
Studeren: wel of geen kind?
zondag 15 februari 2009 om 16:47
Hoi allemaal,
IK ben benieuwd of er meiden zijn die studeren, maar ook een kind hebben of zwanger zijn of dat misschien willen worden.
Ik ben 22, studeer nog en woon samen.
Als het onderwerp baby's ergens valt krijg ik er weer zin in. Steeds besluiten we dan samen heel verstandig dat ik eerst mijn opleiding moet afmaken, maar toch komt het onderwerp steeds terug. Mijn vriend heeft al wel een baan en zou er eigenlijk ook wel zin in hebben.
Heeft iemand tips, ervaringen?
IK ben benieuwd of er meiden zijn die studeren, maar ook een kind hebben of zwanger zijn of dat misschien willen worden.
Ik ben 22, studeer nog en woon samen.
Als het onderwerp baby's ergens valt krijg ik er weer zin in. Steeds besluiten we dan samen heel verstandig dat ik eerst mijn opleiding moet afmaken, maar toch komt het onderwerp steeds terug. Mijn vriend heeft al wel een baan en zou er eigenlijk ook wel zin in hebben.
Heeft iemand tips, ervaringen?
maandag 16 februari 2009 om 11:06
Waarom wil je een baby? Kijk maar bij andere topics. Dat is lastig uit te leggen. Ten eerste zie je andere moeders en denk je, ja dat wil ik ook. Vervolgens ga je fantaseren over hoe het zou zijn om een gezinnetje te hebben. Dat beeld spreekt me aan.
Of het nu wel of niet verstandig is daar zijn de meningen over verdeelt. Zelf ben ik daar nog steeds niet uit.
Of het nu wel of niet verstandig is daar zijn de meningen over verdeelt. Zelf ben ik daar nog steeds niet uit.
maandag 16 februari 2009 om 11:08
quote:Quirijn schreef op 16 februari 2009 @ 10:39:
22 en 28 vind ik dan nog wel een verschil..
maar euh bibi-kiwi? waarom?
vind ik onzin, ik ken mensen van 20 die ik zonder meer als goede ouder zie en ik ken er van 40 waar ik nog geen cactus aan zou toevertrouwen.
mijn man studeerde terwijl we in het kleine grut zaten, dat is inderdaad erg pittig, maar ook weer niet zo onverantwoord en dom als hier wordt beweerd. Hij is bijna afgestudeerd en ik ben hoofdkostwinner, en niemand vroeg ooit aan hem wat er moest gebeuren als we uit elkaar zouden gaan.
22 en 28 vind ik dan nog wel een verschil..
maar euh bibi-kiwi? waarom?
vind ik onzin, ik ken mensen van 20 die ik zonder meer als goede ouder zie en ik ken er van 40 waar ik nog geen cactus aan zou toevertrouwen.
mijn man studeerde terwijl we in het kleine grut zaten, dat is inderdaad erg pittig, maar ook weer niet zo onverantwoord en dom als hier wordt beweerd. Hij is bijna afgestudeerd en ik ben hoofdkostwinner, en niemand vroeg ooit aan hem wat er moest gebeuren als we uit elkaar zouden gaan.
maandag 16 februari 2009 om 11:20
quote:bibi_kiwi schreef op 16 februari 2009 @ 11:13:
Je kunt het ook zo stellen. Waarom dan? Ik heb het gevoel dat er altijd bezwaren zijn. Als dan uiterindelijk beter lijkt dan in de nabije toekomst zal ik dat zeker doen.
er zijn inderdaad altijd bezwaren, maar met een studie die nog 2 jaar duurt zijn dat er m.i. meer dan met een bul op zak als starter op de arbeidsmarkt.
Dat is een objectief gegeven, jouw wensen en gevoelens zijn subjectief en minstens even belangrijk. Feitelijk is het zwaarder, maar als jij het kan en wil oplossen en het uitstellen van een baby is voor jou te naar/zwaar, dan moet je dat voor lief nemen.
Puur praktisch gezien zeg ik, wacht ermee, maar ik kan niet in jullie gevoelsleven kijken.
Je kunt het ook zo stellen. Waarom dan? Ik heb het gevoel dat er altijd bezwaren zijn. Als dan uiterindelijk beter lijkt dan in de nabije toekomst zal ik dat zeker doen.
er zijn inderdaad altijd bezwaren, maar met een studie die nog 2 jaar duurt zijn dat er m.i. meer dan met een bul op zak als starter op de arbeidsmarkt.
Dat is een objectief gegeven, jouw wensen en gevoelens zijn subjectief en minstens even belangrijk. Feitelijk is het zwaarder, maar als jij het kan en wil oplossen en het uitstellen van een baby is voor jou te naar/zwaar, dan moet je dat voor lief nemen.
Puur praktisch gezien zeg ik, wacht ermee, maar ik kan niet in jullie gevoelsleven kijken.
maandag 16 februari 2009 om 11:26
Quirijn, Ik weet het helemaal niet... probeer juist hier uit te zoeken of het uberhaupt te doen is. En daar heb ik nu wel zo'n btje een beeld van. Alleen dit soort besluiten neem je niet in een dag. Voorlopig doe ik het niet, zoals ik ook al vaker heb gezegd.
Voor mij is de ideale situatie nog lang niet bereikt en ik weet gewoon niet of ik daar op wil wachten of gewoon wil doen wat mijn hart zegt.
Voor mij is de ideale situatie nog lang niet bereikt en ik weet gewoon niet of ik daar op wil wachten of gewoon wil doen wat mijn hart zegt.
maandag 16 februari 2009 om 11:27
quote:Quirijn schreef op 16 februari 2009 @ 10:45:
dat ze persee een kind wil en daarbij niet denkt aan wat verstandig is voor zowel haar als het kind komt op mij niet echt volwassen over trouwens.. (reactie op eerdere post overigens)Vreemd. Ik heb net sterk de indruk dat ze momenteel juist heel erg nadenkt over haar kinderwens en of dit momenteel een verstandige keuze zou zijn. Haar topic gáát toch juist over dit dilemma?? Dus de nu-nu-nu-houding waarvan je haar beticht, lijkt me wel heel onterecht...
dat ze persee een kind wil en daarbij niet denkt aan wat verstandig is voor zowel haar als het kind komt op mij niet echt volwassen over trouwens.. (reactie op eerdere post overigens)Vreemd. Ik heb net sterk de indruk dat ze momenteel juist heel erg nadenkt over haar kinderwens en of dit momenteel een verstandige keuze zou zijn. Haar topic gáát toch juist over dit dilemma?? Dus de nu-nu-nu-houding waarvan je haar beticht, lijkt me wel heel onterecht...
maandag 16 februari 2009 om 11:54
Ik heb niet alles gelezen dus misschien mosterd...
Je bent nog aan het studeren dan kan je toch nooit een kind financieel onderhouden? Of wil je meteen bij de staat aan kloppen voor een uitkering?
Je bent nog maar 22 je hebt nog veel vruchtbare jaren voor je dus wacht tenminste tot na je studie, en een baan heb.
Je bent nog aan het studeren dan kan je toch nooit een kind financieel onderhouden? Of wil je meteen bij de staat aan kloppen voor een uitkering?
Je bent nog maar 22 je hebt nog veel vruchtbare jaren voor je dus wacht tenminste tot na je studie, en een baan heb.
maandag 16 februari 2009 om 12:00
Ik heb tot pagina 4 gelezen.
Waarom ga je niet nu alvast relevante werkervaring opdoen? Ik begrijp uit je berichten dat je ruim in je tijd zit.
Je zou in ieder geval al in de BSO aan de slag kunnen, over een tijdje ook in de kinderopvang.
En wie weet wat je nog meer (op uitzendbasis wellicht) kunt doen met het feit dat je MWD studeert. Misschien hulpkracht in een instelling, iets in die richting.
En dan proberen binnen de normale tijd je studie af te ronden en de zwangerschap nog even laten wachten.
Stel, je krijgt na je studie je kindje, dan is het een stuk makkelijker solliciteren als je relevante werkervaring hebt.
En misschien kun je een flink bedrag sparen voor straks, als je er luiers van moet betalen.
Heb je het er bij je studie al eens over gehad eigenlijk? Met docenten of decaan bijvoorbeeld?
Waarom ga je niet nu alvast relevante werkervaring opdoen? Ik begrijp uit je berichten dat je ruim in je tijd zit.
Je zou in ieder geval al in de BSO aan de slag kunnen, over een tijdje ook in de kinderopvang.
En wie weet wat je nog meer (op uitzendbasis wellicht) kunt doen met het feit dat je MWD studeert. Misschien hulpkracht in een instelling, iets in die richting.
En dan proberen binnen de normale tijd je studie af te ronden en de zwangerschap nog even laten wachten.
Stel, je krijgt na je studie je kindje, dan is het een stuk makkelijker solliciteren als je relevante werkervaring hebt.
En misschien kun je een flink bedrag sparen voor straks, als je er luiers van moet betalen.
Heb je het er bij je studie al eens over gehad eigenlijk? Met docenten of decaan bijvoorbeeld?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 16 februari 2009 om 12:01
quote:Decksels schreef op 16 februari 2009 @ 11:54:
Ik heb niet alles gelezen dus misschien mosterd...
Je bent nog aan het studeren dan kan je toch nooit een kind financieel onderhouden? Of wil je meteen bij de staat aan kloppen voor een uitkering?
Je bent nog maar 22 je hebt nog veel vruchtbare jaren voor je dus wacht tenminste tot na je studie, en een baan heb.
Decksels, haar vriend werkt.
Maar t is tegenwoordig moeilijk rondkomen van 1 salaris als je een kind hebt...
Ik heb niet alles gelezen dus misschien mosterd...
Je bent nog aan het studeren dan kan je toch nooit een kind financieel onderhouden? Of wil je meteen bij de staat aan kloppen voor een uitkering?
Je bent nog maar 22 je hebt nog veel vruchtbare jaren voor je dus wacht tenminste tot na je studie, en een baan heb.
Decksels, haar vriend werkt.
Maar t is tegenwoordig moeilijk rondkomen van 1 salaris als je een kind hebt...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 16 februari 2009 om 13:15
Haai!
Ik heb niet alles doorgelezen, heb ik vandaag geen tijd voor, maar wilde toch ff reageren.
Hier ook een studerende meid die probeert zwanger te raken.
Ik ben 24 jaar en moet nog zeker 2 tot 3 jaar studeren. Mijn man vond het eerst steeds een verstandiger idee om te wachten tot dat ik klaar was met mijn studie, maar aangezien ik al zo lang de wens heb, en al zo lang wacht, was voor mij op een gegeven moment het zo ver dat ik zoiets had van: dan stop ik toch eerst een paar jaar met de studie (heb al wel een andere opleiding afgerond, dus werk vinden hoeft absoluut niet geen probleem te zijn.
Uiteindelijk na al flink wat jaartjes met klepperende eierstokken te hebben rond gelopen hebben we begin 2008 dan toch de keuze gemaakt om vanaf juli 2008 te starten met proberen.
Inmiddels zitten we in ronde 10...
We zijn bijna 7 jaar samen. We hebben een eigen koopwoning. Mijn man werkt full time, vast dienstverband. Ik werk plusminus 20 uur in de week, naast mijn studie...
Wij hebben er goed over nagedacht, we hebben voldoende middelen en liefde in ons om dit te gaan doen. Mocht de topicstartster met mij in contact willen komen, dan mag de moderator mijn emailadres wel geven.
Met dit bericht wil ik trouwens niet allemaal jong grut over de streep proberen te halen om er ook voor te gaan. Want als je nog geen enkele opleiding afgerond hebt, nog maar net of nog niet samenwoont, financieel heel, heel krap zit... Tsja, dan weet ik niet hoe verstandig het is om er mee te gaan beginnen. Maar als je een stabiele langdurige relatie hebt, stabiele persoonlijkheid, een ruime woning, voldoende financiele middelen (wij hebben overigs geen superroyaal inkomen, maar we zijn ook absoluut niet arm) en je weet hoe je het straks dan zo ongeveer wilt gaan aanpakken: waarom niet???
Waarom zou het privé-leven stil moeten staan als je nog studeer?
Ik heb niet alles doorgelezen, heb ik vandaag geen tijd voor, maar wilde toch ff reageren.
Hier ook een studerende meid die probeert zwanger te raken.
Ik ben 24 jaar en moet nog zeker 2 tot 3 jaar studeren. Mijn man vond het eerst steeds een verstandiger idee om te wachten tot dat ik klaar was met mijn studie, maar aangezien ik al zo lang de wens heb, en al zo lang wacht, was voor mij op een gegeven moment het zo ver dat ik zoiets had van: dan stop ik toch eerst een paar jaar met de studie (heb al wel een andere opleiding afgerond, dus werk vinden hoeft absoluut niet geen probleem te zijn.
Uiteindelijk na al flink wat jaartjes met klepperende eierstokken te hebben rond gelopen hebben we begin 2008 dan toch de keuze gemaakt om vanaf juli 2008 te starten met proberen.
Inmiddels zitten we in ronde 10...
We zijn bijna 7 jaar samen. We hebben een eigen koopwoning. Mijn man werkt full time, vast dienstverband. Ik werk plusminus 20 uur in de week, naast mijn studie...
Wij hebben er goed over nagedacht, we hebben voldoende middelen en liefde in ons om dit te gaan doen. Mocht de topicstartster met mij in contact willen komen, dan mag de moderator mijn emailadres wel geven.
Met dit bericht wil ik trouwens niet allemaal jong grut over de streep proberen te halen om er ook voor te gaan. Want als je nog geen enkele opleiding afgerond hebt, nog maar net of nog niet samenwoont, financieel heel, heel krap zit... Tsja, dan weet ik niet hoe verstandig het is om er mee te gaan beginnen. Maar als je een stabiele langdurige relatie hebt, stabiele persoonlijkheid, een ruime woning, voldoende financiele middelen (wij hebben overigs geen superroyaal inkomen, maar we zijn ook absoluut niet arm) en je weet hoe je het straks dan zo ongeveer wilt gaan aanpakken: waarom niet???
Waarom zou het privé-leven stil moeten staan als je nog studeer?
maandag 16 februari 2009 om 13:22
quote:Moonlight82 schreef op 16 februari 2009 @ 12:01:
[...]
Decksels, haar vriend werkt.
Maar t is tegenwoordig moeilijk rondkomen van 1 salaris als je een kind hebt...
Wij werken inderdaad allebei, en het is inderdaad geen vetpot.
Wij doen geen gekke dingen, en kids dragen kleding van de Hema en H&M, maar we moeten goed op letten wat we uitgeven. Het zijn dure tijden.
Daarom wacht op z'n minst tot dat je klaar bent met studeren, en ook een vast inkomen heb.
[...]
Decksels, haar vriend werkt.
Maar t is tegenwoordig moeilijk rondkomen van 1 salaris als je een kind hebt...
Wij werken inderdaad allebei, en het is inderdaad geen vetpot.
Wij doen geen gekke dingen, en kids dragen kleding van de Hema en H&M, maar we moeten goed op letten wat we uitgeven. Het zijn dure tijden.
Daarom wacht op z'n minst tot dat je klaar bent met studeren, en ook een vast inkomen heb.
maandag 16 februari 2009 om 13:38
Madelieff, het grote verschil met jouw verhaal en dat van TO is dat jij al afgestudeerd bent. Je bent nu met je volgende studie bezig en dat vind ik echt een essentieel verschil!
En dan in het algemeen: kinderwensen zijn niet heilig vind ik. Ik wil soms ook wel vanalles NU, maar moet dan toch ook even luisteren naar of iets verstandig is. Ik ben ook in staat geweest om mijn kinderwens jaren in de koelkast te parkeren. Ik zie niet in waarom je dat niet anderhalf tot twee jaar kunt ten gunste van je eigen toekomst. Je zegt dat je er niet NU voor gaat, totdat de volgende baby geboren wordt, dan begint de discussie overnieuw.
Sorry als ik van mening ben dat je er juist erg kinderachtig over denkt. Nadenken uberhaupt is geen garantie voor niet kinderachtigheid hoor. OK, je moet ze de kost geven die gewoon maar wat doen. Maar buiten dat mag ik toch aannemen dat een meisje dat studeert iets meer paninhoud heeft. Sommigen vinden dat je goed bezig bent met nadenken. Ik vind dat je manieren loopt te zoeken om toch te krijgen wat je hebben wilt en daarbij voelt voor mij dat kind inderdaad als accessoire. Ik zie niet in waarom je anders niet eventjes kunt wachten. Het is geen uitverkoop, het is niet je laatste kans, er is ook niet maar 1 maatje dat past. Je hebt echt alle tijd en in die zin vind ik je leeftijd er wél toe doen. Je bent bepaald geen laatste kans moeder. Anders had ik er wel anders over gedacht. Maar jij hebt nog alle tijd van de wereld en ik begrijp niet waarom je niet nog even kunt en wilt wachten. Nogmaals, een kinderwens is niet zó heilig dat je dan ook maar meteen alles moet laten vallen om dat ter plekke te gaan vervullen. Je hebt niet voor niets hersens meegekregen. Zorg dat je die twee dan ook een beetje op elkaar afstemt.
Als je inderdaad zo bang bent om straks geen baan te kunnen vinden, zou je inderdaad met de tijd die je kennelijk over hebt nu alvast relevante werkervaring op kunnen doen. Dan heb je straks zelfs nog een streepje voor op je medestudenten, ook als je dan al zwanger bent.
En dan in het algemeen: kinderwensen zijn niet heilig vind ik. Ik wil soms ook wel vanalles NU, maar moet dan toch ook even luisteren naar of iets verstandig is. Ik ben ook in staat geweest om mijn kinderwens jaren in de koelkast te parkeren. Ik zie niet in waarom je dat niet anderhalf tot twee jaar kunt ten gunste van je eigen toekomst. Je zegt dat je er niet NU voor gaat, totdat de volgende baby geboren wordt, dan begint de discussie overnieuw.
Sorry als ik van mening ben dat je er juist erg kinderachtig over denkt. Nadenken uberhaupt is geen garantie voor niet kinderachtigheid hoor. OK, je moet ze de kost geven die gewoon maar wat doen. Maar buiten dat mag ik toch aannemen dat een meisje dat studeert iets meer paninhoud heeft. Sommigen vinden dat je goed bezig bent met nadenken. Ik vind dat je manieren loopt te zoeken om toch te krijgen wat je hebben wilt en daarbij voelt voor mij dat kind inderdaad als accessoire. Ik zie niet in waarom je anders niet eventjes kunt wachten. Het is geen uitverkoop, het is niet je laatste kans, er is ook niet maar 1 maatje dat past. Je hebt echt alle tijd en in die zin vind ik je leeftijd er wél toe doen. Je bent bepaald geen laatste kans moeder. Anders had ik er wel anders over gedacht. Maar jij hebt nog alle tijd van de wereld en ik begrijp niet waarom je niet nog even kunt en wilt wachten. Nogmaals, een kinderwens is niet zó heilig dat je dan ook maar meteen alles moet laten vallen om dat ter plekke te gaan vervullen. Je hebt niet voor niets hersens meegekregen. Zorg dat je die twee dan ook een beetje op elkaar afstemt.
Als je inderdaad zo bang bent om straks geen baan te kunnen vinden, zou je inderdaad met de tijd die je kennelijk over hebt nu alvast relevante werkervaring op kunnen doen. Dan heb je straks zelfs nog een streepje voor op je medestudenten, ook als je dan al zwanger bent.
maandag 16 februari 2009 om 13:50
Intiem, ik heb weleens van jou gelezen dat jij je kinderwens als extreem dwingend hebt ervaren, en dat jij, als je wist wat je nu weet, het niet nog eens zou doen, en je klapperende eierstokken genegeerd zou hebben. Ik kan me niet aan de indruk ontrekken dat je vanuit je eigen frustratie reageert op dit soort onderwerpen, omdat je steeds met dingen komt als 'kinderwens is toch niet heilig' 'je bent toch meer dan klepperende eierstokken' enzovoorts.
Het lijkt me meer dat je zélf graag je kinderwens genegeerd had en daarom zo fel bent tegen vrouwen die aangeven een kinderwens te hebben. Niet iedereen is hetzelfde en de meeste vrouwen die een sterke kinderwens hebben vinden het wél geslaagd.
Ik ben met je eens dat het verstandiger is om te wachten tot er een diploma is, al is het niet ondoenlijk zónder diploma. Maar jij gaat tekeer alsof mensen jóu dwingen om een kind te krijgen, terwijl het hier om iemand anders gaat.
Het lijkt me meer dat je zélf graag je kinderwens genegeerd had en daarom zo fel bent tegen vrouwen die aangeven een kinderwens te hebben. Niet iedereen is hetzelfde en de meeste vrouwen die een sterke kinderwens hebben vinden het wél geslaagd.
Ik ben met je eens dat het verstandiger is om te wachten tot er een diploma is, al is het niet ondoenlijk zónder diploma. Maar jij gaat tekeer alsof mensen jóu dwingen om een kind te krijgen, terwijl het hier om iemand anders gaat.