Kinderen
alle pijlers
Kinderen ongewenst?
zondag 9 september 2007 om 19:35
In onze krant van gisteren stond een heel artikel met deze titel. Het ging erover dat steeds meer mensen een hekel hebben aan kinderen, dat er steeds meer vraag is naar bijvoorbeeld kindvrije restaurants, kindvrije campings, hotels en meer van dat soort dingen.
Deze mensen zijn bewust kindvrij, maar daar blijft het niet bij, ze zeggen álle kinderen irritant te vinden en vinden 'de kinderen van tegenwoordig' onopgevoed, grof, irritant en luidruchtig. En willen dan in hun vrije tijd ook niet lastig gevallen worden door mensen met kinderen. Zo zijn er ook in Nederland al restaurants met een bordje 'kinderen onder de 12 niet welkom'.
Ik schrok zelf nogal toen ik het artikel las, zeker de uitspraken die van internet (van speciale fora voor mensen die bewust kindvrij zijn) geplukt waren over kinderen.
Ik snap dat mensen geen kinderen willen, daar kan ik best inkomen. Ik vind zelf ook niet alle kinderen leuk, ik kan me ook ergeren aan schreeuwende, gillende onopgevoede koters. Maar ik vind roepen dat je aan álle kinderen een hekel hebt wel érg ver gaan. Net zoiets als roepen dat alle bejaarden stom zijn, of dat Turken crimineel zijn.
Wat vinden jullie hiervan? Heb je begrip voor mensen die zeggen kinderen per definitie vervelend te vinden? Vind je dat er inderdaad kindvrije restaurants en dergelijke moeten zijn?
Ben benieuwd.
Deze mensen zijn bewust kindvrij, maar daar blijft het niet bij, ze zeggen álle kinderen irritant te vinden en vinden 'de kinderen van tegenwoordig' onopgevoed, grof, irritant en luidruchtig. En willen dan in hun vrije tijd ook niet lastig gevallen worden door mensen met kinderen. Zo zijn er ook in Nederland al restaurants met een bordje 'kinderen onder de 12 niet welkom'.
Ik schrok zelf nogal toen ik het artikel las, zeker de uitspraken die van internet (van speciale fora voor mensen die bewust kindvrij zijn) geplukt waren over kinderen.
Ik snap dat mensen geen kinderen willen, daar kan ik best inkomen. Ik vind zelf ook niet alle kinderen leuk, ik kan me ook ergeren aan schreeuwende, gillende onopgevoede koters. Maar ik vind roepen dat je aan álle kinderen een hekel hebt wel érg ver gaan. Net zoiets als roepen dat alle bejaarden stom zijn, of dat Turken crimineel zijn.
Wat vinden jullie hiervan? Heb je begrip voor mensen die zeggen kinderen per definitie vervelend te vinden? Vind je dat er inderdaad kindvrije restaurants en dergelijke moeten zijn?
Ben benieuwd.
woensdag 23 juli 2008 om 13:15
quote:intiem schreef op 23 juli 2008 @ 13:05:
Elninjoo, vervelende kinderen zijn er inderdaad. Mijn dochter is ook regelmatig vervelend (peuter). Vaak zeg ik er iets van, doe ik er iets mee. Maar soms weet je als ouder ook dat er zwaarder wegende redenen zijn om het niet te doen. Bijvoorbeeld straf is ook aandacht. Als mijn peuterkind in de uittest fase zit van het eoa, dan weet ik dat in den begin niet. Dus reageer ik met 'mag niet, uitleggen waarom'. Dit kan ik 2 of 3 keer herhalen, daarna pak ik het weg of doe iets anders. Maar soms is je kind in zo'n etterfase dat het werkelijk alles uittest. Ik weet niet of je het zinnetje wel eens hebt gehoord "pick your battles"?
Als ouder weet je bijvoorbeeld dat je kind in zijn/haar meest irritante uittestfase zit en dat je dat gewoon niet gaat winnen. Wil nog neit zeggen dat je als ouder altijd juist handelt, want ik maak ook vaak zat fouten. Maar waar eht om gaat, soms kies ik ook bewust om bepaald uitdagend gedrag te laten voor wat eht is, want mijn kind krijgt er alleen maar aandacht mee. straal negeren zet uiteindelijk soms meer zoden aan de dijk dan op elk wissewasje reageren, want dan heb je voor je het weet de godganse dag ruzie met je kind. En geloof me, ik weet waar ik eht over heb, want ik heb voor mijn gevoel een hell van een vakantie gehad omdat dochter de hele dag in mijn ogen zeer onwenselijk gedrag vertoonde en ik op een gegeven moment van gekkigheid niet meer wist wat ik ermee aanmoest. Nu -as we speake- is de rust wedergekeerd en is er weer alle landen mee te bezeilen. Maar dit gaat ook weer over en dan komt er een periode van terror. Dat kan ik je op een blaadje meegeven!
En dan zul je mij een keer treffen en zeg he-le-maal niks over provocerend gedrag van dochter. Doe net alsof ik niks zie.
Zonder gekheid, maar mag ik vragen hoe oud je bent? Want je klinkt een beetje als mij die ik was toen ik ver voor mijn kind tijdperk zat en ik ben gewoon ingehaald door wijsheid met de jaren en natuurlijk praktijkervaring. Waar ik vroeger vaak dacht over ouders dat ze hun kind niet opvoedden, denk ik nu veel genuanceerder. En de reden is dat ik nu wél weet hoe de praktijk in elkaar steekt en dat die niet zo simpel is als het aan de buitenkant lijkt en dat je bij de meeste ouders met een beetje fatsoen wel vanuit mag gaan dat ze meer dan hun best doen. Maar wel blijven allemaal mensen, hebben allemaal goede en slechte dagen, grote mensen, net als kleine mensen en we moeten een beetje geven en nemen.
In plaats van zo hard te gaan op die vrienden van je, heb je ze wel eens serieus met oprechte interesse gevraagd naar hoe zij het ouderschap ervaren? Hoe zij het vinden om op te voeden, wat ze moeilijk vinden, wat ze voelen als hun kind een scene maakt in de winkel? Als je dit wat meer zou vragen, zou je denk ik een stuk milder gaan denken over het grote onderwerp Opvoeden en kinderen in het algemeen.
Maar als je dochter in zo'n vervelende fase zit, waarom neem je haar dan mee om boodschappen of naar andere plaatsen? Waarom laat je haar niet gewoon haar bui uitmokken in haar kamer zonder aandacht of tekenfilms e.d.?
Ik ben 39, dus heb al genoeg om mij heen kunnen observeren wat betreft al dan niet kinderen. Mijn hechtste vrienden hebben geen van allen kinderen dus hebben wij het meest tijd om dingen met elkaar te ondernemen. Met de vrienden/kennissen die kinderen hebben heb ik minder contact omdat zij uiteraard een druk leven hebben. Het kind van mijn collegaatje zie ik meermaals per week en dat is echt een vreselijk drukke adhd peuter die veel te veel mag en te weinig wordt teruggefloten. Zelf is collega er van overtuigd dat haar kind zo netjes is opgevoed. Vandaar dus blinde vlek. Andere vrienden van me hebben 2 kinderen 7 en 3, waarvan de 7-jarige nu al echt voor rede vatbaar wordt maar ook nooit echt heel vervelend is geweest, de 3-jarige heeft 'n wat dreineriger karakter, maar beide ouders zijn enerzijds makkelijk maar anderzijds ook heel strikt. Door blijven jengelen als al is gevraagd er mee op te houden resulteert in 'n tik (zoals in onze eigen opvoeding) en dat werkt op die 2 blijkbaar prima.
Elninjoo, vervelende kinderen zijn er inderdaad. Mijn dochter is ook regelmatig vervelend (peuter). Vaak zeg ik er iets van, doe ik er iets mee. Maar soms weet je als ouder ook dat er zwaarder wegende redenen zijn om het niet te doen. Bijvoorbeeld straf is ook aandacht. Als mijn peuterkind in de uittest fase zit van het eoa, dan weet ik dat in den begin niet. Dus reageer ik met 'mag niet, uitleggen waarom'. Dit kan ik 2 of 3 keer herhalen, daarna pak ik het weg of doe iets anders. Maar soms is je kind in zo'n etterfase dat het werkelijk alles uittest. Ik weet niet of je het zinnetje wel eens hebt gehoord "pick your battles"?
Als ouder weet je bijvoorbeeld dat je kind in zijn/haar meest irritante uittestfase zit en dat je dat gewoon niet gaat winnen. Wil nog neit zeggen dat je als ouder altijd juist handelt, want ik maak ook vaak zat fouten. Maar waar eht om gaat, soms kies ik ook bewust om bepaald uitdagend gedrag te laten voor wat eht is, want mijn kind krijgt er alleen maar aandacht mee. straal negeren zet uiteindelijk soms meer zoden aan de dijk dan op elk wissewasje reageren, want dan heb je voor je het weet de godganse dag ruzie met je kind. En geloof me, ik weet waar ik eht over heb, want ik heb voor mijn gevoel een hell van een vakantie gehad omdat dochter de hele dag in mijn ogen zeer onwenselijk gedrag vertoonde en ik op een gegeven moment van gekkigheid niet meer wist wat ik ermee aanmoest. Nu -as we speake- is de rust wedergekeerd en is er weer alle landen mee te bezeilen. Maar dit gaat ook weer over en dan komt er een periode van terror. Dat kan ik je op een blaadje meegeven!
En dan zul je mij een keer treffen en zeg he-le-maal niks over provocerend gedrag van dochter. Doe net alsof ik niks zie.
Zonder gekheid, maar mag ik vragen hoe oud je bent? Want je klinkt een beetje als mij die ik was toen ik ver voor mijn kind tijdperk zat en ik ben gewoon ingehaald door wijsheid met de jaren en natuurlijk praktijkervaring. Waar ik vroeger vaak dacht over ouders dat ze hun kind niet opvoedden, denk ik nu veel genuanceerder. En de reden is dat ik nu wél weet hoe de praktijk in elkaar steekt en dat die niet zo simpel is als het aan de buitenkant lijkt en dat je bij de meeste ouders met een beetje fatsoen wel vanuit mag gaan dat ze meer dan hun best doen. Maar wel blijven allemaal mensen, hebben allemaal goede en slechte dagen, grote mensen, net als kleine mensen en we moeten een beetje geven en nemen.
In plaats van zo hard te gaan op die vrienden van je, heb je ze wel eens serieus met oprechte interesse gevraagd naar hoe zij het ouderschap ervaren? Hoe zij het vinden om op te voeden, wat ze moeilijk vinden, wat ze voelen als hun kind een scene maakt in de winkel? Als je dit wat meer zou vragen, zou je denk ik een stuk milder gaan denken over het grote onderwerp Opvoeden en kinderen in het algemeen.
Maar als je dochter in zo'n vervelende fase zit, waarom neem je haar dan mee om boodschappen of naar andere plaatsen? Waarom laat je haar niet gewoon haar bui uitmokken in haar kamer zonder aandacht of tekenfilms e.d.?
Ik ben 39, dus heb al genoeg om mij heen kunnen observeren wat betreft al dan niet kinderen. Mijn hechtste vrienden hebben geen van allen kinderen dus hebben wij het meest tijd om dingen met elkaar te ondernemen. Met de vrienden/kennissen die kinderen hebben heb ik minder contact omdat zij uiteraard een druk leven hebben. Het kind van mijn collegaatje zie ik meermaals per week en dat is echt een vreselijk drukke adhd peuter die veel te veel mag en te weinig wordt teruggefloten. Zelf is collega er van overtuigd dat haar kind zo netjes is opgevoed. Vandaar dus blinde vlek. Andere vrienden van me hebben 2 kinderen 7 en 3, waarvan de 7-jarige nu al echt voor rede vatbaar wordt maar ook nooit echt heel vervelend is geweest, de 3-jarige heeft 'n wat dreineriger karakter, maar beide ouders zijn enerzijds makkelijk maar anderzijds ook heel strikt. Door blijven jengelen als al is gevraagd er mee op te houden resulteert in 'n tik (zoals in onze eigen opvoeding) en dat werkt op die 2 blijkbaar prima.
woensdag 23 juli 2008 om 13:17
Heja, laat jij je kind lekker alleen thuis als je boodschappen gaat doen. Daar heb je over nagedacht of niet?
Hoe irritant ik datzelfde kind ook zal vinden als ik net in dezelfde winkel sta en het krijgt een driftbui, het hoort er wel bij.
Kinderen horen in de samenleving en kids zijn nu eenmaal soms strontvervelend.
Hoe irritant ik datzelfde kind ook zal vinden als ik net in dezelfde winkel sta en het krijgt een driftbui, het hoort er wel bij.
Kinderen horen in de samenleving en kids zijn nu eenmaal soms strontvervelend.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 23 juli 2008 om 13:18
quote:Liv schreef op 23 juli 2008 @ 13:07:
[...]
En als het je buurman was die gewoon de muziek te hard aan had staan? En tegen je zei: je kan de pot op, ik hou mijn muziek lekker hard aan, dag buuf!
Had je dan je buurman ook een draai om zijn oren gegeven?
Vast niet, waarom een kind (dat niet luistert) dan wel?Als buurman overlast veroorzaakt en dat ondanks beklag uit de buurt blijft doen, dan kan ie gewoon aangegeven worden bij de politie.
[...]
En als het je buurman was die gewoon de muziek te hard aan had staan? En tegen je zei: je kan de pot op, ik hou mijn muziek lekker hard aan, dag buuf!
Had je dan je buurman ook een draai om zijn oren gegeven?
Vast niet, waarom een kind (dat niet luistert) dan wel?Als buurman overlast veroorzaakt en dat ondanks beklag uit de buurt blijft doen, dan kan ie gewoon aangegeven worden bij de politie.
woensdag 23 juli 2008 om 13:19
quote:elninjoo schreef op 23 juli 2008 @ 13:18:
[...]
Als buurman overlast veroorzaakt en dat ondanks beklag uit de buurt blijft doen, dan kan ie gewoon aangegeven worden bij de politie.Ze zouden een meldpunt moeten hebben om vervelende en krijsende kids aan te geven
[...]
Als buurman overlast veroorzaakt en dat ondanks beklag uit de buurt blijft doen, dan kan ie gewoon aangegeven worden bij de politie.Ze zouden een meldpunt moeten hebben om vervelende en krijsende kids aan te geven
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 23 juli 2008 om 13:20
quote:HoiPippiLangkous schreef op 23 juli 2008 @ 13:17:
Heja, laat jij je kind lekker alleen thuis als je boodschappen gaat doen. Daar heb je over nagedacht of niet?
Hoe irritant ik datzelfde kind ook zal vinden als ik net in dezelfde winkel sta en het krijgt een driftbui, het hoort er wel bij.
Kinderen horen in de samenleving en kids zijn nu eenmaal soms strontvervelend.Dan moet je zorgen dat je iemand hebt die even op dat kind kan letten terwijl je om boodschappen gaat. Mensen werken tegenwoordig ook vaak allebei, dus dan gaan ze maar om boodschappen gelijk na hun werk voor ze hun kind weer op gaan halen bij de opvang. Beetje meer rekening houden met de omgeving zou mensen met kinderen sieren.
Heja, laat jij je kind lekker alleen thuis als je boodschappen gaat doen. Daar heb je over nagedacht of niet?
Hoe irritant ik datzelfde kind ook zal vinden als ik net in dezelfde winkel sta en het krijgt een driftbui, het hoort er wel bij.
Kinderen horen in de samenleving en kids zijn nu eenmaal soms strontvervelend.Dan moet je zorgen dat je iemand hebt die even op dat kind kan letten terwijl je om boodschappen gaat. Mensen werken tegenwoordig ook vaak allebei, dus dan gaan ze maar om boodschappen gelijk na hun werk voor ze hun kind weer op gaan halen bij de opvang. Beetje meer rekening houden met de omgeving zou mensen met kinderen sieren.
woensdag 23 juli 2008 om 13:20
Wat zo lastig is: als je zelf kind bent, komt het idee dat jouw geschreeuw, gezang, gekrijs lastig is voor anderen helemaal niet in je op. Je denkt er eenvoudigweg niet aan. Kan me nog herinneren dat ik altijd helemaal flabbergasted was als moeder of buurvrouw of tante tegen me zei dat ik moest dimmen. Huh?
woensdag 23 juli 2008 om 13:21
quote:elninjoo schreef op 23 juli 2008 @ 13:18:
[...]
Als buurman overlast veroorzaakt en dat ondanks beklag uit de buurt blijft doen, dan kan ie gewoon aangegeven worden bij de politie.
Niet slaan dus? Okee, waarom een kind dan wel? Daar zijn ook andere methodes voor te bedenken dan slaan hoor.
Maar goed, ben bang dat we hier niet uit gaan komen: jij vind slaan van kinderen (ómdat ze kinderen zijn, rare reden maar goed) okee: ik niet.
Overigens vind ik het met die vrienden van je (die je beschrijft) best meevallen.
Je vergroot de vervelende dingen nogal uit, das jammer.
[...]
Als buurman overlast veroorzaakt en dat ondanks beklag uit de buurt blijft doen, dan kan ie gewoon aangegeven worden bij de politie.
Niet slaan dus? Okee, waarom een kind dan wel? Daar zijn ook andere methodes voor te bedenken dan slaan hoor.
Maar goed, ben bang dat we hier niet uit gaan komen: jij vind slaan van kinderen (ómdat ze kinderen zijn, rare reden maar goed) okee: ik niet.
Overigens vind ik het met die vrienden van je (die je beschrijft) best meevallen.
Je vergroot de vervelende dingen nogal uit, das jammer.
woensdag 23 juli 2008 om 13:21
quote:elninjoo schreef op 23 juli 2008 @ 13:20:
[...]
Dan moet je zorgen dat je iemand hebt die even op dat kind kan letten terwijl je om boodschappen gaat. Mensen werken tegenwoordig ook vaak allebei, dus dan gaan ze maar om boodschappen gelijk na hun werk voor ze hun kind weer op gaan halen bij de opvang. Beetje meer rekening houden met de omgeving zou mensen met kinderen sieren.Gelukkig geef jij het goede voorbeeld met het rekening houden met anderen... pfff....
[...]
Dan moet je zorgen dat je iemand hebt die even op dat kind kan letten terwijl je om boodschappen gaat. Mensen werken tegenwoordig ook vaak allebei, dus dan gaan ze maar om boodschappen gelijk na hun werk voor ze hun kind weer op gaan halen bij de opvang. Beetje meer rekening houden met de omgeving zou mensen met kinderen sieren.Gelukkig geef jij het goede voorbeeld met het rekening houden met anderen... pfff....
woensdag 23 juli 2008 om 13:23
quote:elninjoo schreef op 23 juli 2008 @ 12:32:
[...]
Ik zie het ook in eigen vriendenkring: ouders die niet of nauwelijks ingrijpen bij hun ontsporende koter, dus mijn beeld is echt wel ruimer dan een momentopname in bijv. de supermarkt.
Ik kreeg die tik waar jij zo lyrisch over bent ècht niet in bijzijn van andere volwassenen hoor. Daarmee werd netjes gewacht tot ik thuis was. Net als met de preken, het naar de kamer sturen, etc.
De wereld bestaat uit meer dingen dan de dingen die jij ziet. Maar gezien je beperkte blikveld (doen alsof kinderen kleine volwassenen zijn, niet snappen dat het hebben van kinderen meer is dan een hobby, niet zien dat wat jij zegt óók discriminatie is, namelijk discriminatie van kinderen, stellen dat álle kinderen onopgevoed zijn, dat véél ouders hun kinderen achteraf niet gewild hadden, etc), lijkt het wel alsof je moeite hebt om dat te begrijpen.
Maar goed. De wereld draait dus niet om jou en jouw leefgenot en het leven met kinderen bestaat dus uit meer dan de beperkte blik die jou erop gegund (?) is.
[...]
Ik zie het ook in eigen vriendenkring: ouders die niet of nauwelijks ingrijpen bij hun ontsporende koter, dus mijn beeld is echt wel ruimer dan een momentopname in bijv. de supermarkt.
Ik kreeg die tik waar jij zo lyrisch over bent ècht niet in bijzijn van andere volwassenen hoor. Daarmee werd netjes gewacht tot ik thuis was. Net als met de preken, het naar de kamer sturen, etc.
De wereld bestaat uit meer dingen dan de dingen die jij ziet. Maar gezien je beperkte blikveld (doen alsof kinderen kleine volwassenen zijn, niet snappen dat het hebben van kinderen meer is dan een hobby, niet zien dat wat jij zegt óók discriminatie is, namelijk discriminatie van kinderen, stellen dat álle kinderen onopgevoed zijn, dat véél ouders hun kinderen achteraf niet gewild hadden, etc), lijkt het wel alsof je moeite hebt om dat te begrijpen.
Maar goed. De wereld draait dus niet om jou en jouw leefgenot en het leven met kinderen bestaat dus uit meer dan de beperkte blik die jou erop gegund (?) is.
woensdag 23 juli 2008 om 13:23
quote:elninjoo schreef op 23 juli 2008 @ 13:20:
[...]
Dan moet je zorgen dat je iemand hebt die even op dat kind kan letten terwijl je om boodschappen gaat. Mensen werken tegenwoordig ook vaak allebei, dus dan gaan ze maar om boodschappen gelijk na hun werk voor ze hun kind weer op gaan halen bij de opvang. Beetje meer rekening houden met de omgeving zou mensen met kinderen sieren.
Jij denkt wel erg makkelijk zeg! Niet iedereen heeft zomaar een oppas in de buurt, niet iedereen werkt, niet iedereen heeft een partner etc etc
Beetje meer begrip zou jou sieren!
[...]
Dan moet je zorgen dat je iemand hebt die even op dat kind kan letten terwijl je om boodschappen gaat. Mensen werken tegenwoordig ook vaak allebei, dus dan gaan ze maar om boodschappen gelijk na hun werk voor ze hun kind weer op gaan halen bij de opvang. Beetje meer rekening houden met de omgeving zou mensen met kinderen sieren.
Jij denkt wel erg makkelijk zeg! Niet iedereen heeft zomaar een oppas in de buurt, niet iedereen werkt, niet iedereen heeft een partner etc etc
Beetje meer begrip zou jou sieren!
woensdag 23 juli 2008 om 13:24
woensdag 23 juli 2008 om 13:26
quote:Tarantelle schreef op 23 juli 2008 @ 13:20:
Wat zo lastig is: als je zelf kind bent, komt het idee dat jouw geschreeuw, gezang, gekrijs lastig is voor anderen helemaal niet in je op. Je denkt er eenvoudigweg niet aan. Kan me nog herinneren dat ik altijd helemaal flabbergasted was als moeder of buurvrouw of tante tegen me zei dat ik moest dimmen. Huh?Klopt, zelfs voor mijn negenjarige is wat hij zelf voelt en wil op een bepaald moment belangrijk voor hem, wat iemand anders voelt of wil moet ik hem op wijzen.
Wat zo lastig is: als je zelf kind bent, komt het idee dat jouw geschreeuw, gezang, gekrijs lastig is voor anderen helemaal niet in je op. Je denkt er eenvoudigweg niet aan. Kan me nog herinneren dat ik altijd helemaal flabbergasted was als moeder of buurvrouw of tante tegen me zei dat ik moest dimmen. Huh?Klopt, zelfs voor mijn negenjarige is wat hij zelf voelt en wil op een bepaald moment belangrijk voor hem, wat iemand anders voelt of wil moet ik hem op wijzen.
woensdag 23 juli 2008 om 13:31
Wat er gezegd wordt over alles anders zien als je zelf moeder wordt, dat heb ik al sinds ik tante ben. Nu ik zie hoe mijn zus soms nachten nauwelijks slaapt, zich de benen onder haar lijf vandaan rent, hoe mijn nichtje net als zus helemaal uitgeput is meent koppig te moeten zijn, ben ik veel milder naar ouders in het algemeen gaan kijken.
Had voorheen de neiging om te denken: kom kom, kinderen krijgen is de natuur, dat loopt toch allemaal vanzelf wel?
Had voorheen de neiging om te denken: kom kom, kinderen krijgen is de natuur, dat loopt toch allemaal vanzelf wel?
woensdag 23 juli 2008 om 13:32
Ik zie dat de discussie weer is opgelaaid en ben naar één ding benieuwd:
Je ziet in de praktijk dat sommige hotels, bungalowparken, restaurants zichzelf aanprijzen als erg kindvriendelijk. Dat vinden de meeste mensen helemaal oké. Die boeken met alle liefde een kinderbungalow met felle kleurtjes en hopen speelgoed. En de extra uitgebreide speelmogelijkheden worden ook zeer op prijs gesteld. Alles voor de kids.
Wat is er dan op tegen als er ook soortgelijke voorzieningen zijn waar kinderen niet welkom zijn? Als ouder zijnde ga je daar dan toch gewoon niet heen? En voor mensen die prijs stellen op eten in een kindvrije omgeving, is het een uitkomst te weten dat er geen kinderen zijn.
Waarom noemen jullie een voorziening die kinderen weert discriminatie en is een voorziening die juist extra de nadruk legt op kinderen en kinderwelbevinden een positief ding?
Je ziet in de praktijk dat sommige hotels, bungalowparken, restaurants zichzelf aanprijzen als erg kindvriendelijk. Dat vinden de meeste mensen helemaal oké. Die boeken met alle liefde een kinderbungalow met felle kleurtjes en hopen speelgoed. En de extra uitgebreide speelmogelijkheden worden ook zeer op prijs gesteld. Alles voor de kids.
Wat is er dan op tegen als er ook soortgelijke voorzieningen zijn waar kinderen niet welkom zijn? Als ouder zijnde ga je daar dan toch gewoon niet heen? En voor mensen die prijs stellen op eten in een kindvrije omgeving, is het een uitkomst te weten dat er geen kinderen zijn.
Waarom noemen jullie een voorziening die kinderen weert discriminatie en is een voorziening die juist extra de nadruk legt op kinderen en kinderwelbevinden een positief ding?
woensdag 23 juli 2008 om 13:37
Toch denk ik ook wel dat het met je basishouding te maken heeft hoor. Tuurlijk is nachtenlang niet slapen etc etc megazwaar en is opvoeden soms hartstikke moeilijk en zijn je kids strontvervelend op zijn tijd.
Maar hoe relaxter jij bent, hoe relaxhter je kids, daar ben ik van overtuigd.
Als jij van de kaart raakt omdat je kind middenin de winkel op de vloer ligt te krijsen dan wordt het al moeilijker onm het te kalmeren. Als jij gewoon relaxed doet dan is je kind ook sneller rustig.
Ik zie in mijn nabije omgeving zowel (super)gestresste moeders als (zwaar) relaxte, dus ik zie dat verschil wel.
Maar hoe relaxter jij bent, hoe relaxhter je kids, daar ben ik van overtuigd.
Als jij van de kaart raakt omdat je kind middenin de winkel op de vloer ligt te krijsen dan wordt het al moeilijker onm het te kalmeren. Als jij gewoon relaxed doet dan is je kind ook sneller rustig.
Ik zie in mijn nabije omgeving zowel (super)gestresste moeders als (zwaar) relaxte, dus ik zie dat verschil wel.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 23 juli 2008 om 13:38
woensdag 23 juli 2008 om 13:39
woensdag 23 juli 2008 om 13:44
Elninjo, halohoooo, van wat voor planeet kom jij? Mag ik zeker mijn kind even bij jou komen parkeren als ik boodschappen moet doen? Ook als ik naar de tandarts ga? en 's avonds even een bakkie wil doen met mijn kindvrije vriendin -want die zit ook niet altijd te wachten op koter mee- enne, wat dacht je als ik even de brief op de post moet doen? En wacht, mee op vakantie kan natuurlijk niet meer, want dan val ik andere mensen lastig. Kom jij ook even twee weken babysitten hier?????
woensdag 23 juli 2008 om 13:46
Vind het best een moeilijk punt. Die restaurants bijvoorbeeld. Aan de ene kant denk ik: als je lekker rustig, beetje exclusief uit eten wilt, kan het heerlijk zijn als je niet wordt afgeleid door drenzende koters.
Meteen erna denk ik dan weer aan het discriminerende aspect. Om nog eens op de bejaarden terug te komen: stel dat ik geen zin heb in rollators, rochelend gehoest, piepende gehoorapparaten en luidkeels geklaag over de tocht, horen ze dan niet in bepaalde openbare gelegenheden thuis?
Zoals MissMoneypenny schreef: het zou prettig zijn wanneer ouders door hebben voelen welke gelegenheid niet geschikt is voor kinderen, maar een verbod voert te ver. Daar ga ik in mee, maar dan blijft het probleem bestaan. Wie bepaalt dan welke gelegenheden niet geschikt zijn voor kinderen?
Meteen erna denk ik dan weer aan het discriminerende aspect. Om nog eens op de bejaarden terug te komen: stel dat ik geen zin heb in rollators, rochelend gehoest, piepende gehoorapparaten en luidkeels geklaag over de tocht, horen ze dan niet in bepaalde openbare gelegenheden thuis?
Zoals MissMoneypenny schreef: het zou prettig zijn wanneer ouders door hebben voelen welke gelegenheid niet geschikt is voor kinderen, maar een verbod voert te ver. Daar ga ik in mee, maar dan blijft het probleem bestaan. Wie bepaalt dan welke gelegenheden niet geschikt zijn voor kinderen?
