Kinderen
alle pijlers
Welke leeftijd het lastigst?
donderdag 4 mei 2017 om 18:58
Mijn vriend en ik willen binnenkort stoppen met anticonceptie. Nu hebben wij in onze omgeving niet zoveel kinderen en weten we er ook nog niet zoveel van. Dat wordt inlezen dus.
Nu hadden we gister een gesprek en zo kwamen we op het onderwerp: wat zou voor ouders de zwaarste en wat is een makkelijker leeftijd van kinderen? Of te wel: heb je een specifieke leeftijdsfase van je kind als extra zwaar of juist extra makkelijk ervaren en zo ja waarom?
Mijn moeder gaf aan dat ik als baby en als puber op mijn moeilijkst was, maar ik ben benieuwd naar overige ervaringen!
Nu hadden we gister een gesprek en zo kwamen we op het onderwerp: wat zou voor ouders de zwaarste en wat is een makkelijker leeftijd van kinderen? Of te wel: heb je een specifieke leeftijdsfase van je kind als extra zwaar of juist extra makkelijk ervaren en zo ja waarom?
Mijn moeder gaf aan dat ik als baby en als puber op mijn moeilijkst was, maar ik ben benieuwd naar overige ervaringen!
zaterdag 6 mei 2017 om 16:02
Wat is moeilijk? Het verschilt ook per kind en wat je kan hebben. Ik heb met mijn oudste veel nachten opgezeten en hij is verstandelijk beperkt maar toen was ik nog zzp-er en deelde ik mijn eigen werktijden in. Toen leek het zwaar maar toch heb ik heimwee naar die tijd toen hij nog zo klein was en knuffelbaar.
Onze jongste is een uberrelaxed kind en daar had ik er nog wel 10 van kunnen hebben. Echt heel makkelijk. Maar goed, dat zal wel een draak van een puber worden.
Onze jongste is een uberrelaxed kind en daar had ik er nog wel 10 van kunnen hebben. Echt heel makkelijk. Maar goed, dat zal wel een draak van een puber worden.
Stressed is just desserts spelled backwards
zaterdag 6 mei 2017 om 21:44
quote:NYC schreef op 05 mei 2017 @ 15:31:
[...]
Dat begrijp ik. Werden ze er thuis erg vervelend of druk door? Of vooral weerstand om überhaupt naar psz/kdv te gaan?
Psz/kdv hebben ze beiden nooit echt leuk gevonden. Oudste is een meisje dat niet houdt van drukte om zich heen. Dus dan is psz/kdv een moeilijke plek. Zeker als je ,zoals zij, het moeilijk vind om voor jezelf op te komen.
Oudste kwam helemaal bij op de oppasdag van oma. Dan kon ze uren voor het poppenhuis zitten en in alle rust hele verhalen uitspelen.
Jongste is een mannetje dat al vroeg voorliep op zijn leeftijdgenootjes en sociaal wat onhandig was. Hij speelde graag alleen. Als hij op de psz met de treinbaan speelde en er kwam een ander/jonger kindje bij dat de trein afpakte en dan ging hij weg om iets anders te gaan doen. Hij kon (en kan) niks met jongere kinderen die niet goed konden praten en/of zijn spel niet konden volgen. Dat is tot en met groep 2 eigenlijk wel zo gebleven. (kleuterjuf zei: hij komt niet goed tot spelen in de huishoek. Nee logisch als je hem als oudste (slimme) kleuter met 4 jarigen daar neerzet)
Jongste liet het dus allemaal gebeuren en thuis kwam alle frustratie eruit in de vorm van boze buien.
De dagen thuis vond hij heel fijn. Uren zat hij op de grond met autootjes te spelen.
Hij is inmiddels bijna 9 en nog steeds loopt hij behoorlijk voor op zijn klasgenoten maar hij kan er nu gelukkig goed mee omgaan (ze kunnen nu allemaal praten ) en hij heeft genoeg vriendjes.
Geniet nog maar even van de rust voordat je mannetje naar school moet
[...]
Dat begrijp ik. Werden ze er thuis erg vervelend of druk door? Of vooral weerstand om überhaupt naar psz/kdv te gaan?
Psz/kdv hebben ze beiden nooit echt leuk gevonden. Oudste is een meisje dat niet houdt van drukte om zich heen. Dus dan is psz/kdv een moeilijke plek. Zeker als je ,zoals zij, het moeilijk vind om voor jezelf op te komen.
Oudste kwam helemaal bij op de oppasdag van oma. Dan kon ze uren voor het poppenhuis zitten en in alle rust hele verhalen uitspelen.
Jongste is een mannetje dat al vroeg voorliep op zijn leeftijdgenootjes en sociaal wat onhandig was. Hij speelde graag alleen. Als hij op de psz met de treinbaan speelde en er kwam een ander/jonger kindje bij dat de trein afpakte en dan ging hij weg om iets anders te gaan doen. Hij kon (en kan) niks met jongere kinderen die niet goed konden praten en/of zijn spel niet konden volgen. Dat is tot en met groep 2 eigenlijk wel zo gebleven. (kleuterjuf zei: hij komt niet goed tot spelen in de huishoek. Nee logisch als je hem als oudste (slimme) kleuter met 4 jarigen daar neerzet)
Jongste liet het dus allemaal gebeuren en thuis kwam alle frustratie eruit in de vorm van boze buien.
De dagen thuis vond hij heel fijn. Uren zat hij op de grond met autootjes te spelen.
Hij is inmiddels bijna 9 en nog steeds loopt hij behoorlijk voor op zijn klasgenoten maar hij kan er nu gelukkig goed mee omgaan (ze kunnen nu allemaal praten ) en hij heeft genoeg vriendjes.
Geniet nog maar even van de rust voordat je mannetje naar school moet
zondag 7 mei 2017 om 01:04
Verschilt per kind en per ouder. Mijn oudste was vanaf dag één heel makkelijk. Mijn jongste het tegenovergestelde. Zoon 1 sliep met acht weken door, bij zoon 2 moesten we er met anderhalf ook vaak nog een stuk of 5 keer uit 's nachts.
Oudste luistert altijd heel goed, jongste is een enorme donder, loopt ook weg. Oudste is een makkelijke eter, jongste wil, behalve snoep, eigenlijk niet eten. Oudste loopt in de meeste dingen voor, jongste juist vaak wat achter.
Jongste wordt binnenkort 3 en sinds ongeveer een maand heb ik het idee dat het een stuk lekkerder loopt allemaal.
Maar jongste heeft een "lichte geest" en oudste een "zware". Oudste is zwaar op de hand, jongste niet.
Ik verwacht daarom dat jongste makkelijker gelukkig wordt dan oudste. De moeilijkste tijd met oudste zal nog komen denk ik, die met jongste hoop ik al gehad te hebben.
Oudste luistert altijd heel goed, jongste is een enorme donder, loopt ook weg. Oudste is een makkelijke eter, jongste wil, behalve snoep, eigenlijk niet eten. Oudste loopt in de meeste dingen voor, jongste juist vaak wat achter.
Jongste wordt binnenkort 3 en sinds ongeveer een maand heb ik het idee dat het een stuk lekkerder loopt allemaal.
Maar jongste heeft een "lichte geest" en oudste een "zware". Oudste is zwaar op de hand, jongste niet.
Ik verwacht daarom dat jongste makkelijker gelukkig wordt dan oudste. De moeilijkste tijd met oudste zal nog komen denk ik, die met jongste hoop ik al gehad te hebben.
zondag 7 mei 2017 om 06:10
quote:nicole123 schreef op 06 mei 2017 @ 15:10:
[...]
En ook dat ligt (deels) weer aan het kind. De ene baby sleep je zo overal naartoe, de ander slaapt alleen in het eigen bed en wordt helemaal overprikkeld als je de hele dag de hort op gaat. En met mijn jongste liep ik met 3 maanden al bij de fysio. Dat is met een baby soms best lastig plannen, want dan had ik het zo geregeld dat ik op een tijdstip afsprak waarop er normaliter geen slaapje of voeding was en dan verlegde ze haar ritme weer en moest ik haar wakker maken om naar de fysio te gaan.Dat was dan weer een voordeel: mijn kinderen sliepen als baby amper, waardoor ik nooit rekening heb hoeven houden met slaapjes. Veel prikkels waren juist gunstig, want dan huilden ze een stuk minder. Nadeel was wel dat ik ook wel de hele dag me ze in touw was.
[...]
En ook dat ligt (deels) weer aan het kind. De ene baby sleep je zo overal naartoe, de ander slaapt alleen in het eigen bed en wordt helemaal overprikkeld als je de hele dag de hort op gaat. En met mijn jongste liep ik met 3 maanden al bij de fysio. Dat is met een baby soms best lastig plannen, want dan had ik het zo geregeld dat ik op een tijdstip afsprak waarop er normaliter geen slaapje of voeding was en dan verlegde ze haar ritme weer en moest ik haar wakker maken om naar de fysio te gaan.Dat was dan weer een voordeel: mijn kinderen sliepen als baby amper, waardoor ik nooit rekening heb hoeven houden met slaapjes. Veel prikkels waren juist gunstig, want dan huilden ze een stuk minder. Nadeel was wel dat ik ook wel de hele dag me ze in touw was.
zondag 7 mei 2017 om 07:19
quote:south schreef op 06 mei 2017 @ 11:33:
Tot en met 3 jaar heb ik weglopertjes gehad. (Eentje nog geen 3 en dat is dus een handenbindertje) Vanaf 4 werd het al een stuk makkelijker, met af en toe een driftbui. En vanaf 6 (tot nu inmiddels 8) is het een makkie. Maar goed, in die leeftijd heb ik ook gewoon al jaren ervaring (als leerkracht). Dus dat mag ook wel wat makkelijker gaan.Dan hoop ik dat ik door ervaring juist een enorm makkelijke puberteit ga meemaken..ik vrees maar van niet, dan kan het altijd meevallen.
Tot en met 3 jaar heb ik weglopertjes gehad. (Eentje nog geen 3 en dat is dus een handenbindertje) Vanaf 4 werd het al een stuk makkelijker, met af en toe een driftbui. En vanaf 6 (tot nu inmiddels 8) is het een makkie. Maar goed, in die leeftijd heb ik ook gewoon al jaren ervaring (als leerkracht). Dus dat mag ook wel wat makkelijker gaan.Dan hoop ik dat ik door ervaring juist een enorm makkelijke puberteit ga meemaken..ik vrees maar van niet, dan kan het altijd meevallen.
zondag 7 mei 2017 om 07:26
quote:ceekaa schreef op 05 mei 2017 @ 13:30:
Oh, ik vond het ook zeker wel heel leuk van 3,5 tot 4. Maar juist omdat ze al zo veel konden waren ze echt aan meer uitdaging toe dan peterspeelzaal en kdv ze konden bieden. Dat leverde behoorlijk wat frustratie op die ze vooral thuis uitten.Vooral bij de jongste speelde dit omdat hij iedere dag mee naar school ging om oudste weg te brengen/op te halen en hij dus zag hoe het er daar aan toe ging.
Ik kijk daar ook een beetje tegenop. Mijn kind speelt het liefst met de oudste kinderen, maar ze is nu 2,5 en die oudsten gaan langzamerhand weg en ze roept nu al dagelijks dat ze naar school wil. Dan blijft er een jaar lang helemaal niemand over met wie ze kan spelen.
Ik hoop maar dat ze dan ook iets ontwikkelt waardoor ze toch met jongere kinderen kan spelen, als oudste dan, dat is natuurlijk ook weer een uitdaging
Oh, ik vond het ook zeker wel heel leuk van 3,5 tot 4. Maar juist omdat ze al zo veel konden waren ze echt aan meer uitdaging toe dan peterspeelzaal en kdv ze konden bieden. Dat leverde behoorlijk wat frustratie op die ze vooral thuis uitten.Vooral bij de jongste speelde dit omdat hij iedere dag mee naar school ging om oudste weg te brengen/op te halen en hij dus zag hoe het er daar aan toe ging.
Ik kijk daar ook een beetje tegenop. Mijn kind speelt het liefst met de oudste kinderen, maar ze is nu 2,5 en die oudsten gaan langzamerhand weg en ze roept nu al dagelijks dat ze naar school wil. Dan blijft er een jaar lang helemaal niemand over met wie ze kan spelen.
Ik hoop maar dat ze dan ook iets ontwikkelt waardoor ze toch met jongere kinderen kan spelen, als oudste dan, dat is natuurlijk ook weer een uitdaging
zondag 7 mei 2017 om 07:49
quote:Mevrouw75 schreef op 07 mei 2017 @ 07:26:
[...]
Ik kijk daar ook een beetje tegenop. Mijn kind speelt het liefst met de oudste kinderen, maar ze is nu 2,5 en die oudsten gaan langzamerhand weg en ze roept nu al dagelijks dat ze naar school wil. Dan blijft er een jaar lang helemaal niemand over met wie ze kan spelen.
Ik hoop maar dat ze dan ook iets ontwikkelt waardoor ze toch met jongere kinderen kan spelen, als oudste dan, dat is natuurlijk ook weer een uitdaging
Mijn zoontje van 2,5 heeft ook al 2 keer als 'allebeste vriendje' het oudste meisje uitgekozen en die gingen dan van het kdv af naar de bso. Zat hij zo heel zielig met z'n "Ik stuiter door!"-stuiterbaltraktaktatie op de grond "Nu heb ik weer geen allerbeste vriendje meer, alleen maar een balletje". Zielig, hè.
Zodra hij zichzelf ouder vindt dan een ander kind, gaat hij de grote broer uithangen. Dat kan hij op zich wel goed, ook al behandelt hij de andere kinderen dan als baby's, maar daar kan hij niet echt z'n eigen ding mee kwijt de hele dag (weet even geen goede uitdrukking). Ik hoop ook dat hij dat nog leert.
[...]
Ik kijk daar ook een beetje tegenop. Mijn kind speelt het liefst met de oudste kinderen, maar ze is nu 2,5 en die oudsten gaan langzamerhand weg en ze roept nu al dagelijks dat ze naar school wil. Dan blijft er een jaar lang helemaal niemand over met wie ze kan spelen.
Ik hoop maar dat ze dan ook iets ontwikkelt waardoor ze toch met jongere kinderen kan spelen, als oudste dan, dat is natuurlijk ook weer een uitdaging
Mijn zoontje van 2,5 heeft ook al 2 keer als 'allebeste vriendje' het oudste meisje uitgekozen en die gingen dan van het kdv af naar de bso. Zat hij zo heel zielig met z'n "Ik stuiter door!"-stuiterbaltraktaktatie op de grond "Nu heb ik weer geen allerbeste vriendje meer, alleen maar een balletje". Zielig, hè.
Zodra hij zichzelf ouder vindt dan een ander kind, gaat hij de grote broer uithangen. Dat kan hij op zich wel goed, ook al behandelt hij de andere kinderen dan als baby's, maar daar kan hij niet echt z'n eigen ding mee kwijt de hele dag (weet even geen goede uitdrukking). Ik hoop ook dat hij dat nog leert.
maandag 8 mei 2017 om 00:21
Alle vier mijn kinderen waren als baby superzoet en sliepen snel door (respectievelijk met 8, 3, 5 en 5 weken). Ze waren wel veel ziek, maar das een ander verhaal. Konden zichzelf ook prima vermaken.
Mijn oudste twee zijn altijd supergemakkelijk gebleven. Spelen lief met elkaar (tegenwoordig is het chillen want ze zijn 14 en 12), lusten alles, ruimen hun kamer op als ik er om vraag , kortom: luisteren goed. Het enige moeilijk aan oudste is hem te motiveren voor zijn huiswerk. Na twee jaar ellende hebben we dat eindelijk een beetje onder controle (m.b.v. begeleiding). Maar ondanks die misere, blijft het een gemakkelijk en sociaal kind.
Mijn jongste twee zijn vanaf dreumes/peuterleeftid juist enorm bewerkelijk. Ze schelen ook maar 14 maanden en zijn vanaf dat jongste kon kruipen (en gelukkig was hij laat) elkaars concurrent geweest. Ze zijn enorm ondernemend, enorm competatief, maken veel ruzie, ze laten zichzelf luid en duidelijk horen en gelukkig zijn ze ook gewoon erg leuk, dat compenseert
Ik zeg wel eens gekscherend dat als ik wist hoe veel bewerkelijker die jongste twee waren, ik het bij de oudste twee gelaten had.
Waarmee ik maar wil zeggen dat het echt enorm van het kind afhangt.
Mijn oudste twee zijn altijd supergemakkelijk gebleven. Spelen lief met elkaar (tegenwoordig is het chillen want ze zijn 14 en 12), lusten alles, ruimen hun kamer op als ik er om vraag , kortom: luisteren goed. Het enige moeilijk aan oudste is hem te motiveren voor zijn huiswerk. Na twee jaar ellende hebben we dat eindelijk een beetje onder controle (m.b.v. begeleiding). Maar ondanks die misere, blijft het een gemakkelijk en sociaal kind.
Mijn jongste twee zijn vanaf dreumes/peuterleeftid juist enorm bewerkelijk. Ze schelen ook maar 14 maanden en zijn vanaf dat jongste kon kruipen (en gelukkig was hij laat) elkaars concurrent geweest. Ze zijn enorm ondernemend, enorm competatief, maken veel ruzie, ze laten zichzelf luid en duidelijk horen en gelukkig zijn ze ook gewoon erg leuk, dat compenseert
Ik zeg wel eens gekscherend dat als ik wist hoe veel bewerkelijker die jongste twee waren, ik het bij de oudste twee gelaten had.
Waarmee ik maar wil zeggen dat het echt enorm van het kind afhangt.
Ik ben hier al sinds 2003, maar dat schijnt Viva niet te kunnen weergeven
