Ouder kind bij mama in bed

20-02-2020 21:32 95 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben alleenstaande moeder met co ouderschap. Ik heb wel een partner maar hij slaapt niet vaak hier als mijn kids hier zijn want hij heeft zelf ook kinderen.

Mijn kids zijn rond de 10 jaar.

Toen ik hier kwam wonen na de scheiding is t er eigelijk ingeslopen dat mijn kids om de nacht bij mij in het grote bed slapen om de beurt. Ze vinden dat helemaal geweldig. Ze maken helemaal een lijstje met wie mag en ze vragen altijd of ik ze wakker wil maken en een knuffel wil geven als ik gaan slapen.

Ik vind het super schattig. Mijn zoon heeft soms nachtmerries en dan huilt ie in zijn slaap en dan geef ik m een knuffel en slaapt ie weer door mijn dochter ligt het liefst om me heen gevouwen. Ik vind het heerlijk. Hoewel ik een mega groot bed heb liggen ze meestal zo dicht tegen me aan dat we net zo gied een eenpersoonsbed hadden kunnen hebben.

Ik moet mijn kids al vaak missen door co ouderschap. En zij mij. Wij vinden dit fijn en voor ons is het super normaal. Maar dan lees ik adviezen bij peuters dat ze in hun eigen bed moeten liggen want voor je het weet heb je een puber in je bed liggen. Ik vind dat maar een raar argument. Waarom zou je niet willen dat er een puber in je bed ligt dan?

Als ik bij mijn zusje wel eens slaap dan slaap ik ook bij haar in bed. Als ik met een vriendin een weekend weg ga ofzo slapen we ook samen in bed. Samen slapen is toch veel gezelliger dan alleen?

Overigens kunnen mijn kids heel goed ij hun eigen bed slapen. Als partner wel eens hier slaapt dan slapen ze allebei in hun eigen bed. En zodra ze zelf niet meer zouden willen dan gaan ze natuurlijk gewoon in hun eigen bed. Maar voor nu maken ze vooral nog strijd om wie er ook al weer aan de beurt was.

Nog meer mensen die dit doen? Of mensen die hier heel erg tegen zijn? En waarom dan?
abracadabra wijzigde dit bericht op 20-02-2020 21:33
2.46% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Eidde schreef:
21-02-2020 09:11
Waarom vind je dat raar?

(oprechte vraag)
Inderdaad, zoals gezegd vind ik het gezellig en knus, dus daar heeft Calvijn1 de reden. En ik heb een gezellige oma, een gezellige moeder, een gezellige zus en gezellige vriendinnen. Samen in bed heb ik zelfs geen slaapmedicatie nodig, wat ik in mijn eentje wel nodig heb. Ik ben blij dat mijn dierbaren er net als ik over denken en hoop deze ‘rariteit’ nog lang met hen te delen! :heart:
Ya no puede caminar
Alle reacties Link kopieren
Buffie schreef:
21-02-2020 10:12
Ik vind het alleen raar als je toelaat dat je kind erbij komt liggen als jij daar met je nieuwe partner ligt. Ik zit als partner niet te wachten op een kind wat erbij komt liggen. Als je alleen slaapt prima, gezellig idd als kind er dan bij komt.

Volgens mij doet niemand die hier schrijft dat dan ook.
Een theorie stelt dat, als iemand ooit ontdekt waar het Universum precies voor dient en waarom het er is, het meteen zal verdwijnen en vervangen zal worden door iets dat nog bizarder en onbegrijpelijker is. Een andere theorie stelt dat dit al gebeurd is.
Alle reacties Link kopieren
Coerage schreef:
21-02-2020 12:53
Volgens mij doet niemand die hier schrijft dat dan ook.
Mijn exvriend wel en dat vond ik niet leuk. O.a. daarom ook ex nu. En ook wel van meer mensen gelezen hoor, dat kind er ook bij komt liggen als (vaste, niet inwonende) partner er al ligt.
Klaar mee
Alle reacties Link kopieren
Ik ben blijkbaar de enige die het niks vindt, kinderen bij me in bed, bij ziekte ok, maar verder echt niet hoor. Veel te warm, elleboog in je gezicht of waar dan ook,
ik slaap voor geen meter. Hier alleen man en ik in bed dus.
Alle reacties Link kopieren
belgali schreef:
21-02-2020 09:29
Het enige wat ik een heel klein beetje "raar" (vind geen beter woord) eraan vind bij jullie is dat het een beetje dwingend over komt met dat schema en met dat je blijkbaar niet alleen mag liggen ?

Ik heb een vijftien jarige die het af en toe nog wel eens gezellig vind. Komt dan spontaan kletsen in bed en zegt dan opeens, nu is het hier zo lekker warm, ik blijf hier liggen. Ze vindt het ook leuk als ik kom "logeren"- lees haar bed uitklappen en ernaast slapen.

Helaas krijg ik de laatste tijd wat klachten dat ik snurk en dus af en toe word ik toch weer verbannen naar mijn eigen kamer ;)
Nou ja van de kids mag ik denk ik niet alleen liggen :p af en toe vind ik alleen slapen heerlijk maar het komt er niet van. Het liefst zouden ze allebei altijd bij me in bed slapen maar dan gaan ze niet slapen. Houden ze elkaar wakker. Dus zo is t om de beurt geworden. Dwingend is t niet. Ze moeten niet maar ze willen wel.
Alle reacties Link kopieren
Buffie schreef:
21-02-2020 10:12
Ik vind het alleen raar als je toelaat dat je kind erbij komt liggen als jij daar met je nieuwe partner ligt. Ik zit als partner niet te wachten op een kind wat erbij komt liggen. Als je alleen slaapt prima, gezellig idd als kind er dan bij komt.
Oe nee dat gebeurt niet hoor. Daar zouden mijn kids zich niet fijn bij voelen en ik ook niet.
Alle reacties Link kopieren
Lekker toch, geeft een gevoel van veiligheid en geborgenheid. Dochter kwam soms nog wel bij ons in bed leggen, maar ging na enige tijd terug, zijn heeft nogal wat ruimte nodig. Maar zoon kwam vanaf 8 jaar bijna elke nacht ergens halverwege de nacht tussen ons in liggen. Dan had hij een nachtmerrie, zijn peetoom was plotseling overleden en daar heeft hij een jaar of 2 regelmatig nachtmerries van gehad. Dan neem je hem toch lekker tussen je in als hem dat een veilig gevoel geeft. Daarna kwam hij vaak naast mij liggen als zijn vader een nachtje weg was voor werk ofzo. Dat heeft tot ruim in de puberteit geduurd. Nooit over na gedacht eigenlijk. Als iedereen maar lekker slaapt denk ik altijd.
Alle reacties Link kopieren
beetjegek schreef:
21-02-2020 13:12
Ik ben blijkbaar de enige die het niks vindt, kinderen bij me in bed, bij ziekte ok, maar verder echt niet hoor. Veel te warm, elleboog in je gezicht of waar dan ook,
ik slaap voor geen meter. Hier alleen man en ik in bed dus.
En je man beweegt nooit in zijn slaap?
Daar kan je geen elleboog van in je gezicht krijgen.

En je man heeft toch een veel groter lichaam. Die straalt dan toch nog veel meer warmte uit.

Dan zou je beter ook niet met man samen kunnen slapen.
Alle reacties Link kopieren
sugarmiss schreef:
21-02-2020 13:50
En je man beweegt nooit in zijn slaap?
Daar kan je geen elleboog van in je gezicht krijgen.

En je man heeft toch een veel groter lichaam. Die straalt dan toch nog veel meer warmte uit.

Dan zou je beter ook niet met man samen kunnen slapen.
Die ligt nooit de hele nacht op mijn lip.
Alle reacties Link kopieren
Nou daar ga je dan, hoopte je op een beetje rellen is er totaal niemand die er moeite mee heeft of het raar vindt 😁
Beterschap ook!
Alle reacties Link kopieren
sugarmiss schreef:
21-02-2020 13:50
En je man beweegt nooit in zijn slaap?
Daar kan je geen elleboog van in je gezicht krijgen.

En je man heeft toch een veel groter lichaam. Die straalt dan toch nog veel meer warmte uit.

Dan zou je beter ook niet met man samen kunnen slapen.
Is echt niet hetzelfde. Hij ligt een stuk stiller dan mijn dochter met haar vliegende ledematen en komt niet steeds om mijn nek hangen.

Mijn man ligt ook niet de hele tijd met zijn vingers in mijn haar te draaien alsof het zijn tuttel is.

Ik doe echt geen oog dicht met dochter in mijn bed. Wel jammer, ik heb er op zich niets tegen en zij zou het heel gezellig vinden.
Alle reacties Link kopieren
Je schrijft dat ze om de beurt bij je slapen, de andere nacht in hun eigen bed.
Geen problemen dus.
Zo lang jullie het gezellig vinden vooral mee doorgaan!
Alle reacties Link kopieren
abracadabra schreef:
20-02-2020 21:38
Vooral de tegens eigelijk. Ben heel erg benieuwd waarom mensen het altijd zo erg vinden als een kind in hun bed slaapt en waarom een kind perse moet leren alleen te slapen. Vooral hele.kleine kinderen. Uit angst dat ze nooit in hun eigen bed leren slapen (nou ja dan niet toch, komt vast vanzelf een keer ;))
Wat jij aanhaalt, gaat volgens mij over kinderen die niet in hun eigen bed kunnen / willen slapen. Ik heb zo eentje. Toen hij jonger was, dacht ik ook: niet te moeilijk doen, komt vanzelf. Nu is hij 8 (vandaag geworden) en het is niet vanzelf gekomen. Hij slaapt bij voorkeur bij ons / mij. En dat is vervelend, omdat hij niet slaapt als wij er niet zijn. Nou ja, uiteindelijk wel, maar tot een uur of half 11 ligt hij wel "te wachten", komt hij regelmatig beneden, gaat spoken etc. En als er iemand naast ligt, slaapt hij binnen een half uur. Mijn man werkt onregelmatig, dus er is regelmatig 1 ouder die naar bed gaat en daar gaat hij dan naast liggen om te kunnen slapen. Die afhankelijkheid vind ik wel heel vervelend.

We zijn er al een tijdje mee bezig dat hij vanaf zijn 8ste verjaardag toch echt alleen gaat slapen. Met hem een belonings- / stimuleringssysteem bedacht en hij was er zelf ook wel klaar voor. Dus deze week heeft hij al een paar nachtjes geoefend. En toen (mijn man had nachtdienst, dus standaard ligt kind dan bij mij) miste ik hem ineens! Dus ja, ik snap ook dat jij het heerlijk vindt.

Al houd ik persoonlijk niet zo van dat tegen elkaar aan geplak als ik ga slapen, ook niet van mijn partner.
Alle reacties Link kopieren
Het hangt er ook wel een beetje van af hoe je kind slaapt...

Die van mij valt uit zichzelf in slaap (nadat ik er eventjes bij gelegen heb voor de gezelligheid.) Beweegt niet zo veel tijdens z'n slaap. En als ik te weinig plek heb of wil dat hij anders gaat liggen dan kan ik hem gewoon aan de kant duwen zonder dat hij wakker wordt.

Het bed delen met een spastische octopus die om de haverklap wakker wordt lijkt mij ook geen succes voor samen slapen...
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter heeft jarenlang niet alleen kunnen slapen (hechtingsprobleem), dus of ik op grond op een matras of zij bij mij in bed. Zij heeft daar hulp voor gehad maar dat alleen slapen is altijd onmogelijk gebleven. Sinds een half jaar (ze heeft een paar knaagdieren op haar kamer gekregen), slaapt ze opeens wel alleen op haar kamer. De vlag ging uit, kan ik je zeggen (ik heb eindelijk weer mijn avonden terug, ik ging gelijk met haar naar bed). Maar ik mis de gezelligheid wel heel erg, we hadden onze leukste momenten samen liggend in haar slaapkamer (of in mijn bed). Nu slaapt ze soms (als ze ziek is of wat gespannen) nog wel eens bij mij in bed, ik vind die tijd samen zo fijn :heart:
Alle reacties Link kopieren
Dropdrop schreef:
21-02-2020 15:23
Is echt niet hetzelfde. Hij ligt een stuk stiller dan mijn dochter met haar vliegende ledematen en komt niet steeds om mijn nek hangen.

Mijn man ligt ook niet de hele tijd met zijn vingers in mijn haar te draaien alsof het zijn tuttel is.

Ik doe echt geen oog dicht met dochter in mijn bed. Wel jammer, ik heb er op zich niets tegen en zij zou het heel gezellig vinden.
Dit dus. En zoon trapt midden in de nacht het dekbed weg, of gaat ineens rechtop zitten. Daar heb ik bij man echt geen last van.
Ik heb een lat relatie en mijn dochter mag soms weleens in het grote bed slapen maar da's de uitzondering op de regel. Wel heeft ze een wekkertje wat een half uur voor de mijne afgaat en dan mag ze naar mijn slaapkamer en knuffelen we of lezen een boekje. Ik knuffel ook lekker met haar in haar eigen bedje voor ze gaat slapen.

De reden? Ik wil niet dat ze het als privilege ziet om er standaard te liggen als vriend er niet is want dan gaat ze hem zien als de reden dat ze niet in het grote bed mag. Plus in een hectisch bestaan vind ik het ook echt wel fijn om een plek te hebben die echt rust geeft en mijn kleine snurkerd werkt me er uit en ligt dan overdwars te zeesterren. Of sneeuwengelen te maken of de marathon van Rotterdam in mijn rug te rennen .
Af en toe en bij ziekte ok, en gezellig ook. Maar iedere avond een in bed vind ik té. In het weekend en dan lekker lang liggen bv, knus. Maar ze zijn "rond" de tien. Kan dus ook 11 of 12 zijn. En ik vind een puber met ontluikende seksuele gevoelens die ze nog moeten leren kennen niet iets om iedere avond in bed te hebben.
Houd het gewoon op in het weekend, bij speciale gelegenheden maar niet iedere nacht.
Alle reacties Link kopieren
Mijn oudste van nu 16 heeft tot haar 10 geregeld naast me gelogeerd, daarna echt niet meer, keek ze me eens raar aan. Mijn jongste is nu 10 en slaapt al een week naast me, heeeeeerlijk. Komt een tijd dat ze uitvliegen dus ik geniet met volle teugen van het samen kletsen smorgens in bed, snachts af en toe en kusje op mijn wang.

Ik zou er vooral niet teveel drama van maken, zijn ergere dingen op de wereld dan je eigen bloedje naast je in 1 bed 🥰
Alle reacties Link kopieren
strings-attached schreef:
25-02-2020 03:44
En ik vind een puber met ontluikende seksuele gevoelens die ze nog moeten leren kennen niet iets om iedere avond in bed te hebben.
Wut? Dat vind ik echt heel raar om op een kind te projecteren.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven