Kinderen
alle pijlers
Puberzoon blijft zitten maar ander niveau is onbespreekbaar
maandag 20 januari 2020 om 17:54
Onze zoon is tot twee maal toe HB getest, hij heeft een klas overgeslagen en zit op het gymnasium. So far so good. Echter gaat het helemaal niet zo lekker met hem. Hij zit in de derde en momenteel staat hij er heel, maar dan ook heel beroerd voor (6 hele dikke onvoldoendes op zijn rapport) Hij heeft begeleiding, hij heeft een OPP, hij heeft het hele zorgteam op zijn nek. Heeft huiswerkles en wordt in alles goed voorzien. Maar hij loopt enorm stuk op zijn klassieke talen en talen in zijn algemeenheid. Hij is enorm slecht in automatiseren en heeft helaas ook ADHD waardoor zijn spanningsboog letterlijk zero is.
Het is ook een enorme betweter, autonoom, heel erg onzeker, faalangstig en perfectionistisch. Tegelijkertijd wenst hij geen tegenspraak, wil overal controle over houden, gaat over alles in discussie (dat was als klein jongetje al) en denkt hij dat hij alles krijgt aangereikt op een presenteerblaadje maar als je doorvraagt vindt hij zichzelf een loser, zijn al zijn vrienden veel slimmer dan hij en onderhandelt hij met docenten over herkansingen en zoekt alles altijd buiten hemzelf.
Nu vinden wij het helemaal prima (graag zelfs) als hij van school af gaat en een niveautje lager, of zelfs 2 gaat. Om de druk van de ketel te halen maar ook gewoon omdat iedereen om ons heen zegt: in de derde wil je niet blijven zitten, dan heb je nogmaals al je vakken, ook die waar je dus slecht in bent, zo vlak voor je profielkeuze en is de kans groot dat je aan het einde van dat jaar weer blijft zitten en ben je straks 2 jaar kwijt en ga je alsnog een niveau lager)
Ik heb dan liever dat hij vwo of havo gaat doen en alsnog opstroomt na zijn examen. Maar het is niet bespreekbaar.
Op deze school (hij zit op een gymnasium school) zitten al zijn vrienden en hij vindt nieuwe dingen heel erg spannend en heeft echt een ontwijkende persoonlijkheid. Dus zelfs alleen al het bespreken van een andere school zorgt ervoor dat hij ontploft of gewoonweg wegloopt. Echter is het 5 voor 12. Het zit hem dus enorm dwars maar een plan B heeft hij niet. School heeft al gezegd dat hij het niet gaat redden. Zoon laat het erop aan komen. Hij neemt geen verantwoordelijkheid maar baalt wel als een stekker. Twee dingen waar ik niks samen mee kan.
Ik wil hem inschrijven op een andere school omdat we anders straks te laat zijn en alles vol zit. Maar hij flipt helemaal de pan uit. Nogmaals: hij vindt vooral zelf dat hij het moet kunnen met 2 dikke testen waaruit blijkt dat hij hb is. Maar het komt er dus vooralsnog niet uit. Ik geloof niet dat doubleren hem nu gaat helpen. School is het daar mee eens. Maar hoe krijgen we dat bij hem er in?
Wij vinden het helemaal oke. Maar hij vindt het zelf totaal en op geen enkele manier bespreekbaar. Ik zit een beetje vast merk ik. Kind heeft een lange adem, is verbaal heel sterk en ik en mijn partner kunnen niet zo goed tegen hem op.
Ik zou het wel fijn vinden om een beetje te kunnen sparren hier.
Misschien nog zinvol te vermelden dat hij op de exacte vakken en op de kunstvakken gemiddeld een 9 staat. Hij scoort dus op sommige vakken extreem goed maar op andere vakken weer extreem laag. Er lijkt niks tussenin te zitten bij hem.
Het is ook een enorme betweter, autonoom, heel erg onzeker, faalangstig en perfectionistisch. Tegelijkertijd wenst hij geen tegenspraak, wil overal controle over houden, gaat over alles in discussie (dat was als klein jongetje al) en denkt hij dat hij alles krijgt aangereikt op een presenteerblaadje maar als je doorvraagt vindt hij zichzelf een loser, zijn al zijn vrienden veel slimmer dan hij en onderhandelt hij met docenten over herkansingen en zoekt alles altijd buiten hemzelf.
Nu vinden wij het helemaal prima (graag zelfs) als hij van school af gaat en een niveautje lager, of zelfs 2 gaat. Om de druk van de ketel te halen maar ook gewoon omdat iedereen om ons heen zegt: in de derde wil je niet blijven zitten, dan heb je nogmaals al je vakken, ook die waar je dus slecht in bent, zo vlak voor je profielkeuze en is de kans groot dat je aan het einde van dat jaar weer blijft zitten en ben je straks 2 jaar kwijt en ga je alsnog een niveau lager)
Ik heb dan liever dat hij vwo of havo gaat doen en alsnog opstroomt na zijn examen. Maar het is niet bespreekbaar.
Op deze school (hij zit op een gymnasium school) zitten al zijn vrienden en hij vindt nieuwe dingen heel erg spannend en heeft echt een ontwijkende persoonlijkheid. Dus zelfs alleen al het bespreken van een andere school zorgt ervoor dat hij ontploft of gewoonweg wegloopt. Echter is het 5 voor 12. Het zit hem dus enorm dwars maar een plan B heeft hij niet. School heeft al gezegd dat hij het niet gaat redden. Zoon laat het erop aan komen. Hij neemt geen verantwoordelijkheid maar baalt wel als een stekker. Twee dingen waar ik niks samen mee kan.
Ik wil hem inschrijven op een andere school omdat we anders straks te laat zijn en alles vol zit. Maar hij flipt helemaal de pan uit. Nogmaals: hij vindt vooral zelf dat hij het moet kunnen met 2 dikke testen waaruit blijkt dat hij hb is. Maar het komt er dus vooralsnog niet uit. Ik geloof niet dat doubleren hem nu gaat helpen. School is het daar mee eens. Maar hoe krijgen we dat bij hem er in?
Wij vinden het helemaal oke. Maar hij vindt het zelf totaal en op geen enkele manier bespreekbaar. Ik zit een beetje vast merk ik. Kind heeft een lange adem, is verbaal heel sterk en ik en mijn partner kunnen niet zo goed tegen hem op.
Ik zou het wel fijn vinden om een beetje te kunnen sparren hier.
Misschien nog zinvol te vermelden dat hij op de exacte vakken en op de kunstvakken gemiddeld een 9 staat. Hij scoort dus op sommige vakken extreem goed maar op andere vakken weer extreem laag. Er lijkt niks tussenin te zitten bij hem.
dinsdag 21 januari 2020 om 17:11
Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 17:05Deze flinke puber is gewoon af en toe niet te hachelen. Ik was redelijk voorbereid op vandaag. Ik heb mijn best gedaan. Heb niks gezegd over de 1,1. Ik werd ook niet boos toen hij anderhalf uur later dan afgesproken thuis kwam. Ik heb ook geen woord gerept over dat hij mij had geblokkeerd op whats-app vanmiddag. Helemaal goed. Laat maar gaan.
Maar hij heeft me net behoorlijk de wind van voren gegeven. Hij heeft mijn appjes naar hem vanmorgen totaal verkeerd opgevat en op de manier waarop hij ze voorlas snap ik het nog ook maar hij is ZO boos op mij. Hij heeft al zijn spullen over de grond gegooid en is de trap opgestormd en ligt nu in zijn nest.
Echt, where did i go wrong?
Wat had je hem geappt dan?
Sowieso niet handig om dingen per app te bespreken.
dinsdag 21 januari 2020 om 17:12
Zware dag op school gehad? Zichzelf al opgevroten over het slechte cijfer?Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 17:05Deze flinke puber is gewoon af en toe niet te hachelen. Ik was redelijk voorbereid op vandaag. Ik heb mijn best gedaan. Heb niks gezegd over de 1,1. Ik werd ook niet boos toen hij anderhalf uur later dan afgesproken thuis kwam. Ik heb ook geen woord gerept over dat hij mij had geblokkeerd op whats-app vanmiddag. Helemaal goed. Laat maar gaan.
Maar hij heeft me net behoorlijk de wind van voren gegeven. Hij heeft mijn appjes naar hem vanmorgen totaal verkeerd opgevat en op de manier waarop hij ze voorlas snap ik het nog ook maar hij is ZO boos op mij. Hij heeft al zijn spullen over de grond gegooid en is de trap opgestormd en ligt nu in zijn nest.
Echt, where did i go wrong?
Mijn zoon kan ontploffen bij het avondeten. Dan struikelt hij over iets kleins en gooit alle frustratie van de hele dag er meteen uit.
dinsdag 21 januari 2020 om 17:15
Als ik niet af en toe app krijg ik de kinderen helemaal niet te spreken.
Maar goed. De mijne heeft de hele dag zijn boosheid opgespaard. Ging vanmorgen om 8 uur kwaad de deur uit en kwam er net kwaad weer in. Ik ben altijd de sjaak. Ik moet het altijd ontgelden. Ook als ik de hele dag aan het werk was. Ik ben altijd degene op wie hij zijn frustratie moet botvieren. Ik ben er ook wel eens klaar mee!
En nu ben ik er dus klaar mee!
Maar goed. De mijne heeft de hele dag zijn boosheid opgespaard. Ging vanmorgen om 8 uur kwaad de deur uit en kwam er net kwaad weer in. Ik ben altijd de sjaak. Ik moet het altijd ontgelden. Ook als ik de hele dag aan het werk was. Ik ben altijd degene op wie hij zijn frustratie moet botvieren. Ik ben er ook wel eens klaar mee!
En nu ben ik er dus klaar mee!
dinsdag 21 januari 2020 om 17:17
Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 17:15Als ik niet af en toe app krijg ik de kinderen helemaal niet te spreken.
Maar goed. De mijne heeft de hele dag zijn boosheid opgespaard. Ging vanmorgen om 8 uur kwaad de deur uit en kwam er net kwaad weer in. Ik ben altijd de sjaak. Ik moet het altijd ontgelden. Ook als ik de hele dag aan het werk was. Ik ben altijd degene op wie hij zijn frustratie moet botvieren. Ik ben er ook wel eens klaar mee!
En nu ben ik er dus klaar mee!
Tja. En gaat dat wat constructiefs brengen denk je?
dinsdag 21 januari 2020 om 17:18
Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 17:15Als ik niet af en toe app krijg ik de kinderen helemaal niet te spreken.
Maar goed. De mijne heeft de hele dag zijn boosheid opgespaard. Ging vanmorgen om 8 uur kwaad de deur uit en kwam er net kwaad weer in. Ik ben altijd de sjaak. Ik moet het altijd ontgelden. Ook als ik de hele dag aan het werk was. Ik ben altijd degene op wie hij zijn frustratie moet botvieren. Ik ben er ook wel eens klaar mee!
En nu ben ik er dus klaar mee!
Hoezo dat dan?
Iets vertellen per app is sowieso niet zo handig dus als dat echt 'moet' er dan maar een spraakbericht van maken?
dinsdag 21 januari 2020 om 17:19
Lijkt jouw zoon gewoon niet heel veel op jou? Overlopen van frustratie en er gewoon klaar mee zijn?Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 17:15Als ik niet af en toe app krijg ik de kinderen helemaal niet te spreken.
Maar goed. De mijne heeft de hele dag zijn boosheid opgespaard. Ging vanmorgen om 8 uur kwaad de deur uit en kwam er net kwaad weer in. Ik ben altijd de sjaak. Ik moet het altijd ontgelden. Ook als ik de hele dag aan het werk was. Ik ben altijd degene op wie hij zijn frustratie moet botvieren. Ik ben er ook wel eens klaar mee!
En nu ben ik er dus klaar mee!
dinsdag 21 januari 2020 om 17:21
hoezo krijg je hem dan niet te spreken? Hij komt toch ook weer thuis in de middag/avond? Eten jullie niet samen en zo?Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 17:15Als ik niet af en toe app krijg ik de kinderen helemaal niet te spreken.
Maar goed. De mijne heeft de hele dag zijn boosheid opgespaard. Ging vanmorgen om 8 uur kwaad de deur uit en kwam er net kwaad weer in. Ik ben altijd de sjaak. Ik moet het altijd ontgelden. Ook als ik de hele dag aan het werk was. Ik ben altijd degene op wie hij zijn frustratie moet botvieren. Ik ben er ook wel eens klaar mee!
En nu ben ik er dus klaar mee!
Neem even afstand, hier worden jullie allebei niet vrolijker van
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 21 januari 2020 om 17:36
maar wat heb je hem dan geappt dat ie zo over de zeik gaat?Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 17:34Nou ja, goed. Ik app ze dus wel eens overdag.
Zoon heeft zijn gezicht nog niet laten zien. Ligt nog steeds in zijn nest.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 21 januari 2020 om 17:36
Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 17:34Nou ja, goed. Ik app ze dus wel eens overdag.
Zoon heeft zijn gezicht nog niet laten zien. Ligt nog steeds in zijn nest.
Hij heeft zijn gezicht wel laten zien want hij heeft je voorgelezen hoe die appjes op hem overkwamen. Laat hem gewoon even, waarom zou hij inmiddels weer naar beneden moeten komen dan? Ik word al benauwd als ik het lees.
dinsdag 21 januari 2020 om 17:36
Mijn input: je hoeft ook helemaal niet tegen hem op kunnen aangezien jullie beslissen. Het is toch van de zotte dat een 12/13-jarige even beslist voor zijn ouders wat er bespreekbaar is? Als er niet mee te praten is heeft hij pech, het gebeurt toch want er is geen andere optie. Gewoon inschrijven bij een andere school en hij mag meepraten over welke op een normale manier of anders niet.Maar hij vindt het zelf totaal en op geen enkele manier bespreekbaar. Ik zit een beetje vast merk ik. Kind heeft een lange adem, is verbaal heel sterk en ik en mijn partner kunnen niet zo goed tegen hem op.
Ik zou het wel fijn vinden om een beetje te kunnen sparren hier.
Heb het hier ook aan de hand gehad hoor dus ik weet hoe moeilijk het is, maar dan is het goed om even van een ander te horen. Mijn vader bulderde op een gegeven moment iets lomps en dat hoorde zoon nog toevallig ook. Hij keek echt alsof we een geheim ontdekt hadden. Oh ja, wij waren de ouders!
Achteraf was hij blij dat we het al geregeld hadden voordat hij er zelf klaar voor was. Niet dat hij het wilde, maar ja, Plan A was dus ontploft dus hij kon kiezen tussen Plan B of het zelf uitzoeken.
dinsdag 21 januari 2020 om 18:01
Heel eerlijk: toen jullie die school uitkozen zonder op andere scholen te gaan kijken.Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 17:05Deze flinke puber is gewoon af en toe niet te hachelen. Ik was redelijk voorbereid op vandaag. Ik heb mijn best gedaan. Heb niks gezegd over de 1,1. Ik werd ook niet boos toen hij anderhalf uur later dan afgesproken thuis kwam. Ik heb ook geen woord gerept over dat hij mij had geblokkeerd op whats-app vanmiddag. Helemaal goed. Laat maar gaan.
Maar hij heeft me net behoorlijk de wind van voren gegeven. Hij heeft mijn appjes naar hem vanmorgen totaal verkeerd opgevat en op de manier waarop hij ze voorlas snap ik het nog ook maar hij is ZO boos op mij. Hij heeft al zijn spullen over de grond gegooid en is de trap opgestormd en ligt nu in zijn nest.
Echt, where did i go wrong?
Mijn ouders hebben me ook op een bepaalde school weten te pushen. Urenlang huiswerk maken, een volle dag leren voor een toets, alle stof thuis nogmaals uitgelegd krijgen. Na twee jaar was ik kapot.
Ik had zelf naar een andere school gewild, maar toen mijn ouders dat hoorden, deden ze er alles aan om mij op de school te krijgen die zij de beste voor mij vonden. Onvoldoendes werden me kwalijk genomen, heel kwalijk. Zo kwalijk dat ik mijn cijfers niet meer vertelde (kwam natuurlijk uit op m’n rapport - ouders boos).
Achteraf wist ik heel goed dat ik niet op die school paste en het voor mijn ouders had gedaan.
Ik zeg niet dat jouw zoon naar een andere school moet, wel dat je moet gaan luisteren naar welke signalen hij afgeeft. Alle leuke dingen worden hem afgepakt, hij moet in plaats daarvan stomme dingen doen. Hij heeft het gevoel nergens in te excelleren en heeft twee ouders die niet meer weten wat ze met hem aanmoeten, terwijl het bij zijn siblings zo makkelijk ging. Je zou van minder je hakken in het zand zetten. Tel daar een puberbrein en naast een aantal ouders ook een legertje hulpverleners bij op die zich allemaal bemoeien met wat hij niet kan, en ik snap dat hij in protest-modus gaat.
Zoek een manier om met elkaar in gesprek te gaan, echt in gesprek te gaan. Luister echt naar hem. Maak hem geen verwijten, vul niet voor hem in. Geef hem de ruimte om boos te zijn, om verdrietig te zijn en om niet te snappen waarom het hem niet lukt.
dinsdag 21 januari 2020 om 18:22
dat is echt alles wat je uit die posting haalt?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 21 januari 2020 om 19:40
Mooie post, vooral het laatste deel. Jammer dat TO even haar spullen in het rond heeft gesmeten en naar haar kamer is gestampt. Maar hopelijk koelt ze weer af en is ze naar haar zoon toe de volwassenste.Celaena_Aelin schreef: ↑21-01-2020 18:01Heel eerlijk: toen jullie die school uitkozen zonder op andere scholen te gaan kijken.
Mijn ouders hebben me ook op een bepaalde school weten te pushen. Urenlang huiswerk maken, een volle dag leren voor een toets, alle stof thuis nogmaals uitgelegd krijgen. Na twee jaar was ik kapot.
Ik had zelf naar een andere school gewild, maar toen mijn ouders dat hoorden, deden ze er alles aan om mij op de school te krijgen die zij de beste voor mij vonden. Onvoldoendes werden me kwalijk genomen, heel kwalijk. Zo kwalijk dat ik mijn cijfers niet meer vertelde (kwam natuurlijk uit op m’n rapport - ouders boos).
Achteraf wist ik heel goed dat ik niet op die school paste en het voor mijn ouders had gedaan.
Ik zeg niet dat jouw zoon naar een andere school moet, wel dat je moet gaan luisteren naar welke signalen hij afgeeft. Alle leuke dingen worden hem afgepakt, hij moet in plaats daarvan stomme dingen doen. Hij heeft het gevoel nergens in te excelleren en heeft twee ouders die niet meer weten wat ze met hem aanmoeten, terwijl het bij zijn siblings zo makkelijk ging. Je zou van minder je hakken in het zand zetten. Tel daar een puberbrein en naast een aantal ouders ook een legertje hulpverleners bij op die zich allemaal bemoeien met wat hij niet kan, en ik snap dat hij in protest-modus gaat.
Zoek een manier om met elkaar in gesprek te gaan, echt in gesprek te gaan. Luister echt naar hem. Maak hem geen verwijten, vul niet voor hem in. Geef hem de ruimte om boos te zijn, om verdrietig te zijn en om niet te snappen waarom het hem niet lukt.
dinsdag 21 januari 2020 om 19:40
Je hoeft helemaal niet tegen je zoon op te kunnen. Jullie zijn de ouders. Hij kan inspraak krijgen, maar uiteindelijk beslissen jullie.
Eerlijk gezegd ben ik het eens Celaena. Alles wat hij leuk vindt mag niet meer en hij moet alleen maar dingen doen die hij vreselijk vindt.
Ik zou dit jaar laten voor wat het is. Kijk naar wat goed gaat en laat al het niet goede maar even versloffen. Volgend jaar verder.
Eerlijk gezegd ben ik het eens Celaena. Alles wat hij leuk vindt mag niet meer en hij moet alleen maar dingen doen die hij vreselijk vindt.
Ik zou dit jaar laten voor wat het is. Kijk naar wat goed gaat en laat al het niet goede maar even versloffen. Volgend jaar verder.
dinsdag 21 januari 2020 om 20:03
Googel even op middenschool en je woonplaats.Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 17:06Ja klinkt leuk maar werk (nog) niet. En is hier in de buurt niet.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
dinsdag 21 januari 2020 om 20:20
Ik ben ondertussen ook nog heel druk hier bezig thuis met mijn gezin. Ik typ me een ongeluk de laatste dagen.
Ik ben alles behalve een verongelijkt kind trouwens. En mocht ik nu niet meer reageren, want ik krijg een beetje het gevoel dat ik me moet verantwoorden, dan is het omdat ik even afstand van deze kwestie doe. Ik moet het even laten landen en er over nadenken en het met mijn man bespreken. Er is hier veel gezegd en nu moet ik even eruit stappen, anders raak ik het overzicht kwijt denk ik.
Ik ben alles behalve een verongelijkt kind trouwens. En mocht ik nu niet meer reageren, want ik krijg een beetje het gevoel dat ik me moet verantwoorden, dan is het omdat ik even afstand van deze kwestie doe. Ik moet het even laten landen en er over nadenken en het met mijn man bespreken. Er is hier veel gezegd en nu moet ik even eruit stappen, anders raak ik het overzicht kwijt denk ik.
dinsdag 21 januari 2020 om 20:26
Belladonna- schreef: ↑21-01-2020 20:20Ik ben ondertussen ook nog heel druk hier bezig thuis met mijn gezin. Ik typ me een ongeluk de laatste dagen.
Ik ben alles behalve een verongelijkt kind trouwens. En mocht ik nu niet meer reageren, want ik krijg een beetje het gevoel dat ik me moet verantwoorden, dan is het omdat ik even afstand van deze kwestie doe. Ik moet het even laten landen en er over nadenken en het met mijn man bespreken. Er is hier veel gezegd en nu moet ik even eruit stappen, anders raak ik het overzicht kwijt denk ik.
Goh.
dinsdag 21 januari 2020 om 20:43
Succes!
En houdt mededogen voor jezelf maar ook voor je zoon. Die heeft niet duizend uitzonderingen nodig maar echt begrip en acceptatie. Dan kan hij zelf misschien zichzelf ook accepteren, inclusief de lastige kanten die hij nu het liefst wegpraat.
Was er vroeger vertrouwen in jou?
Het is heel moeilijk om dat vertrouwen in je kind te kunnen voelen en met je kind te delen als je zelf wantrouwend werd behandeld.
Lees in dat geval “het boek waarvan je wilde dat je ouders het gelezen hadden (en waarvan je kind blij is dat jij het leest)”.
En houdt mededogen voor jezelf maar ook voor je zoon. Die heeft niet duizend uitzonderingen nodig maar echt begrip en acceptatie. Dan kan hij zelf misschien zichzelf ook accepteren, inclusief de lastige kanten die hij nu het liefst wegpraat.
Was er vroeger vertrouwen in jou?
Het is heel moeilijk om dat vertrouwen in je kind te kunnen voelen en met je kind te delen als je zelf wantrouwend werd behandeld.
Lees in dat geval “het boek waarvan je wilde dat je ouders het gelezen hadden (en waarvan je kind blij is dat jij het leest)”.
