Kinderen
alle pijlers
Nieuwe moeder vindt babytijd superzwaar!
woensdag 24 augustus 2011 16:23
Hallo allemaal, Ik ben nieuw op de Viva site en hoop dus maar dat ik dit goed doe... ik ben wanhopig op zoek naar andere (nieuwe) moeders die de roze wolk niet kennen. Ik ben 34 en mijn dochtertje is 3 maanden. Een schatje hoor en we zijn gezond, maar ik moet eerlijk zeggen... ik vind deze tijd superzwaar en helemaal niet leuk!!! De hele tijd dat gokken wat ze nou wil! Die huiluurtjes en het slaapgebrek, pfffff. Ik dacht dat het makkelijker zou worden na een paar weken. Het wordt wel een klein beetje makkelijker en het is natuurlijk super dat ze nu lacht enzo, maar echt leuk vind ik het nog steeds niet... ik snap gewoon niet wat ze wil. Ik weet ook niet hoe ik haar moet entertainen als ze wakker is. Ik word gek van alle boeken en internetsites die ik lees en alle strategieen die ik bedenk om een betere moeder te worden... ik baal dat ik niet geniet, wat daar heb ik straks vast spijt van. Maar ik weet niet hoe ik dit om moet buigen! Wie herkent dit????
Hanna
Hanna
woensdag 24 augustus 2011 16:54
Och ja, en dat weggaan. Ik heb zo vaak bij de deur gestaan, alles ingepakt, kind jasje aangepield, kinderwagen opgetuigd, had ze gepoept, of kreeg ze honger. Kon ik na de zorgsessie weer opnieuw beginnen met optuigen . Nu gaan we gewoon, kind trekt zelf haar jas en schoenen aan, ik doe mijn dingen en hop, weg stappen de deur uit. Ik denk dat ik gewoon niet zo'n baby-moeder ben
woensdag 24 augustus 2011 17:02
Ik had het nooit verwacht, maar ik ben dus juist wél een geniet-moeder. En dat terwijl ik eigenlijk niet zo veel met babies en getuttel heb... Nou geef ik ook onmiddellijk toe dat ik een model-baby heb, die makkelijk (door)slaapt, uren tevreden in de box of wipstoeltje ligt en lacht zodra ik tegen 'm begin te praten.
Wat mij denk ik erg heeft geholpen is ten eerste mijn verlof twee maanden uitbreiden (vakantie en ouderschapsverlof) waardoor ik in het begin steeds kon denken 'het maakt niet uit wat er gebeurd, ik heb toch nog maaaaanden verlof'. Als Kazbaby dan een huildag had, verklaarde ik de dag als 'verloren', ging op de bank zitten met baby en afstandsbediening en liet het gewoon over me heen komen. Ik heb me bijna nooit écht gefrustreerd gevoeld door gehuil daardoor.
Wat ik zwaar vind, is de herstelperiode die veel langer duurt dan ik vantevoren verwacht had. Ontzwangeren duurt een jaar zegt men, ik ben nu 4 maanden op weg en vind het vreselijk dat ik nog steeds buikpijn (keizersnee) heb en een energieniveau van nul komma nul.
Wat mij denk ik erg heeft geholpen is ten eerste mijn verlof twee maanden uitbreiden (vakantie en ouderschapsverlof) waardoor ik in het begin steeds kon denken 'het maakt niet uit wat er gebeurd, ik heb toch nog maaaaanden verlof'. Als Kazbaby dan een huildag had, verklaarde ik de dag als 'verloren', ging op de bank zitten met baby en afstandsbediening en liet het gewoon over me heen komen. Ik heb me bijna nooit écht gefrustreerd gevoeld door gehuil daardoor.
Wat ik zwaar vind, is de herstelperiode die veel langer duurt dan ik vantevoren verwacht had. Ontzwangeren duurt een jaar zegt men, ik ben nu 4 maanden op weg en vind het vreselijk dat ik nog steeds buikpijn (keizersnee) heb en een energieniveau van nul komma nul.
woensdag 24 augustus 2011 17:08
De beste tip die ik je kan geven is zo veel mogelijk kleine "uitjes" doen tussen de voedingen en het slapen door.
Even naar de super lopen, tijdschriftje kopen voor jezelf.
Even de stad in.
Langs bij een vriendin.
wandelen.
Dan ben je niet opgesloten en zijn zowel jij als dochter entertained.
Het huishouden minimaal doen tijdens de middagslaap.
's avonds een leuke film zien.
Dan ben je veel minder gespannen als je wat meer afleiding hebt en komt die gekleurde wolk vanzelf.
Even naar de super lopen, tijdschriftje kopen voor jezelf.
Even de stad in.
Langs bij een vriendin.
wandelen.
Dan ben je niet opgesloten en zijn zowel jij als dochter entertained.
Het huishouden minimaal doen tijdens de middagslaap.
's avonds een leuke film zien.
Dan ben je veel minder gespannen als je wat meer afleiding hebt en komt die gekleurde wolk vanzelf.
woensdag 24 augustus 2011 17:10
Herkenbaar. Slaaptekort hakte er bij mij zo erg in. Na 6 maanden ging ze ineens doorslapen en nu na 10 maanden kan ik pas echt zeggen dat ik weer een beetje bij ben gekomen. Ik was ook blij dat ik weer aan het werk ging maar vond die eerste maanden met slaapgebrek en op je werk weer presteren best zwaar. En ik vind mijn baby nu veel leuker worden naarmate ze meer kan en zich dus steeds beter zelf kan vermaken. Ik heb een heuse baby die altijd vermaakt wilde worden of op pad wilde. Dan was ze het meeste happy. Na 10 minuten box/wipper begon ze al te miepen. Dus mijn tip: er veel op uit met de buggy, draagdoek of drager. Maar goed dat moet wel bij je baby passen.
woensdag 24 augustus 2011 17:12
quote:wynette schreef op 24 augustus 2011 @ 17:08:
De beste tip die ik je kan geven is zo veel mogelijk kleine "uitjes" doen tussen de voedingen en het slapen door.
Even naar de super lopen, tijdschriftje kopen voor jezelf.
Even de stad in.
Langs bij een vriendin.
Liefst één met ook een verse baby, dan kun je samen lekker klagen, mopperen, lachen en misschien toch ook genieten. Ken je niet iemand van je zwangerschapscursus ofzo?
quote:wandelen.
Dan ben je niet opgesloten en zijn zowel jij als dochter entertained.
Het huishouden minimaal doen tijdens de middagslaap.
Of gewoon niet, als je daar mee kunt leven (zo niet, dan loont het de moeite om dat te leren! ). Lekker zelf even (bij)slapen, daar kun je je ook al een stuk beter door voelen.
quote:'s avonds een leuke film zien.En dat dan het liefst samen met je partner, lekker samen op de bank. En is je baby 's avonds veel aan het huilen, neem dan een film met ondertitels, dan kun je gewoon door blijven kijken terwijl je omstebeurt de baby vasthoudt...
De beste tip die ik je kan geven is zo veel mogelijk kleine "uitjes" doen tussen de voedingen en het slapen door.
Even naar de super lopen, tijdschriftje kopen voor jezelf.
Even de stad in.
Langs bij een vriendin.
Liefst één met ook een verse baby, dan kun je samen lekker klagen, mopperen, lachen en misschien toch ook genieten. Ken je niet iemand van je zwangerschapscursus ofzo?
quote:wandelen.
Dan ben je niet opgesloten en zijn zowel jij als dochter entertained.
Het huishouden minimaal doen tijdens de middagslaap.
Of gewoon niet, als je daar mee kunt leven (zo niet, dan loont het de moeite om dat te leren! ). Lekker zelf even (bij)slapen, daar kun je je ook al een stuk beter door voelen.
quote:'s avonds een leuke film zien.En dat dan het liefst samen met je partner, lekker samen op de bank. En is je baby 's avonds veel aan het huilen, neem dan een film met ondertitels, dan kun je gewoon door blijven kijken terwijl je omstebeurt de baby vasthoudt...
woensdag 24 augustus 2011 17:12
Nog even snel tussen voeding en wandelen door; van welk merk is die mobiel?
Mijn dochtertje drinkt nog 7 keer per 24h, waarvan 2 keer 's nachts. Bij die 5 dagvoedingen doe ik ook elke keer hetzelfde; voeden, spelen, slapen. Ze is dan elke keer maar 50 minuten wakker, dan gaat ze echt al gapen enzo! Maar die 50 minuten vind ik toch lastig te vullen... ik doe al 1 'sessie' vullen met babymassage, en 1 met wandelen. De overigen vind ik dus lastig. Ze vermaakt zich maar heel kort alleen onder mobile of in wipper. Ik zing wel voor haar en dans met haar enzo, maar toch gaan die 50 minuten tergend langzaam... het is niet dat ik niet graag tijd met haar doorbreng, als ze in haar hum is en lacht en op me reageert mag ze wel uren wakker zijn van mij. Maar ze krijgt gewoon snel genoeg van een activiteit en dan gaat ze jammeren en dan weet ik het dus niet meer...
Mijn dochtertje drinkt nog 7 keer per 24h, waarvan 2 keer 's nachts. Bij die 5 dagvoedingen doe ik ook elke keer hetzelfde; voeden, spelen, slapen. Ze is dan elke keer maar 50 minuten wakker, dan gaat ze echt al gapen enzo! Maar die 50 minuten vind ik toch lastig te vullen... ik doe al 1 'sessie' vullen met babymassage, en 1 met wandelen. De overigen vind ik dus lastig. Ze vermaakt zich maar heel kort alleen onder mobile of in wipper. Ik zing wel voor haar en dans met haar enzo, maar toch gaan die 50 minuten tergend langzaam... het is niet dat ik niet graag tijd met haar doorbreng, als ze in haar hum is en lacht en op me reageert mag ze wel uren wakker zijn van mij. Maar ze krijgt gewoon snel genoeg van een activiteit en dan gaat ze jammeren en dan weet ik het dus niet meer...
woensdag 24 augustus 2011 17:18
Hannaeva, heb je al wel langer geprobeerd je dochter écht met rust te laten? Ik heb een vriendin die bij ieder kikje boven box/wieg hangt en gaat entertainen, ík word er zelfs doodmoe van, laat staan haar baby.
Ik weet dat mijn zoon soms even begint te klaaghuilen als ik hem wegleg, maar als ik dan een minuutje of twee wacht (langer is het nooit), ligt hij toch weer heel tevreden naar zijn mobile te kijken.
Ik herken je gevoel hoor, weet soms ook niet wat ik met mijn baby 'moet' en voel me wel eens schuldig dat ik misschien te weinig met hem doe, maar ik denk niet écht dat dat zo is bij de meeste moeders/ouders (en anders haalt papa het hier 's avonds ruimschoots in, die kan wél zo een half uur met de kleine spelen).
Ik weet dat mijn zoon soms even begint te klaaghuilen als ik hem wegleg, maar als ik dan een minuutje of twee wacht (langer is het nooit), ligt hij toch weer heel tevreden naar zijn mobile te kijken.
Ik herken je gevoel hoor, weet soms ook niet wat ik met mijn baby 'moet' en voel me wel eens schuldig dat ik misschien te weinig met hem doe, maar ik denk niet écht dat dat zo is bij de meeste moeders/ouders (en anders haalt papa het hier 's avonds ruimschoots in, die kan wél zo een half uur met de kleine spelen).
woensdag 24 augustus 2011 17:20
Ik ben al een ouwe moeder met een dochter van zeven maar ik kom even een paar aaien uitdelen aan de nieuwe moeders die het zwaar hebben.
Hoewel het al lang geleden is dat ik met voedingen en zo in de weer was, ik weet dat ik het ook lang niet altijd feest vond, al was de baby nog zo lief.
Sterkte meiden en echt, het kómt goed!
Hoewel het al lang geleden is dat ik met voedingen en zo in de weer was, ik weet dat ik het ook lang niet altijd feest vond, al was de baby nog zo lief.
Sterkte meiden en echt, het kómt goed!
woensdag 24 augustus 2011 17:21
Zooo herkenbaar! Ook hier is de roze wolk niet geland! Moeilijke start met veel huilen/krijsen, krampjes, 'overprikkeld', overstrekken en niet in de box willen (hoezo genieten????) na 8 weken kwam langzaamaan de ommekeer en werd ze rustiger (en moeders dus ook). Toen sloeg de verveling toe dus ik was blij dat ik weer kon gaan werken vorige week!! Nu mijn eerste mamadag en ik ben suffer als na een dag werken. Dochter is vandaag huilerig en wil/kan zichzelf niet goed vermaken... Kan r af en toe wel groot kijken! (kon ze maar lopen/praten/spelen)
en toch ... Wat is ze lief!!!!
en toch ... Wat is ze lief!!!!
woensdag 24 augustus 2011 17:22
Grappig dat je dat schrijft Kas, ik zit nu dus nog steeds achter de computer jullie reacties te lezen, omdat ik heb bedacht dat ik haar misschien even onder de mobile moet laten liggen... en niet snel het huis uit wandelen uit angst dat ze gaat huilen... misschien moet ik het inderdaad meer een kans geven.
Een draagdoek heb ik ook overwogen, vind die krengen alleen zo duur!
Een draagdoek heb ik ook overwogen, vind die krengen alleen zo duur!
woensdag 24 augustus 2011 17:24
Oh ja hoor ik sleep de wipper ook mee naar de douche, tuin of waar ik ook wat wil doen. Heeft hij wat te kijken en heb ik even mijn handen vrij.
Gouden tip heb ik helaas niet voor je, maar het wordt echt makkelijker, vind ik dan. Mijn zoontje is iets jonger dat jouw dochter, maar ik snap hem steeds beter en hij kan zichzelf steeds beter vermaken. Als ik het nu vergelijk met de eerste weken.. Ik vergeet nooit het moment dat hij in de wipper lag en ik EINDELIJK eens mijn benen kon scheren.
Gouden tip heb ik helaas niet voor je, maar het wordt echt makkelijker, vind ik dan. Mijn zoontje is iets jonger dat jouw dochter, maar ik snap hem steeds beter en hij kan zichzelf steeds beter vermaken. Als ik het nu vergelijk met de eerste weken.. Ik vergeet nooit het moment dat hij in de wipper lag en ik EINDELIJK eens mijn benen kon scheren.
woensdag 24 augustus 2011 17:32
voor draagdoeken kun je ook op marktplaats kijken. En dan je eigen woonplaats invullen, kun je in je eigen omgeving kijken.
Denk ook dat je je baby te snel aandacht geeft, even rustig laten gaan in de box. Eerst zal ze het er niet mee eens zijn ( ze is gewend dat je komt als ze gaat huilen ) maar ze gaat als ze geen aandacht krijgt om zich heen kijken.
Ik weet het is moeilijk als ze gaat huilen, maar je bent echt geen "slechte" moeder als je haar even laat huilen, het is juist goed voor haar om zich zelf te leren entertainen.
P.S ik heb een zoon van 9 en 7 jaar, en sinds 11 maanden heb ik nog een zoon.
Ik herken heel veel in wat jij zegt bij mijn oudste had ik ook geen roze wolk. ( en vindt persoonlijk dat ook de grootse kul die ik ooit gehoord hebt. ) je moet zo wennen aan je nieuwe leven.
succes..
Denk ook dat je je baby te snel aandacht geeft, even rustig laten gaan in de box. Eerst zal ze het er niet mee eens zijn ( ze is gewend dat je komt als ze gaat huilen ) maar ze gaat als ze geen aandacht krijgt om zich heen kijken.
Ik weet het is moeilijk als ze gaat huilen, maar je bent echt geen "slechte" moeder als je haar even laat huilen, het is juist goed voor haar om zich zelf te leren entertainen.
P.S ik heb een zoon van 9 en 7 jaar, en sinds 11 maanden heb ik nog een zoon.
Ik herken heel veel in wat jij zegt bij mijn oudste had ik ook geen roze wolk. ( en vindt persoonlijk dat ook de grootse kul die ik ooit gehoord hebt. ) je moet zo wennen aan je nieuwe leven.
succes..
woensdag 24 augustus 2011 17:46
quote:Blyt schreef op 24 augustus 2011 @ 16:48:
[...]
Bij mij is het compleet omgekeerd. Ik vond de babytijd afschuwelijk en onoverzichtelijk. Mijn dochter sliep zelden, had non-stop aandacht nodig en ik had geen moment tijd voor mezelf. Niet om te eten, niet om te douchen, niet om naar de wc te gaan. Ik kon niet naar buiten vanwege de sneeuw, geen visite, geen leven, alleen non-stop zorgen. Ik vond de babytijd van mijn dochter de zwartste periode uit mijn leven, denk ik.
Nu is ze twee en is alles zoveel makkelijker! Mijn dochter snapt de wereld, ik snap mijn dochter. We kunnen met elkaar praten, ze wil eindelijk uren knuffelen (werkelijk heerlijk vind ik dat , ze weigerde op schoot te zitten toen ze baby was), ze is lief, doet haar eigen dingen, heeft een mening, ik ben zo ontzettend blij dat ze geen baby meer is.
[...]
Ik heb nooit ook maar één moment terugverlangd naar de babytijd.Zo heb ik het ook ongeveer ervaren. Ik heb vier kinderen en de jongste is nu ruim twee. En ik vind het geweldig dat ik nooit meer die baby-periode hoef mee te maken.
[...]
Bij mij is het compleet omgekeerd. Ik vond de babytijd afschuwelijk en onoverzichtelijk. Mijn dochter sliep zelden, had non-stop aandacht nodig en ik had geen moment tijd voor mezelf. Niet om te eten, niet om te douchen, niet om naar de wc te gaan. Ik kon niet naar buiten vanwege de sneeuw, geen visite, geen leven, alleen non-stop zorgen. Ik vond de babytijd van mijn dochter de zwartste periode uit mijn leven, denk ik.
Nu is ze twee en is alles zoveel makkelijker! Mijn dochter snapt de wereld, ik snap mijn dochter. We kunnen met elkaar praten, ze wil eindelijk uren knuffelen (werkelijk heerlijk vind ik dat , ze weigerde op schoot te zitten toen ze baby was), ze is lief, doet haar eigen dingen, heeft een mening, ik ben zo ontzettend blij dat ze geen baby meer is.
[...]
Ik heb nooit ook maar één moment terugverlangd naar de babytijd.Zo heb ik het ook ongeveer ervaren. Ik heb vier kinderen en de jongste is nu ruim twee. En ik vind het geweldig dat ik nooit meer die baby-periode hoef mee te maken.
woensdag 24 augustus 2011 18:05
Ik heb nog even doorgedacht over dit topic terwijl ik de baby entertainde...
Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat je 'moet' genieten (ik werd helemaal gek van iedereen die dat tegen me zei tijdens mijn zwangerschap) maar heb nog iets bedacht waar je misschien wel van kunt genieten. En een heleboel kleine genietmomentjes maken meer genieten, toch?
Waar ik, zeker in het begin, meer nog van genoot dan van de baby zelf, was het genieten sámen met mijn man. Nóg een keer teruglopen naar zijn bedje, om samen naar ons prachtige product te kijken. Elkaar erbij roepen als baby iets nieuws doet 'zag je dat?' en samen zwijmelen over hoe schattig hij wel niet is... Kun je daar iets mee??
Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat je 'moet' genieten (ik werd helemaal gek van iedereen die dat tegen me zei tijdens mijn zwangerschap) maar heb nog iets bedacht waar je misschien wel van kunt genieten. En een heleboel kleine genietmomentjes maken meer genieten, toch?
Waar ik, zeker in het begin, meer nog van genoot dan van de baby zelf, was het genieten sámen met mijn man. Nóg een keer teruglopen naar zijn bedje, om samen naar ons prachtige product te kijken. Elkaar erbij roepen als baby iets nieuws doet 'zag je dat?' en samen zwijmelen over hoe schattig hij wel niet is... Kun je daar iets mee??
woensdag 24 augustus 2011 18:06
Ik vond het in het begin vooral overleven en proberen zelf weer iets van regie te voelen...en dat terwijl ik een hele makkelijke baby had en heb. Hij is nu 8 maanden en als ik die ieniemienie's zie, vind ik ze erg schattig, maar ben ik blij dat die fase voorbij is van 7 voedingen op een dag...niet kunnen douchen, heel druk zijn, terwijl je eigenlijk amper iets doet.
Sterkte! Het gaat voorbij.
Sterkte! Het gaat voorbij.
woensdag 24 augustus 2011 18:31
Wat fijn al deze reacties! Hier had ik op gehoopt!
Kas; ik geniet inderdaad wel van momentjes (toch dat rotwoord genieten weer), zeker samen met mijn vriend van haar als ze lacht enzo. Ik heb alleen bij genieten meer de associatie met een cocktail op het strand dan met dit. Maar er zijn heus wel leuke momenten.
Ik geniet nu vooral van jullie verhalen en de bevestiging dat ik toch heel normaal ben... ik hoor vaker dat het met 6 maanden pas over is bij veel vrouwen (mijn moeder zei dit ook) en hoewel dat nu nog heeeel ver weg lijkt, ben ik wel blij met het vooruitzicht. Alleen ben ik momenteel een beetje bang voor de komende maanden; als het goed is zal ze steeds meer wakker zijn en ik weet dus nu al niet hoe ik haar moet vermaken... wordt het misschien ook makkelijker om haar bezig te houden als ze ouder wordt en gaat ze zichzelf meer vermaken?
Bedankt allemaal. De reacties van de moeders met oudere kinderen die het nu wel echt leuk vinden doen me ook erg veel goed!!! Het is logisch, maar toch fijn om nog een keer te horen dat het echt leuker wordt als ze ouder is. Ik weet dat latere leeftijden zo weer hun eigen uitdagingen met zich meebrengen, maar toch heb ik er zo'n zin in...
Het woord 'overleven' viel een paar keer en dat is inderdaad precies hoe ik het voel!
Ik ga haar meer in de wipper zetten bij mijn activiteiten, en meer laten liggen in de box. En ga idd even op marktplaats kijken voor draagdoek.
Kas; ik geniet inderdaad wel van momentjes (toch dat rotwoord genieten weer), zeker samen met mijn vriend van haar als ze lacht enzo. Ik heb alleen bij genieten meer de associatie met een cocktail op het strand dan met dit. Maar er zijn heus wel leuke momenten.
Ik geniet nu vooral van jullie verhalen en de bevestiging dat ik toch heel normaal ben... ik hoor vaker dat het met 6 maanden pas over is bij veel vrouwen (mijn moeder zei dit ook) en hoewel dat nu nog heeeel ver weg lijkt, ben ik wel blij met het vooruitzicht. Alleen ben ik momenteel een beetje bang voor de komende maanden; als het goed is zal ze steeds meer wakker zijn en ik weet dus nu al niet hoe ik haar moet vermaken... wordt het misschien ook makkelijker om haar bezig te houden als ze ouder wordt en gaat ze zichzelf meer vermaken?
Bedankt allemaal. De reacties van de moeders met oudere kinderen die het nu wel echt leuk vinden doen me ook erg veel goed!!! Het is logisch, maar toch fijn om nog een keer te horen dat het echt leuker wordt als ze ouder is. Ik weet dat latere leeftijden zo weer hun eigen uitdagingen met zich meebrengen, maar toch heb ik er zo'n zin in...
Het woord 'overleven' viel een paar keer en dat is inderdaad precies hoe ik het voel!
Ik ga haar meer in de wipper zetten bij mijn activiteiten, en meer laten liggen in de box. En ga idd even op marktplaats kijken voor draagdoek.
woensdag 24 augustus 2011 18:37
Hanna, begrijp ik goed dat je 'bang' bent om haar te laten huilen? Ik beweer niet de wijsheid in pacht te hebben hoor, maar ik denk dat dat je wel een hoop stress kan geven. Babies huilen nou eenmaal, en zolang dat geen uren per dag is, vind ik het makkelijker om dat gewoon te accepteren dan om alles er aan te doen dat het maar overgaat.
Nu doet hij het niet meer, maar in het begin huilde hij altijd 's avonds. Als wij het na een half of heel uur echt zat werden, nam één van ons ihem in de draagdoek en serieus, hij was stil voor je buiten was. Maar eerst huilde hij dan wel een tijd in onze armen.
Ik denk ook dat je misschien af moet van het idee dat je je kind moet entertainen. Als ik de was ophang, aan het koken ben of zelfs als ik zit te forummen, zit Kazbaby naast me in de stoel, en zo af en toe zeg ik dan wat tegen hem. Bij huishoudelijke klusjes klets ik bijna de hele tijd en ik heb het gevoel dat hij dat heerlijk vindt, maar het kost mij dus heel weinig extra energie.
Verder heb ik bij beide kinderen van broer en zus gezien, dat ze zich al heel jong ook heel goed zelf bezig kunnen houden, als ze af en toe aandacht of waardering krijgen.
Maar goed, dit heb je zelf inmiddels in je laatste post ook allemaal al bedacht
Nu doet hij het niet meer, maar in het begin huilde hij altijd 's avonds. Als wij het na een half of heel uur echt zat werden, nam één van ons ihem in de draagdoek en serieus, hij was stil voor je buiten was. Maar eerst huilde hij dan wel een tijd in onze armen.
Ik denk ook dat je misschien af moet van het idee dat je je kind moet entertainen. Als ik de was ophang, aan het koken ben of zelfs als ik zit te forummen, zit Kazbaby naast me in de stoel, en zo af en toe zeg ik dan wat tegen hem. Bij huishoudelijke klusjes klets ik bijna de hele tijd en ik heb het gevoel dat hij dat heerlijk vindt, maar het kost mij dus heel weinig extra energie.
Verder heb ik bij beide kinderen van broer en zus gezien, dat ze zich al heel jong ook heel goed zelf bezig kunnen houden, als ze af en toe aandacht of waardering krijgen.
Maar goed, dit heb je zelf inmiddels in je laatste post ook allemaal al bedacht
woensdag 24 augustus 2011 18:42
Ook wat troost op korte termijn: mijn dochter is nu 8,5 mnd en ik geniet inmiddels volop. En echt niet altijd, maar 100% meer dan na haar geboorte. Toen kon ik al die mensen met hun k*t kaarten met 'geniet!' erop wel schieten, wat nou genieten. Ik heb helaas een korte maar vet heftige post partum depressie doorgemaakt, dus kom van ver. Ik vond er geheel tegen mijn verwachting in geen klap aan, sterker nog, ik vond het vreselijk. Maar hoe ouder ze werd, hoe leuker ik het vond en vind. Ik vond het totaal onbekende van zo'n minimensje en het slaaptekort killing. Ik zag weer wat licht vanaf een maand of drie. Wat mij heel erg hielp was juist geen boeken lezen en veel contact met andere kersverse moeders (waaronder mijn maandtopic hier ).
