Kinderen
alle pijlers
Mede-stiefmoeders
dinsdag 5 maart 2019 11:08
sorry maar denk juist dat daar het pijnpunt zit en dat het iets groter is dan ik mag nog niet met haar naar de speeltuin..Zomervlinders schreef: ↑05-03-2019 11:00In onze relatie laat hij heel goed merken dat hij echt mij als z'n vrouw ziet ja, en zou niet anders willen, en laat dat ook vaak merken. Vandaar dat het me dwars zit en ik het niet begrijp. Hij heeft klaarblijkelijk moeite maar om dan meteen onze relatie in twijfel te trekken gaat wat ver.
dinsdag 5 maart 2019 11:12
dinsdag 5 maart 2019 11:13
Bedankt voor je mening, we gaan het meemaken maar uit ons gesprek gisteren kwam ook naar voren dat hij degene is die bang is dat ik dan twijfel over onze relatie en dat dat niet de bedoeling is. En dat hij zelf over een jaar of 2/3 dolgraag een kindje wilt met me, en dat ik niet moet denken dat er iets is wat hem in de relatie dwars zit.
We gaan het meemaken, maar begrijp je gedachten erover.
dinsdag 5 maart 2019 11:15
Zomervlinders schreef: ↑05-03-2019 11:13Bedankt voor je mening, we gaan het meemaken maar uit ons gesprek gisteren kwam ook naar voren dat hij degene is die bang is dat ik dan twijfel over onze relatie en dat dat niet de bedoeling is. En dat hij zelf over een jaar of 2/3 dolgraag een kindje wilt met me, en dat ik niet moet denken dat er iets is wat hem in de relatie dwars zit.
We gaan het meemaken, maar begrijp je gedachten erover.
En toen heb je niet even doorgevraagd waarom ben je dan zo bang als ik alleen met haar naar de speeltuin wil?
dinsdag 5 maart 2019 11:15
Toch komen de stiefkinderen hier inmiddels allang niet meer alleen voor hun vader. In het begin van onze relatie was ik maar sporadisch bij man als de kinderen er waren, maar toen we gingen samenwonen, waren ze steeds oprecht teleurgesteld als ik er een keer niet was. In het begin ruilden we ook nog weleens een dag als man er niet was (zodat ze niet met mij alleen thuis zouden zijn), maar ook dat doen we allang niet meer. Ook met mij als stiefmoeder hebben ze een bepaalde relatie en dat maakt ook dat we graag tijd met elkaar doorbrengen.1-Aapje schreef: ↑05-03-2019 10:12Ik vind het dus wel logischer dat ze dingen alleen met haar vader doet en dat hij gewoon graag tijd met haar doorbrengt als ze daar is. Tenslotte is ze bij jullie omdat ze dan bij haar vader is. En hard gezegd is de band met de vader belangrijker dan die met de stiefmoeder.
Vraagt ze er zelf om om alleen iets met jou te doen?
dinsdag 5 maart 2019 11:16
Jeetje wat heftig allemaal.. Spijt me dat je dit moest meemaken, en dus veel hebt opgegeven klaarblijkelijk. Hoe gaat het nu met je?MissMaran schreef: ↑05-03-2019 11:12Vind het een beetje vergelijkbaar met; met mij wilde hij nooit kinderen in een relatie van 20 jaar, geen kans meer om moeder te worden en met zijn nieuwe vriendin starte hij een gezin..
In die 20 jaar zal hij ook wel lieve dingen gezegd hebben en tocg kreeg ze niet het hele pakket.
Als reactie inhoudelijk op mij: zie wat ik hierboven zei.
dinsdag 5 maart 2019 11:19
Natuurlijk wel. We zitten inmiddels 2 dagen in dit gesprek en hij gaf aan dat hij gewoon echt overbezorgd is en dit nieuw is voor hem. Hij had afgelopen weekend nog een nachtmerrie over haar en helpt niet mee. Nogmaals, ik kan het niet afdwingen maar als dit zo blijft dan is 't wel iets wat een deal-breaker zal zijn ja
dinsdag 5 maart 2019 11:20
Ik heb als moeder vaak kinderen van anderen over de vloer, ouders zijn dat gewend en daar mag ik gewoon in de auto mee op stap en jij staat juist dichtbij ze en tenzij je gezocht wordt door de politie of antipsychotica slikt zie ik het probleem niet dat jij wat meer ruimte krijgt.Zomervlinders schreef: ↑05-03-2019 11:13Bedankt voor je mening, we gaan het meemaken maar uit ons gesprek gisteren kwam ook naar voren dat hij degene is die bang is dat ik dan twijfel over onze relatie en dat dat niet de bedoeling is. En dat hij zelf over een jaar of 2/3 dolgraag een kindje wilt met me, en dat ik niet moet denken dat er iets is wat hem in de relatie dwars zit.
We gaan het meemaken, maar begrijp je gedachten erover.
Misschien is het een dominant machtdingetje en ipv dat je in je handjes knijpt dat je over een paar jaar een kind van hem 'mag' dragen want dat bepaalt hij blijkbaar ook..
Bedenk ook goed of jij wel voor altijd via je kind aan hem vast wil zitten.
Dominant mannen zijn vaak geen leuke exen.
dinsdag 5 maart 2019 11:22
Oh sorry dat is niet mijn eigen verhaal misschien was dat niet duidelijk maar wel een vergelijkbare situatie die we af en toe hier op het forum tegenkomen.Zomervlinders schreef: ↑05-03-2019 11:16Jeetje wat heftig allemaal.. Spijt me dat je dit moest meemaken, en dus veel hebt opgegeven klaarblijkelijk. Hoe gaat het nu met je?
Als reactie inhoudelijk op mij: zie wat ik hierboven zei.
Vind het dezelfde categorie..
dinsdag 5 maart 2019 11:22
Dat klinkt idd als een natuurlijk proces en exact wat ik hoop mee te maken! Wat fijn dat dit zo gaat bij je. Ze is ook teleurgesteld als ik langer werk en pas thuis kom als ze in bedje ligt, moet ook verplicht van haar een kus komen brengen en zegt tegen haar vader dat ze me mist en zegt het de volgende ochtend ook zelf tegen mij. Ik had zelf ook niet gedacht dat het zo zou lopen, zo fijn, want je hoort om je heen toch ook wel horror verhalen. Misschien komt dat nog als ze ouder wordt haha, maar denk dat het dan juist goed is deze 'vibe' vast te houden en door te trekken in eens iets leuks saampjes doen, al was 't iets kleins. Maar dat zal wel goedkomen-Nienke- schreef: ↑05-03-2019 11:15Toch komen de stiefkinderen hier inmiddels allang niet meer alleen voor hun vader. In het begin van onze relatie was ik maar sporadisch bij man als de kinderen er waren, maar toen we gingen samenwonen, waren ze steeds oprecht teleurgesteld als ik er een keer niet was. In het begin ruilden we ook nog weleens een dag als man er niet was (zodat ze niet met mij alleen thuis zouden zijn), maar ook dat doen we allang niet meer. Ook met mij als stiefmoeder hebben ze een bepaalde relatie en dat maakt ook dat we graag tijd met elkaar doorbrengen.
dinsdag 5 maart 2019 11:28
Eens.MissMaran schreef: ↑05-03-2019 11:20Ik heb als moeder vaak kinderen van anderen over de vloer, ouders zijn dat gewend en daar mag ik gewoon in de auto mee op stap en jij staat juist dichtbij ze en tenzij je gezocht wordt door de politie of antipsychotica slikt zie ik het probleem niet dat jij wat meer ruimte krijgt.
Misschien is het een dominant machtdingetje en ipv dat je in je handjes knijpt dat je over een paar jaar een kind van hem 'mag' dragen want dat bepaalt hij blijkbaar ook..
Bedenk ook goed of jij wel voor altijd via je kind aan hem vast wil zitten.
Dominant mannen zijn vaak geen leuke exen.
Even voorop gesteld, hij is totaal niet dominant en ben zelf een narcist als vader en ex gewend. Nooit meer
wij zijn een eenheid verder en hij laat ook veel aan mij over of vraagt mijn mening of keuze te maken omdat hij iets lastig vindt. Zoals het hoort. En bepalen of ik een kind draag, zo is het gesprek niet gegaan. Hij gaf aan dat hij zo dol is op me dat hij graag een kindje van me zou willen als de tijd rijp is, en dat hij dat nooit had verwacht te voelen, zoveel liefde voor een nieuwe vrouw e en tweede kinderwens. Ik snap waar je naartoe wilt maar qua dominantie heb je het mis gelukkig. Ook naar zijn ex toe is hij erg goed en ze overleggen samen, wat ik top vind.
dinsdag 5 maart 2019 11:39
Ai, ik herken mezelf wel in je vriend moet ik eerlijk zeggen. Wij hebben ook een samengesteld gezin en voordat ik vriend leerde kennen ben ik lang alleen geweest met mijn dochter. Ik had niet echt een groot sociaal netwerk dus ik deed, wanneer dochter bij mij was, alles zelf met en voor haar. Ik had nooit oppas oid.
Toen we gingen samenwonen vond ik het ook heel moeilijk om dochter met vriend weg te laten gaan. Niet omdat ik hem niet vertrouwde, maar omdat ik dan geen controle had of zoiets. Best gek, want ik ging wel alleen met zijn kinderen op pad. En die had hij ook al jaren in leven gehouden natuurlijk.
Maar ik vond dat dus gewoon moeilijk. Ze is natuurlijk mijn verantwoordelijkheid en ik had het altijd al zelf gedaan.
Nu zijn we jaren verder en gaan ze dus ook samen weg. Of ik ga eens alleen weg en vriend blijft thuis bij dochter. En ze hebben het ook echt leuk dan samen.
Dus ja, ik zou zeggen, blijf in gesprek. Misschien kun je afspreken dat je een keer naar de speeltuin om de hoek gaat en hij na een half uurtje ook daar naartoe komt of zo. Ik ben het wel met de anderen eens dat dit niet zo moet blijven.
Toen we gingen samenwonen vond ik het ook heel moeilijk om dochter met vriend weg te laten gaan. Niet omdat ik hem niet vertrouwde, maar omdat ik dan geen controle had of zoiets. Best gek, want ik ging wel alleen met zijn kinderen op pad. En die had hij ook al jaren in leven gehouden natuurlijk.
Maar ik vond dat dus gewoon moeilijk. Ze is natuurlijk mijn verantwoordelijkheid en ik had het altijd al zelf gedaan.
Nu zijn we jaren verder en gaan ze dus ook samen weg. Of ik ga eens alleen weg en vriend blijft thuis bij dochter. En ze hebben het ook echt leuk dan samen.
Dus ja, ik zou zeggen, blijf in gesprek. Misschien kun je afspreken dat je een keer naar de speeltuin om de hoek gaat en hij na een half uurtje ook daar naartoe komt of zo. Ik ben het wel met de anderen eens dat dit niet zo moet blijven.
dinsdag 5 maart 2019 11:40
Zomervlinders schreef: ↑05-03-2019 11:19Natuurlijk wel. We zitten inmiddels 2 dagen in dit gesprek en hij gaf aan dat hij gewoon echt overbezorgd is en dit nieuw is voor hem. Hij had afgelopen weekend nog een nachtmerrie over haar en helpt niet mee. Nogmaals, ik kan het niet afdwingen maar als dit zo blijft dan is 't wel iets wat een deal-breaker zal zijn ja
Nieuw na anderhalf jaar samen met jou? Hij klinkt wel heel overbezorgd. Of er is iets anders aan de hand.
dinsdag 5 maart 2019 11:46
Wat verfrissend om dit te lezen! En dat je zelf wel met zijn kids weg ging haha. Ik kan het me denk ik enigzins ook wel voorstellen ja.. Ik ben zelf ook een control freak en heb veel los gelaten omdat dat nou eenmaal gezond is (als in het huishouden haha, niet perse iets ingrijpends en juist fijn dat hij meehelpt). Hij heeft idd ook nooit een oppas gehad en zij ook niet, en snap dat je dat dan zelf in de hand wilt houden.Ingenium schreef: ↑05-03-2019 11:39Ai, ik herken mezelf wel in je vriend moet ik eerlijk zeggen. Wij hebben ook een samengesteld gezin en voordat ik vriend leerde kennen ben ik lang alleen geweest met mijn dochter. Ik had niet echt een groot sociaal netwerk dus ik deed, wanneer dochter bij mij was, alles zelf met en voor haar. Ik had nooit oppas oid.
Toen we gingen samenwonen vond ik het ook heel moeilijk om dochter met vriend weg te laten gaan. Niet omdat ik hem niet vertrouwde, maar omdat ik dan geen controle had of zoiets. Best gek, want ik ging wel alleen met zijn kinderen op pad. En die had hij ook al jaren in leven gehouden natuurlijk.
Maar ik vond dat dus gewoon moeilijk. Ze is natuurlijk mijn verantwoordelijkheid en ik had het altijd al zelf gedaan.
Nu zijn we jaren verder en gaan ze dus ook samen weg. Of ik ga eens alleen weg en vriend blijft thuis bij dochter. En ze hebben het ook echt leuk dan samen.
Dus ja, ik zou zeggen, blijf in gesprek. Misschien kun je afspreken dat je een keer naar de speeltuin om de hoek gaat en hij na een half uurtje ook daar naartoe komt of zo. Ik ben het wel met de anderen eens dat dit niet zo moet blijven.
Maar idd, ooit zal dit los moeten lopen en jouw advies is zeker super om mee te beginnen. Het is ook niet dat ik zoiets als vaste prik zou willen, maar meer de kans krijgen en dat hij dat oké vindt.
Bedankt iig, je hebt me iets meer begrip doen krijgen voor m'n vriend.
dinsdag 5 maart 2019 11:48
Ik vind bovenstaande reactie best aansluiten op mijn vriend, we houden beiden van dingen onder controle houden en laat dat met een kind nou net wat ingrijpender zijn. Jij mag best denken dat er iets schort in onze relatie hoor, als dat zo is dan komt dat wel naar boven. Gelukkig is onze communicatie dusdanig goed en hij juist bang me te verliezen, dat ik weet dat hij geen twijfels over me heeft.
dinsdag 5 maart 2019 11:52
Hij moet het ook loslaten. Je vriend moet denk ik gewoon toch ervaren dat het goed komt. Ik heb mijn dochter wel altijd laten gaan hoor. Maar ik voelde me daar in het begin echt niet fijn bij. En dat had echt geen andere reden dan controle. Ik ben haar moeder en niemand zorgt zo goed voor haar als ik doe.
Echt een domme gedachte, je kunt jezelf ook te belangrijk maken.
Maar weet je, hoe meer mensen van een kind houden en er mee optrekken, hoe beter. En voor de kinderen van mijn vriend zorg ik ook goed. Waarom zou hij dat niet voor de mijne doen?
Ik hoop dat het een beetje los loopt voor jullie.
Echt een domme gedachte, je kunt jezelf ook te belangrijk maken.
Maar weet je, hoe meer mensen van een kind houden en er mee optrekken, hoe beter. En voor de kinderen van mijn vriend zorg ik ook goed. Waarom zou hij dat niet voor de mijne doen? Ik hoop dat het een beetje los loopt voor jullie.
dinsdag 5 maart 2019 12:02
Ja, hoe je het uitlegt klinkt erg begrijpelijk! Vooral als je zelf altijd de controle een lange poos hebt gehad, is het toch een stuk loslaten, zonder dat je je schuldig voelt of bang bent dat er iets gaat gebeuren. Toch best wel knap
Bedankt! Ik ging teveel doemdenken en dit helpt te relativeren en begrip op te brengen
Bedankt! Ik ging teveel doemdenken en dit helpt te relativeren en begrip op te brengen
dinsdag 5 maart 2019 12:03
En ik voelde trouwens ook best vaak bezwaard. Ik wilde niet dat mijn vriend dacht dat ik hem met mijn kind wilde opzadelen. Er waren weleens momenten waarop ik ‘s avonds iets leuks wilde doen en vriend dan zei; dan ga je toch? Ik blijf wel thuis.
Ik deed dat dan wel, maar voelde me bezwaard. Ze is tenslotte mijn verantwoordelijkheid.
Zelf ben ik trouwens wel blij dat het nu niet meer zo spastisch gaat allemaal. Ik werd er zelf ook moe van. Het is zoveel fijner om dat samen te doen. Ik ben niet meer alleen met haar, we vormen een gezin en in een kerngezin zou het ook niet zo debiel gaan natuurlijk. Het was alleen wennen en loslaten. En niet invullen voor een ander. Mijn vriend vind het leuk om met dochter op pad te gaan. Hij vraagt het haar zelf.
Ik deed dat dan wel, maar voelde me bezwaard. Ze is tenslotte mijn verantwoordelijkheid.
Zelf ben ik trouwens wel blij dat het nu niet meer zo spastisch gaat allemaal. Ik werd er zelf ook moe van. Het is zoveel fijner om dat samen te doen. Ik ben niet meer alleen met haar, we vormen een gezin en in een kerngezin zou het ook niet zo debiel gaan natuurlijk. Het was alleen wennen en loslaten. En niet invullen voor een ander. Mijn vriend vind het leuk om met dochter op pad te gaan. Hij vraagt het haar zelf.
dinsdag 5 maart 2019 14:43
Same here. Als de jongens komen en ik ben boven, dan hoor ik altijd direct na “hoi papa” “waar is [mijn naam]?”-Nienke- schreef: ↑05-03-2019 11:15Toch komen de stiefkinderen hier inmiddels allang niet meer alleen voor hun vader. In het begin van onze relatie was ik maar sporadisch bij man als de kinderen er waren, maar toen we gingen samenwonen, waren ze steeds oprecht teleurgesteld als ik er een keer niet was. In het begin ruilden we ook nog weleens een dag als man er niet was (zodat ze niet met mij alleen thuis zouden zijn), maar ook dat doen we allang niet meer. Ook met mij als stiefmoeder hebben ze een bepaalde relatie en dat maakt ook dat we graag tijd met elkaar doorbrengen.
Het boeit ze ook totaal niet als vader er (nog) niet is als ze komen of al weg is naar zijn werk op een schooldag en ik het hele opstaan-ontbijten-naar school-proces met ze doe.
woensdag 6 maart 2019 10:46
Trek toch niet zo aan dat kind. Ze moet al verdeeld worden tussen vader en moeder, daar hoeven niet per se nog meer mensen bij die menen recht te hebben op qualitytime met kind. Hij is haar vader en hij wil het (nog) niet, dat zou genoeg moeten zijn.
En ja ik ben ook zo iemand die ervan uitgaat dat niemand zo goed op mijn kinderen zou passen als mijn man en ikzelf, puur omdat niemand zoveel van hen houdt als wij. Dus wij geven onze kinderen ook (nog) niet mee aan een ander. (Maar die zijn wel veel jonger dan jouw stiefdochter.)
Blijkbaar hebben je vriend en zijn ex de zorg dusdanig verdeeld dat zij het zelf bolwerken en geen beroep hoeven doen op anderen, lijkt mij alleen maar te prijzen. Doe gewoon leuke dingen met zijn drietjes, laat hem ook alleen met zijn dochter op stap gaan, maar ga niet zeuren dat je iets alleen met haar wil doen want blijkbaar voelt je vriend zich daar (nu) niet prettig bij.
En ja ik ben ook zo iemand die ervan uitgaat dat niemand zo goed op mijn kinderen zou passen als mijn man en ikzelf, puur omdat niemand zoveel van hen houdt als wij. Dus wij geven onze kinderen ook (nog) niet mee aan een ander. (Maar die zijn wel veel jonger dan jouw stiefdochter.)
Blijkbaar hebben je vriend en zijn ex de zorg dusdanig verdeeld dat zij het zelf bolwerken en geen beroep hoeven doen op anderen, lijkt mij alleen maar te prijzen. Doe gewoon leuke dingen met zijn drietjes, laat hem ook alleen met zijn dochter op stap gaan, maar ga niet zeuren dat je iets alleen met haar wil doen want blijkbaar voelt je vriend zich daar (nu) niet prettig bij.
donderdag 7 maart 2019 00:20
Aangezien je zo negatief bent, wil ik je vriendelijk verzoeken de rest van mijn reacties te lezen ipv te reageren op jou triggered als ouder zijnde. Dan zou je vanzelf indimmen en zien dat ik hem juist de ruimte geef. Ipv meteen zo defensief te zijn terwijl je maar. De helft leest. Dankje.mater_matuta schreef: ↑06-03-2019 10:46Trek toch niet zo aan dat kind. Ze moet al verdeeld worden tussen vader en moeder, daar hoeven niet per se nog meer mensen bij die menen recht te hebben op qualitytime met kind. Hij is haar vader en hij wil het (nog) niet, dat zou genoeg moeten zijn.
En ja ik ben ook zo iemand die ervan uitgaat dat niemand zo goed op mijn kinderen zou passen als mijn man en ikzelf, puur omdat niemand zoveel van hen houdt als wij. Dus wij geven onze kinderen ook (nog) niet mee aan een ander. (Maar die zijn wel veel jonger dan jouw stiefdochter.)
Blijkbaar hebben je vriend en zijn ex de zorg dusdanig verdeeld dat zij het zelf bolwerken en geen beroep hoeven doen op anderen, lijkt mij alleen maar te prijzen. Doe gewoon leuke dingen met zijn drietjes, laat hem ook alleen met zijn dochter op stap gaan, maar ga niet zeuren dat je iets alleen met haar wil doen want blijkbaar voelt je vriend zich daar (nu) niet prettig bij.
donderdag 7 maart 2019 00:23
En jij noemt het trekken, ze vraagt er zelf om. Dat is nogal andere koek dan dat ik iets wil afdwingen.mater_matuta schreef: ↑06-03-2019 10:46Trek toch niet zo aan dat kind. Ze moet al verdeeld worden tussen vader en moeder, daar hoeven niet per se nog meer mensen bij die menen recht te hebben op qualitytime met kind. Hij is haar vader en hij wil het (nog) niet, dat zou genoeg moeten zijn.
En ja ik ben ook zo iemand die ervan uitgaat dat niemand zo goed op mijn kinderen zou passen als mijn man en ikzelf, puur omdat niemand zoveel van hen houdt als wij. Dus wij geven onze kinderen ook (nog) niet mee aan een ander. (Maar die zijn wel veel jonger dan jouw stiefdochter.)
Blijkbaar hebben je vriend en zijn ex de zorg dusdanig verdeeld dat zij het zelf bolwerken en geen beroep hoeven doen op anderen, lijkt mij alleen maar te prijzen. Doe gewoon leuke dingen met zijn drietjes, laat hem ook alleen met zijn dochter op stap gaan, maar ga niet zeuren dat je iets alleen met haar wil doen want blijkbaar voelt je vriend zich daar (nu) niet prettig bij.
donderdag 7 maart 2019 01:04
Je klinkt als een lieve stiefmoeder!
Maar dit hele verhaal zou mij ook niet lekker zitten hoor.
Je mag niet met haar alleen zijn omdat hij bezorgd is en nachtmerries heeft dat haar wat overkomt? Maar ze mag wel bij vriendjes/vriendinnetjes spelen? Sporten? Zwemles?
En als jullie straks samen kinderen krijgen.... mag je ook niet alleen op pad?
Ik vind het een raar verhaal en zou eens doorvragen. Hij doet alsof je een oppasmeisje bent van 14 wat mee komt draaien voordat ze op mag passen.
Maar dit hele verhaal zou mij ook niet lekker zitten hoor.
Je mag niet met haar alleen zijn omdat hij bezorgd is en nachtmerries heeft dat haar wat overkomt? Maar ze mag wel bij vriendjes/vriendinnetjes spelen? Sporten? Zwemles?
En als jullie straks samen kinderen krijgen.... mag je ook niet alleen op pad?
Ik vind het een raar verhaal en zou eens doorvragen. Hij doet alsof je een oppasmeisje bent van 14 wat mee komt draaien voordat ze op mag passen.
