Zakgeld 15 jaar

20-11-2019 10:27 238 berichten
Hoeveel zakgeld krijgen jullie 15-jarigen? Mijn bijna 15-jarige krijgt nu 12 euro per maand, maar dat blijkt in de praktijk onvoldoende. Voorheen kreeg ze 6 euro, maar daar deed ze eigenlijk niet zoveel mee. Sinds een tijdje heeft ze vaker activiteiten met vriendinnen, iets eten of drinken, of naar het zwembad. Mijn oudste kreeg vanaf haar 12e € 62,50 zak- en kleedgeld en kwam daar prima mee rond. Daarbij kreeg ze dan ook wel vaak geld of kleding van opa en oma, dus wellicht is mijn beeld wat vertekend. Jongste wil nog geen kleedgeld, dus haar zakgeld is alleen voor activiteiten, cadeautjes voor jarigen, etc.
Ik zie wel in dat 12 euro aan de lage kant is, maar ben er nog niet uit wat dan wel. Telefoontegoed en buskaart krijgt ze van haar vader, dus dat hoeft er niet van.
NYC schreef:
22-11-2019 10:14
Misschien dat mijn methode wel echt helemaal niet pedagogisch verantwoord is hoor, maar op welk moment ga ik nu dan eigenlijk de mist in of is het fout of nadelig voor mijn kinderen?
Ik zie het eerlijk gezegd meer als dat je de confrontatie niet aan durft te gaan met je familie. Als jij achter je punt staat dat je peuter niks krijgt op die rommelmarkt dan moet je familie dat respecteren. En je peuter ook.
watdachtjehiervan schreef:
22-11-2019 10:23
Ik zie het eerlijk gezegd meer als dat je de confrontatie niet aan durft te gaan met je familie. Als jij achter je punt staat dat je peuter niks krijgt op die rommelmarkt dan moet je familie dat respecteren. En je peuter ook.
Ik g die confrontatie absoluut niet aan.
NYC schreef:
22-11-2019 10:14
Misschien dat mijn methode wel echt helemaal niet pedagogisch verantwoord is hoor, maar op welk moment ga ik nu dan eigenlijk de mist in of is het fout of nadelig voor mijn kinderen?

Ik vind het een fout uitgangspunt om mijn kinderen voor vertrek geld te laten meenemen om 'iets' te kunnen kopen. Het geeft de indruk dat 'iets kopen' vast onderdeel is van een dagje uit.

Wij vonden het dagje uit op zich al leuk (en duur) genoeg, dat hoefde niet benadrukt te worden door ook nog iets aan te schaffen.

Kinderen spaarden hier voor iets dat ze graag wilden en zodra ze het geld hadden ging ik dat met ze kopen. Alleen het kind dat gespaard had kocht iets, de anderen mochten dan geen impulsaankoop doen. Als ze het beoogde ding en week later nog wilden ging ik nog wel een keer naar het winkelcentrum.
Andersom schreef:
22-11-2019 10:32
Ik vind het een fout uitgangspunt om mijn kinderen voor vertrek geld te laten meenemen om 'iets' te kunnen kopen. Het geeft de indruk dat 'iets kopen' vast onderdeel is van een dagje uit.

Wij vonden het dagje uit op zich al leuk (en duur) genoeg, dat hoefde niet benadrukt te worden door ook nog iets aan te schaffen.

Kinderen spaarden hier voor iets dat ze graag wilden en zodra ze het geld hadden ging ik dat met ze kopen. Alleen het kind dat gespaard had kocht iets, de anderen mochten dan geen impulsaankoop doen. Als ze het beoogde ding en week later nog wilden ging ik nog wel een keer naar het winkelcentrum.
Van mij mogen ze wel impulse inkopen doen. Daar leren ze veel van vind ik. Want als ze dan iets groots zien wat ze heel graag willen dan hebben ze geen geld en zullen ze moeten sparen. Daarbij is het hun geld. Ik vind dan ook dat ze daar zelf over mogen beslissen.
Andersom schreef:
22-11-2019 10:32
Ik vind het een fout uitgangspunt om mijn kinderen voor vertrek geld te laten meenemen om 'iets' te kunnen kopen. Het geeft de indruk dat 'iets kopen' vast onderdeel is van een dagje uit.

Wij vonden het dagje uit op zich al leuk (en duur) genoeg, dat hoefde niet benadrukt te worden door ook nog iets aan te schaffen.

Kinderen spaarden hier voor iets dat ze graag wilden en zodra ze het geld hadden ging ik dat met ze kopen. Alleen het kind dat gespaard had kocht iets, de anderen mochten dan geen impulsaankoop doen. Als ze het beoogde ding en week later nog wilden ging ik nog wel een keer naar het winkelcentrum.
Ja, maar dat is het fijne nou juist. Portemonnee meenemen betekent hier vaak in de praktijk dat ze niks meer hoeven te hebben. Ik denk dat het werkt zoals iemand die geld op zijn rekening heeft niet bezig is met wat ie allemaal wil hebben terwijl dat iemand die rood staat (of heel weinig geld op de rekening) veel meer bezig kan zijn: eigenlijk wil ik dit hebben en dat hebben en dat kopen en dat en dat dat en oeeeehhhh als ik toch eens rijk was dan kocht ik ook nog dit en dat en dat...

Dus portemonnee mee is hier een vaste prik van ergens naartoe gaan en de behoefte om alles uit te geven verdwijnt. Terwijl het niet beschikken over een portemonnee/geld kinderen (mensen) smachtend kan maken. Zeker als ze iemand kunnen aankijken die het anders toch wel koopt.
Alle reacties Link kopieren
GinnyJones schreef:
22-11-2019 08:00
2.70 per week.. peuter krijgt al 2.50 (omdat hij twee-en-een-half is).
Blijf je dat dan zo doen? Laten we zeggen dat als hij 8 is hij 8 euro per week krijgt? Dat is 35 euro per maand (er vanuitgaande dat een maand langer dan 4 weken is) en voor een 8-jarige extreem veel vind ik. Mijn dochter van 10 krijgt 8,50 per maand en dat is volgens de richtlijnen van het Nibud.
NYC schreef:
22-11-2019 09:49
Tot nu toe helpt het. In elk geval bij onze kinderen. Het neemt de focus ook weg van iets per se moeten hebben. Als mijn kinderen iets niet (meer) kunnen kopen omdat hun geld al op is dan hebben ze het 2 minuten later niet meer over het andere speeltje dat ze op de markt hebben gezien. Ze zijn dan voldaan, want ze hebben al een aankoop gedaan en weten (zien letterlijk) geen centen meer in het portemonneetje. Bij nichtje kon je nog tig kraampjes later horen: "het beeeeeeeeeeertje, wil ieeeeemand dan dat beeeeeeeeertje voor mij kopen?" Dat is ook wat ik wilde voorkomen en het lijkt te werken. Of heb ik gewoon geluk dat ze niet meer zeuren en voldaan zijn met de aankoop? Ze hoeven niet te proberen bij iemand te gaan leuren, dat bedoel ik.
Je nichtje is slecht opgevoed. Dat is een heel ander verhaal. Kinderen laten dreinen en zeuren is een keuze. Daarbij vind ik het ook helemaal niet zo erg dat als ik ergens nee tegen zeg dat opa of oma dan zegt 'ach, dat krijg je van mij'. Daar zijn het opas en omas voor denk ik. En hoe vaak ben je nu een dagje weg?
NYC schreef:
22-11-2019 10:14
Misschien dat mijn methode wel echt helemaal niet pedagogisch verantwoord is hoor, maar op welk moment ga ik nu dan eigenlijk de mist in of is het fout of nadelig voor mijn kinderen?
Nadelig wil ik niet zeggen. Maar een kind dat nog niet kan rekenen kun je niet verantwoordelijk maken voor geld wat mij betreft, alleen omdat jij geen grenzen durft te stellen aan zowel kind als familie. Dreinen en zeuren wordt gewoon niet getolereerd. Als je blijft mekkeren om een beertje dan gaan we naar huis.
Daarbij kun je nou eenmaal verwachten dat een kind gaan zeuren om iets als het heel veel dingen te zien krijgt die erop gericht zijn het kind te laten consumeren. Dus ik ging gewoon de souvenirwinkels niet in in een dierentuin. Of ik liet ze kiezen: of een ijsje, of een *vul in wat voor frutsel*. En als familie na echt zeuren en jengelen of uren doorgaan toch iets wil kopen ging ik die confrontatie wel aan. Als ik zeg 'nee doen we niet' en opa zegt 'ach kom maar hier' kan ik daar mee leven, maar niet als er uren gejengeld en gezeurd is.

Een kind dat nog geen besef heeft van waarde van geld en dat je daarvoor moet werken, die de rekensom 10-6 nog niet kan maken, die nog geen besef heeft van tijd (nu is mijn geld bijna op maar volgende week krijg ik weer zakgeld) en dus nog geen lange termijn planning of doelen kan maken kun je die beslissing gewoon niet laten maken wat mij betreft.

Prima om een kind dat kan rekenen te laten kiezen of hij iets duurs of goedkoops koopt of te laten kiezen tussen snoep of een speelgoedje of geld in de spaarpot (al is die al lastig voor jonge kinderen) maar een kind van 3 zakgeld geven vind ik oprecht net zoiets als een kind van 10 laten beleggen.
Malinois schreef:
22-11-2019 10:45
Je nichtje is slecht opgevoed. Dat is een heel ander verhaal. Kinderen laten dreinen en zeuren is een keuze. Daarbij vind ik het ook helemaal niet zo erg dat als ik ergens nee tegen zeg dat opa of oma dan zegt 'ach, dat krijg je van mij'. Daar zijn het opas en omas voor denk ik. En hoe vaak ben je nu een dagje weg?
Dat laatste daar ben ik het dus zelf niet helemaal mee eens. Maar dat heeft met verschillende visies op speelgoed en spullen te maken en hoe vaak het normaal is om deze ook weg te gooien en/of vervangen. Het gaat niet per se om iets heel erg graag willen geven aan iets dat een kind erg graag zou willen hebben, het gaat mij er meer om dat een kind de opmerkingen "ach voor die paar euro, heeft hij ook weer even iets" niet als normaal gaat zien.
NYC schreef:
22-11-2019 10:52
Dat laatste daar ben ik het dus zelf niet helemaal mee eens. Maar dat heeft met verschillende visies op speelgoed en spullen te maken en hoe vaak het normaal is om deze ook weg te gooien en/of vervangen. Het gaat niet per se om iets heel erg graag willen geven aan iets dat een kind erg graag zou willen hebben, het gaat mij er meer om dat een kind de opmerkingen "ach voor die paar euro, heeft hij ook weer even iets" niet als normaal gaat zien.
Die opmerking hou ik ook niet van. Maar het gebeurt mij ook regelmatig dat ik tegen kind een nee verkoop omdat ik bepaalde schoenen/jas/broek/computerspul te duur vind/niet nodig vind. En dan gaan ze uit logeren bij opa en oma en dan komen ze er toch mee thuis. Tja, mazzel dan toch? Ik ga daar niet voor liggen hoor, opa en oma zijn baas over hun eigen geld. En ik ga mijn normen over wat ik al dan niet nodig vindt niet opdringen aan opa en oma en ook maar in beperkte mate aan mijn kinderen.
Hoezo durf ik geen grenzen te stellen aan mijn kind, Malinois? Ik durf geen grenzen te stellen aan mijn schoonfamilie, dat klopt. Maar mijn kinderen hebben nog nooit, ik durf oprecht te zeggen, nog nooit, in een winkel gedreind of gezeurd om dingen die ze heel graag wilden hebben. En dat heeft m.i. alles met de beschikking over een eigen portemonnee te maken en de wetenschap dat ze niks van 30 euro kunnen kopen als ze 5 euro bij zich hebben. En die 5 euro thuis dan vaak weer terug in de spaarpot ging.
Terwijl het nichtje (vroeger) bij iedereen ging vragen: Wil jij dit kopen? Heb jij zoveel geld bij je? Is dit duur of is dit goedkoop?

Dit soort vragen heb ik hier echt nog nooit gehad. Maar wellicht loop ik nog wel tegen de problematiek aan, ik sluit het niet uit, en ik snap de kritiek ook best die ik op mijn keuze krijg... maar ik zie in de praktijk nog steeds de nadelen niet omdat het kennelijk door iedereen heel erg geaccepteerd wordt.

Het komt nu misschien over alsof ik heel erg aan het aansporen ben dat ze op zo'n dag min of meer gedwongen worden om het geld uit te geven aan iets waar ze niet blij mee zijn maar dat gebeurt tot nu toe echt niet.
Malinois schreef:
22-11-2019 10:54
Die opmerking hou ik ook niet van. Maar het gebeurt mij ook regelmatig dat ik tegen kind een nee verkoop omdat ik bepaalde schoenen/jas/broek/computerspul te duur vind/niet nodig vind. En dan gaan ze uit logeren bij opa en oma en dan komen ze er toch mee thuis. Tja, mazzel dan toch? Ik ga daar niet voor liggen hoor, opa en oma zijn baas over hun eigen geld. En ik ga mijn normen over wat ik al dan niet nodig vindt niet opdringen aan opa en oma en ook maar in beperkte mate aan mijn kinderen.
Dat is een andere situatie. Daar was jij op dat moment dan niet zelf bij. Maar zou jij het ook prima vinden als jij er zelf bij staat terwijl opa en oma (onbeperkt) de portemonnee blijven trekken? Als jullie samen in de stad zijn bijvoorbeeld en je kind vraagt jou wat, jij zegt nee, kind heeft geen geld (meer) en oma zegt op alles: "Ja, tuurlijk." Zelfs als je gaat merken dat het om dingen gaat die je kind nooit gewild heeft/niet echt leuk vindt?
Maar wat jouw kinderen doen is volkomen normaal. Dat komt niet per se door een eigen portomonnee. Want dat kunnen ze niet eens overzien lijkt me, als ze 3 zijn.
Wat je nichtje doet is abnormaal en blijkbaar heb je daar je opvoeding op aangepast. Dat vind ik vreemd. De meeste kinderen zijn niet zo gefocussed op iets kopen of krijgen. Uiteraard, als je een half uur in een souvenirwinkel gaat hangen dan komen er heus vragen, maar dat gedrag van je nichtje is opmerkelijk te noemen.
Alle reacties Link kopieren
Zoon koopt geen herinneringen, maar neemt ze mee. Bijvoorbeeld een mooie steen, een schelp of een stukje turf (museum).
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
NYC schreef:
22-11-2019 11:05
Dat is een andere situatie. Daar was jij op dat moment dan niet zelf bij. Maar zou jij het ook prima vinden als jij er zelf bij staat terwijl opa en oma (onbeperkt) de portemonnee blijven trekken? Als jullie samen in de stad zijn bijvoorbeeld en je kind vraagt jou wat, jij zegt nee, kind heeft geen geld (meer) en oma zegt op alles: "Ja, tuurlijk." Zelfs als je gaat merken dat het om dingen gaat die je kind nooit gewild heeft/niet echt leuk vindt?
Mijn kinderen zijn groter en niet heel hebberig en mijn ouders heel verstandig, dus zo uit de hand loopt het niet. Maar het komt idd wel voor dat ik er bij ben en iets niet wil kopen en dat mijn vader het dan afrekent. Tja, zijn geld, zijn keus. Ik heb niet heel erg de behoefte om mijn kinderen daar in op te voeden. Die zien hoe ik het doe, die zien hoe een ander het doen, dat lijkt me voldoende.

Met speelgoed is dat nooit voorgekomen, ook omdat ik vrij helder was dat ik geen bergen goedkoop plastic speelgoed in huis wilde hebben. Maar inmiddels zijn zaken tussen opa en oma en mijn kinderen hun zaken, daar bemoei ik me maar heel beperkt mee.
Snoesje666 schreef:
22-11-2019 11:07
Zoon koopt geen herinneringen, maar neemt ze mee. Bijvoorbeeld een mooie steen, een schelp of een stukje turf (museum).
En dus?
Alle reacties Link kopieren
watdachtjehiervan schreef:
22-11-2019 11:13
En dus?
En dus geeft hij het "vakantiegeld" dat hij als extra zakgeld krijgt van zijn vader niet uit.

Best lastig, hij moet ook leren om geld uit te geven.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Ik vind mijn kinderen ook niet heel hebberig.
Snoesje666 schreef:
22-11-2019 11:17
En dus geeft hij het "vakantiegeld" dat hij als extra zakgeld krijgt van zijn vader niet uit.

Best lastig, hij moet ook leren om geld uit te geven.
Waarom? Ik vind het juist heel mooi dat je leert (of zo van jezelf bent) dat geld dat je hebt niet uitgegeven hoeft te worden.
NYC schreef:
22-11-2019 11:17
Ik vind mijn kinderen ook niet heel hebberig.
Dat zijn ze waarschijnlijk ook niet. JIj meet het alleen af naar je nichtje, dat was je angst en je denkt dat je die hebt voorkomen door jouw tactiek.
Terwijl de meeste kinderen gewoon zo zijn als jouw kinderen, bedoel ik te zeggen.
Malinois schreef:
22-11-2019 11:10
Mijn kinderen zijn groter en niet heel hebberig en mijn ouders heel verstandig, dus zo uit de hand loopt het niet. Maar het komt idd wel voor dat ik er bij ben en iets niet wil kopen en dat mijn vader het dan afrekent. Tja, zijn geld, zijn keus. Ik heb niet heel erg de behoefte om mijn kinderen daar in op te voeden. Die zien hoe ik het doe, die zien hoe een ander het doen, dat lijkt me voldoende.

Met speelgoed is dat nooit voorgekomen, ook omdat ik vrij helder was dat ik geen bergen goedkoop plastic speelgoed in huis wilde hebben. Maar inmiddels zijn zaken tussen opa en oma en mijn kinderen hun zaken, daar bemoei ik me maar heel beperkt mee.
Maar jij beschrijft opa en oma als "verstandig", dat vind ik al heel anders dan wanneer je vindt dat mensen onverstandig met geld en/of spullen omgaan. Geld willen uitgeven aan (klein)kinderen heeft hier in elk geval weinig te maken met de wensen van de kinderen en ze daar graag mee willen verwennen.
Malinois schreef:
22-11-2019 11:19
Dat zijn ze waarschijnlijk ook niet. JIj meet het alleen af naar je nichtje, dat was je angst en je denkt dat je die hebt voorkomen door jouw tactiek.
Terwijl de meeste kinderen gewoon zo zijn als jouw kinderen, bedoel ik te zeggen.
Oh, ja dat kan natuurlijk. Maar ik denk dat "hebberigheid" ook wel gevoed kan worden hoor. En mijn kinderen zouden ook geen "nee" zeggen als iedereen om de haverklap zegt "Wil je dit, zal ik dat kopen, kijk eens vind je dit leuk, is maar 7 euro? Heb je dit nog niet, oh had je deze al, nou gooi de andere dan maar weg."

Misschien leren mijn kinderen inderdaad zelf nog niet veel van hun eigen portemonnee, maar gebruik ik hem zelf vooral als wapen.
NYC schreef:
22-11-2019 11:22
Oh, ja dat kan natuurlijk. Maar ik denk dat "hebberigheid" ook wel gevoed kan worden hoor. En mijn kinderen zouden ook geen "nee" zeggen als iedereen om de haverklap zegt "Wil je dit, zal ik dat kopen, kijk eens vind je dit leuk, is maar 7 euro? Heb je dit nog niet, oh had je deze al, nou gooi de andere dan maar weg."

Misschien leren mijn kinderen inderdaad zelf nog niet veel van hun eigen portemonnee, maar gebruik ik hem zelf vooral als wapen.
Mooi hoe je naar jezelf kan kijken. Het laatste lijkt me waar. Je kind zou meer leren als jij voor jezelf op komt.
Maar het is toch absurd dat als ik zou zeggen:

"Nee, dat hoef je niet te kopen, want hij heeft zijn eigen geld bij zich."
dat dat gerespecteerd wordt en dat er dan niks wordt gekocht.

en dat als we zeggen:
"Nee, dat hoef je niet te kopen, want we hebben meer genoeg van dit soort spullen in huis en hij doet er over een poosje niks meer bij en willen de plastic stapel niet verder vergroten"
dat dat dan zielig is en ach die paar euro en alsnog wordt gekocht.
watdachtjehiervan schreef:
22-11-2019 11:27
Mooi hoe je naar jezelf kan kijken. Het laatste lijkt me waar. Je kind zou meer leren als jij voor jezelf op komt.
Ik weet het. In feite omzeil ik dus eigenlijk het werkelijke probleem alleen maar...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven