Psyche
alle pijlers
Ben echt heel bang voor morgen...
woensdag 16 februari 2011 om 17:46
Lieve allemaal,
Morgen moet ik naar het ziekenhuis naar de mammapoli nadat een afwijking op een routine mammografie is gevonden. En ik ben zo ontzettend bang. De dokter heeft gezegd dat het waarschijnlijk goedaardig is (Birad 3), maar dat het onderzocht moet worden. Ik ben zo bang. Bang om het leven te verliezen, mijn vriend te verliezen, mooie dingen te missen. Ik wil nog niet dood. Ik wil het niet!!!
Er zijn nog zoveel dingen die ik wil doen en nu kan de wereld er morgen zo anders uit zien. Ik ben zo bang!!!
Net wel mijn werkdag volgemaakt, maar nu met tranen op de bank.
Het ironische is ook nog dat ik in behandeling ben voor hypochondrie wegens overmatige angst voor borstkanker. Ik slik er medicatie voor (efexor) en dan komt het nu ineens wel heel erg dichtbij. Ik ben zo bang. Ik heb sinds 1.5 jaar de liefste vriend van de hele wereld en ik wil nog verder.
Wie kletst er even met me voor wat afleiding en wat ook?
Morgen moet ik naar het ziekenhuis naar de mammapoli nadat een afwijking op een routine mammografie is gevonden. En ik ben zo ontzettend bang. De dokter heeft gezegd dat het waarschijnlijk goedaardig is (Birad 3), maar dat het onderzocht moet worden. Ik ben zo bang. Bang om het leven te verliezen, mijn vriend te verliezen, mooie dingen te missen. Ik wil nog niet dood. Ik wil het niet!!!
Er zijn nog zoveel dingen die ik wil doen en nu kan de wereld er morgen zo anders uit zien. Ik ben zo bang!!!
Net wel mijn werkdag volgemaakt, maar nu met tranen op de bank.
Het ironische is ook nog dat ik in behandeling ben voor hypochondrie wegens overmatige angst voor borstkanker. Ik slik er medicatie voor (efexor) en dan komt het nu ineens wel heel erg dichtbij. Ik ben zo bang. Ik heb sinds 1.5 jaar de liefste vriend van de hele wereld en ik wil nog verder.
Wie kletst er even met me voor wat afleiding en wat ook?
woensdag 16 februari 2011 om 17:50
woensdag 16 februari 2011 om 17:51
Hoi zenuwen,
Ik begrijp dat jeheel erg bang bent, hoor. Wie zou dat nou niet zijn. Probeer je toch een beetje vast te houden aan het fwit dat de dokter uitgaat van een grote kans op goedaardig zijn. En mocht het tegenvallen dan hoeft dat nog niet meteen het allerergste te betekenen. Ben je alleen thuis?
Ik begrijp dat jeheel erg bang bent, hoor. Wie zou dat nou niet zijn. Probeer je toch een beetje vast te houden aan het fwit dat de dokter uitgaat van een grote kans op goedaardig zijn. En mocht het tegenvallen dan hoeft dat nog niet meteen het allerergste te betekenen. Ben je alleen thuis?
woensdag 16 februari 2011 om 17:52
Lieve Zenuwen,
Er is een afwijking gezien. Dat is angstig, maar er is nog niets over gezegd.
Ik snap dat je bang bent, maar er is nu eigenlijk nog niets om bang over te zijn, want er is geen diagnose.
Wacht morgen af hoe moeilijk dat ook is.
En tot die tijd geen rare dingen gaan denken die helemaal niet spelen.
Er is een afwijking gezien. Dat is angstig, maar er is nog niets over gezegd.
Ik snap dat je bang bent, maar er is nu eigenlijk nog niets om bang over te zijn, want er is geen diagnose.
Wacht morgen af hoe moeilijk dat ook is.
En tot die tijd geen rare dingen gaan denken die helemaal niet spelen.
woensdag 16 februari 2011 om 17:53
woensdag 16 februari 2011 om 17:54
Als het goed is, dan ga ik dingen anders doen. Dan wil ik niet meer in angst leven, maar genieten van elke dag. Dan wil ik met de balkondeuren open met de geuren en kleuren van de bloemen toosten op het leven. Intens leven. Mijn lijst van reizen verder vervolgen, dromen over samenwonen met mijn vriend, dromen over kinderen en samen oud worden tot we rimpelig in een bejaardenhuis belanden.
En mijn ouders wil ik nog meer koesteren dan ik doe. Ze laten zien hoe mooi het leven is.
En mijn ouders wil ik nog meer koesteren dan ik doe. Ze laten zien hoe mooi het leven is.
woensdag 16 februari 2011 om 17:57
Ik ben nu even alleen thuis, maar mijn vriend komt zo. Vanavond ook een hapje eten met een vriendin.
Ik weet dat er nog geen diagnose is en dat maakt me zo bang voor morgen. Dat het er morgen wel is en dat de wereld er anders uitziet. Dat het een wereld met borstkanker is en waarin overleven centraal staat.
De moeder van mijn vriend is op jonge leeftijd overleden aan borstkanker. Hij heeft dat nog niet goed kunnen verwerken. Het idee dat ook hij hier doorheen gaat met mij doet me enorm pijn. Ik wil dat hem zo graag besparen.
Morgen kan alles er anders uitzien.
Ik weet dat er nog geen diagnose is en dat maakt me zo bang voor morgen. Dat het er morgen wel is en dat de wereld er anders uitziet. Dat het een wereld met borstkanker is en waarin overleven centraal staat.
De moeder van mijn vriend is op jonge leeftijd overleden aan borstkanker. Hij heeft dat nog niet goed kunnen verwerken. Het idee dat ook hij hier doorheen gaat met mij doet me enorm pijn. Ik wil dat hem zo graag besparen.
Morgen kan alles er anders uitzien.
woensdag 16 februari 2011 om 18:02
Mijn moeder gaat morgen mee naar het ziekenhuis. Ook zij heeft al veel voor haar kiezen gehad en dan heeft ze dit er straks ook bij.
Ik zie borstkanker ook als (in ieder geval op dit moment) als het einde. Bekende Nederlanders die eraan overlijden en boeken die niet goed aflopen.
Het valt me tegen van mezelf dat ik nu zo negatief ben. Ik mis strijdlust. Waar is het? Ik wil hier blijven. Bij mijn vriend en bij mijn ouders.
Ik zie borstkanker ook als (in ieder geval op dit moment) als het einde. Bekende Nederlanders die eraan overlijden en boeken die niet goed aflopen.
Het valt me tegen van mezelf dat ik nu zo negatief ben. Ik mis strijdlust. Waar is het? Ik wil hier blijven. Bij mijn vriend en bij mijn ouders.
woensdag 16 februari 2011 om 18:03
Morgen kan inderdaad alles anders zijn.
Maar dat kan altijd. Er kan van alles misgaan in het leven, maar ga je in angst leven en wachten totdat het zover is? Of ga je gewoon leven en genieten van alle mooie dingen en momenten?
Leven in angst is zonde van je tijd. Eigenlijk leef je dan hetzelfde als wanneer je wel een ziekte zou hebben.
Maar dat kan altijd. Er kan van alles misgaan in het leven, maar ga je in angst leven en wachten totdat het zover is? Of ga je gewoon leven en genieten van alle mooie dingen en momenten?
Leven in angst is zonde van je tijd. Eigenlijk leef je dan hetzelfde als wanneer je wel een ziekte zou hebben.
woensdag 16 februari 2011 om 18:04
quote:zenuwen schreef op 16 februari 2011 @ 18:02:
Mijn moeder gaat morgen mee naar het ziekenhuis. Ook zij heeft al veel voor haar kiezen gehad en dan heeft ze dit er straks ook bij.
Ik zie borstkanker ook als (in ieder geval op dit moment) als het einde. Bekende Nederlanders die eraan overlijden en boeken die niet goed aflopen.
Het valt me tegen van mezelf dat ik nu zo negatief ben. Ik mis strijdlust. Waar is het? Ik wil hier blijven. Bij mijn vriend en bij mijn ouders.Borstkanker hoeft niet het einde te zijn, vaak hoor en zie je alleen de gevallen die naar aflopen. Je mam wil je steunen, ze zal het zeker niet als een last zien morgen. Ze wil er gewoon voor je zijn,
Mijn moeder gaat morgen mee naar het ziekenhuis. Ook zij heeft al veel voor haar kiezen gehad en dan heeft ze dit er straks ook bij.
Ik zie borstkanker ook als (in ieder geval op dit moment) als het einde. Bekende Nederlanders die eraan overlijden en boeken die niet goed aflopen.
Het valt me tegen van mezelf dat ik nu zo negatief ben. Ik mis strijdlust. Waar is het? Ik wil hier blijven. Bij mijn vriend en bij mijn ouders.Borstkanker hoeft niet het einde te zijn, vaak hoor en zie je alleen de gevallen die naar aflopen. Je mam wil je steunen, ze zal het zeker niet als een last zien morgen. Ze wil er gewoon voor je zijn,
woensdag 16 februari 2011 om 18:05
Ik hoop juist dat ik oud word...
Maar oke, hopsakee. Kin omhoog. De feiten zijn dat ik nog jong ben (33), niet erfelijk ben belast, helaas wel een zware pil gebruikt afgelopen 6 maanden en dat mijn uitslag na mammo birad 3 is, wat betekent dat het in meer dan 90% van de gevallen goedaardig kan zijn.
Daarnaast ben ik - wegens mijn angst - al 2 jaar onder strakke controle en is er tot aan vorige week nog niets gevoeld (huisarts heeft nog gevoeld, maar voelde niets). Dus als het erg is, dan ben ik er hopelijk relatief snel bij.
Maar oke, hopsakee. Kin omhoog. De feiten zijn dat ik nog jong ben (33), niet erfelijk ben belast, helaas wel een zware pil gebruikt afgelopen 6 maanden en dat mijn uitslag na mammo birad 3 is, wat betekent dat het in meer dan 90% van de gevallen goedaardig kan zijn.
Daarnaast ben ik - wegens mijn angst - al 2 jaar onder strakke controle en is er tot aan vorige week nog niets gevoeld (huisarts heeft nog gevoeld, maar voelde niets). Dus als het erg is, dan ben ik er hopelijk relatief snel bij.
woensdag 16 februari 2011 om 18:07
Lieve Zenuwen,
Ze kunnen op de mammografie al een heel eind zien of iets goed- of kwaadaardig is. Zo is een goedaardig gezwel vaak mooi rond.
Als ze al zeggen dat het waarschijnlijk goedaardig is, kun je er veilig van uit gaan dat dat ook echt zo is.
Ik heb het ook gehad, afgelopen jaar, een knobbel in mijn borst. Het is even schrikken, even eng, maar het is echt allemaal niet zo dramatisch als het nu in jouw hoofd wordt.
Wat misschien helpt, is gewoon eens realistisch de kansen op een rij zetten;
- de artsen geven al aan dat het waarschijnlijk goedaardig is, dus de kans dat je borstkanker hebt is serieus klein
ALS het al kwaadaardig is, en die kans is dus klein, dan zijn er nog veel opties;
- het is mooi rond en operabel, ze halen het weg en je bent overal vanaf.
- het is niet zo makkelijk en je moet wel serieus in behandeling, met alle ellende van dien, en je wordt gewoon beter.
- en pas in het aller aller allerslechtste geval zou je inderdaad aan borstkanker dood kunnen gaan. Maar zoals het er nu voor jou uit ziet héb je dus geen borstkanker en is dit laatste scenario héél ver weg.
Sterkte, maar maak je niet te druk
Komt wel goed, schatje.
Ze kunnen op de mammografie al een heel eind zien of iets goed- of kwaadaardig is. Zo is een goedaardig gezwel vaak mooi rond.
Als ze al zeggen dat het waarschijnlijk goedaardig is, kun je er veilig van uit gaan dat dat ook echt zo is.
Ik heb het ook gehad, afgelopen jaar, een knobbel in mijn borst. Het is even schrikken, even eng, maar het is echt allemaal niet zo dramatisch als het nu in jouw hoofd wordt.
Wat misschien helpt, is gewoon eens realistisch de kansen op een rij zetten;
- de artsen geven al aan dat het waarschijnlijk goedaardig is, dus de kans dat je borstkanker hebt is serieus klein
ALS het al kwaadaardig is, en die kans is dus klein, dan zijn er nog veel opties;
- het is mooi rond en operabel, ze halen het weg en je bent overal vanaf.
- het is niet zo makkelijk en je moet wel serieus in behandeling, met alle ellende van dien, en je wordt gewoon beter.
- en pas in het aller aller allerslechtste geval zou je inderdaad aan borstkanker dood kunnen gaan. Maar zoals het er nu voor jou uit ziet héb je dus geen borstkanker en is dit laatste scenario héél ver weg.
Sterkte, maar maak je niet te druk
Komt wel goed, schatje.
668, the neighbour of the Beast
woensdag 16 februari 2011 om 18:07
woensdag 16 februari 2011 om 18:10
Lieve schat, je praat alsof je kanker hébt en het einde nabij is.
Probeer dat eerst realisitischer te zien. Je hebt een afwijking op je mammografie. Die in 90% van de gevallen goedaardig is.
De kans dát je überhaupt kanker hebt is al zooooo klein.
Ik snap dat je met angsten zit enzo, maar het kan echt helpen om het gewoon realistisch te zien.
Je hebt geen kanker, je hebt niet waarschijnlijk kanker, je hebt een afwijking in je mammografie die in 90% van de gevallen goedaardig is en zelfs zo klein is dat hij niet te voelen is.
Probeer dat eerst realisitischer te zien. Je hebt een afwijking op je mammografie. Die in 90% van de gevallen goedaardig is.
De kans dát je überhaupt kanker hebt is al zooooo klein.
Ik snap dat je met angsten zit enzo, maar het kan echt helpen om het gewoon realistisch te zien.
Je hebt geen kanker, je hebt niet waarschijnlijk kanker, je hebt een afwijking in je mammografie die in 90% van de gevallen goedaardig is en zelfs zo klein is dat hij niet te voelen is.
668, the neighbour of the Beast
woensdag 16 februari 2011 om 18:12
