Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 4
woensdag 1 augustus 2018 om 08:14
Deel 3
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
World of Warcraft: Legion
woensdag 6 februari 2019 om 09:40
woensdag 6 februari 2019 om 09:49
Ik ben wel echt blij dat ik het wel verteld heb tegen het uitzendbureau. Er is nu veel meer begrip voor waarom ik geen 5 dagen werk, waarom ik op drukke locaties niet kan werken en waarom ik bepaalde dingen gewoon niet kan. Daar word bij mij totaal niet moeilijk over gedaan, dat vind ik erg fijn.
Ik vertel het ook altijd gewoon openlijk als ik bij een nieuwe locatie binnenkom lopen. Zou niet weten waarom niet. Zoveel mensen met ASS tegenwoordig.
Ik vertel het ook altijd gewoon openlijk als ik bij een nieuwe locatie binnenkom lopen. Zou niet weten waarom niet. Zoveel mensen met ASS tegenwoordig.
woensdag 6 februari 2019 om 09:50
Zo mee eens.multomap schreef: ↑06-02-2019 09:02Toch even reageren: graag niet zo stellig zeggen dat je in het onderwijs niet kunt vertellen dat je autistisch bent.
Ik werk al ruim 13 jaar in het onderwijs, ben altijd open geweest over mijn klachten en heb nooit problemen ervaren daarmee. Dus graag niet de hele beroepsgroep over 1 kam scheren.
Sowieso word ik kriegel van generalisaties.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 6 februari 2019 om 09:52
Ik ben er voorzichtiger mee geworden omdat ik bij sommige bedrijven/instellingen niet aangenomen ben, nadat ik het had verteld.Madrid87 schreef: ↑06-02-2019 09:49Ik ben wel echt blij dat ik het wel verteld heb tegen het uitzendbureau. Er is nu veel meer begrip voor waarom ik geen 5 dagen werk, waarom ik op drukke locaties niet kan werken en waarom ik bepaalde dingen gewoon niet kan. Daar word bij mij totaal niet moeilijk over gedaan, dat vind ik erg fijn.
Ik vertel het ook altijd gewoon openlijk als ik bij een nieuwe locatie binnenkom lopen. Zou niet weten waarom niet. Zoveel mensen met ASS tegenwoordig.
De gesprekken verliepen verder prima, maar zodra ik vertelde dat ik ASS had, werd het afgekapt en kreeg ik later te horen dat ik niet genoeg ervaring zou hebben. Terwijl dat wel zo was. De vacature werd door iemand anders ingevuld, maar diezelfde vacature kwam een paar maanden later daar weer open te staan.
woensdag 6 februari 2019 om 09:58
Ik zou me dan wel serieus afvragen of je daar zou willen werken, als ze blijkbaar zo'n negatief beeld hebben van ASS.Kwebbeltje91 schreef: ↑06-02-2019 09:52Ik ben er voorzichtiger mee geworden omdat ik bij sommige bedrijven/instellingen niet aangenomen ben, nadat ik het had verteld.
De gesprekken verliepen verder prima, maar zodra ik vertelde dat ik ASS had, werd het afgekapt en kreeg ik later te horen dat ik niet genoeg ervaring zou hebben. Terwijl dat wel zo was. De vacature werd door iemand anders ingevuld, maar diezelfde vacature kwam een paar maanden later daar weer open te staan.
Om die reden zou ik het dus juist wel vertellen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 6 februari 2019 om 10:02
Persoonlijk zou ik tijdens een sollicitatie niet vertellen van mijn ASS, maar wel duidelijk aangeven waar ik moeite mee heb of hoe ik werk... Dus meer op de vaardigheden gericht. Veel mensen hebben toch nog een beperkt beeld van ASS, dus dan maar beter expliciet benoemen waar mijn kwaliteiten en valkuilen liggen.
woensdag 6 februari 2019 om 10:23
Nee, ik wilde daar ook absoluut niet meer werken.
Ik werk nu in de zorg en ik merk dat daar toch wat meer begrip voor is. (Al blijft het natuurlijk verschillend per organisatie)
woensdag 6 februari 2019 om 11:34
Ik heb helaas gemerkt dat vertellen van mijn ASS tegenwerkt. Maar toen ik nog geen diagnose had liep ik steeds vast en kreeg ik depressies. Ik ben nooit aangenomen voor regulier werk. Bij 1 gesprek zei de werkgever: "Ja, ik heb wel meer mensen als jou gehad. En die konden het niet aan." Vooral dat "mensen als jou" viel verkeerd bij me. Ik ben er toen niet aan begonnen.
Bij een beroepenavond op school had ik het ook. Toen wilde ik de opleiding Onderwijsassistente gaan doen. Ik vertelde het daar ook. Haar antwoord: "Ja ASS is toch wel een serieuze stoornis en gaat dat dan wel lukken?"
Ook daar heb ik vanaf gezien na een gesprek met de directeur op de school waar ik vrijwilliger was. Omdat je altijd met onverwachte dingen te maken krijgt en snel moet kunnen reageren. Ik heb vaak gehoord dat ik toch een serieuze beperking heb. En dat ze het niet aandurven met me.
Bij een beroepenavond op school had ik het ook. Toen wilde ik de opleiding Onderwijsassistente gaan doen. Ik vertelde het daar ook. Haar antwoord: "Ja ASS is toch wel een serieuze stoornis en gaat dat dan wel lukken?"
Ook daar heb ik vanaf gezien na een gesprek met de directeur op de school waar ik vrijwilliger was. Omdat je altijd met onverwachte dingen te maken krijgt en snel moet kunnen reageren. Ik heb vaak gehoord dat ik toch een serieuze beperking heb. En dat ze het niet aandurven met me.
woensdag 6 februari 2019 om 13:35
Op de ene plaats bw. waar ik voor school al stage deed. Na school 1 testdag en zeggen ze dat ik niet aangenomen word. Verder heb ik daar niet op in gegaan want alleen al daar zelf naartoe gaan en vragen is al ver uit mijn comfort zone. Mijn vader heeft daar een brief naar toe gestuurd voor uitleg en daar geven ze als reden te traag wat ik normaal niet mag weten.
In de andere bw. waar ik met 2 bussen overstappen meer dan een uur zou onderweg zijn enkel. Daar zeiden ze in het bijzijn van begeleider van vdab (dienst voor arbeidsbemiddeling) vlakaf dat ze geen autisten willen. Ik zeg niets en was daar doodstil ik wilde wenen maar doe ik niet. Verschrikkelijk dan houd je school vol terwijl je al jaren weet dat je niet mee kan. En dan moet je zo iets horen op 18. Als je in school opgeeft onder 18 en thuis blijft kom je in een instelling heb ik gelukkig niet gedaan. Maar houd je dan vol krijg je weer zo iets te horen. Wat ik ook deed het komt altijd op mislukking uit.
In de andere bw. waar ik met 2 bussen overstappen meer dan een uur zou onderweg zijn enkel. Daar zeiden ze in het bijzijn van begeleider van vdab (dienst voor arbeidsbemiddeling) vlakaf dat ze geen autisten willen. Ik zeg niets en was daar doodstil ik wilde wenen maar doe ik niet. Verschrikkelijk dan houd je school vol terwijl je al jaren weet dat je niet mee kan. En dan moet je zo iets horen op 18. Als je in school opgeeft onder 18 en thuis blijft kom je in een instelling heb ik gelukkig niet gedaan. Maar houd je dan vol krijg je weer zo iets te horen. Wat ik ook deed het komt altijd op mislukking uit.
woensdag 6 februari 2019 om 13:51
Ja, ik heb ook nooit ergens langer dan een jaar gewerkt, dat geeft ook een knauw. Goed, bij mijn eerste bijbaan was ik altijd te laat en bij een andere had ik geen idee wat ik nou moest doen (was officieel een stage maar werd niet begeleid). Daar lag de fout bij mij.
In het onderwijs altijd mijn best gedaan maar was weer te streng of te soft en het ging nooit zoals ze wilden. Altijd dat leerlingencontact.
In het onderwijs altijd mijn best gedaan maar was weer te streng of te soft en het ging nooit zoals ze wilden. Altijd dat leerlingencontact.
woensdag 6 februari 2019 om 14:47
Het ligt eraan wat voor werkgever je had. Ik kwam eerst met behoud van uitkering aan het werk. Daarna met Banenpool, Melkertbaan, ID-baan en nu WSW-baan. Als je op deze wijze je autisme bekend wordt (door mij of door een andere collega) gaat de deur naar je carrière voor altijd op slot. Ik denk dat de school zogenaamd "wijzer" is geworden, en wel uitkijkt om weer met een autistische werknemer in zee te gaan (en dan maakt het niet uit wat voor soort autisme is; een diagnose is genoeg).multomap schreef: ↑06-02-2019 09:40Inderdaad, het kan best zijn dat het op bepaalde werkplekken (helaas) beter is om het niet te vertellen. Ik zeg dan ook nergens dat je het overal wel kunt vertellen. Dollop is erg stellig in dat het nergens in het onderwijs kan. Daar reageer ik op want dat is absoluut niet waar.
World of Warcraft: Legion
woensdag 6 februari 2019 om 14:51
Hm... je kunt je wel vertellen over kwaliteiten, als men daarnaar vraagt, maar als je over je valkuilen begint, gaat men wel twee keer nadenken. Weet je dan zeker dat de volgende vraag niet is, of je misschien ook ASS hebt? Dan wordt liegen lastig.Biebeltje schreef: ↑06-02-2019 10:02Persoonlijk zou ik tijdens een sollicitatie niet vertellen van mijn ASS, maar wel duidelijk aangeven waar ik moeite mee heb of hoe ik werk... Dus meer op de vaardigheden gericht. Veel mensen hebben toch nog een beperkt beeld van ASS, dus dan maar beter expliciet benoemen waar mijn kwaliteiten en valkuilen liggen.
World of Warcraft: Legion
woensdag 6 februari 2019 om 14:53
Ze willen dan per se iemand hebben zonder autisme. Desnoods is het een aaneenschakeling van ontslagen en nieuwe vacature voor dezelfde functie. Tja... efficiënt vind ik het niet, maar het bedrijf kiest daar toch blijkbaar voor.Kwebbeltje91 schreef: ↑06-02-2019 09:52Ik ben er voorzichtiger mee geworden omdat ik bij sommige bedrijven/instellingen niet aangenomen ben, nadat ik het had verteld.
De gesprekken verliepen verder prima, maar zodra ik vertelde dat ik ASS had, werd het afgekapt en kreeg ik later te horen dat ik niet genoeg ervaring zou hebben. Terwijl dat wel zo was. De vacature werd door iemand anders ingevuld, maar diezelfde vacature kwam een paar maanden later daar weer open te staan.
World of Warcraft: Legion
woensdag 6 februari 2019 om 17:16
Vind dit een nogal negatieve benadering...
In elk sollicitatiegesprek komen je goede en 'slechte' kanten aan bod. Dat is iets wat je kan 'instuderen' met duidelijke voorbeelden.
En wat voor de ene persoon met ASS valkuilen zijn, hoeven dat voor de andere juist helemaal niet te zijn. Goh, eigenlijk net zo als bij 'normale' mensen.
Dus daar is echt helemaal niks geks of verdachts aan wat mij betreft.
Maar goed, scheelt misschien ook dat je aan mijn cv niet kan zien dat er 'iets' aan de hand is... en dat ik blijkbaar altijd goed en zelfverzekerd over kom.
woensdag 6 februari 2019 om 18:55
woensdag 6 februari 2019 om 19:30
Multomap,
Ik zie ook succesverhalen van mensen met autisme: een verantwoordelijke baan, waarbij ze duidelijk kansen krijgen. En mensen met autisme wiens schuld het is, en niet die van de werkgever, dat ze hun baan kwijt zijn. En werkgevers die vinden dat mensen met autisme geen kansen verdienen, maar daarover niet open zijn. Tja, daar kun je wat van vinden. Ik vind daar dus ook wat van.
Jij veroordeelt zomaar die mensen, zonder te kijken hoe het precies zit. Dat is zwart-wit en ongenuanceerd. Elke situatie is anders.
Hoe je het wendt of keert, op autisme zit nu eenmaal een stigma. Dat was 50 jaar geleden met homoseksualiteit ook zo. Ik was ook liever een kast-autist gebleven.
Ik zie ook succesverhalen van mensen met autisme: een verantwoordelijke baan, waarbij ze duidelijk kansen krijgen. En mensen met autisme wiens schuld het is, en niet die van de werkgever, dat ze hun baan kwijt zijn. En werkgevers die vinden dat mensen met autisme geen kansen verdienen, maar daarover niet open zijn. Tja, daar kun je wat van vinden. Ik vind daar dus ook wat van.
Jij veroordeelt zomaar die mensen, zonder te kijken hoe het precies zit. Dat is zwart-wit en ongenuanceerd. Elke situatie is anders.
Hoe je het wendt of keert, op autisme zit nu eenmaal een stigma. Dat was 50 jaar geleden met homoseksualiteit ook zo. Ik was ook liever een kast-autist gebleven.
hans66 wijzigde dit bericht op 07-02-2019 08:28
11.74% gewijzigd
World of Warcraft: Legion
woensdag 6 februari 2019 om 22:39
Voornamelijk omdat autisme lastig uit te leggen is. En als je zegt dat je sociaal wat minder bent klinkt dat heel erg. Mensen zijn nou eenmaal sociaal dus als je dat niet zo bent zoals samen lunchen met je collega of roddelen of praten over het weekend (gaat ze niks aan) ben je beetje raar. En mensen willen geen rare onduidbare collega's. Als jij heel goed bent in je taak maar sociaal niet zo sterk vinden ze dat raar. Sommige banen is netwerken of meepraten haast belangrijker dan het werk zelf.
woensdag 6 februari 2019 om 22:59
Dat herken ik van school vroeger. Op het MBO werd gezegd dat ik mezelf buitensloot omdat ik niet met de groep lunchte. Dan ging ik wandelen. Voelde me vaak bekeken als ik met anderen at. In die tijd at ik ook geen brood, wat vragen en commentaar opleverde. Op mijn huidige werk lunch ik niet, omdat ik halve dagen werk. Maar ook daar zijn er mensen die alleen lunchen.lola712 schreef: ↑06-02-2019 22:39Voornamelijk omdat autisme lastig uit te leggen is. En als je zegt dat je sociaal wat minder bent klinkt dat heel erg. Mensen zijn nou eenmaal sociaal dus als je dat niet zo bent zoals samen lunchen met je collega of roddelen of praten over het weekend (gaat ze niks aan) ben je beetje raar. En mensen willen geen rare onduidbare collega's. Als jij heel goed bent in je taak maar sociaal niet zo sterk vinden ze dat raar. Sommige banen is netwerken of meepraten haast belangrijker dan het werk zelf.
woensdag 6 februari 2019 om 23:19
Ik werk al 25 jaar niet meer en heb mijn ASS-diagnose pas 4,5 jaar, dus ik heb verder geen ervaring met hoe werkgevers erop zouden reageren.
Wel onlangs van een klinisch psycholoog bij een centrum voor autisme gehoord dat hij nooit autisten in dienst zou nemen, omdat ze geen productie kunnen draaien en zijn centrum dan verlies zou lijden.
Nou ja, nog een wereld te winnen zeg maar.
Hoewel ik me vooral wil inzetten om die enorme nadruk op werk weg te nemen.
Ik ken veel autisten voor wie het dagelijks leven zo intensief is, dat werken daar helemaal niet bij kan.
Door die nadruk die in onze maatschappij ligt op het belang van werk, is het voor deze groep vaak heel lastig om een beetje gevoel van eigenwaarde de krijgen of houden, omdat ze niet werken.
Wel onlangs van een klinisch psycholoog bij een centrum voor autisme gehoord dat hij nooit autisten in dienst zou nemen, omdat ze geen productie kunnen draaien en zijn centrum dan verlies zou lijden.
Nou ja, nog een wereld te winnen zeg maar.
Hoewel ik me vooral wil inzetten om die enorme nadruk op werk weg te nemen.
Ik ken veel autisten voor wie het dagelijks leven zo intensief is, dat werken daar helemaal niet bij kan.
Door die nadruk die in onze maatschappij ligt op het belang van werk, is het voor deze groep vaak heel lastig om een beetje gevoel van eigenwaarde de krijgen of houden, omdat ze niet werken.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 7 februari 2019 om 08:42
Dat geldt voor mij ook.
Ik heb ook geen issues met eten; sterker nog, ik ben altijd geïnteresseerd in vreemd eten, waarbij ik mij afvraag: "Hoe zou dit smaken? Even proberen" En zo heb ik al heel wat van de Zuid-Afrikaanse en Japanse keuken opgestoken.
Ik heb wel een langdurig treiterverleden, maar nu op het werk word ik gewoon geaccepteerd; ik ben zelfs populair op het werk. Ik heb zo mijn humor (woordgrapjes en sarcasme) die door vrijwel iedereen wordt gewaardeerd. Als er een feest is dat niet door school wordt georganiseerd maar door enkele collega's op hun initiatief, word ik vaak meegevraagd! Daar ben ik trouwens wel erg blij mee.
Vandaag een drukke dag. Eerst werken tot 16:00. Daarna een kook- en eetevenement met collega's. Dat wordt georganiseerd door leraren van Zorg & Welzijn. Daarna een koorrepetitie tot 20:45 en dan naar huis. Het werk is dusdanig licht (eigenlijk te licht) dat ik na 16:00 uur nog energie over heb voor andere activiteiten.
World of Warcraft: Legion
donderdag 7 februari 2019 om 08:48
Bij ons buitengewoon onderwijs was niet zo veel vrijheid. Alleen zitten ging niet lange tafels grote eetzaal. Toen ik op 16 naar de andere vreemde school ging. Ik kwam daar de meeste mensen gingen naar 1 kant van de speelplaats. Ik volgde maar blijkbaar kwam mijn gedeelte ov2 aan de andere kant van de speelplaats samen. Zij zaten blijkbaar 2 straten verder en smorgens en middag eten en savonds. Wandelde zij over en weer ik wist dit niet.
Ik stond dan ook niet op die lijst van ov3. En roepen ze mij niet af, ik zeg ook niets en op den duur als ik over blijf als laatste hebben ze door dat ik daar niet moest zijn. Maar eigenlijk deed ik altijd maar wat ze vroegen moest ik zelf iets vragen deed ik niets. Vandaar dat ik in mijn jongere jaren misschien niet extreem opviel. Toen moest je doen wat ze vroegen en zelf niet tegenspreken. Wat andere daar veel deden en ik niet, waren ze dus druk bezig met de roepende en zelfs vechtende kinderen soms. Terwijl ze blij waren dat ze met mij geen last hadden tot ik ouder werd en dit niets vragen bleef. Daar zeiden ze niets over maar ik was toch wel de enige die als bijnaam de stille kreeg. Als ze dan iets vroegen ik op den duur om er snel van af te zijn ik weet het niet zei. En zat ik daar maar te zitten tot 18 jaar verkrampt van de stress. En juffen waarschijnlijk vol frustratie wat zat ik daar te doen op die manier, maar was er altijd, en op tijd.
Ik stond dan ook niet op die lijst van ov3. En roepen ze mij niet af, ik zeg ook niets en op den duur als ik over blijf als laatste hebben ze door dat ik daar niet moest zijn. Maar eigenlijk deed ik altijd maar wat ze vroegen moest ik zelf iets vragen deed ik niets. Vandaar dat ik in mijn jongere jaren misschien niet extreem opviel. Toen moest je doen wat ze vroegen en zelf niet tegenspreken. Wat andere daar veel deden en ik niet, waren ze dus druk bezig met de roepende en zelfs vechtende kinderen soms. Terwijl ze blij waren dat ze met mij geen last hadden tot ik ouder werd en dit niets vragen bleef. Daar zeiden ze niets over maar ik was toch wel de enige die als bijnaam de stille kreeg. Als ze dan iets vroegen ik op den duur om er snel van af te zijn ik weet het niet zei. En zat ik daar maar te zitten tot 18 jaar verkrampt van de stress. En juffen waarschijnlijk vol frustratie wat zat ik daar te doen op die manier, maar was er altijd, en op tijd.
donderdag 7 februari 2019 om 10:50
