Kinderen
alle pijlers
thuismoeders... lui of zorgzaam
zaterdag 11 juli 2009 om 21:27
Beste Visotsky, zo zwart wit is het ook niet lijkt me.
De vaders kunnen ook in het weekend tijd met de kinderen doorbrengen, ook appart gaan zwemmen oid, en de moeders die thuis blijven doen vaak ook ontzettend veel, ik heb bijv het hele huis geschilderd van binnen, lampen ophangen, gaten boren, niet dat dat bijzonder is, maar om het even over 'mannen - vrouwen' taken te hebben.
En hier weten de kinderen dat het aan papa zijn werkt ligt waarom ik er voor gekozen heb om thuis te blijven, en dat de meeste ouders samen moeten werken, maar in ons geval niet, omdat er genoeg binnenkomt op deze manier.
Soms loopt het zo, en was het geen keuze, maar een soort van sneeuwbal effect.
Iig werkt het voor ons nu wel goed.
De vaders kunnen ook in het weekend tijd met de kinderen doorbrengen, ook appart gaan zwemmen oid, en de moeders die thuis blijven doen vaak ook ontzettend veel, ik heb bijv het hele huis geschilderd van binnen, lampen ophangen, gaten boren, niet dat dat bijzonder is, maar om het even over 'mannen - vrouwen' taken te hebben.
En hier weten de kinderen dat het aan papa zijn werkt ligt waarom ik er voor gekozen heb om thuis te blijven, en dat de meeste ouders samen moeten werken, maar in ons geval niet, omdat er genoeg binnenkomt op deze manier.
Soms loopt het zo, en was het geen keuze, maar een soort van sneeuwbal effect.
Iig werkt het voor ons nu wel goed.
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
zaterdag 11 juli 2009 om 21:27
Mijn hypotheek is overigens op 2 salarissen gebaseerd. Maar ik werk niet om de hypotheek, dat is flauwekul. ik heb zo'n hoge hypotheek omdat ik werk, precies andersom dus. En ik heb geen financieel probleem als ik zou scheiden. Inderdaad zouden zowel mijn man als ik dan moeten verhuizen, maar ik zou in ons huis toch niet alleen willen wonen. En ik verdien genoeg om op mijn eigen inkomen zelf een ander huis te kopen, en dat geldt ook voor mijn man. Dat is een hele andere situatie dan als je het van bijstand moet doen.
zaterdag 11 juli 2009 om 21:28
zaterdag 11 juli 2009 om 21:28
Kjong zei het zo mooi op het asiel-topic: waarom hebben we het nou steeds over werkende moeders en thuisblijfmoeders? Voor mij is het moederschap niet wat mij definieert. Ik was al wie ik was voor mijn zoons geboren werden, en ik ben die persoon gebleven, met als het ware twee extra 'ledematen' aan mij vastgegroeid (drie, als ik mijn man meetel). Voor mij is de maatschappelijke rol die iemand speelt belangrijk, omdat ik het te beperkt vind om te redeneren vanuit het moderne kerngezin (ouders, kinderen). Die maatschappelijke rol bestaat vaak uit werk, maar kan ook liggen op het vlak van politiek actief zijn en vrijwilligerswerk doen. Het gaat erom dat je meedenkt met kwesties die spelen, bijdraagt aan de maatschappij, de politiek, de economie. Dat doe je ook door je kinderen goed op te voeden, maar voor mij persoonlijk is dat te beperkt. Vanuit feministisch oogpunt vind ik het daarbij jammer dat veel vrouwen er voor kiezen 'thuisblijfmoeder' te zijn. Natuurlijk hebben ze die vrijheid, maar als wat minder vrouwen zich zouden onttrekken aan het maatschappelijke debat zou dat volgens mij heel veel opleveren - voor het debat, maar ook voor die vrouwen.
zaterdag 11 juli 2009 om 21:29
quote:gutje_ schreef op 11 juli 2009 @ 21:22:
[...]
Ja jij bent dan zo slim geweest en dat is inderdaad een heel prettig gevoel, maar hoeveel mensen hebben hun hypotheek niet gebaseerd op 2 inkomens?
Die zitten dan ook gelijk in de problemen met scheiding ed.
Dus niet alleen degene die niet werkt, dat was het punt wat ik wou maken.
Niemand wordt beter van een scheiding. Alleen worden vrouwen gemiddeld financieel veel zwaarder getroffen dan mannen. Het Nibud stelt in april 2009:
"Rondkomen na een scheiding is voor 70% van de vrouwen en 60% van de mannen een probleem, aangezien hun financiële situatie is verslechterd. Meer dan de helft van de vrouwen heeft na de scheiding hooguit ¤1300 netto in de maand te besteden. Maar van de mannen verdient ruim de helft maandelijks nog minstens ¤1800 netto. Dit blijkt uit het Nibud-onderzoek naar de financiële gevolgen van scheiden. Ter vergelijking: vóór de scheiding had driekwart van de stellen samen een maandinkomen van minimaal ¤1800 netto.
Dat vrouwen er na een scheiding financieel slechter voorstaan dan mannen, komt vooral omdat zij vaak parttime werken, zeker als er kinderen zijn. Terwijl mannen in de regel een volledige baan hebben en houden. Ook na de scheiding blijven vrouwen vaak in deeltijd werken."
[...]
Ja jij bent dan zo slim geweest en dat is inderdaad een heel prettig gevoel, maar hoeveel mensen hebben hun hypotheek niet gebaseerd op 2 inkomens?
Die zitten dan ook gelijk in de problemen met scheiding ed.
Dus niet alleen degene die niet werkt, dat was het punt wat ik wou maken.
Niemand wordt beter van een scheiding. Alleen worden vrouwen gemiddeld financieel veel zwaarder getroffen dan mannen. Het Nibud stelt in april 2009:
"Rondkomen na een scheiding is voor 70% van de vrouwen en 60% van de mannen een probleem, aangezien hun financiële situatie is verslechterd. Meer dan de helft van de vrouwen heeft na de scheiding hooguit ¤1300 netto in de maand te besteden. Maar van de mannen verdient ruim de helft maandelijks nog minstens ¤1800 netto. Dit blijkt uit het Nibud-onderzoek naar de financiële gevolgen van scheiden. Ter vergelijking: vóór de scheiding had driekwart van de stellen samen een maandinkomen van minimaal ¤1800 netto.
Dat vrouwen er na een scheiding financieel slechter voorstaan dan mannen, komt vooral omdat zij vaak parttime werken, zeker als er kinderen zijn. Terwijl mannen in de regel een volledige baan hebben en houden. Ook na de scheiding blijven vrouwen vaak in deeltijd werken."
zaterdag 11 juli 2009 om 21:30
quote:gutje_ schreef op 11 juli 2009 @ 21:09:
Nog niet zo lang geleden wat het heel normaal als de vrouw thuis bleef voor de kinderen met eventueel een klein baantje ernaast.
Wanneer is dat veranderd?
De welvaart is ook in Nederland niet altijd op het niveau geweest dat een gezin van 1 salaris kon rondkomen. Tot in de 20 eeuw was er een grote groep mensen die het moesten doen met geld dat verdiend werd door man, vrouw en soms te jonge kinderen.
Nog niet zo lang geleden wat het heel normaal als de vrouw thuis bleef voor de kinderen met eventueel een klein baantje ernaast.
Wanneer is dat veranderd?
De welvaart is ook in Nederland niet altijd op het niveau geweest dat een gezin van 1 salaris kon rondkomen. Tot in de 20 eeuw was er een grote groep mensen die het moesten doen met geld dat verdiend werd door man, vrouw en soms te jonge kinderen.
zaterdag 11 juli 2009 om 21:31
Ik vind dat je wel erg inhakt op de moeders die thuis blijven speculaasje. Dat het jouw keuze (en de mijne) niet is, betekent nog niet dat anderen niet daar andere afwegingen in kunnen maken.
Ik kan niet zo goed tegen dat veroordelende over en weer merk ik. En ja, ik vind het in het algemeen beter dat vrouwen meer gaan werken en economische zelfstandiger worden, maar dat betekent nog niet dat ik individuele keuzes om thuis te blijven veroordeel. Ik snap het niet, dat is wat anders....
Ik kan niet zo goed tegen dat veroordelende over en weer merk ik. En ja, ik vind het in het algemeen beter dat vrouwen meer gaan werken en economische zelfstandiger worden, maar dat betekent nog niet dat ik individuele keuzes om thuis te blijven veroordeel. Ik snap het niet, dat is wat anders....
zaterdag 11 juli 2009 om 21:32
quote:Bokito schreef op 11 juli 2009 @ 21:26:
Nippo dit ook voor een dochter, maar maakt dat iets uit? Als zij moeder wordt en financieel thuis kan en wil blijven moet ze dat vooral doen. Of niet natuurlijk en gewoon gaan werken, ik kan dan wel oppassen :pMijn vraag is blijkbaar niet duidelijk. Mijn kinderen mogen natuurlijk ook doen wat ze zelf willen, maar dat wilde ik niet weten. Ik wilde weten wat je voor onbewust beeld in je hoofd had als je aan de toekomst denkt. En eigenlijk heb je dat voor mij al beantwoord. Want bij je jongens had je het alleen over een baan, en bij een eventuele dochter komt ook de huisvrouw optie ineens voorbij waarbij jij dan oppast (en is het niet de vader van je kleinkinderen die de zorgtaken op zich neemt). Ik lees jouw onbewuste beeld dus als: De zonen gaan natuurlijk werken, en de vrouwen mogen werken als ze dat graag willen.
Nippo dit ook voor een dochter, maar maakt dat iets uit? Als zij moeder wordt en financieel thuis kan en wil blijven moet ze dat vooral doen. Of niet natuurlijk en gewoon gaan werken, ik kan dan wel oppassen :pMijn vraag is blijkbaar niet duidelijk. Mijn kinderen mogen natuurlijk ook doen wat ze zelf willen, maar dat wilde ik niet weten. Ik wilde weten wat je voor onbewust beeld in je hoofd had als je aan de toekomst denkt. En eigenlijk heb je dat voor mij al beantwoord. Want bij je jongens had je het alleen over een baan, en bij een eventuele dochter komt ook de huisvrouw optie ineens voorbij waarbij jij dan oppast (en is het niet de vader van je kleinkinderen die de zorgtaken op zich neemt). Ik lees jouw onbewuste beeld dus als: De zonen gaan natuurlijk werken, en de vrouwen mogen werken als ze dat graag willen.
zaterdag 11 juli 2009 om 21:33
zaterdag 11 juli 2009 om 21:33
Uhhhh.... lijkt me op zich een interessante discussie, maar heb geen zin om alles terug te lezen.
Kan iemand me ff bijpraten op de volgende punten?
- Wie heeft ruzie met wie?
- Is er al een conclusie?
- Is de vraag al gesteld waarom de vader niet thuis blijft?
- Zijn de kdv's en alle voors en tegens al ter sprake geweest?
Kan iemand me ff bijpraten op de volgende punten?
- Wie heeft ruzie met wie?
- Is er al een conclusie?
- Is de vraag al gesteld waarom de vader niet thuis blijft?
- Zijn de kdv's en alle voors en tegens al ter sprake geweest?
zaterdag 11 juli 2009 om 21:33
Speculaasje, liever naief in een bodemloze put (weer zo vreselijk negatief trouwens) dan iets doen wat tegen mijn gevoel ingaat en altijd van het ergste uitgaan. Ik heb een schijthekel aan wat als-en.
Gelukkig kan ik nu thuiswerken (baby 5 maanden) en dat gaat prima. Vriend werkt als ZZPer.
Zodra het weer kan en ik dat wil ga ik weer buitenshuis, want het benauwd me zo nu en dan wel. Dochter gaat dan naar de opa's en oma's en als ze wat ouder is kdv. We'll see...
Gelukkig kan ik nu thuiswerken (baby 5 maanden) en dat gaat prima. Vriend werkt als ZZPer.
Zodra het weer kan en ik dat wil ga ik weer buitenshuis, want het benauwd me zo nu en dan wel. Dochter gaat dan naar de opa's en oma's en als ze wat ouder is kdv. We'll see...
zaterdag 11 juli 2009 om 21:34
quote:floor72 schreef op 11 juli 2009 @ 21:33:
Uhhhh.... lijkt me op zich een interessante discussie, maar heb geen zin om alles terug te lezen.
Kan iemand me ff bijpraten op de volgende punten?
- Wie heeft ruzie met wie?
- Is er al een conclusie?
- Is de vraag al gesteld waarom de vader niet thuis blijft?
- Zijn de kdv's en alle voors en tegens al ter sprake geweest?
Uhhhh.... lijkt me op zich een interessante discussie, maar heb geen zin om alles terug te lezen.
Kan iemand me ff bijpraten op de volgende punten?
- Wie heeft ruzie met wie?
- Is er al een conclusie?
- Is de vraag al gesteld waarom de vader niet thuis blijft?
- Zijn de kdv's en alle voors en tegens al ter sprake geweest?
The time is now
zaterdag 11 juli 2009 om 21:34
Ik ben al wat ouder en in mijn tijd was het normaal dat je, als je een kind kreeg, een jaar of 4 thuis bleef. Dit was nog voor die tijd Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid....Ook ik bleef thuis.
Mijn ouders werkten allebei vanaf dat ik 7 was en ik ben dus een sleutelkind. Hoezo KDV. Mijn moeder werkte daar maar deze was speciaal voor kids met medische indicatie. "Normale" KDV's bestonden toen nog niet. Ik vond het vreselijk om sleutelkind te zijn en wilde dan ook echt voor mijn eigen kinderen zijn. Liefde, een luisterend oor en een kopje thee met een koekje als ze uit school kwamen.
Als mijn moeder thuis kwam was het klagen, steunen en zeuren over de troep etc, etc. Een luisterend oor was er nooit en een knuffel al helemaal niet.
En lui als je tbm bent??? Dat ligt eraan hoe je bent... Ik verveelde me nooit en deed veel met de kids maar ook in het huishouden. Sociale contacten had ik volop en toen de kinderen op school zaten deed ik naast vrijwilligster bij de kindertelefoon (wat ik altijd door heb laten gaan in de uren dat man thuis was) RT op school.
Later ben ik in de thuiszorg gegaan en deed dat de weekenden en avonden... Ongeveer 6 uurtjes per week.
Mijn exman en ik vonden dit een ideale situatie voor onze kinderen en beiden hebben wij ons nooit schuldig gevoeld.
Mijn ouders werkten allebei vanaf dat ik 7 was en ik ben dus een sleutelkind. Hoezo KDV. Mijn moeder werkte daar maar deze was speciaal voor kids met medische indicatie. "Normale" KDV's bestonden toen nog niet. Ik vond het vreselijk om sleutelkind te zijn en wilde dan ook echt voor mijn eigen kinderen zijn. Liefde, een luisterend oor en een kopje thee met een koekje als ze uit school kwamen.
Als mijn moeder thuis kwam was het klagen, steunen en zeuren over de troep etc, etc. Een luisterend oor was er nooit en een knuffel al helemaal niet.
En lui als je tbm bent??? Dat ligt eraan hoe je bent... Ik verveelde me nooit en deed veel met de kids maar ook in het huishouden. Sociale contacten had ik volop en toen de kinderen op school zaten deed ik naast vrijwilligster bij de kindertelefoon (wat ik altijd door heb laten gaan in de uren dat man thuis was) RT op school.
Later ben ik in de thuiszorg gegaan en deed dat de weekenden en avonden... Ongeveer 6 uurtjes per week.
Mijn exman en ik vonden dit een ideale situatie voor onze kinderen en beiden hebben wij ons nooit schuldig gevoeld.
zaterdag 11 juli 2009 om 21:34
quote:devima schreef op 11 juli 2009 @ 21:30:
[...]
De welvaart is ook in Nederland niet altijd op het niveau geweest dat een gezin van 1 salaris kon rondkomen. Tot in de 20 eeuw was er een grote groep mensen die het moesten doen met geld dat verdiend werd door man, vrouw en soms te jonge kinderen.Jammer, jammer, wij hadden inderdaad veel rijker kunnen zijn als we het spul aan de arbeid hadden kunnen krijgen. Dat zit maar zo'n beetje te gameboy-en en te hangen de hele dag. Treurig.
[...]
De welvaart is ook in Nederland niet altijd op het niveau geweest dat een gezin van 1 salaris kon rondkomen. Tot in de 20 eeuw was er een grote groep mensen die het moesten doen met geld dat verdiend werd door man, vrouw en soms te jonge kinderen.Jammer, jammer, wij hadden inderdaad veel rijker kunnen zijn als we het spul aan de arbeid hadden kunnen krijgen. Dat zit maar zo'n beetje te gameboy-en en te hangen de hele dag. Treurig.
zaterdag 11 juli 2009 om 21:36
zaterdag 11 juli 2009 om 21:36
zaterdag 11 juli 2009 om 21:37
quote:speculaasje schreef op 11 juli 2009 @ 21:35:
@queenie, fijn als dat voor je werkt.
Ik en Specuman zijn geen een-eiige tweeling, maar individuen die ervoor gekozen hebben samen verder te gaan.Speculaasje, ik word er zo langzamerhand een beetje moedeloos van hoe jij steeds de woorden van anderen verdraait en uit het verband rukt.
@queenie, fijn als dat voor je werkt.
Ik en Specuman zijn geen een-eiige tweeling, maar individuen die ervoor gekozen hebben samen verder te gaan.Speculaasje, ik word er zo langzamerhand een beetje moedeloos van hoe jij steeds de woorden van anderen verdraait en uit het verband rukt.
The time is now
zaterdag 11 juli 2009 om 21:37
quote:MissMara schreef op 11 juli 2009 @ 21:28:
Kjong zei het zo mooi op het asiel-topic: waarom hebben we het nou steeds over werkende moeders en thuisblijfmoeders? Voor mij is het moederschap niet wat mij definieert. Ik was al wie ik was voor mijn zoons geboren werden, en ik ben die persoon gebleven, met als het ware twee extra 'ledematen' aan mij vastgegroeid (drie, als ik mijn man meetel). Voor mij is de maatschappelijke rol die iemand speelt belangrijk, omdat ik het te beperkt vind om te redeneren vanuit het moderne kerngezin (ouders, kinderen). Die maatschappelijke rol bestaat vaak uit werk, maar kan ook liggen op het vlak van politiek actief zijn en vrijwilligerswerk doen. Het gaat erom dat je meedenkt met kwesties die spelen, bijdraagt aan de maatschappij, de politiek, de economie. Dat doe je ook door je kinderen goed op te voeden, maar voor mij persoonlijk is dat te beperkt. Vanuit feministisch oogpunt vind ik het daarbij jammer dat veel vrouwen er voor kiezen 'thuisblijfmoeder' te zijn. Natuurlijk hebben ze die vrijheid, maar als wat minder vrouwen zich zouden onttrekken aan het maatschappelijke debat zou dat volgens mij heel veel opleveren - voor het debat, maar ook voor die vrouwen.Ik moet zeggen dat ik deze discussie vermoeiend vind, omdat ik vind dat ieder zijn eigen keus moet maken (vooral als je daarvoor niet afhankelijk bent van staatssteun) en ik vind niet dat ik kan oordelen over andermans keuzes die zo essentieel zijn voor levensgeluk. Maar MissMara, hoe integer jij het omschrijft, daar kan ik het eigenlijk alleen maar mee eens zijn.
Kjong zei het zo mooi op het asiel-topic: waarom hebben we het nou steeds over werkende moeders en thuisblijfmoeders? Voor mij is het moederschap niet wat mij definieert. Ik was al wie ik was voor mijn zoons geboren werden, en ik ben die persoon gebleven, met als het ware twee extra 'ledematen' aan mij vastgegroeid (drie, als ik mijn man meetel). Voor mij is de maatschappelijke rol die iemand speelt belangrijk, omdat ik het te beperkt vind om te redeneren vanuit het moderne kerngezin (ouders, kinderen). Die maatschappelijke rol bestaat vaak uit werk, maar kan ook liggen op het vlak van politiek actief zijn en vrijwilligerswerk doen. Het gaat erom dat je meedenkt met kwesties die spelen, bijdraagt aan de maatschappij, de politiek, de economie. Dat doe je ook door je kinderen goed op te voeden, maar voor mij persoonlijk is dat te beperkt. Vanuit feministisch oogpunt vind ik het daarbij jammer dat veel vrouwen er voor kiezen 'thuisblijfmoeder' te zijn. Natuurlijk hebben ze die vrijheid, maar als wat minder vrouwen zich zouden onttrekken aan het maatschappelijke debat zou dat volgens mij heel veel opleveren - voor het debat, maar ook voor die vrouwen.Ik moet zeggen dat ik deze discussie vermoeiend vind, omdat ik vind dat ieder zijn eigen keus moet maken (vooral als je daarvoor niet afhankelijk bent van staatssteun) en ik vind niet dat ik kan oordelen over andermans keuzes die zo essentieel zijn voor levensgeluk. Maar MissMara, hoe integer jij het omschrijft, daar kan ik het eigenlijk alleen maar mee eens zijn.
zaterdag 11 juli 2009 om 21:38
quote:speculaasje schreef op 11 juli 2009 @ 21:35:
@queenie, fijn als dat voor je werkt.
Ik en Specuman zijn geen een-eiige tweeling, maar individuen die ervoor gekozen hebben samen verder te gaan.Nou dan is dat ook weer opgelost. Jullie blij met jullie keuze. Wij blij met de onze! Goh, wat kan het leven soms toch makkelijk zijn.
@queenie, fijn als dat voor je werkt.
Ik en Specuman zijn geen een-eiige tweeling, maar individuen die ervoor gekozen hebben samen verder te gaan.Nou dan is dat ook weer opgelost. Jullie blij met jullie keuze. Wij blij met de onze! Goh, wat kan het leven soms toch makkelijk zijn.
...
zaterdag 11 juli 2009 om 21:38
quote:MarJelBel schreef op 11 juli 2009 @ 21:36:
Werk en prive vloeien redelijk in elkaar over. Maar we slagen er redelijk in om de tijd tussen 17.30 en 20 u (bedtijd kinders) vrij te houden. Er kan veel meer dan je denkt, als je maar wilt.
Wauw Dhelia, s'avonds heb je wel 2,5 uur met je kinderen.Mijn katten krijgen nog meer aandacht.
Ik zat te wachten op deze opmerking.
*pakt popcorn*
Werk en prive vloeien redelijk in elkaar over. Maar we slagen er redelijk in om de tijd tussen 17.30 en 20 u (bedtijd kinders) vrij te houden. Er kan veel meer dan je denkt, als je maar wilt.
Wauw Dhelia, s'avonds heb je wel 2,5 uur met je kinderen.Mijn katten krijgen nog meer aandacht.
Ik zat te wachten op deze opmerking.
*pakt popcorn*
zaterdag 11 juli 2009 om 21:40
quote:MarJelBel schreef op 11 juli 2009 @ 21:36:
Werk en prive vloeien redelijk in elkaar over. Maar we slagen er redelijk in om de tijd tussen 17.30 en 20 u (bedtijd kinders) vrij te houden. Er kan veel meer dan je denkt, als je maar wilt.
Wauw Dhelia, s'avonds heb je wel 2,5 uur met je kinderen.Mijn katten krijgen nog meer aandacht.En wat is dit nou weer voor cuntopmerking.
Werk en prive vloeien redelijk in elkaar over. Maar we slagen er redelijk in om de tijd tussen 17.30 en 20 u (bedtijd kinders) vrij te houden. Er kan veel meer dan je denkt, als je maar wilt.
Wauw Dhelia, s'avonds heb je wel 2,5 uur met je kinderen.Mijn katten krijgen nog meer aandacht.En wat is dit nou weer voor cuntopmerking.
