Angststoornis

19-08-2017 11:44 3089 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)

4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.

Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.

Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
Alle reacties Link kopieren
Kaatje wat vervelend dat jullie kat nog niet terug is. Aangezien je man in het buitenland is het een optie om die paar dagen bij je dochter te slapen? Zodat ze wel in haar eigen kamer blijft slapen.

De dagen duren soms heel lang voor mijn gevoel, herken dat. Soms is de ochtend en de middag lang en soms de avond.

Ik moest vandaag werkgever bellen had het gesprek al honderden keer gevoerd in mijn gedachten. Ik zag er zo tegen op was gespannen en het gesprek leidde in mijn hoofd een eigen leven.

Werkgerelateerd heb ik iets vernomen, ik ben er niet over begonnen maar wat hakte dat erin. Het kan bepaalde consequenties voor mij hebben een soort van terug bij af en 1 van de redenen waarom ik thuis zit.
Ik kom ook even meeschrijven, net voor het eerst dit topic wat doorgelezen (de laatste blz’s dan) en ik herken best veel.
Ik zit al jaren slecht in m’n vel maar dit lijkt alleen maar erger te worden, heb de laatste maanden alleen maar negatieve gevoelens, zie het leven niet meer zitten (maar wil ook niet dood, heb juist een grote angst voor de dood en alles wat met de dood te maken heeft, lekker tegenstrijdig  )
Voel me constant angstig over alles. M’n grootste angst is m’n man verliezen en ik ben hier bijna 24/7 mee bezig. Ik leef dan ook echt in de toekomst zeg maar, ben er alleen maar mee bezig hoe mijn leven er uit gaat zien zonder m’n man en dan word ik gek van angst. Ik ben ook al in therapie geweest hiervoor maar heeft helaas niet geholpen. Soms denk ik dat ik niet te helpen ben.
Ik voel me altijd gestrest, angstig en onrustig. Ontspannen kan ik niet en heb een chronisch slaaptekort wat m’n angsten ook niet ten goede komt omdat je in het algemeen toch ook wat minder goed kan relativeren.
Als ik aan vroeger denk kan ik eigenlijk alleen maar janken, wat was m’n leven toen veel beter en leuker en makkelijker. Dat zit natuurlijk ook voor een deel tussen m’n oren want ik heb er een handje van om dingen / tijden achteraf te idealiseren.
Ik ga later het topic wat beter doorlezen maar ben blij hier wat ‘lotgenoten’ te vinden. Niet leuk voor jullie natuurlijk, begrijp me niet verkeerd maar ik kan me vaak ook zo eenzaam voelen omdat iedereen zo’n leuk leven lijkt te hebben zonder angsten al weet ik dat dat onzin is natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Welkom Doubletree, goed dat je mee schrijft. Ik herken jou angst heel goed, heb dit zelf met zowel mijn man als mijn moeder. Ik denk dat ik niet kan leven zonder een van de twee en ben daar dan ook vaak obsessief mee bezig. 'S nachts denk ik er vaak aan. Het idee dat mijn moeder en man eerder doodgaan dan ik, maakt me gek! Ik voel me psychisch enorm afhankelijk van ze en weet niet hoe ik verder moet zonder een van hen. Maargoed, er is geen directe aanleiding om me daar nu druk om te maken want ze zijn allebei nog gezond! En die gedachte troost me dan weer even. Is jouw man ook gezond?
Do you want to be right? Or happy?
Mijn man is gewoon gezond hoor Libe, gelukkig! Maar helaas voelt dit niet echt als een troost omdat de angst dat hij weg valt te veel overheerst. Het is een verschrikkelijke angst die jij helaas dus ook herkent. Het idee om hem ooit te moeten missen is ondraaglijk, ik kan en wil dan niet verder leven denk ik. Ook omdat ik voor de rest niemand heb om voor te leven behalve m'n dieren. Mijn familie is niet groot, ik heb enkel nog een broer waar ik het goed mee kan vinden maar geen hechte band mee heb. Mijn moeder is 6 jaar geleden overleden en hier heb ik het nog altijd moeilijk mee, dit heeft ook de angst om mijn man te verliezen nog verder aangewakkerd.
Heb jij therapie voor je angst gehad? Weten je man er je moeder er vanaf dat je zo bang bent dat hun iets overkomt? Mijn man weet het wel maar hij is verder heel nuchter en wil hem er ook niet steeds mee belasten.
Ik lig er 's nachts ook vaak wakker van maar ook overdag is de angst constant aanwezig. Het beheerst eigenlijk wel m'n leven, wel met ups en downs maar om de 1 of andere reden duurt deze down wel heel lang en ben ik bang dat het van kwaad naar erger gaat.
Hallo iedereen,

Zal morgen even lezen en beantwoorden :)

Me kleine peuter had vandaag 2 autisme onderzoeken waar ik bij moest zijn. Dit doe ik met alle liefde natuurlijk. Had 1,5 uur om na huis te gaan, eten en weer terug te gaan. Ben staande gehouden door een verkeers overtreding. Dikke rekening aankomende tijd op de mat. Verdriet en de teleurstelling is nu zo hoog en lukt me niet om te relativeren en dat allemaal om een boete (kan net rondkomen). Ik leer hier van, heb nog nooit een boete gehad, maar voel me zo naar, verdrietig en rot. Het is me even te veel.

Hoe is het bij jullie?
yesss schreef:
11-06-2019 20:13
Hoe gaat het met iedereen hier?

Ik heb even advies nodig :)
Ik heb deze week sinds tijden weer eens een date en ik wil dat wel graag door laten gaan, ondanks mijn angsten.

We hebben nu heel leuk contact via de app, maar nu stelde hij voor om uit eten te gaan.
Maar dat is voor mij alles behalve ontspanning, zeker als ik iemand nog niet goed ken. Heb o.a. de angst om buikpijn te krijgen. (Prikkelbare darm en daardoor ook angstig om uit eten te gaan, wat ik dus ook in geen eeuwigheid heb gedaan)

Nu wil ik liever iets gaan drinken, dat vind ik zoveel meer relaxed.
Dan kan ik thuis iets lichts eten, plus ik heb wat meer tijd. Pfff ben nu al zenuwachtig. Als ik hem nu wat beter leer kennen kan ik bepaalde dingen wel vertellen. Hij weet trouwens wel een beetje van mijn situatie trouwens, dus ik denk dat hij wel iemand is die veel begrip heeft.

Maar wat vinden jullie? Gewoon voorstellen om iets te drinken ipv eten en hoe zeg ik dat?

Daten op zich is voor mij al een hele stap op zich merk ik...
He Yess. Wat leuk dat je gaat daten. Bij mij hielp actieve dates: samen sporten, glow midget golven (zeer een aanrader!), bowlen, poolen, schaatsen nadat het wat meer ‘eigen’ werd en minder zenuwachtig was ging ik samen ergens drinken, bank hangen of uit eten.

Actieve dates hielp bij mij enorm, aangezien ik te veel adrenaline kreeg door spanningen en toen kon ik mooi mij zelf laten gaan. Waardoor ik ook plezier had in het daten.
Nu date ik al een paar maanden niet. Niet opzoek.

Heel veel succes! Komt goed. Luister na je gevoel wat je het prettigst lijkt om te doen.
Alle reacties Link kopieren
Welkom Doubletree hoop dat je hier war steun vindt.

LI Victor, wat vervelend die boete :hug:

Ik ga morgen aan de bel trekken wat het werk betreft. Ik ga niet nog langer met deze onrust rondlopen, alles opgeschreven wat ik wil vragen. Ben er klaar mee ik, wil duidelijkheid!
Alle reacties Link kopieren
Hier geen goede dag vandaag. Weer heel slecht geslapen vannacht. Veel hyperventilatie. Hoe los ik dit op zonder mijn vriend wakker te maken? Ademhalingsoefeningen werken alleen maar averechts en zorgen ervoor dat ik nog langer wakker lig. 😔 Toch maar gaan werken. Maar na de lunchpauze ziek gemeld, want het ging niet. Ik was moe, duizelig, misselijk, raar in mijn hoofd en ik kon me niet concentreren.
Nu ben ik thuis aan het uitrusten.

Echt rot van die boete Livictor! Kan me voorstellen dat je hier enorm van baalt en dat dit ook veel stress oplevert. Gelukkig heb je nog nooit eerder een boete gehad (dat is uitzonderlijk!).

Doubletree20: mijn moeder en mijn man weten ervan, maar doen er ook nuchter over. Jouw moeder is helaas al overleden, wat naar :( Voor mij bijna niet voor te stellen.
Maar je hebt het overleefd en ondanks dat het moeilijk is, baan je jezelf toch een weg door het leven. Ook al is dat met therapie. Ik vind dat erg knap. Ik denk ook wel eens hoop te vinden in het idee dat er dan misschien iemand anders in de plaats komt voor de persoon die weg valt. Alleen als je oud bent, is dat misschien lastiger... ik ben bang om alleen achter te blijven als ik oud ben, als ik altijd maar alleen moet wonen en slapen dan hoeft het voor mij ook niet meer.

Ik heb overigens jaren geleden schematherapie gehad voor mijn angststoornis en verlatingsangst. Heb er wel wat beter mee leren omgaan, maar het gaat denk ik nooit helemaal over.
Do you want to be right? Or happy?
Libe, wat vervelend dat je zo’n slechte dag had door het niet kunnen slapen. Ik heb zelf geen hyperventilatie dus kan je geen tips geven. Zijn hier nog meer oefeningen voor behalve ademhalingsoefeningen?
Niet kunnen slapen is zo verschrikkelijk, niet alleen ‘s nachts maar overdag is het nog erger omdat je je zo brak voelt.
Soms vraag ik me af hoe het komt dat ik nog functioneer met zo weinig slaap. Heb vannacht wat ingenomen dus voel me nu redelijk oké.

De enigste reden waardoor ik het verlies van m’n moeder kan verwerken is door m’n man. Zonder hem houdt het op. Sinds m’n moeder is gestorven is m’n leven een stuk minder leuk. Ik mis haar de hele dag door, zij was m’n alles. Ik kon ook altijd bij haar terecht bij m’n angsten die ik toen al had. Het is ook daardoor dat mijn angsten erger zijn geworden.

Ik ga eens googelen op schemertherapie. Misschien is dat ook wat voor mij omdat ik verschrikkelijk bang ben om te vereenzamen.

LiVictor, wat klote dat je een boete hebt gekregen, dat kun je er dan zeker net niet bijhebben!
anoniem_63c6752642792 wijzigde dit bericht op 15-06-2019 16:18
Reden: Spelfout
0.19% gewijzigd
Knuf voor jou doubletree. Wat neem je af en toe voor het slapen gaan? Sinds wanneer heb je die klachten? Heb je ook hulp?

Libe: Wat ik doe als ik angst/hyperventilatie krijg in de nacht is. Lampje op doen, asmr panic attack luisteren (uiteraard oortjes in) of lezen, schrijven, tekenen, ontspannings oefeningen, je zelf gerust stellen vooral dat laatste. Je mindset is zo belangrijk gehele dag. Er zijn genoeg ontspannings oefeningen. Fysio hyperventilatie therapeut heeft mij veel geleerd :) Ook kun je veel op YT leren.
Waarom geef je je zelf niet rust? Dit kun je niet volhouden combi met je klachten en werk. Jij gebruikte ook geen medicatie toch? Werk zelf al een jaar niet en heb nu meer ups dan downs.

Wat hebben jullie gedaan met vaderdag?

Zoon lief en ik zijn samen uit eten geweest met me ouders. Voed me zoontje alleen op dus we hebben een opa dag van gemaakt! 😊 Mijn dag verliep redelijk goed. Ook weinig last van me gesteldheid gehad. Uit eten ging ook wel redelijk goed.

Fijne avond allemaal ☀️
Bedankt voor de lieve reacties omtrent me boete. Enige wat je kunt doen is accepteren 😋

@matz
Ben sinds eergisteren met de pil gestopt. Helaas mocht ik progova niet lang erbij slikken in verband verhoogde kans op borstk*k en een andere pil is onmogelijk want vele hebben ze niet op voorraad en verdere anti conceptie wil ik niet.
Ik probeer het zonder te doen :) Ben benieuwd hoe me psm klachten op den duur zijn. Slik jij homeopatische middelen ervoor?
LiVictor, het klinkt alsof jij redelijk met je angst om kunt gaan. Of in ieder geval 's nachts (ik zit nog niet lang in dit topic en heb niet alles gelezen dus weet verder niet zoveel van jou of de andere af :-)
Slik jij wel medicatie / anti depressiva?
Dat klinkt als een leuke vaderdag! Is de vader van je zoontje niet meer in beeld? Fijn dat je deze met je ouders heb kunnen doorbrengen en dat je je goed voelde! Dat geeft vaak ook weer wat positieve energie.

Ik doe niet aan vaderdag. Mijn vader leeft nog wel maar ik zie hem niet als een vader en zou het liefst geen contact meer hebben maar omdat ik ondanks alles medelijden met hem blijf hebben kan ik het contact ook niet helemaal verbreken. Maar hij kost me wel heel veel negatieve energie keer op keer.

Ik slik soms slaappillen als ik eens een dag langer wil slapen. Door de week om half 5 opstaan is nog niet zo erg aangezien ik om 7 uur begin met werken maar op zondag om half 5 opstaan is toch iets minder, dan duurt de dag wel erg lang. Plus dat ik dan hartstikke moe ben en daardoor ook vaak labieler.

Afgelopen zondag was helaas niet zo'n beste dag. Mijn man was gaan werken dus was de hele dag alleen thuis waardoor er weer veel angstgevoelens op kwamen en ik me de hele dag zwaar depri voelde. Het was mooi weer dus ik had kunnen gaan fietsen maar het ontbrak me aan energie en fut. Ik heb dat wel vaker op zondagen, meestal niet de beste dag van de week voor mij.
Vlin02der Hoe is t met je werk afgelopen? Wat vreselijk om dat er nu bij te hebben, die spanning. Hoop dat je je eruit gekomen ben.

Doubletree20 :hug: voor jou. Wat naast om in constante angst te leven om je man te verliezen. Heb je wel therapie om met die angst om te gaan of te kijken waar de angst precies vandaan komt? Want dit lijkt me echt heel zwaar. Ik hoop dat je wat steun kan vinden hier. Die zondag dip herken ik. Van alles willen doen of moeten doen en uiteindelijk niets uit je handen krijgen. .

Yesss Hoe is je date gegaan?

Livictor wat shit van die boete🙁. Zo'n naar gevoel en zonde geld. Echt balen!
Je vaderdag/opa dag klinkt gezellig!

Libe balen dat je naar huis moest. ..Maar ook goed dat je het gedaan heb. Soma moet je goed voor jezelf zorgen! Is t misschien een idee om tijdelijk wat minder uren te gaan werken? Volgens mij vertelde je dat je via een uitzendbureau werkt. Maar kun je je niet voor een deel ziek melden? Dam heb je even wat lucht, maar toch de regelmaat een afleiding van werken.

Hier gaat t best oké. We hadden een gezellige vaderdag en op zondag kwamen er onverwacht vrienden langs. Het was zo onverwacht dat ik weinig tijd had om me zenuwachtig te maken. ..
Dan merk ik toch weer dat afleiding me heel goed doet..al ben ik na zo'n bezoek wel heel moe en bang dat t 'teveel' is geweest. Daar ben ik altijd bang voor.
De kat is nog steeds niet terug. Nooit geweten dat er zoveel katten rondlopen in ons dorp die op de onze lijken. ..en ook geraakt door veel lieve mensen die bellen /appen als ze denken dat ze onze kat zien (posters met telefoonnummer in t hele dorp). Met onze dochter gaat t gelukkig beter. We hebben gezegd dat hij waarschijnlijk niet terug komt, dat hij dood is. Een dat lukt wat rust te geven.

Nou succes of plezier met deze warme dagen. Ik vind t maar niks >:-( .
Kaatje, wat naar dat je kat kwijt is. Dat lijkt me verschrikkelijk en toch telkens de hoop dat hij terug komt. Is hij al lang kwijt? Het zou toch super zijn dat hij opeens aan komt lopen, dat hij bij iemand binnen heeft gezeten? Ook erg voor je dochter. Hopelijk slaapt zij ook wat beter nu.

Afleiding doet mij ook altijd goed. Soms is onverwacht beter voor mij omdat ik me vooraf altijd heel druk kan maken en zenuwachtig ben. Ik ben altijd bang voor alles wat mis kan gaan.

Ik heb ruim een jaar in therapie gezeten vorig jaar voor de angst om m'n man te verliezen. Het heeft helaas niet geholpen. Toen mijn moeder was overleden heb ik ook in therapie gezeten, een soort rouwtherapie maar ook een soort combi omdat toen de angst om mijn man te verliezen nog erger werd. Eigenlijk had ik met beide hulpverleners ook geen klik, ik weet niet of het daar aan ligt. De laatste psycholoog wou eigenlijk dat ik aan de AD ging maar dat wil ik niet.
De angst lijkt ook alleen maar erger te worden nu we ouder worden (want oud = dichter bij de dood + meer kans op gezondheidsfalen denk ik dan)

Ben ook wel benieuwd hoe je afspraakje is gegaan Yess, had eerder in dit topic gelezen dat je erg zenuwachtig was wat ik me goed kan voorstellen. Ik kan me niet eens indenken dat ik zou moeten gaan daten...

Succes ook met de warmte. Zelf vind ik het fijn maar kan me wel goed voorstellen dat het voor veel mensen niet prettig is. Gelukkig voor de mensen die er niet zo goed tegen kunnen wordt het morgen weer minder. Dan is het nog wel te overzien.
Doubletree20; wat vervelend dat je angsten zo heftig zijn. Je had t over schemertherapie; bedoel je schematherapie? Ik ben daar ook mee bezig..kan t aanraden! Je krijgt meer inzicht in hoe je met dingen omgaat en hoe dat ontstaan is...

Fijn dat je hier meeschrijft :) Om t te delen kan al zoveel schelen vaak...
LiVictor; wat spannend dat je met pil gestopt bent. Ik slik m zelf ook al heel lang niet meer ivm heftige migraine in stopweek. Ik slik geen homeopatische middelen, wel vit D en C, magnesiumoxide en sinds kort weer maca. Dat helpt me goed!
Teunisbloemolie neem ik ook.
Alle reacties Link kopieren
Haaay lieverds ik ga zo heel veel terug lezen, maar dacht weer eens een update. Sinds ik een maand terug aan de minipil ben begonnen gaat het eigenlijk qua psyche bar slecht met mij. Dus dat ellendige ding gaan we stoppen.
Ik doe wel mijn ding voor zover het lukt maar leuk is anders.

Angsten, bijna nonstop. Al doe ik ze vaak wel zelf de das om.

Emdr is trouwens echt een goude hulp bij mij gebleken.
De afgelopen weken heb ik eenmaal in de trein gezeten en de metro verder dan normaal genomen (niet alleen).
Yourlocalhero; jakkie wat vervelend. Had je daarvoor ook een pil of niet?

Ik slik geen pil en heb mn pms is een stuk erger (met name psychische klachten) geworden een paar jaar geleden. Ik had al een angststoornis maar in mn pms dagen verergert dit erg. Het is door vitamines en supplementen wel een stuk verbetert! Ik heb nog wel 'last' paar dagen voor en tijdens menstruatie. Ben dan hypergevoelig gewoon..nare nieuwsberichten etc..is zap meteen verder.
Wat naar dat je je steeds zo angstig voelt..wat hormonen kunnen doen hè.. :facepalm:


Ik hoop dat je je binnenkort weer beter voelt!
Matz, ik bedoelde inderdaad schematherapie! Ik ga hier nog eens op Google zoeken. Ik heb wel therapie gevolgd maar wat voor soort therapie dit was... ik ben er niets mee opgeschoten. Soms had ik het gevoel dat ze zelf niet wist wat ze met mij aan moest. Ze bleef het over AD hebben maar dat wou / wil ik gewoon niet.

Vervelend dat jullie zo'n last hebben van hormonen. Daar kan ik gelukkig niet over klagen voor zover ik weet. Ik slik wel iedere dag magnesium maar merk eigenlijk niets.

Hebben jullie (de mensen die hier schrijven) eigenlijk een angststoornis voor een speciefiek iets of in het algemeen ook? Mijn grootste angst is dus mijn man verliezen maar heb zelf ook een lichte hypochondrie. Verder ben ik bang aangelegd en dus voor alles bang, ook kleine dingetjes. (vliegen, onweer) En vaak voel ik me angstig en kan dat gevoel op dat moment niet plaatsen, ik zit dan in een soort duisternis. Ik voel me dan ook heel onrustig en weet niet wat ik met mezelf aanmoet. Op m'n vrije dag kan ik dan niet thuis zitten, de muren komen op me af en heb het gevoel dat ik gek word. Vreselijk als ik zo'n dag heb.
Alle reacties Link kopieren
@doubletree, agorafobie hier. Nu is het zo dat ik binnen de veilige zone (winkelcentrumpje, school van zoon) alles normaal kan. Maar daarbuiten drama. En het ov is helema hell.
Hypochondrie is heavy zeg!

@matz vd zwangerschap had ik een pil yes. Moet doorslikken ivm endometriose en adenomyose. Helaas was het toen ook rampzalig. Alles met hormonen eigenlijk. Als ik zonder hormonen ac zit dan heb ik 2 a 3 weken in de maand veel pijn en ben ik ook niet vrolijk daardoor dus het is goed uitzoeken :"-(
Yourlocalhero leuk om je weer eens te horen! Hoe gaat t met je kleintje? Heb je een jongen of meisje gekregen?

Doubletree20 Ik heb last van een gegeneraliseerde angst stoornis. Ik heb werk en een fijn gezin en meestal lukt dat allemaal oké. Maar ik heb snel last van stress, over prikkeling en angst bij verplichtingen, sociale uitjes (ook als ik t echt leuk, heb ik altijd angst) en situaties waarin ik niet zelf de controle heb om bv weg te gaan als ik dat wil.

Vanmorgen ging ik naar een vriendin. Ze wilde graag koffie drinken bij een restaurant. Vond t op zich prima. Maar zitten we daar, staat de muziek vrij hard, zitten er achter ons 2 mensen heel hard te praten en was t er warm. Ik kan me dan niet meer concentreren op t gesprek, voel vanbinnen de adrenaline stromen. Ik heb gevraagd om ergens anders te zitten waar t rustiger was en dat hielp wel.
We hebben koffie gedronken en ik denk niet dat mijn vriendin iets gemerkt heeft verder. Ik wil het er ook niet steeds over hebben of t steeds benoemen en er de aandacht op vestigen.
Maar dan denk ik. ..Waarom kan ik hier niet gewoon van genieten? Waarom is t zo druk in mijn hoofd? En de grote vraag is. .het is niet goed om dingen te vermijden zeggen ze. .Dus ik doe t gewoon.

Maar wat krijg ik hier dan voor terug? Wat levert t me op? Het lijkt niet makkelijker te worden, ook niet als ik dit soort dingen blijf doen. Ik ben nu moe en heel onrustig, maar hé ik heb niets vermeden. Maar is t me dat waard? Snappen jullie wat ik bedoel of zit ik te raaskallen?
Ik vind zeker niet dat je raaskalt hoor Kaatje. Ik begrijp het wel maar ik vind het juist knap dat je toch bent gegaan. Ik kan niet voor jou beoordelen of het het waard is omdat je nu moe bent en druk in je hoofd. Zelf geeft het mij achteraf wel een goed gevoel zulke dingen maar dat is meer om het feit dat als ik het niet doe ik me meer eenzamer voel dan normaal. Zolang ik niet naar feestjes of verjaardagen moet of dingen waar veel mensen zijn. Dat is niet vanwege angst maar ik haat zulke dingen gewoon.

@Yourlocalhero, agorafobie lijkt me een hele moeilijke angst. Gelukkig is het nog niet zo extreem bij jou dat je helemaal niet meer naar buiten gaat. (heb wel eens gehoord van echte kluizenaars door agorafobie) maar het belemmert natuurlijk wel heel erg je leven.
Ga je eigenlijk ook nooit dagjes weg of vakantie bijvoorbeeld?
Kaatje; begrijp wat je bedoelt. Leuke dingen kunnen soms behoorlijk wat energie kosten. Ik heb dat ook wel..dingen komen snel bij me binnen en vooral als er veel mensen praten ben ik achteraf ook gesloopt...

Herken je iets in hoogsensitief zijn? Ik heb me daar een tijdje terug s in verdiept en ook in het introvert zijn en toen vielen veel dingen wel op zn plek. Voelde ik me iets minder 'vreemd' zeg maar :P
Alle reacties Link kopieren
Doubletree20 schreef:
18-06-2019 09:58

Ben ook wel benieuwd hoe je afspraakje is gegaan Yess, had eerder in dit topic gelezen dat je erg zenuwachtig was wat ik me goed kan voorstellen. Ik kan me niet eens indenken dat ik zou moeten gaan daten...
Lief dat je het vraagt :)
Het is uiteindelijk allemaal goed gegaan, maar ik was echt beroerd van de spanningen... Heb in de ochtend staan kokhalzen en ben er eigenlijk de hele week heel erg mee bezig geweest.

Ik kan ook nooit ergens ontspannen in gaan. Ik heb hem inmiddels al een paar keer gezien en het is wel heel leuk.. maar ik ben er wel teveel mee bezig geweest dat ik vandaag in een dip ben geschoten. Ik ben ook continu bezig met wat ik voel, over analyseren :nut:
Maar dat was te verwachten, ben ook al heel lang vrijgezel dus het heeft ook allemaal veel tijd nodig. Alleen ik leg altijd zo'n druk op mezelf, het móet allemaal perfect.

Heb slecht geslapen de afgelopen week en nu eindelijk bij geslapen en vanmiddag ook nog geslapen maar dan komt er een soort leeg gevoel.
Alsof die angst en spanning klachten teveel van me hebben gevraagd en de boog gespannen heeft gestaan en dan voel ik me daarna dus somber.

Ik wist ook al wel dat ik dit zou gaan voelen. Maar even een positieve noot, ik wil het wel een kans geven :)
Hij weet er deels ook al van, van mijn klachten en we vinden elkaar in ieder geval wel heel leuk.
yesss wijzigde dit bericht op 20-06-2019 07:44
0.67% gewijzigd
He Doubletree,
Ik kan redelijk met me angst omgaan, dit duurde wel 12 maanden. Kan er ook bij zeggen dat ik in het begin bij een hele vervelende psych zat, daarna overgestapt. Nee ik slik geen anti depressieva. Dit omdat ik heel graag mijn angst wil voelen en overwinnen. Ik slik wel pilletjes van Bach Bloesem. Heb 6 weken aan de oxazepam gezeten voor mijn angst-nacht problemen, zonder afbouwen direct mee gestopt en aan de Bach bloesem gegaan :-) Daarnaast slik ik vitamine B12 & D en probiotica (al voor me angststoornis).
Wat sterk van je, dit hebben en toch werken... Hoe doe je dat? Als ik al aan werk denk dat krijg ik hartkloppingen.

Ik raad je aan om een goede psycholoog te nemen, heb ook een switch gemaakt en voel me wel beter. Mijn eerste psych had het ook steeds over AD. Dat gaf mij frustratie. Wou het namelijk niet. De switch heeft mij zoveel goed gedaan.

Ik heb een angststoornis met fobieën. Dit werd begin dit jaar gediagnosticeerd. Ik doe bijna alles weer (behalve werken en uitgaan). Wel met moeite, maar goed. Ik geloof zo erg in mezelf. Ik geloof in me kracht en mag er zijn hoe ik ben. Probeer dat ook te doen, is vooral je mindset omzetten en weet zeker dat jij hier ook uitkomt of iedergeval er leert mee omgaan.
Believe you can and you’re halfway there.

Kaatje:
Snap dat je bang bent dat het dan te veel is, zo lang je maar rust momentjes voor je zelf hebt bijv even 10 minuten, thee drinken, lezen, schrijven etc dan valt het wel mee hoor. Of ga desnoods even op bed liggen om ontspannings oefeningen te doen.
Jammer dat je kat niet terug is. Hoop alsnog dat ze binnenkort op je stoep staat!

Dat je niet kan genieten van de dingen bijv even koffie kan drinken. Heb ik ook. Vaak is er onrust, maar leer van je omgeving te genieten. Er is meer dan een kop koffie en je vriendin als je ergens zit. Dit heeft mij iets rustiger gebracht. Ik kijk meer om me heen als ik een uitje heb. Minder met je zelf bezig. Het is juist heel goed dat je zulke dingen niet vermijdt. Hoe vaker je het doet, hoe beter het gaat.

Matz:
Ja heel spannend. Mijn ongi krampen heb ik weer hoor pfff. Wat is maca? Neem jij het hele jaar door teunisbloemolie of bepaalde momenten?
Hoe gaat het met jou?


Locahero:
Aah niet fijn om te horen. Hopelijk voel je je snel beter!

Met mij gaat het vandaag wel redelijk. Hoofdpijn, darm en maag klachten door ‘te veel zorgen’ of misschien wel de hooikoorts, voorholteontsteking of ongi week. Moet dit ook maar weer even doorstaan. Angst gaat wel iets beter mee. Soms weer een dagje wat minder, maar dat hoort ook bij het proces. Leef helaas (nog) niet angst-loos vrij 😊

Fijne avond een hopelijk een fijne nacht rust voor iedereen 🌸

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven