Kinderen
alle pijlers
rare gedachtes over kind
zaterdag 20 juni 2009 om 16:29
Al sinds ik mijn kind heb, heb ik rare gedachtes erover of dagdromen. HOe je het ook noemt, ik zie heel vaak voor me dat er iets met mijn kind gebeurt. De meest vreselijke dingen zoals auto-ongelukken, botsingen, dat hij van de trap valt, de meest vreselijke dingen.
Dit is overigens niet altijd zo maar komt van tijd tot tijd weer boven. Afgelopen week heb ik zelfs gedroomd dat ik hem kwijt was aan een heftig ongeluk en dat ie weg was! Ik moest zo gillen in mijn droom dat ik er gelukkig wakker van werd.
Het is een verschrikkelijk gevoel die ik altijd zo snel mogelijk probeer te verbannen maar soms lijkt het alsof ik er geen controle over heb.
GELUKKIG is hij gezond en levendig en het is een heel vrolijk mannetje. Tijdens het alledaagse laat ik me nooit leiden door zulke gevoelens en niemand weet dit ook van mij. Maar soms als ik alleen ben of in slaap val dan komen ze ineens.
Ik kan me voorstellen dat dit in het begin van het eerste levensjaar vaak voorkomt omdat het nieuw is maar mijn zoon is al twee jaar!!
Heeft iemand dit ook en zo ja, ook tips om er vanaf te komen?
Dit is overigens niet altijd zo maar komt van tijd tot tijd weer boven. Afgelopen week heb ik zelfs gedroomd dat ik hem kwijt was aan een heftig ongeluk en dat ie weg was! Ik moest zo gillen in mijn droom dat ik er gelukkig wakker van werd.
Het is een verschrikkelijk gevoel die ik altijd zo snel mogelijk probeer te verbannen maar soms lijkt het alsof ik er geen controle over heb.
GELUKKIG is hij gezond en levendig en het is een heel vrolijk mannetje. Tijdens het alledaagse laat ik me nooit leiden door zulke gevoelens en niemand weet dit ook van mij. Maar soms als ik alleen ben of in slaap val dan komen ze ineens.
Ik kan me voorstellen dat dit in het begin van het eerste levensjaar vaak voorkomt omdat het nieuw is maar mijn zoon is al twee jaar!!
Heeft iemand dit ook en zo ja, ook tips om er vanaf te komen?
zaterdag 20 juni 2009 om 16:33
Ik heb het ook, en nee, het gaat niet over. Eens in de zoveel tijd krijg ik zo een flits door me hoofd en draait mijn maag om. En dan besluit ik me daar niet door van de leg af te brengen, maak van het moment gebruik om ontzettend dankbaar te zijn voor mijn kinderen en hun gezondheid en zet het uit mijn gedachtes. Oudste is 11 trouwens.
zaterdag 20 juni 2009 om 16:35
Ik heb dit ook in korte flitsen. Wat als... enz. Ze is nu 5 en een half. Ik vind het zelf eigenlijk vrij normaal, ze is kwetsbaar, mijn verantwoordelijkheid. Ik denk dat het ergens een beschermingssysteem is om vooruit te denken en zo dingen te voorkomen. Maar ik schrik er ook van wanneer het gebeurt.
De eerste jaren had ik regelmatig nachtmerries hierover. Dat is nu echt heel zelden, 1 of 2 keer per jaar.
Ik vind het niet gek. Maar goed, wie weet heb ik het mis .
De eerste jaren had ik regelmatig nachtmerries hierover. Dat is nu echt heel zelden, 1 of 2 keer per jaar.
Ik vind het niet gek. Maar goed, wie weet heb ik het mis .
zaterdag 20 juni 2009 om 16:37
zaterdag 20 juni 2009 om 16:38
Ik heb het ook en inderdaad het gaat niet over.
2 weken geleden gingen ze naar Duinrell met vader en oom en ja hoor natuurlijk in die nieuwe achtbaan.
Ik moest thuis nog iets doen, zodoende ik ging later, nou wat er allemaal door mijn hoofd spookte brrrrrr en wat ik allemaal zie gebeuren, of erger ik kan niet eens goed slapen de avond ervoor.
Het is verschrikkelijk, maar maakt me wel blij als ik bedenk, dat ze die mogelijkheden hebben en gezond zijn. Zoals domnaiefmutsje zegt.
Enne die van mij zijn nu 13 en 12.
2 weken geleden gingen ze naar Duinrell met vader en oom en ja hoor natuurlijk in die nieuwe achtbaan.
Ik moest thuis nog iets doen, zodoende ik ging later, nou wat er allemaal door mijn hoofd spookte brrrrrr en wat ik allemaal zie gebeuren, of erger ik kan niet eens goed slapen de avond ervoor.
Het is verschrikkelijk, maar maakt me wel blij als ik bedenk, dat ze die mogelijkheden hebben en gezond zijn. Zoals domnaiefmutsje zegt.
Enne die van mij zijn nu 13 en 12.
zaterdag 20 juni 2009 om 16:39
Ja, maar soms denk ik dat ik te zwak ben of iets dergelijks!!
Mijn man zegt weleens (omdat onze kleine een echte, bewegelijke jongen is) : nou, deze jongen komt later elke x weer met een nieuwe schram, wond o.i.d. thuis en dan denk ik ...neeeeee, ik weet niet of ik dat kan handelen!!
Maar dat beschermingssysteem klinkt een stuk aannemelijker gelukkig.
Mijn man zegt weleens (omdat onze kleine een echte, bewegelijke jongen is) : nou, deze jongen komt later elke x weer met een nieuwe schram, wond o.i.d. thuis en dan denk ik ...neeeeee, ik weet niet of ik dat kan handelen!!
Maar dat beschermingssysteem klinkt een stuk aannemelijker gelukkig.
zaterdag 20 juni 2009 om 16:39
Heb er ooit een mooi woord voor bedacht: angsteloosheid. Maar wat ik al zei: die heb je ook in gradaties.
Als je niet meer op de tram bij Artis wil wachten omdat je dan tegen een billboard van de Hollandse Schouwburg aankijkt waarop staat "Geen voorstelling van te maken" en je kunt die voorstelling maar al te goed maken, zo erg dat je kotsmisselijk wordt.... Dan gaat dat wel erg ver.
Als je niet meer op de tram bij Artis wil wachten omdat je dan tegen een billboard van de Hollandse Schouwburg aankijkt waarop staat "Geen voorstelling van te maken" en je kunt die voorstelling maar al te goed maken, zo erg dat je kotsmisselijk wordt.... Dan gaat dat wel erg ver.
zaterdag 20 juni 2009 om 16:41
quote:djay schreef op 20 juni 2009 @ 16:39:
Ja, maar soms denk ik dat ik te zwak ben of iets dergelijks!!
Mijn man zegt weleens (omdat onze kleine een echte, bewegelijke jongen is) : nou, deze jongen komt later elke x weer met een nieuwe schram, wond o.i.d. thuis en dan denk ik ...neeeeee, ik weet niet of ik dat kan handelen!!
Maar dat beschermingssysteem klinkt een stuk aannemelijker gelukkig.
Ja hoor, dat kan je handelen. Dat zit er nu ook eenmaal in
Vandaag mijn zoontje van 8 maanden op zijn doorkomende tandjes gevallen. Allemaal bloed, gelukkig niet afgebroken, hopelijk geen dood tandje
Ik was er wel naar van, maar je handelt wel meteen. En goed ook.
Ja, maar soms denk ik dat ik te zwak ben of iets dergelijks!!
Mijn man zegt weleens (omdat onze kleine een echte, bewegelijke jongen is) : nou, deze jongen komt later elke x weer met een nieuwe schram, wond o.i.d. thuis en dan denk ik ...neeeeee, ik weet niet of ik dat kan handelen!!
Maar dat beschermingssysteem klinkt een stuk aannemelijker gelukkig.
Ja hoor, dat kan je handelen. Dat zit er nu ook eenmaal in
Vandaag mijn zoontje van 8 maanden op zijn doorkomende tandjes gevallen. Allemaal bloed, gelukkig niet afgebroken, hopelijk geen dood tandje
Ik was er wel naar van, maar je handelt wel meteen. En goed ook.
zaterdag 20 juni 2009 om 16:44
zaterdag 20 juni 2009 om 16:45
Ik heb twee keer zo'n droom gehad. Een keer dat mijn zoon stierf in mijn armen (heel naar werkelijk) en 1 keer dat mijn dochter door een ongeluk om het leven kwam. De machteloosheid en het verdriet heb ik als heel realistisch aangevoeld. Ik ben mijn zoon bijna kwijt geraakt en ik denk dat het daaruit voort is gekomen.
zaterdag 20 juni 2009 om 16:46
zaterdag 20 juni 2009 om 16:50
Het heeft drie jaar geduurd voor ik er echt overheen was en dat ik ook aan een tweede kindje durfde. Ik ben over-beschermend geweest tot ik doorkreeg dat ik hem los moest laten en kind laten zijn en ontdekken. Nog steeds heb ik die drang nog wel, maar ik laat me er niet door beïnvloeden.
Het ging om ziekte en ik weet nu wel dat ik me geen enkel verhaaltje meer op de mouw laat spelden door een arts als ik WEET dat iets niet goed is.
Ik was vrij jong. Ik ben er in 1 klap volwassen door geworden op positieve wijze.
Het ging om ziekte en ik weet nu wel dat ik me geen enkel verhaaltje meer op de mouw laat spelden door een arts als ik WEET dat iets niet goed is.
Ik was vrij jong. Ik ben er in 1 klap volwassen door geworden op positieve wijze.
zaterdag 20 juni 2009 om 17:46
Ik heb dit ook. Donderdag was er echt iets aan de hand. Een of andere malloot liep rond met een pistool op de plek waar Zwiepjes school sportdag had. (groep 3 en 4 dus niet Zwiepje zelf). Maar je schrikt je rot als je dat hoort. Gelukkig hebben de juf en meester gelijk de politie gebeld. (en achteraf bleek het een neppistool te zijn) Toch: gelijk weer nachtmerries gehad erover. Ik droom heel vaak dat iemand Zwiepje wat wil aandoen. Echt verschrikkelijk.
zaterdag 20 juni 2009 om 18:56
