Kinderen
alle pijlers
Zwanger worden in 2009
maandag 19 januari 2009 om 10:45
Er zijn een hoop meiden die er voor gaan dit jaar, en binnenkort de voorbehoedsmiddelen de deur uit doen. Of dat al gedaan hebben en nu proberen zich nog met werk en andere aardse zaken bezig te houden en niet alleen met babies maken.
Met een stel hebben we al heel wat afgekletst in dit topic. Hier gaan we dan verder, ditmaal met een schema van onze vorderingen zeg maar
nicknameleeftijdperkindjeNODanoniempje2121juli 2008117/02arucamba27sept 2008114/02conscienza28feb 20091nvtEva25juni 20091nvtExcited3219/12/2008119/01Gorgi3327/12/071maart 2009 (IVF)Ittje2526/12/08121/02Jo8821zomer 20091nvtJoy30feb 2009106/03JWvB3228/12/08128/02Karan26mei 20091nvtKatalinova27feb 20091nvtKippie2323juli 2008106/02Lilith753427/12/08409/03Lily7929jan 2009315/02loeske28sep 20081 londen25april 20091begin meilucy12329zomer 20081?nata19mei 2008106/03renza2901/09/08123/02Schapekop31nov 2008122/02soeze29jan 20091?spikie3212/12/08115/02StefanieV23aug/sept 20091nvtzon29april 20091nvt
Welkom!
Met een stel hebben we al heel wat afgekletst in dit topic. Hier gaan we dan verder, ditmaal met een schema van onze vorderingen zeg maar
nicknameleeftijdperkindjeNODanoniempje2121juli 2008117/02arucamba27sept 2008114/02conscienza28feb 20091nvtEva25juni 20091nvtExcited3219/12/2008119/01Gorgi3327/12/071maart 2009 (IVF)Ittje2526/12/08121/02Jo8821zomer 20091nvtJoy30feb 2009106/03JWvB3228/12/08128/02Karan26mei 20091nvtKatalinova27feb 20091nvtKippie2323juli 2008106/02Lilith753427/12/08409/03Lily7929jan 2009315/02loeske28sep 20081 londen25april 20091begin meilucy12329zomer 20081?nata19mei 2008106/03renza2901/09/08123/02Schapekop31nov 2008122/02soeze29jan 20091?spikie3212/12/08115/02StefanieV23aug/sept 20091nvtzon29april 20091nvt
Welkom!
maandag 26 januari 2009 om 10:46
Ik heb ook helemaal geen reden om zo ongerust te zijn. Heb wel een tijd het gevoel gehad dat mijn vriend weleens niet vruchtbaar zou kunnen zijn. Waarom? Geen idee. Misschien omdat hij als kind zijnde een zorgenkindje was. Hij heeft een tweelingbroer die met een openruggetje is geboren en na 1 week is overleden. Verder was hij toen heel zwak en als kind was hij ook veel ziek enzo. Zijn moeder waar daardoor heel makkelijk naar hem en hoefde hij geen fruit te eten. Eet hij nog steeds niet. Ik ben blij dat ik er wat groente in krijg. Verder is het al jaren een gezonde kerel. Wat te licht voor zijn lengte, maar verder niets mis mee. Misschien dat ik daarom zo voel.
Ik denk dat ik misschien ook te ongeduldig ben. Ik wil al zo lang kinderen, maar het was steeds niet verstandig, ivm de zaak die we zijn begonnen. Nu is het nog niet een ideale situatie, maar wanneer is het dat wel. We hebben een ruim appartement en willen indien mogelijk naar een huis, maar kan best zijn dat de kleine (als die snel komt) nog een paar maanden in het appartement woont. Is dat zo erg? En qua werk zal het plannen worden, maar dat is voor iedereen toch?!
Verder heb ik een gekantelde baarmoeder en nou schijnt dat niet erg te zijn. Je kan gewoon zwanger worden. Maar de moeder van een vriendin heeft toen tegen me gezegd (10 jaar geleden) dan kan je moeilijk kindje krijgen. En hoewel ik al van veel meer mensen heb gehoord dat dat niet zo is, blijft dat in mijn hoofd.
Ben zelf ook heel onzeker. Terwijl mensen mij zo niet zien, vinden mij een heel zelfverzekerd persoon) en denk dan ook, zal je zien dat het ons overkomt dat wij maar niet zwanger kunnen worden. Dat iedereen met kinderen zit en wij niet.
Kan het op dit moment ook tegen niemand zeggen, omdat we het tegen niemand willen zeggen. Ook mijn vriendinnen weten het niet.
Ik moet gewoon niet zeuren en lekker aan de slag gaan. En vooral niet vergeten te genieten!
Ik denk dat ik misschien ook te ongeduldig ben. Ik wil al zo lang kinderen, maar het was steeds niet verstandig, ivm de zaak die we zijn begonnen. Nu is het nog niet een ideale situatie, maar wanneer is het dat wel. We hebben een ruim appartement en willen indien mogelijk naar een huis, maar kan best zijn dat de kleine (als die snel komt) nog een paar maanden in het appartement woont. Is dat zo erg? En qua werk zal het plannen worden, maar dat is voor iedereen toch?!
Verder heb ik een gekantelde baarmoeder en nou schijnt dat niet erg te zijn. Je kan gewoon zwanger worden. Maar de moeder van een vriendin heeft toen tegen me gezegd (10 jaar geleden) dan kan je moeilijk kindje krijgen. En hoewel ik al van veel meer mensen heb gehoord dat dat niet zo is, blijft dat in mijn hoofd.
Ben zelf ook heel onzeker. Terwijl mensen mij zo niet zien, vinden mij een heel zelfverzekerd persoon) en denk dan ook, zal je zien dat het ons overkomt dat wij maar niet zwanger kunnen worden. Dat iedereen met kinderen zit en wij niet.
Kan het op dit moment ook tegen niemand zeggen, omdat we het tegen niemand willen zeggen. Ook mijn vriendinnen weten het niet.
Ik moet gewoon niet zeuren en lekker aan de slag gaan. En vooral niet vergeten te genieten!
maandag 26 januari 2009 om 11:24
quote:Lilith75 schreef op 26 januari 2009 @ 09:01:
Hoi Renza,
beetje uitgebrakt?
Wij ook flink uit geweest..meiden waren bij oma dus konden we uitslapen..beetje lullig we werden om 16 uur pas wakker en moesten dus de meiden ophalen bij een tante die haar verjaardag vierde....en ja hoor daar kwamen ze tegen etenstijd aan kakken voelde me nog steeds brak en beetje schuldig ook!
Lilith: kan er weer helemaal tegen vandaag
Jij een fijne verjaardag gehad?Lekker gefeest lees ik! Nou goed hoor! En nog lekker kunnen eten bij die tante hihi?
Vervelend dat er nu toch nog geen menstr is,omdat je zo sterk dat gevoel had.
Geen menstruatie terwijl ik even dacht dat het er aan kwam..niet dus.
We wachten gewoon maar gezellig af.
Hoi Renza,
beetje uitgebrakt?
Wij ook flink uit geweest..meiden waren bij oma dus konden we uitslapen..beetje lullig we werden om 16 uur pas wakker en moesten dus de meiden ophalen bij een tante die haar verjaardag vierde....en ja hoor daar kwamen ze tegen etenstijd aan kakken voelde me nog steeds brak en beetje schuldig ook!
Lilith: kan er weer helemaal tegen vandaag
Jij een fijne verjaardag gehad?Lekker gefeest lees ik! Nou goed hoor! En nog lekker kunnen eten bij die tante hihi?
Vervelend dat er nu toch nog geen menstr is,omdat je zo sterk dat gevoel had.
Geen menstruatie terwijl ik even dacht dat het er aan kwam..niet dus.
We wachten gewoon maar gezellig af.
maandag 26 januari 2009 om 11:45
Hi allemaal,
vriendlief (34) en ik (28) zijn sinds september 2008 gestopt met de pil. Daarna duurde de cyclus niet altijd even lang, maar er zit wel regelmaat in. We zullen dus zien wat het deze week wordt. Of misschien wordt ik het wel niet! Spannend! Ik ben er de afgelopen maanden heel veel mee bezig geweest, sinds een week of 1,5 ben ik wat relaxter geworden. We zien het wel.
@Maris, je maakt je erg druk, lees ik. Probeer eerst maar eens te kijken of je ongesteld wordt en of het regelmatig is. Al die stress en dat piekeren is in ieder geval niet goed voor je. Doe rustig aan en tja de 1 wordt nu eenmaal wel heel snel zwanger (5 bekenden van mij waren in de 1e of 2e ronde zwanger) en anderen hebben daar heel veel meer tijd voor nodig (2 vriendinnen zitten/zaten in de medische molen). Eerlijk? Nee dat niet! Maar ja, we hebben het niet voor het zeggen en moeten voorlopig maar gewoon afwachten. Ik heb nu heel veel zwangeren om me heen en daar wordt ik soms best jaloers/verdrietig van, dus ik snap je heel goed. Maar je zit pas in de eerste ronde dus chill meis!
@ de rest! Veel succes!
vriendlief (34) en ik (28) zijn sinds september 2008 gestopt met de pil. Daarna duurde de cyclus niet altijd even lang, maar er zit wel regelmaat in. We zullen dus zien wat het deze week wordt. Of misschien wordt ik het wel niet! Spannend! Ik ben er de afgelopen maanden heel veel mee bezig geweest, sinds een week of 1,5 ben ik wat relaxter geworden. We zien het wel.
@Maris, je maakt je erg druk, lees ik. Probeer eerst maar eens te kijken of je ongesteld wordt en of het regelmatig is. Al die stress en dat piekeren is in ieder geval niet goed voor je. Doe rustig aan en tja de 1 wordt nu eenmaal wel heel snel zwanger (5 bekenden van mij waren in de 1e of 2e ronde zwanger) en anderen hebben daar heel veel meer tijd voor nodig (2 vriendinnen zitten/zaten in de medische molen). Eerlijk? Nee dat niet! Maar ja, we hebben het niet voor het zeggen en moeten voorlopig maar gewoon afwachten. Ik heb nu heel veel zwangeren om me heen en daar wordt ik soms best jaloers/verdrietig van, dus ik snap je heel goed. Maar je zit pas in de eerste ronde dus chill meis!
@ de rest! Veel succes!
maandag 26 januari 2009 om 11:58
Mariska: vervelend dat je je zo voelt. Ik herken je gevoel wel een beetje.
Ik heb altijd gedacht dat ik ook geen kinderen zou kunnen krijgen,omdat het bij mijn moeder ook niet wilde lukken. Zij heeft veel miskramen gehad en is geloof ik 10jr bezig geweest om kinderen te krijgen,na 1 doodgeboren(7mnd) kind hebben mijn ouders mij dan toch nog gekregen. Qua lichamelijke klachten/gezondheid lijk ik behoorlijk op m'n moeder dus ben altijd bang geweest dat mijn grooste wens nooit in vervulling zou gaan. Gek genoeg heb ik dat nu we bezig zijn aardig los kunnen laten.Geen idee hoe die knop is om gegaan,maar het is gebeurt. Wij gaan voor een kind en er zijn 100 verschillende redenen waarom het niet zou kunnen lukken,maar we gaan er gewoon voor!! We zullen zien waar we uitkomen.
Mariska ik snap je onzekerheid wel. je hebt het niet in de hand. Je wilt het zo graag!! Je kunt er niet voor sparen,je kunt er niet voor leren of studeren,je kunt alleen maar hopen en afwachten.......en sexen natuurlijk
Ik ken toch zoveel verhalen van mensen die zeer ongezond leven,roken,drinken drugs gebruiken,geen kinderwens hebben en hop ..zwanger zijn!! Het is gewoon soms raar verdeeld!
We blijven met z'n allen proberen,hopen en onze vriendjes groeten voeren Maris!
Succes!!
Ik heb altijd gedacht dat ik ook geen kinderen zou kunnen krijgen,omdat het bij mijn moeder ook niet wilde lukken. Zij heeft veel miskramen gehad en is geloof ik 10jr bezig geweest om kinderen te krijgen,na 1 doodgeboren(7mnd) kind hebben mijn ouders mij dan toch nog gekregen. Qua lichamelijke klachten/gezondheid lijk ik behoorlijk op m'n moeder dus ben altijd bang geweest dat mijn grooste wens nooit in vervulling zou gaan. Gek genoeg heb ik dat nu we bezig zijn aardig los kunnen laten.Geen idee hoe die knop is om gegaan,maar het is gebeurt. Wij gaan voor een kind en er zijn 100 verschillende redenen waarom het niet zou kunnen lukken,maar we gaan er gewoon voor!! We zullen zien waar we uitkomen.
Mariska ik snap je onzekerheid wel. je hebt het niet in de hand. Je wilt het zo graag!! Je kunt er niet voor sparen,je kunt er niet voor leren of studeren,je kunt alleen maar hopen en afwachten.......en sexen natuurlijk
Ik ken toch zoveel verhalen van mensen die zeer ongezond leven,roken,drinken drugs gebruiken,geen kinderwens hebben en hop ..zwanger zijn!! Het is gewoon soms raar verdeeld!
We blijven met z'n allen proberen,hopen en onze vriendjes groeten voeren Maris!
Succes!!
maandag 26 januari 2009 om 12:08
maandag 26 januari 2009 om 15:23
Ik ga vanavond bijvoegen loeske! Leuk!
Ik wilde even reageren op Mariska...
HEEL herkenbaar. Met een andere achtergrond, maar ik ken het hoor! Ik heb zoals de meesten hier wel weten een verleden met anorexia (en vecht er nu opnieuw mee, maar het is niet dramatisch). Ik ben toen iets van 18 maanden niet ongesteld geweest omdat ik te mager was om nog te menstrueren. Een heel belangrijke factor in de lange weg terug die ik toen moest maken (ik moest van 52 kg naar minstens 65 om een goede BMI te hebben) was dat ik zeker wist ooit kindjes te willen. Ik was toen 16/17 dus echt urgent was het niet. Maar die wegvallende ongesteldheid is nu opeens een onwijze angst soms. Daarom wil ik ook zo graag die Mirena eruit en hopelijk ben ik nu niet te dun om vanzelf te menstrueren. Ik was altijd regelmatig, op de klok zowat met een 28 dagen cyclus. Ook toen ik dus weer genoeg woog op mijn 18e en weer ongesteld werd. Maar ja, toen kreeg ik een jaar later mijn eerste vriend een jaar daarna ging ik aan de pil en daarna 6 jaar een Mirena, ik sta helemaal los van mijn cyclus voor mijn gevoel! En nu opeens haal ik me dus steeds in mijn hoofd dat het niet goed zit, enz. De dokter heeft me wel een preek gegeven dat ik mijn BMI moest opkrikken, maar heeft duidelijk tegen mij gezegd wat ik nu tegen jou ga zeggen:
je hebt geen enkele reden om aan te nemen dat het niet goed zit. Maar je zult het gewoon moeten gaan proberen en het een beetje de tijd geven!
Maar goed, ik zit dus ook regelmatig te vissen op het net hoe de statistieken zijn. Ik denk dat het voor mij eigenlijk beter gaat zijn om, als de Mirena eruit is, niet zo enorm te surfen naar een baby zeg maar. Misschien dat ik uiteindelijk zelfs besluit om het stokje van deze topic aan iemand anders over te dragen, omdat je voor een baby gezond moet leven (ook mentaal), en verder... gewoon regelmatig van bil moet. Verder is het misschien zelfs averechts als ik er teveel over na ga denken en steeds ga kijken hoe het statistisch zit.
Ik hoop dat dit berichtje je een beetje een hart onder de riem steekt.
Ik wilde even reageren op Mariska...
HEEL herkenbaar. Met een andere achtergrond, maar ik ken het hoor! Ik heb zoals de meesten hier wel weten een verleden met anorexia (en vecht er nu opnieuw mee, maar het is niet dramatisch). Ik ben toen iets van 18 maanden niet ongesteld geweest omdat ik te mager was om nog te menstrueren. Een heel belangrijke factor in de lange weg terug die ik toen moest maken (ik moest van 52 kg naar minstens 65 om een goede BMI te hebben) was dat ik zeker wist ooit kindjes te willen. Ik was toen 16/17 dus echt urgent was het niet. Maar die wegvallende ongesteldheid is nu opeens een onwijze angst soms. Daarom wil ik ook zo graag die Mirena eruit en hopelijk ben ik nu niet te dun om vanzelf te menstrueren. Ik was altijd regelmatig, op de klok zowat met een 28 dagen cyclus. Ook toen ik dus weer genoeg woog op mijn 18e en weer ongesteld werd. Maar ja, toen kreeg ik een jaar later mijn eerste vriend een jaar daarna ging ik aan de pil en daarna 6 jaar een Mirena, ik sta helemaal los van mijn cyclus voor mijn gevoel! En nu opeens haal ik me dus steeds in mijn hoofd dat het niet goed zit, enz. De dokter heeft me wel een preek gegeven dat ik mijn BMI moest opkrikken, maar heeft duidelijk tegen mij gezegd wat ik nu tegen jou ga zeggen:
je hebt geen enkele reden om aan te nemen dat het niet goed zit. Maar je zult het gewoon moeten gaan proberen en het een beetje de tijd geven!
Maar goed, ik zit dus ook regelmatig te vissen op het net hoe de statistieken zijn. Ik denk dat het voor mij eigenlijk beter gaat zijn om, als de Mirena eruit is, niet zo enorm te surfen naar een baby zeg maar. Misschien dat ik uiteindelijk zelfs besluit om het stokje van deze topic aan iemand anders over te dragen, omdat je voor een baby gezond moet leven (ook mentaal), en verder... gewoon regelmatig van bil moet. Verder is het misschien zelfs averechts als ik er teveel over na ga denken en steeds ga kijken hoe het statistisch zit.
Ik hoop dat dit berichtje je een beetje een hart onder de riem steekt.
maandag 26 januari 2009 om 16:03
Ik denk dat elke vrouw zich wel een beetje onzeker voelt om haar vruchtbaarheid, zo ook ik.
Ik denk er vaak overna, terwijl het echt niet perse aan mij hoeft te liggen natuurlijk. Nu heb ik wel constant blaasontsteking etc. elke maand een week lang en buikpijntjes, maar wie weet heeft dat er wel niks mee te maken. Eind deze week zal ik zien of het deze ronde gelukt is. Mijn vriend begint echt tegen mijn buik te praten inmiddels. "waar blijf je nou kleintje", hahahahaha, hij is wel heel betrokken..
Ik zit nu weer op mijn werk, gaaaaaap, zucht, kreun...
Het weekend begon met ruzie met vriendlief vrijdagavond, een nieuwe ruzie zaterdagochtend en uiteindelijk een heerlijk wel gezellige zondag gehad. Voel me nu wel een beetje schuldig. Ik weet niet wat me bezielde, maar ik was zo geirriteerd/hormonaal/emotioneel dat ik gewoon keihard tegen hem schreeuwde. Terwijl ik nooit huil/schreeuw of geirriteerd ben, en vooral nooit tegen hem.
We hebben het steeds over onze plannen, dat maakt me zo gelukkig en gemotiveerd, ik wou dat ik meer kon doen, dat de tijd sneller zou gaan. Ik probeer elke euro te sparen om te zorgen dat als het eindelijk zover zal komen we ons geen zorgen hoeven te maken. Ookal geniet ik nu al ontzettend van de tijd die ik met mn vriend doorbreng. We doen er alles aan om elkaar zoveel mogelijk te zien en van elkaar te geniet. Als ik al zie hoeveel ik van de vader van mijn toekomstige kindje hou is het bijna onmogelijk me voor te stellen hoe blij ik zal zijn als mijn 2e zwangerschap goed afloopt. En ik ben niet de enige.
Ik zit wel te twijfelen om even een check bij de huisarts te laten doen om te kijken of alles in orde is wat mijn lichaam betreft.
Leuk trouwens dat er meerdere jonge meiden zijn die meeschrijven, dan voel ik me niet zo eenzaam
Super dat het forum zo lekker loopt meiden! Wel super spannend voor iedereen denk ik! Ik hoop dat 2009 ons jaar gaat worden. Fijn om ervaringen te kunnen delen.
Ohja, en wat betreft ouders/schoonouders en nieuwsgierige vragen: mijn moeder zei meteen na de aankondiging van ons huwelijk: "ik hoop wel dat je eerst gaat studeren voordat je zwanger word" en de broer en beste vrienden van mijn vriend zitten constant te vissen. Ben je zwanger? Wanneer kom de kleine? Hebben jullie niet iets te vertellen.....
Ik moet er wel om lachen, maar het is natuurlijk wel een beetje bemoeizuchtig.
Fijne dag meiden
Ik denk er vaak overna, terwijl het echt niet perse aan mij hoeft te liggen natuurlijk. Nu heb ik wel constant blaasontsteking etc. elke maand een week lang en buikpijntjes, maar wie weet heeft dat er wel niks mee te maken. Eind deze week zal ik zien of het deze ronde gelukt is. Mijn vriend begint echt tegen mijn buik te praten inmiddels. "waar blijf je nou kleintje", hahahahaha, hij is wel heel betrokken..
Ik zit nu weer op mijn werk, gaaaaaap, zucht, kreun...
Het weekend begon met ruzie met vriendlief vrijdagavond, een nieuwe ruzie zaterdagochtend en uiteindelijk een heerlijk wel gezellige zondag gehad. Voel me nu wel een beetje schuldig. Ik weet niet wat me bezielde, maar ik was zo geirriteerd/hormonaal/emotioneel dat ik gewoon keihard tegen hem schreeuwde. Terwijl ik nooit huil/schreeuw of geirriteerd ben, en vooral nooit tegen hem.
We hebben het steeds over onze plannen, dat maakt me zo gelukkig en gemotiveerd, ik wou dat ik meer kon doen, dat de tijd sneller zou gaan. Ik probeer elke euro te sparen om te zorgen dat als het eindelijk zover zal komen we ons geen zorgen hoeven te maken. Ookal geniet ik nu al ontzettend van de tijd die ik met mn vriend doorbreng. We doen er alles aan om elkaar zoveel mogelijk te zien en van elkaar te geniet. Als ik al zie hoeveel ik van de vader van mijn toekomstige kindje hou is het bijna onmogelijk me voor te stellen hoe blij ik zal zijn als mijn 2e zwangerschap goed afloopt. En ik ben niet de enige.
Ik zit wel te twijfelen om even een check bij de huisarts te laten doen om te kijken of alles in orde is wat mijn lichaam betreft.
Leuk trouwens dat er meerdere jonge meiden zijn die meeschrijven, dan voel ik me niet zo eenzaam
Super dat het forum zo lekker loopt meiden! Wel super spannend voor iedereen denk ik! Ik hoop dat 2009 ons jaar gaat worden. Fijn om ervaringen te kunnen delen.
Ohja, en wat betreft ouders/schoonouders en nieuwsgierige vragen: mijn moeder zei meteen na de aankondiging van ons huwelijk: "ik hoop wel dat je eerst gaat studeren voordat je zwanger word" en de broer en beste vrienden van mijn vriend zitten constant te vissen. Ben je zwanger? Wanneer kom de kleine? Hebben jullie niet iets te vertellen.....
Ik moet er wel om lachen, maar het is natuurlijk wel een beetje bemoeizuchtig.
Fijne dag meiden
maandag 26 januari 2009 om 16:03
Hoi Loeske, welkom! Het wordt steeds gezelliger...........Jullie eerste kindje? Leuk hoor. Ja het is idd spannend, maar hoe meer je het los kan laten, hoe eerder het zich aankondigd. (heb immers twee kindjes, elke keer als ik zoiets had van "nou, ja we zien het wel" dan was ik een maand later zwanger. Typisch, maar waar.
Mariska: ik had ook het gevoel (bij de eerste dan) dat het bij ons heeeel lang zou kunnen gaan duren, maar zoals de huisarts ook tegen mij had gezegd, heb ik daar geen redenen voor.
Mariska: ik had ook het gevoel (bij de eerste dan) dat het bij ons heeeel lang zou kunnen gaan duren, maar zoals de huisarts ook tegen mij had gezegd, heb ik daar geen redenen voor.
maandag 26 januari 2009 om 16:10
Hey meiden,
even een berichtje voor Conscienza.
Mijn zus heeft ook een verleden met anorexia, zij was 18 jaar en is hierr toen 3 jaar lang voor opgenomen in TPZ. Het is heel kritiek geweest en ook haar mensruatie kwam niet op gang na die tijd, na een aantal onderzoeken bij de gynaecoloog is ze weer aan de pil gegaan. Ze is aug '08 gestopt met de pil en verwacht in aug '09 haar eerste kindje. Ook zij herkende die angst, maar na een gesprek met ha was ze toch enigzins gerust gesteld, ondanks dat ze nog altijd aan de lichte kant is. Hoop dat ik niet te veel in ga op jou prive leven, maar wilde dit succes verhaal toch even met je delen. Een hart onder de riem voor jou zeg maar...
even een berichtje voor Conscienza.
Mijn zus heeft ook een verleden met anorexia, zij was 18 jaar en is hierr toen 3 jaar lang voor opgenomen in TPZ. Het is heel kritiek geweest en ook haar mensruatie kwam niet op gang na die tijd, na een aantal onderzoeken bij de gynaecoloog is ze weer aan de pil gegaan. Ze is aug '08 gestopt met de pil en verwacht in aug '09 haar eerste kindje. Ook zij herkende die angst, maar na een gesprek met ha was ze toch enigzins gerust gesteld, ondanks dat ze nog altijd aan de lichte kant is. Hoop dat ik niet te veel in ga op jou prive leven, maar wilde dit succes verhaal toch even met je delen. Een hart onder de riem voor jou zeg maar...
maandag 26 januari 2009 om 16:16
Wat een warm welkom, fijn, dank jullie wel!
Bijzonder om te lezen dat zoveel mensen in hetzelfde schuitje zitten en heel graag een kindje willen. Of het nou de eerste is, zoals bij ons of nr 2, 3 etc.
Ik was tijdens het slikken van de pil (ong. 12 jaar lang) elke maand keurig ongesteld, maar verloor niet veel bloed. Toen ik stopte dacht ik dat het meer zou worden, maar dit is niet zo. Het lijkt zelfs steeds wat minder te worden. De vorige keer was ik het maar 2 dagen en had ik maar 1 dag tampons nodig. Bij mij zorgt dat juist weer voor een stukje angst: het zou toch niet dat ik weet ik veel wat heb?? We kijken het nog een paar maanden aan en dan ga ik gewoon eens een dokter bellen om het na te vragen. Weet dus ook niet wanneer ik deze week ongesteld ga worden. Ik denk donderdag of vrijdag, tot nu toe heb ik nl helemaal geen verschijnselen dat ik zwanger zou kunnen zijn...
Merk wel dat vriendlief en ik de ene keer juist wat verliefder zijn omdat we samen zo bewust ermee bezig zijn. Aan de andere kant kunnen we nog steeds af en toe flink schreeuwen, hahaha...
Iedereen veel succes/sterkte!
Bijzonder om te lezen dat zoveel mensen in hetzelfde schuitje zitten en heel graag een kindje willen. Of het nou de eerste is, zoals bij ons of nr 2, 3 etc.
Ik was tijdens het slikken van de pil (ong. 12 jaar lang) elke maand keurig ongesteld, maar verloor niet veel bloed. Toen ik stopte dacht ik dat het meer zou worden, maar dit is niet zo. Het lijkt zelfs steeds wat minder te worden. De vorige keer was ik het maar 2 dagen en had ik maar 1 dag tampons nodig. Bij mij zorgt dat juist weer voor een stukje angst: het zou toch niet dat ik weet ik veel wat heb?? We kijken het nog een paar maanden aan en dan ga ik gewoon eens een dokter bellen om het na te vragen. Weet dus ook niet wanneer ik deze week ongesteld ga worden. Ik denk donderdag of vrijdag, tot nu toe heb ik nl helemaal geen verschijnselen dat ik zwanger zou kunnen zijn...
Merk wel dat vriendlief en ik de ene keer juist wat verliefder zijn omdat we samen zo bewust ermee bezig zijn. Aan de andere kant kunnen we nog steeds af en toe flink schreeuwen, hahaha...
Iedereen veel succes/sterkte!
maandag 26 januari 2009 om 18:43
Die onzekerheid komt zoooo bekend voor! Zeker ook omdat ik in het verleden aardig wat gerommel heb gehad in mijn buik, en ook omdat er nu al 2 stellen in mijn omgeving zijn bij wie het niet wil lukken. Vandaag hoorde ik zelfs dat het bij een van die stellen weer mis is gegaan met 5 weken. VOrig jaar was ze zwanger maar bij de 20 weken echo bleek het helemaal niet goed te zijn. Doodeng vind ik die verhalen! Maarja, het is wel waar dat het maar een kleine groep is waar het zo gaat. Ik heb geen idee wat de cijfers zijn, maar we hebben echt wel stellen in onze omgeving bij wie het allemaal zo gemakkelijk gaat! En dat zijn er wel meer dan die 2 waarbij het niet lukt. Dus wat dat betreft...
Ik probeer het een beetje los te laten en dat gaat goed. Ik ga er bij mezelf eigenlijk vanuit dat het minimaal een half jaar duurt voor ik zwanger ben. Puur om mezelf niet helemaal de stress in de jagen.
Eva en Stefanie, gewoon mee blijven schrijven hoor! Die maanden zijn zo voorbij. We zitten nu al eind januari, dus de eerste maand is al voorbij, en voor mijn gevoel was het gisteren nog oud & nieuw!
@ Mellie: Ik heb de ziekte van Lyme gehad. Door een foute behandeling bij de huisarts is dat overgegaan in chronische lyme. Een van de dingen die er kunnen gebeuren is onverklaarbare gewichtsafname of -toename. Laat ik nou net niet die eerste hebben gehad! ;-P
Ittje en Renza: Balen!!!
Lily, Griep heerst hoor! Bij mij op werk zijn er heel veel ziek.
Vraagje voor iedereen naar aanleiding van de laatste post van lily: Hoe houden jullie je cyclus bij? Ik deed het (in het tijdperk voor de pil) altijd gewoon in mijn agenda. Iemand betere dingen? Heb me ook ingeschreven op die mestruatiekalender, maar is dat ook voor een overzicht van je cyclus?
Loeske, spannend hoor! Ben erg benieuwd! Wanneer is je volgende NOD? Je hebt het over komende week... Nog spannender dan! (O ja, en welkom natuurlijk!)
natadecoco: Forummen onder werktijd??!! Wat een luxe baan heb jij!
Fijne avond allemaal!
Ik probeer het een beetje los te laten en dat gaat goed. Ik ga er bij mezelf eigenlijk vanuit dat het minimaal een half jaar duurt voor ik zwanger ben. Puur om mezelf niet helemaal de stress in de jagen.
Eva en Stefanie, gewoon mee blijven schrijven hoor! Die maanden zijn zo voorbij. We zitten nu al eind januari, dus de eerste maand is al voorbij, en voor mijn gevoel was het gisteren nog oud & nieuw!
@ Mellie: Ik heb de ziekte van Lyme gehad. Door een foute behandeling bij de huisarts is dat overgegaan in chronische lyme. Een van de dingen die er kunnen gebeuren is onverklaarbare gewichtsafname of -toename. Laat ik nou net niet die eerste hebben gehad! ;-P
Ittje en Renza: Balen!!!
Lily, Griep heerst hoor! Bij mij op werk zijn er heel veel ziek.
Vraagje voor iedereen naar aanleiding van de laatste post van lily: Hoe houden jullie je cyclus bij? Ik deed het (in het tijdperk voor de pil) altijd gewoon in mijn agenda. Iemand betere dingen? Heb me ook ingeschreven op die mestruatiekalender, maar is dat ook voor een overzicht van je cyclus?
Loeske, spannend hoor! Ben erg benieuwd! Wanneer is je volgende NOD? Je hebt het over komende week... Nog spannender dan! (O ja, en welkom natuurlijk!)
natadecoco: Forummen onder werktijd??!! Wat een luxe baan heb jij!
Fijne avond allemaal!
Ik duim voor jullie 
maandag 26 januari 2009 om 18:47
hoi hoi
met mij is alles goed hoor, met jullie ook lees ik !!!
vandaag weer een leuke dag gehad van alles en nog wat gedaan !
nu lekker relaxen in mijn huispakkie:D
en deze week ben ik vruchtbaar dus vriendlief moet er tegen aan
volgens mij is hij alleen bang dat deze keer weer net zo eindigtr als vorige keer :S snap ik ook wel is wel een drama
maar we moeten positief blijven !!! haha
met mij is alles goed hoor, met jullie ook lees ik !!!
vandaag weer een leuke dag gehad van alles en nog wat gedaan !
nu lekker relaxen in mijn huispakkie:D
en deze week ben ik vruchtbaar dus vriendlief moet er tegen aan
volgens mij is hij alleen bang dat deze keer weer net zo eindigtr als vorige keer :S snap ik ook wel is wel een drama
maar we moeten positief blijven !!! haha
Jouw zinnetje vooral ook al klopt het helemaal
maandag 26 januari 2009 om 20:33
Hoi,
Wij lagen er rond half 7 tja dit zijn uitzonderingen..en voel me nog beetje gaar hoor....
Ik kijk het deze week nog aan en dan gaik naar de ha ook ivm vriend en ook omdat ik nog geen menstruatie heb maar wel enorme kramp en opgezette buik.
Morgen moet ik om 8 uur beginnen ik kruip er vroeg in..
x
Wij lagen er rond half 7 tja dit zijn uitzonderingen..en voel me nog beetje gaar hoor....
Ik kijk het deze week nog aan en dan gaik naar de ha ook ivm vriend en ook omdat ik nog geen menstruatie heb maar wel enorme kramp en opgezette buik.
Morgen moet ik om 8 uur beginnen ik kruip er vroeg in..
x
maandag 26 januari 2009 om 22:08
Hoi Lieve meiden,
Bedankt voor jullie reacties.
Ben zelf een stuk rustiger nou, voel me eigenlijk best goed. Ging gewoon vanzelf, het van me afschrijven scheelt al een hoop.
Ik moet niet zo negatief denken, stel dat het ooit niet gaat lukken dan kan ik dan altijd nog lopen piekeren en balen. Eerst maar eens proberen. We hebben ronde 1 nog niet eens gehad, hoe kun je jezelf een depressie in praten! En dan achteraf zeggen, had ik maar niet zoveel stress gehad dan was het misschien wel gelukt.
Ik heb met mezelf afgesproken er gewoon van te gaan genieten, van het maken van een kindje. En ik zie vanzelf wel wanneer het lukt. Ik geloof ook in het lot, dat bepaalde dingen moeten zijn zeg maar. En daar hou ik me dan nu maar aan vast. Dat het wel komt als de tijd daar voor is. Wij zijn er klaar voor, nu de natuur nog. Meer dan sexen kunnen we toch niet doen, en zo erg is dat niet hahaha.
Bedankt voor jullie reacties.
Ben zelf een stuk rustiger nou, voel me eigenlijk best goed. Ging gewoon vanzelf, het van me afschrijven scheelt al een hoop.
Ik moet niet zo negatief denken, stel dat het ooit niet gaat lukken dan kan ik dan altijd nog lopen piekeren en balen. Eerst maar eens proberen. We hebben ronde 1 nog niet eens gehad, hoe kun je jezelf een depressie in praten! En dan achteraf zeggen, had ik maar niet zoveel stress gehad dan was het misschien wel gelukt.
Ik heb met mezelf afgesproken er gewoon van te gaan genieten, van het maken van een kindje. En ik zie vanzelf wel wanneer het lukt. Ik geloof ook in het lot, dat bepaalde dingen moeten zijn zeg maar. En daar hou ik me dan nu maar aan vast. Dat het wel komt als de tijd daar voor is. Wij zijn er klaar voor, nu de natuur nog. Meer dan sexen kunnen we toch niet doen, en zo erg is dat niet hahaha.
maandag 26 januari 2009 om 22:16
Hey,
Gisterenavond weer een uur met mijn vriend gepraat. (ja stefanie, na ons gesprek samen had ik zin om er met hem ook nog over te praten, 't laat ons niet los hé)
Nu zei hij dat hij het "gewoon in zijn hoofd had gepland dat het na de zomer zou zijn" zonder reden. Dat de zomer nog gewoon met ons twee zou zijn. Zonder zorgen van zwanger zijn en worden.
het goede nieuws is.... na de zomer is al niet meer eind december yes yes yes yes yes!!!!!!
Maar gewoon zomaar is wel een niet te snappen reden voor mij. Heb hem proberen zeggen dat we deze zomer sowieso met ons tweetjes zijn. Als we nu in maart zouden stoppen met de pil, kunnen we deze zomer alles doen wat we willen. Niet dat we iets heftigs van plan zijn....
Heb hem gevraagd om hem soms ook eens in te beelden dat het gewoon wel nu zou zijn, en wat hij van dat idee vindt. Of het hem bang maakt.
Want zo veel is zeker. Hij is er zeker klaar voor. Hij is zot van kindjes. En hij antwoorde eigenlijk niet geheel negatief maar precies toch nadenkend over mijn voorstel.
Voel me echt beter nu ik weet dat hij er toch ook mee bezig is en het soms toch in zijn hoofd speelt dat we er aan kunnen beginnen.
We hebben alles wat we willen, een vaste job, een woonplaats met plaats genoeg en binnen een jaar en half onze eigen nieuwbouw en vooral, we zien elkaar echt graag... en ik heb soms echt het gevoel dat we aan het ideale moment aanhet komen zijn. Met alles in de omgeving. Hebben jullie dat ook gehad? het gevoel van "nu moet het gaan gebeuren, alles is er om er aan te beginnen"
Hopelijk begeeft hij het toch nog, en valt hij voor het idee om vroeger te beginnen....
Maar sowieso, hij blijft mijn spetter!
Gisterenavond weer een uur met mijn vriend gepraat. (ja stefanie, na ons gesprek samen had ik zin om er met hem ook nog over te praten, 't laat ons niet los hé)
Nu zei hij dat hij het "gewoon in zijn hoofd had gepland dat het na de zomer zou zijn" zonder reden. Dat de zomer nog gewoon met ons twee zou zijn. Zonder zorgen van zwanger zijn en worden.
het goede nieuws is.... na de zomer is al niet meer eind december yes yes yes yes yes!!!!!!
Maar gewoon zomaar is wel een niet te snappen reden voor mij. Heb hem proberen zeggen dat we deze zomer sowieso met ons tweetjes zijn. Als we nu in maart zouden stoppen met de pil, kunnen we deze zomer alles doen wat we willen. Niet dat we iets heftigs van plan zijn....
Heb hem gevraagd om hem soms ook eens in te beelden dat het gewoon wel nu zou zijn, en wat hij van dat idee vindt. Of het hem bang maakt.
Want zo veel is zeker. Hij is er zeker klaar voor. Hij is zot van kindjes. En hij antwoorde eigenlijk niet geheel negatief maar precies toch nadenkend over mijn voorstel.
Voel me echt beter nu ik weet dat hij er toch ook mee bezig is en het soms toch in zijn hoofd speelt dat we er aan kunnen beginnen.
We hebben alles wat we willen, een vaste job, een woonplaats met plaats genoeg en binnen een jaar en half onze eigen nieuwbouw en vooral, we zien elkaar echt graag... en ik heb soms echt het gevoel dat we aan het ideale moment aanhet komen zijn. Met alles in de omgeving. Hebben jullie dat ook gehad? het gevoel van "nu moet het gaan gebeuren, alles is er om er aan te beginnen"
Hopelijk begeeft hij het toch nog, en valt hij voor het idee om vroeger te beginnen....
Maar sowieso, hij blijft mijn spetter!
maandag 26 januari 2009 om 22:34
Mariska, idd, wij zijn ook nog niet eens begonnen haha. Nog maar iets meer dan een week en JEEEE!!! WEG met de Mirena. En vandaag had ik echt het raarste moment met mijn schoonmama aan de telefoon. Lief is nogsteeds ziek en zielig en ik nam dus op- en zij begon helemaal een lief verhaal om me vooral aan het eten te zetten, want ik had het hard nodig voor 'je weet wel wat voor plannen'. Blijkt dat mijn vriend dus tegen zijn moeder heeft gezegd van onze plannen! Hahah, zo lief!
Ik hou het voor me bij mijn ouders (mijn zusje weet het wel zo'n beetje), want ik kom uit een zeer gelovig nest (ik ben zelf dus niet gelovig), en ongetrouwd kinderen krijgen of zwanger trouwen zijn wat minder geaccepteerd. Maar ik stel mijn moeder regelmatig vragen en ze praat er maar wat graag over, en aangezien we toch ook snel gaan trouwen...
Sorry zit te ratelen...
Sandra, je berichtje deed me erg goed. Een lieve kennis van me zegt ook altijd dat zij haar menstruatie in de oorlog en de hongerwinter kwijt was en daarna heeft ze nog 5 kinderen op de wereld gezet. Wat fijn dat het goed is gekomen bij jouw zus. Genezen van anorexia is een weg vol tegenstrijdigheden maar als zo ver heen bent dan heb je ongeveer de keuze tussen dood gaan of aankomen. En er zijn er helaas veel die dus doodgaan.
Anoniempje, ik vind het fijn om je weer opgewekt te horen. Je hebt het steeds over dat je vriend weer zijn best moet doen, ik neem aan dat je zelf ook blij meedoet?? En lekker lang blijven liggen achteraf (iig niet naar de wc gaan meteen).
Ik reageer een beetje lukraak, alle meiden lekker slapen of eh... Hier nog even saai want ik slaap in de huiskamer zodat ik niet steeds wakker word van het koortsige en rochelende overblijfsel van lief die lekker ons bed voor zichzelf heeft. De arme. Mannen die ziek zijn... de wereld vergaat gewoon.
Ik hou het voor me bij mijn ouders (mijn zusje weet het wel zo'n beetje), want ik kom uit een zeer gelovig nest (ik ben zelf dus niet gelovig), en ongetrouwd kinderen krijgen of zwanger trouwen zijn wat minder geaccepteerd. Maar ik stel mijn moeder regelmatig vragen en ze praat er maar wat graag over, en aangezien we toch ook snel gaan trouwen...
Sorry zit te ratelen...
Sandra, je berichtje deed me erg goed. Een lieve kennis van me zegt ook altijd dat zij haar menstruatie in de oorlog en de hongerwinter kwijt was en daarna heeft ze nog 5 kinderen op de wereld gezet. Wat fijn dat het goed is gekomen bij jouw zus. Genezen van anorexia is een weg vol tegenstrijdigheden maar als zo ver heen bent dan heb je ongeveer de keuze tussen dood gaan of aankomen. En er zijn er helaas veel die dus doodgaan.
Anoniempje, ik vind het fijn om je weer opgewekt te horen. Je hebt het steeds over dat je vriend weer zijn best moet doen, ik neem aan dat je zelf ook blij meedoet?? En lekker lang blijven liggen achteraf (iig niet naar de wc gaan meteen).
Ik reageer een beetje lukraak, alle meiden lekker slapen of eh... Hier nog even saai want ik slaap in de huiskamer zodat ik niet steeds wakker word van het koortsige en rochelende overblijfsel van lief die lekker ons bed voor zichzelf heeft. De arme. Mannen die ziek zijn... de wereld vergaat gewoon.
maandag 26 januari 2009 om 22:46
Nou Eva, ik heb het lekker aangepast. Staat leuk he, zwart op wit...
Over het perfecte moment... zoals wel eerder verteld is bij ons soort carriere het normaal dat je pas een vaste aanstelling hebt zo na je 35ste (op zijn allervroegst). Onderzoek is tot die tijd vooral project werk, en gaat dus gepaard met een heftige competitie (voor het geld) en veel onzekerheid. Maar mijn vriend heeft met zijn tak van de wetenschap wel maar kans in de industrie (farmaceutisch) of hoger onderwijs. Maw... wij gaan daar dus niet op wachten. We hebben het goed financieel, niet superruim maar wel ruim voor twee en genoeg voor een kleintje erbij. Voor mij is het allerbelangrijkste dat we als stel zo op dit punt zijn en dat mijn vriend er zelf helemaal blij mee is. We zijn nu op hetzelfde punt, en ik heb niet het idee dat ik hem heb moeten overhalen of iets. Ik zou dus ook niet teveel aandringen, maar ik kan me voorstellen dat het eeerg kriebelt.
Over het perfecte moment... zoals wel eerder verteld is bij ons soort carriere het normaal dat je pas een vaste aanstelling hebt zo na je 35ste (op zijn allervroegst). Onderzoek is tot die tijd vooral project werk, en gaat dus gepaard met een heftige competitie (voor het geld) en veel onzekerheid. Maar mijn vriend heeft met zijn tak van de wetenschap wel maar kans in de industrie (farmaceutisch) of hoger onderwijs. Maw... wij gaan daar dus niet op wachten. We hebben het goed financieel, niet superruim maar wel ruim voor twee en genoeg voor een kleintje erbij. Voor mij is het allerbelangrijkste dat we als stel zo op dit punt zijn en dat mijn vriend er zelf helemaal blij mee is. We zijn nu op hetzelfde punt, en ik heb niet het idee dat ik hem heb moeten overhalen of iets. Ik zou dus ook niet teveel aandringen, maar ik kan me voorstellen dat het eeerg kriebelt.
maandag 26 januari 2009 om 23:18
Hey conscienza, dank je wel, ziet er inderdaad al eenheel stuk beter uit.
Financieel hebben wij een volledige zekerheid. Dus dat is geen issue.
Aandringen doe ik niet, heb het voorgesteld of hij dat wou doen, en hij zei dat hij er zeker over zal nadenken en bij stilstaan. maar dat dat daarom niets zou veranderen.
Hij wil er ook eens met zijn beste vriend over praten die vorige week papa werd. Dat heeft hij zelf voorgesteld.
Dus ben al heel blij dat hij er mee bezig is.
slaapwel iedereen!
Financieel hebben wij een volledige zekerheid. Dus dat is geen issue.
Aandringen doe ik niet, heb het voorgesteld of hij dat wou doen, en hij zei dat hij er zeker over zal nadenken en bij stilstaan. maar dat dat daarom niets zou veranderen.
Hij wil er ook eens met zijn beste vriend over praten die vorige week papa werd. Dat heeft hij zelf voorgesteld.
Dus ben al heel blij dat hij er mee bezig is.
slaapwel iedereen!
dinsdag 27 januari 2009 om 08:05
dinsdag 27 januari 2009 om 09:51
Leuk om te lezen, hoe iedereen er mee bezig is. Zelf merk ik ook dat ik er toch wel constant aan denk.
Zou je dat onbewust ook uitstralen? We hebben het namelijk aan niemand verteld, maar toen ik vorige week met mijn moeder aan het shoppen was kreeg ik zomaar een cadeautje. Twee voorleesboekjes..... Vond het zo gek. Volgens mij voelen moeders dat soort dingen aan of zo. Nou ja, verder nergens over gesproken, maar ze keek me aan met zo'n blik. Volgens mij heeft ze het gewoon in de gaten.
Ik lees trouwens dat er meerdere mensen zijn die nog geen vast contract hebben. Same here. Mijn vriend heeft gelukkig een goede baan en dus kan ik mij veel veroorloven. Ik heb altijd de gedachte gehad: 'Je kunt altijd werk krijgen'. Al zal dat straks wel een beetje anders worden, denk ik.
Conscienza, je hebt het over een perfect moment. Ik denk ook net als jou dat dit er is als je er beide aan toe bent. Wij hebben ook wel even gewacht, omdat we eerst graag wilden reizen, werken, een bepaalde vrijheid wilden hebben. Maar op een gegeven moment is dat verlangen naar kleine ukjes dan toch groter. Dat zal dan wel het perfecte moment zijn denk ik...
Zou je dat onbewust ook uitstralen? We hebben het namelijk aan niemand verteld, maar toen ik vorige week met mijn moeder aan het shoppen was kreeg ik zomaar een cadeautje. Twee voorleesboekjes..... Vond het zo gek. Volgens mij voelen moeders dat soort dingen aan of zo. Nou ja, verder nergens over gesproken, maar ze keek me aan met zo'n blik. Volgens mij heeft ze het gewoon in de gaten.
Ik lees trouwens dat er meerdere mensen zijn die nog geen vast contract hebben. Same here. Mijn vriend heeft gelukkig een goede baan en dus kan ik mij veel veroorloven. Ik heb altijd de gedachte gehad: 'Je kunt altijd werk krijgen'. Al zal dat straks wel een beetje anders worden, denk ik.
Conscienza, je hebt het over een perfect moment. Ik denk ook net als jou dat dit er is als je er beide aan toe bent. Wij hebben ook wel even gewacht, omdat we eerst graag wilden reizen, werken, een bepaalde vrijheid wilden hebben. Maar op een gegeven moment is dat verlangen naar kleine ukjes dan toch groter. Dat zal dan wel het perfecte moment zijn denk ik...
