Kinderen
alle pijlers
Studeren: wel of geen kind?
zondag 15 februari 2009 om 16:47
Hoi allemaal,
IK ben benieuwd of er meiden zijn die studeren, maar ook een kind hebben of zwanger zijn of dat misschien willen worden.
Ik ben 22, studeer nog en woon samen.
Als het onderwerp baby's ergens valt krijg ik er weer zin in. Steeds besluiten we dan samen heel verstandig dat ik eerst mijn opleiding moet afmaken, maar toch komt het onderwerp steeds terug. Mijn vriend heeft al wel een baan en zou er eigenlijk ook wel zin in hebben.
Heeft iemand tips, ervaringen?
IK ben benieuwd of er meiden zijn die studeren, maar ook een kind hebben of zwanger zijn of dat misschien willen worden.
Ik ben 22, studeer nog en woon samen.
Als het onderwerp baby's ergens valt krijg ik er weer zin in. Steeds besluiten we dan samen heel verstandig dat ik eerst mijn opleiding moet afmaken, maar toch komt het onderwerp steeds terug. Mijn vriend heeft al wel een baan en zou er eigenlijk ook wel zin in hebben.
Heeft iemand tips, ervaringen?
maandag 16 februari 2009 om 15:25
Ik ben trouwens zelf tijdens mijn derde opleiding (werken / leren opleiding) zwanger geworden en na mijn verlof daar gewoon blijven werken. Tijdens opleiding diploma gehaald, met verlof gegaan en een baan gekregen, dus dat kan ook. En die vruchtbaarheid, tussen 22 en 40 zit een groot verschil, maar over het algemeen is een vrouw tussen 15 en 35 gewoon normaal vruchtbaar, dus dan heeft ze nog 13 jaar. In dat licht zeg ik, 2 jaar wachten is niet zo raar toch.
maandag 16 februari 2009 om 15:29
maandag 16 februari 2009 om 15:32
quote:anemoon schreef op 16 februari 2009 @ 15:09:
Weet je wat mij zo verbaast? Een aantal van jullie doet alsof er niets meer mogelijk is qua studie als je eenmaal een kind hebt.
We wachten massaal tot we in de dertig zijn met baren, met alle consequenties van dien (was vorig jaar een documentaire van Zembla over). Als je een stabiele relatie hebt, het financieel kan bolwerken en een sterke kinderwens hebt, waarom dan niet op je 22e, terwijl je nog studeert? Er zijn zat mensen die pas op hun 26e of later afstuderen, ook zonder kind. Ik zie daar het probleem niet zo van. Volgens mij kan het zelfs een voordeel zijn. Jong kinderen, jong uit de luiers, en dan hup, over naar de carriere, zonder die te hoeven onderbreken voor zwangerschappen.
Anemoon, alle argumenten die jij noemt, waren overwegingen die mijn vriendin ook heeft gehad. Zij vond de studiejaren ook de ideale periode om haar kinderen te krijgen omdat de flexibiliteit en de vrije tijd waar ze tijdens haar studie van kon profiteren, later waarschijnlijk nooit meer in die mate aanwezig zou zijn. En inderdaad, ook bij haar was het destijds een overweging dat zij straks als ze begin dertig zou zijn, ze als net gepromoveerde wetenschapper met inmiddels vervulde kinderwens, haar carriere tenminste niet meer zou hoeven onderbreken als die net goed op stoom was gekomen. Daarbij wilde ze ook gewoon graag jong moeder worden . Maar dat lijkt mij ook een heel legitieme wens..
Weet je wat mij zo verbaast? Een aantal van jullie doet alsof er niets meer mogelijk is qua studie als je eenmaal een kind hebt.
We wachten massaal tot we in de dertig zijn met baren, met alle consequenties van dien (was vorig jaar een documentaire van Zembla over). Als je een stabiele relatie hebt, het financieel kan bolwerken en een sterke kinderwens hebt, waarom dan niet op je 22e, terwijl je nog studeert? Er zijn zat mensen die pas op hun 26e of later afstuderen, ook zonder kind. Ik zie daar het probleem niet zo van. Volgens mij kan het zelfs een voordeel zijn. Jong kinderen, jong uit de luiers, en dan hup, over naar de carriere, zonder die te hoeven onderbreken voor zwangerschappen.
Anemoon, alle argumenten die jij noemt, waren overwegingen die mijn vriendin ook heeft gehad. Zij vond de studiejaren ook de ideale periode om haar kinderen te krijgen omdat de flexibiliteit en de vrije tijd waar ze tijdens haar studie van kon profiteren, later waarschijnlijk nooit meer in die mate aanwezig zou zijn. En inderdaad, ook bij haar was het destijds een overweging dat zij straks als ze begin dertig zou zijn, ze als net gepromoveerde wetenschapper met inmiddels vervulde kinderwens, haar carriere tenminste niet meer zou hoeven onderbreken als die net goed op stoom was gekomen. Daarbij wilde ze ook gewoon graag jong moeder worden . Maar dat lijkt mij ook een heel legitieme wens..
maandag 16 februari 2009 om 15:35
Allereerst wil ik zeggen dat met wat ik hier ga typen ik totaal niemand op enige manier ergens van wil beschuldigen. Het is mijn gedachtengang over dit onderwerp die ik even de vrij loop laat. Ik vind het lastig te verwoorden, mede omdat ik zelf in een soortgelijke situatie zit.
Ik ben momenteel ook 22, zit ook in het 2e jaar van mijn studie en wil ook heel graag zwanger worden. (Nog liever gisteren dan vandaag). We gaan volgend jaar januari trouwen en we hebben besloten dat we vanaf komende december gaan proberen om zwanger te raken. Ik snap dat sommige mensen dat dom en ondoordacht vinden, maar dat zijn over het algemeen de mensen die niet eens de moeite nemen om onze situatie en motivaties aan te horen.
Mijn vriend/verloofde is 33, tegen de tijd dat we voor een kindje gaan is hij bijna 34 (ik bijna 23). Ik zit dan halverwege mijn 3e jaar en zou dan nog zeker anderhalf jaar moeten studeren. We hebben hier uitgebreid over gepraat en nagedacht en we weten dat het moeilijk zal zijn, maar dat neemt niet weg dat het niet onmogelijk is. Waar een wil is, is een weg en ik ben er 100% van overtuigd dat ik mijn opleiding af ga maken, ook al duurt het dan wat langer.
Ik wil heel graag jong moeder worden, we vinden dat we er klaar voor zijn en we willen niet dat mijn vriend op z'n 40ste pas vader wordt. Daarnaast hebben we een eigen huis met voldoende ruimte en is onze financiele situatie ook stabiel (ondanks dat we maar 1 inkomen hebben). Ik (en bij vriend ook) geloven erin dat het nooit het perfecte moment is om aan kinderen te beginnen. Er is altijd wel iets dat je liever anders zou zien, je moet kijken of je de mogelijkheden hebt om dat wat je tegen houdt op te lossen. Als het antwoord daarop: ja is, dan zie ik geen reden om het uit te stellen. Is het antwoord: nee, dan moet je eerst een oplossing vinden voordat je er aan begint.
En ik denk dat dat de vraag is die de TO zich moet stellen.
Wat ik hier mee probeer te zeggen is dat ik denk dat het niet aan ons is om de TO te zeggen wat ze wel en niet zou moeten doen. Natuurlijk vraagt ze zelf om advies, maar ik vind dat ik die haar niet kan geven. Zij (en haar vriend en misschien naaste familie of beste vrienden) weten veel beter de situatie en kunnen haar veel beter advies geven.
Als ik hier zelf niet zo mee bezig zou zijn zou ik denk ik ook meteen zeggen dat ze haar studie af zou moeten maken. Maar wie ben ik om daar iets van te zeggen als ik niet de complete situatie ken? Ik merk dat namelijk heel vaak bij mezelf, mensen zijn meteen negatief. Totdat ze het verhaal gehoord hebben, en ondanks dat ze het zelf anders zouden doen, snappen ze het wel en vind ze het ook nog eens best logisch.
Ik ben momenteel ook 22, zit ook in het 2e jaar van mijn studie en wil ook heel graag zwanger worden. (Nog liever gisteren dan vandaag). We gaan volgend jaar januari trouwen en we hebben besloten dat we vanaf komende december gaan proberen om zwanger te raken. Ik snap dat sommige mensen dat dom en ondoordacht vinden, maar dat zijn over het algemeen de mensen die niet eens de moeite nemen om onze situatie en motivaties aan te horen.
Mijn vriend/verloofde is 33, tegen de tijd dat we voor een kindje gaan is hij bijna 34 (ik bijna 23). Ik zit dan halverwege mijn 3e jaar en zou dan nog zeker anderhalf jaar moeten studeren. We hebben hier uitgebreid over gepraat en nagedacht en we weten dat het moeilijk zal zijn, maar dat neemt niet weg dat het niet onmogelijk is. Waar een wil is, is een weg en ik ben er 100% van overtuigd dat ik mijn opleiding af ga maken, ook al duurt het dan wat langer.
Ik wil heel graag jong moeder worden, we vinden dat we er klaar voor zijn en we willen niet dat mijn vriend op z'n 40ste pas vader wordt. Daarnaast hebben we een eigen huis met voldoende ruimte en is onze financiele situatie ook stabiel (ondanks dat we maar 1 inkomen hebben). Ik (en bij vriend ook) geloven erin dat het nooit het perfecte moment is om aan kinderen te beginnen. Er is altijd wel iets dat je liever anders zou zien, je moet kijken of je de mogelijkheden hebt om dat wat je tegen houdt op te lossen. Als het antwoord daarop: ja is, dan zie ik geen reden om het uit te stellen. Is het antwoord: nee, dan moet je eerst een oplossing vinden voordat je er aan begint.
En ik denk dat dat de vraag is die de TO zich moet stellen.
Wat ik hier mee probeer te zeggen is dat ik denk dat het niet aan ons is om de TO te zeggen wat ze wel en niet zou moeten doen. Natuurlijk vraagt ze zelf om advies, maar ik vind dat ik die haar niet kan geven. Zij (en haar vriend en misschien naaste familie of beste vrienden) weten veel beter de situatie en kunnen haar veel beter advies geven.
Als ik hier zelf niet zo mee bezig zou zijn zou ik denk ik ook meteen zeggen dat ze haar studie af zou moeten maken. Maar wie ben ik om daar iets van te zeggen als ik niet de complete situatie ken? Ik merk dat namelijk heel vaak bij mezelf, mensen zijn meteen negatief. Totdat ze het verhaal gehoord hebben, en ondanks dat ze het zelf anders zouden doen, snappen ze het wel en vind ze het ook nog eens best logisch.
maandag 16 februari 2009 om 15:36
studeren en een kind zie ik niet als drama, heb ik ook nooit gezegd.. wel als onverstandig.. je post dit toch? en je vraagt om meningen.. nou die heb ik.. maar het lijkt erop dat je alle mogelijke argumenten zoekt om het te weerleggen.. als je zo graag nu een kind wilt, joh lekker doen.. van mijn part neem je er tien..
maandag 16 februari 2009 om 15:38
quote:Ainne schreef op 16 februari 2009 @ 15:18:
Waarom niet? Over het algemeen kunnen de meeste vrouwen gewoon zwanger worden tot minstens aan hun 40ste hoor.
Tuurlijk, uitzonderingen daargelaten weten we hier op het forum alles van en daarvoor alle sympathie, maar ik denk niet dat TO nu aan de kinderen moet gaan omdat het eventueel wellicht misschien niet gaat lukken.
Nee ik wilde haar ook niet stimuleren om het 'dus dan maar meteen' te doen.
Was meer een algemene opmerking.
Waarom niet? Over het algemeen kunnen de meeste vrouwen gewoon zwanger worden tot minstens aan hun 40ste hoor.
Tuurlijk, uitzonderingen daargelaten weten we hier op het forum alles van en daarvoor alle sympathie, maar ik denk niet dat TO nu aan de kinderen moet gaan omdat het eventueel wellicht misschien niet gaat lukken.
Nee ik wilde haar ook niet stimuleren om het 'dus dan maar meteen' te doen.
Was meer een algemene opmerking.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 16 februari 2009 om 15:39
quote:bibi_kiwi schreef op 16 februari 2009 @ 15:29:
Ainne, Het komt wel een beetje zo over he?! Ik kan best nog wachten als dat betekent dat het voor ons allen beter is. Het is zoals ik al eerder zei een beetje dat als je iets wil, je dat graag wil realiseren. Ik kan er ook niks aan doen. Het lijkt me gewoon een mooie aanvulling op mijn/ons leven.
Dat is het ook, absoluut. En het ideale moment bestaat niet en ook al is dat er wel, er zijn nooit garanties dat ze zo ideaal blijven.
Maar joh, je hoeft nog maar twee jaar, dat is zó om, echt. Zet die eierstokken van je even in de wacht, het is echt maar even. Waarom jezelf moedwillig extra stress aandoen door én af te studeren én een kind te krijgen?
Ainne, Het komt wel een beetje zo over he?! Ik kan best nog wachten als dat betekent dat het voor ons allen beter is. Het is zoals ik al eerder zei een beetje dat als je iets wil, je dat graag wil realiseren. Ik kan er ook niks aan doen. Het lijkt me gewoon een mooie aanvulling op mijn/ons leven.
Dat is het ook, absoluut. En het ideale moment bestaat niet en ook al is dat er wel, er zijn nooit garanties dat ze zo ideaal blijven.
Maar joh, je hoeft nog maar twee jaar, dat is zó om, echt. Zet die eierstokken van je even in de wacht, het is echt maar even. Waarom jezelf moedwillig extra stress aandoen door én af te studeren én een kind te krijgen?
maandag 16 februari 2009 om 15:43
maandag 16 februari 2009 om 15:47
ik begrijp je ook best hoor. ben zelf net klaar met mijn studie en mijn man wil heel graag nu babies.. maar ik weet gewoon dat het nu niet handig is.. en dat is soms best even lastig want ze zijn zo cute en het zou zo gezellig zijn en we hebben zo veel liefde en zouden natuurlijk 's werelds beste ouders zijn...
maar dat zijn we over een aantal jaar ook nog wel.. alleen dan hebben we gewoon net even wat meer zekerheden en heb ik mijn carriere een beetje op poten kunnen zetten..
maar dat zijn we over een aantal jaar ook nog wel.. alleen dan hebben we gewoon net even wat meer zekerheden en heb ik mijn carriere een beetje op poten kunnen zetten..
maandag 16 februari 2009 om 15:54
quote:Quirijn schreef op 16 februari 2009 @ 15:47:
ik begrijp je ook best hoor. ben zelf net klaar met mijn studie en mijn man wil heel graag nu babies.. maar ik weet gewoon dat het nu niet handig is.. en dat is soms best even lastig want ze zijn zo cute en het zou zo gezellig zijn en we hebben zo veel liefde en zouden natuurlijk 's werelds beste ouders zijn...
maar dat zijn we over een aantal jaar ook nog wel.. alleen dan hebben we gewoon net even wat meer zekerheden en heb ik mijn carriere een beetje op poten kunnen zetten..die carriere kan je dan weer onderuit schoffelen om voor de babies te zorgen.. of ze veel uitbesteden natuurlijk. Als ik jou was zou ik nu een wat 'simpeler' baan nemen voor een jaartje of drie, man idem, en dan een gezin starten. Gaat het grut naar school, dan je carriere uitbouwen.
ik begrijp je ook best hoor. ben zelf net klaar met mijn studie en mijn man wil heel graag nu babies.. maar ik weet gewoon dat het nu niet handig is.. en dat is soms best even lastig want ze zijn zo cute en het zou zo gezellig zijn en we hebben zo veel liefde en zouden natuurlijk 's werelds beste ouders zijn...
maar dat zijn we over een aantal jaar ook nog wel.. alleen dan hebben we gewoon net even wat meer zekerheden en heb ik mijn carriere een beetje op poten kunnen zetten..die carriere kan je dan weer onderuit schoffelen om voor de babies te zorgen.. of ze veel uitbesteden natuurlijk. Als ik jou was zou ik nu een wat 'simpeler' baan nemen voor een jaartje of drie, man idem, en dan een gezin starten. Gaat het grut naar school, dan je carriere uitbouwen.
maandag 16 februari 2009 om 16:28
quote:bibi_kiwi schreef op 16 februari 2009 @ 15:51:
Quirijn, Dat is voor mij ook de situatie over twee jaar. En dat is dus ook niet ideaal.Waarom is er nou geen ideaal moment dat geen jaren duurt?bikini kiwi, waarom moet het ideaal zijn? Waarom is idealer niet gewoon goed genoeg? Idealer is om eerst zo goed als je diploma binnen te slepen boven zwanger of met baby proberen af te studeren. In het eerste geval zal dat redelijk stressloos kunnen. In het tweede is het nog maar de vraag of je dat gaat lukken. Dan hebben het niet over ideaal, maar over de beste omstandigheden op de meest logische tijd.
En er zal hier waarschijnlijk niemand zijn die zal ontkennen dat eerst nog twee jaartjes om af te studeren idealer is dan tijdens studie kinderen krijgen. Dat is kiezen uit beter of handiger of slimmer of verstandiger dan uit 'het moet ideaal zijn'. Dan kun je nl. wachten tot st. juttemis.
Quirijn, Dat is voor mij ook de situatie over twee jaar. En dat is dus ook niet ideaal.Waarom is er nou geen ideaal moment dat geen jaren duurt?bikini kiwi, waarom moet het ideaal zijn? Waarom is idealer niet gewoon goed genoeg? Idealer is om eerst zo goed als je diploma binnen te slepen boven zwanger of met baby proberen af te studeren. In het eerste geval zal dat redelijk stressloos kunnen. In het tweede is het nog maar de vraag of je dat gaat lukken. Dan hebben het niet over ideaal, maar over de beste omstandigheden op de meest logische tijd.
En er zal hier waarschijnlijk niemand zijn die zal ontkennen dat eerst nog twee jaartjes om af te studeren idealer is dan tijdens studie kinderen krijgen. Dat is kiezen uit beter of handiger of slimmer of verstandiger dan uit 'het moet ideaal zijn'. Dan kun je nl. wachten tot st. juttemis.
maandag 16 februari 2009 om 16:46
quote:intiem schreef op 16 februari 2009 @ 16:28:
[...]
bikini kiwi, waarom moet het ideaal zijn? Waarom is idealer niet gewoon goed genoeg? Idealer is om eerst zo goed als je diploma binnen te slepen boven zwanger of met baby proberen af te studeren. In het eerste geval zal dat redelijk stressloos kunnen. In het tweede is het nog maar de vraag of je dat gaat lukken. Dan hebben het niet over ideaal, maar over de beste omstandigheden op de meest logische tijd.
En er zal hier waarschijnlijk niemand zijn die zal ontkennen dat eerst nog twee jaartjes om af te studeren idealer is dan tijdens studie kinderen krijgen. Dat is kiezen uit beter of handiger of slimmer of verstandiger dan uit 'het moet ideaal zijn'. Dan kun je nl. wachten tot st. juttemis.Ha, ik wel. Ik denk dat het handiger (idealer, zo je wilt) is om tijdens je studie een kind te krijgen dan wanneer je net klaar bent en óf nog geen baan hebt, óf net wel (met over het algemeen bijbehorend tijdelijk contract). Als er steeds geroepen wordt dat het niet over die 4 jaar gaat die TO noemt, dan hebben we het dus over een keuze tussen die twee. En dan ben ik het niet met je eens dat de tweede optie de betere is. Daarbij wil ik wel opmerken dat dat een erg persoonlijke keus is, die o.a. afhankelijk is van de mate waarin iemand hecht aan bepaalde zekerheden.
[...]
bikini kiwi, waarom moet het ideaal zijn? Waarom is idealer niet gewoon goed genoeg? Idealer is om eerst zo goed als je diploma binnen te slepen boven zwanger of met baby proberen af te studeren. In het eerste geval zal dat redelijk stressloos kunnen. In het tweede is het nog maar de vraag of je dat gaat lukken. Dan hebben het niet over ideaal, maar over de beste omstandigheden op de meest logische tijd.
En er zal hier waarschijnlijk niemand zijn die zal ontkennen dat eerst nog twee jaartjes om af te studeren idealer is dan tijdens studie kinderen krijgen. Dat is kiezen uit beter of handiger of slimmer of verstandiger dan uit 'het moet ideaal zijn'. Dan kun je nl. wachten tot st. juttemis.Ha, ik wel. Ik denk dat het handiger (idealer, zo je wilt) is om tijdens je studie een kind te krijgen dan wanneer je net klaar bent en óf nog geen baan hebt, óf net wel (met over het algemeen bijbehorend tijdelijk contract). Als er steeds geroepen wordt dat het niet over die 4 jaar gaat die TO noemt, dan hebben we het dus over een keuze tussen die twee. En dan ben ik het niet met je eens dat de tweede optie de betere is. Daarbij wil ik wel opmerken dat dat een erg persoonlijke keus is, die o.a. afhankelijk is van de mate waarin iemand hecht aan bepaalde zekerheden.
-
maandag 16 februari 2009 om 16:50
Kiwi, ik weet natuurlijk niet hoe jouw hbo opleiding er precies uitziet. Ik heb ook gestudeerd, en mijn opleiding was heel erg praktijkgericht. Dat wil zeggen, naast college uren, heel veel projectwerk met 4/5 studenten. Voor alle vakken deden we projecten om het geleerde in de praktijk te brengen. En iedere paar weken volgde daar een rapport en een prestentatie op.
Tijdens dat projectwerk werd ieder geacht om zijn aandeel in te brengen. Ik denk persoonlijk dat ik het niet zo leuk had gevonden wanneer een student met kind, bijvoorbeeld weinig tot nooit tijd had om af te spreken na schooltijd omdat ze haar kind van het KDV op moest halen. Of wanneer haar kind ziek was en ze perse thuis moest blijven. Weinig college uren kon volgen omdat ze thuis bij haar kind moest zijn. (en dus de nodige kennis miste om een waardevolle bijdrage te leveren aan projecten) Ik denk trouwens dat niemand dat erg gewaardeerd had. In jouw leeftijd zijn nog weinig mensen bezig met het krijgen van kinderen. Dus ik denk dat je bij medestudenten op weinig begrip kunt rekenen.
Je bent 22, je twijfelt. Wacht gewoon nog 2 jaartjes. Dat eventuele gat in je cv kun je makkelijk rechtvaardigen door te zeggen dat je voor je kind gezorgd hebt. Ik denk dat er meer argumenten zijn om nog even te wachten, dan er nu meteen voor te gaan. Stel je hebt 1 kind en wil aan het werk. Wat houdt jouw dan tegen om nog meer kinderen te nemen? Daar zal een werkgever echt wel aan denken wanneer hij jouw overweegt aan te nemen. Probeer nu eerst eens je studie af te maken, ergens een fatsoenlijke baan te vinden, en pas dan aan kinderen te beginnen. Dan heb je alles goed geregeld, en kun je na je zwangerschapsverlof gewoon weer aan het werk.
Je hebt echt nog genoeg tijd!
Tijdens dat projectwerk werd ieder geacht om zijn aandeel in te brengen. Ik denk persoonlijk dat ik het niet zo leuk had gevonden wanneer een student met kind, bijvoorbeeld weinig tot nooit tijd had om af te spreken na schooltijd omdat ze haar kind van het KDV op moest halen. Of wanneer haar kind ziek was en ze perse thuis moest blijven. Weinig college uren kon volgen omdat ze thuis bij haar kind moest zijn. (en dus de nodige kennis miste om een waardevolle bijdrage te leveren aan projecten) Ik denk trouwens dat niemand dat erg gewaardeerd had. In jouw leeftijd zijn nog weinig mensen bezig met het krijgen van kinderen. Dus ik denk dat je bij medestudenten op weinig begrip kunt rekenen.
Je bent 22, je twijfelt. Wacht gewoon nog 2 jaartjes. Dat eventuele gat in je cv kun je makkelijk rechtvaardigen door te zeggen dat je voor je kind gezorgd hebt. Ik denk dat er meer argumenten zijn om nog even te wachten, dan er nu meteen voor te gaan. Stel je hebt 1 kind en wil aan het werk. Wat houdt jouw dan tegen om nog meer kinderen te nemen? Daar zal een werkgever echt wel aan denken wanneer hij jouw overweegt aan te nemen. Probeer nu eerst eens je studie af te maken, ergens een fatsoenlijke baan te vinden, en pas dan aan kinderen te beginnen. Dan heb je alles goed geregeld, en kun je na je zwangerschapsverlof gewoon weer aan het werk.
Je hebt echt nog genoeg tijd!
maandag 16 februari 2009 om 16:57
quote:anemoon schreef op 16 februari 2009 @ 16:46:
[...]
Ha, ik wel. Ik denk dat het handiger (idealer, zo je wilt) is om tijdens je studie een kind te krijgen dan wanneer je net klaar bent en óf nog geen baan hebt, óf net wel (met over het algemeen bijbehorend tijdelijk contract). Als er steeds geroepen wordt dat het niet over die 4 jaar gaat die TO noemt, dan hebben we het dus over een keuze tussen die twee. En dan ben ik het niet met je eens dat de tweede optie de betere is. Daarbij wil ik wel opmerken dat dat een erg persoonlijke keus is, die o.a. afhankelijk is van de mate waarin iemand hecht aan bepaalde zekerheden.
Waarom denk je dat Anemoon? Heb je zelf een kind gekregen tijdens een studie en zo ja, hoe zag deze eruit? Mijn voltijdse studie zou nagenoeg onmogelijk zijn geweest om een kind bij te krijgen, dus vraag me af op welke praktijk jij je baseert?
BTW is er ook al gezegd dat TO relevante werkervaring kan gaan opdoen tijdens haar studie, zodat een baan straks ook makkelijker te krijgen is dan wanneer ze afwacht (TO had het nl. over tijd die ze over had, vandaar)
Over het algemeen lees ik hier op het forum dat vrouwen tegen verwachting in toch vaak worden aangenomen voor een baan, zelfs met een kogelronde buik. Dus ik ben wel terug gekomen dat het onmogelijk is een baan te vinden als je zwanger bent of net een baby hebt. Als jij jezelf weet te presenteren als geschikte kandidaat die haar zaakjes goed georganiseerd heeft, ziet een werkgever gewoon een capabele vrouw. En vrouwen aannemen in de vruchtbare leeftijd geeft voor elke werkgever al een risico. Dan kun je gewoon gaan zitten wachten op die mededeling.
Dus verklaar je nader als ik vragen mag.
[...]
Ha, ik wel. Ik denk dat het handiger (idealer, zo je wilt) is om tijdens je studie een kind te krijgen dan wanneer je net klaar bent en óf nog geen baan hebt, óf net wel (met over het algemeen bijbehorend tijdelijk contract). Als er steeds geroepen wordt dat het niet over die 4 jaar gaat die TO noemt, dan hebben we het dus over een keuze tussen die twee. En dan ben ik het niet met je eens dat de tweede optie de betere is. Daarbij wil ik wel opmerken dat dat een erg persoonlijke keus is, die o.a. afhankelijk is van de mate waarin iemand hecht aan bepaalde zekerheden.
Waarom denk je dat Anemoon? Heb je zelf een kind gekregen tijdens een studie en zo ja, hoe zag deze eruit? Mijn voltijdse studie zou nagenoeg onmogelijk zijn geweest om een kind bij te krijgen, dus vraag me af op welke praktijk jij je baseert?
BTW is er ook al gezegd dat TO relevante werkervaring kan gaan opdoen tijdens haar studie, zodat een baan straks ook makkelijker te krijgen is dan wanneer ze afwacht (TO had het nl. over tijd die ze over had, vandaar)
Over het algemeen lees ik hier op het forum dat vrouwen tegen verwachting in toch vaak worden aangenomen voor een baan, zelfs met een kogelronde buik. Dus ik ben wel terug gekomen dat het onmogelijk is een baan te vinden als je zwanger bent of net een baby hebt. Als jij jezelf weet te presenteren als geschikte kandidaat die haar zaakjes goed georganiseerd heeft, ziet een werkgever gewoon een capabele vrouw. En vrouwen aannemen in de vruchtbare leeftijd geeft voor elke werkgever al een risico. Dan kun je gewoon gaan zitten wachten op die mededeling.
Dus verklaar je nader als ik vragen mag.
maandag 16 februari 2009 om 17:02
Nee, en dat heb ik ook al gezegd: ik heb zelf geen kind. Ik heb een studie afgerond, heb 4 jaar gewerkt en ben nu met 2 andere studies bezig. Werken, en zeker de eerste tijd, kostte mij veel meer tijd en energie dan studeren. Daar baseer ik mij op. Plus dat het mij is opgevallen dat dat voor veel mensen geldt, dat die overgang van studie naar werk best pittig is. Ik zou er niet voor kiezen om dat te combineren met het krijgen van een kind.
-
