Psyche
alle pijlers
ADD / ADHD.....
dinsdag 8 mei 2007 om 09:16
Weet niet of dit de goede pijler is....
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
zaterdag 7 november 2009 om 09:54
Huisarts is er maandag weer hoop ik, dan proberen weer te bellen zal wel lekker druk zijn, net bijna 14 uur geslapen dus even proberen op gang te komen! en bedankt voor de tip met het takenlijstje, ik ben wel iemand die dol is op lijstjes maar eigenlijk nooit uitvoert 
Ik zal het in mn agenda schrijven, ik had mijn coach plechtig beloofd mijn agenda te zoeken en hem te gaan bijhouden, hoewel ik dat al 5 jaar probeer zonder enig succes hihi:$ fijn weekend allemaal!
Ik zal het in mn agenda schrijven, ik had mijn coach plechtig beloofd mijn agenda te zoeken en hem te gaan bijhouden, hoewel ik dat al 5 jaar probeer zonder enig succes hihi:$ fijn weekend allemaal!
maandag 9 november 2009 om 22:26
[quote]deb83 schreef op 06 november 2009 @ 09:35:
Goh, dat lijkt me lastig sterin. Helemaal wanneer je het gevoel hebt dat je er min of meer alleen voor staat. Heb je wat aan de tips die je gekregen hebt? Anders is het misschien prettig om daar (meer) hulp voor bij te zoeken? Evt. kunnen we hier ook proberen mee te helpen brainstormen en ook kan je zelf ook lekker je verhaal kwijt. Gaat het met je dochter wel goed op school? Ik kan me voorstellen dat het goed is om daar toch redelijk bovenop te gaan zitten, ondanks ondankbaar puber-gedrag. Zelf had ik daar altijd enorme ruzies mee met mijn ouders (zo'n beetje de hele middelbare schooltijd en altijd erg heftig), maar als ik nu terug kijk, ben ik er ergens toch wel blij om dat ze dat gedaan hebben. Verder kan ik me voorstellen dat je dochter ook iets heeft aan een sociale vaardigheidscursus o.i.d, zodat ze leert welk gedrag wel en niet 'hoort'. Dat kan ook helpen met vriendinnetjes. Helemaal wanneer ze volgende jar naar de brugklas gaat (of zit ze daar nu al?). Nu ja, misschien heb je helemaal niets aan wat ik zeg (ben nog helemaal niet thuis in het hebben van kinderen), maar dit is wat zo gauw bij mij naar boven komt.
Dep allereerst gefeliciteerd met het behalen van je tentamen!!!
En bedankt voor je reactie!
Op school doet ze het gelukkig best goed. Al moet ik wel es d'r achter de broek zitten... Volgend jaar gaat ze idd naar de brugklas... alles nieuw...huis..omgeving..school...`alles. Dus er komt wel wat op ons af..
Sociale vaardigheden cursussen zijn best duur toch? Maar is wel belangrijk, dat ze dat gaat doen...
Vorige week nog een paar moeilijke momenten met haar gehad...
Heb toen ook besloten hulp in te gaan roepen. Is er vandaag nog even niet van gekomen. Gelukkig gaat het nu ook best goed..
Ben heel bij met de tips en tools hier...heb ik echt wat aan...dus een lijstje met activiteiten op laten schrijven met 'belangrijkheidsgraat'...ok...zal het doorgeven..
We hebben al een magneet/ schrijfbord...scheeld ook iets...hoop ik...
Goh, dat lijkt me lastig sterin. Helemaal wanneer je het gevoel hebt dat je er min of meer alleen voor staat. Heb je wat aan de tips die je gekregen hebt? Anders is het misschien prettig om daar (meer) hulp voor bij te zoeken? Evt. kunnen we hier ook proberen mee te helpen brainstormen en ook kan je zelf ook lekker je verhaal kwijt. Gaat het met je dochter wel goed op school? Ik kan me voorstellen dat het goed is om daar toch redelijk bovenop te gaan zitten, ondanks ondankbaar puber-gedrag. Zelf had ik daar altijd enorme ruzies mee met mijn ouders (zo'n beetje de hele middelbare schooltijd en altijd erg heftig), maar als ik nu terug kijk, ben ik er ergens toch wel blij om dat ze dat gedaan hebben. Verder kan ik me voorstellen dat je dochter ook iets heeft aan een sociale vaardigheidscursus o.i.d, zodat ze leert welk gedrag wel en niet 'hoort'. Dat kan ook helpen met vriendinnetjes. Helemaal wanneer ze volgende jar naar de brugklas gaat (of zit ze daar nu al?). Nu ja, misschien heb je helemaal niets aan wat ik zeg (ben nog helemaal niet thuis in het hebben van kinderen), maar dit is wat zo gauw bij mij naar boven komt.
Dep allereerst gefeliciteerd met het behalen van je tentamen!!!
En bedankt voor je reactie!
Op school doet ze het gelukkig best goed. Al moet ik wel es d'r achter de broek zitten... Volgend jaar gaat ze idd naar de brugklas... alles nieuw...huis..omgeving..school...`alles. Dus er komt wel wat op ons af..
Sociale vaardigheden cursussen zijn best duur toch? Maar is wel belangrijk, dat ze dat gaat doen...
Vorige week nog een paar moeilijke momenten met haar gehad...
Heb toen ook besloten hulp in te gaan roepen. Is er vandaag nog even niet van gekomen. Gelukkig gaat het nu ook best goed..
Ben heel bij met de tips en tools hier...heb ik echt wat aan...dus een lijstje met activiteiten op laten schrijven met 'belangrijkheidsgraat'...ok...zal het doorgeven..
We hebben al een magneet/ schrijfbord...scheeld ook iets...hoop ik...
woensdag 11 november 2009 om 16:53
Dank jullie wel voor de felicitaties!
Pippin, jij natuurlijk ook van harte met je stage!! Lekker joh, dat dat afgerond is. En ik kan me niet voorstellen dat de schoolbegeleiding moeilijk gaat doen (nu ja, kan me dat helaas wel voorstellen, maar ja, wie heeft je nou aan het werk gezien op je stage, zij of je stagebegeleider).
Sterin: Fijn dat het goed gaat op school. En achter de broek aanzitten....dat hoort bij pubers volgens mij
En goed dat je extra hulp inroept, nu je toch denkt dat dat nodig is. Wat ik me trouwens kan voorstellen is dat zo'n SOVA cursus mogelijk door je ziektekostenverzekering vergoed kan worden. Of uit een ander potje? Zou ik in elk geval even navragen, want dat scheelt vast een hoop geld. Misschien kan je dan eens op topics kijken waar andere ouders met kinderen met een 'stoornis' op mee schrijven. Die weten vast meer wat betreft geldpotjes van de overheid ed. Of op de website van balans (vereniging voor ouders met een kind met ADHD).
Ik denk dat dat magneetbord idd ook al erg scheelt. Wat ik het moeilijkste vind is een dagelijks ritme te hebben. En wanneer dat al iets meer is vastgelegd, helpt dat erg.
Dat takenlijstje helpt mij erg goed. Elke avond maak ik een takenlijstje met dingen die ik moet doen. Vervolgens geef ik met een ABC-score aan wanneer dat gedaan moet zijn (A binnen twee dagen, B- met een week, C - met een maand). Aan de hand daarvan komt er een lijstje met taken die ik de volgende dag moet doen. Aan het einde van de dag ga ik na, wat heb ik wel gedaan wat niet, zijn er nog taken bij gekomen en maak ik een nieuw lijstje voor de volgende dag.
Kijk er niet vreemd van op wanneer je dochter taken een hele andere score geeft dan jij! Juist het geven van een score is het lastigste, vind ik. En ondanks dat je daar ook best wel wat in kan sturen, denk ik ook dat het voor je dochter prettig (nu ja..goed) is om af en toe toch met haar neus op de feiten gedrukt te worden dat ze iets een verkeerde score heeft gegeven....scheelt jullie weer een ruzie daarover, en leert ze zelf ook van..
Zelf vind ik het geven van die score nog altijd erg moeilijk en maak er nog regelmatig fouten in...
Verder gaat het hier nu rustig aan. Qua medicatie blijf ik bij de dexamfetamine, want die werkte toch meer dan ik in eerste instantie had gedacht als ik keek naar de scorelijsten. En kan zelf een beetje gaan kijken welke dosis ik het prettigste vind. Ook qua uitstelgedrag is er een nieuw inzicht bij....moet er nog wel mee aan de slag, maar het was voor mij wel verhelderend. Qua studie moet ik nog wachten op een uitslag en dan weet ik wat meer. Veder zijn nieuwe vakken net begonnen, dus is het nog rustig...
Pippin, jij natuurlijk ook van harte met je stage!! Lekker joh, dat dat afgerond is. En ik kan me niet voorstellen dat de schoolbegeleiding moeilijk gaat doen (nu ja, kan me dat helaas wel voorstellen, maar ja, wie heeft je nou aan het werk gezien op je stage, zij of je stagebegeleider).
Sterin: Fijn dat het goed gaat op school. En achter de broek aanzitten....dat hoort bij pubers volgens mij
En goed dat je extra hulp inroept, nu je toch denkt dat dat nodig is. Wat ik me trouwens kan voorstellen is dat zo'n SOVA cursus mogelijk door je ziektekostenverzekering vergoed kan worden. Of uit een ander potje? Zou ik in elk geval even navragen, want dat scheelt vast een hoop geld. Misschien kan je dan eens op topics kijken waar andere ouders met kinderen met een 'stoornis' op mee schrijven. Die weten vast meer wat betreft geldpotjes van de overheid ed. Of op de website van balans (vereniging voor ouders met een kind met ADHD).
Ik denk dat dat magneetbord idd ook al erg scheelt. Wat ik het moeilijkste vind is een dagelijks ritme te hebben. En wanneer dat al iets meer is vastgelegd, helpt dat erg.
Dat takenlijstje helpt mij erg goed. Elke avond maak ik een takenlijstje met dingen die ik moet doen. Vervolgens geef ik met een ABC-score aan wanneer dat gedaan moet zijn (A binnen twee dagen, B- met een week, C - met een maand). Aan de hand daarvan komt er een lijstje met taken die ik de volgende dag moet doen. Aan het einde van de dag ga ik na, wat heb ik wel gedaan wat niet, zijn er nog taken bij gekomen en maak ik een nieuw lijstje voor de volgende dag.
Kijk er niet vreemd van op wanneer je dochter taken een hele andere score geeft dan jij! Juist het geven van een score is het lastigste, vind ik. En ondanks dat je daar ook best wel wat in kan sturen, denk ik ook dat het voor je dochter prettig (nu ja..goed) is om af en toe toch met haar neus op de feiten gedrukt te worden dat ze iets een verkeerde score heeft gegeven....scheelt jullie weer een ruzie daarover, en leert ze zelf ook van..
Zelf vind ik het geven van die score nog altijd erg moeilijk en maak er nog regelmatig fouten in...
Verder gaat het hier nu rustig aan. Qua medicatie blijf ik bij de dexamfetamine, want die werkte toch meer dan ik in eerste instantie had gedacht als ik keek naar de scorelijsten. En kan zelf een beetje gaan kijken welke dosis ik het prettigste vind. Ook qua uitstelgedrag is er een nieuw inzicht bij....moet er nog wel mee aan de slag, maar het was voor mij wel verhelderend. Qua studie moet ik nog wachten op een uitslag en dan weet ik wat meer. Veder zijn nieuwe vakken net begonnen, dus is het nog rustig...
donderdag 12 november 2009 om 11:03
donderdag 12 november 2009 om 13:22
tsja...ik denk dat elke huisarts weer andere vragen stelt, dus dat vind ik lastig inschatten. Mijn huisarts deed helemaal niet moeilijk. Toen ik vertelde dat de studentenpsycholoog adhd bij mij vermoedde en dat ik daarom een verwijzing wilde naar een psycholoog om dat uit te zoeken, kreeg ik gelijk zonder vragen de verwijzing mee.
Ik kan me voorstellen dat het voor jezelf prettig is om echt na te gaan waar je last van hebt. Ik vond het prettig om dat in kaart te brengen met een score lijst die veel op internet te vinden zijn als je googelt op adhd kom je vanzelf bij een paar van zulk soort lijsten. Op die manier weet je zelf bij de huisarts ook goed te vertellen waar je wanneer last van hebt, mocht hij daar naar vragen.
Met die verwijzing kan je dan naar een psycholoog gaan (bij mij stuurde de huisarts me naar de plaatselijke riagg, waarna ik naar een ander ggz-instituut ben gegaan) en die gaat dan verder kijken. Zelf had ik eerst twee gesprekken met een psycholoog, daarna is mijn moeder een keer meegekomen om vragen te kunnen beantwoorden. De volgende afspraak was weer alleen en kreeg ik de uitslag. Maar goed, ik denk dat als je doorverwezen bent, je dat vanzelf hoort bij de instantie waar je naar toe gaat. Sommige hebben toch weer anderen werkwijzen dus het kan bij jou toch wel weer anders zijn dan bij mij. Houdt er rekening mee dat het kan zijn dat er een wachtlijst is bij de psycholoog/ggz, dus dat het even kan duren voordat je aan de beurt bent.
Succes maandag in elk geval!
Ik kan me voorstellen dat het voor jezelf prettig is om echt na te gaan waar je last van hebt. Ik vond het prettig om dat in kaart te brengen met een score lijst die veel op internet te vinden zijn als je googelt op adhd kom je vanzelf bij een paar van zulk soort lijsten. Op die manier weet je zelf bij de huisarts ook goed te vertellen waar je wanneer last van hebt, mocht hij daar naar vragen.
Met die verwijzing kan je dan naar een psycholoog gaan (bij mij stuurde de huisarts me naar de plaatselijke riagg, waarna ik naar een ander ggz-instituut ben gegaan) en die gaat dan verder kijken. Zelf had ik eerst twee gesprekken met een psycholoog, daarna is mijn moeder een keer meegekomen om vragen te kunnen beantwoorden. De volgende afspraak was weer alleen en kreeg ik de uitslag. Maar goed, ik denk dat als je doorverwezen bent, je dat vanzelf hoort bij de instantie waar je naar toe gaat. Sommige hebben toch weer anderen werkwijzen dus het kan bij jou toch wel weer anders zijn dan bij mij. Houdt er rekening mee dat het kan zijn dat er een wachtlijst is bij de psycholoog/ggz, dus dat het even kan duren voordat je aan de beurt bent.
Succes maandag in elk geval!
donderdag 12 november 2009 om 20:35
Vandaag voor het eerst weer bij de psychiater geweest die mijn diagnose heeft gesteld, bijna 1,5 jaar geleden. Ze vertelde na afloop van het gesprek dat ik destijds een van de eersten was waarbij ze Ritalin hebben voorgeschreven omdat er toen met nieuwe collega's ook nieuwe inzichten meekwamen. Nja. Weet ik dat ook weer.
Ik was daar voor die angsten. Ik zat daar maar wazig te wezen, denk dat er weinig uit mij kwam. Het was net alsof ik het allemaal niet meer wist. Wat er nou zo erg was. Ik kon niet echt goed antwoord geven op haar vragen en dat frustreerde me. Toen ik later met een stampende hoofdpijn in de buitenlucht liep voelde het net alsof ik me aanstelde. Wat ik aanhaalde als voorbeelden voor haar deed zij (misschien wel terecht) af als 'normaal'. Maar die jankbuien, die stress, die angst is níet normaal. Nu nog helder krijgen hoe ik dat kan overbrengen. We hebben in iedergeval een aantal gesprekken staan.
Wel raar hoor, ze had nog documenten van een andere patient op haar buro liggen (en dan zo dat ik ze zo kon lezen als ik wilde), moest nog eten toen ik daar zat en het gesprek begon een kwartier later dan de afspraak was. Het voelde naar in ieder geval.
Ben daarna naar de Ikea geweest om wat spullen voor mijn kamer te kopen. Heb voilegordijntjes gekocht voor bij het raam (er hangen al rolgordijntjes) en paarse lampjes en kaarsen. Met de nieuwe bank die ik vorige week had gekocht heeft mijn kamer nu meer sfeer. Wel een pestbende.. dat wel. Maar goed, dat is tijdelijk he.
Ik was daar voor die angsten. Ik zat daar maar wazig te wezen, denk dat er weinig uit mij kwam. Het was net alsof ik het allemaal niet meer wist. Wat er nou zo erg was. Ik kon niet echt goed antwoord geven op haar vragen en dat frustreerde me. Toen ik later met een stampende hoofdpijn in de buitenlucht liep voelde het net alsof ik me aanstelde. Wat ik aanhaalde als voorbeelden voor haar deed zij (misschien wel terecht) af als 'normaal'. Maar die jankbuien, die stress, die angst is níet normaal. Nu nog helder krijgen hoe ik dat kan overbrengen. We hebben in iedergeval een aantal gesprekken staan.
Wel raar hoor, ze had nog documenten van een andere patient op haar buro liggen (en dan zo dat ik ze zo kon lezen als ik wilde), moest nog eten toen ik daar zat en het gesprek begon een kwartier later dan de afspraak was. Het voelde naar in ieder geval.
Ben daarna naar de Ikea geweest om wat spullen voor mijn kamer te kopen. Heb voilegordijntjes gekocht voor bij het raam (er hangen al rolgordijntjes) en paarse lampjes en kaarsen. Met de nieuwe bank die ik vorige week had gekocht heeft mijn kamer nu meer sfeer. Wel een pestbende.. dat wel. Maar goed, dat is tijdelijk he.
vrijdag 13 november 2009 om 14:02
Sterin; het klopt dat bv SOVA-trainingen vergoed kunnen worden door je ziektekostenverzekering of vanuit de AWBZ. Ze worden gegeven bij bv de GGZ, maar daar is vaak wel een lange wachtlijst. Ook bij vrijgevestigde psychologen/ pedagogen wordt de training vaak gegeven en dit wordt ook vergoed als de praktijk is aangesloten bij ziektekostenverzekeringen.
Als ik het zo lees gaat de opvoeding je over het algemeen goed af, maar heb je weinig mogelijkheden om eens te spuien of tips en handvatten te krijgen. Op de sites van Balans en NVA vindt je vaak wel bijeenkomsten voor ouders. Ook weet ik niet of je ooit hebt overwogen om PGB aan te vragen? Het is een hele klus, maar daarna kan je zelf bekijken welke hulp/ begeleiding het beste aansluit voor je kinderen en voor jouzelf. En er zijn ook veel mogelijkheden dat proffesionals of ouders die er ervaring mee hebben je daarbij helpen. Goed, en hier kan je natuurlijk ook altijd je verhaal kwijt en om tips vragen!
Pippin en Deb; gefeliciteerd!!!
Hier weer een verandering in de situatie. Heb afgelopen weekend lekker impulsief besloten om weer terug te gaan naar huis, dus naar mijn vriend. Vond dat ik na 3 weken nog niet veel verder was in wat ik nou echt wilde en dat dat ook niet opschoot op die manier (moet wel zeggen dat andere mensen blijkbaar 3 weken niet zo lang vinden, maarja dat zal wel aan mijn ADHD liggen haha). Ook door verschillende gesprekken mezelf er nog meer van bewust geworden dat ik eigenlijk altijd alles in mijn eentje uitzoek en oplos en daarop bedacht dat dit in een relatie misschien niet zo handig is... Uhuh. Dus daarom geconcludeerd dat ik het maar eens anders moest gaan doen en maar eens aan moest gaan om samen met vriend uit te zoeken waar we tegen aanlopen en of we dat wel of niet kunnen oplossen. Vriend is het daar gelukkig wel mee eens en het is echt heel fijn om weer thuis te zijn. Hebben afgesproken om elke zondag een gesprekje te houden over de zaken die spelen enzo. Vriend heeft erg veel controledrang, maar zet zich nu ook in door wat dingen te lezen hierover enzo. En ziet ook eindelijk het nut in om meer over ADHD te weten, dus ook daarover zal ik hem wat leesvoer geven. En ik zit ook niet stil, afgelopen week weer bij mijn coach geweest. Daar gehad over afstand/ nabijheid en samen met hem tot de conclusie gekomen dat ik toch echt een verstoorde hechting heb met mijn moeder, wat hoogstwaarschijnlijk ook tot gevolg heeft dat ik nu nog steeds dingen dus het liefst totaal alleen doe en het heel moeilijk vindt om me afhankelijk op te stellen, zowel praktisch als emotioneel. Wel fijn om weer wat puzzelstukjes bij elkaar te hebben, nu nog bedenken hoe ik daarmee verder kan....
Als ik het zo lees gaat de opvoeding je over het algemeen goed af, maar heb je weinig mogelijkheden om eens te spuien of tips en handvatten te krijgen. Op de sites van Balans en NVA vindt je vaak wel bijeenkomsten voor ouders. Ook weet ik niet of je ooit hebt overwogen om PGB aan te vragen? Het is een hele klus, maar daarna kan je zelf bekijken welke hulp/ begeleiding het beste aansluit voor je kinderen en voor jouzelf. En er zijn ook veel mogelijkheden dat proffesionals of ouders die er ervaring mee hebben je daarbij helpen. Goed, en hier kan je natuurlijk ook altijd je verhaal kwijt en om tips vragen!
Pippin en Deb; gefeliciteerd!!!
Hier weer een verandering in de situatie. Heb afgelopen weekend lekker impulsief besloten om weer terug te gaan naar huis, dus naar mijn vriend. Vond dat ik na 3 weken nog niet veel verder was in wat ik nou echt wilde en dat dat ook niet opschoot op die manier (moet wel zeggen dat andere mensen blijkbaar 3 weken niet zo lang vinden, maarja dat zal wel aan mijn ADHD liggen haha). Ook door verschillende gesprekken mezelf er nog meer van bewust geworden dat ik eigenlijk altijd alles in mijn eentje uitzoek en oplos en daarop bedacht dat dit in een relatie misschien niet zo handig is... Uhuh. Dus daarom geconcludeerd dat ik het maar eens anders moest gaan doen en maar eens aan moest gaan om samen met vriend uit te zoeken waar we tegen aanlopen en of we dat wel of niet kunnen oplossen. Vriend is het daar gelukkig wel mee eens en het is echt heel fijn om weer thuis te zijn. Hebben afgesproken om elke zondag een gesprekje te houden over de zaken die spelen enzo. Vriend heeft erg veel controledrang, maar zet zich nu ook in door wat dingen te lezen hierover enzo. En ziet ook eindelijk het nut in om meer over ADHD te weten, dus ook daarover zal ik hem wat leesvoer geven. En ik zit ook niet stil, afgelopen week weer bij mijn coach geweest. Daar gehad over afstand/ nabijheid en samen met hem tot de conclusie gekomen dat ik toch echt een verstoorde hechting heb met mijn moeder, wat hoogstwaarschijnlijk ook tot gevolg heeft dat ik nu nog steeds dingen dus het liefst totaal alleen doe en het heel moeilijk vindt om me afhankelijk op te stellen, zowel praktisch als emotioneel. Wel fijn om weer wat puzzelstukjes bij elkaar te hebben, nu nog bedenken hoe ik daarmee verder kan....
vrijdag 13 november 2009 om 15:50
Leuk altijd, nieuwe spulletjes voor je kamer uitzoeken!
Jammer dat het gesprek met de psychiater niet zo prettig was pippin. Misschien is het prettig om thuis een keer op papier te zetten waar je zo tegen aan loopt. Dan heb je er voor jezelf al wat meer woorden aangegeven, waardoor je het bij de volgende afspraak wat makkelijker kan verwoorden. Je zou het papier dan evt. ook mee kunnen nemen. Evt. ook postings die je hier hebt gedaan uitprinten en meenemen? Misschien lukt het je dan ook weer wat beter om de angst te herinneren waardoor het makkelijker uit te leggen is. Ik kan me voorstellen dat doordat je je stage gehaald hebt, het lastiger is om je die angst weer in te denken...
Dapper Halve Maan om weer naar huis te gaan. En fijn dat je vriend dat ook vindt. Misschien had je vriend het ook net even nodig zodat zijn ogen wat verder geopend werden m.b.t. jullie relatie...wel goed dat jullie er gelijk goede afspraken over gemaakt hebben, dat geeft wel vertrouwen. Lastig die relatie met je moeder, dat die zo ver doorwerkt. Aan de andere kant wel goed dat je dat nu van jezelf weet, dan kan je er rekening mee houden. En tsja....hulp vragen is ook wel een van de moeilijkste dingen hoor, daar ben ik zelf ook heel slecht in (en daar gaan veel anekdotes over rond in de familie)
Jammer dat het gesprek met de psychiater niet zo prettig was pippin. Misschien is het prettig om thuis een keer op papier te zetten waar je zo tegen aan loopt. Dan heb je er voor jezelf al wat meer woorden aangegeven, waardoor je het bij de volgende afspraak wat makkelijker kan verwoorden. Je zou het papier dan evt. ook mee kunnen nemen. Evt. ook postings die je hier hebt gedaan uitprinten en meenemen? Misschien lukt het je dan ook weer wat beter om de angst te herinneren waardoor het makkelijker uit te leggen is. Ik kan me voorstellen dat doordat je je stage gehaald hebt, het lastiger is om je die angst weer in te denken...
Dapper Halve Maan om weer naar huis te gaan. En fijn dat je vriend dat ook vindt. Misschien had je vriend het ook net even nodig zodat zijn ogen wat verder geopend werden m.b.t. jullie relatie...wel goed dat jullie er gelijk goede afspraken over gemaakt hebben, dat geeft wel vertrouwen. Lastig die relatie met je moeder, dat die zo ver doorwerkt. Aan de andere kant wel goed dat je dat nu van jezelf weet, dan kan je er rekening mee houden. En tsja....hulp vragen is ook wel een van de moeilijkste dingen hoor, daar ben ik zelf ook heel slecht in (en daar gaan veel anekdotes over rond in de familie)
maandag 23 november 2009 om 12:31
Nu is het weer rustig hier op het topic!
Gelukkig is het hier thuis ook rustig, tussen vriend en mij gaat het erg goed. Wel raar om te ervaren vind ik, er zit echt een groot verschil in hoe we met elkaar omgaan, terwijl aan de andere kant we weer helemaal in ons normale ritme zitten. Afgelopen weekend was wel een goed voorbeeld; we moeten nog steeds gordijnen door mijn schoonmoeder op maat laten maken, iets wat ik graag wil. Zaterdag waren schoonouders hier op bezoek, dus ik wilde dat graag toen meteen even regelen. Eerst had vriend zoiets van: moet dit nu, zo zonder voorbereiding, lekker impulsief??!! Maar gaf me toch de ruimte om even dingen op te meten enzo en hielp ook even mee. Voor mij zijn die dingen juist zo belangrijk, dat ik (als het kan) me zeker genoeg voel om mijn impulsieve ideetje door te drukken (op een positieve manier) en dat vriend daarin mee kan gaan, weliswaar met wat moeite, maar toch.
Verder wat een rotweer vandaag en moet nu gaan werken, bleh! Echt geen weer om naar buiten te gaan, het is zo lekker binnen en vriend is ziekjes dus ook thuis... Maar goed, heb gelukkig een auto haha.
Gelukkig is het hier thuis ook rustig, tussen vriend en mij gaat het erg goed. Wel raar om te ervaren vind ik, er zit echt een groot verschil in hoe we met elkaar omgaan, terwijl aan de andere kant we weer helemaal in ons normale ritme zitten. Afgelopen weekend was wel een goed voorbeeld; we moeten nog steeds gordijnen door mijn schoonmoeder op maat laten maken, iets wat ik graag wil. Zaterdag waren schoonouders hier op bezoek, dus ik wilde dat graag toen meteen even regelen. Eerst had vriend zoiets van: moet dit nu, zo zonder voorbereiding, lekker impulsief??!! Maar gaf me toch de ruimte om even dingen op te meten enzo en hielp ook even mee. Voor mij zijn die dingen juist zo belangrijk, dat ik (als het kan) me zeker genoeg voel om mijn impulsieve ideetje door te drukken (op een positieve manier) en dat vriend daarin mee kan gaan, weliswaar met wat moeite, maar toch.
Verder wat een rotweer vandaag en moet nu gaan werken, bleh! Echt geen weer om naar buiten te gaan, het is zo lekker binnen en vriend is ziekjes dus ook thuis... Maar goed, heb gelukkig een auto haha.
woensdag 25 november 2009 om 22:26
Hallo allemaal,
Dit jaar is er bij mij ADHD geconstateerd na jaren strijd is er nu eindelijk duidelijkheid waar het "probleem" ligt.
Ik ben alleen maar blij en zie het verder alleen maar positief.
Waar ik wel mee zit is het feit dat ik op zie tegen de kosten van medicatie.
Op dit moment gebruik ik nog niets maar ik zit er over na te denken om het te proberen. Feit is alleen dat de langwerkende medicatie niet altijd wordt vergoed en tja die kosten zijn best hoog heb ik begrepen. (rond de 130 euro per maand?)
Vraagje aan jullie (de viva lezers die medicijnen gebruiken) welke zorgverzekeraar hebben jullie en wordt dit vergoed (en weet je of dat voor 2010 ook zo is).
Ik heb al diverse sites bekeken maar ik word er niet wijs uit, kunnen jullie me op weg helpen?
Alvast bedankt.
Dit jaar is er bij mij ADHD geconstateerd na jaren strijd is er nu eindelijk duidelijkheid waar het "probleem" ligt.
Ik ben alleen maar blij en zie het verder alleen maar positief.
Waar ik wel mee zit is het feit dat ik op zie tegen de kosten van medicatie.
Op dit moment gebruik ik nog niets maar ik zit er over na te denken om het te proberen. Feit is alleen dat de langwerkende medicatie niet altijd wordt vergoed en tja die kosten zijn best hoog heb ik begrepen. (rond de 130 euro per maand?)
Vraagje aan jullie (de viva lezers die medicijnen gebruiken) welke zorgverzekeraar hebben jullie en wordt dit vergoed (en weet je of dat voor 2010 ook zo is).
Ik heb al diverse sites bekeken maar ik word er niet wijs uit, kunnen jullie me op weg helpen?
Alvast bedankt.
donderdag 26 november 2009 om 22:48
ChantalIJs, goed om daar er nu al over na te gaan denken! aangezien overstappen van verzekeraar maar een paar weken per jaar mogelijk is, in december en/of januari (precieze data moeten wel te achterhalen zijn op websites van verzekeraars). Ikzelf was vorig jaar na m'n diagnose net te laat... (vertrouwde situatie )
Concerta kost trouwens geen 130 euro per maand, maar tussen de 42 en 55. http://www.janssen-cilag. ... compensation&product=none Strattera is volgens mij duurder, maar is vierdekeusmiddel, na ritalin, concerta en dexamfetamine, dus de kans is niet groot dat je daar bij aanlandt. Ritalin en dexamfetamine worden alletwee volledig vergoed door de basisverzekering
Concerta kost trouwens geen 130 euro per maand, maar tussen de 42 en 55. http://www.janssen-cilag. ... compensation&product=none Strattera is volgens mij duurder, maar is vierdekeusmiddel, na ritalin, concerta en dexamfetamine, dus de kans is niet groot dat je daar bij aanlandt. Ritalin en dexamfetamine worden alletwee volledig vergoed door de basisverzekering
donderdag 26 november 2009 om 22:53
hier een voorlopig overzicht voor 2010 van de verzekeraars die concerta deels of helemaal vergoeden. http://www.adhd.nu/Overzicht2009.pdf
Soms is de prijs vd aanvullende verzekering per maand wel hoger dan wat je kwijt bent als je de Concerta zelf betaalt... maar er zitten een aantal bij die tussen de 20 en 35 euro voordeel per maand op kunnen leveren
Soms is de prijs vd aanvullende verzekering per maand wel hoger dan wat je kwijt bent als je de Concerta zelf betaalt... maar er zitten een aantal bij die tussen de 20 en 35 euro voordeel per maand op kunnen leveren
donderdag 26 november 2009 om 23:04
ik ben komende week eindelijk aan de beurt voor de lichttherapie! PsyQ zou verwijzing sturen, maar schoot niet op... Gelukkig hadden ze bij de winterdepressiekliniek van het ziekenhuis vervolgens wel vrij snel plek. Vorige week intakegesprek gehad, uitkomst was dat het idd vrij waarschijnlijk is dat ik winterdepressie heb.
Winterdepressie schijnt trouwens ook relatief vaak voor te komen naast adhd; andere onderzoekers menen weer dat de adhd zelf bij veel mensen een 'seizoensverloop' heeft, oftwel erger is in de winter.
Hoe dan ook, ik mag 5 ochtenden achter elkaar in het ziekenhuis een uur voor een grote lichtbak zitten en als dat nog niet genoeg doet nog 5 dagen. Ik ben echt heel benieuwd. Ik zou het zo fijn vinden als ik eindelijk weer uit die winterslaap zou komen waar ik in oktober in terecht kwam.
Ikzelf vond oktober trouwens ridicuul vroeg voor winterdepressie, maar het schijnt veel meer voor te komen. Dus ik concludeer nu maar dat ik misschien wel juist blij mag zijn -- voor zover m'n hersenen dat in deze toestand toestaan -- dat het vorige jaren pas eind november, nu ongeveer dus, toesloeg...
Winterdepressie schijnt trouwens ook relatief vaak voor te komen naast adhd; andere onderzoekers menen weer dat de adhd zelf bij veel mensen een 'seizoensverloop' heeft, oftwel erger is in de winter.
Hoe dan ook, ik mag 5 ochtenden achter elkaar in het ziekenhuis een uur voor een grote lichtbak zitten en als dat nog niet genoeg doet nog 5 dagen. Ik ben echt heel benieuwd. Ik zou het zo fijn vinden als ik eindelijk weer uit die winterslaap zou komen waar ik in oktober in terecht kwam.
Ikzelf vond oktober trouwens ridicuul vroeg voor winterdepressie, maar het schijnt veel meer voor te komen. Dus ik concludeer nu maar dat ik misschien wel juist blij mag zijn -- voor zover m'n hersenen dat in deze toestand toestaan -- dat het vorige jaren pas eind november, nu ongeveer dus, toesloeg...
vrijdag 27 november 2009 om 14:20
Ha...weer wat reacties
Fijn dat het goed gaat Halve Maan!
Miss Stokstaartje: uiteraard kan je hier wel info lezen over ADD. Het zijn wel met name ervaringsverhalen, die dus niet voor jou waar hoeven te zijn. Mocht je meer info willen hebben zou ik eens op zoek gaan naar boeken in de bibliotheek ofzo..
spannend phien, de lichttherapie. ik ben benieuwd of het je bevalt. Verder is oktober redelijk normaal voor het begin van een winterdepressie. Juist omdat je dan duidelijk begint te merken dat de dagen korter worden en je dus ook minder zonlicht hebt.
Bij mij is de groepstherapie nu afgelopen...ik heb met name wel wat aan de tips ed. gehad, maar ga nog wel individueel verder. Vooral omdat tijdens de groep is gebleken dat mijn uitstelgedrag niet volledig aan de ADD valt te wijten en er daar nog wel wat aan te doen valt voor mij (naast de schop onder m'n kont)....wel spannend hoe dat gaat. Alleen vind ik het wel jammer dat dt bij een andere therapeut moet, dus ik hoop dat het goed opgepakt gaat worden.
Verder gaat hier alles redelijk zijn gangetje....wel erg druk want en sinterklaas (help, gedichten maken!) wat ik vrij uitgebreid vier, en ook de eerste december tentamens, waar ik toch ook wel weer tegenop zie.....
Fijn dat het goed gaat Halve Maan!
Miss Stokstaartje: uiteraard kan je hier wel info lezen over ADD. Het zijn wel met name ervaringsverhalen, die dus niet voor jou waar hoeven te zijn. Mocht je meer info willen hebben zou ik eens op zoek gaan naar boeken in de bibliotheek ofzo..
spannend phien, de lichttherapie. ik ben benieuwd of het je bevalt. Verder is oktober redelijk normaal voor het begin van een winterdepressie. Juist omdat je dan duidelijk begint te merken dat de dagen korter worden en je dus ook minder zonlicht hebt.
Bij mij is de groepstherapie nu afgelopen...ik heb met name wel wat aan de tips ed. gehad, maar ga nog wel individueel verder. Vooral omdat tijdens de groep is gebleken dat mijn uitstelgedrag niet volledig aan de ADD valt te wijten en er daar nog wel wat aan te doen valt voor mij (naast de schop onder m'n kont)....wel spannend hoe dat gaat. Alleen vind ik het wel jammer dat dt bij een andere therapeut moet, dus ik hoop dat het goed opgepakt gaat worden.
Verder gaat hier alles redelijk zijn gangetje....wel erg druk want en sinterklaas (help, gedichten maken!) wat ik vrij uitgebreid vier, en ook de eerste december tentamens, waar ik toch ook wel weer tegenop zie.....
zaterdag 28 november 2009 om 12:19
Hai,
Bedankt voor jullie reakties.
Fijn dat jullie zo snel gereageerd hebben, ik was namelijk echt in de veronderstelling dat de kosten per maand veel hoger waren maar als ik het overzicht op site (J-C) bekijk dan vallen de kosten best mee.
Spongebabe, mag ik aan je vragen waarom je ritalin fijner vindt?
Ik ben namelijk ook erg geinteresseerd naar de verschillende ervaringen. Wat me namelijk tegenhoudt is het idee dat ik met medicatie een "ander" persoon word/ben en dat lijkt me aan de ene kant fijn (rust in mn hoofd) maar aan de andere kant staat het me ook tegen (ben ik nog wel dezelfde Chantal).
Fijne zaterdag allemaal.
Bedankt voor jullie reakties.
Fijn dat jullie zo snel gereageerd hebben, ik was namelijk echt in de veronderstelling dat de kosten per maand veel hoger waren maar als ik het overzicht op site (J-C) bekijk dan vallen de kosten best mee.
Spongebabe, mag ik aan je vragen waarom je ritalin fijner vindt?
Ik ben namelijk ook erg geinteresseerd naar de verschillende ervaringen. Wat me namelijk tegenhoudt is het idee dat ik met medicatie een "ander" persoon word/ben en dat lijkt me aan de ene kant fijn (rust in mn hoofd) maar aan de andere kant staat het me ook tegen (ben ik nog wel dezelfde Chantal).
Fijne zaterdag allemaal.
zondag 29 november 2009 om 10:35
Hoi Chantal,
Het is hier af en aan rustig en druk, in het topic. Welkom in elk geval!
Ik gebruik ook methylfenidaat ('ritalin'), nu ruim een jaar. Ik wilde er een poos mee gaan stoppen, maar de laatste tijd ben ik weer snel geneigd aan te veel dingen te vaak te denken en daarom ben ik wat huiverig. (denk nu: zou het dan toch met de tijd van het jaar te maken hebben? Dit na het verhaal van Phien)
Ik heb daarom juist wat opgehoogd (3 x 15 mg, en naar believen ook anders ingedeeld, b.v. 1 x 15, 1 x 10, 2 x 5 etc). Dat bevalt eigenlijk wel goed. Maar om toch wat meer inzicht te krijgen in het effect heb ik nu concreet met de psychiater afgesproken dat ik zo doorga tot kerst en dan een maand stop met de pillen.
Ik heb helemaal niet het idee dat ik qua persoon anders ben, sinds de pillen. Ik zou juist sommige dingetjes graag anders hebben, haha, maar dat is niet zo.
xx lisa.
Het is hier af en aan rustig en druk, in het topic. Welkom in elk geval!
Ik gebruik ook methylfenidaat ('ritalin'), nu ruim een jaar. Ik wilde er een poos mee gaan stoppen, maar de laatste tijd ben ik weer snel geneigd aan te veel dingen te vaak te denken en daarom ben ik wat huiverig. (denk nu: zou het dan toch met de tijd van het jaar te maken hebben? Dit na het verhaal van Phien)
Ik heb daarom juist wat opgehoogd (3 x 15 mg, en naar believen ook anders ingedeeld, b.v. 1 x 15, 1 x 10, 2 x 5 etc). Dat bevalt eigenlijk wel goed. Maar om toch wat meer inzicht te krijgen in het effect heb ik nu concreet met de psychiater afgesproken dat ik zo doorga tot kerst en dan een maand stop met de pillen.
Ik heb helemaal niet het idee dat ik qua persoon anders ben, sinds de pillen. Ik zou juist sommige dingetjes graag anders hebben, haha, maar dat is niet zo.
xx lisa.
maandag 30 november 2009 om 22:43
nou phien..de nieuwe tentamens komen er al weer aan 
Maar van de vorige tentamenweek heb ik er een wel en een niet gehaald. Op zich niet zo'n heel erg groot probleem, aangezien ik diegene die ik niet gehaald heb nog kan herkansen...dus dat telt ook nog niet echt voor het 'evaluatiemoment'. De nieuwe wel, dus dat wordt nog wel spannend, aangezien er een wel een probleemvak is, waar ik al vaker over ben gestruikeld.
Verder wil ik in het moment ook de beslissing van de ib-groep meenemen, maar die moet ik nog indienen
Vind dat ook nog best lastig, ik wil het gooien op een 'chronische omstandigheid', alleen het probleem is dan wel dat die omstandigheid qua datum veel later ligt dan voor de periode dat ik de gift wil aanvragen, waardoor de kans groot is op een negatieve uitslag. De decaan vertelde dat ik sterker stond met een brief van de psych erbij (naast de medische verklaring), maar dat het weer niet handig was om daar de diagnose op te hebben staan. Terwijl de psych (wel heel lief) nu idd een brief heeft gemaakt met daarop de diagnose, omdat ze op die manier makkelijker kon uitleggen dat ik, ondanks dat de diagnose laat is gesteld, al wel last had van de diagnose voor de datum. Ik weet nu dus even niet of ik die brief nou wel of niet erbij in zal leveren.....het ene moment denk ik dat ik sterker sta zonder die brief, en het andere moment weer net andersom. Nu ja, misschien stuur ik m wel mee naar de decaan, en dan mag zij voor mij beslissen....scheelt mij ook weer een beslismoment
Chantal....het idee dat je met de ritalin een 'ander' persoon wordt...is dat alleen een idee of vind je dat ook van jezelf? En kan je aan mensen in je omgeving vragen of zij vinden dat je anders bent door de medicatie? Misschien een idee om verder te kijken naar andere medicatie als je je hier niet prettig bij voelt? Of een andere doses?
Ben benieuwd hoe het je gaat zonder de medicatie lisa. Gaat het verder goed met jou? En met het traject voor je zoon?
Maar van de vorige tentamenweek heb ik er een wel en een niet gehaald. Op zich niet zo'n heel erg groot probleem, aangezien ik diegene die ik niet gehaald heb nog kan herkansen...dus dat telt ook nog niet echt voor het 'evaluatiemoment'. De nieuwe wel, dus dat wordt nog wel spannend, aangezien er een wel een probleemvak is, waar ik al vaker over ben gestruikeld.
Verder wil ik in het moment ook de beslissing van de ib-groep meenemen, maar die moet ik nog indienen
Vind dat ook nog best lastig, ik wil het gooien op een 'chronische omstandigheid', alleen het probleem is dan wel dat die omstandigheid qua datum veel later ligt dan voor de periode dat ik de gift wil aanvragen, waardoor de kans groot is op een negatieve uitslag. De decaan vertelde dat ik sterker stond met een brief van de psych erbij (naast de medische verklaring), maar dat het weer niet handig was om daar de diagnose op te hebben staan. Terwijl de psych (wel heel lief) nu idd een brief heeft gemaakt met daarop de diagnose, omdat ze op die manier makkelijker kon uitleggen dat ik, ondanks dat de diagnose laat is gesteld, al wel last had van de diagnose voor de datum. Ik weet nu dus even niet of ik die brief nou wel of niet erbij in zal leveren.....het ene moment denk ik dat ik sterker sta zonder die brief, en het andere moment weer net andersom. Nu ja, misschien stuur ik m wel mee naar de decaan, en dan mag zij voor mij beslissen....scheelt mij ook weer een beslismoment
Chantal....het idee dat je met de ritalin een 'ander' persoon wordt...is dat alleen een idee of vind je dat ook van jezelf? En kan je aan mensen in je omgeving vragen of zij vinden dat je anders bent door de medicatie? Misschien een idee om verder te kijken naar andere medicatie als je je hier niet prettig bij voelt? Of een andere doses?
Ben benieuwd hoe het je gaat zonder de medicatie lisa. Gaat het verder goed met jou? En met het traject voor je zoon?
dinsdag 1 december 2009 om 10:52
Deb, waarom vindt de decaan dat het niet handig is als op die brief ook de diagnose staat? Uit privacy-overwegingen oid?
Dan kan ik me er op zich wel iets bij voorstellen...
Maar ik kreeg 2 IBG-forumulieren van m'n decaan:
- 1 voor de uni, waarop ze moesten invullen dat ik idd studievertraging heb door een buitengewone omstandigheid (dus niet doordat ik te dom ben ).
- 1 dat moest worden ingevuld & ondertekend door de psychiater/arts, waarop die moest aangeven of het om een chronische omstandigheid ging en zo ja, vanaf wanneer. Volgens mij kan hij/zij die invullen (met als startdatum vd chronische omstandigheid dan je geboortedatum, of je zevende levensjaar oid) zonder de precieze diagnose te noemen.
Wat ik ervan heb begrepen besteed de IBG die beoordeling vd geldigheid van je verzoek min of meer uit aan universiteit en arts. Als de uni zegt dat je studievertraging hebt opgelopen door een buitengewone omstandigheid, en een arts geeft aan dat die omstandigheid chronisch is en al voor het begin van je studie speelde, dan voldoe je aan de criteria vd IBG en beoordelen ze je verzoek dus positief. Tenminste, mijn decaan zei dat hij in zo'n geval nooit had meegemaakt dat het was afgewezen.
In mijn geval stond de diagnose er trouwens wel op. Formulier nr 2 had ik laten tekenen door psychiater van PsyQ (die als startdatum m'n geboortedatum gebruikte), en die zette er een stempel op met 'PsyQ afdeling ADHD', dus tsja, dan is het wel duidelijk...
Dan kan ik me er op zich wel iets bij voorstellen...
Maar ik kreeg 2 IBG-forumulieren van m'n decaan:
- 1 voor de uni, waarop ze moesten invullen dat ik idd studievertraging heb door een buitengewone omstandigheid (dus niet doordat ik te dom ben ).
- 1 dat moest worden ingevuld & ondertekend door de psychiater/arts, waarop die moest aangeven of het om een chronische omstandigheid ging en zo ja, vanaf wanneer. Volgens mij kan hij/zij die invullen (met als startdatum vd chronische omstandigheid dan je geboortedatum, of je zevende levensjaar oid) zonder de precieze diagnose te noemen.
Wat ik ervan heb begrepen besteed de IBG die beoordeling vd geldigheid van je verzoek min of meer uit aan universiteit en arts. Als de uni zegt dat je studievertraging hebt opgelopen door een buitengewone omstandigheid, en een arts geeft aan dat die omstandigheid chronisch is en al voor het begin van je studie speelde, dan voldoe je aan de criteria vd IBG en beoordelen ze je verzoek dus positief. Tenminste, mijn decaan zei dat hij in zo'n geval nooit had meegemaakt dat het was afgewezen.
In mijn geval stond de diagnose er trouwens wel op. Formulier nr 2 had ik laten tekenen door psychiater van PsyQ (die als startdatum m'n geboortedatum gebruikte), en die zette er een stempel op met 'PsyQ afdeling ADHD', dus tsja, dan is het wel duidelijk...
