ADD / ADHD.....

[quote]Biebeltje schreef op 31 maart 2008 @ 08:55:

Oef Pastcy, dat is wel even schrikken inderdaad zeg!!! Misschien een paniekaanval? (maar dan heb je volgens mij geen pijn op de borst etc.) Afgeknepen zenuw? Geen idee... Hopelijk kunnen ze snel vinden waar het vandaan komt!!!



Ik ben sinds vandaag omhoog gegaan met de Ritalin, 3 x 15 mg nu. Bij de psychiater aangegeven dat ik er eigenlijk niet echt iets van voelde dus nu gaan we kijken hoe het met 15 gaat en als ik dan zelf vind dat ik nog niets merk mag ik door naar 20 per keer. Want ik voel me eigenlijk de hele dag hetzelfde, voel niet echt dat het begint of afloopt. Heb wel meestal zo'n twee uur na inname dat ik op de klok kijk (onbewust).



Ze vonden beide (psychiater en psycholoog) dat ik er goed en rustig uitzag afgelopen vrijdag. terwijl ik mezelf juist helemaal speedy en druk voelde. Ook ontzettend opgewekt en positief. En ondanks dat ik het gevoel had dat ik echt zat te ratelen vond de psycholoog het wel meevallen. Evaluatieformulier liet ook veel nullen en enen zien (paar tweetjes) dus ten opzichte van voor de Ritalin wel een verbetering (veel tweeen en wat drieen). Maar toch voel ik niets dus ik vraag me af of het door de Ritalin komt of dat het momenteel gewoon even lekker loopt allemaal.



Manlief is alleen bang dat ik verslaafd raak aan Ritalin, maar zoals ik het nu voel denk ik niet dat hij daar ook maar enigszins bang voor hoeft te zijn.



Tegen het inslapen doen we nu nog even niets. Mijn keuze. Eerst even aankijken hoe het gaat. Op het moment gaat het inslapen wel aardig, zolang ik maar moe genoeg ben. Maar ik droom nog steeds de hele nacht door. Afgelopen nacht weer eens ontzettend intensief, alsof ik in een bioscoop zat zeg!!!



Afgelopen week echt uit zitten kijken naar afgelopen zondag. Zou lekker eropuit gaan met m'n zusje. Sta ik gisteren op de tram te wachten voel ik me zo labiel als wat... Huilen bij bepaalde liedjes etc. Gelukkig was het verder wel een hele gezellige dag.





He Biebeltje!

Zou het kunnen dat de ritalin een beetje werkt, omdat het blijkbaar aan de buitenkant wel veranderd is. Maar dat het nog niet genoeg is, omdat je zelf wel het gevoel hebt dat je raast. Soms zien andere mensen eerder een verandering dan jezelf,



Pfff, moet je misschien ongesteld worden dat je ineens emo werd? Soms kan het ook lekker zijn om een beetje op muziek weg te dromen vind ik. Geeft het leven een beetje sjeu (hoe schrijf je dat)



Hier alles oke. Ik kan pas in mei terecht bij psyq (of misschien is dat wel heel snel) en zou het liefst morgen gaan. Bah, hou niet van wachten en wil zo graag duidelijkheid. Heel grappig, blijkt dat een tante van mij in onderzoek is voor ADD nu. Zit toch echt wel in de familie.



Was zelf een poos hyper, dat ik er niet goed van werd. Mijn hormonen en ik was verliefd, wat het ook erger maakt denk ik

Verliefheid kan niks worden, hoewel het wel beetje wederzijds is. Dus mijn manie/ hyper heeft plaatsgemaakt voor liefdesverdriet, bah!!! Ik vind het zoiezo al moeilijk om gedachten over bepaalde dingen en mensen los te laten als ze me erg bezig houden en met die verliefdheid zit ik de hele dag in mijn hoofd gesprekken te houden met die persoon en nu het niks kan worden blijf ik gesprekken houden in mijn hoofd, maar dan over hoe erg we het beiden vinden dat het niets kan worden ed.



Heeft iemand voor mij een tip hoe ik kan ophouden met malen en denken en hele gesprekken voeren in mijn hoofd en mijn gedachten weer een beetje bij de normale dingen van het leven kan houden? Het nieuws bijvoorbeeld

Ik moet zelfs slaappillen nemen om in te slapen en wordt dan nog om 5 uur wakker om te malen. Blehhhhhhhhhh.



liefs van een beetje een zielige maasje

Ik ga proberen alles in 1 berichtje te zetten.. ben benieuwd of het lukt



Patcy, dat is inderdaad schrikken zeg! Ik had wel in het begin soms hartkloppingen, maar bij lange na niet zoals jij het beschrijft. Kan me voorstellen dat je nu even twijfelt of je door moet gaan met ritalin. Heb je de arts nog gebeld? Geen adviezen voor je, maar als je je zelf niet goed voelt bij ritalin zou ik zeker proberen zo snel mogelijk in een consult met de arts bespreken welke andere medicatie je kan proberen. Er veel andere opties en je komt er alleen achter wat voor jou het beste is door het uit te proberen (nu klinkt datmisschien wel heel makkelijk, maar als iets niet bevalt vind ik wel dat je verder mag onderzoeken wat er nog meer is).

Sterkte en heb ik goed onthouden dat je morgen de sleutel van jullie huis krijgt? Veel plezier daar ook bij hoor!



Biebeltje, vervelend dat je zelf nog geen verbetering merkt.. maar als je schrijft dat alles lekker loopt; misschien is dat juist dankzij de ritalin? Het gevoel van razen en speedy voelen had ik in het begin ook wel een beetje.. na altijd energietekort had ik nu ineens voldoende en dat was rare gewaarwording. Maar het zou niet te lang moeten duren, teveel energie en drukte lijkt me ook niet ideaal.

Slik je in het weekend hetzelfde als doordeweeks? Als dat anders is, zou dat misschien het labiele gevoel verklaren?

Hoe gaat het nu met 3x15 mg? Merk je verschil? En als het inslapen al beter gaat zou ik er voor nu ook niets mee doen met medicatie.



Maasje, nog even geduld dus nog hebben tot mei, herken het wel dat ongeduldige. Toen ik het in gang had gezet wilde ik eigenlijk ook gewoon maar meteen weten hoe en wat.. die wachtlijst vond ik vreselijk irritant. Ach ja, ongeduldig is ook een kenmerk van adhd en de behoefte aan duidelijkheid ook

Helaas geen tips om het malen en denken te stoppen.. ik merk zelf dat ik er wel baat bij heb om dat fysiek ook wat actiefs te gaan doen, dan raak ik het wel een beetje kwijt en kan ik erna mijn gedachten weer beter ordenen.. Dus ga ik rondjes lopen in het gebouw als ik werk (inclusief trappen) bijvoorbeeld. Tja.. niet ideaal, maar concentreren is dan bij mij ook niet meer te doen..

Met de ritalin gaat het wel beter trouwens. En thuis zit ik te computeren en nieuws te kijken tegelijk.. let ik toch beter op dan dan dat ik alleen nieuws aan heb staan.



Het verschil tussen 'manisch' en hyperactief herken ik niet zo. Dus kan je daar geen antwoord op geven.

nou toch maar in 2 dan.. want wil natuurlijk ook nog even vertellen hoe het hier gaat hihihihi..



Ben sinds vorige week meer gaan slikken: van 's ochtends 15 naar 20 en dan rond 12 uur naar 15 ipv 10 en de rest hetzelfde. Tjonge, vorige week een keer vergeten een halve mee te nemen dus op het werk om 12 uur nogmaals 20 geslikt, nou dat merkte ik wel zeg: helemaal opgefokt werd ik ervan. Dus misschien beetje teveel van het goede geweest. Maar 's ochtends de 20 vind ik wel oke, de dag start dan toch wat beter op..



Alleen sinds vorige week wel weer elke dag hoofdpijn. Ik ben er nog niet over uit of het door de ritalin komt of omdat ik gewoon erg veel aan mijn hoofd heb momenteel (op het werk voornamelijk) en dat ik 's avonds daar lastig van kan afkicken en dus ook thuis door blijf denderen.. slapen kan ik dan wel helemaal vergeten natuurlijk.. Komt het door de ritalin dat ik door blijf denderen of zou ik dat anders ook hebben gehad? Ik weet het niet zo goed.. Iemand nog tips om 's avonds te ontspannen? Want dat lukt me nu ook bijna niet meer.. ppfff... en ik wil het zoo graag! (net als ik heeel graag weer de rust en structuur op het werk terugwil.. maar goed das een ander verhaal).



groetjes, ansje

Maasje, dat kan inderdaad wel een reden zijn, maar ik kan zowiezo nogal heftig reageren op muziek (grote passie... Moet eigenlijk altijd wel muziek op staan, anders heb ik wel muziek in mijn hoofd). Grappige anecdote (achteraf): Hele tijd geleden zat ik eens aan de paddo's. Radio aanstaan en een beetje halucineren op basis van de muziek. Kwam er een liedje op van een groep waar mijn vader weg van is (en wat ik zelf ook erg mooi vind). Had halucinaties van mijn vader aan het tuinieren. En ik moest toch zo ontzettend huilen en de hele tijd roepen dat ik zo van mijn vader hield etc. (Hij leeft gelukkig nog). *schaam*



Voor mij trouwens echt nooit meer paddo's, dat gaat echt niet samen met mijn geestelijke gesteldheid. Wordt er helemaal hyper van.



Ansje: Ik slik alle dagen hetzelfde. Nu dus 3x15mg. Nog maar even afwachten hoe het gaat. Ik vind het moeilijk te onderscheiden of het door de Ritalin komt, of door omstandigheden. Maar over het algemeen voel ik me wel aardig lekker in m'n vel. Vooral als ik lekker voor mezelf bezig ben.



Gisteravond ben ik wel even behoorlijk aan het flippen geweest (a la voor m'n medicatie). Had het helemaal gehad met het invullen van een visum aanvraag en alles wat daarbij hoort. Heb lopen tieren en razen door het huis (heel hard schreeuwen, vloeken en schelden, huilen en gillen).

Was na 8 uur dus ik vermoed dat die pillen van 4 uur wel uitgewerkt waren... Misschien dat ik door overdag een hogere dosis te nemen in de avond ook extremer reageer? Was echt behoorlijk snel geirriteerd vanaf het moment dat manlief thuiskwam (ligt niet zozeer aan hem, maar als ik helemaal alleen thuis ben is er niet zo veel om me aan te irriteren omdat ik dan kan doen wat ik zelf wil natuurlijk).



Wel vermoeiend hoor...



Ansje, wat bij mij goed werkt om te 'ontspannen' is computerspelletjes spelen (simpele), TV kijken, muziek luisteren en dansen voor de spiegel, leuke boeken lezen en de muziek heel zacht aan als ik ga slapen. Dan moet ik mij enigszins concentreren op de muziek en is het moeilijker om aan andere dingen te denken.

Misschien ook de dingen die door je hoofd gaan opschrijven zodat je ze niet vergeet en er de volgende dag weer mee verder kunt?

Ansje, dankjewel voor je reactie. Enerzijds hoop ik dat mijn ouders niet betrokken worden, anderzijds juist wel. Want mocht de psych vermoeden dat ik ADD heb, dan hoop ik dat mijn ouders ook eindelijk eens beseffen dat ik me niet aanstel (zoals zij alles noemen), maar gewoon echt meer moeite heb met bepaalde dingen.



Afgelopen weekend heeft mijn vriend ook voor de eerste keer gezien dat ik niet altijd een beheerst en lief meisje ben... Omdat ik zo open en eerlijk ben, heb ik niet altijd in de gaten wat er daarmee met andere mensen doe. We hadden het over exvriendjes e.d. en ik heb nou eenmaal niet zo'n netjes verleden op dat gebied (zacht uitgedrukt). Hij wist hier al veel vanaf en reageerde tot nu toe heel relaxed. Maar wat ik hem dit weekend dus heel naïef vertelde, ging hem toch echt boven de pet, wat ik ook wel kan begrijpen als ik er realistisch naar kijk. Maar ik flipte redelijk toen ik het gevoel had dat hij vond dat ik gewoon domme dingen had gedaan en beter had moeten weten. Ook omdat ik dus denk dat dit wel eens te maken kan hebben met evt ADD (kickseeking, geen overzicht hebben van de gevolgen, impulsief zijn). Dus huilend tegen hem uitgevallen en met dekbed naar de huiskamer gelopen om op de bank te gaan slapen. Gelukkig kwam ie me halen en heeft ie met lichte dwang weer terug in bed gekregen, waar hij me tot rust heeft gekregen. En dan ben ik vooral boos op mezelf; boos dat ik al die dingen heb gedaan, boos dat ik het veel te onnadenkend tegen hem heb gezegd, boos dat ik niet normaal het gesprek met hem kan aangaan.



Waar ik wel een beetje 'bang' voor ben is dat ik geen ADD heb, hoe raar dit misschien ook klinkt. Natuurlijk wil ik het enerzijds liever niet hebben, en geen stempel, maar voor mij is het dan toch dat bvb mijn ouders gelijk hebben, dat ik me aanstel en dat ik er wel degelijk meer aan kan doen dan me nu lukt.



Hebben jullie trouwens in je familie ook mensen waarvan je weet of vermoed dat zij AD(H)D hebben? Want het is tenslotte erfelijk, maar ik zie het totaal niet om me heen in mijn familie. Al ken ik de familie van mijn moeder eigenlijk niet...



Ansje, ik heb geen echte tips om 's avonds te ontspannen. Jij kent waarschijnlijk ook alle 'standaard' tips, maar ik weet van mezelf dat niks helpt. Sterker nog, zelfs op slaaptabletten blijf ik wakker. Wat voor mij nog het beste werkt is gewoon accepteren dat ik niet slaap. Door op te staan en gewoon weer iets te gaan doen bvb. Dat helpt soms wel, want als ik dat aan het doen ben ga ik wel voelen dat ik moe ben. Als ik ergens over aan het doorrazen ben schrijf ik dat ook wel eens van me af. En als ik toevallig een goed boek heb liggen helpt dit bij mij ook, ik ga daar zo in op dat ik mijn eigen gedachtes even vergeet. Al moet het bvb geen zielig boek zijn, want daar ga ik zo in mee dat ik daar helemaal verdrietig van wordt.



Ik heb trouwens ook aan mijn vriend uitgelegd dat ik graag een aan en uit knop op mijn hoofd zou willen hebben, dat ik mijn gedachtes dus niet stil kan zetten. Waarschijnlijk heel herkenbaar voor jullie. Ik besef pas sinds kort dat andere mensen dit wel redelijk kunnen, dat ze niet constant nadenken (ik denk vaak in 2 lagen tegelijk, herkennen jullie dit ook?) en zelfs aan niks kunnen denken. Wat lijkt me dat heerlijk!



Het is geloof ik weer een lang verhaal geworden en nogal een egopost. Kan verder ook nog niet echt met jullie meeschrijven, heb geen ervaring met medicijnen of iets dergelijks..

quote:maasje schreef op 31 maart 2008 @ 14:35:

[quote]Biebeltje schreef op 31 maart 2008 @ 08:55:

Was zelf een poos hyper, dat ik er niet goed van werd. Mijn hormonen en ik was verliefd, wat het ook erger maakt denk ik

Verliefheid kan niks worden, hoewel het wel beetje wederzijds is. Dus mijn manie/ hyper heeft plaatsgemaakt voor liefdesverdriet, bah!!! Ik vind het zoiezo al moeilijk om gedachten over bepaalde dingen en mensen los te laten als ze me erg bezig houden en met die verliefdheid zit ik de hele dag in mijn hoofd gesprekken te houden met die persoon en nu het niks kan worden blijf ik gesprekken houden in mijn hoofd, maar dan over hoe erg we het beiden vinden dat het niets kan worden ed.



Heeft iemand voor mij een tip hoe ik kan ophouden met malen en denken en hele gesprekken voeren in mijn hoofd en mijn gedachten weer een beetje bij de normale dingen van het leven kan houden? Het nieuws bijvoorbeeld

Ik moet zelfs slaappillen nemen om in te slapen en wordt dan nog om 5 uur wakker om te malen. Blehhhhhhhhhh.



liefs van een beetje een zielige maasjeMaasje, het gesprekken voeren in je hoofd herken ik helemaal! En inderdaad vooral als je verliefd bent of juist liefdesverdriet hebt. Ik kan dit ook niet stoppen, doe het met alles en "iedereen". Ik heb tegenwoordig mezelf wel een beetje geleerd af te remmen om degene op wie ik verliefd ben of liefdesverdriet over heb daarin te betrekken. Dan mag ik van mezelf echt niet smsen/ mailen/ bellen enz. Vaak schrijf ik het wel op voor mezelf, om het een beetje kwijt te zijn. In mijn hoofd houdt het dan nog steeds niet op, maar dan claim ik die andere persoon tenminste niet zo.

quote:Halvemaan schreef op 01 april 2008 @ 14:00:



Afgelopen weekend heeft mijn vriend ook voor de eerste keer gezien dat ik niet altijd een beheerst en lief meisje ben... Omdat ik zo open en eerlijk ben, heb ik niet altijd in de gaten wat er daarmee met andere mensen doe. We hadden het over exvriendjes e.d. en ik heb nou eenmaal niet zo'n netjes verleden op dat gebied (zacht uitgedrukt). Hij wist hier al veel vanaf en reageerde tot nu toe heel relaxed. Maar wat ik hem dit weekend dus heel naïef vertelde, ging hem toch echt boven de pet, wat ik ook wel kan begrijpen als ik er realistisch naar kijk. Maar ik flipte redelijk toen ik het gevoel had dat hij vond dat ik gewoon domme dingen had gedaan en beter had moeten weten. Ook omdat ik dus denk dat dit wel eens te maken kan hebben met evt ADD (kickseeking, geen overzicht hebben van de gevolgen, impulsief zijn). Dus huilend tegen hem uitgevallen en met dekbed naar de huiskamer gelopen om op de bank te gaan slapen. Gelukkig kwam ie me halen en heeft ie met lichte dwang weer terug in bed gekregen, waar hij me tot rust heeft gekregen. En dan ben ik vooral boos op mezelf; boos dat ik al die dingen heb gedaan, boos dat ik het veel te onnadenkend tegen hem heb gezegd, boos dat ik niet normaal het gesprek met hem kan aangaan.

Zo gaat/ging het bij ons thuis dus ook regelmatig. En dan mag manlief me dus absoluut niet negeren want dan wordt het alleen maar erger. Gelukkig kan hij er goed mee omgaan en komen we er altijd wel uit.

Even een kleine update: na "hyperventilatie" aanval, of wat het ook geweest moecht zijn, heb ik contact opgenomen met PsyQ. Ik heb van haar advies gekregen om te stoppen met de Ritalin. Druk op de borst is zeldzame afwijking bij de Methylfenidaat. Kan ook dus daar mee te maken hebben gehad. Ook wel degelijk stress, (onlangs longkanker bij mijn moeder geconstateerd) verhuizing, maar wat ik al aangaf, de "hyperventilatie" aanval was heel anders als dat ik in verleden vaker heb meegemaakt. Advies om ook even een hartfilmpje en bloedonderzoek te laten doen (om uit te sluiten)

Komende 2 weken ga ik even niets slikken. Kijken hoe het dan gaat. Bij volgende consult gaan we kijken welk ander middel ik mee ga starten.

Dank jullie wel voor de felicitaties van het huis, we zijn DRUK bezig. STRESS???? WELNEEEEEE.....

Ik ben er nog wel hoor, maar ben een beetje druk, ik zal kijken of ik morgen kan reageren en anders word het denk ik pas na het weekend. Ik ga namelijk van het weekend weg



Groetjes Mariska



ps Patscy Sterkte en suc6....Komt allemaal goed en zoals mijn beste vriend vaak zegt als ik stress......Je weet toch gewoon CHILLLLLLLLLL (ik weet dat dat lastig kan zijn hoor en hij ook, maar wilde het je toch ff zeggen, ook als steun, ook al heb je er vast niks aan

Dank je wel Mariska, lief van je.

Zou dolgraag effies willen chillen....... maar helaas. Nog "even" kiezen op elkaar en gaan met die banaan.



Zou het liefst toch wel een klein beetje Ritalin willen slikken.

Ik heb gemerkt dat ik daar toch meer energie van krijg, ben niet vooruit te branden. Maar goed, misschien mag ik alleen voor dat stuk 3x 10 mg slikken. Ik ga wel even bellen naar Psyq.



Fijn weekend alvast gewenst in ieder geval. Ga je nog wat leuks doen?



Groetjes Pastcy

vanmiddag heb ik mijn eerste afspraak bij de osychiater. Gisteren gelukkig zonder problemen een verwijskaart bij mijn huisarts gekregen. En een vriendinnetje tegen wie ik zei dat ik wilde laten onderzoeken of ik ADD heb reageerde met: het zou mij niet verbazen!

Ik vind het wel erg spannend, moet ook nog even kijken hoe ik er kom, want mijn auto is stuk...

Ik heb wel de vragenlijst van de site van Levente ingevuld (kennen jullie die?). Zou het verstandig zijn om die mee te nemen? Of zou dat geen nut hebben?



Pasty; succes met je huis!!! Ik heb ook een ontzettende hekel aan verhuizen... Al die spullen en altijd tijd en energie tekort, om dan 's nachts ineens wel in te gaan pakken.

Halvemaan, ik ken die test zo even niet uit m'n hoofd (misschien wel al een keer gezien) maar meenemen naar de psychiater kan helemaal geen kwaad.



Ik heb bij mijn behandelaars ook een aantal uitgewerkte testen meegenomen en op basis daarvan kunnen ze toch al een heel aardig beeld vormen. Dus gewoon meenemen hoor!.



Succes!!!

Biebeltje, heb je dan ook nog tips voor me waar ik meer van zulke testen online kan vinden? Over ADD is de enige site die ik ken levente.nl



En dankjewel voor je reactie! Deze zal ik dan iig ook meenemen vanmiddag.

Zoeken op ADHD(+Test) in het algemeen krijg je ook aardig veel.

Bijvoorbeeld op Hersenstorm en PsyQ etc.



Ik heb denk ik ook nog wel het een en ander op mijn harde schijf staan aan vragen, dus als je geinteresseerd bent kan ik het je wel toesturen.



Hoop dat ze nog op tijd waren. Ben bang van niet, maar dan kun je ze altijd nog bij de tweede keer meenemen (kost namelijk nog aardig wat tijd om in te vullen).

Biebeltje, bedankt voor je mailtje. Zag het inderdaad pas vanavond, maar dat geeft niet. Ik zal het morgen ofzo eens rustig doorlezen, ik had sowieso vandaag al een vragenlijst meegekregen op het gebied van ADHD. En vandaag zit mijn hoofd echt te vol, het past er allemaal niet meer bij.

Want heb natuurlijk voordat ik ging alles afgestruind naar informatie en testen (ook hersenstorm, thx!) dat ik eigenlijk al helemaal moe bij de psych aankwam.

Het was in ieder geval wel een fijne vent lijkt me. En het was ook wel eens fijn om te horen dat hij vond dat ik het, ondanks alles waar ik tegenaan loop, toch wel goed voor elkaar had.



Ik vond het alleen zo super moeilijk om antwoord te geven op zijn vragen. "Wat zijn je klachten?" Ja, uuhhh waar ga ik beginnen, wat is het belangrijkst, hoe leg ik dat uit, ik kan het niet verwoorden, enz. Ik heb in ieder geval proberen aan te geven dat ik gek word van de onrust in mijn hoofd en in mijn lijf, daar heb ik op dit moment het meeste last van. Maar er is zoveel meer...

Wat hem in ieder geval opviel was dat ik 'sociaal perfectionistisch' leek, dat de band met mijn ouders verstoord is (dat was wel even slikken toen dit zo werd benoemd) en hem leek een persoonlijkheidsstoornis ook niet echt passend (mijn diagnose door de GGz).

Hij wilde wel heel graag basisschool rapporten zien, geen idee hoe ik die te pakken krijg bij mijn ouders zonder uitleg. Wordt nu al gek van het liegen... Moest namelijk de auto van mijn vader hebben omdat de mijne kapot is, en dus gelogen dat ik naar een werkafspraak moest (terwijl ik ziek thuis ben???!!!). Daarna bij hun gaan eten, waar ik dus ook nog dingen moest verzinnen over die 'werkafspraak'. Bleh en ik haat liegen, maar ik durf het echt nog niet te vertellen. Zal er dan echt voor moeten gaan zitten. Daar zie ik ontzettend tegenop, met gevolg dat ik een eventueel gesprek al 100 keer in mijn hoofd heb afgedraait. Heb wel bedacht dat ik mijn broer dan ook vraag om er bij te zijn, de kans is namelijk aanwezig dat ik om het minste of geringste emotioneel of boos wordt en hij weet wel bijna alles en kan het gesprek dan een beetje binnen de perken houden hoop ik.



Pfff, maar eerst dit maar even laten bezinken. Moeilijk, want heb ook nog tegen niemand mijn verhaal kunnen doen. Beste vriendinnetje zijn niet bereikbaar, vriendje is naar toneelvoorstelling en dan nog even wat drinken in de kroeg. Gelukkig zie ik hem vannacht en morgen. Maar ook dat vind ik moeilijk, we kennen elkaar pas 4 maanden... Hij weet er wel van, maar weet niet echt wat ADHD inhoudt en kent me natuurlijk ook nog niet zo goed.



Dus het is maar goed dat ik het hier even van me af kan schrijven. Het zal een onrustig nachtje worden ben ik bang. Al ben ik wel helemaal doodop nu, dus heel erg hopen dat de moeheid de onrust in mijn koppie gaat overheersen.



Heb het trouwens wel even van me afgemaild. Naar mijn eerste vriendje van vroeger, heb nog steeds een fijn contact met hem en ook hij is aan het onderzoeken of hij ADD heeft.

Halvemaan, het is heel normaal dat je na zo'n eerste afspraak helemaal doodop bent. Het is niet niks. Na mijn gesprek bij de huisarts kon ik alleen maar huilen. (kon gelukkig wel met wat mensen praten, waaronder mijn vorige baas). Na mijn eerste gesprek met de psycholoog fietste ik echt helemaal in een verdoofde roes naar huis.

Je staat ineens stil bij jezelf inplaats van gewoon lekker met je leven door te denderen. Je maakt een stap op de plaats en gaat kijken naar jezelf en dat vreet ontzettend veel energie.



Mijn man vindt het allemaal nog steeds een beetje onzin, dus daar heb ik eigenlijk niets aan. Hij is wel heel begrijpend etc. maar ziet overal beren op de weg (verslaving) en vindt dat hij mij net zo goed had kunnen helpen...



Ik vond het trouwens ook erg moeilijk om aan te geven waar ik dan allemaal last van had. Ik vergat gewoon zoveel dat ik bang was dat ze me niet serieus zouden nemen. Daarom heb ik uiteindelijk gewoon een paar van die ingevulde vragenlijsten meegenomen omdat ik me daar beter op kon uiten.



Mijn eerste psycholoog kwam trouwens ook met de diagnose van een persoonlijkheidsstoornis (Borderline) eventueel gecombineerd met ADHD.

Mijn huidige psycholoog heeft dat omgedraaid: ADHD met mogelijk een persoonlijkheidsstoornis. En volgens de psychiater is er absoluut geen sprake van Borderline omdat ik veels te veel nuances aanbracht in mijn gesprekken.

Na een ongelooflijk rare week kom ik ook maar weer eens om de hoek kijken.



Hebben jullie het boek "Hulpgids ADHD" van Edward Hallowell & John Ratey al eens in handen gehad? Dat heb ik mezelf van de week ook kado gedaan. En nog twee andere boeken, neuh ik was echt niet impulsief aan het kopen geslagen. (Zal maar zwijgen over de nieuwe garderobe die ik aangeschaft heb)

Hierin wordt door de beide schrijvers, beiden ADHD'ers, op ADHDvriendelijke manier beschreven hoe het is om het te hebben. Hoe de wereld er tegenaan kijkt, testjes, verhalen van anderen en meer.

Dochter en ik hebben beide dezelfde test gedaan, iets van 128 vragen, opvallend hoeveel overeenkomsten we hebben. De verschillen zitten hem voornamelik in de leeftijdgerelateerde vragen. En hij is echt leuk om te doen. Soms is het alsof de schrijvers de vragen bedacht hebben door naar jouw leven te kijken.

Een boek met een lach en hier en daar een traan, zo herkenbaar. Mijn man móet hem lezen van ons. Ten eerste omdat hij dan waarschijnlijk wat beter begrijpt hoe we in elkaar steken, maar ook omdat het zo'n leuk boek is. Stilletjes verwachten we dat hij zelfs zichzelf herkent.

Thanks Lolotte, voor de boekentip. Duik binnenkort even de bieb in om te kijken of ze 'm hebben.

Kan ik tussen de verhuisdozen in af en toe even relaxen.

@lolotte: heb het boek wel eens in mijn handen gehad, maar de prijs heeft me er nog van weerhouden om het te kopen. Ik weet namelijk niet zo goed of ik het vaker dan 1 keer lees.. hmm...



@patcy: overleef je de verhuisstress nog een beetje? Ben je weer met ritalin begonnen, of toch maar niet?



@halvemaan: heel logisch hoor dat zo'n gesprek je sloopt. Het is heel inspannend, je wilt het graag zo goed mogelijk vertellen en tja dan ben je wel leeg erna. Ik hoop dat je het allemaal een beetje van je af hebt kunnen praten. Wel vervelend dat je moet liegen tegen je ouders, maar wel goed idee om met je broer erbij het uit te leggen.. al moet hij dat ook willen natuurlijk. Wat is nu het vervolg? Moet je nog testen doen, of heb je binnenkort al uitslag?



Hier gaat het redelijk. Ik ben nog steeds aan het uitzoeken hoe ik het beste kan ontspannen 's avonds om beter te slapen. De computerspelletjes werken niet zo.. ik wil te graag steeds beter, dus zat ik tot te laat achter de computer, hahaha..

Het boek lezen lukt 's avonds niet meer zo goed, concentratie is echt weg.

Maar het dansen voor de spiegel.. toen dacht ik: ik moet gewoon 's avonds ff een blokkie om ofzo.. en dat heb ik nu paar keer gedaan en werkt wel.. en ik ben veel actiever om dingen op te schrijven om niet te vergeten. En dat briefje neem ik dan de volgende ochtend mee naar het werk.

Ik denk dat het momenteel ook wel samenhangt dat het zeeer hectisch, druk en vooral ook hoge werkdruk is. Er zijn echt 1001 dingen waar ik mee bezig ben en moet doen.. overdag voel ik me geleefd en 's avonds ratelt alles door en het lukt me niet om te structureren, of ik probeer het en het gaat al fout na een uur.. Nee mijn werkplek is momenteel totaal niet add-proof hahaha.. (ach ja ik blijf maar lachen, moet toch wat..)

Hallo allemaal,



Ik heb even een vraagje, misschien staat het antwoord wel in jullie stukken, maar ik weet zo gauw niet waar ik moet zoeken.



Afgelopen week of vorige week is er op Nederland 1, 2 of 3 een programma geweest over ADHD en een dieet. Ik heb diverse mensen erover gehoord, maar niemand kan mij vertellen hoe het programma heette.. Heeft iemand het programma gezien en zo ja weet iemand ook hoe het programma heette??

Hoi Ansje, ik had begrepen dat laat in de avond achter pc (ahum, ik kijk nu ook even op me klokkie) niet goed is om lekker in slaap te komen. Te veel licht waar je dan te dicht op zit, zou de aanmaak van melatonine stagneren. Dit stofje heb je blijkbaar nodig om in slaap te vallen.

Verhuizing is behoorlijk stressy. Partner is ook ontzettend gezellig momenteel NOT. Ziet overal beren op de weg en wil dat iedereen binnen het gezin, het liefst 24 uur per dag 7 dagen in de week, dan wel bezig is in het nieuwe huis, of anders dozen inpakken enz. in de huidige woning. Maar goed, gewoon door blijven ademen, en hij is vanzelf wel een keer eind april.

Groetjes Pastcy

Sannyboy, geen idee, kun je niet de zoekfunctie gebruiken op uitzendinggemist?



Ik voel nog steeds niets van de Ritalin. Eind van de week maar eens uppen naar 3 x 20 mg. Of het werkt? Beetje kip en ei situatie. Het gaat lekker op m'n werk, maar komt dat door het werk of door de Ritalin?

In de avond kan het nog wel eens een beetje mislopen (prikkelbaar) maar ook het inslapen gaat eigenlijk best goed.

Moet voor de psycholoog nog een boekje bestellen. Misschien zo maar eens even doen. Dan hebben we vrijdag tenminste wat om over te praten.

hoi Sannyboy, het programma is zondags op nederland 2 om 18.15 uur en heet living with adhd.

groetjes pastcy

ja patcy, ik weet het.. de computer moet eerder uit! Ga ik echt proberen! Alleen wil ik vaak 'nog even dit kijken' en nog 'even dat mailen..' Maar goed.. 2200 uur computer uit lijkt me mooi streven

Jij nog veel sterkte deze maand om de rust (voor zover die er is..) te bewaren!



Biebeltje, is dat een speciaal boekje wat je moet lezen? Of gewoon een algemeen afschrijfboekje waarin je dingen moet gaan bijhouden? Succes alvast vrijdag bij de psycholoog!



Sannyboy, ik kan het programma ook niet vinden wat je bedoelt.. jammer, want had het dan wel graag willen zien! Het programma waar patcy het over heeft is aankomende zondag pas op tv. Ga nog even verder zoeken en als ik het gevonden heb laat ik het wel weten.

quote:ansje25 schreef op 07 april 2008 @ 20:20:

@halvemaan: heel logisch hoor dat zo'n gesprek je sloopt. Het is heel inspannend, je wilt het graag zo goed mogelijk vertellen en tja dan ben je wel leeg erna. Ik hoop dat je het allemaal een beetje van je af hebt kunnen praten. Wel vervelend dat je moet liegen tegen je ouders, maar wel goed idee om met je broer erbij het uit te leggen.. al moet hij dat ook willen natuurlijk. Wat is nu het vervolg? Moet je nog testen doen, of heb je binnenkort al uitslag?





Hoi,

Ik weet niet precies wat het vervolg is, heb een scheeningslijst 'ADHD bij volwassenen' moeten invullen en moet volgende week weer terugkomen. Ook moet ik dus eigenlijk mijn basisschoolrapporten te pakken krijgen, maar die liggen bij mijn ouders, dus daar moet ik nog even een tactiek voor verzinnen...

Ik denk dat mijn broer het geen probleem vindt, zie hem niet zoveel, dus heb hem nog niet verteld van de psychiater. Hij weet wel dat ik bij de psycholoog kwam voor mijn eetproblemen.

Enerzijds zou ik het liefst op hele korte termijn er toch alles uitgooien bij mijn ouders, het zit me heel hoog en wil ook eigenlijk altijd eerlijk zijn. Anderzijds moet ik van mezelf wachten totdat de testen in een wat meer gevorderd stadium zijn, zodat ik geen slapende honden wakker maak... Ik kan dan wel heel hard vermoeden dat ik AD(H)D heb, maar er is natuurlijk nog niks officieels dat daar op duidt.



Pfff ik ben sinds maart begonnen bij mijn nieuwe baan en tot kortgeleden draaide ik daar nog niet mijn volledige uren. Nu doe ik dit (bijna) wel, en in dit werk heb ik vaak een stuk of vier afspraken op een dag, achter elkaar. Merk dat ik daar nog echt mijn weg in moet vinden, krijg geen tijd om de informatie te verwerken en 's avonds loopt mijn hoofd over. Ben ook heel bang om vanalles te vergeten... In mijn vorige werk hoefde ik veel minder te plannen/ te onthouden en moet hier echt weer een structuur in vinden. Maar omdat mijn hoofd zo overloopt kom ik daar ook niet aan toe.

Naast mijn werk heb ik dan natuurlijk ook nog mijn vriendje, vriendinnen, hobby's, sporten. Hoe laten andere mensen dat toch altijd in één week passen??!!! Elke keer denk ik: volgende week ga ik echt minder plannen, ik ga het beter structureren, zodat ik ook mijn rust kan pakken en het wat meer voorspelbaar is, maar steeds komen er weer adhoc dingen tussendoor en realiseer ik me op vrijdag altijd weer dat ik heel de week nog geen avond echt niks heb kunnen doen en staat er ook weer een druk weekend voor de boeg...



Nu is vriendinnetje net de deur uit, we hebben we lekker hard gelopen en gezellig gegeten, dus nu computer uit, douche in en dan tv aan en niks meer doen!!! En dan kijk ik morgenochtend (dan ben ik vrij) wel weer even naar mijn werk...