Kinderen
alle pijlers
'U' zeggen tegen ouders
vrijdag 27 december 2019 om 19:56
De kinderen van een kennis van mij (basisschoolleeftijd) spreken hun ouders aan met u. Mijn ouders hebben dat mij, toen ik jong was, ook geprobeerd aan te leren, maar op een gegeven moment viel me op dat ik echt nog de enige was die haar ouders 'vousvoyeerde'. Ik begon me ervoor te schamen en ben er zelf mee gestopt. En dan heb ik het over ruim 30 jaar geleden.
Dacht echt dat het nu zéker niet meer voorkwam.
Dus ik ben gewoon even benieuwd.. spreken jouw kinderen je aan met u? En zo ja, waarom?
Teken van respect, een 'cultuurding' of iets anders?
Dacht echt dat het nu zéker niet meer voorkwam.
Dus ik ben gewoon even benieuwd.. spreken jouw kinderen je aan met u? En zo ja, waarom?
Teken van respect, een 'cultuurding' of iets anders?
zaterdag 28 december 2019 om 13:56
Ja, dat is uiteraard wat wij ook doen maar zowel mijn kinderen zelf als ik voelen ons dan echt heel erg ongemakkelijk, mijn kind zegt dat ie daar altijd een beetje buikpijn van krijgt en dat herken ik, dat had ik zelf in die situaties ook altijd. Dus dat vind ik lastig, dat ik weet dat mijn kind zich daar echt heel erg onprettig onder voelt.herfstappeltaart schreef: ↑28-12-2019 13:52Ja dat is wel lastig. Ik zou dan tegen mijn vrienden zeggen dat de mensen (volwassenen) die zelf aangeven met hun voornaam te willen worden aangesproken buiten die regel vallen. Eigen wens gaat dan voor. Verder alle volwassenen niet bij de voornaam noemen dan.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 28 december 2019 om 13:58
Oh, ik dacht aan hardlopen of voetballen of fitness ofzo. Mijn opa deed aan fitness en zwemmen. Darten zou ik niet snel 'sporten' noemen. Maar wel logischer dat een 94 jarige gaat darten dan dat ie samen met 3 16 jarigen gaat waterpolo-en ofzo.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 28 december 2019 om 13:58
fashionvictim schreef: ↑28-12-2019 13:56Ja, dat is uiteraard wat wij ook doen maar zowel mijn kinderen zelf als ik voelen ons dan echt heel erg ongemakkelijk, mijn kind zegt dat ie daar altijd een beetje buikpijn van krijgt en dat herken ik, dat had ik zelf in die situaties ook altijd. Dus dat vind ik lastig, dat ik weet dat mijn kind zich daar echt heel erg onprettig onder voelt.
Nou in dat geval heb ik dan geen bezwaar tegen tante H, maar voor mij hoeft het niet. Maar zo principieel ben ik er niet in hoor
zaterdag 28 december 2019 om 14:00
ik had dat zelfs nog als ik anderen (jonger dan ik of van de leeftijd van mijn kinderen) dan tegen mijn opa "je" en "jij" hoorde zeggen of hem bij de voornaam hoorde noemen. Dan kreeg ik altijd zo'n soort steek in mijn buik van ongemak.herfstappeltaart schreef: ↑28-12-2019 13:58Nou in dat geval heb ik dan geen bezwaar tegen tante H, maar voor mij hoeft het niet. Maar zo principieel ben ik er niet in hoor
Am Yisrael Chai!
zaterdag 28 december 2019 om 14:01
Dat is een mevrouw, en ja, die is al in verschillende media geweest een paar jaar geleden.fashionvictim schreef: ↑28-12-2019 13:54Wow, bijzonder. Mijn opa sportte ook nog, hoor, maar niet te vergelijken met hoe een 16 jarige sport. Wat voor sport doen ze? Dan is die meneer van in de 90 zeker wel een enorme bezienswaardigheid, of niet? Leuk hoor.
Om de een of andere reden klikken mijn kinderen met die ouderen, maar ze zeggen dus geen u.
Ik vind het belangrijker dat ze er gezellig mee omgaan.
zaterdag 28 december 2019 om 14:02
fashionvictim schreef: ↑28-12-2019 14:00ik had dat zelfs nog als ik anderen (jonger dan ik of van de leeftijd van mijn kinderen) dan tegen mijn opa "je" en "jij" hoorde zeggen of hem bij de voornaam hoorde noemen. Dan kreeg ik altijd zo'n soort steek in mijn buik van ongemak.
Ja dat heb ik dan ook weer wel. Mijn schoonzoon noemde mijn schoonvader bij zijn voornaam........Vond hij heel normaal maar ik geneerde me dood, die man was toen al over de tachtig.
Ik heb er nooit wat van durven zeggen en schoonvader deed het ook niet. Ik weet nog steeds niet of hij er bezwaar tegen had. Hij leeft inmiddels niet meer.
zaterdag 28 december 2019 om 14:02
enorm bijzonder, wat een zegen dat die mevrouw nog zo goed is. Wij missen opa enorm, mijn kind vooral dus ik herken het hoor, moeten jullie maar zuinig op zijn.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 28 december 2019 om 14:04
Mijn opa zei er ook niks van en hij vond het ook niet erg, ik vertelde hem weleens dat ik daar buikpijn van kreeg en dat vond hij maar suf van me. Hem maakte het niet uit, dus. Maar toch kon ik het zelf niet aanhoren, zo ongemakkelijk.herfstappeltaart schreef: ↑28-12-2019 14:02Ja dat heb ik dan ook weer wel. Mijn schoonzoon noemde mijn schoonvader bij zijn voornaam........Vond hij heel normaal maar ik geneerde me dood, die man was toen al over de tachtig.
Ik heb er nooit wat van durven zeggen en schoonvader deed het ook niet. Ik weet nog steeds niet of hij er bezwaar tegen had. Hij leeft inmiddels niet meer.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 28 december 2019 om 14:12
Ja, precies, dat heb ik ook.herfstappeltaart schreef: ↑28-12-2019 14:08Ik spreek zelf ook gevoelsmatig sommige mensen met U aan, ook mensen van dezelfde leeftijd.
Ik kan niet eens goed verklaren waarom. Sommige mensen stralen dat uit voor mij.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 28 december 2019 om 14:17
Tot je in de speeltuin staat en een willekeurig kind mama!!! roept en alle mama's omkijken (of mam als ze wat ouder zijn).herfstappeltaart schreef: ↑28-12-2019 13:31Hier ben ik het helemaal mee eens. "U" vind ik niks maar "mam" vind ik belangrijk. Klinkt voor mij veel intiemer dat m'n voornaam, die iedereen gebruikt.
Ik moet tijdens dit topic steeds aan mijn moeder en oma denken, die best konden kibbelen en mijn moeder steeds riep: ja maar mama, u ..(neemt het altijd op voor naam mijn vader)....!!!
zaterdag 28 december 2019 om 14:17
Daar heb je gelijk in. Maar ze zijn nog jong en nog niet helemaal af, dus ik verwacht dat het nog goed komt.
zaterdag 28 december 2019 om 14:22
Mevrouw75 schreef: ↑28-12-2019 14:17Tot je in de speeltuin staat en een willekeurig kind mama!!! roept en alle mama's omkijken (of mam als ze wat ouder zijn).
Ik moet tijdens dit topic steeds aan mijn moeder en oma denken, die best konden kibbelen en mijn moeder steeds riep: ja maar mama, u ..(neemt het altijd op voor naam mijn vader)....!!!
Dat is waar ja hahaha. Ik kijk nog steeds om in de supermarkt als er een kind mama roept (en ik ben ondertussen al oma)
zaterdag 28 december 2019 om 14:36
Waarom neem je toch aan dat ouders dit 'afdwingen'? Dat klinkt ontzettend negatief terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Mijn ouders hebben mij aangeleerd om 'u' te zeggen, net als dat jouw ouders je waarschijnlijk hebben aangeleerd om 'je' te zeggen. En dat proces van het aanleren van een aanspreekvorm is bij mij heus niet anders gegaan dan bij jou.
Here am I in my little bubble
zaterdag 28 december 2019 om 14:41
Precies. Dat zal vast niet anders gegaan zijn dan dat bijvoorbeeld mijn kleintje "huh?" zegt en ik dan "wat zeg je, mama?" tegen haar zeg.RainyDays schreef: ↑28-12-2019 14:36Waarom neem je toch aan dat ouders dit 'afdwingen'? Dat klinkt ontzettend negatief terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Mijn ouders hebben mij aangeleerd om 'u' te zeggen, net als dat jouw ouders je waarschijnlijk hebben aangeleerd om 'je' te zeggen. En dat proces van het aanleren van een aanspreekvorm is bij mij heus niet anders gegaan dan bij jou.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 28 december 2019 om 14:51
Nu mijn kinderen volwassen zijn, gebruik ik vaker de naam van mijn man dan "papa" als ik iets over hem wil vertellen. Mijn kinderen spreken me wel aan als mam, behalve als ik niet direct reageer, dus kennelijk reageer ik sneller op mijn naam dan op "mam"...
"u" hebben ze nooit hoeven zeggen tegen me, maar wel aangeleerd om tegen andere volwassenen te zeggen.
"u" hebben ze nooit hoeven zeggen tegen me, maar wel aangeleerd om tegen andere volwassenen te zeggen.
zaterdag 28 december 2019 om 14:55
Inderdaad, is gewoon hetzelfde.fashionvictim schreef: ↑28-12-2019 14:41Precies. Dat zal vast niet anders gegaan zijn dan dat bijvoorbeeld mijn kleintje "huh?" zegt en ik dan "wat zeg je, mama?" tegen haar zeg.
Om antwoord te geven op de vraag in de OP heb ik eens even bij mijn ouders gecheckt waarom ze mij hebben geleerd om ze met 'u' aan te spreken: "Omdat wij het ook zo geleerd hebben en omdat we het netjes vinden. En we vinden niet dat het afstand schept."
Here am I in my little bubble
zaterdag 28 december 2019 om 14:57
Wij (Vlamingen) gebruiken gewoon gemakkelijk 'u'. We zeggen zelfs tegen kinderen 'doe uw jas aan en zet uw muts op'.Due-scimmie schreef: ↑27-12-2019 20:03Het enige gezin dat ik als kind kende waar ze u zeiden was Belgische moeder in het gezin.
zaterdag 28 december 2019 om 15:00
Wat je een kind aanleert dat dwing je indirect af.RainyDays schreef: ↑28-12-2019 14:36Waarom neem je toch aan dat ouders dit 'afdwingen'? Dat klinkt ontzettend negatief terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Mijn ouders hebben mij aangeleerd om 'u' te zeggen, net als dat jouw ouders je waarschijnlijk hebben aangeleerd om 'je' te zeggen. En dat proces van het aanleren van een aanspreekvorm is bij mij heus niet anders gegaan dan bij jou.
Mijn ervaring is dat de meeste mensen die met U aan wensen te worden gesproken daar heel veel waarde aan hechten en het kind ook meteen gecorrigeerd wordt op momenten dat er een andere aanspreekvorm tussendoor glipt.
De gedachte erachter is ook dat een ander niet als gelijke wordt gezien en zodoende het onbeschoft is om je of jij te gebruiken als aanspreeksvorm.
Vooral in bepaalde culturen hebben ze hier een handje van en kun je een flinke bombarie verwachten als je een volwassene tutoyeert.
En dat allemaal onder het mom van respect zogenaamd.
Sterk staaltje machtsvertoon eerder als je het mij vraagt.
zaterdag 28 december 2019 om 15:07
Ik heb altijd u gezegd tegen mijn opas en oma's. Niet omdat het moest maar omdat ik en mijn broers en zussen dat wouden. De overige neefjes en nichtjes doen het aan beide kanten niet. Ik heb het er wel eens met mijn oma's over gehad. Die vonden het alle 2 niet nodig maar ze vonden het ook niet erg. Ik heb echt geprobeerd het niet te doen maar dat vond ik gek.
Toen ik jaren na mijn opleiding collega werd van mijn docenten waar ik les van heb gehad, heeft het zeker een jaar geduurd voor ik hun zonder er ongemakkelijk van te worden met je/ jij en hun voornaam kon benoemen.
Toen ik jaren na mijn opleiding collega werd van mijn docenten waar ik les van heb gehad, heeft het zeker een jaar geduurd voor ik hun zonder er ongemakkelijk van te worden met je/ jij en hun voornaam kon benoemen.
