Kinderen
alle pijlers
Welke leeftijd het lastigst?
donderdag 4 mei 2017 om 18:58
Mijn vriend en ik willen binnenkort stoppen met anticonceptie. Nu hebben wij in onze omgeving niet zoveel kinderen en weten we er ook nog niet zoveel van. Dat wordt inlezen dus.
Nu hadden we gister een gesprek en zo kwamen we op het onderwerp: wat zou voor ouders de zwaarste en wat is een makkelijker leeftijd van kinderen? Of te wel: heb je een specifieke leeftijdsfase van je kind als extra zwaar of juist extra makkelijk ervaren en zo ja waarom?
Mijn moeder gaf aan dat ik als baby en als puber op mijn moeilijkst was, maar ik ben benieuwd naar overige ervaringen!
Nu hadden we gister een gesprek en zo kwamen we op het onderwerp: wat zou voor ouders de zwaarste en wat is een makkelijker leeftijd van kinderen? Of te wel: heb je een specifieke leeftijdsfase van je kind als extra zwaar of juist extra makkelijk ervaren en zo ja waarom?
Mijn moeder gaf aan dat ik als baby en als puber op mijn moeilijkst was, maar ik ben benieuwd naar overige ervaringen!
donderdag 4 mei 2017 om 20:52
Ik vind of vond tot nu toe niet één bepaalde leeftijd het lastigst maar wel de zorg voor twee tegelijk. Dat begon rond de leeftijd van drie (oudste) icm 9 maanden (jongste). Nu zijn we inmiddels weer een half jaar verder. Oudste 3,5 en jongste 15 maanden en ik heb het idee dat het vanaf nu weer makkelijker gaat. De een begint zindelijk te worden en de ander te lopen. 
donderdag 4 mei 2017 om 20:52
quote:Pluisi schreef op 04 mei 2017 @ 20:34:
[...]
Zo denken wij gelukkig niet over onze kinderen.
Nou voor alles is een tijd hoor!
Met 26 ben ik echt wel klaar met je. Dan zit mijn taak er ruimschoots op.
Soms is het niet anders maar ik vind het ook gezond dat je op een gegeven moment gewoon je vleugels uitslaat.
De band met mijn kinderen is nog nooit zo goed geweest
[...]
Zo denken wij gelukkig niet over onze kinderen.
Nou voor alles is een tijd hoor!
Met 26 ben ik echt wel klaar met je. Dan zit mijn taak er ruimschoots op.
Soms is het niet anders maar ik vind het ook gezond dat je op een gegeven moment gewoon je vleugels uitslaat.
De band met mijn kinderen is nog nooit zo goed geweest
donderdag 4 mei 2017 om 20:56
Elke leeftijd is lastig.
Want ja, ook na hun pakweg 18 à 20 zijn er zorgen.
Alleen dan op andere vlakken dan als ze 5 zijn.
Liefdesverdriet, studies die mislukken, verkeerde partners, verkeerde jobkeuzes, verslavingen, ze in hun ongeluk zien lopen omdat ze niet meer willen luisteren, ze naar de andere kant van 't land of de wereld zien verhuizen, ...
Als je geen last wil, moet je vooral niet aan kinderen beginnen .
Want ja, ook na hun pakweg 18 à 20 zijn er zorgen.
Alleen dan op andere vlakken dan als ze 5 zijn.
Liefdesverdriet, studies die mislukken, verkeerde partners, verkeerde jobkeuzes, verslavingen, ze in hun ongeluk zien lopen omdat ze niet meer willen luisteren, ze naar de andere kant van 't land of de wereld zien verhuizen, ...
Als je geen last wil, moet je vooral niet aan kinderen beginnen .
donderdag 4 mei 2017 om 21:06
donderdag 4 mei 2017 om 21:09
quote:Solomio schreef op 04 mei 2017 @ 21:06:
[...]
Ik heb mijn jongste met 13 al naar elders verbannen, oudste met 17. Lekker rustig.
Had je naar België moeten komen wonen .
Vanaf hun 2.5 (kleuterschool) kunnen ze hier doordeweeks op internaat.
Tot ze afgestudeerd zijn op hun 18de.
En ofwel gaan ze daarna voltijds werken en alleen wonen, ofwel gaan ze studeren en op kot.
[...]
Ik heb mijn jongste met 13 al naar elders verbannen, oudste met 17. Lekker rustig.
Had je naar België moeten komen wonen .
Vanaf hun 2.5 (kleuterschool) kunnen ze hier doordeweeks op internaat.
Tot ze afgestudeerd zijn op hun 18de.
En ofwel gaan ze daarna voltijds werken en alleen wonen, ofwel gaan ze studeren en op kot.
donderdag 4 mei 2017 om 21:09
Mijn zoontje is nu 3 maar ik vond de leeftijd vanaf een jaar of 1 tot 2 erg vermoeiend.
Hij wilde vanalles maar snapte nog niks..
Hij kon ook niet praten en werd daardoor erg gefrustreerd als hem iets niet lukte of hij iets wilde en ik het niet begreep..
Nu is hij 3 en is het zoveel makkelijker.
We begrijpen elkaar, we kunnen normaal communiceren ( al is er afentoe nog wel een woedeaanval maar daar kan ik dan veel beter op inspelen ).
Hij wilde vanalles maar snapte nog niks..
Hij kon ook niet praten en werd daardoor erg gefrustreerd als hem iets niet lukte of hij iets wilde en ik het niet begreep..
Nu is hij 3 en is het zoveel makkelijker.
We begrijpen elkaar, we kunnen normaal communiceren ( al is er afentoe nog wel een woedeaanval maar daar kan ik dan veel beter op inspelen ).
donderdag 4 mei 2017 om 21:18
quote:proudmama33 schreef op 04 mei 2017 @ 21:13:
[...]
De Fase Der Fases. Poeh, sterkte! Heb je jongens? Meisjes? Allebei 1?Twee meisjes, en wat zijn ze nog lief, en wat ben ik nog het centrum van hun universum, zalig. Ze kruipen nog bij me op schoot, ruiken nog lekker, rollen nog niet met hun ogen naar me... ik geniet er echt met volle teugen van. Zelfs extra na al die zware eerste jaren. En ik hou me vast voor de jaren die komen, en dan ga ik heimwee hebben naar nu
[...]
De Fase Der Fases. Poeh, sterkte! Heb je jongens? Meisjes? Allebei 1?Twee meisjes, en wat zijn ze nog lief, en wat ben ik nog het centrum van hun universum, zalig. Ze kruipen nog bij me op schoot, ruiken nog lekker, rollen nog niet met hun ogen naar me... ik geniet er echt met volle teugen van. Zelfs extra na al die zware eerste jaren. En ik hou me vast voor de jaren die komen, en dan ga ik heimwee hebben naar nu
donderdag 4 mei 2017 om 21:19
quote:Hangmat schreef op 04 mei 2017 @ 21:18:
[...]
Twee meisjes, en wat zijn ze nog lief, en wat ben ik nog het centrum van hun universum, zalig. Ze kruipen nog bij me op schoot, ruiken nog lekker, rollen nog niet met hun ogen naar me... ik geniet er echt met volle teugen van. Zelfs extra na al die zware eerste jaren. En ik hou me vast voor de jaren die komen, en dan ga ik heimwee hebben naar nu
[...]
Twee meisjes, en wat zijn ze nog lief, en wat ben ik nog het centrum van hun universum, zalig. Ze kruipen nog bij me op schoot, ruiken nog lekker, rollen nog niet met hun ogen naar me... ik geniet er echt met volle teugen van. Zelfs extra na al die zware eerste jaren. En ik hou me vast voor de jaren die komen, en dan ga ik heimwee hebben naar nu
donderdag 4 mei 2017 om 21:22
quote:Hangmat schreef op 04 mei 2017 @ 21:18:
[...]
Twee meisjes, en wat zijn ze nog lief, en wat ben ik nog het centrum van hun universum, zalig. Ze kruipen nog bij me op schoot, ruiken nog lekker, rollen nog niet met hun ogen naar me... ik geniet er echt met volle teugen van. Zelfs extra na al die zware eerste jaren. En ik hou me vast voor de jaren die komen, en dan ga ik heimwee hebben naar nu Niet alle kinderen veranderen in monsters als ze gaan puberen hè.
[...]
Twee meisjes, en wat zijn ze nog lief, en wat ben ik nog het centrum van hun universum, zalig. Ze kruipen nog bij me op schoot, ruiken nog lekker, rollen nog niet met hun ogen naar me... ik geniet er echt met volle teugen van. Zelfs extra na al die zware eerste jaren. En ik hou me vast voor de jaren die komen, en dan ga ik heimwee hebben naar nu Niet alle kinderen veranderen in monsters als ze gaan puberen hè.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 4 mei 2017 om 21:22
quote:Yggdrasil- schreef op 04 mei 2017 @ 20:24:
Elke fase die ik afsluit heb ik ineens niks meer mee.
Als ik tussen de kleine kinderen van vrienden zit denk ik: hoe dééd ik dit vroeger!
Ik heb er zo niks meer mee.
Herkenbaar. Gezemel over zwemles en kdv, hele huis verbouwen als ze komen, gesprekjes op kleuterniveau, die stomme spelletjes/boekjes/speeltjes/series en oerlelijke kleiwerkjes waar je dan dolenthousiast over moet doen. Ik kan dat levelen ook echt niet meer opbrengen. Mijn schoonzus, notabene ouder dan ik, mag nog 10 jaar op dat schoolplein rondhangen. Ik moet er niet aan denken.
En dat terwijl ik echt enorm genoten heb toen mijn eigen kinderen zo klein waren. Nu heb ik een prepuber van 10 in huis. Dat vind ik best pittig maar ook leuk.
Elke fase die ik afsluit heb ik ineens niks meer mee.
Als ik tussen de kleine kinderen van vrienden zit denk ik: hoe dééd ik dit vroeger!
Ik heb er zo niks meer mee.
Herkenbaar. Gezemel over zwemles en kdv, hele huis verbouwen als ze komen, gesprekjes op kleuterniveau, die stomme spelletjes/boekjes/speeltjes/series en oerlelijke kleiwerkjes waar je dan dolenthousiast over moet doen. Ik kan dat levelen ook echt niet meer opbrengen. Mijn schoonzus, notabene ouder dan ik, mag nog 10 jaar op dat schoolplein rondhangen. Ik moet er niet aan denken.
En dat terwijl ik echt enorm genoten heb toen mijn eigen kinderen zo klein waren. Nu heb ik een prepuber van 10 in huis. Dat vind ik best pittig maar ook leuk.
donderdag 4 mei 2017 om 21:25
donderdag 4 mei 2017 om 21:29
Ik herken het ook wel dat ik met een soort leedvermaak aanschouw hoe vriendinnen/zussen nog in het hele baby/peuter/kleuter geploeter zitten. Been there done that en heb het juichend achter me gelaten.
Ik weet nog dat ik zowat in tranen van blijdschap een vriendin belde om te vertellen dat ik bij een pierenbadje zat en al 10 MINUTEN aan één stuk had gezeten en niks hoefde te doen/redden/verschonen/troosten.... wat een tijd was dat. Al ken ik ook mensen die ook die fase fluitend en opgewekt deden hoor, maar ik ben er gewoon niet erg geschikt voor
Ik weet nog dat ik zowat in tranen van blijdschap een vriendin belde om te vertellen dat ik bij een pierenbadje zat en al 10 MINUTEN aan één stuk had gezeten en niks hoefde te doen/redden/verschonen/troosten.... wat een tijd was dat. Al ken ik ook mensen die ook die fase fluitend en opgewekt deden hoor, maar ik ben er gewoon niet erg geschikt voor
donderdag 4 mei 2017 om 21:35
Ik vind 3,5 juist echt een enorm leuke leeftijd! Taalvaardigheid (articulatie) is ontzettend vooruit gegaan waardoor hij zich kan uitdrukken en niet meer onverstaanbaar is. Hij is zo grappig, heeft zoveel leuke humor. En toe aan school weet ik niet goed. Aan de ene kant wel want hij gedijt niet zo goed in het peutergroepje en de ene na de andere vierjarige is inmiddels naar groep 1 gegaan maar aan de andere kant heeft hij de ruimte thuis (letterlijk) nodig voor zijn plannen en ideeën. Dus wat dat betreft is het fijn dat school nog even een paar weken duurt (en dat het bijna zomervakantie is!)
donderdag 4 mei 2017 om 21:42
quote:Hangmat schreef op 04 mei 2017 @ 21:29:
Ik herken het ook wel dat ik met een soort leedvermaak aanschouw hoe vriendinnen/zussen nog in het hele baby/peuter/kleuter geploeter zitten. Been there done that en heb het juichend achter me gelaten.
Ik weet nog dat ik zowat in tranen van blijdschap een vriendin belde om te vertellen dat ik bij een pierenbadje zat en al 10 MINUTEN aan één stuk had gezeten en niks hoefde te doen/redden/verschonen/troosten.... wat een tijd was dat. Al ken ik ook mensen die ook die fase fluitend en opgewekt deden hoor, maar ik ben er gewoon niet erg geschikt voor
Tegenwoordig lig ik in het bubbelbad of op een handdoek en zie ik ze wel weer een keer in geval van honger. En binnenkort gooi ik ze voor de deur van het zwembad af en ga ik zelf genieten van de rust thuis. Heerlijk. Voor alles lijkt een tijd te zijn. Ik heb geen moeite (meer) met het afsluiten van al die energievretende fases.
Ik verlang alleen af en toe terug naar de momenten dat ze nog als minifrutsel in mijn armen lagen. En bleven liggen. Dat ik babykleertjes kon kopen. En als een trotse pauw kon rondparaderen met mijn mooie baby in een flitsende kinderwagen.
Ik herken het ook wel dat ik met een soort leedvermaak aanschouw hoe vriendinnen/zussen nog in het hele baby/peuter/kleuter geploeter zitten. Been there done that en heb het juichend achter me gelaten.
Ik weet nog dat ik zowat in tranen van blijdschap een vriendin belde om te vertellen dat ik bij een pierenbadje zat en al 10 MINUTEN aan één stuk had gezeten en niks hoefde te doen/redden/verschonen/troosten.... wat een tijd was dat. Al ken ik ook mensen die ook die fase fluitend en opgewekt deden hoor, maar ik ben er gewoon niet erg geschikt voor
Tegenwoordig lig ik in het bubbelbad of op een handdoek en zie ik ze wel weer een keer in geval van honger. En binnenkort gooi ik ze voor de deur van het zwembad af en ga ik zelf genieten van de rust thuis. Heerlijk. Voor alles lijkt een tijd te zijn. Ik heb geen moeite (meer) met het afsluiten van al die energievretende fases.
Ik verlang alleen af en toe terug naar de momenten dat ze nog als minifrutsel in mijn armen lagen. En bleven liggen. Dat ik babykleertjes kon kopen. En als een trotse pauw kon rondparaderen met mijn mooie baby in een flitsende kinderwagen.
donderdag 4 mei 2017 om 21:46
quote:poeziewoezie schreef op 04 mei 2017 @ 20:57:
Toen ze klein waren dacht ik waren ze maar groot.
Nu ze groot zijn denk ik waren ze nog maar klein.De mijne zijn klein en ik wil ze zo houden! Ook de baby met zijn luiers en slaapjes. Hij is zo lief. En de peuter met haar gestamp. Zo aandoenlijk. En het kleutertje dat lekker eindelijk naar school mag. Echt, ze mogen voor altijd zo blijven!
Toen ze klein waren dacht ik waren ze maar groot.
Nu ze groot zijn denk ik waren ze nog maar klein.De mijne zijn klein en ik wil ze zo houden! Ook de baby met zijn luiers en slaapjes. Hij is zo lief. En de peuter met haar gestamp. Zo aandoenlijk. En het kleutertje dat lekker eindelijk naar school mag. Echt, ze mogen voor altijd zo blijven!
donderdag 4 mei 2017 om 21:47
quote:Trevina schreef op 04 mei 2017 @ 20:34:
Mijn ouders vonden het het moeilijkste toen zus en ik pubers waren en even laat (of later) dan ouders gingen slapen.
Bij jongere kinderen heb je 's avonds (als kinderen in bed liggen) nog een paar uurtjes met z'n tweeën.Ja, dat vond ik ook wel even een tegenvaller, maar ook dat went snel en je hebt er overdag meer tijd voor terug.
Mijn ouders vonden het het moeilijkste toen zus en ik pubers waren en even laat (of later) dan ouders gingen slapen.
Bij jongere kinderen heb je 's avonds (als kinderen in bed liggen) nog een paar uurtjes met z'n tweeën.Ja, dat vond ik ook wel even een tegenvaller, maar ook dat went snel en je hebt er overdag meer tijd voor terug.
donderdag 4 mei 2017 om 22:00
quote:eekhoorn12 schreef op 04 mei 2017 @ 21:46:
[...]
De mijne zijn klein en ik wil ze zo houden! Ook de baby met zijn luiers en slaapjes. Hij is zo lief. En de peuter met haar gestamp. Zo aandoenlijk. En het kleutertje dat lekker eindelijk naar school mag. Echt, ze mogen voor altijd zo blijven!
Het mooiste jaar was het eerste jaar met mijn jongste, een hele makkelijke baby. Ik had toen een baby, een peuter en een kleuter en het was heerlijk.
Moeilijkste was het eerste half jaar met mijn oudste, zo'n bewerkelijke, niet slapende baby. Nummer twee en drie waren veel moeilijker als peuter, na 3,5 jaar waren ze heel gezellig en makkelijk.
Nu is de oudste 11 en zitten we tegen de puberteit aan. Dat gaat met golven, nu weer een makkelijke periode.
[...]
De mijne zijn klein en ik wil ze zo houden! Ook de baby met zijn luiers en slaapjes. Hij is zo lief. En de peuter met haar gestamp. Zo aandoenlijk. En het kleutertje dat lekker eindelijk naar school mag. Echt, ze mogen voor altijd zo blijven!
Het mooiste jaar was het eerste jaar met mijn jongste, een hele makkelijke baby. Ik had toen een baby, een peuter en een kleuter en het was heerlijk.
Moeilijkste was het eerste half jaar met mijn oudste, zo'n bewerkelijke, niet slapende baby. Nummer twee en drie waren veel moeilijker als peuter, na 3,5 jaar waren ze heel gezellig en makkelijk.
Nu is de oudste 11 en zitten we tegen de puberteit aan. Dat gaat met golven, nu weer een makkelijke periode.
