Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 4
woensdag 1 augustus 2018 08:14
Deel 3
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 13 augustus 2019 07:20
De vader van mijn vader overleed volgens mij op 76-jarige leeftijd. Ik weet niet anders dan dat hij dement was. Ik was een kind en ik heb hem nooit niet-dement meegemaakt. Mijn vader is 80 en is nog goed van geest. Geen spoor van dementie. Ik heb artikelen gelezen dat dementie bij mensen met autisme ondervertegenwoordigd zijn, d.w.z. mensen met autisme hebben een lagere kans op dementie dan mensen zonder.Kwebbeltje91 schreef: ↑12-08-2019 13:47Van mij mag het leven nog heel lang duren hoor.
Ik werk zelf in de zorg en zie dementie vaak voorkomen. Ik heb altijd gezegd, ik hoop dat ik nooit ga dementeren. Mocht dat ooit gebeuren dan hoop ik dat ik snel dood ben.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 13 augustus 2019 13:35
Ik heb gezien in een filmpje dat het juist andersom is. Het lange termijn geheugen zou bij mensen met ASS sneller achteruit gaan. Ik hoop dat het niet waar is, want dat werkt juist goed bij mij. Klasgenoten noemden me soms "lopende agenda".hans66 schreef: ↑13-08-2019 07:20De vader van mijn vader overleed volgens mij op 76-jarige leeftijd. Ik weet niet anders dan dat hij dement was. Ik was een kind en ik heb hem nooit niet-dement meegemaakt. Mijn vader is 80 en is nog goed van geest. Geen spoor van dementie. Ik heb artikelen gelezen dat dementie bij mensen met autisme ondervertegenwoordigd zijn, d.w.z. mensen met autisme hebben een lagere kans op dementie dan mensen zonder.
vrijdag 16 augustus 2019 10:21
Hierin vind ik veel herkenning, het gaat om emotieregulatie bij kinderen met autisme:
https://www.fortior.info/blogs/emoties- ... t-autisme/
(Maar een paar minuten leestijd)
Ik ben benieuwd of dit voor jullie herkenbaar is.
https://www.fortior.info/blogs/emoties- ... t-autisme/
(Maar een paar minuten leestijd)
Ik ben benieuwd of dit voor jullie herkenbaar is.
vrijdag 16 augustus 2019 10:53
Zeer herkenbaar.tantejans schreef: ↑16-08-2019 10:21Hierin vind ik veel herkenning, het gaat om emotieregulatie bij kinderen met autisme:
https://www.fortior.info/blogs/emoties- ... t-autisme/
(Maar een paar minuten leestijd)
Ik ben benieuwd of dit voor jullie herkenbaar is.
Bij mijn kinderen, maar zeer zeker ook bij mezelf.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
vrijdag 16 augustus 2019 11:50
Bij mij is de vermijdende stijl wel herkenbaar. Zo lang ik iets kon doen deed ik het op school, dan legde ze eerst iets in groep uit en begon ik. Maar moest ik vragen wat de volgende stap is deed ik nogal extreme toeren om maar niets te moeten vragen. Maar eigenlijk was ik dan nog niet gerust want leerkrachten komen dan op den duur zelf. En zat ik dus constant met een hoge bloeddruk en de verdere ziek voel gevolgen daardoor. Want er kon constant iemand iets komen vragen. Het is niet voor niets dat ik al vanaf mijn 18 jaar buiten mijn ouders niemand meer spreek. Dat is echt niet gezond voor mij sociaal gedoe. En ook er staat dat leerkracht denkt dat ik me gerust voel. Dat is dus standaard wat ze dachten vroeger kijk hij is rustig aan frutselen, maar hij weet niet beter laat hem maar doen. Terwijl ik het aan het besterven was van de stress heel mijn schooltijd, dat is heel wat anders dan hun theorie.tantejans schreef: ↑16-08-2019 10:21Hierin vind ik veel herkenning, het gaat om emotieregulatie bij kinderen met autisme:
https://www.fortior.info/blogs/emoties- ... t-autisme/
(Maar een paar minuten leestijd)
Ik ben benieuwd of dit voor jullie herkenbaar is.
vrijdag 16 augustus 2019 23:20
Ik heb ook dergelijke bijnamen, of iemand komt bij mij en begint met: "Zeg, Hans, jij weet nog eens wat..." en stelt dan een vraag naar informatie.hondenmens schreef: ↑13-08-2019 13:35Ik heb gezien in een filmpje dat het juist andersom is. Het lange termijn geheugen zou bij mensen met ASS sneller achteruit gaan. Ik hoop dat het niet waar is, want dat werkt juist goed bij mij. Klasgenoten noemden me soms "lopende agenda".
Het valt sommigen op - vooral een tijd geleden - dat ik een uitstekend langetermijngeheugen heb. Veel dingen die anderen vergeten, weet ik nog steeds. Veel dingen van vroeger, vooral van de talen Frans en Esperanto (Esperanto spreek ik vloeiend), weet ik nog steeds en verleer ik nooit. Wat mensen soms tegen mij zeggen, vergeten zij weleens, maar ik vergeet dat nooit. Jaren later weet ik nog precies wat ze gezegd hebben.
Ik heb weinig vertrouwen in mijn kortetermijngeheugen, maar later blijk ik meer te hebben onthouden dan ik van tevoren gedacht had. Dus het kortetermijngeheugen wordt door mijzelf onderschat. Ik ben bijna 53, maar ik krijg het idee dat ik steeds slimmer word en mij ontwikkel. Het lijkt bij mij niet te stoppen met ouder worden. Een aantal vroegere kwalen, regelmatig hoofdpijn (migraine?) en astma, lijken te zijn verdwenen.
hans66 wijzigde dit bericht op 17-08-2019 05:00
0.15% gewijzigd
World of Warcraft: Legion
zaterdag 17 augustus 2019 01:24
Dat herken ik. Niet van die talen, maar weet nog veel onbenullige details uit mijn jeugd. Dingen die anderen over het algemeen weinig zeggen. Ik vraag me soms af waar het dan anders gaat in mijn hoofd dan bij hen.hans66 schreef: ↑16-08-2019 23:20Ik heb ook dergelijke bijnamen, of iemand komt bij mij en begint met: "Zeg, Hans, jij weet nog een wat..." en stelt dan een vraag naar informatie.
Het valt sommigen op - vooral een tijd geleden - dat ik een uitstekend langetermijngeheugen heb. Veel dingen die anderen vergeten, weet ik nog steeds. Veel dingen van vroeger, vooral van de talen Frans en Esperanto (Esperanto spreek ik vloeiend), weet ik nog steeds en verleer ik nooit. Wat mensen soms tegen mij zeggen, vergeten zij weleens, maar ik vergeet dat nooit. Jaren laten weet ik nog precies wat ze gezegd hebben.
zaterdag 17 augustus 2019 07:52
Vermijdende stijl idd herkenbaar voor mij.tantejans schreef: ↑16-08-2019 10:21Hierin vind ik veel herkenning, het gaat om emotieregulatie bij kinderen met autisme:
https://www.fortior.info/blogs/emoties- ... t-autisme/
(Maar een paar minuten leestijd)
Ik ben benieuwd of dit voor jullie herkenbaar is.
zaterdag 17 augustus 2019 08:28
Mijn geheugen is nooit goed geweest, wat mijn lage iq ook bewijst. Bv maaltafels dat ken ik niet vanbuiten, als ik 5 maal 5 moet oplossen dan tel ik 5 keer 5 en dat lukt maar is al traag in vergelijking met meeste mensen. Maar ga je hoger in getallen bv 583 maal 378 dan moet je dit allemaal onthouden in je hoofd en eerlijk dat is echt onmogelijk voor mij. En volgens mij rekenen slimme mensen anders zij weten vanbuiten dat 5 maal 5 25 is. En hoe je het ook draait of keert dat maakt mij altijd trager dan slimme mensen, als het al lukt om het juist te kunnen.hans66 schreef: ↑16-08-2019 23:20Ik heb ook dergelijke bijnamen, of iemand komt bij mij en begint met: "Zeg, Hans, jij weet nog eens wat..." en stelt dan een vraag naar informatie.
Het valt sommigen op - vooral een tijd geleden - dat ik een uitstekend langetermijngeheugen heb. Veel dingen die anderen vergeten, weet ik nog steeds. Veel dingen van vroeger, vooral van de talen Frans en Esperanto (Esperanto spreek ik vloeiend), weet ik nog steeds en verleer ik nooit. Wat mensen soms tegen mij zeggen, vergeten zij weleens, maar ik vergeet dat nooit. Jaren later weet ik nog precies wat ze gezegd hebben.
Ik heb weinig vertrouwen in mijn kortetermijngeheugen, maar later blijk ik meer te hebben onthouden dan ik van tevoren gedacht had. Dus het kortetermijngeheugen wordt door mijzelf onderschat. Ik ben bijna 53, maar ik krijg het idee dat ik steeds slimmer word en mij ontwikkel. Het lijkt bij mij niet te stoppen met ouder worden. Een aantal vroegere kwalen, regelmatig hoofdpijn (migraine?) en astma, lijken te zijn verdwenen.
Voor hout wat ik deed op school was dit ook een gedoe juist meten en zo. Maak ik een kotje in de tuin doe ik alles op het zicht, en aftekenen op wat er al staat. Dat werkt voor mij vlotter dan met afmetingen gaan werken. Het alfabet is ook zo iets, ik ken dat niet vanbuiten, ik ken wel alle letters afzonderlijk maar die volgorde is om één of andere reden niet te onthouden voor mij. Eigenlijk alles wat in school moest gebeuren kon ik niet goed. Soms voel ik mij eerder een dier, een bever kan ook een burcht maken zonder te rekenen. En die is ook sterk maar in de mensen wereld moet tegenwoordig alles gemeten zijn. Vroeger woonden wij ook in simpele houten hutjes, dat is veel haalbaar voor mij dan een wolkenkrabber. En ook het milieu was daar blijer mee dan hoe het er nu aan toe gaat op de planeet.
Hoofdpijn is bij mij gestopt toen ik met school gestopt ben op 18.
maandag 19 augustus 2019 00:10
583 x 378... dat reken je niet zo uit het hoofd even uit... Ik moet denken aan Rain Man, die dat wel kan. Ik kan het ook niet hoor, hoewel ik alle tafels van 2 t/m 10 wel uit het hoofd ken.
Ik ken meerdere alfabetten. Niet alleen de bekende 26 letters maar ook het Esperanto-alfabet (dat heeft er 28) en het Russische Cyrillische alfabet (33 letters). Van enkel andere talen (Oekraïens, Wit-Russisch) ken ik ook de Cyrillische alfabetten (en dat is niet allemaal hetzelfde) en de uitspraak van de afzonderlijke letters. Niet alleen ken ik het Cyrillisch, maar lees ik het net zo snel als de letters van de westerse talen en enkele Oost-Europese talen (zoals het Pools en Tsjechisch). Van het Japans ken ik het hiragana en katakana (lettergreepschriften) en ongeveer 400 Chinese karakters. Ik ken het Griekse alfabet; dat gaat toch wel langzamer. Hebreeuwse letters kunnen lezen is voor mij puzzelwerk, maar toch niet onmogelijk.
Ik ken meerdere alfabetten. Niet alleen de bekende 26 letters maar ook het Esperanto-alfabet (dat heeft er 28) en het Russische Cyrillische alfabet (33 letters). Van enkel andere talen (Oekraïens, Wit-Russisch) ken ik ook de Cyrillische alfabetten (en dat is niet allemaal hetzelfde) en de uitspraak van de afzonderlijke letters. Niet alleen ken ik het Cyrillisch, maar lees ik het net zo snel als de letters van de westerse talen en enkele Oost-Europese talen (zoals het Pools en Tsjechisch). Van het Japans ken ik het hiragana en katakana (lettergreepschriften) en ongeveer 400 Chinese karakters. Ik ken het Griekse alfabet; dat gaat toch wel langzamer. Hebreeuwse letters kunnen lezen is voor mij puzzelwerk, maar toch niet onmogelijk.
World of Warcraft: Legion
maandag 19 augustus 2019 05:10
Oh dat wist ik niet ik dacht dat dit normaal was om dat snel even uit te rekenen. Ik stel mij daar allemaal dingen bij voor bij mensen die naar gewone school gaan. Dat zij dit soort dingen allemaal kunnen.
Maar die alfabet kennis van jou is toch wel meer dan normaal denk ik. Bv Esperanto eerlijk ik heb daar nog nooit van gehoord. Mocht je nu niet vertellen dat dit een taal is. Ik zou gedacht hebben dat het iets van nescafe was. En Chinees dat is al helemaal moeilijk. Die letters zijn zo complex dat ze bijna op kunstwerken lijken. Indrukwekkend dat je dit kent vind ik.
Maar die alfabet kennis van jou is toch wel meer dan normaal denk ik. Bv Esperanto eerlijk ik heb daar nog nooit van gehoord. Mocht je nu niet vertellen dat dit een taal is. Ik zou gedacht hebben dat het iets van nescafe was. En Chinees dat is al helemaal moeilijk. Die letters zijn zo complex dat ze bijna op kunstwerken lijken. Indrukwekkend dat je dit kent vind ik.
maandag 19 augustus 2019 09:47
Ik ben ook niet goed in rekenen, de tafels 1/12 gaan prima, maar wat Plakke hierboven beschrijft kan ik ook echt niet uit mijn hoofd hoor!
Ik onthoud ook veel dingen van vroeger, ook wat voor kleding ik wanneer aan had, hoe de sfeer van een situatie was (en dan mijn 3e verjaardag als voorbeeld ofzo).
Ik onthoud ook veel dingen van vroeger, ook wat voor kleding ik wanneer aan had, hoe de sfeer van een situatie was (en dan mijn 3e verjaardag als voorbeeld ofzo).
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
woensdag 21 augustus 2019 02:37
Oooh ik heb echt al lang niet gereageerd. Vind het lastig bij te houden!
Ik merk met sporten dat proprioceptie en motoriek wel echt een ding zijn bij mij. Onhandig, traag, inflexibel, houterig. En ook gewoon mijn linkerarm die zich niet kan strekken. Wel fysiek maar de aansturing. Erg bizar. Ook lichamelijk ben ik zit ik niet goed in elkaar soms wel frustrerend.
Ik ben weer eens verhuisd. Voor het eerst van mijn leven in een echt groot huis. Heeft een tuin, dakterras (zo groot als mijn studio hiervoor lol). 2 woonkamers, 3 badkamer en 3 slaapkamers en een gigantische keuken met eiland. Ik deel het met 2 mensen maar die zijn zo vaak van huis dat t voelt alsof ik er alleen woon soms. En een deel van de meubels moeten nog komen.. dus het is erg leeg.
Ik merk met sporten dat proprioceptie en motoriek wel echt een ding zijn bij mij. Onhandig, traag, inflexibel, houterig. En ook gewoon mijn linkerarm die zich niet kan strekken. Wel fysiek maar de aansturing. Erg bizar. Ook lichamelijk ben ik zit ik niet goed in elkaar soms wel frustrerend.
Ik ben weer eens verhuisd. Voor het eerst van mijn leven in een echt groot huis. Heeft een tuin, dakterras (zo groot als mijn studio hiervoor lol). 2 woonkamers, 3 badkamer en 3 slaapkamers en een gigantische keuken met eiland. Ik deel het met 2 mensen maar die zijn zo vaak van huis dat t voelt alsof ik er alleen woon soms. En een deel van de meubels moeten nog komen.. dus het is erg leeg.
woensdag 21 augustus 2019 05:16
Ik sport werkelijk nooit echt, ik wandel wel een uur rond in de living tussen 6 en 7 in de morgen als beweging. Ook kuis ik nog wat en de tuin onderhouden van 33 are daar moet uiteraard ook wel wat voor bewogen worden. Maar echt typisch iets wat onder de term sporten valt nooit gedaan, buiten dan verplicht de lo lessen op school.biobitch1984 schreef: ↑21-08-2019 02:37Oooh ik heb echt al lang niet gereageerd. Vind het lastig bij te houden!
Ik merk met sporten dat proprioceptie en motoriek wel echt een ding zijn bij mij. Onhandig, traag, inflexibel, houterig. En ook gewoon mijn linkerarm die zich niet kan strekken. Wel fysiek maar de aansturing. Erg bizar. Ook lichamelijk ben ik zit ik niet goed in elkaar soms wel frustrerend.
Ik ben weer eens verhuisd. Voor het eerst van mijn leven in een echt groot huis. Heeft een tuin, dakterras (zo groot als mijn studio hiervoor lol). 2 woonkamers, 3 badkamer en 3 slaapkamers en een gigantische keuken met eiland. Ik deel het met 2 mensen maar die zijn zo vaak van huis dat t voelt alsof ik er alleen woon soms. En een deel van de meubels moeten nog komen.. dus het is erg leeg.
De periode na school met die kledingbakken kan je misschien als sport zien. Soort duur sport van bukken en zakken vullen en smijten op en verder opstapelen in de vrachtwagen. Maar dit is dan geëindigd met dat ik uit frustratie mijn knie kapot stampte na 5 jaar mee gaan met mijn vader. En Sinds toen zou je wel kunnen zeggen dat lopen onmogelijk is. Stappen is al soort nadenken geworden dus echt sport ga ik nooit meer doen of kunnen. En eigenlijk kan ik dat ook mentaal niet, ik wil bv een vrachtwagen vullen. Maar gewoon bewegen vind ik zo zonder nut dat is altijd zo geweest ik moet iets zien veranderen.
Heb ik nog nooit gehoord huis met 3 slaapkamers en 3 badkamers. Hier zijn 3 slaapkamers zelfs 4 mocht je bureau ook meetellen met maar 1 badkamer voor alles. Maar het kan maar een voordeel zijn kan je altijd wanneer je maar wil in bad. Veel plezier daar met het de nieuwe verblijfsplaats.
woensdag 21 augustus 2019 06:08
De laatste dagen merk ik dat ik overprikkeld ben.
Ik kan erg slecht slapen, al 3 nachten.
Ineens zomaar een huilbui en ik voel me enorm onzeker.
Het voelt alsof mijn zenuwstelsel het gewoon niet aan kan en vanbinnen alles trilt.
Ik kan me niet goed uiten en ontspannen.
De dingen die mij normaal kalmeren helpen even niet meer zo goed.
Er is niet echt iets aan de hand, gewoon een optelsom van allemaal kleine dingen, voornamelijk dat ik gewoon veel te weinig geslapen heb en echt doodmoe ben en daardoor lukt juist het slapen niet meer.
Ook heb ik het de hele tijd warm/koud, alsof ik een soort van opvliegers heb.
Ik denk dat ik anders gewoon een paracetamol neem, bij gebrek aan iets beters, misschien dat dat het scherpe randje er eventjes vanaf haalt?
Wat doen jullie bij overprikkeling?
Ik kan erg slecht slapen, al 3 nachten.
Ineens zomaar een huilbui en ik voel me enorm onzeker.
Het voelt alsof mijn zenuwstelsel het gewoon niet aan kan en vanbinnen alles trilt.
Ik kan me niet goed uiten en ontspannen.
De dingen die mij normaal kalmeren helpen even niet meer zo goed.
Er is niet echt iets aan de hand, gewoon een optelsom van allemaal kleine dingen, voornamelijk dat ik gewoon veel te weinig geslapen heb en echt doodmoe ben en daardoor lukt juist het slapen niet meer.
Ook heb ik het de hele tijd warm/koud, alsof ik een soort van opvliegers heb.
Ik denk dat ik anders gewoon een paracetamol neem, bij gebrek aan iets beters, misschien dat dat het scherpe randje er eventjes vanaf haalt?
Wat doen jullie bij overprikkeling?
woensdag 21 augustus 2019 09:41
Wel fijn dat ieder in elk geval z'n eigen badkamer heeft dan. Heb je tenminste een beetje privacy.biobitch1984 schreef: ↑21-08-2019 02:37Oooh ik heb echt al lang niet gereageerd. Vind het lastig bij te houden!
Ik merk met sporten dat proprioceptie en motoriek wel echt een ding zijn bij mij. Onhandig, traag, inflexibel, houterig. En ook gewoon mijn linkerarm die zich niet kan strekken. Wel fysiek maar de aansturing. Erg bizar. Ook lichamelijk ben ik zit ik niet goed in elkaar soms wel frustrerend.
Ik ben weer eens verhuisd. Voor het eerst van mijn leven in een echt groot huis. Heeft een tuin, dakterras (zo groot als mijn studio hiervoor lol). 2 woonkamers, 3 badkamer en 3 slaapkamers en een gigantische keuken met eiland. Ik deel het met 2 mensen maar die zijn zo vaak van huis dat t voelt alsof ik er alleen woon soms. En een deel van de meubels moeten nog komen.. dus het is erg leeg.
woensdag 21 augustus 2019 09:43
In het buitenland is dat veel gebruikelijker. Of toch in elk geval tenminste 2 badkamers. Eentje als ensuite aan de master en eentje voor de kinderen of gasten. Da's echt wel 'n manco in Nederland in gezinswoningen waar men gemiddeld met 4 personen leeft.pplakke schreef: ↑21-08-2019 05:16
Heb ik nog nooit gehoord huis met 3 slaapkamers en 3 badkamers. Hier zijn 3 slaapkamers zelfs 4 mocht je bureau ook meetellen met maar 1 badkamer voor alles. Maar het kan maar een voordeel zijn kan je altijd wanneer je maar wil in bad. Veel plezier daar met het de nieuwe verblijfsplaats.
woensdag 21 augustus 2019 11:32
Het is soms wel zo dat een wc ook een extra bathroom wordt genoemd. Of een 'halve' bathroom.redbulletje schreef: ↑21-08-2019 09:43In het buitenland is dat veel gebruikelijker. Of toch in elk geval tenminste 2 badkamers. Eentje als ensuite aan de master en eentje voor de kinderen of gasten. Da's echt wel 'n manco in Nederland in gezinswoningen waar men gemiddeld met 4 personen leeft.
.
woensdag 21 augustus 2019 11:33
Rust nemen.tantejans schreef: ↑21-08-2019 06:08De laatste dagen merk ik dat ik overprikkeld ben.
Ik kan erg slecht slapen, al 3 nachten.
Ineens zomaar een huilbui en ik voel me enorm onzeker.
Het voelt alsof mijn zenuwstelsel het gewoon niet aan kan en vanbinnen alles trilt.
Ik kan me niet goed uiten en ontspannen.
De dingen die mij normaal kalmeren helpen even niet meer zo goed.
Er is niet echt iets aan de hand, gewoon een optelsom van allemaal kleine dingen, voornamelijk dat ik gewoon veel te weinig geslapen heb en echt doodmoe ben en daardoor lukt juist het slapen niet meer.
Ook heb ik het de hele tijd warm/koud, alsof ik een soort van opvliegers heb.
Ik denk dat ik anders gewoon een paracetamol neem, bij gebrek aan iets beters, misschien dat dat het scherpe randje er eventjes vanaf haalt?
Wat doen jullie bij overprikkeling?
En als dat niet kan en ik moet blijven functioneren: een ritalin. Maar van medicatie krijg ik juist ook weer klachten als zweten, onrust en slecht slapen. Het helpt in noodsituaties eventjes tegen de overprikkeling, dat wel. Maar in principe krijg ik er alleen maar meer klachten van, dus ik gebruik het heel zelden.
Als ik echt perse wil slapen, kan een oxazepam ook uitkomst bieden. Maar hierbij ook weer: ik neem dat zeer zelden.
.
woensdag 21 augustus 2019 12:26
Bij overprikkeling ga ik vaak hobby'en. Ik kleur vaak, of ik leg een puzzel.
Als het mooi weer is ga ik de natuur in. Of lekker aan een meertje zitten. Ik word rustig van water.
Of ik ga netflixen en leg mijn telefoon in een andere ruimte. Ik merk dat als ik mijn telefoon naast me heb liggen, ik er vaak op kijk. En dan zul je net zien, als ik overprikkeld ben, vaak berichtjes krijg. Dan heb ik dus nog geen rust.
Als het mooi weer is ga ik de natuur in. Of lekker aan een meertje zitten. Ik word rustig van water.
Of ik ga netflixen en leg mijn telefoon in een andere ruimte. Ik merk dat als ik mijn telefoon naast me heb liggen, ik er vaak op kijk. En dan zul je net zien, als ik overprikkeld ben, vaak berichtjes krijg. Dan heb ik dus nog geen rust.
woensdag 21 augustus 2019 14:29
Ik sport 2 keer in de week, bij de fysio. Dit zijn voornamelijk spierversterkende oefeningen, maar het is wel echt sporten. Dit doe ik 2x 45 minuten in de week.
Ik loop heel veel, wandel veel, op mijn werk loop ik ook veel rond en werk in een grote winkel. Werk niet eens hele dagen, maar kan soms makkelijk 5/6km afleggen op 1 'werkdag' met alleen al in de winkel heen en weer moeten lopen.
Bij overprikkeling moet ik mezelf echt terugtrekken, muziek luisteren of juist helemaal niets. Als het echt erg is, in het donker op bed liggen, pijnstillers en pittenzak voor in mijn nek en slapen maar.
Ben vanochtend voor het eerst naar de psycho-educatie groep geweest voor autisme, ging goed, niets vervelends meegemaakt oid, dus ben best trots op mezelf.
Had mezelf verslapen (wekker ging om 8.15 maar doorheen geslapen) dus had maar 20 minuten om mezelf klaar te maken en heb dus niet kunnen ontbijten. Dat was weer wat minder, maar afgezien van dat ging het goed, was gewoon keurig op tijd.
Ik loop heel veel, wandel veel, op mijn werk loop ik ook veel rond en werk in een grote winkel. Werk niet eens hele dagen, maar kan soms makkelijk 5/6km afleggen op 1 'werkdag' met alleen al in de winkel heen en weer moeten lopen.
Bij overprikkeling moet ik mezelf echt terugtrekken, muziek luisteren of juist helemaal niets. Als het echt erg is, in het donker op bed liggen, pijnstillers en pittenzak voor in mijn nek en slapen maar.
Ben vanochtend voor het eerst naar de psycho-educatie groep geweest voor autisme, ging goed, niets vervelends meegemaakt oid, dus ben best trots op mezelf.
Had mezelf verslapen (wekker ging om 8.15 maar doorheen geslapen) dus had maar 20 minuten om mezelf klaar te maken en heb dus niet kunnen ontbijten. Dat was weer wat minder, maar afgezien van dat ging het goed, was gewoon keurig op tijd.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
