kat verzorgen niet, moet dat voor ieder ander met een depressie ook precies zo gelden?Maleficent schreef: ↑10-06-2020 14:28en wat mij tegen staat is: ik kan de kat niet genoeg aandacht geven want psychische ellende. Kan.
Maar dan kun je ook niet heen en weer sjouwen met al je spullen steeds als je er zo diep in zit.
Met andere woorden: ik vind het prima dat iemand naar een camping gaat hoor, maar je psyche opvoeren als excuus om je kat dan weg te doen, dat gaat in mijn optiek niet samen.
woensdag 10 juni 2020 om 14:50
Wat fijn voor jou dat jij je daar niets bij kunt voorstellen. Maar wat zegt dat over TO? Dat ze iets heeft wat jij je niet kunt voorstellen? Dat ze zich aanstelt? Dat ze een slecht mens is? Zeg het maar!Doubletree20 schreef: ↑10-06-2020 14:45Ik zou de kat zsm verhuizen naar het oude vrouwtje waar hij (hopelijk) wel de liefde en aandacht krijgt die het (ieder) beestje verdiend.
Hoe je het je dochter uitlegt is jouw probleem. Een smoes verzinnen / liegen is niet oké maar de waarheid zeggen ook niet want dan krijgt ze het idee dat het normaal is om een dier weg te doen als iets anders beter uitkomt.
Ik snap alleen echt niet wat er zo moeilijk is aan een kat verzorgen dat je dit mentaal niet aan kan. Brokjes en water geven en de kattenbak verschonen?
woensdag 10 juni 2020 om 14:53
Prima joh, wat jullie willen.hippie_meisje schreef: ↑10-06-2020 14:38Dit is dus gewoon exact waar ljubavi over viel, en nu zeg je het weer maar in andere woorden.
Jij kunt voor een ander niet bepalen wat haar wel lukt, en wat niet.
Dat kan alleen TO zelf.
Dat dat voor jou onlogisch klinkt, dat kan. Maar dat wil nog niet zeggen dat wat ze zegt een leugen of smoesje is. Dat is gewoon veroordelend.
Ik weet wat het is om dit soort klachten te hebben en IK vind het gewoon een kutsmoes.
Maar goed, ik hou van mijn dieren en zij brachten me juist verlichting in de ellende, dus vandaar dat ik er geen reet van snap.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 10 juni 2020 om 14:58
ja, inderdaad.
Echt ziek dat mensen zich zo moeten verantwoorden over hun ziekte. Als het om iets lichamelijks gaat is er altijd alle begrip, maar zodra het psychisch is dan moet je jezelf opeens overal voor verantwoorden.
