Weer zwanger worden na een miskraam! #4!

vandaag naar zkh geweest... narcose besproken.... ik brak direct weer toen ik het zkh in liep... anesthesist was erg aardig en heeft me beloofd dat ik lekker zou slapen voordat ze zouden beginnen en dat ik pijnstillers genoeg zou krijgen om niets te voelen....heb ook een recept meegekregen om twee dagen van de wereld te kunnen blijven met pijnstillers.... ik moest ze maar gewoon nemen zei hij.... maar dat strookt weer niet met wat de gyn zei, zij zei dat het geen pijn zou doen....



ik heb besloten het maar gewoon te doen.. het moet er toch uit... ik denk niet dat ik het emotioneel vol hou om er mee te blijven lopen.... het voelt nu al een beetje alsof er iemand is overleden en dat ik nog een week moet wachten op een moeilijke begrafenis..... snappen jullie wat ik bedoel? ik heb het gevoel dat ik pas na volgende week kan uithuilen en opnieuw beginnen...



kan iemand mij nog iets vertellen over na de operatie? hebben jullie veel bloedverlies gehad? en lang? wanneer werden jullie weer ongesteld? was dat netjes na vier weken, zoals mijn gyn zei?



dezelfde gyn gaat mij ook curreteren... heb al besloten om na de operatie, als ik toch lekker labiel ben en er 'toch niks aan kan doen', haar verrot te schelden als ze met nog meer dooddoeners komt... (doe het maar niet voor de operatie he? haha).... ik had een brochure meegekregen waarin staat dat er evt. 1 persoon tijdens de dagopname bij me kan blijven... dan zullen ze dat op die afdeling toch ook wel toestaan?



ik ben moe, emotioneel op... soms in een soort van shock en soms weer zwaar in tranen... kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo intens verdrietig ben geweest...... ik hoop maar dat het snel beter wordt...

ach, nou ben ik nog iets vergeten (en het bericht was al zo lang)... ik heb vannacht vreselijk gedroomd...



man en ik liepen met dochtertje buiten.... meiske zag een vlinder en liep er achter aan... we riepen nog: niet weggaan, alsjeblieft! maar ze lachte nog even en liep gewoon door... wij stonden aa de grond genageld en konden haar niet terughalen... werd bijna schreeuwens wakker, was volledig in paniek....



en de rest van de nacht dus slecht geslapen, want ik had het al 2 keer gedroomd en wilde dat niet nog een keer...

Marianne,hé bah! Wat een nare droom!

Goed plan om nu maar even de gyn niet uit te schelden, je weet maar nooit.

Ik zou denk ik hetzelfde gevoel hebben als jij, dat het eruit moet.

Bij mijn 2e miskraam was het vruchtje volgens de echoscopiste al weg, heel vreemd want door het bloedverlies had ik natuurlijk elke keer goed opgelet en dacht dat ik het wel had gemerkt als het vruchtje weg zou zijn, dat bleek later ook, het vruchtje kwam er de volgende dag pas uit, ik vond dat heel gek en naar.

Het in shock zijn herken ik ook wel. Ik ben na de 1e miskraam een tijdje thuis geweest ook omdat ik heel erg veel bloed had verloren maar ook omdat ik het emotioneel niet aankon om te werken en toen heb ik de hele serie sex and the city gekeken, lekker domme tv zonder nadenken.



Puck, ik wil wel graag via de officiele weg oppas hebben omdat het anders geen zin heeft om te gaan werken. Dus of kdv of gastouderbureau. Ik heb het gastouderbureau gebeld en we hebben een afspraak dus we zien dan wel.

Goed dat je waarschijnlijk weer een kortere cyclus hebt! Dat gedoe met die lange cyclus, bah!



Liselot, goed dat je toch naar de controle gaat. Dan weet je zeker dat alles goed is. Inderdaad spannend dat jullie er weer voor gaan! Succes! Heeft het lang geduurd voordat je zwanger werd? En wat betreft ontdekken wie wie is enz, soms heb ik er ook moeite mee haha, en dat terwijl ik het topic heb geopend in maart. Jammer genoeg komen er steeds nieuwe mensen bij (miskraam komt echt vaker voor dan je denkt!) Maar gelukkig zijn er ook al 2 baby's geboren na een miskraam en zijn er al veel weer zwanger!



Puck, gelukkig wist ik dat ibuprofen niet mag dus hoef me niet schuldig te voelen. Tja, het enige dat helpt is slapen, heel af en toe neem ik een paracetamol, maar probeer het echt wel te laten.



Morgen kan ik met een collega meerijden naar het werk dus dan kan ik gewoon wat innemen tegen de misselijkheid want die is in alle hevigheid terug. echt bagger! Nou ja, nu maar hopen dat het na 16 weken wel over is (nog een weekje)



Dikke knuffel voor iedereen!



XXX

Caro:

Ik was allebei de keren na 2 maanden zwanger, vrij snel dus..Dus stiekem...hoop ik daar weer op, al is dat niet verstandig, want het kan ook erg tegenvallen, dat besef ik zeker.

Ik begrijp dat je weer zwanger bent, gefeliciteerd.



Inderdaad een miskraam komt vaak voor he, dat denk je niet vantevoren.

Maar als je het eenmaal heb gedeeld, dan hoor je pas meer verhalen.



Marianne; sterkte ermee.

Ik heb 4 weken gewacht, totdat het vanzelf zou komen, maar dat was pas de avond voor de geplande curettage, en niet volledig. Dus moest uiteindelijk wel nog onder narcose.

Heb er geen spijt van dat ik heb gewacht, zo lang.

De pijn erna vond ik erg meevallen, alleen het uit narcose komen duurde langer dan ik verwachtte, ik voelde me erg suf.

Liselot, definitief welkom dan hier!



Marianne, zoals ik al schreef heb ik geen pijn gehad. Alleen maar een raar verdoofd gevoel. Ik heb geen pijnstiller genomen naderhand, dat was simpelweg gewoon niet nodig. De eerste paar uur na de curettage had ik flink bloedverlies (te vergelijken met een zware menstruatie), daarna werd het al minder. Het lijkt dan verder net alsof je ongesteld bent.



Morgen wordt waarschijnlijk een rare dag vol mixed emotions. Morgen 'was' ik namelijk uitgerekend. Mijn vriend is er best wel mee bezig, hij vindt het toch verdrietig. Ik vind het vooral een gek idee dat als het wel goed was gegaan, ik nu hoogzwanger zou zijn geweest of al bevallen. Nou ja, morgenavond hebben we een feest, dat leidt hopelijk lekker af...

Liselot, bedankt voor je felicitatie, je had het inderdaad goed begrepen. Ben momenteel 15 weken zwanger.

Misschien niet verstandig om te hopen op een snelle zwangerschap maar wel begrijpelijk. Na de 1e miskraam heeft het een half jaar geduurd voor ik weer zwanger was en na de 2e heeft er maar 1 menstruatie tussen gezeten ( en voordat ik de eerste keer zwanger was heeft een maand of 5 geduurd) dus je ziet, erg verschillend. Ik hoop voor je dat het snel weer lukt! Het was wel heel stom, de laatste keer had ik zoeits van, het zal wel weer een hele tijd duren maar toen was het zo gepiept want we hebben eerst echt gewacht met proberen tot na de eerste menstruatie. Dus het was de eerste ronde raak toen we weer ons best gingen doen



Het klopt inderdaad dat je het pas hoort als je er zelf over praat. Soms denk ik ook wel eens dat meiden zich schamen als ze een miskraam hebben gehad, en dat is natuurlijk nergens voor nodig. Je kunt er niks aan doen!



Ik ga echt relaxen nu!



XX

Toch nog even!



Ring, he, was dat nu alweer! Sterkte voor morgen. Ik hoop dat je toch een leuk feest hebt morgen en dat het inderdaad afleidt!

Ik sluit me aan bij Caro. Ik was de eerste keer in één keer zwanger. Toen ging het mis en kreeg ik de curettage. Nu wacht ik alweer een half jaar. Je moet niet teveel gaan focussen op een snelle zwangerschap, maar het is soms zo moeilijk! Inmiddels berust ik er wel een beetje in, alleen soms grijpt het me nog wel eens aan.



Ik hoop voor jou dat je wel sneller zwanger bent!

(Caro, time flies... Helaas zonder al te veel 'fun'...)

Hee meiden,

Wat is het hier rustig vanavond zeg.

We zijn altijd zo van de klets, en nu gebeurt er niets!

Eigenlijk heb ik op dit moment ook weinig bijzonderheden te melden. Ben nog steeds flink misselijk af en toe. En moe, moe, moe.....maar ik klaag niet!

Even voor Marianne: mijn menstruatie kwam keurig na 28 dagen weer op gang. Voor de curretage werd mij gezegd dat het 4 tot 6 weken kon duren. Maar ik liep meteen zo regelmatig als een klok. En dat geldt niet voor iedereen hier dus ik denk niet dat er een standaard voor is. Je moet het allemaal maar laten gebeuren, hoe moeilijk dat ook is......X en een dikke van mij

Leuk Nala dat "je bruidje" zo tevreden was. Dat je dat dan ook in je portemee voelt, tja dat is natuurlijk helemaal leuk! Hoe is het met je vader, begint hij een beetje te herstellen?

He Caro; wat naar dat het zwanger zijn je niet zo bevalt (leuke woordspeling) maar zoals je zelf al aangeeft, het is voor het goede doel, dus hou 'even' vol. X Dedijk

Dedijk, jazeker, ik hou vol! Alleen zie je soms meiden die zich helemaal toppie voelen en stralen. Ik zal je vertellen, ik straal niet! Ja, straal warmte af misschien haha. Heb het afwisselend heel warm en heel koud.....

Zie er niet uit (misschien toch een aanwijzing dat het stiekem toch een meisje is???) Haha, nee, hoor, dat zijn de minst erge dingen. Ik ben van binnen echt heeeeeel erg blij en gelukkig! Dus alle kwaaltjes en ongemakken moet ik gewoon voor lief nemen. ( vanmiddag voelde ik me een behoorlijke muts! Een collega vroeg heel lief hoe het met me ging en toen kwamen de tranen alweer, ik voelde me echt stom!) Ik ben ook nog steeds bang dat het alsnog mis gaat. Ben nu 15 weken, en ik weet dat de meest onzekere tijd voorbij is maar zo voelt het niet altijd. Al mijn broeken passen nog dus je ziet gewoon nog niks. Ach, ik moet niet zeuren! Ik ga mezelf een schop onder m'n kont geven en naar bed.



Voor iedereen een dikke ! Sorry dat ik zo zeur! Jullie zitten in een nog veel rottere periode (de niet zwangeren bedoel ik dan) Ik besef echt dat ik in m'n handjes mag knijpen van geluk dat ik weer zwanger ben en dat het de derde keer toch echt goed lijkt te gaan.



Dikke XXX Caro

Goedenavond!

Marianne, wat rot allemaal zeg. Maar je hoeft niet echt bang te zijn voor curretage. Bij mij viel het ook erg mee. 1 dag wat ongesteldheidsbuikpijn, niet heel heftig en het bloedverlies was als bij een normale menstruatie. Hoor zelden dat er vrouwen zijn die 2 dagen plat moeten met pijnstillers. Het emotionele aspect kost tijd. Neem zoveel tijd als je nodig hebt. Dat kun je alleen zelf bepalen.

Liselot, welkom hier. Spannend, jullie gaan er weer voor!

Caro, jammer dat je geen leuke zwangerschap hebt. 15 weken al weer, jee wat gaat de tijd snel.

Ring, morgen een moeilijke dag. De tijd gaat snel he. En ondertussen is elke maand niet zwanger weer 1 te veel.

Mijn ongie is vandaag eindelijk goed doorgebroken. Daarmee ook het allerlaatste beetje hoop. De tijd gaat snel, maar voor mijn gevoel kruipt hij langzaam voorbij als we het over zwanger worden hebben. Ik ben het wachten zo beu. Mijn geduld is op. Maar geduld moeten we hebben. Adoptie zal zeker nog wel 5 jaar duren. Een eigen kindje, geen idee hoe lang. Vraag me ook wel eens af of we een 3e mk aankunnen. Vast wel, de 2e hebben we ook overleefd. WIl heel graag zwanger worden, maar soms bekruipt de angst me. Angst om al die emoties weer door te moeten maken. Emoties die je zomaar kunnen overvallen. Bij het zien van een gelukkig gezinnetje, bij het zien van een plaatje van een echo, een zwangere. Het wordt zwaar. Ik wil niet klagen, wil niet verdrietig zijn, wil sterk zijn. Maar voel me een zeur en zwak omdat de emoties me soms overvallen. Als ik een poosje niet reageer zit ik even in de meeleeshoek. Heb niet zoveel energie nu. KOmt door ongie, ws voel ik me over een paar dagen wel weer prima. Maar als ik even niet iets post, dan weten jullie dat ik weer effe een dippie heb.

Lieve Toosje, de tijd kruipt inderdaad als we het over zwanger worden hebben.....wachten, wachten, wachten en proberen hoop te houden. Je bent verre van een zeur en zwak: al 6 (!!!) jaar houdt je dit vol, NEE je bent GEEN zeur en NIET zwak. Ik ben ook zo bang voor alles rondom het weer zwanger zijn. Vooral de derde miskraam heeft er geestelijk enorm ingehakt. Ik was echt bang dat ik gek werd, en opeens ben je er weer en komt toch dat sterke gevoel weer boven "ik wil een kindje". Eni k denk dat het dat sterke gevoel is wat je uiteindelijk weer door laat gaan. De wereld om je heen kan heel hard en confronterend zijn als je zelf ook zo graag dat gelukkige gezinnetje wilt zijn......dikke, dikke knuffel voor jou. En je schrijft gewoon hier of op de groep als je daar zin in hebt en anders trek je je even terug.....



Alle andere meiden even een dikke knuffel en alvast een fijn weekend.

Lieve Toos, ik zit hier met tranen in me ogen....wat een tekst, zo recht uit je hart. En dan loop ik te zeuren dat we nu een jaar bezig zijn. Zou me bijna gaan schamen...Als ik al mn kansen voor de komende maanden aan jou kon geven zou ik het doen! T is gewoon niet eerlijk....ik gun je echt het beste voor 2008, hoop dat het helemaal jullie jaar wordt!!! Wat je verwoord, je emoties....t raakt me diep...sterkte meis, heel veel sterkte!



Ring, ook jij heel veel sterkte....is een moeilijke dag. Ik had het 30-10...toen was ik uitgerekend van de eerste en niet meer zwanger van de tweede..viel me echt zwaar, en ik heb me maar vol laten lopen met wijn s'avonds...Doe rustig aan meid!



Marianne, heel veel sterkte ook voor jou vandaag...ik was na mn mk pas na een week of 8 weer voor t eerst ongesteld, en wacht nu nog steeds op regelmaat....t kan dus heel erg verschillen....pas wel op dat je het niet gaat verwachten na 4 weken, als het dan niet komt, en je "moet" 2 weken lang of langer elke 3 dagen testen is echt vervelend, en dat kunnen meerdere meiden hier beamen.



Trav, jij ook een fijn weekend! Mag je al op bezoek?

En idd...het is volgens mij ook de oerdrang naar een kindje wat je door laat gaan. Duurt bij jullie ook al lang nu....zullen we 2008 ook maar jouw jaar maken dan? Ik wil zo graag dat iedereen hier gewoon lekker zwanger is, en ervan kan genieten!



Caro, 15 weken alweer?? Jeetje dat gaat echt snel! Wat lekker meid!!! Bijna op de helft alweer!!! Wel vervelend dat t zo zwaar is!! maar je moet maar zo denken, 4 maanden geleden heb je "gesmeekt" en "gebid" om zwangerschapskwaaltjes, en nu heb je ze....t is de goden verzoeken Geniet er lekker van meid!



Voor de rest een dikke en een fijn weekend....ik ga plat. Ben ziek van mn werk naar huis gegaan, (had er geen eens heen moeten gaan) zwaar misselijk, kan geen hap door mn keel krijgen al 2 dagen, 38,5 graad koorts...en dat terwijl er een huis op me staat te wachten dat verbouwd moet worden en me vent vanavond zn verjaardag viert, en er deze week ook nog een ei gevangen of had gevangen moeten worden....Pffff....ben benieuwd of we dat nog voor elkaar hebben gekregen, want met die griep erbij is je libido op zn zachtst gezegd niet optimaal, en gister kon t me echt even gestolen worden, terwijl t wel had "gemoeten"...





XXXx

Marianne, wat een nare droom zeg. Hopelijk heb je vannacht wat beter kunnen slapen. De komende dagen zullen ongetwijfeld heel zwaar worden, dus alvast heel veel liefs en sterkte van mij. Blijf gewoon jezelf, al moet je de hele dag huilen en wil je alleen maar in bed liggen. Al ziet het er nu heel donker uit, echt waar het wordt weer beter. Zie hier de verhalen van bijvoorbeeld Toosje die al 6 jaar bezig is, of Traveler met 3 miskramen. Ondanks de zware tijd hebben ook zij zich er doorheen geslagen en denken zelfs weer aan zwanger worden. Ik weet het, het is nu niet voor te stellen, maar er komt een dag dat het minder zwaar wordt.



Ring, dikke knuffel voor jou en je man voor vandaag. Zal ongetwijfeld een emotionele dag worden. Hopelijk leidt het feest wat af. Ongelooflijk hè hoe snel de tijd soms lijkt te gaan?



Caro, snap je heel goed hoor dat je nog steeds bij vlagen zo onzeker bent. Denk dat dat pas echt over zal zijn als je straks je mooie lieve baby'tje in je armen hebt. Is helaas een erfenis van de MK die we met ons meedragen vrees ik.

Hoop toch dat je je wat beter zult gaan voelen binnenkort. Ook voor jou een dikke knuf.



Toosje, sluit me helemaal aan bij Traveler hoor. Als er iemand is die niet zeurt, dan ben jij het wel. Je blijft ondanks alles altijd zo positief en sterk. Begrijp heel goed dat je er soms moedeloos van wordt, maar weet dat we er altijd zijn om naar je te luisteren hè. Hier kun je gewoon al je frustraties kwijt.

Voor nu veel liefs en heel veel knuffies.



Fijn weekend voor allemaal.



Liefs,

Puck

Hallo allemaal!

wat een boel geschreven zeg,

Marianne en Liselot, welkom hier, gezellig dat jullie komen meeschrijven al had ik jullie liever op een ander topic "leren kennen".

Marianne veel succes, heel normaal hoor als je zo down bent, maar zoals Puck al schreef het wordt echt weer beter. Ik heb in september een curretage gehad, pas na 3 weken nadat ik wist dat het mis was. Dus toen had ik er al een soort afscheid van genomen en was ik blij dat ik weer verder kon, hoe raar dat dat ook klinkt.

Liselot; ook ik ben weer snel zwanger geraakt na de miskraam, er heeft maar 1 menstruatie tussen gezeten.



Riz, beterschap en veel geluk met je ei vangen, mss wil het wel beter als je grieperig ben:)



Ring; veel sterkte vandaag, toch een beetje een beladen dag, gelukkig gaat de tijd snel maar met dit soort dingen mag het wel wat minder hard gaan. dikke knuffel!



Toosje; kan een heleboel woorden voor je schrijven, maar die vallen allemaal in het niet bij zoveel moedeloosheid/verdriet dat jij/jullie hebben. Daarom laat ik het bij een hele dikke knuffel.



Caro; hou eens op met zeuren zeg jij mag net zoveel klagen en zeuren als je wilt hoor. Beter hier van je afschrijven als de hele tijd ermee in je hoofd spoken. Is ook nie goed voor de beeb. En dat je je broeken nog past is toch ook nie zo gek, je houdt geen voedsel binnen. Het zit echt wel goed bij je, je bent al over de kritieke grens heen dus vanaf nu heul veul genieten!!



Nala; succes vandaag met de opzwemtest, hoop dat je man slaagt voor zn zwemdiploma



Hier niet veel bijzonders te melden, ja dat ik de dagen tot aan de echo aftel. Soms sterk het gevoel dat het "toch wel weer mis zal gaan" en de andere keer voel ik me op en top zwanger. Heb vanochtend wel een flinke huilbui gehad, ha ha ging nergens over, nou ja dat ik vond dat ik het zo druk had en wat ellende met ons personeel. Vond mezelf i.i.g. heul zielig

Meiden fijn weekend voor iedereen, mijn zus en nichtje komen morgen logeren, heb er zin in.

Liefs

Hey meiden, nou eerst mijn zh verhaal. Ze hebben een echo bij mij gemaakt en zagen rechts (in mijn eierstok) een cyste. (van 3,5 cm) Ws van een eitje die niet is "opgelost". We hebben een grote kans dat die binnen nu en een korte tijd weg gaat of slinkt. Is dat het geval, krijgen we mijn volgende cyclus al de inseminatie!!!!!!

Is dit niet zo, kunnen we dan dus nog nie beginnen. Ga dus echt flippen als dit weer roet in het eten gaat strooien, maar we gaan van het positieve uit. Als alles meezit moet ik zon de 27e ongi worden. En als alles verder goed loopt, zal ik rond 9 feb de IUI krijgen. Laten we het hopen!!!!!!!!!!!

In mijn li-eierstok zag ze ook wat, maar ws is dat een beetje (soort van) litekens van het wegbranden van die cyste van 8 cm. (die ze met de kijkoperatie weg hebben gehaald) Dat hoeft verder niet in de weg te zitten.

Nu gaan wij ons alleen afvragen, zal ik die cystes vaker hebben gehad? Want misschien dat dat wel regelmatig in de weg heeft gezeten...

Het is nu dus afwachten totdat ik ongi ga worden. Dan moet ik bellen en dag 3 krijg ik weer een echo en dan kijken ze verder.

Ik weet iig wel dat ik Menopur moet gaan spuiten.

Mannetje heeft zijn spermie ingeleverd en daar krijgen we dinsdag de uitslag van...Spannend!!!!!!!



De opnames van BNN waren erg leuk om bij te wonen. En Patrick Lodiers in het eggie gezien!!!!!



Vanaaf kleren uitzoeken voor de carnaval. Jaja, dat vieren we hier ook. Niet zo groots als in Brabant, maar we hebben zelfs een optocht! Wij gaan vrij 1 feb naar een feest hier in de sporthal.



Gelukkig ben je al 3 dagen niet misselijk Kaatje. Ondertussen nog steeds niet?



Liselot, dan een officieel welkom van mij op dit topic waar je niet bij wilt horen!

Als je in het schema wilt, moet je het ff zeggen, dan zet ik je erbij. Als je info ervoor hebt, zet dit dan aub in kleur neer, dan kan ik het makkelijker trug vinden...



Marianne, ik heb denk nog 2-3 dagen bloedverlies gehad na de curettage. Dat viel me heel erg mee. Weinig last van mijn buik gehad. Een weekje na de curettage kreeg ik opeens weer een paar dagen (veel) bloedverlies. Psies 28 dagen na mijn curettage werd ik weer ongi. Alleen sindsdien ben ik zo onregelmatig als de pest...

Tuurlijk laten ze je man toe op de afdeling. Ik heb nog nooit gehoord dat dat niet mag.

Wat een nare droom zeg. Hoop dat je het na de cur een beetje een plekje kunt gaan geven.

Net zoals Caro, hielp domme tv zonder nadenken kijken heel erg. Ik heb een week lang naar Bassie en Adriaan zitten/liggen kijken.



Nog steeds misselijk Caro, bah!



Ring, dikke knuf van mij. Heb het zelf ervaren dat een dag zoals vandaag best wel pittig kan zijn... Hoop dat je feest vanaaf een beetje afleiding kan geven.



Dedijk, mijn vader mocht vandaag naar de cardioloog! 4 weken eerder als de bedoeling. Hij gaf het zelf aan dat het nog niet zo ging, dus mocht hij tussendoor. Ben dus heel erg benieuwd wat 'ie allemaal gaat vertellen. Weten eigenlijk nog helemaal niets...



Toosje, hoe jij je voelt zijn psies de woorden hoe ik me af en toe ook voel. Zit hier de tranen in te houden. Het blijft zo onzeker en stel dat het lukt, blijft het dan goed gaan? Wij hebben het ook al eens over adoptie gehad, maar willen toch de IUI eerst afwachten. Hele dikke knuf!



Riz, beterschap! Hoop dat je je snel weer lekkerder voelt.

Nut, veel plezier dit weekend!

Ha meiden,

Marianne, wat een naar verhaal ook zeg. Helaas voor ons allemaal herkenbaar. Ik ben ook gecurreteerd, na 12,5 week ( vruchtje was pas een paar dagen overleden toen, had ook al 2 goeie echo's achter de rug) en eerlijk gezegd vond ik die behandeliing nog het minst erg. Heb geen pijn gehad en bloedde daarna nog maar een paar daagjes. Het emotionele aspect is een stuk heftiger! Volgens mij maakt het dan niet zoveel uit of je een curretage hebt of dat het natuurlijk komt. Na 5,5 week werd ik weer ongesteld.

Nala, ik hoop voor je dat je dan ongesteld wordt! Duim met je mee!

Riz, veel beterschap!!

Toosje voor jou. Helemaal logisch dat je in een dipje zit!

Caro, je mag gerust 'zeuren' hoor! ook al ben je nu weer zwanger, natuurlijk is het nog spannend voor jou! Zou ik ook hebben als ik eenmaal weer zwanger was..

Puck, hopelijk hebben jullie je ei goed gevangen! Nu maar afwachten de komende weken..

Dedijk, beetje laat, maar gefeliciteerd met je goede echo!! Heerlijk joh!

Ring, ook een voor jou. Moet echt een moeilijke dag voor je zijn.. Sterkte meis!



Hier weinig te melden. Gister even bij de huisarts geweest voor een vervelend moedervlekje. Die wordt volgende week verwijderd. Hopelijk niks geks! Ook nog even gevraagd of ik niet nog langs een gyn moet gaan, voor een nacontrole ofzo, maar dat hoefde niet. Ze zei wel dat als mijn menstruatie de volgende keer weer zo weinig was, dat ik dan nog even terug moet komen, dan moeten ze even kijken wat de reden is dat het niet goed op gang komt. Maar de eerste keer na een curretage is het altijd weinig, zei ze.



Fijn weekend allemaal!



groetjes, Lucia

he meiden, heel erg bedankt voor jullie verhalen... het gaat vandaag al een stukje beter...heb amper gehuild en merk al aan mezelf dat ik het langzaam maar zeker een plekje ga geven... het doet pijn en dat zal nog wel even zo blijven, maar ik moet verder..... jammer alleen dat ik nog tot woensdag moet wachten tot curretage... heb het gevoel dat ik dan pas echt verder kan....



heb wel veel last van krampen vandaag... geeft me toch een 'goed' gevoel... ik had erg het gevoel dat mijn lichaam me in de steek heeft gelaten... (waarom kon ik niet normaal zwanger zijn/gezond kindje maken en ook waarom geeft mijn lichaam het niet op als het toch niet leeft?).... nu voel ik dat mijn lichaam gaat afstoten... wellicht komt het er niet uit voor woensdag, maar dat geeft dan niet... het idee dat het op gang komt, doet me genoeg...



ook de zwangerschapskwaaltjes nemen flink af. dat vind ik ook erg prettig...als het er niet meer is, dan hoef ik die kwaaltjes ook niet te voelen...



ik besef dat het pijn doet, maar ik besef ook dat het wel weer goed komt... zal de komende dagen vast nog vaak genoeg in tranen uitbarsten, maar langzaam begint de zon vast te schijnen.... manlief en ik lopen ook al flauwe grappen naar elkaar te maken over miskraam, dus dat komt wel goed (hoeft iemand anders nog niet te proberen, maar het is een begin toch?)



ik wilde er vandaag graag even uit, dus ik ben heel dapper naar mijn werk gegaan om een kopje koffie te drinken met een collega... heb maar 1x gehuild en ben erg trots op mezelf... dit is erg goed voor me geweest en ik besef dan ook dat we er echt wel overheen zullen komen...



nu volgende week nog en dan gaan we er gewoon weer voor



ik heb al jullie verhalen nog niet gelezen, sorry, ben erg egoistisch bezig de afgelopen dagen, maar dat kennen jullie vast wel... voor de mensen die in dezelfde situatie zitten als ik: heel veel sterkte... voor de dames die proberen zwanger te raken: ook dat ken ik: hou je kop erbij! ik hoop dat het snel lukt.... en tot slot voor de zwangeren met kloppende hartjes: geniet ervan! gefeliciteerd! ik hoop me snel bij jullie 'groep' te kunnen voegen!



liefs!

Aan allemaal: jullie zijn lief...

Maar... Hou alsjeblieft op met jezelf verontschuldigen!!! Allemaal maken we minder leuke dingen mee, de een misschien wat minder erg dan de andere. Dan is het juist zo fijn dat je even je verhaal kan doen zonder excuses. En dat kan hier ook, iedereen respecteert elkaar hier en leeft met elkaar mee. Super.



Vandaag was een heftige dag. Ik dacht dat het wel meeviel, maar een van de artsen kwam al snel naar me toe: 'Is er wat? Je lijkt niet helemaal jezelf!' Toen ik het vertelde reageerde ze zo lief! En m'n collega's net zo. Maar van al die lieve woorden word ik emotioneel. Fijn dat iedereen zo meeleeft, maar daardoor denk je er wel steeds aan.



Vanavond treedt mijn vriend op met z'n band, ze geven een theaterconcert. Ik ben blij dat we die afleiding hebben. En morgen is deze dag lekker voorbij, hoef ik er niet meer tegenaan te hikken.

Even ter info:



i.p.v. 4 feb nu aanstaande dinsdag terug naar het ziekenhuis vanwege mn lies! het is nog steeds niet over en tob er nu toch wel erg lang mee. Vandaar dat ik de afspraak vervroegd hebt.



komt goed!(hoop ik)



groetjes en goed weekend!

Nala: Wat goed dat je aanstaande bruid zo positief was!



Marianne: Wat een vreselijk botte gyn zeg! En wat een nare droom en dan nog 2x ook, gelukkig gaat het al weer ietsje beter met je



Ring: Ik dacht dat ik niks zou voelen bij de uitgerekende dag , maar ineens werd ik heel verdrietig. Het is gewoon een erg stomme dag. Ik hoop dat je toch nog van het feest kan genieten



Liselot: Ik hooop voor je dat je weer zo snel zwanger bent, ik was de 1e keer na 4 maanden zwanger en nu heb ik meer dat 1 jaar moeten wachten , zo oneerlijk!



Caro: Ik ben jaloers op je, al 15 weken en 2 prachtige echo's verder! Maar wel erg balen dat je je zo rot voelt. Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen en er een keer echt van kan gaan genieten. luister je nog wel eens naar het hartje?



Toosje: Kan me zo goed voorstellen dat je geduld op is, je hebt al zoveel geduld moeten hebben! En ik vind je helemaal geen zeur, 6 jaar is niet niks. Dikke knuffel



Traveler: Ook een fijn weekend en een dikke knuffel



Riz: Beterschap!



Nut: Ik tel met je mee. Nooit geweten dat 2 weken zo lang konden duren, tijd gaat zooo langzaam hier



Nala: Ik hoop zo voor je dat de cyste gaat slinken, ik ga hard voor je duimen dat je 9 feb je IUI gaat krijgen en dat het raak is!



Hier tellen we de dagen en uren tot de echo, soms ben ik zo bang dat het weer een leeg vruchtzakje is en de tijd gaat zo langzaam.

Maar ben wel erg blij dat ik eindelijk weer zwanger ben



O ja echo is net als nut op 28-1

oh, enne, als het meezit boeken we vanavond onze vakantie! Lekker naar de zon!

We dachten aan Egypte, vertrek 1 of 2 februari.



We zijn er al een keer geweest, maar nu gaan we zwanger..



naja, misschien heeft het reisbureau wel een mega goed ander idee! Of 1 van jullie? in elk geval word het de zon op zoeken!

(omdat dit jaar onze wintersport niet kan vanwege de beeb)



tjuuus

Tos: ik duim voor je dat het goed is dit keer.