Kinderen
alle pijlers
Thuismoeders
dinsdag 21 april 2020 om 07:56
Ik werk tijdens de corona crisis thuis. Maar veel werk is er niet dus heb ik alle tijd voor de kinderen. En daar ben ik dankbaar voor. Het gaat ook thuis erg goed. Maar nu na 6 weken begint de verveling in te slaan bij me. En niet omdat ik niets te doen heb maar omdat ik het gevoel heb een beetje simpel te worden van thuis zitten. Alleen mijn kinderen om mee te praten en vriendlief zit ook niet iedere dag te wachten op een avond praten met me (wil ook wel lui voor de tv hangen).
Ik klaag niet, tenslotte zijn er ouders met grotere problemen dan mijn verveling. Maar ik begin me wel zo eens af te vragen hoe thuismoeders dat doen. Het lijkt me een soort roeping. Ik begin er echt bewondering voor te krijgen.
Voor mijn gevoel staan ze stil in hun ontwikkeling ten behoeve van de kinderen. Je cijfert jezelf volledig weg lijkt mij. Geen ruimte meer voor eigen ontwikkeling. Ik moet dan toch bekennen dat ik daar denk ik niet genoeg 'moedertype' voor ben.
Als ik thuis zit zie ik ook alles (viezigheid enz). Dus ben ik een groot gedeelte van iedere dag bezig met schoonmaken en klussen. Inmiddels is alles spik en span in huis en de tuin. En toch kun je de volgende dag weer opnieuw beginnen met schoonmaken en kwakken kinderen en vriend gewoon overal hun zooi neer iedere dag.
Ik merk dat ik er niet genoeg voldoening uit haal om fulltime thuis te zitten.
Maar wat ik mezelf afvraag is hoe fulltime thuismoeders het zelf ervaren om thuis te zitten. Haal je puur je voldoening uit het opvoeden van de kinderen en het huishouden doen? Of bezoek je veel vriendinnen om nog onder de mensen te blijven? Heb je een carrière aan de kant gezet om thuismoeder te zijn? Of is dat iets wat gewoon van nature er al in zat?
Ik klaag niet, tenslotte zijn er ouders met grotere problemen dan mijn verveling. Maar ik begin me wel zo eens af te vragen hoe thuismoeders dat doen. Het lijkt me een soort roeping. Ik begin er echt bewondering voor te krijgen.
Voor mijn gevoel staan ze stil in hun ontwikkeling ten behoeve van de kinderen. Je cijfert jezelf volledig weg lijkt mij. Geen ruimte meer voor eigen ontwikkeling. Ik moet dan toch bekennen dat ik daar denk ik niet genoeg 'moedertype' voor ben.
Als ik thuis zit zie ik ook alles (viezigheid enz). Dus ben ik een groot gedeelte van iedere dag bezig met schoonmaken en klussen. Inmiddels is alles spik en span in huis en de tuin. En toch kun je de volgende dag weer opnieuw beginnen met schoonmaken en kwakken kinderen en vriend gewoon overal hun zooi neer iedere dag.
Ik merk dat ik er niet genoeg voldoening uit haal om fulltime thuis te zitten.
Maar wat ik mezelf afvraag is hoe fulltime thuismoeders het zelf ervaren om thuis te zitten. Haal je puur je voldoening uit het opvoeden van de kinderen en het huishouden doen? Of bezoek je veel vriendinnen om nog onder de mensen te blijven? Heb je een carrière aan de kant gezet om thuismoeder te zijn? Of is dat iets wat gewoon van nature er al in zat?
dinsdag 21 april 2020 om 10:00
Het verschilt natuurlijk ook per persoon. Ik ga écht niet iedere dag de wc's poetsen of het hele huis stofzuigen, óók niet als ik de hele dag thuis ben of als mijn man ook meedoet.
dinsdag 21 april 2020 om 10:01
Ik herken het niet.Th∅rdis schreef: ↑21-04-2020 09:48Ik zal irl nooit opmerkingen maken over iemands persoonlijke keuze. Ik heb er maatschappelijk gezien een mening over, vrouwen die niet werken en de ongelijke verdeling van arbeid en geld. Maar op individueel niveau moet iedereen dat zelf weten.
Ik ben alleen niet anders gewend dan dat ik áltijd opmerkingen krijg van thuisblijfmoeders en moeders met een heel klein baantje zoals ‘oh dat is wel véél he?’ Terwijl ik gewoon 32 uur werk, niet eens fulltime.
En ‘hoe doe je dat met de kinderen?’ of, de mooiste: ‘ben je niet bang dat je heel veel mist?’
Mijn kinderen zijn nu in de middelbare schoolleeftijd en nog steeds krijg ik dit soort opmerkingen. Wat moet ik in godsnaam de hele dag met die arme koters doen als ik thuis ga zitten? Die zijn gewoon bezig, school, sport, vriendjes, die eten en slapen thuis en doen huiswerk. En dan ben ik er gewoon.
Zeg je dat irl trouwens zelf ook zo: 'Wat moet ik in godsnaam de hele dag met die arme koters doen als ik thuis ga zitten?' Dat is namelijk ook een vrij denigrerende opmerking. Ongeacht wie er begint, kan ik me voorstellen dat men dan over-en-weer steeds botter wordt.
dinsdag 21 april 2020 om 10:02
Mannen moeten niet helpen, mannen moet het huishouden gezamenlijk aanpakken met hun partner.mary1986 schreef: ↑21-04-2020 09:56Wat ik een beetje mis in de opmerkingen over dat het huishouden niet zo veel werk is, is dat de situatie per gezin nogal verschilt. Maakt je man lange dagen of kan hij thuis een handje helpen? Ik ken diverse huisvrouwen waarvan de man vaak in het buitenland is voor zijn werk. Denk aan schippers, vrachtwagenchauffeurs, reisleiders, zakenmannen. Dan kan je de taken niet 50-50 verdelen.
dinsdag 21 april 2020 om 10:05
Ik bedoel op deze leeftijd, je hebt toch geen echt zorgtaken meer voor pubers. Naast helpen met huiswerk en ze af en toe voederen en achter hun broek aanzitten.yette schreef: ↑21-04-2020 10:01Ik herken het niet.
Zeg je dat irl trouwens zelf ook zo: 'Wat moet ik in godsnaam de hele dag met die arme koters doen als ik thuis ga zitten?' Dat is namelijk ook een vrij denigrerende opmerking. Ongeacht wie er begint, kan ik me voorstellen dat men dan over-en-weer steeds botter wordt.
Met een dreumes ben je de hele dag druk: luier, fruithapje, spelen, driftbui bedwingen, broodje, slaapje, weer een luier, koekje eten, even naar buiten, avondeten erin, douchen, naar bed brengen. Dan hoef je je niet te vervelen, maar met een puber is dat anders, die zijn sowieso van 8:00 tot 16:00 weg doorgaans en dan vaak van 17:30 tot 20:00 nog voor sport. Daar hoef je je baan niet voor op te zeggen
dinsdag 21 april 2020 om 10:07
Ik ben door medische redenen TBM en ik kan mijn dagen prima vullen. Als mijn lijf het toelaat doe ik vrijwilligers werk. Zit in bestuur van eea. Help op basisschool met overblijven etc. En tuurlijk huishouden etc.
Ik verveel me te pletter. Mijn thuis wonenden kinderen zijn 18 en 20 dus daar heb ik geen werk aan.
Ik verveel me te pletter. Mijn thuis wonenden kinderen zijn 18 en 20 dus daar heb ik geen werk aan.
dinsdag 21 april 2020 om 10:07
Klopt, het verschilt zoveel per gezin. Bij ons is het huishouden wel veel werk. We hebben 300 m2 en nog een grote tuin; toen ik een jaar thuis was, was dat een tijd dat de kinderen van mijn man hier nog heel vaak waren, dus dan waren er 5 kinderen. Niet de hele week natuurlijk, maar het was gewoon veel werk allemaal bij elkaar. Plus dat de een op school zat, op sportclubjes etc en de ander nog niet, dus ik was de hele dag taxichauffeur aan het spelen en dan ook de jongste steeds aan het meeslepen overal naartoe. Het was niet drukker dan een baan en huishouden combineren, maar ik had echt geen tijd om Koffietijd of Dr Phil te gaan zitten kijken hoor.mary1986 schreef: ↑21-04-2020 09:56Wat ik een beetje mis in de opmerkingen over dat het huishouden niet zo veel werk is, is dat de situatie per gezin nogal verschilt. Maakt je man lange dagen of kan hij thuis een handje helpen? Ik ken diverse huisvrouwen waarvan de man vaak in het buitenland is voor zijn werk. Denk aan schippers, vrachtwagenchauffeurs, reisleiders, zakenmannen. Dan kan je de taken niet 50-50 verdelen.
Heb je twee kinderen of een groot gezin? Hoe meer kinderen, hoe meer was/vaat/stofzuigen etc. Zeker als je nog jonge kids hebt. Zitten ze allemaal op school, dan wordt het huishouden ook een stuk makkelijker.
Maar de meeste huisvrouwen die ik ken zitten niet elke dag thuis koffietijd te kijken. Ze doen veel vrijwilligerswerk op school, in de kerk of buurt. Of ze zijn mantelzorger.
Daarna ben ik nog keer een tijdje thuis geweest en was ik onder schooltijd alleen thuis, waren de stiefkinderen veel ouder en kwamen alleen nog op bezoek etc. Toen had ik opeens zeeën van tijd en kon ik een opleiding doen, veel helpen op school e.d. Een wereld van verschil.
pamelacourson wijzigde dit bericht op 21-04-2020 10:08
0.14% gewijzigd
dinsdag 21 april 2020 om 10:08
Ik verlang naar de dag(en) dat ik niet meer fulltime hoef te zorgen. Pfft.Th∅rdis schreef: ↑21-04-2020 10:05Ik bedoel op deze leeftijd, je hebt toch geen echt zorgtaken meer voor pubers. Naast helpen met huiswerk en ze af en toe voederen en achter hun broek aanzitten.
Met een dreumes ben je de hele dag druk: luier, fruithapje, spelen, driftbui bedwingen, broodje, slaapje, weer een luier, koekje eten, even naar buiten, avondeten erin, douchen, naar bed brengen. Dan hoef je je niet te vervelen, maar met een puber is dat anders, die zijn sowieso van 8:00 tot 16:00 weg doorgaans en dan vaak van 17:30 tot 20:00 nog voor sport. Daar hoef je je baan niet voor op te zeggen
dinsdag 21 april 2020 om 10:09
Toen was werk een uitkomst, want van dat soort dagen vloog ik tegen de muren op. Ik ben niet gemaakt om de hele dag met een ander bezig te zijn. Niet 24/7 iigcaptain_hindsight schreef: ↑21-04-2020 10:08Ik verlang naar de dag(en) dat ik niet meer fulltime hoef te zorgen. Pfft.
dinsdag 21 april 2020 om 10:10
Nee, vooral niet als je in de ggz werkte zoals ik toen deed. Keihard en zakelijk was ik, en je had werkelijk niets aan al die eigenschappen
dinsdag 21 april 2020 om 10:12
Ik ook niet. Beetje jammer dat ik dat van tevoren wel dacht. Maar goed. Met voortschrijdend inzicht kom je een eind. Ik heb altijd gewerkt maar in retrospect had ik de opvang heel anders willen regelen. Dat heb ik nu pas veel later gedaan.
dinsdag 21 april 2020 om 10:13
Nee hier precies zo. Ik liep al die tijd een beetje de keiharde zakenvrouw uit te hangen in de hulpverlening. Geduld en compassie, en zingeving, gátverdamme. Wie is daar nou mee bezig.Het-groepje schreef: ↑21-04-2020 10:10Nee, vooral niet als je in de ggz werkte zoals ik toen deed. Keihard en zakelijk was ik, en je had werkelijk niets aan al die eigenschappen
dinsdag 21 april 2020 om 10:14
Een zeer ambitieuze en zakelijke vriendin roept juist dat ze pas toen de kinderen in de puberleeftijd kwamen ze minder is gaan werken.Th∅rdis schreef: ↑21-04-2020 10:05Ik bedoel op deze leeftijd, je hebt toch geen echt zorgtaken meer voor pubers. Naast helpen met huiswerk en ze af en toe voederen en achter hun broek aanzitten.
Met een dreumes ben je de hele dag druk: luier, fruithapje, spelen, driftbui bedwingen, broodje, slaapje, weer een luier, koekje eten, even naar buiten, avondeten erin, douchen, naar bed brengen. Dan hoef je je niet te vervelen, maar met een puber is dat anders, die zijn sowieso van 8:00 tot 16:00 weg doorgaans en dan vaak van 17:30 tot 20:00 nog voor sport. Daar hoef je je baan niet voor op te zeggen
Volgens haar zijn al die zorgtaken voor jongere kinderen uit te besteden of door anderen uit te voeren zonder enige schade.
Maar haar pubers hadden HAAR nodig. Ophalen van school en naar ballet brengen is iets anders dan een puber en de emoties etc opvoeden.
Ik heb nog geen pubers maar ik hoor dit om me heen ook. Kleine kinderen kleine zorgen grote kinderen grote zorgen.
dinsdag 21 april 2020 om 10:16
maar pubers zitten gewoon op school hoor, meestal van 8.00 tot 15.30 zijn ze van huis (veel "ophokuren")Het-groepje schreef: ↑21-04-2020 10:14Een zeer ambitieuze en zakelijke vriendin roept juist dat ze pas toen de kinderen in de puberleeftijd kwamen ze minder is gaan werken.
Volgens haar zijn al die zorgtaken voor jongere kinderen uit te besteden of door anderen uit te voeren zonder enige schade.
Maar haar pubers hadden HAAR nodig. Ophalen van school en naar ballet brengen is iets anders dan een puber en de emoties etc opvoeden.
Ik heb nog geen pubers maar ik hoor dit om me heen ook. Kleine kinderen kleine zorgen grote kinderen grote zorgen.
en ik ben rond een uur of 17.00 thuis
zou niet weten, waarom ik de hele dag op ze moet gaan zitten wachten thuis
dinsdag 21 april 2020 om 10:17
Dat geloof ik ook wel weer. Het lijkt mij alleen minder belastend dan het constante zorgen. Dat heb ik nu goed uitbesteed overigens, dus daar ervaar ik (normaal gesproken dan, nu zijn ze thuisHet-groepje schreef: ↑21-04-2020 10:14Een zeer ambitieuze en zakelijke vriendin roept juist dat ze pas toen de kinderen in de puberleeftijd kwamen ze minder is gaan werken.
Volgens haar zijn al die zorgtaken voor jongere kinderen uit te besteden of door anderen uit te voeren zonder enige schade.
Maar haar pubers hadden HAAR nodig. Ophalen van school en naar ballet brengen is iets anders dan een puber en de emoties etc opvoeden.
Ik heb nog geen pubers maar ik hoor dit om me heen ook. Kleine kinderen kleine zorgen grote kinderen grote zorgen.
) minder stress van dan voorheen.
dinsdag 21 april 2020 om 10:18
Ik ben ook meer thuis sinds ze boven de 10/11 zijn, maar ik werk niet minder. Maar ik ben het met haar eens. Ik vind dat ze nu meer toezicht en begeleiding nodig hebben. Maar nog steeds zijn ze veel weg, dus tussen 8:00 en 16:00 kan ik prima werken.Het-groepje schreef: ↑21-04-2020 10:14Een zeer ambitieuze en zakelijke vriendin roept juist dat ze pas toen de kinderen in de puberleeftijd kwamen ze minder is gaan werken.
Volgens haar zijn al die zorgtaken voor jongere kinderen uit te besteden of door anderen uit te voeren zonder enige schade.
Maar haar pubers hadden HAAR nodig. Ophalen van school en naar ballet brengen is iets anders dan een puber en de emoties etc opvoeden.
Ik heb nog geen pubers maar ik hoor dit om me heen ook. Kleine kinderen kleine zorgen grote kinderen grote zorgen.
dinsdag 21 april 2020 om 10:20
Ik heb wel veel met mensen met een dergelijke persoonlijkheidsstoornis gewerkt, ik vermoed dat dat besmettelijk is
dinsdag 21 april 2020 om 10:24
Het is anders belastend, niet minder. Een kleuter drop je om 19:00 in bed, hier is er regelmatig paniek om 21:00 want ‘oh kut dit had morgen af gemoeten helemaal vergeten’ of om 20:30 ‘eh ik moet morgen extra gymen wil je nog even mijn kleren wassen’ of eindeloos treuzelen met douchen, tandenpoetsen, nog ff telefoon aan de lader, nog een verhaal over wat die vreselijke docent NL nu weer heeft geflikt zodat je pas om 21:30 of 22:00 kinderloos in de woonkamer zit.captain_hindsight schreef: ↑21-04-2020 10:17Dat geloof ik ook wel weer. Het lijkt mij alleen minder belastend dan het constante zorgen. Dat heb ik nu goed uitbesteed overigens, dus daar ervaar ik (normaal gesproken dan, nu zijn ze thuis
Ik vind dit een pittigere periode dan de basisschool, en ik vond 0-4 intensief door het continue aan moeten staan, maar dit is ongrijpbaarder en dus minstens zo belastend
dinsdag 21 april 2020 om 10:27
Mijne zijn beiden bovenbouw VO-leeftijd en ik herken het niet zo. Maar wellicht zijn die van jou net wat jonger?Th∅rdis schreef: ↑21-04-2020 10:24Het is anders belastend, niet minder. Een kleuter drop je om 19:00 in bed, hier is er regelmatig paniek om 21:00 want ‘oh kut dit had morgen af gemoeten helemaal vergeten’ of om 20:30 ‘eh ik moet morgen extra gymen wil je nog even mijn kleren wassen’ of eindeloos treuzelen met douchen, tandenpoetsen, nog ff telefoon aan de lader, nog een verhaal over wat die vreselijke docent NL nu weer heeft geflikt zodat je pas om 21:30 of 22:00 kinderloos in de woonkamer zit.
Ik vind dit een pittigere periode dan de basisschool, en ik vond 0-4 intensief door het continue aan moeten staan, maar dit is ongrijpbaarder en dus minstens zo belastend
Kleren die niet gewassen zijn, is hun probleem, en ze gooien zichzelf bijtijds in bed. Ik ben enkel bezig met sturen met lange teugels. En hun verhalen aanhoren (tijdens het eten), maar het leven regelen ze verder zelf.
dinsdag 21 april 2020 om 10:30
Het-groepje schreef: ↑21-04-2020 10:14Een zeer ambitieuze en zakelijke vriendin roept juist dat ze pas toen de kinderen in de puberleeftijd kwamen ze minder is gaan werken.
Volgens haar zijn al die zorgtaken voor jongere kinderen uit te besteden of door anderen uit te voeren zonder enige schade.
Maar haar pubers hadden HAAR nodig. Ophalen van school en naar ballet brengen is iets anders dan een puber en de emoties etc opvoeden.
Ik heb nog geen pubers maar ik hoor dit om me heen ook. Kleine kinderen kleine zorgen grote kinderen grote zorgen.
Raar. Meeste pubers zitten in de 5 dagen per week minimaal wel 30 uur op school toch? Of bedoelde ze dan elke dag wat eerder thuis zijn om ze te helpen 5 dagen in de week met al hun emotionele problemen?
En of het grotere zorgen zijn verschilt nogal per puber. Meeste hebben niet zo veel drama dat ze 5 dagen in de week vanaf ontbijt begeleiding nodig hebben.
anoniem_393625 wijzigde dit bericht op 21-04-2020 10:31
0.79% gewijzigd
