Kinderen
alle pijlers
Puberzoon blijft zitten maar ander niveau is onbespreekbaar
maandag 20 januari 2020 om 17:54
Onze zoon is tot twee maal toe HB getest, hij heeft een klas overgeslagen en zit op het gymnasium. So far so good. Echter gaat het helemaal niet zo lekker met hem. Hij zit in de derde en momenteel staat hij er heel, maar dan ook heel beroerd voor (6 hele dikke onvoldoendes op zijn rapport) Hij heeft begeleiding, hij heeft een OPP, hij heeft het hele zorgteam op zijn nek. Heeft huiswerkles en wordt in alles goed voorzien. Maar hij loopt enorm stuk op zijn klassieke talen en talen in zijn algemeenheid. Hij is enorm slecht in automatiseren en heeft helaas ook ADHD waardoor zijn spanningsboog letterlijk zero is.
Het is ook een enorme betweter, autonoom, heel erg onzeker, faalangstig en perfectionistisch. Tegelijkertijd wenst hij geen tegenspraak, wil overal controle over houden, gaat over alles in discussie (dat was als klein jongetje al) en denkt hij dat hij alles krijgt aangereikt op een presenteerblaadje maar als je doorvraagt vindt hij zichzelf een loser, zijn al zijn vrienden veel slimmer dan hij en onderhandelt hij met docenten over herkansingen en zoekt alles altijd buiten hemzelf.
Nu vinden wij het helemaal prima (graag zelfs) als hij van school af gaat en een niveautje lager, of zelfs 2 gaat. Om de druk van de ketel te halen maar ook gewoon omdat iedereen om ons heen zegt: in de derde wil je niet blijven zitten, dan heb je nogmaals al je vakken, ook die waar je dus slecht in bent, zo vlak voor je profielkeuze en is de kans groot dat je aan het einde van dat jaar weer blijft zitten en ben je straks 2 jaar kwijt en ga je alsnog een niveau lager)
Ik heb dan liever dat hij vwo of havo gaat doen en alsnog opstroomt na zijn examen. Maar het is niet bespreekbaar.
Op deze school (hij zit op een gymnasium school) zitten al zijn vrienden en hij vindt nieuwe dingen heel erg spannend en heeft echt een ontwijkende persoonlijkheid. Dus zelfs alleen al het bespreken van een andere school zorgt ervoor dat hij ontploft of gewoonweg wegloopt. Echter is het 5 voor 12. Het zit hem dus enorm dwars maar een plan B heeft hij niet. School heeft al gezegd dat hij het niet gaat redden. Zoon laat het erop aan komen. Hij neemt geen verantwoordelijkheid maar baalt wel als een stekker. Twee dingen waar ik niks samen mee kan.
Ik wil hem inschrijven op een andere school omdat we anders straks te laat zijn en alles vol zit. Maar hij flipt helemaal de pan uit. Nogmaals: hij vindt vooral zelf dat hij het moet kunnen met 2 dikke testen waaruit blijkt dat hij hb is. Maar het komt er dus vooralsnog niet uit. Ik geloof niet dat doubleren hem nu gaat helpen. School is het daar mee eens. Maar hoe krijgen we dat bij hem er in?
Wij vinden het helemaal oke. Maar hij vindt het zelf totaal en op geen enkele manier bespreekbaar. Ik zit een beetje vast merk ik. Kind heeft een lange adem, is verbaal heel sterk en ik en mijn partner kunnen niet zo goed tegen hem op.
Ik zou het wel fijn vinden om een beetje te kunnen sparren hier.
Misschien nog zinvol te vermelden dat hij op de exacte vakken en op de kunstvakken gemiddeld een 9 staat. Hij scoort dus op sommige vakken extreem goed maar op andere vakken weer extreem laag. Er lijkt niks tussenin te zitten bij hem.
Het is ook een enorme betweter, autonoom, heel erg onzeker, faalangstig en perfectionistisch. Tegelijkertijd wenst hij geen tegenspraak, wil overal controle over houden, gaat over alles in discussie (dat was als klein jongetje al) en denkt hij dat hij alles krijgt aangereikt op een presenteerblaadje maar als je doorvraagt vindt hij zichzelf een loser, zijn al zijn vrienden veel slimmer dan hij en onderhandelt hij met docenten over herkansingen en zoekt alles altijd buiten hemzelf.
Nu vinden wij het helemaal prima (graag zelfs) als hij van school af gaat en een niveautje lager, of zelfs 2 gaat. Om de druk van de ketel te halen maar ook gewoon omdat iedereen om ons heen zegt: in de derde wil je niet blijven zitten, dan heb je nogmaals al je vakken, ook die waar je dus slecht in bent, zo vlak voor je profielkeuze en is de kans groot dat je aan het einde van dat jaar weer blijft zitten en ben je straks 2 jaar kwijt en ga je alsnog een niveau lager)
Ik heb dan liever dat hij vwo of havo gaat doen en alsnog opstroomt na zijn examen. Maar het is niet bespreekbaar.
Op deze school (hij zit op een gymnasium school) zitten al zijn vrienden en hij vindt nieuwe dingen heel erg spannend en heeft echt een ontwijkende persoonlijkheid. Dus zelfs alleen al het bespreken van een andere school zorgt ervoor dat hij ontploft of gewoonweg wegloopt. Echter is het 5 voor 12. Het zit hem dus enorm dwars maar een plan B heeft hij niet. School heeft al gezegd dat hij het niet gaat redden. Zoon laat het erop aan komen. Hij neemt geen verantwoordelijkheid maar baalt wel als een stekker. Twee dingen waar ik niks samen mee kan.
Ik wil hem inschrijven op een andere school omdat we anders straks te laat zijn en alles vol zit. Maar hij flipt helemaal de pan uit. Nogmaals: hij vindt vooral zelf dat hij het moet kunnen met 2 dikke testen waaruit blijkt dat hij hb is. Maar het komt er dus vooralsnog niet uit. Ik geloof niet dat doubleren hem nu gaat helpen. School is het daar mee eens. Maar hoe krijgen we dat bij hem er in?
Wij vinden het helemaal oke. Maar hij vindt het zelf totaal en op geen enkele manier bespreekbaar. Ik zit een beetje vast merk ik. Kind heeft een lange adem, is verbaal heel sterk en ik en mijn partner kunnen niet zo goed tegen hem op.
Ik zou het wel fijn vinden om een beetje te kunnen sparren hier.
Misschien nog zinvol te vermelden dat hij op de exacte vakken en op de kunstvakken gemiddeld een 9 staat. Hij scoort dus op sommige vakken extreem goed maar op andere vakken weer extreem laag. Er lijkt niks tussenin te zitten bij hem.
dinsdag 21 januari 2020 om 11:58
Al schiet je me lek. Ik zou het bij god niet weten. Volgens mij heeft hij een paar keer heel goed gescoord op praktische opdrachten (voordragen, filmpjes maken, werkstuk, dat soort dingen) Daar is hij dus weer heel goed in. Sec het leren daar valt hij op uit. Hij kan goed verbanden leggen, snapt veel en snel, maar droge stof en zeker die waar hij geen heil in ziet of stomme docenten voor heeft, daar gaat hij echt met een gestrekt been in. Hij vindt het puzzelen bij natuurkunde te leuk voor woorden. Het boeit hem dus het leren en knutselen daar gaat helemaal vanzelf. Duits heeft hij een hartgrondige hekel aan en Grieks ziet hij totaal geen logica in. Hij ziet het gewoon niet en het leren is elke keer weer abacadabra voor hem. Het gaat hier in en daar uit.*TanteSjaan* schreef: ↑21-01-2020 11:44Ha! Een schizofrene cijferlijst! Ik had dit ook, maar dan andersom: negens voor de talen en 3'en voor de betavakken.
Geschiedenis, aardrijkskunde en bio zijn prima op te halen. Dat is een kwestie van even heel goed de stof doornemen en dan komt dat wel goed. Latijn, Grieks en Duits zijn lastiger, maar het moet te doen zijn als er per direct een hele goede bijles wordt geregeld. Hij zal voor deze vakken mensen moeten hebben die het hem twee keer per week heel duidelijk vanaf de basis uit kunnen leggen.
Latijn moet wel op te halen zijn tot een 5,5. Voor Grieks en Duits zou ik gaan mikken op een 5 afgerond, zodat hij overgaat en deze vakken in de vierde laat vallen.
Wat wel opvalt is dat hij voor Frans voldoende staat. Hij is dus geen drama met talen, maar er speelt iets anders. Wat is voor hem het verschil tussen Frans en Duits wat betreft toetsen?
Vorig jaar stond hij overigens ook slecht op Frans, maar dan weer niet op Latijn. Het blijft een soort stoelendans ofzo.
dinsdag 21 januari 2020 om 13:38
Mijn conclusie op basis van de cijferlijst en de verhalen: hij kan twee dingen niet: grammatica en leren, blokken.
Dat eerste is op te lossen met bijles grammatica. Spreek met hem af dat als hij zn best doet en zich er voor inzet, hij op deze school mag blijven.
Bij het leren leren zou ik eens kijken of jullie een ervaringsdeskundige kunnen vinden. Iemand die weet hoe lastig dit is, omdat je altijd hebt gedacht dat je alles zo maar kon en er nu achter komt dat dat niet het geval is.
Wat betreft de enorme hoeveelheid hulp: heel veel hulpverlening focust op wat je niet kunt, waar je in te kort schiet. Tel daarbij op dat hij ook leuke dingen heeft moeten opgeven voor de stomme dingen. Hij heeft aan alle kanten het idee dat hij faalt.
Ik zou daarom inzetten op nog maar 1 hulpverlener die alles met hem oppakt, liefst een met wat ervaringsdeskundigheid. Mikken op twee vijven (Duits en Grieks) en de rest 5.5-6. Voor iedere voldoende die hij haalt een beloning: de extra natuurkunde terug, de programmeercursus terug, of kijk of er een it/techbedrijf is waar hij een dagje op snuffelstage mag ofzo. Externe beloningen, succeservaringen. Hij heeft het nodig om zn zelfvertrouwen weer op de rit te krijgen.
Dat eerste is op te lossen met bijles grammatica. Spreek met hem af dat als hij zn best doet en zich er voor inzet, hij op deze school mag blijven.
Bij het leren leren zou ik eens kijken of jullie een ervaringsdeskundige kunnen vinden. Iemand die weet hoe lastig dit is, omdat je altijd hebt gedacht dat je alles zo maar kon en er nu achter komt dat dat niet het geval is.
Wat betreft de enorme hoeveelheid hulp: heel veel hulpverlening focust op wat je niet kunt, waar je in te kort schiet. Tel daarbij op dat hij ook leuke dingen heeft moeten opgeven voor de stomme dingen. Hij heeft aan alle kanten het idee dat hij faalt.
Ik zou daarom inzetten op nog maar 1 hulpverlener die alles met hem oppakt, liefst een met wat ervaringsdeskundigheid. Mikken op twee vijven (Duits en Grieks) en de rest 5.5-6. Voor iedere voldoende die hij haalt een beloning: de extra natuurkunde terug, de programmeercursus terug, of kijk of er een it/techbedrijf is waar hij een dagje op snuffelstage mag ofzo. Externe beloningen, succeservaringen. Hij heeft het nodig om zn zelfvertrouwen weer op de rit te krijgen.
dinsdag 21 januari 2020 om 15:17
Dat weet ik niet zeker maar op basis van hoe ik hem ken heb ik er een hard hoofd in. Ik denk niet dat hij ineens het licht gaat zien. Hij haalt zulke achterlijk lage cijfers (vandaag een 1,1 op Grieks terug, dan heb je er toch echt helemaal niks van gebakken in mijn ogen) dat dat met een jaar over doen echt niks zal oplossen. Als hij niet weet waar het telkens mis gaat en nul komma nul motivatie heeft gaat dat echt niet met een jaar doubleren ineens over.Daveotion schreef: ↑21-01-2020 11:27Hoe kom je hierbij? Hij is nog maar 14 toch? Bij veel jongens komt de interesse voor school en leren pas rond een jaar of 16/17. Dat was in elk geval bij mij op school zo, en ik zat op een gymnasium. Daarvoor klooiden de meesten maar wat aan. Maar intelligente leerlingen kunnen ook later nog (wanneer ze 16/17/18 zijn) enorme sprongen maken, en heel veel gemiste kennis alsnog inhalen.
Waarom moet het allemaal nú meteen goed gaan? Waarom geef je hem niet de tijd om zich op zijn eigen tempo te ontwikkelen? Wat maakt het in vredesnaam uit als hij een jaar 'verspilt'?
Hoe weet je trouwens zo zeker dat hij het ook de tweede keer niet zal halen?
Van mij mag hij blijven zitten, afstromen, naar een andere school. Alles. Maar zoals ik al zei: hij wil het zelf niet. En hij is volhardend. Neem dat maar van mij aan.
dinsdag 21 januari 2020 om 15:30
Ik zal vast spuit 11 zijn maar laat hem maar op zijn smoel gaan.
Hij wil niets, jullie willen van alles, dwingen kan je hem niet.
Ik persoonlijk zou hem lekker VWO laten doen en die oude talen laten voor wat het is, maar als hij denk dat het allemaal nog gaat lukken tot het einde van het jaar moet je hem die kans gewoon geven.
En dus daar ook bij zeggen dat als het niet lukt hij sowieso van school moet, want school wil niet laten doubleren.
Jammer dat alle 'goede' scholen dan op zijn (woon je ergens met veel keuze?).
En hoe komt hij er bij dat hij, omdat hij HB is, het moet kunnen?
HB heeft niets te maken met hoge cijfers halen te maken natuurlijk, ik ga er vanuit dat hij, maar ook jullie dat weten.
Laat hem eens een HB boek lezen.
Hij wil niets, jullie willen van alles, dwingen kan je hem niet.
Ik persoonlijk zou hem lekker VWO laten doen en die oude talen laten voor wat het is, maar als hij denk dat het allemaal nog gaat lukken tot het einde van het jaar moet je hem die kans gewoon geven.
En dus daar ook bij zeggen dat als het niet lukt hij sowieso van school moet, want school wil niet laten doubleren.
Jammer dat alle 'goede' scholen dan op zijn (woon je ergens met veel keuze?).
En hoe komt hij er bij dat hij, omdat hij HB is, het moet kunnen?
HB heeft niets te maken met hoge cijfers halen te maken natuurlijk, ik ga er vanuit dat hij, maar ook jullie dat weten.
Laat hem eens een HB boek lezen.
dinsdag 21 januari 2020 om 15:32
Volgens mij heb jij veel te weinig vertrouwen in hem. En dat voelt hij. Als hij faalangstig is, dan ben jij die angsten nu enorm hard aan het voeden. Je zit er veel te veel bovenop. Je denkt van alles over hem te weten, je legt ieder cijfer dat hij haalt onder een vergrootglas, maakt analyses van zijn prestaties ten opzichte van voorgaande jaren. Je noemt hem 'prinsje' en 'nerd' en je bent denigrerend over een van zijn grootste hobby's ('Maar ja hij gamed dan ook flink veel. Is het toch ergens goed voor zeg maar'). Als ik hem was zou ik zo onderhand een hekel aan je hebben. Echt hoor, je legt veel te veel druk op hem terwijl je geen oog voor hem hebt als mens, vanuit zijn belevingswereld, zijn gevoel.
Vind je het gek dat hij niet meer met je wil praten. Ik niet in elk geval.
Vind je het gek dat hij niet meer met je wil praten. Ik niet in elk geval.
dinsdag 21 januari 2020 om 15:50
*Niet alles gelezen*
Realiseert hij zich wel dat hij, als hij doubleert, ook niet meer bij zijn vrienden in de klas zit?
Heeft hij geen vriend die toevallig op het atheneum zit? (vriend van de oude basisschool, sportclub). Dat zou de stap wel kunnen verkleinen natuurlijk.
Verder: Ik zou hem dat jaar gewoon laten overdoen.
En wat ik ook zou doen; overhoren.
Weet je, er zijn maar weinig kinderen die leren hoe je moet leren. Degenen die het op de basisschool allemaal wel kunnen, die hoeven niet veel te doen en zij die het niet kunnen, komen op een lager niveau terecht. Maar ik zie mijn dochter nog zitten; twee uur naar Franse woordjes zitten staren en er niet één weten. Van ernaar kijken springt het niet in je hoofd. Wat hier goed hielp was een flinke dosis humor, gecombineerd met ezelsbruggetjes. Ik ben daar heel goed in, ze lag soms gierend van de lach onder de keukentafel, maar ze haalde in elk geval voor de woordenlijsten een voldoende. Daarmee is ze door de hele havo heengerold. Want besef één ding heel goed; de boeken zijn vaak hetzelfde. Alleen doet een havist in een jaar tien hoofdstukken waar ze er op het gym 14 ofzo doen. Het tempo ligt hoger, maar uiteindelijk leren ze een hoop dezelfde dingen. Anders zou je na het behalen van een mavo diploma nooit naar de havo kunnen en van de havo niet naar het atheneum.
Realiseert hij zich wel dat hij, als hij doubleert, ook niet meer bij zijn vrienden in de klas zit?
Heeft hij geen vriend die toevallig op het atheneum zit? (vriend van de oude basisschool, sportclub). Dat zou de stap wel kunnen verkleinen natuurlijk.
Verder: Ik zou hem dat jaar gewoon laten overdoen.
En wat ik ook zou doen; overhoren.
Weet je, er zijn maar weinig kinderen die leren hoe je moet leren. Degenen die het op de basisschool allemaal wel kunnen, die hoeven niet veel te doen en zij die het niet kunnen, komen op een lager niveau terecht. Maar ik zie mijn dochter nog zitten; twee uur naar Franse woordjes zitten staren en er niet één weten. Van ernaar kijken springt het niet in je hoofd. Wat hier goed hielp was een flinke dosis humor, gecombineerd met ezelsbruggetjes. Ik ben daar heel goed in, ze lag soms gierend van de lach onder de keukentafel, maar ze haalde in elk geval voor de woordenlijsten een voldoende. Daarmee is ze door de hele havo heengerold. Want besef één ding heel goed; de boeken zijn vaak hetzelfde. Alleen doet een havist in een jaar tien hoofdstukken waar ze er op het gym 14 ofzo doen. Het tempo ligt hoger, maar uiteindelijk leren ze een hoop dezelfde dingen. Anders zou je na het behalen van een mavo diploma nooit naar de havo kunnen en van de havo niet naar het atheneum.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
dinsdag 21 januari 2020 om 15:55
Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 15:17Dat weet ik niet zeker maar op basis van hoe ik hem ken heb ik er een hard hoofd in. Ik denk niet dat hij ineens het licht gaat zien. Hij haalt zulke achterlijk lage cijfers (vandaag een 1,1 op Grieks terug, dan heb je er toch echt helemaal niks van gebakken in mijn ogen) dat dat met een jaar over doen echt niks zal oplossen. Als hij niet weet waar het telkens mis gaat en nul komma nul motivatie heeft gaat dat echt niet met een jaar doubleren ineens over.
Van mij mag hij blijven zitten, afstromen, naar een andere school. Alles. Maar zoals ik al zei: hij wil het zelf niet. En hij is volhardend. Neem dat maar van mij aan.
Dat is toch juist wel een van de dingen die hij wil? Hij wil op deze school blijven.
dinsdag 21 januari 2020 om 15:56
Met dat verschil dat de havo nog meer reproduceren is en minder inzicht. Zelf denken is er gewoon minder bij. Ik denk dat mijn zoon daar echt ongelukkig van wordt. Maar goed, we zullen zien.Ceylon schreef: ↑21-01-2020 15:50*Niet alles gelezen*
Realiseert hij zich wel dat hij, als hij doubleert, ook niet meer bij zijn vrienden in de klas zit?
Heeft hij geen vriend die toevallig op het atheneum zit? (vriend van de oude basisschool, sportclub). Dat zou de stap wel kunnen verkleinen natuurlijk.
Verder: Ik zou hem dat jaar gewoon laten overdoen.
En wat ik ook zou doen; overhoren.
Weet je, er zijn maar weinig kinderen die leren hoe je moet leren. Degenen die het op de basisschool allemaal wel kunnen, die hoeven niet veel te doen en zij die het niet kunnen, komen op een lager niveau terecht. Maar ik zie mijn dochter nog zitten; twee uur naar Franse woordjes zitten staren en er niet één weten. Van ernaar kijken springt het niet in je hoofd. Wat hier goed hielp was een flinke dosis humor, gecombineerd met ezelsbruggetjes. Ik ben daar heel goed in, ze lag soms gierend van de lach onder de keukentafel, maar ze haalde in elk geval voor de woordenlijsten een voldoende. Daarmee is ze door de hele havo heengerold. Want besef één ding heel goed; de boeken zijn vaak hetzelfde. Alleen doet een havist in een jaar tien hoofdstukken waar ze er op het gym 14 ofzo doen. Het tempo ligt hoger, maar uiteindelijk leren ze een hoop dezelfde dingen. Anders zou je na het behalen van een mavo diploma nooit naar de havo kunnen en van de havo niet naar het atheneum.
Doordat we begeleiding hebben sinds vorig jaar overhoren we hier thuis nog maar zelden. Bewust omdat de sfeer er van naar de klote ging en we alleen nog maar bezig waren met school en we graag als ouders leuke dingen met hem deden in plaats van in de strijd te zitten met leren. Hij neemt namelijk itt jouw dochter helemaal NIKS van ons aan. Dus overhoren werd altijd ruzie. Hij wist het beter, al die shit erom heen die wij vertelde hoefde hij niet te weten, onze manier van uitleggen klopte niet met wat de docent zei en zo verzandde wij continu in een wellles-nietus. Daar wilde wij vanaf en dus overhoren we nu nog maar zelden. Als hij hier is krijgt hij aandacht om wie hij is en we hebben het niet meer zo veel over school. Hoewel nu de laatste weken toch weer te veel en ik wil daar weer uit. We vervallen samen weer in oude patronen en dat stoort mij enorm. Ik vind dat zonde van de band die wij in de tussentijd hadden opgebouwd.
Ik realiseer me ook dat wij een systeem zijn en dat we samen in een cirkel zitten. Ik zie het alleen zelf niet meer ofzo...
dinsdag 21 januari 2020 om 15:57
Ja, lief, dankjewelblijmetmij schreef: ↑21-01-2020 15:41Ik heb mijn bijdragen aangepast om ze wat minder herkenbaar te maken voor de lange-forum-termijn, maar ik hoop dat je iets aan de inhoud gehad hebt.
dinsdag 21 januari 2020 om 16:00
Ik denk dat je wel een goede analyse hebt gemaakt. Ik denk ook dat hij voelt dat ik te weinig vertrouwen in hem heb en misschien heb ik dat ook wel. Dat vind ik ook best wel erg. Maar hoe buig ik dat om?Daveotion schreef: ↑21-01-2020 15:32Volgens mij heb jij veel te weinig vertrouwen in hem. En dat voelt hij. Als hij faalangstig is, dan ben jij die angsten nu enorm hard aan het voeden. Je zit er veel te veel bovenop. Je denkt van alles over hem te weten, je legt ieder cijfer dat hij haalt onder een vergrootglas, maakt analyses van zijn prestaties ten opzichte van voorgaande jaren. Je noemt hem 'prinsje' en 'nerd' en je bent denigrerend over een van zijn grootste hobby's ('Maar ja hij gamed dan ook flink veel. Is het toch ergens goed voor zeg maar'). Als ik hem was zou ik zo onderhand een hekel aan je hebben. Echt hoor, je legt veel te veel druk op hem terwijl je geen oog voor hem hebt als mens, vanuit zijn belevingswereld, zijn gevoel.
Vind je het gek dat hij niet meer met je wil praten. Ik niet in elk geval.
Ik denk ook dat ik er de laatste weken teveel boven op zit. Hij vindt het zelf allemaal al erg genoeg. Ik ben wel eens bang dat ik deels debet ben aan zijn onzekerheid. Ik wil dat niet maar, en ik ben nu heel eerlijk, er zou best een kern van waarheid in kunnen zitten. Dan zijn mijn man en ik dat beide, per ongeluk. En ik weet niet hoe dat zo gegroeid is maar ik baal er best wel van. Want als dat zo is, dan heeft hij er dus last van. En ik durf bijna niet te zeggen dat dat dan dus mijn schuld is. Want dan?
Wat zou jij, behalve me behoorlijk op mijn nummer zetten, mij voor advies mee geven?
dinsdag 21 januari 2020 om 16:02
Ik denk dat dat verder gaat dan een toevallige verspreking. In je opsomming staat namelijk het blijven op school, nog wat opties en dan ook nog dat hij 'alles' van jou mag (maar hij niets wil). Je bent heel erg gefocust op wat JIJ wil en op wat hij NIET wil. EDIT: net zoals je je steeds focust op wat hij NIET goed kan ipv wat WEL.
Waarom focus je niet juist op wat hij wel wil? En ga dat idee dan eens uitwerken samen met hem en eventueel zijn begeleiding/school etc. . Maak het concreet: hoe kunnen we het vormgeven, wat zijn de randvoorwaarden, wat voor inspanning en/of prestatie is er van hem voor nodig, wat als er niet aan die en die voorwaarde voldaan wordt.
dinsdag 21 januari 2020 om 16:14
Ik ben blij dat je ook naar jezelf wilt kijken. Je kunt hem nergens toe dwingen, maar je kunt wel je eigen manier van reageren en handelen veranderen.Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 16:00Ik denk dat je wel een goede analyse hebt gemaakt. Ik denk ook dat hij voelt dat ik te weinig vertrouwen in hem heb en misschien heb ik dat ook wel. Dat vind ik ook best wel erg. Maar hoe buig ik dat om?
Ik denk ook dat ik er de laatste weken teveel boven op zit. Hij vindt het zelf allemaal al erg genoeg. Ik ben wel eens bang dat ik deels debet ben aan zijn onzekerheid. Ik wil dat niet maar, en ik ben nu heel eerlijk, er zou best een kern van waarheid in kunnen zitten. Dan zijn mijn man en ik dat beide, per ongeluk. En ik weet niet hoe dat zo gegroeid is maar ik baal er best wel van. Want als dat zo is, dan heeft hij er dus last van. En ik durf bijna niet te zeggen dat dat dan dus mijn schuld is. Want dan?
Wat zou jij, behalve me behoorlijk op mijn nummer zetten, mij voor advies mee geven?
Advies: een paar (grote) stappen terug doen. De teugels laten vieren. Hem het zelf laten uitzoeken. En als hij niks doet, dan laat je het op zijn beloop, want die ruimte en vrijheid heeft hij heel hard nodig. Daarmee geef je aan dat je hem vertrouwt. Hij heeft het ook nodig om een keer geheel zelfstandig onderuit te gaan. En mocht dat gebeuren, dan sta je daarna voor hem klaar als hij om hulp komt vragen.
En daarnaast: optimistisch zijn. Erin geloven dat hij heus wel zijn draai zal vinden. Misschien niet op een manier die jij je nu kunt voorstellen, maar het komt goed. Blijven zitten komt heel veel voor op zijn leeftijd, de 3e en 4e klas op het gym zijn er berucht om. Ik ken ook zat mensen die na enkele jaren rommelen op het gymnasium uiteindelijk naar het volwassenenonderwijs zijn gegaan, of naar het mbo, en daarna prima terecht zijn gekomen. Dat soort stappen zijn nu nog veel te vroeg voor jouw (stief?)zoon, hij is nog volop in ontwikkeling, en bovendien erg jong. Zoals ik eerder aangaf, en ik hoop dat je dat van me aan wilt nemen, kan hij ook best nog over een jaar of 2 de smaak van het leren te pakken krijgen. Dat laat bij jongens nog weleens op zich wachten. No worries.
dinsdag 21 januari 2020 om 16:20
Dat is wel een goeie. Dat komt denk ik omdat ik al heel snel heb afgeleerd om te zeggen wat mijn kinderen allemaal wel goed kunnen. De focus is toen verplaatst denk ik. Al mijn kinderen zijn in heel veel dingen heel goed. Maar vooral hier heb ik geleerd daar mijn mond over te houden. Thuis zeggen we dat wel degelijk tegen ze.Torvi schreef: ↑21-01-2020 16:02Ik denk dat dat verder gaat dan een toevallige verspreking. In je opsomming staat namelijk het blijven op school, nog wat opties en dan ook nog dat hij 'alles' van jou mag (maar hij niets wil). Je bent heel erg gefocust op wat JIJ wil en op wat hij NIET wil. EDIT: net zoals je je steeds focust op wat hij NIET goed kan ipv wat WEL.
Waarom focus je niet juist op wat hij wel wil? En ga dat idee dan eens uitwerken samen met hem en eventueel zijn begeleiding/school etc. . Maak het concreet: hoe kunnen we het vormgeven, wat zijn de randvoorwaarden, wat voor inspanning en/of prestatie is er van hem voor nodig, wat als er niet aan die en die voorwaarde voldaan wordt.
Hier heb ik dat over mijn zoon volgens mij ook al wel benoemd, echter gaat dit topic over dat hij dreigt te blijven zitten. De hele insteek is anders.
Dat gezegd hebbende: hij krijgt enorm veel positieve aandacht. Hij ligt elke avond bij ons in bed, ik kriebel elke avond zijn rug, ik lees hem zelfs nog voor uit Harry Potter. We spelen spelletjes (ik schaak altijd met hem) en hij tekent veel met zijn vader. Hij kijkt met zijn pa naar Top Gear en allerlei Ted Talks en we gaan het weekend er vaak op uit (winkelen, lunchen, musea, stadjes kijken, bios etc)
Vroeger gingen we ook vaak zwemmen of naar het kinder theater. Ik denk echt dat er best een goede balans is/was. Maar onze zoon wil altijd meer en vraagt heel veel energie. Dat is gewoon ook een feit.
Wat hij wel wil is: overgaan. En op deze school blijven. En goede cijfers halen. Veel chillen met vrienden. D&D spelen, zwaarden maken, skaten, heel goed kunnen piano spelen.
Hij weet wat daar voor nodig is. Maar het kwartje lijkt nog niet te willen vallen. De weg ernaar toe, naar wat dan ook toe trouwens, is hem al gauw te veel. Hij wil van A naar Z en alle stapjes daar tussenin daar heeft hij geen zin in. Hoe vaak wij wel niet motiverende gesprekken hebben over een doel hebben, de zin en onzin van bepaalde vakken bij te brengen, dat alle keuzes die hij maakt gevolgen hebben, het lijkt echt niet te beklijven. Terwijl hij het prachtig kan oplepelen. Boy oh boy wat kan dat joch het mooi verwoorden. Hij is verbaal zo sterk. Noem het gerust een talent. Hij zou daar iets mee moeten doen!
dinsdag 21 januari 2020 om 17:03
Ik val in herhaling, maar er zijn ook scholen waarbij je op twee niveaus eindexamen kunt doen. Bijvoorbeeld talen op havo- niveau en exacte vakken op vwo- niveau.Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 10:57Blijven zitten in de derde betekent vaak uitstel van executie. In onze zoon zijn geval zal hij de derde met al zijn vakken opnieuw moeten doen en dan uiteindelijk alsnog afstromen. Mocht hij een niveau lager gaan doen, betekent dat ook voor de vakken waar hij uitmuntend op scoort een niveau lager. Dit zal hem totaal uit zijn motivatie brengen en uiteindelijk wellicht doen opgeven. Helaas hebben we te vaak meegemaakt dat er schooluitval plaatsvindt op basis van verkeerd genomen keuzes op dit soort cruciale momenten.
Kijk om te beginnen zelf eens rond naar scholen in de omgeving. Welke mogelijkheden bieden die scholen?
En als zoon zoveel begeleiding krijgt, moeten die begeleiders toch ook wel iets zinnigs hebben te zeggen?
anoniem_64833f9ed6645 wijzigde dit bericht op 21-01-2020 17:15
0.62% gewijzigd
dinsdag 21 januari 2020 om 17:05
Deze flinke puber is gewoon af en toe niet te hachelen. Ik was redelijk voorbereid op vandaag. Ik heb mijn best gedaan. Heb niks gezegd over de 1,1. Ik werd ook niet boos toen hij anderhalf uur later dan afgesproken thuis kwam. Ik heb ook geen woord gerept over dat hij mij had geblokkeerd op whats-app vanmiddag. Helemaal goed. Laat maar gaan.
Maar hij heeft me net behoorlijk de wind van voren gegeven. Hij heeft mijn appjes naar hem vanmorgen totaal verkeerd opgevat en op de manier waarop hij ze voorlas snap ik het nog ook maar hij is ZO boos op mij. Hij heeft al zijn spullen over de grond gegooid en is de trap opgestormd en ligt nu in zijn nest.
Echt, where did i go wrong?
Maar hij heeft me net behoorlijk de wind van voren gegeven. Hij heeft mijn appjes naar hem vanmorgen totaal verkeerd opgevat en op de manier waarop hij ze voorlas snap ik het nog ook maar hij is ZO boos op mij. Hij heeft al zijn spullen over de grond gegooid en is de trap opgestormd en ligt nu in zijn nest.
Echt, where did i go wrong?
dinsdag 21 januari 2020 om 17:06
Ja klinkt leuk maar werk (nog) niet. En is hier in de buurt niet.Phineas schreef: ↑21-01-2020 17:03Ik val in herhaling, maar er zijn ook scholen waarbij je op twee niveaus eindexamen kunt. Bijvoorbeeld talen op havo- niveau en exacte vakken op vwo- niveau.
Kijk om te beginnen zelf eens rond naar scholen in de omgeving. Welke mogelijkheden bieden die scholen?
En als zoon zoveel bevrijding krijgt, moeten die begeleiders toch ook wel iets zinnigs hebben te zeggen?
dinsdag 21 januari 2020 om 17:07
Ja klinkt leuk maar werk (nog) niet. En is hier in de buurt niet.Phineas schreef: ↑21-01-2020 17:03Ik val in herhaling, maar er zijn ook scholen waarbij je op twee niveaus eindexamen kunt. Bijvoorbeeld talen op havo- niveau en exacte vakken op vwo- niveau.
Kijk om te beginnen zelf eens rond naar scholen in de omgeving. Welke mogelijkheden bieden die scholen?
En als zoon zoveel bevrijding krijgt, moeten die begeleiders toch ook wel iets zinnigs hebben te zeggen?
dinsdag 21 januari 2020 om 17:10
Niet meer appen over belangrijke zaken dus.
