
ADD / ADHD.....
dinsdag 8 mei 2007 om 09:16
Weet niet of dit de goede pijler is....
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
vrijdag 18 december 2009 om 21:11
Dat is inderdaad heel erg irritant Bouvrie, krijg dan altijd helemaal het idee dat ik een lui mens ben maar gelukkig weet ik dat dat niet het geval is.
Spannend dat je maandag voor je eerste gesprek gaat, wat verwacht je er van?
Ik neem trouwens aan dat het positieve spanning is of heb ik het dan verkeerd.
Na mijn eerste gesprek was ik zooo blij en opgelucht, er viel echt een last van mijn schouders, eindelijk had ik een verklaring voor alles waar ik al die jaren tegen vecht en mee worstel. Eindelijk kon ik aan de slag met deze punten, ik ben nog steeds heel blij met de gesprekken en met de groepen die ik bezoek, hopelijk ga jij dat ook zo ervaren.
En probleempjes op je werk? wil je er iets over kwijt of liever niet?
Spannend dat je maandag voor je eerste gesprek gaat, wat verwacht je er van?
Ik neem trouwens aan dat het positieve spanning is of heb ik het dan verkeerd.
Na mijn eerste gesprek was ik zooo blij en opgelucht, er viel echt een last van mijn schouders, eindelijk had ik een verklaring voor alles waar ik al die jaren tegen vecht en mee worstel. Eindelijk kon ik aan de slag met deze punten, ik ben nog steeds heel blij met de gesprekken en met de groepen die ik bezoek, hopelijk ga jij dat ook zo ervaren.
En probleempjes op je werk? wil je er iets over kwijt of liever niet?
zaterdag 19 december 2009 om 01:16
Hallo
Ik heb add, en ik herken (hoe cliché ) jullie verhalen onwijs! Het is alsof jullie voor mij schirjven.
Hebben jullie ook dat je zoveel tegelijk wilt? En dat je zoveel wilt weten en leren? Maar dat het niet lukt? En hyperfocussen?
Ik zal proberen hier een beetje mee te gaan schrijven, maar zoals jullie vast wel herkennen ik zal t nog wel is vergeten .
Ik ben ook heel erg verslavingsgevoelig, drugs sigaretten, koffie, dingen kopen.
Ik heb add, en ik herken (hoe cliché ) jullie verhalen onwijs! Het is alsof jullie voor mij schirjven.
Hebben jullie ook dat je zoveel tegelijk wilt? En dat je zoveel wilt weten en leren? Maar dat het niet lukt? En hyperfocussen?
Ik zal proberen hier een beetje mee te gaan schrijven, maar zoals jullie vast wel herkennen ik zal t nog wel is vergeten .
Ik ben ook heel erg verslavingsgevoelig, drugs sigaretten, koffie, dingen kopen.
zaterdag 19 december 2009 om 11:10
Ik denk en hoop ook meer voor formaliteit ja, want als ik idd ook nog al die groepsgesprekken en therapie krijg dan wordt het lastig buiten werk...
Ik zit nog te denken welke ik ga bellen. Ik kan naar het ziekenhuis, dat is dichtbij, naar de afdeling psychiatrie.
Of naar een ggz, echt een kliniek ervoor zegmaar, wat wel ietsie verder weg is...
Maandag ga ik bellen!!! Beloofd!!!
Ik zit nog te denken welke ik ga bellen. Ik kan naar het ziekenhuis, dat is dichtbij, naar de afdeling psychiatrie.
Of naar een ggz, echt een kliniek ervoor zegmaar, wat wel ietsie verder weg is...
Maandag ga ik bellen!!! Beloofd!!!
Ik heb een plan: ik maak nooit meer een plan!
zaterdag 19 december 2009 om 12:48
Gladiola,
Gelukkig heb ik geen ervaring met verslaving, maar ik heb wel altijd geroepen dat ik "voel" dat ik gevoelig ben voor drugs. Dat klinkt heel raar maar vroeger heb ik eigenlijk nooit iets uitgeprobeerd omdat ik bang was (misschien wel aanvoelde) dat ik er aan verslaafd zou raken. Pas op latere leeftijd (ongeveer 5 jaar geleden) heb ik voor het eerst xtc gebruikt en ehh ja ik moet zeggen dat ik dat best kon waarderen, gelukkig kan ik mezelf daarin goed toespreken en heb ik me daar gewoon met mate (1a2 keer per jaar) mee bezig gehouden maar ik moet wel eerlijk toegeven dat ik het echt super super super lekker vond. (niet zo raar aangezien adhd medicatie dezelfde stof/werking heeft)
MSS heel goed dat je maandag gaat bellen! Ik zou kiezen voor de meest gespecialiseerde instelling, waar de meeste mogelijkheden zijn. EN waar jij je natuurlijk het prettigste bij voelt.
Bij mij zijn de groepsgesprekken overigens geen must, tuurlijk willen ze graag dat je er naar toe gaat maar als je niet kan dan gaat het gewoon niet.
Het is inderdaad ook best lastig met werk te combineren.
Werk je fulltime?
Essiej, hyperfocussen, alles willen weten en leren maar niet onthouden hahahaha ja herkenbaar!!
Leuk als je jouw verhaal ook vertelt, kijk maar wanneer het weer in je op komt om hier te kijken .
Gelukkig heb ik geen ervaring met verslaving, maar ik heb wel altijd geroepen dat ik "voel" dat ik gevoelig ben voor drugs. Dat klinkt heel raar maar vroeger heb ik eigenlijk nooit iets uitgeprobeerd omdat ik bang was (misschien wel aanvoelde) dat ik er aan verslaafd zou raken. Pas op latere leeftijd (ongeveer 5 jaar geleden) heb ik voor het eerst xtc gebruikt en ehh ja ik moet zeggen dat ik dat best kon waarderen, gelukkig kan ik mezelf daarin goed toespreken en heb ik me daar gewoon met mate (1a2 keer per jaar) mee bezig gehouden maar ik moet wel eerlijk toegeven dat ik het echt super super super lekker vond. (niet zo raar aangezien adhd medicatie dezelfde stof/werking heeft)
MSS heel goed dat je maandag gaat bellen! Ik zou kiezen voor de meest gespecialiseerde instelling, waar de meeste mogelijkheden zijn. EN waar jij je natuurlijk het prettigste bij voelt.
Bij mij zijn de groepsgesprekken overigens geen must, tuurlijk willen ze graag dat je er naar toe gaat maar als je niet kan dan gaat het gewoon niet.
Het is inderdaad ook best lastig met werk te combineren.
Werk je fulltime?
Essiej, hyperfocussen, alles willen weten en leren maar niet onthouden hahahaha ja herkenbaar!!
Leuk als je jouw verhaal ook vertelt, kijk maar wanneer het weer in je op komt om hier te kijken .
zaterdag 19 december 2009 om 14:01
zit ik de hele tijd te refreshen... Moet ik een pagina verder zijn hmmmm
@Chantal, zeker leuk spannend, vooral nieuwsgierig. Ik hoop dat het niet te erg trucjes zijn. Lastig uit te leggen, maar veel dingen kun je zelf wel bedenken en als de psych alleen die dingen vertelt die ik eigenlijk al weet maar niet doe... Tja daar ben ik een beetje bang voor. Slaat misschien nergens op, dat hoop ik dan maar. Wat werk betreft, wil ik het zeker wel vertellen! Lucht best wel op hier meeschrijven vind ik. Ik bewaar het voor volgende keer, anders wordt het zo'n lang verhaal.
@all, verslavingen ken ik ook. Ben inmiddels wel een soort van gestopt met roken... Ehm, maar stiekem roken vind ik zoooo lekker. Drugs geprobeerd maar zelfde wat Chantal zegt, heel bewust niet te vaak.
Fijn weekend jullie!
@Chantal, zeker leuk spannend, vooral nieuwsgierig. Ik hoop dat het niet te erg trucjes zijn. Lastig uit te leggen, maar veel dingen kun je zelf wel bedenken en als de psych alleen die dingen vertelt die ik eigenlijk al weet maar niet doe... Tja daar ben ik een beetje bang voor. Slaat misschien nergens op, dat hoop ik dan maar. Wat werk betreft, wil ik het zeker wel vertellen! Lucht best wel op hier meeschrijven vind ik. Ik bewaar het voor volgende keer, anders wordt het zo'n lang verhaal.
@all, verslavingen ken ik ook. Ben inmiddels wel een soort van gestopt met roken... Ehm, maar stiekem roken vind ik zoooo lekker. Drugs geprobeerd maar zelfde wat Chantal zegt, heel bewust niet te vaak.
Fijn weekend jullie!
dinsdag 22 december 2009 om 11:25
Ik heb ook niets aan tips en truuks. Ik weet alles, maar mijn probleem is de uitvoering. Bij mij zit het in de 'executieve functies', hahaha, wat klinkt dat toch mooi.
Ben ook wel gevoelig voor verslavingen. Ik heb jarenlang gerookt, nu al bijna 7 jaar niet meer, ben gestopt toen ik zwanger bleek van de oudste.
Ik heb vroeger een paar keer geblowd, maar dat beviel me gelukkig niet, daar werd ik ziek van of ik voelde me geïsoleerd, heel naar. Andere drugs durfde ik niet te nemen en ik voel de behoefte nu niet meer, ik denk dat bijvoorbeeld cocaïne mij wel goed zou bevallen. Laat maar dus. Ik drink wel alcohol, en ik denk dat het mijn grote geluk is dat ik ook daar niet zo goed tegen kan. Als ik meer dan vier glazen drink word ik er ziek van, vooral als ik net te weinig gegeten heb. Het komt uiterst zelden voor dat ik meer drink.
Kooplust heb ik af en toe en dat herken ik inmiddels ook. Is ook hormonaal bij mij. Ik ga dan naar de Action, hahaha, daar kun je tassen vol kopen voor weinig.
Het heeft te maken met impulsiviteit, denk ik. En verleidingen niet goed kunnen weerstaan, omdat je met ADHD/ADD vaak een ander tijdbesef hebt. Ik las laatst ergens: er is alleen hier en nu, en wat in de toekomst ligt. En dat laatste is dan nauwelijks relevant. Dat verklaart voor mij deel wat ik altijd zo raar aan mezelf gevonden heb; dat ik bijvoorbeeld tóch die zak chips leeg at, terwijl ik op het moment zelf heel goed wist dat ik toch besloten had dat niet te doen, en dat ik er straks spijt van zou hebben, etc. Zo ook met het spelen van spelletjes op de computer, in plaats van te beginnen met werk of opdrachten voor opleidingen etc, etc. Ik heb regelmatig met de tranen in mijn ogen van frustratie doorgespeeld, terwijl ik het NIET wilde, maar zo'n weerstand voelde om te beginnen met wat ik eigenlijk moest doen, zélfs als dat iets leuks was. Er staat nu een artikel hierover in het blad Impulsief, waar ik op geabonneerd ben, maar ik heb het nog niet gelezen.
Dit alles ligt op het terrein van verslaving, denk ik.
xx lisa.
Ben ook wel gevoelig voor verslavingen. Ik heb jarenlang gerookt, nu al bijna 7 jaar niet meer, ben gestopt toen ik zwanger bleek van de oudste.
Ik heb vroeger een paar keer geblowd, maar dat beviel me gelukkig niet, daar werd ik ziek van of ik voelde me geïsoleerd, heel naar. Andere drugs durfde ik niet te nemen en ik voel de behoefte nu niet meer, ik denk dat bijvoorbeeld cocaïne mij wel goed zou bevallen. Laat maar dus. Ik drink wel alcohol, en ik denk dat het mijn grote geluk is dat ik ook daar niet zo goed tegen kan. Als ik meer dan vier glazen drink word ik er ziek van, vooral als ik net te weinig gegeten heb. Het komt uiterst zelden voor dat ik meer drink.
Kooplust heb ik af en toe en dat herken ik inmiddels ook. Is ook hormonaal bij mij. Ik ga dan naar de Action, hahaha, daar kun je tassen vol kopen voor weinig.
Het heeft te maken met impulsiviteit, denk ik. En verleidingen niet goed kunnen weerstaan, omdat je met ADHD/ADD vaak een ander tijdbesef hebt. Ik las laatst ergens: er is alleen hier en nu, en wat in de toekomst ligt. En dat laatste is dan nauwelijks relevant. Dat verklaart voor mij deel wat ik altijd zo raar aan mezelf gevonden heb; dat ik bijvoorbeeld tóch die zak chips leeg at, terwijl ik op het moment zelf heel goed wist dat ik toch besloten had dat niet te doen, en dat ik er straks spijt van zou hebben, etc. Zo ook met het spelen van spelletjes op de computer, in plaats van te beginnen met werk of opdrachten voor opleidingen etc, etc. Ik heb regelmatig met de tranen in mijn ogen van frustratie doorgespeeld, terwijl ik het NIET wilde, maar zo'n weerstand voelde om te beginnen met wat ik eigenlijk moest doen, zélfs als dat iets leuks was. Er staat nu een artikel hierover in het blad Impulsief, waar ik op geabonneerd ben, maar ik heb het nog niet gelezen.
Dit alles ligt op het terrein van verslaving, denk ik.
xx lisa.
dinsdag 22 december 2009 om 11:38
Ik heb niet alles doorgelezen, maar hebben jullie wel eens aan ADHD-coaching gedacht?? Hier kan je echt zoveel baat mij hebben.. Er zijn echt bepaalde 'vaardigheden' aan te leren om tot datgeen te komen dat nu nog onmogelijk lijkt.
Met alle respect voor de mensen die het wel slikken, maar fuck ritalin en concerta!! Vooral mensen die gevoelig zijn voor andere psychische aandoeningen moeten hiervoor oppassen. Een goede psychiater zal je in deze gevallen geen middel als deze voorschrijven, maar psychiaters zijn ook maar mensen die koppig kunnen zijn en niet alles weten!!
Met alle respect voor de mensen die het wel slikken, maar fuck ritalin en concerta!! Vooral mensen die gevoelig zijn voor andere psychische aandoeningen moeten hiervoor oppassen. Een goede psychiater zal je in deze gevallen geen middel als deze voorschrijven, maar psychiaters zijn ook maar mensen die koppig kunnen zijn en niet alles weten!!
woensdag 30 december 2009 om 10:03
quote:Cate schreef op 29 december 2009 @ 15:36:
Kunnen jullie wel een normale relatie aangaan? Ik heb altijd drama relaties of ze zien mij niet zitten omdat mijn leventje nooit op orde is/ komt.... Niet standaard zeg maar. Vanaf mijn 25e alleen maar ellende gehad hiermee.
ja hoor, is mogelijk, een "normale" relatie
Ik ben al 26 jaar bij dezelfde man, waarvan 23 jaar getrouwd.
En hij heeft er mee leren leven.
Gisteren waren we bij het GGZ voor een gesprek met een psycholoog, en ik had hem meegenomen. Daar gaf hij ook aan dat hij eerst jaren gedacht had dat hij degene was met de "afwijking", en dat hij het als een opluchting had ervaren dat hij niet degene was die "gek" was, maar dat het mijn ADD was.
JOjanneke
Kunnen jullie wel een normale relatie aangaan? Ik heb altijd drama relaties of ze zien mij niet zitten omdat mijn leventje nooit op orde is/ komt.... Niet standaard zeg maar. Vanaf mijn 25e alleen maar ellende gehad hiermee.
ja hoor, is mogelijk, een "normale" relatie

Ik ben al 26 jaar bij dezelfde man, waarvan 23 jaar getrouwd.
En hij heeft er mee leren leven.
Gisteren waren we bij het GGZ voor een gesprek met een psycholoog, en ik had hem meegenomen. Daar gaf hij ook aan dat hij eerst jaren gedacht had dat hij degene was met de "afwijking", en dat hij het als een opluchting had ervaren dat hij niet degene was die "gek" was, maar dat het mijn ADD was.
JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
woensdag 30 december 2009 om 13:27
Ik add geconstateerd en ritalin geslikt en nu concerta en zijn voordelen en nadelen
super afslankmiddel en leven niet meer als toeschouwer bekijken maar ook aktief doen ipv passief dagdromen. Dus nu meer effectief met tijd om gaan. Zelf is het ook beter voor relatie omdat ik nu ook beter luister en onthoud wat mensen zeggen. En ook misschien herkenbaar andere mensen laten uitpraten en niet gelijk met opvattingen en oplossingen te raaddkalken
groot negatief punt is
minder luidruchtig, creatieve inzicht schilderen bijvoorbeeld lukt niet en emotioneel afgevlakt dus minder sympathiek. Daarom weekend en doordeweeks na 18:00 niet slikken
super afslankmiddel en leven niet meer als toeschouwer bekijken maar ook aktief doen ipv passief dagdromen. Dus nu meer effectief met tijd om gaan. Zelf is het ook beter voor relatie omdat ik nu ook beter luister en onthoud wat mensen zeggen. En ook misschien herkenbaar andere mensen laten uitpraten en niet gelijk met opvattingen en oplossingen te raaddkalken
groot negatief punt is
minder luidruchtig, creatieve inzicht schilderen bijvoorbeeld lukt niet en emotioneel afgevlakt dus minder sympathiek. Daarom weekend en doordeweeks na 18:00 niet slikken
woensdag 30 december 2009 om 14:35
Maar de meeste mannen hebben geen behoefte om zich aan te moeten passen... Toch best lastig om iemand te vinden die de rust en de wijsheid heeft om hierdoor heen te kijken. Ben nu een tijdje aan het daten en loopt telkens op hetzelfde punt stuk. Mijn ex zei ook dat hij met mij geen normaal leventje kon opbouwen omdat ik wispelturig en onvoorspelbaar was.
donderdag 31 december 2009 om 12:15
Hey nog een Stokstaartje!
Hier gaat het nog hetzelfde. Had een doorverwijzing naar de psychiater om de diagnose te stellen en evt. over medicijnen.
Maar ik moest me online aanmelden en dan zou ik van hun wat horen. Duurt even denk ik dus.
Aan de ene kant zou ik zo graag medicijnen willen zodat ik wat actiever zal zijn en beter concentreren en niet meer zo lusteloos ben. Vooral op werk, ik wil graag een nieuwe baan, maar zou handig zijn als ik dan wel ACTIEF kan doen daar, laten zien dat ik het WEL kan.
Dus even afwachten dus...
Hier gaat het nog hetzelfde. Had een doorverwijzing naar de psychiater om de diagnose te stellen en evt. over medicijnen.
Maar ik moest me online aanmelden en dan zou ik van hun wat horen. Duurt even denk ik dus.
Aan de ene kant zou ik zo graag medicijnen willen zodat ik wat actiever zal zijn en beter concentreren en niet meer zo lusteloos ben. Vooral op werk, ik wil graag een nieuwe baan, maar zou handig zijn als ik dan wel ACTIEF kan doen daar, laten zien dat ik het WEL kan.
Dus even afwachten dus...
Ik heb een plan: ik maak nooit meer een plan!
zondag 3 januari 2010 om 03:52
Weer zo'n hekel aan mijzelf....maak altijd over een rommeltje van. Lig er weer van wakker...Teveel gedronken tijdens het uitgaan, mij weer onsterfelijk belachelijk door te smsen midden in de nacht naar iemand voor aandacht. Ergens op visite geweest, vervolgens de trein terug pakken en er niet bij stil gestaan hoe ik ook alweer terug kom .... Mijn laatste geld aan een etentje uitgeven, om vervolgens lopend naar huis te moeten. En geen geld meer te hebben voor boodschappen. Totaal in op dat moment leven en niet logisch kunnen nadenken. Heb veel vriendinnen maar ben bang dat ik ze op deze manier kwijt raak, niemand ziet mij voor vol aan en denkt dat ik dom ben omdat simpelweg mijn hersenen soort van blokkeren en ik dingen anders zeg dan dat ik ze bedoel. Relatiees worden hierdoor niks, studies, banen, rekeningen op tijd betalen, rijlessen...pffff komt dit ooit goed, wordt het beter? En hoe???
zondag 3 januari 2010 om 10:42
quote:Cate schreef op 03 januari 2010 @ 03:52:
Weer zo'n hekel aan mijzelf....maak altijd over een rommeltje van. Lig er weer van wakker...Teveel gedronken tijdens het uitgaan, mij weer onsterfelijk belachelijk door te smsen midden in de nacht naar iemand voor aandacht. Ergens op visite geweest, vervolgens de trein terug pakken en er niet bij stil gestaan hoe ik ook alweer terug kom .... Mijn laatste geld aan een etentje uitgeven, om vervolgens lopend naar huis te moeten. En geen geld meer te hebben voor boodschappen. Totaal in op dat moment leven en niet logisch kunnen nadenken. Heb veel vriendinnen maar ben bang dat ik ze op deze manier kwijt raak, niemand ziet mij voor vol aan en denkt dat ik dom ben omdat simpelweg mijn hersenen soort van blokkeren en ik dingen anders zeg dan dat ik ze bedoel. Relatiees worden hierdoor niks, studies, banen, rekeningen op tijd betalen, rijlessen...pffff komt dit ooit goed, wordt het beter? En hoe???En? waar was je medicatie tijdens deze perikelen? of is dit geschreven met een borrel op, waardoor er een behoorlijke portie zelfmedelijden bij zit?
Weer zo'n hekel aan mijzelf....maak altijd over een rommeltje van. Lig er weer van wakker...Teveel gedronken tijdens het uitgaan, mij weer onsterfelijk belachelijk door te smsen midden in de nacht naar iemand voor aandacht. Ergens op visite geweest, vervolgens de trein terug pakken en er niet bij stil gestaan hoe ik ook alweer terug kom .... Mijn laatste geld aan een etentje uitgeven, om vervolgens lopend naar huis te moeten. En geen geld meer te hebben voor boodschappen. Totaal in op dat moment leven en niet logisch kunnen nadenken. Heb veel vriendinnen maar ben bang dat ik ze op deze manier kwijt raak, niemand ziet mij voor vol aan en denkt dat ik dom ben omdat simpelweg mijn hersenen soort van blokkeren en ik dingen anders zeg dan dat ik ze bedoel. Relatiees worden hierdoor niks, studies, banen, rekeningen op tijd betalen, rijlessen...pffff komt dit ooit goed, wordt het beter? En hoe???En? waar was je medicatie tijdens deze perikelen? of is dit geschreven met een borrel op, waardoor er een behoorlijke portie zelfmedelijden bij zit?
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
zondag 3 januari 2010 om 14:16
quote:Cate schreef op 03 januari 2010 @ 11:07:
Nee geen borrel, gewoon weer eens abnormaal voelen en dit gevoel niet los kunnen laten. Moet zeggen door de feestdagen mijn medicatie niet goed ingenomen...hierdoor ga ik weer piekeren
helpt het? dat piekeren? of is het een "gewoonte" geworden?
Ik denk dat het zinvol is om weer met je medicatie te beginnen, en om een of ander ezelsbruggetje te maken waardoor je je medicatie niet KUNT vergeten.
Heb je voor de rest ondersteuning bij je ADD/ADHD?
Nee geen borrel, gewoon weer eens abnormaal voelen en dit gevoel niet los kunnen laten. Moet zeggen door de feestdagen mijn medicatie niet goed ingenomen...hierdoor ga ik weer piekeren
helpt het? dat piekeren? of is het een "gewoonte" geworden?
Ik denk dat het zinvol is om weer met je medicatie te beginnen, en om een of ander ezelsbruggetje te maken waardoor je je medicatie niet KUNT vergeten.
Heb je voor de rest ondersteuning bij je ADD/ADHD?
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
zondag 3 januari 2010 om 17:18
Schiet ook niks op...maar vaak komen s'nachts de zorgen. Voelde mij rot, omdat ik mij schaamde tegenover vrienden, omdat ik mijn laatste geld in een impulsieve bui weer eens had opgemaakt. Die impulsieve grillen, vaak kan ik hier geen weerstand aan bieden en geef hier aan toe, om daarna spijt te hebben. Mensen snappen het niet, die dicht bij mij staan weten het wel, maar toch denken mensen dat je simpelweg labiel bent en er met opzet een zooi van maakt. En laks over dingen denkt, maar dit is niet express. Vaak denk ik gewoon niet na en tel ik niet tot tien.
Ik heb gesprekken met een psychologe, maar in opleiding, zij heeft vd week aangegeven dat ik word overgeplaatst, omdat zij niet gespecialiseerd is in ADD/ADHD. Vind dit erg vervelend, voel dat ik mijn tijd heb lopen verdoen. Zij ging meer in op mijn slechte zelfbeeld, maar dit komt voor uit mijn ADD...hierdoor heb ik mijn leven niet op de rails en voel ik mij minder waard als het ware.
Ik heb gesprekken met een psychologe, maar in opleiding, zij heeft vd week aangegeven dat ik word overgeplaatst, omdat zij niet gespecialiseerd is in ADD/ADHD. Vind dit erg vervelend, voel dat ik mijn tijd heb lopen verdoen. Zij ging meer in op mijn slechte zelfbeeld, maar dit komt voor uit mijn ADD...hierdoor heb ik mijn leven niet op de rails en voel ik mij minder waard als het ware.
zondag 3 januari 2010 om 17:44
Lang geleden, maar kom ook weer even binnen vallen hier. Zie een aantal nieuwe namen, maar ook nog oude bekenden! Heb alleen de laatste pagina even vuchtig gelezen, niet genoeg om echt te reageren...
Ik heb trouwens ook een relatie, nu ruim twee jaar. Dat is wel een paar maanden geleden even uit geweest, maar dat was niet direct terug te leiden naar mijn ADHD. Al is dat door onze breuk wel veel bespreekbaarder geworden. Heb het gevoel dat vriendlief nu beter beseft dat hij toch echt wel een vriendinnetje heeft met een fikse gebruiksaanwijzing en dat ik zijn hulp en steun nodig heb om sommige dingen in onze relatie goed te houden. Gelukkig ziet hij nu ook beter hoeveel energie ik daar zelf in steek.
Pippin en Phien, ik probeer jullie even een persoonlijke berichtje te sturen, of als dat nodig is (en volgens mij wel) jullie dus even een vriendschapsuitnodiging te sturen zodat ik, als jullie dat willen jullie daarna een berichtje kan sturen
. Heb een vraagje voor jullie namelijk.
Cate; succes met alles! Ik ken je natuurlijk totaal niet, maar wil wel tegen je zeggen dat het me goed lijkt wanneer je probeert de regie over je leven weer in je eigen handen te nemen... En dan niet te groot, in kleine stapjes... Ipv zo negatief piekeren kan je denk ik beter nadenken wat je wil veranderen en op welke manier. En volgens mij hebben veel mensen met adhd de neiging wel om dan meteen hun leven drastisch om te willen gooien met allerlei veel te grote en onrealistische doelen, dus pas wel op voor de valkuil anders voel je je nog rotter als het allemaal niet lukt.
Maar bv over het uitgeven van geld: ik heb op een gegeven moment een extra lopende rekening geopend. Daarop storte ik elke week een bedrag voor boodschappen, op stap gaan, benzine en roken. Mijn pinpas van mijn gewone rekening liet ik thuis, zodat ik op die manier een grotere drempel had om impulsieve uitgaven te doen. En het was veel overzichtelijker, omdat ik er maar een week mee hoefde te doen en het bedrag veel kleiner was.
En mijn medicatie helpt sowieso echt heel goed tegen van die impulsieve grillen... Zoals al gezegd werd, zorg voor een systeem dat je die in ieder geval inneemt. Wekkertjes, afstrepen als je het gehad hebt, het koppelen aan een dagelijkse 'activiteit' (zoals ontbijten), enz.
Ik heb trouwens ook een relatie, nu ruim twee jaar. Dat is wel een paar maanden geleden even uit geweest, maar dat was niet direct terug te leiden naar mijn ADHD. Al is dat door onze breuk wel veel bespreekbaarder geworden. Heb het gevoel dat vriendlief nu beter beseft dat hij toch echt wel een vriendinnetje heeft met een fikse gebruiksaanwijzing en dat ik zijn hulp en steun nodig heb om sommige dingen in onze relatie goed te houden. Gelukkig ziet hij nu ook beter hoeveel energie ik daar zelf in steek.
Pippin en Phien, ik probeer jullie even een persoonlijke berichtje te sturen, of als dat nodig is (en volgens mij wel) jullie dus even een vriendschapsuitnodiging te sturen zodat ik, als jullie dat willen jullie daarna een berichtje kan sturen

Cate; succes met alles! Ik ken je natuurlijk totaal niet, maar wil wel tegen je zeggen dat het me goed lijkt wanneer je probeert de regie over je leven weer in je eigen handen te nemen... En dan niet te groot, in kleine stapjes... Ipv zo negatief piekeren kan je denk ik beter nadenken wat je wil veranderen en op welke manier. En volgens mij hebben veel mensen met adhd de neiging wel om dan meteen hun leven drastisch om te willen gooien met allerlei veel te grote en onrealistische doelen, dus pas wel op voor de valkuil anders voel je je nog rotter als het allemaal niet lukt.
Maar bv over het uitgeven van geld: ik heb op een gegeven moment een extra lopende rekening geopend. Daarop storte ik elke week een bedrag voor boodschappen, op stap gaan, benzine en roken. Mijn pinpas van mijn gewone rekening liet ik thuis, zodat ik op die manier een grotere drempel had om impulsieve uitgaven te doen. En het was veel overzichtelijker, omdat ik er maar een week mee hoefde te doen en het bedrag veel kleiner was.
En mijn medicatie helpt sowieso echt heel goed tegen van die impulsieve grillen... Zoals al gezegd werd, zorg voor een systeem dat je die in ieder geval inneemt. Wekkertjes, afstrepen als je het gehad hebt, het koppelen aan een dagelijkse 'activiteit' (zoals ontbijten), enz.
zondag 3 januari 2010 om 19:18
Hoi halvemaan, bedankt voor de tip. Erg lastig, om altijd zonder geld te zitten omdat ik weer eens niet goed heb berekend wat ik te besteden heb. De impulsiviteit is echt killing, hoop dat de medicatie dit tegen kan gaan. Eigen schuld, uitslapen en niet op tijd innemen. Niet meenenemen naar afspraken buiten de deur en dus vergeten. Hierdoor slaat het waarschijnlijk niet meer aan. Niet zo raar, misschien toch maar concerta nemen, dit hoeft maar een keer per dag.
Relaties en vriendschappen zijn ook maar lastig, merk dat bepaalde mensen bij mij blijven met nieuwe contacten is het snel bekeken, omdat zij mij maar raar vinden ofzo... Nou ja dat is dan maar zo, ik was hierdoor weer erg verdrietig het weekend, omdat ik niet begrepen werd en met een scheef oog werd aangekeken. Zou zo makkelijk zijn als mensen begrijpen hoe het zit en hierdoor een foutje door de vingers zien. Fijn dat je een vriend hebt die het allemaal begrijpt en er geduld voor hebt, ze bestaan dus wel!
Relaties en vriendschappen zijn ook maar lastig, merk dat bepaalde mensen bij mij blijven met nieuwe contacten is het snel bekeken, omdat zij mij maar raar vinden ofzo... Nou ja dat is dan maar zo, ik was hierdoor weer erg verdrietig het weekend, omdat ik niet begrepen werd en met een scheef oog werd aangekeken. Zou zo makkelijk zijn als mensen begrijpen hoe het zit en hierdoor een foutje door de vingers zien. Fijn dat je een vriend hebt die het allemaal begrijpt en er geduld voor hebt, ze bestaan dus wel!

maandag 4 januari 2010 om 15:32
Cate; ik denk dat de angst om anderen kwijt te raken niet direct voortkomt uit ADD, maar dat dit indirect wel meespeelt. maarja, dat doet het denk ik met alles, ADD zit zo verweven in je en alles wat je vanaf kleins af aan heb geleerd en hebt gedaan is daardoor dus beinvloed. Meestal zet je mensen onbewust op een afstand, zodat je in ieder geval niet door hen gekwetst kan worden.
Zoals ik het lees zijn er in ieder geval veel dingen waar je tegenaan loopt, waar je vragen over hebt en waardoor je overspoelt wordt. Niet makkelijk, zeker niet in je eentje! Heb je wel iemand in je omgeving (professional of anders) die je kan helpen?
En mijn vriend doet super zijn best, maar is echt niet altijd even begripvol hoor. Pas sinds kort verdiept hij zich meer in ADHD en wat dat met mij doet, omdat hij pas toen het uit was snapte hoe hij mij altijd had ontkent door mijn ADHD niet echt serieus te nemen. Maar goed, we maken nu dus een inhaalslag en dat gaat soms heel goed en soms wat minder....
Zoals ik het lees zijn er in ieder geval veel dingen waar je tegenaan loopt, waar je vragen over hebt en waardoor je overspoelt wordt. Niet makkelijk, zeker niet in je eentje! Heb je wel iemand in je omgeving (professional of anders) die je kan helpen?
En mijn vriend doet super zijn best, maar is echt niet altijd even begripvol hoor. Pas sinds kort verdiept hij zich meer in ADHD en wat dat met mij doet, omdat hij pas toen het uit was snapte hoe hij mij altijd had ontkent door mijn ADHD niet echt serieus te nemen. Maar goed, we maken nu dus een inhaalslag en dat gaat soms heel goed en soms wat minder....

maandag 4 januari 2010 om 22:00
Welkom nieuwe meeschrijvers!
Even een update van mijn kant. De lichttherapie slaat echt goed aan. Had dit jaren (winters) eerder moeten doen... maar iig goed dat ik het nu heb. Ik vraag me nu zelfs af of ik vorige winter wel aan de bel had getrokken en om een adhd-onderzoek had gevraagd als ik toen voor zo'n lamp was gezet... Het is niet dat ik in de zomer geen last heb van die adhd-verschijnselen. Alleen zie ik dingen dan allemaal zoveel zonniger in. Tel daarbij dan op m'n grote vermogen om van alles te vergeten (als ik een goed humeur heb ook mislukkingen en fouten) en alleen serieus actie te ondernemen als de wereld lijkt te vergaan... et voila. Dus eigenlijk mag ik de winterdepressie dankbaar zijn want door die diagnose en medicatie loopt bij mij alles toch echt wel duidelijk soepeler.
Ik heb wel m'n medicatie wat verlaagt. Nadat ik van de zomer 12 kg was afgevallen (door sport + minder snoepen) begon ik me er behoorlijk speedy mee te voelen. Ben nu van 22,5 naar 15 mg dexa gegaan. En alhoewel ik sinds die verminderen direct weer meer begon te vergeten en weer wat chaotischer en drukker werd... voel ik me weer veel meer mens. Minder dwangmatig, minder opgesloten in mezelf. Ik kreeg nadat ik zoveel was afgevallen als ik medicatie slikte ook vervelende tics en die zijn met deze lagere dosis gelukkig ook verminderd.
Even een update van mijn kant. De lichttherapie slaat echt goed aan. Had dit jaren (winters) eerder moeten doen... maar iig goed dat ik het nu heb. Ik vraag me nu zelfs af of ik vorige winter wel aan de bel had getrokken en om een adhd-onderzoek had gevraagd als ik toen voor zo'n lamp was gezet... Het is niet dat ik in de zomer geen last heb van die adhd-verschijnselen. Alleen zie ik dingen dan allemaal zoveel zonniger in. Tel daarbij dan op m'n grote vermogen om van alles te vergeten (als ik een goed humeur heb ook mislukkingen en fouten) en alleen serieus actie te ondernemen als de wereld lijkt te vergaan... et voila. Dus eigenlijk mag ik de winterdepressie dankbaar zijn want door die diagnose en medicatie loopt bij mij alles toch echt wel duidelijk soepeler.
Ik heb wel m'n medicatie wat verlaagt. Nadat ik van de zomer 12 kg was afgevallen (door sport + minder snoepen) begon ik me er behoorlijk speedy mee te voelen. Ben nu van 22,5 naar 15 mg dexa gegaan. En alhoewel ik sinds die verminderen direct weer meer begon te vergeten en weer wat chaotischer en drukker werd... voel ik me weer veel meer mens. Minder dwangmatig, minder opgesloten in mezelf. Ik kreeg nadat ik zoveel was afgevallen als ik medicatie slikte ook vervelende tics en die zijn met deze lagere dosis gelukkig ook verminderd.

maandag 4 januari 2010 om 22:01
Nog wat positieve ontwikkelingen van de laatste weken waar ik echt blij mee ben:
Afgelopen week heb ik mezelf kerstvakantie gegeven. En ik ben weer voor het eerst in jaren echt aan het tekenen en schrijven geslagen. Het ging best lekker en ik vond het vooral echt erg leuk om mee bezig te zijn. Zo fijn dat ik eindelijk die flow weer te pakken kreeg! Dingen 'maken' is gewoon goed voor mij, geloof ik. Na een uurtje tekenen ben ik al een ontspannender en leuker mens. Opeens krijg ik dan weer nieuwe gedachten in m'n hoofd, alsof m'n perspectief op dingen wordt verbreedt, ook op andere dingen dan het tekenen of schrijven zelf.
De reden dat ik stopte met crea-projecten was omdat ik te gefrustreerd raakte over m'n gewoonte om nooit eens iets af te maken. Maar sinds ik deze medicatie slik merk ik dat het me opeens (alhoewel in het begin met moeite) wél lukt om met zelfbedachte projecten langdurig en toegewijd aan de slag te gaan, zodat ik ook echt wat bijleer of afmaak -- wat me dan weer motiveert om er verder mee door te gaan.
En ik heb de afgelopen maand een knoop doorgehakt over m'n toekomst. Een knoop waar ik al jaren tegenaan zat te hikken. Ik wil gaan uitproberen of lesgeven wat voor me is. Het voordeel is dat ik me bij andere mensen altijd veel beter kan concentreren dan achter een computer. En dat ik uit het verleden weet dat ik ervan houd om informatie over te brengen, ook aan jongeren. En lesgeven is geschikt als part-time baan, zodat ik (na de eerste tropenjaren) tijd over kan houden voor meer creatieve dingen/projecten waar ik zo gelukkig van word. Want bij die crea-dingen zou ik op den duur denk ik juist weer de sociale reuring ook weer gaan missen. Komend semester volg ik iig een orienterend vak waardoor ik er hopelijk achterkom of het echt wat voor me is. Ben erg benieuwd!
Afgelopen week heb ik mezelf kerstvakantie gegeven. En ik ben weer voor het eerst in jaren echt aan het tekenen en schrijven geslagen. Het ging best lekker en ik vond het vooral echt erg leuk om mee bezig te zijn. Zo fijn dat ik eindelijk die flow weer te pakken kreeg! Dingen 'maken' is gewoon goed voor mij, geloof ik. Na een uurtje tekenen ben ik al een ontspannender en leuker mens. Opeens krijg ik dan weer nieuwe gedachten in m'n hoofd, alsof m'n perspectief op dingen wordt verbreedt, ook op andere dingen dan het tekenen of schrijven zelf.
De reden dat ik stopte met crea-projecten was omdat ik te gefrustreerd raakte over m'n gewoonte om nooit eens iets af te maken. Maar sinds ik deze medicatie slik merk ik dat het me opeens (alhoewel in het begin met moeite) wél lukt om met zelfbedachte projecten langdurig en toegewijd aan de slag te gaan, zodat ik ook echt wat bijleer of afmaak -- wat me dan weer motiveert om er verder mee door te gaan.
En ik heb de afgelopen maand een knoop doorgehakt over m'n toekomst. Een knoop waar ik al jaren tegenaan zat te hikken. Ik wil gaan uitproberen of lesgeven wat voor me is. Het voordeel is dat ik me bij andere mensen altijd veel beter kan concentreren dan achter een computer. En dat ik uit het verleden weet dat ik ervan houd om informatie over te brengen, ook aan jongeren. En lesgeven is geschikt als part-time baan, zodat ik (na de eerste tropenjaren) tijd over kan houden voor meer creatieve dingen/projecten waar ik zo gelukkig van word. Want bij die crea-dingen zou ik op den duur denk ik juist weer de sociale reuring ook weer gaan missen. Komend semester volg ik iig een orienterend vak waardoor ik er hopelijk achterkom of het echt wat voor me is. Ben erg benieuwd!