VRLK

Ik ben aan het snuffen op de lush site, maar denk dat ik eerst even een winkel inloopvoor sommige luchtjes. Kan toch niet zo heel veel met de online beschrijvingen. Ach, altijd een mooi excuus om weer een winkel in te lopen

KW is vanavond gaan slapen zonder speen!

Ah, goed hoor! Weet nog dat Loeder dat zelf ook aangaf en toen prompt daarna echt zonder kon. Gr..terwijl daarvoor haar wereld (lees: onze rust) instorte als ze haar speen niet had. Ik hoop dat het goed gaat.



Ik ga zo masterchef kijken. Gezellig. Daarna vroeg naar bedje en 1 dag werken en dan weekend (blegh..lekker zwemmen)

Weet je, ik vind Odette toch zo'n leuke naam! Moest er opeens vandaag nog aan denken. Jammer dat Vrolijkerd echt met ogen ging rollen toen ik het voorstelde met zwangerschappen.

Bij Odette moet ik aan deodorant denken .



Knappe KW zonder speen. Lijkt me erg lekker als ze die niet meer nodig hebben en je er ook niet steeds heen hoeft omdat ze die kwijt zijn. Of had je daar niet zoveel last van?

Beide kleine mannen hier hebben max 3 maanden met speen gedaan en vonden toen de duim. Nu zijn het allebei fervente duimers, de een links, de ander rechts. Hartstikke schattig, maar wordt nog lastig om af te leren ooit, wordt mij door iedereen voorspeld.



Zeg trouwens, ik heb even op fantasie-rijk zitten kijken, maar kon niet zien waarover vrolijk aan het jubelen was. Wat mis ik?

Odet retteketet!



S&W hebben eigenlijk nooit een speen gehad, die pakten al heel snel hun duim. Nu duimen ze nog sporadisch, alleen als ze retemoe zijn en nog niet op bed liggen. Hebben we ze niet af hoeven leren. Ik heb zelf ook tot een jaar of 5 geduimd, daarna werd het snel minder, volgens mijn moeder.



Athena, ik heb de gouden tip niet voor je, want S&W zijn ook slechte eters. Wat ze de ene week met smaak zitten te eten, lusten ze de week erna bijvoorbeeld niet meer (zo ging het o.a. met chili con carne en spaghetti bolognaise) en friet blieven ze hier ook niet zo. Tegenwoordig ben ik maar gewoon echt streng, ze zijn nu op een leeftijd dat ze het begrijpen. Ze hoeven van mij hun bord niet leeg te eten want ik schep op en ik kan niet in hun maag kijken, maar zes hapjes avondeten, van alles wat als het aardappelen groenten en vlees is, is hier het minimum. Zo niet, dan krijgen de de volgende dag niets lekkers en moeten ze meteen na het eten naar bed. Dat werkt hier op dit moment het best. Maar dat werkt met Schurkje natuurlijk nog niet. Toen S&W die leeftijd hadden werkte het het best om ze af te leiden en aan het lachen te maken, en er dan ongemerkt proberen een hap in te schuiven. Soms lukte het wel, soms niet.



Vanmiddag naar mijn tantetje geweest, die tante die aan het dementeren is. Ze was jarig vandaag. Mijn moeder is met haar naar de geriater geweest, de dames en heren zorginstelling en co. willen haar in een verpleegafdeling en mijn oom in een zorgafdeling stoppen. In oktober waren ze 50 jaar getrouwd. En nu uit elkaar halen? Ben bang dat dat het begin van het einde is...

Nee, we hebben kaartjes besteld bij Wind voor Mormel's verjaardag met raket erop van kleine Einsteins. Ze zijn zo leuk geworden! Ik zal ze (als ik er opkom) morgen even op AK zetten.



Odette en deo? Hahaha..is maar goed dat ik die associatie nooit heb gehad.

Niet dat er hier ooit nog een uk bijkomt, dus naam word ook niet meer gebruikt.



Drop, wat sneu dat ze je oom en tante uit elkaar willen halen na 50 jaar. Ik zou dat echt als een amputatie zien als je 50 jaar van je leven met iemand hebt doorgebracht.



Na masterchef kijken krijg je honger. Ik wel en nu schieten er constant visioenen van kaasjes, lekkere hapjes enzo door mijn hoofd!

Odette? Ik moet aan een hond denken, van Snoopy ofzo?



Athena, ik heb geen tips wat het avondeten betreft. Schorrie heeft nog nooit gegeten, dus aan mij heb je echt niets . Behalve multivitaminetabletjes geven zodat je weet dat ze wel vitaminen binnenkrijgen. En Knorr Vie te drinken geven. Maar mijn ervaring is dat als ze niet willen eten, ze niet willen en je dat niet kunt dwingen.

Schorrie is nu wel op een leeftijd dat het begint te werken om hem te dwingen en om te kopen. Vanaf afgelopen maandag eet hij al redelijk. Ik hoop dat het voortzet. Hij mag nu zelf opscheppen, maar wat hij opschept, moet hij opeten.

Wat overigens ook werkt is om een wedstrijdje te doen. Hij mag dan klaar voor de start zeggen en dan doen we wie het eerst zijn bord leeg heeft. Maar voor Schurk heb je daar allemaal niets aan....



Schorrie heeft nooit een speen gehad. Ik was ook echt verbaasd te lezen dat KW er nog 1 had. Had dat niet verwacht ofzo. Schorrie duimt ook niet. Geen idee hoe hij aan zijn zuigbehoefte voldoet. Wat hij wel vaak doet is een bepaalde beweging met zijn mond, waarbij zijn bovenlip dan heen en weer gaat. Kan het niet echt uitleggen.

Overigens heb ik zelf 16 jaar geduimd Athena, toen was ik er vanaf (want kreeg Mike en vond het toch wat raar om dan nog te duimen). Maar tanden zijn nooit scheef gaan staan oid. Afleren lukt inderdaad niet, maar waarom zou je het afleren... Mijn moeder heeft een vriendin van 60, die duimt nu nog.



Ik ben via LinkedIn benaderd voor een baan en ik heb om meer info gevraagd. Ben best benieuwd. Groot, heel groot nadeel is dat het weer in plaats is waar ik hiervoor ook werkte en ik was juist zo blij dat ik van dat filerijden af was. In eerste instantie wilde ik het gelijk afkappen maar vanochtend dacht ik ineens: waarom niet!





Die oom en tante uit elkaar halen lijkt me heel zielig. De oom, is die nog wel bij de pinken? De tante zou het misschien niet eens doorhebben....

Pebbeltjes hebben allebei speen gehad en die rond 3e verjaardag aan de tandarts gegeven zodat die ze aan kindjes kon geven die hem wel nog nodig hadden. Ging in een keer goed.



Pebbeltjes zijn wisselende eters, soms eten ze heel goed, soms heel slecht maar nooit meer zorgwekkend. Ze krijgen eten altijd door elkaar geprakt (aard-groente- stukje vlees of vis), sindsdien eten ze beter. Anders eten ze alleen het lekkere. Als ze prakkie op hebben krijgen ze extra stukje vlees of mogen soms aardappelen uit de pan snoepen (met hun handen...) of kale pasta uit de pan, groot feest met lange slierten spaghetti maar wel beetje huishouden van Jan Steen... Groot Pebbeltje at met 14 maanden al zelf en vond eten toen ook veel leuker. Misschien is dat een idee, en dan zelf af en toe een extra hap er in stoppen terwijl kind in prakkie prut. Klein Pebbeltje heeft altijd alles goed gegeten en dat is hem aan te zien.



Mijn moeder is dinsdag ziekenhuis in gegaan voor nieuwe (2e) chemokuur en woensdag weer naar huis. Gisterochtend vroeg belde ik mijn vader, hij zat te wachten op de huisarts want mama was er heel slecht aan toe. Slechter dan vorige keer toen ze zh weer in ging. Ze had heel de nacht rechtop gezeten, zichzelf binnenstebuiten gespuugd en alle ontlasting laten lopen. Niets binnenhouden met suikerziekte is heel slecht natuurlijk en energie was er direct ook helemaal niet meer. Met spoed extra thuiszorg geregeld om de rommel op te ruimen van de nacht (mijn vader (75) kan dat niet aan), medicijnen bijgesteld en 's middags kwam huisarts weer. Mama is gestopt mnet de chemo. Het is te zwaar voor haar. En geloof me, mijn moeder klaagt of piept nooit, ze is er altijd slechter aan toe dan ze doet geloven. De huisarts is in gesprek met de oncoloog. Net als mijn moeder vinden zij kwaliteit van leven belangrijker dan de duur. Maandag hebben mijn ouders weer een gesprek en als ik mijn moeder nu al hoor gaat ze niet meer aan chemo.



Best heel pittig.



Ik was eerst heel kwaad, omdat mijn moeder kanker heeft. Omdat andere mensen wel 80 worden. Omdat ik wil dat mijn moeder mijn kinderen groot ziet worden. Omdat er vrouwen van mijn leeftijd zijn die naast een moeder ook nog een oma hebben. Ik heb nooit een oma gehad en straks geen moeder meer. Omdat dat gif mijn moeder kapot maakt en ze er door de chemo ondanks 4 maanden zonder uitzaaïngen eigenlijk alleen maar slechter aan toe is.



Toen was ik heel erg verdrietig. De huisarts had tegen mijn ouders gezegd dat ze zonder chemokuren misschien toch nog wel een jaar kan leven, of zelfs 2 jaar. En ik realiseerde me opeens dat dat echt niet lang is, en ook nog in het gunstigste geval. Mogelijk is het nog wel korter.



En nu heb ik heel goed geslapen. Heel rustig gedroomd (na hele heftige dromen de afgelopen weken) en een soort van opgelucht wakker geworden met een gevoel dat het goed is. Ik sta achter de beslissing om niet meer voor chemo te kiezen.



Maar ik voel me toch nog wel gek.



Ik had aangeboden te gaan logeren. Maar mama wil niet dat ik haar poep en kots opruim. Ik zou het met alle liefde van de wereld doen. "Je bent een lieve schat, Peb", zei mijn moeder. Dat heeft ze nog nooit tegen me gezegd. Mijn moeder praat niet over zulke dingen, spreekt dat nooit uit, maar de laatste maanden is ze veranderd. Liever geworden.



Pittig verhaal voor de vrijdagochtend, maar ik moest het even kwijt.

Ik ga nu over tot de orde van de dag, ben met Pebblo aan het werk in de winkel.

Peb,

Pebbles, je gaat een heel proces door zo he. Als ik het zo lees dan is het natuurlijk allemaal heel vervelend, maar qua verwerking voor jullie wel 'fijn' dat het allemaal zo stapsgewijs gaat. Zo zijn jullie ook toegegroeid naar dat het goed is om geen chemo meer te doen nu. Fijn ook dat je gewoon lekker geslapen hebt, dan ziet de wereld er alweer beter uit volgens mij. Ik hoop dat jullie nog ontzettend van elkaar kunnen genieten de komende jaren, en mooie herinneringen kunnen maken. De eerste is er al als ik het zo lees, je moeder heeft gezegd dat je een lieve schat bent!

Ach, Pebbles wat gebeurt er toch allemaal met jullie. Vind het fijn voor jullie dat jullie, al is het door deze gebeurtenissen, in ieder geval dichter bij elkaar lijken te komen. Levert het ook nog iets op, zeg maar. Mag hopen dat jullie nog een mooie en onvergetelijke tijd met elkaar zullen hebben zodat haar (klein)kinderen haar nooit zullen vergeten!

We komen niet echt dichter bij elkaar ofzo, is ook niet nodig want ik ben een enorm moederskind, maar wat ik altijd al wist wordt nu ook uitgesproken.



Verder gaat het best goed hoor, naar omstandigheden. Al zeg ik het zelf. Weer druk aan boekhouding nu en beetje ruzie met Pebblo geloof ik.



Hij zei vanavond wat, maar ik was in gedachten, reageerde niet. Toen zie i iets over mijn moeder en reageerde hij dat ik alleen maar met mezelf bezig ben en niet naar hem luister. En dat is bij mij heel erg verkeerd gevallen en ik denk eigenlijk dat ik hem dat moet vertellen in plaast van gemok.



En het irriteert me dat het hier een bende is. We gingen samen werken vanochtend. Ik zou om 14 uur weggaan, maar ben tot 18 uur gebleven. Pebblo is na de lunch vertrokken, heeft gewandeld met Kefpep en Pebbeltjes uit school gehaald en bij zijn ouders geweest. Vervolgens ging hij koken en is het eten mislukt. Hij is nu naar bed en in de keuken staan nog pannen met mislukt eten en de vaat van de hele dag. Vaatwasser zit vol met schone vaat. Morgen om half 9 is hij de deur uit en zit ik met de bende. Daarbij ligt ook alle was die ik vanmiddag wilde wegvouwen er nog. Ik heb al 3x gevraagd of hij zelf de boodschappen voor zijn verjaardag doet (zondagavond) maar krijg geen zinnige reactie.



Ik ga nu naar boven.

Lief Pebbeltje, een dikke knuffel voor jou. Inderdaad een heftig proces waar je doorheen gaat, maar knap hebt geaccepteerd. Mooi dat je haar beslissing kan respecteren.



Ik ben net thuis van gezellig, maar ook heftig avondje met vriendinnen. Was ook dus met vriendin van miskraam en toen ze het vertelde kwamen er zoveel emoties los. We zijn met 4 meiden dik en dun en hebben echt lief en leed met elkaa meegemaakt. Kennen elkaar al sinds middelbare school/studie en hebben losbol periode, trouwen, kindjes, werk en dat soor dingen allemaal meegemaakt. Het verdriet van en voor haar was met veel emoties. Maar ook veel lol gehad en heerlijk gelachen. Niet alleen kinderpraat, maar ook echte grote mensen vrouwenpraat. Geslaagde avond dus.



Nu ga ik echt naar bed want zoals jullie weten, lig ik morgen te spartelen in zwembad. Truste meiden en moge Lientje!

Pebbles, ik heb er geen woorden voor, wat jij (en niet te vergeten je moeder) moet doormaken. Heel veel sterkte!



Ow Vrolijk, dat gaat pijn doen vanmorgen, uit bed komen! Maar je avond was geslaagd, dat verzacht het wel.

Wij moeten ook zo naar het zwembad, de les van S&W begint om 10.45u.. Ze kijken er wel echt naar uit, dus dat verzacht onze pijn wel een beetje. Vent is brak, die heb ik net uit zijn bed getrommeld. We hebben gisteravond samen een fles wijn leeggedronken, hij heeft er altijd meer last van dan ik .



Fijn weekend!

Goedemorgen,

onze kinderen zijn zo groot dat ze zelf beneden zijn gaan spelen en wat te drinken hebben gepakt en pas om 9.45 kwamen om ons wakker te maken. Ze hadden zelfs al heel lief de tafel gedekt. FIJN!!!! Bijna jammer dat er een baby komt en we dan weer van vorenaf aan beginnen .



Iedereen ligt nu vast in het zwembad, badder ze!

Het was niet lollig uit bed te moeten komen en uiteindelijk ging ik er om 8.30 uit. Vermoeiend, maar het was wel echt heel leuk. Daarna samen de markt op geweest en boodschapjes gedaan.



Lien, gister kreeg ik een kerstkaart van jou binnen! Hoe bedoel je vertraging! Zou ik ook last hebben gehad van die postbode die de post had gestolen?



Tsskk...kan natuurlijk niet he Lien? Ik zou dan echt moeten wennen dat er niet meer als eerste door jou gepost wordt! Dan verbreek je een Vrolijke traditie, dus het is maar goed dat er weer een derde baby komt hihi

En om traditie nog verder te doorbreken, een nachtelijke post .



Net gezellig gegeten, was de bedoeling 0804, maar dat werd uiteindelijk door verschuiving en ziek gezellig eten met Pebbles en WInd. Beetje ruime 0804 hebben we geconstateerd , want KP is van 0903, maar goed. Lekker gegeten en nu wacht ik nog even op mijn kruikje, dan kan ik lekker met warme kruik naar bed. Klein Burgerlijk Geluk.

Kerstkaart.... hihi, die is echt al voor de kerstdagen op de bus gegaan (niet heel veel eerder, maar zeker voor kerst). Gestolen post, dat zal inderdaad wel en o zo interessante post .

Hmpf, dan is het maar goed dat ik (en misschien nog Drop) de dag weer sluit aangezien anders de Vrolijke systematiek op de schop gaat! Net Cashmere mafia gekeken en leuk! Zoals Vrolijkerd zei 'Het doet me denken aan jou en je meiden'. Dat typeert wel een beetje hoe mij avond er gister uitzag met gesprekken van miskramen, schoonloeders, werk, tandjes tot aan vibrators toe.



Ach, beter laat dan nooit lien. Lest best om maar te zeggen en ik herinner me jouw kerstkaart in ieder geval levendig

Inderdaad heel erg gezellig gegeten met Wind en Lien en een zeer welkome afleiding in deze tijd van best wel veel zorgen. Heel fijn en lief dat jullie aan mij gedacht hebben .



Toen we in eetcafe gingen afrekenen zag ik dat mijn vader me net daarvoor op mijn mobiel had gebeld. Is volgens mij de eerste keer dat hij mij mobiel belt, en sowieso deed een telefoontje om 23 uur me wel erg schrikken. Mijn vader kon het gisteravond niet meer aanzien. Mama hoopje ellende en nauwelijks aanspreekbaar, luiers om ivm met diarree en niets eten of zelfs drinken. Huisartsenpost gebeld, arts geweest en mama wederom direct met ambulance naar ziekenhuis. Gelukkig vertelde mijn vader het als 'positief', uitdroging lag op de loer en ze was nu tenminste in goede handen. Ik was dus ook vrij nuchter, denk ik achteraf, misschien vonden Wind en Lien dat wel gek.



Heel slecht geslapen en in tegenstelling tot gisteravond voel ik me nu ontzettend miserabel en gammel. Ik vind het mensonterend, mijn moeder helemaal afhankelijk en in de luiers, dat maakt me intens triest. Mijn zusje heeft vanochtend ziekenhuis gebeld, de toestand van mama was matig tot redelijk te noemen. Ze had wel geslapen, maar een dip in haar suikerspiegel gehad vannacht en ook vanochtend weer. Ze had wel een bakje vla gegeten. Mijn zusje mag vanochtend langskomen, buiten bezoekuur om, op voorwaarde dat ze alleen is. Ik kan dus vanmiddag pas, om half 2. Ik ben heel bang dat ze hier, de effecten van de chemokuur, lichamelijk niet meer bovenop komt.



Vorige week had mijn zusje ook met de afdeling gebeld in het ziekenhuis toen mama er lag en nu dus weer. Beide keren zei de verpleger tegen mijn moeder dat haar dochter aan de telefoon was en beide keren zei mijn moeder "hoi Peb" er gewoon vanuitgaand dat ik het zou zijn. Mijn moeder houdt van ons allemaal evenveel, maar ik ben echt een moederskind en heb de sterkste band. Het ontroert me dus dat ze denkt dat ik bel en ik baal dat ik er niet aan denk het zh te bellen zoals mijn zusje dus wel doet en zij dus nú al bij mama is en ik pas vanmiddag.



En nu ga ik met de Pebbeltjes hun kamers opruimen. Buurjongetjes mogen hier even niet meer spelen want die jutten de boel zo op dat alle speelgoedkisten worden omgekeerd en zelfs kleren uit kasten woren gerukt!

Lieve Peb, nee hoor, ik vond het helemaal niet gek hoe je reageerde, zo voelde het gewoon. Onvergelijkbaar, maar net zoiets dat ik vrij neem voor curretage en de dag erna weer aan het werk ben omdat het wel aan de hand was, maar ook gewoon opgelost moest worden. Je moeder is in de allerbeste handen gezien de situatie en dat geeft rust.

Ga je niet schuldig voelen om al dan niet bellen. Jullie leven staat op z'n kop en jullie waren toch nooit zo bellerig? Kan me wel voorstellen dat bellen niet het eerste is dat in je opkomt, maar dat je wel graag nu in het ziekenhuis had willen zitten. Maar misschien is het juist ook wel lekker als je er vanmiddag samen met je vader bent toch? Dan is het in elk geval echt bezoekuur en niet allerlei verpleegrondes tussendoor. En misschien kan je vragen of jij dan morgenochtend mag ofzo? He get, het blijft echt zo akelig, kan eigenlijk niets opbeurends verzinnen, want er is niet zoveel rooskleurigs in deze situatie. Sterkte dus maar weer en balen dat je niet lekker hebt geslapen, zijn we dus alleen maar goed voor de kortstondige afleiding, maar dat was dan wel weer erg gezellig .



Kamers opruimen.... zou hier ook moeten gebeuren en kleren sorteren want Kiloknaller is weer een meter gegroeid afgelopen nacht, heb alleen geen zin, dus blijf nog even in de ontkenningsfase denk ik.

pff, Peb, heftig hoor

Wel fijn dat het gisteren gezellig was.

Ik vond het erg jammer dat ik er niet bij kon zijn.

Maar borrel van familie Zorro was ook geslaagd. Kindjes hebben zich lief gedragen.



Wel een beetje jammer dat ik nu ziek ben.

Ik had al een heel bericht getypt, Pebblo moest even wat nakijken op pc, is alles weg.



Het gaat echt slecht met mama. Het is weer een zielig hoopje mens en je merkt dat zelfs praten teveel energie kost. Ze kan niet zitten, niet haar bed uit, niks. Ze heeft een infuus met antibiotica. Ze begint weer wat te eten en te drinken maar mondjes maat. Ze voelt heel erg koud, maar ligt onder dekbedje en heeft al 4 extra dekens. Erg triest...



Nu gaan we verjaardag Pebblo vieren, die is morgen jarig. Er hebben al 6 vrienden afgebeld en we weten alleen van schoonouders en 1 vriend dat ze zeker komen. Misschien dan nog mijn broers (maar die komen zonder afbellen net zo makkelijk niet) en nog een vriendin en dan zijn we er wel. Wordt dus gezellig aan de grote tafel en dan maar kaarten ofzo.



Oh, eerste is er, later!