Band met moeder verslechterd

Hoi lieve forummers,

De band met mijn moeder is heel erg veranderd merk, en zij zelf ook. Ik maak me soms wel een beetje zorgen over haar.
Ze heeft 2 jaar lange in de bijstand gezeten, ze is toen ook depressief geworden. Begin vorig jaar heeft ze eindelijk een baan aangeboden gekregen en ging het weer goed met haar.
De laatste tijd is ze eigenlijk alleen maar moe. Ze gaat wel naar haar werk maar als ze daar niet is doet ze eigenlijk het liefste niks en zit ze 2 dagen lang op de bank op haar iPad spelletjes te spelen of tv te kijken. Ook is haar huis een ontzettende rommel (ik ben zelf ook niet de meeste nette persoon hoor) maat soms schrik ik er echt van. Ik alleenstaande moeder van een baby en heb haar een paar keer gevraagd op te passen maar ze is altijd te moe en zegt dat ze moet uitrusten. Aangezien ik over een paar weken moet verhuizen en nu echt moet gaan inpakken heb ik gevraagd of ze alsjeblieft een keer wou oppassen. Ze stemde wel toe maar klonk niet per se enthousiast (terwijl ze echt wel dol is op haar kleinzoon). Ook als ik langskom bij haar in het weekend voel ik me nou niet echt gewenst...
Eerst konden we uren lang praten over dingen, was het gezellig, was ze geïnteresseerd. Nu als ik langskom lijkt ze echt niet geïnteresseerd, er zijn best wel wat dingen gebeurd de laatste tijd in mijn leven (vooral positief) maar hier vraagt ze ook niet naar. Ze neemt ook nooit initiatief om bij mij langs te komen. Ook wil ze nooit echt iets leuks doen.

Ik heb het er best wel moeilijk mee. Mijn moeder was echt mijn rots in de branding, ik ging altijd met mijn verhaal naar haar toe. En ze vertrouwde mij dingen toe die ze niet met haar andere dochters besprak. Ook voor mijn zoontje vind ik het lastig, natuurlijk is werk belangrijk, en uitrusten ook. Als ik kijk naar andere oma's in mijn omgeving, die vaak oppassen, allemaal spulletjes thuis hebben staan voor de baby etc. dan vraag ik toch niet zo heel veel van haar?

Als ik hierover probeer te praten zegt ze dat ze gewoon moe is, maar dat ze niet depressief is.

Ik mis mijn moeder gewoon.

karin6789 schreef: ↑

16-01-2019 14:28

Ik brand je niet af, raar dat je dat erin leest.

Maar ben je het niet met me eens, dat het verstandiger was geweest, eerst je eigen veilige nestje te maken, dan een relatie met een aardige meneer te beginnen en vervolgens, in gezamenlijk overleg, een gezin te starten?

Je praat ontzettend negatief over jonge moeders. Vervolgens leg je ook nog even haarfijn mijn persoonlijke situatie uit en zeg je dat ik erg weinig kans heb er wat van te maken. Natuurlijk voel ik mij afgebrand!

En ik heb het allemaal inderdaad niet volgens het boekje gedaan. En wil ik ooit nog een kindje, dan zou ik dat willen met een lieve man, waarmee ik een stabiele relatie heb.

Maar er ligt nu een heel lief, tevreden baby'tje te slapen in zijn bedje, die heel erg geliefd is. En ik ben de gelukkigste mama op aarde. Ik heb absoluut geen spijt van mijn keuze.