Psyche
alle pijlers
Depressietopic - praat mee!
zondag 24 februari 2019 om 22:33
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
donderdag 14 maart 2019 om 09:41
MM kwam dit topic tegen.
Heb hele stukken gelezen van bovenstaand topics en ik valt voor mij allemaal wel mee (alleen dat helpt al veel)
Zelf heb ik altijd last gehad van depressieve gevoelens, nooit hele extreme of andere neigingen ervan gekregen (zeker einde winter periode)
3-4 jaar geleden door diverse omstandigheden met een uiteindelijk
depressie en burnout ruim een jaar eruit geweest (6 maanden volledig en toen nog ruime 6 maanden bezig geweest in de opbouw.
Ik probeer nu uit te vinden hoe het komt dat ik deze negatieve gevoelens af ent oe heb en waarom ik dit ervaar
Weet niet of je het van je ouders kan overnemen (DNA/gedrag.omgeving waarin je opgroeid?)
Persoonlijk heb ik nooit een de medicijnen gezeten (wel tijdje in traject pshy en bewegingsdeskundige gezeten met reintergreren)
En kan ik sindsdien wel allemaal wel handelen (dus dan valt het nog redelijk mee) Maar toch blijft het met periodes moeilijker als andere periodes,
inmiddels herken ik wanneer het wat minder ga en dan ontloop ik wat sociale verplichtingen, en hoop ik dat het op dat moment op mijn werk niet super hektiesch is, Dan red ik het wel, met wat aanpassingen in thuis leven
Dus per saldo en als ik bovenstaande verhalen lees denk ik dat het wel goed gaat
Maar tips over e.v.t. overnemen van depressie in dna/ouders e.d. zou misschien helpen waar het vandaan komt.
Heb hele stukken gelezen van bovenstaand topics en ik valt voor mij allemaal wel mee (alleen dat helpt al veel)
Zelf heb ik altijd last gehad van depressieve gevoelens, nooit hele extreme of andere neigingen ervan gekregen (zeker einde winter periode)
3-4 jaar geleden door diverse omstandigheden met een uiteindelijk
depressie en burnout ruim een jaar eruit geweest (6 maanden volledig en toen nog ruime 6 maanden bezig geweest in de opbouw.
Ik probeer nu uit te vinden hoe het komt dat ik deze negatieve gevoelens af ent oe heb en waarom ik dit ervaar
Weet niet of je het van je ouders kan overnemen (DNA/gedrag.omgeving waarin je opgroeid?)
Persoonlijk heb ik nooit een de medicijnen gezeten (wel tijdje in traject pshy en bewegingsdeskundige gezeten met reintergreren)
En kan ik sindsdien wel allemaal wel handelen (dus dan valt het nog redelijk mee) Maar toch blijft het met periodes moeilijker als andere periodes,
inmiddels herken ik wanneer het wat minder ga en dan ontloop ik wat sociale verplichtingen, en hoop ik dat het op dat moment op mijn werk niet super hektiesch is, Dan red ik het wel, met wat aanpassingen in thuis leven
Dus per saldo en als ik bovenstaande verhalen lees denk ik dat het wel goed gaat
Maar tips over e.v.t. overnemen van depressie in dna/ouders e.d. zou misschien helpen waar het vandaan komt.
donderdag 14 maart 2019 om 10:01
@ fade, kan de onrust niet met zekerheid duiden. Het kan zijn dat het simpelweg de ADHD is ( moclobemide werkt daar op in, die is nu wel uit mijn systeem). Kan nog een nawee zijn van het naar de stad gaan gisteren ( overprikkeld). Maar merk ook dat ik toch wat opzie tegen starten met de nieuwe medicatie, jongste is nu ziek thuis, haalt me ook weer uit mijn ritme, misschien toch ook wat aanhikken tegen de komende drie dagen werken/ de vrij volgeplande volgende week/ de regelingen die nog liggen. Allemaal niet heel heftig maar in depressieve toestand wel veel.
@ ikke, welkom. Burnout out kan een lange nasleep kennen, inderdaad het herkennen en veranderen van je valkuilen. Ik heb zelf zeker last van een genetische aanleg icm hiaten in mijn opvoeding, dus het kan heel goed.
@ ikke, welkom. Burnout out kan een lange nasleep kennen, inderdaad het herkennen en veranderen van je valkuilen. Ik heb zelf zeker last van een genetische aanleg icm hiaten in mijn opvoeding, dus het kan heel goed.
donderdag 14 maart 2019 om 12:44
@feya. Ik kan soms ook lang onrustig zijn van prikkels. Na vrijwilligerswerk altijd nog de hele dag erna onrust.
Kan me ook heel erg indenken dat je je tegen al die dingen opziet. Zo bouw ik maandag een beetje af met mijn haldol en dat is ook veel in mijn gedachten. En dan gezien jij nog kinderen hebt...lijkt me behoorlijk zwaar icm met je depressie enzo! Succes komende dagen. Hopelijk zakt daarna je onrust.
@ikke. Bij mij komt depressie/psychische problemen zeker voor in mijn familie. Het lijkt dan ook wel dat ik genetisch belast ben. Omgeving heeft natuurlijk veel invloed of laat het tot uiting komen.
Vanwaar deze vraag?
Kan me ook heel erg indenken dat je je tegen al die dingen opziet. Zo bouw ik maandag een beetje af met mijn haldol en dat is ook veel in mijn gedachten. En dan gezien jij nog kinderen hebt...lijkt me behoorlijk zwaar icm met je depressie enzo! Succes komende dagen. Hopelijk zakt daarna je onrust.
@ikke. Bij mij komt depressie/psychische problemen zeker voor in mijn familie. Het lijkt dan ook wel dat ik genetisch belast ben. Omgeving heeft natuurlijk veel invloed of laat het tot uiting komen.
Vanwaar deze vraag?
donderdag 14 maart 2019 om 12:57
Hier gaat het goed. Het logeren heeft me goed gedaan. Ook het feit dat het is gelukt.
Verder had ik goed gesprek met mijn interim casemanager. We hebben het over huishouden en praktische zaken gehad. Want op dat gebied gaat veel niet goed. Ik heb geen overzicht en daardoor valt het een beetje uit mijn handen. Hij leek het goed te begrijpen. En gaat helpen om overzicht te krijgen. Nu eerst afgesproken om afval op te ruimen (door mijn hele kamer) en was te draaien. En inplannen voor bloedprikken (medicatie). Dat vergeet ik telkens en is ook belangrijk. En mijn prik formulier was half gescheurd en gekreukeld. Dus hij heeft een nieuwe geregeld. Erg fijn dat iemand helpt met overzicht, want alles is zo'n berg bij elkaar.
Verder kan ik hem als casemanager houden. En ik twijfel daar wel over. Want eerst leek me dat niets, maar dit soort afspraken zijn erg fijn. Maar ik heb hem ook anders meegemaakt. Maar misschien snapt hij het nu beter? Dat ik goed kan ouwehoeren maar soms eenvoudige dingen om onduidelijke redenen moeilijk vind. En dat ik ontspoor van psychologische moeilijke gesprekken.
Maar op zich, ik kan nog even denken want voorlopig zie ik hem gewoon.
Verder komt er vanavond een vriendin eten. Gezellig.
Ben nog wel moe, maar dat heeft tijd nodig denk ik.
Vannacht geslapen zonder temazepam. Inslapen ging moeizaam, maar uiteindelijk oké geslapen. Wel fiin. Zeker gezien ik ook druk in mijn hoofd was van het logeren.
Hopelijk is jullie dag oké...
Verder had ik goed gesprek met mijn interim casemanager. We hebben het over huishouden en praktische zaken gehad. Want op dat gebied gaat veel niet goed. Ik heb geen overzicht en daardoor valt het een beetje uit mijn handen. Hij leek het goed te begrijpen. En gaat helpen om overzicht te krijgen. Nu eerst afgesproken om afval op te ruimen (door mijn hele kamer) en was te draaien. En inplannen voor bloedprikken (medicatie). Dat vergeet ik telkens en is ook belangrijk. En mijn prik formulier was half gescheurd en gekreukeld. Dus hij heeft een nieuwe geregeld. Erg fijn dat iemand helpt met overzicht, want alles is zo'n berg bij elkaar.
Verder kan ik hem als casemanager houden. En ik twijfel daar wel over. Want eerst leek me dat niets, maar dit soort afspraken zijn erg fijn. Maar ik heb hem ook anders meegemaakt. Maar misschien snapt hij het nu beter? Dat ik goed kan ouwehoeren maar soms eenvoudige dingen om onduidelijke redenen moeilijk vind. En dat ik ontspoor van psychologische moeilijke gesprekken.
Maar op zich, ik kan nog even denken want voorlopig zie ik hem gewoon.
Verder komt er vanavond een vriendin eten. Gezellig.
Ben nog wel moe, maar dat heeft tijd nodig denk ik.
Vannacht geslapen zonder temazepam. Inslapen ging moeizaam, maar uiteindelijk oké geslapen. Wel fiin. Zeker gezien ik ook druk in mijn hoofd was van het logeren.
Hopelijk is jullie dag oké...
donderdag 14 maart 2019 om 13:04
donderdag 14 maart 2019 om 13:38
Chocolade
@ikke. Bij mij komt depressie/psychische problemen zeker voor in mijn familie. Het lijkt dan ook wel dat ik genetisch belast ben. Omgeving heeft natuurlijk veel invloed of laat het tot uiting komen.
Vanwaar deze vraag?
Mm mijn vader heeft 14 jaar gelden zelfmoord gepleegd (blijkt dat i al veel langer worstelde met die dingen en eigenlijk al sinds zijn 18e al blijkbaar depresief, ofzoiets was, Btw zelf nooit wat van gemerkt als kind zijnde,
En mijn moeder die in niks iets positiefs goed kan zien?
Dus ik maak me zorgen (vraag me af) over dat ik ergens genetische hier iets van mee heb gekregen
kan er niks over vinden wetenschappelijk zo ver. maar lijkt wel een link bij vele te zijn.
Zelf ben ik meestal een zeer positief energiek persoon (soms hoopje prut)
en zie juist heel vaak overal positieve dingen in.
Maar blijf toch geregeld me ineens down slecht etc voelen, zonder rede zonder aanleiding (niet dat het dan zo erg is als paar jaar geleden) maar het is er wel.
Dus langzaam aan denk ik dat ik hierdoor misschien meer vatbaarder ben voor mijn geestelijke dips hierin (of hoe je dat wil noemen)
@ikke. Bij mij komt depressie/psychische problemen zeker voor in mijn familie. Het lijkt dan ook wel dat ik genetisch belast ben. Omgeving heeft natuurlijk veel invloed of laat het tot uiting komen.
Vanwaar deze vraag?
Mm mijn vader heeft 14 jaar gelden zelfmoord gepleegd (blijkt dat i al veel langer worstelde met die dingen en eigenlijk al sinds zijn 18e al blijkbaar depresief, ofzoiets was, Btw zelf nooit wat van gemerkt als kind zijnde,
En mijn moeder die in niks iets positiefs goed kan zien?
Dus ik maak me zorgen (vraag me af) over dat ik ergens genetische hier iets van mee heb gekregen
kan er niks over vinden wetenschappelijk zo ver. maar lijkt wel een link bij vele te zijn.
Zelf ben ik meestal een zeer positief energiek persoon (soms hoopje prut)
en zie juist heel vaak overal positieve dingen in.
Maar blijf toch geregeld me ineens down slecht etc voelen, zonder rede zonder aanleiding (niet dat het dan zo erg is als paar jaar geleden) maar het is er wel.
Dus langzaam aan denk ik dat ik hierdoor misschien meer vatbaarder ben voor mijn geestelijke dips hierin (of hoe je dat wil noemen)
ikke606 wijzigde dit bericht op 14-03-2019 14:51
3.96% gewijzigd
donderdag 14 maart 2019 om 13:57
@de wereld. Ja dat soort dingen werken zeker. Doe al bepaalde dingen op vaste dagen en heb een schema op een whiteboard waar ik krulletjes zet achter taken.
Dit werkt allemaal aardig (blijft wel moeizaam).
Maar nu heb ik drie maanden in een diep gat gezeten met veel te weinig hulpverlening. Al mijn systemen liggen omver (hoe mijn kamer eruit zag ging best ver bijvoorbeeld). En dit opbouwen is best een werk, ook gezien het nog wiebelig is.
Op zich ga ik wel vooruit hierin. Maar deze week zette zich weer achteruitgang in. Ook doordat ik me dan richt op iets nieuws (logeren). Als dingen eenmaal op orde zijn, valt het niet meer zo makkelijk uit mijn handen. Maar nu blijf ik praktisch telkens achter de feiten aanlopen. En dan verlam ik. Maar nu weer afspraken dus!
En dan ga ik weer overnieuw kijken of ik wat meer ga doen. Ik moet eerst weer beginnen, stap 1.
Dit werkt allemaal aardig (blijft wel moeizaam).
Maar nu heb ik drie maanden in een diep gat gezeten met veel te weinig hulpverlening. Al mijn systemen liggen omver (hoe mijn kamer eruit zag ging best ver bijvoorbeeld). En dit opbouwen is best een werk, ook gezien het nog wiebelig is.
Op zich ga ik wel vooruit hierin. Maar deze week zette zich weer achteruitgang in. Ook doordat ik me dan richt op iets nieuws (logeren). Als dingen eenmaal op orde zijn, valt het niet meer zo makkelijk uit mijn handen. Maar nu blijf ik praktisch telkens achter de feiten aanlopen. En dan verlam ik. Maar nu weer afspraken dus!
En dan ga ik weer overnieuw kijken of ik wat meer ga doen. Ik moet eerst weer beginnen, stap 1.
donderdag 14 maart 2019 om 14:04
@ikke. Het lijkt mij dat het mogelijk is dat je erfelijk bent belast. Dat depressie erfelijk kan zijn is wel 'wetenschapelijk' bewezen. Uitsluitsel over zoiets is niet te geven. En welk percentage is dan erfelijk?
En eigenlijk, is het van belang? Je hebt te dealen met waarmee je te dealen hebt. Nurture of nature. Van welke kant het komt, eigenlijk maakt het niet zoveel uit. Zeker gezien de twee nooit echt goed te scheiden zijn zonder enorme aannames te doen.
En eigenlijk, is het van belang? Je hebt te dealen met waarmee je te dealen hebt. Nurture of nature. Van welke kant het komt, eigenlijk maakt het niet zoveel uit. Zeker gezien de twee nooit echt goed te scheiden zijn zonder enorme aannames te doen.
donderdag 14 maart 2019 om 14:16
donderdag 14 maart 2019 om 14:52
Jemig, om terecht te kunnen bij de psychologen praktijk waar de huisarts heel enthousiast over was is een wachtlijst van ongeveer 16 weken. Is dat normaal of is dit wel erg lang? Je kunt beter je been breken dan word je wel geholpen.
Ik mis even de energie om verder te zoeken. Wat nu?!
En weer slecht nieuws.. Een vriend heeft kanker. Wel een gunstige prognose, maar weer een ding erbij. Ik lig hier al een week van wakker. Twee puber kinderen en een vrouw en net een nieuw huis.
Ik trek dit steeds slechter.
Van mijn schoonzus kreek ik een bos bloemen opgestuurd. Voor ons allen en vooral om de situatie omtrent dochter.
Maar ik haat bloemen. Sorry maar echt.
Niet mooi (en deze bos is echt niet fraai) en onpraktisch.
Niet handig met mijn huisdier; mijn vogel en die vliegt los en bloemen zijn gif voor vogels. Ik snap niet dat ze dat niet weten onderhand. Geen idee hoe vaak we dit al niet gezegd hebben. We hebben al ruim 20 jaar een vogel als huisdier (niet steeds dezelfde).
Niet handig omdat ik dan actie moet ondernemen (in het water zetten en op dit moment is dat te veel...), niet handig dat de bezorger net aanbelt als ik net slaap.
Geen opsteker maar reden voor een huilbui in dit geval.
Ik moest me beheersen om die bos niet rechtstreeks in de kliko te gooien.
Ik zal wel ondankbaar zijn maar hier word ik echt niet vrolijk van. Zij is heeft haar schuldgevoel weer afgekocht, want langskomen daar heeft ze nooit tijd voor, ze is altijd de afwezige bij alle familie dingen, of ze rent even binnen. Maar ja anderen komen ook niet dus wat maakt dat uit.
Zij doet ook weinig voor haar vader want ze is al zo druk druk.
Ik mis even de energie om verder te zoeken. Wat nu?!
En weer slecht nieuws.. Een vriend heeft kanker. Wel een gunstige prognose, maar weer een ding erbij. Ik lig hier al een week van wakker. Twee puber kinderen en een vrouw en net een nieuw huis.
Ik trek dit steeds slechter.
Van mijn schoonzus kreek ik een bos bloemen opgestuurd. Voor ons allen en vooral om de situatie omtrent dochter.
Maar ik haat bloemen. Sorry maar echt.
Niet mooi (en deze bos is echt niet fraai) en onpraktisch.
Niet handig met mijn huisdier; mijn vogel en die vliegt los en bloemen zijn gif voor vogels. Ik snap niet dat ze dat niet weten onderhand. Geen idee hoe vaak we dit al niet gezegd hebben. We hebben al ruim 20 jaar een vogel als huisdier (niet steeds dezelfde).
Niet handig omdat ik dan actie moet ondernemen (in het water zetten en op dit moment is dat te veel...), niet handig dat de bezorger net aanbelt als ik net slaap.
Geen opsteker maar reden voor een huilbui in dit geval.
Ik moest me beheersen om die bos niet rechtstreeks in de kliko te gooien.
Ik zal wel ondankbaar zijn maar hier word ik echt niet vrolijk van. Zij is heeft haar schuldgevoel weer afgekocht, want langskomen daar heeft ze nooit tijd voor, ze is altijd de afwezige bij alle familie dingen, of ze rent even binnen. Maar ja anderen komen ook niet dus wat maakt dat uit.
Zij doet ook weinig voor haar vader want ze is al zo druk druk.
donderdag 14 maart 2019 om 18:15
@Gelukspopje, zulke mensen kennen we denk ik allemaal. Probeer er niet je energie aan te verspillen; zulke mensen weten niet wat depressie met je doet. Je kunt haar niet veranderen, alleen hoe je er zelf mee omgaat.
Je hebt momenteel veel stress. Zijn er dingen die je doet om te ontspannen?
Die wachtlijst is trouwens normaal. Ik heb 5 maanden op de wachtlijst gestaan, in de tussentijd kon ik terecht bij de praktijkondersteuner van de huisarts. Dit zou je dus met je huisarts kunnen bespreken. Heb je medicijnen?
Je hebt momenteel veel stress. Zijn er dingen die je doet om te ontspannen?
Die wachtlijst is trouwens normaal. Ik heb 5 maanden op de wachtlijst gestaan, in de tussentijd kon ik terecht bij de praktijkondersteuner van de huisarts. Dit zou je dus met je huisarts kunnen bespreken. Heb je medicijnen?
donderdag 14 maart 2019 om 18:23
@ Freya, denk je dat het lukt om wat dingen te schrappen in je agenda, zodat je niet nog meer overloopt? Zeker ook omdat je start met nieuwe medicatie. Het is belangrijk dat je genoeg rustmomenten hebt.
@Ikke, welkom! Leuk dat je meeschrijft.
Verschrikkelijk dat je vader destijds een einde aan zijn leven heeft gemaakt
.
Vwb erfelijkheid: ja, je hebt een grotere kans om depressief te worden als (één van je) ouders depressief is/was. Praat hierover met je hulpverleners!
@Ikke, welkom! Leuk dat je meeschrijft.
Verschrikkelijk dat je vader destijds een einde aan zijn leven heeft gemaakt
.Vwb erfelijkheid: ja, je hebt een grotere kans om depressief te worden als (één van je) ouders depressief is/was. Praat hierover met je hulpverleners!
donderdag 14 maart 2019 om 21:24
@chocoladeballetjes: wat lees ik veel goeds bij jou! super dat het je zo op en aanpakt! 
@Fade: YES.
. omdat het zo lekker gaat. Regen is niet mijn vriend maar ik kan me ook voorstellen dat druilerig weer voor sommigen prettig is. Zachte regendruppels voelen als kusjes 
Als je daar dan doorheen loopt valt het niet zo op als je zelf huilt. hagel is dan weer wat minder 
@dewereld: ik heb geen kinderen gekregen. dat ik kinderloos werd is mij overkomen, dat ik kinderloos bleef, een halve keuze (geen behandelingen en het is niet zeker dat de behandelingen wel zouden hebben geholpen). Tot op de dag van vandaag zeg ik altijd: voor het kind is het de juiste keuze geweest. met mij als moeder was het domweg niet gelukkig geworden. het psychische lijden van een ouder is voor een kind echt sheer hell. Voor mij was het waarschijnlijk goed geweest als er een kleintje was gekomen. het had dingen van mij aangeboord waarvan ik niet geweten had dat ik ze bezat. maar ook daarbij telt: het had ook de andere kant op kunnen slaan. Daarom heb ik geen spijt van mij beslissingen. Doet het pijn? ja, soms. Heb ik er verdriet van? ja soms. Maar het grootste deel van de tijd niet. kom , ik gooi er voor jou deze even in
@gelukspopje: MIsschien helpt het je om te bedenken dat we allemaal een eigen taal spreken. Zij zegt het letterlijk met bloemen. Ze is vaak afwezig bij gelegenheden zeg je. Kan het zijn dat zij "vlucht"? Heeft ze misschien zelf ook problemen of misschien vindt ze het sowieso moeilijk om iets te tonen, welke emotie dan ook. ik snap dat dit voor jou dan te veel is. het is gewoon fijn om "gezien" te worden met alle ellende. je staat anders zo alleen. Of misschien is ze wel gewoon helemaal geen leuk mens. dat kan ook
wat ik wel eens doe al ik een bosje bloemen krijg (hou er ook niet zo van) is naar het kerkhof gaan (klinkt luguber) en die bos wegleggen bij een graf waar nooit iemand komt. dan is die persoon ook een keertje "niet vergeten".
in huize Meiroos was het erg druk: op het werk is veel onrust. ik ben nogal gevoelig voor stemmingen en bij ons hangen ze van steken onder water geven aan elkaar. Maar dat komt goed. weekend staat voor de deur en ik ga naar een conert van een akoestische gitaarvirtuoos. echt heel kalmerend. Kijk er naar uit!
ik wens iedereen een fijne nachtrust toe, voor de mensen onder ons die het nodig hebben
en voor de rest:
@Fade: YES.
. omdat het zo lekker gaat. Regen is niet mijn vriend maar ik kan me ook voorstellen dat druilerig weer voor sommigen prettig is. Zachte regendruppels voelen als kusjes Als je daar dan doorheen loopt valt het niet zo op als je zelf huilt. hagel is dan weer wat minder @dewereld: ik heb geen kinderen gekregen. dat ik kinderloos werd is mij overkomen, dat ik kinderloos bleef, een halve keuze (geen behandelingen en het is niet zeker dat de behandelingen wel zouden hebben geholpen). Tot op de dag van vandaag zeg ik altijd: voor het kind is het de juiste keuze geweest. met mij als moeder was het domweg niet gelukkig geworden. het psychische lijden van een ouder is voor een kind echt sheer hell. Voor mij was het waarschijnlijk goed geweest als er een kleintje was gekomen. het had dingen van mij aangeboord waarvan ik niet geweten had dat ik ze bezat. maar ook daarbij telt: het had ook de andere kant op kunnen slaan. Daarom heb ik geen spijt van mij beslissingen. Doet het pijn? ja, soms. Heb ik er verdriet van? ja soms. Maar het grootste deel van de tijd niet. kom , ik gooi er voor jou deze even in
@gelukspopje: MIsschien helpt het je om te bedenken dat we allemaal een eigen taal spreken. Zij zegt het letterlijk met bloemen. Ze is vaak afwezig bij gelegenheden zeg je. Kan het zijn dat zij "vlucht"? Heeft ze misschien zelf ook problemen of misschien vindt ze het sowieso moeilijk om iets te tonen, welke emotie dan ook. ik snap dat dit voor jou dan te veel is. het is gewoon fijn om "gezien" te worden met alle ellende. je staat anders zo alleen. Of misschien is ze wel gewoon helemaal geen leuk mens. dat kan ook
wat ik wel eens doe al ik een bosje bloemen krijg (hou er ook niet zo van) is naar het kerkhof gaan (klinkt luguber) en die bos wegleggen bij een graf waar nooit iemand komt. dan is die persoon ook een keertje "niet vergeten". in huize Meiroos was het erg druk: op het werk is veel onrust. ik ben nogal gevoelig voor stemmingen en bij ons hangen ze van steken onder water geven aan elkaar. Maar dat komt goed. weekend staat voor de deur en ik ga naar een conert van een akoestische gitaarvirtuoos. echt heel kalmerend. Kijk er naar uit!
ik wens iedereen een fijne nachtrust toe, voor de mensen onder ons die het nodig hebben
en voor de rest:
donderdag 14 maart 2019 om 22:28
@ dewereld, ben benieuwd of er iets uit het bloedprikken komt. Heb de afgelopen twee jaar paar keer over geprikt ivm vermoeidheid maar komt steeds niets uit.
Ik weet niet zo goed of mijn stemming nou zo samen hangt met het weer. Volgens mij hangt wat ik van het weer vind juist meer af van mijn stemming
.
@choco, het wordt vaker genoemd hier dat het zwaar moet zijn met kinderen. En idd, het vergt heel veel en het levert me veel stress en schuldgevoel op. Maar ondertussen is er ook geen betere drijfveer dan mijn kinderen en houden ze me ook wel juist weer op de been.
Fijn dat je goed geslapen hebt! Dat geeft de burger moed.
Kan je deze casemanager ook voorlopig aanhouden en eventueel een ander vragen als het toch niet lekker blijft lopen? Als je een ander krijgt weet je ook niet wat je daaraan hebt.
Het huishouden en ik zijn ook geen vrienden. Is het eerste wat blijft liggen dus eigenlijk is het hier altijd een bende. Aan de oppervlakte opgeruimd krijgen lukt meestal net (afgelopen weken zelfs dat niet), maar kijk niet in mijn kasten of in de slaapkamer. En herkenbaar, op een gegeven moment loopt het uit de hand, overzie ik het niet en dan verlamd ik ook. Ik weet in theorie precies hoe het bij me werkt, maar het lukt niet het vast te houden.
@ikke, misschien toch hulp overwegen? Want waar het ook door komt, als je er last van hebt is het slim je mogelijkheden te verkennen.
@ gelukspopje, 16 weken is wel redelijk gewoon tegenwoordig. En dan heb je soms ook nog wachttijd na de intake. Soms kan de huisarts of zorgverzekeraar bemiddelen maar dat kan/ lukt ook niet altijd.
Dat met die bos bloemen herken ik wel. Ik had ze zonder boosheid de kliko ingegooid en mr bedacht dat het goed bedoeld was. Meeste mensen reageren nou eenmaal vanuit hun eigen referentiekader en zeker bij depressie weet ook niet iedereen goed hoe te reageren. Vind overigens de optie van meiroosje wel sympathiek.
@fade, de dag goed doorgekomen? Morgen geen deeltijd toch, heb je voor dan een plan?
Nee, volgende week naast werken voor alle drie de kinderen een afspraak ( schoolarts/ onderzoek/ medicatie evaluatie), een vergadering en wederom een feest waar ik niet onderuit kan ( mensen die veel voor ons hebben gedaan). Niet ideaal met nieuwe medicatie. ( Ook niet zonder trouwens)
Heb nog overwogen het starten uit te stellen maar er is eigenlijk nooit een goed moment.
Alleen de woensdag is vrij en na twee weken verbod op speelafspraakjes thuis vind ik het ook moeilijk om dat nog een week door te zetten maar daar zal het wel weer op uitdraaien.
@ meiroosje, vervelend zo'n sfeer op het werk, dat zou bij mij ook energie vreten. Veel plezier van het weekend!
Ik weet niet zo goed of mijn stemming nou zo samen hangt met het weer. Volgens mij hangt wat ik van het weer vind juist meer af van mijn stemming
.@choco, het wordt vaker genoemd hier dat het zwaar moet zijn met kinderen. En idd, het vergt heel veel en het levert me veel stress en schuldgevoel op. Maar ondertussen is er ook geen betere drijfveer dan mijn kinderen en houden ze me ook wel juist weer op de been.
Fijn dat je goed geslapen hebt! Dat geeft de burger moed.
Kan je deze casemanager ook voorlopig aanhouden en eventueel een ander vragen als het toch niet lekker blijft lopen? Als je een ander krijgt weet je ook niet wat je daaraan hebt.
Het huishouden en ik zijn ook geen vrienden. Is het eerste wat blijft liggen dus eigenlijk is het hier altijd een bende. Aan de oppervlakte opgeruimd krijgen lukt meestal net (afgelopen weken zelfs dat niet), maar kijk niet in mijn kasten of in de slaapkamer. En herkenbaar, op een gegeven moment loopt het uit de hand, overzie ik het niet en dan verlamd ik ook. Ik weet in theorie precies hoe het bij me werkt, maar het lukt niet het vast te houden.
@ikke, misschien toch hulp overwegen? Want waar het ook door komt, als je er last van hebt is het slim je mogelijkheden te verkennen.
@ gelukspopje, 16 weken is wel redelijk gewoon tegenwoordig. En dan heb je soms ook nog wachttijd na de intake. Soms kan de huisarts of zorgverzekeraar bemiddelen maar dat kan/ lukt ook niet altijd.
Dat met die bos bloemen herken ik wel. Ik had ze zonder boosheid de kliko ingegooid en mr bedacht dat het goed bedoeld was. Meeste mensen reageren nou eenmaal vanuit hun eigen referentiekader en zeker bij depressie weet ook niet iedereen goed hoe te reageren. Vind overigens de optie van meiroosje wel sympathiek.
@fade, de dag goed doorgekomen? Morgen geen deeltijd toch, heb je voor dan een plan?
Nee, volgende week naast werken voor alle drie de kinderen een afspraak ( schoolarts/ onderzoek/ medicatie evaluatie), een vergadering en wederom een feest waar ik niet onderuit kan ( mensen die veel voor ons hebben gedaan). Niet ideaal met nieuwe medicatie. ( Ook niet zonder trouwens)
Heb nog overwogen het starten uit te stellen maar er is eigenlijk nooit een goed moment.
Alleen de woensdag is vrij en na twee weken verbod op speelafspraakjes thuis vind ik het ook moeilijk om dat nog een week door te zetten maar daar zal het wel weer op uitdraaien.
@ meiroosje, vervelend zo'n sfeer op het werk, dat zou bij mij ook energie vreten. Veel plezier van het weekend!
donderdag 14 maart 2019 om 22:56
Freya, je zou kunnen overwegen om kort naar het feest te gaan, bv max. een uurtje? En die vergadering, moet je daar echt bij zijn?
Ik snap het wel hoor, maar toch...
Morgen wel deeltijd, in de middag. Was vanmorgen bij de psych en zij vindt dat ik weer teveel van mezelf verg (klopt) en dus afgesproken dat ik de maandaochtenden niet meer naar de deeltijd ga. En dat dat geen falen van mij is. Tja.
Ik snap het wel hoor, maar toch...
Morgen wel deeltijd, in de middag. Was vanmorgen bij de psych en zij vindt dat ik weer teveel van mezelf verg (klopt) en dus afgesproken dat ik de maandaochtenden niet meer naar de deeltijd ga. En dat dat geen falen van mij is. Tja.
donderdag 14 maart 2019 om 23:10
Het is zeker geen falen, maar dacht dat je juist zoveel uit de deeltijd haalde?
Feestje is maar drie uur en wij komen standaard te laat
. Lang of kort, het blijft een moetje en een overprikkeling.
Die vergadering is werk, ik heb een hoop ellende gehad, nu een nieuwe manager en een nieuwe kans die ik niet wil kwijtraken. Dus die vergadering durf ik ook niet af te zeggen.
Ik weet het, het is veel. Aan de andere kant heb ik ook geen rust van mezelf en werkt voor mij teveel loze momenten ook niet. Ideaal is naast het werken max 2 afspraken maar dat lukt gewoon niet altijd.
Feestje is maar drie uur en wij komen standaard te laat
. Lang of kort, het blijft een moetje en een overprikkeling. Die vergadering is werk, ik heb een hoop ellende gehad, nu een nieuwe manager en een nieuwe kans die ik niet wil kwijtraken. Dus die vergadering durf ik ook niet af te zeggen.
Ik weet het, het is veel. Aan de andere kant heb ik ook geen rust van mezelf en werkt voor mij teveel loze momenten ook niet. Ideaal is naast het werken max 2 afspraken maar dat lukt gewoon niet altijd.
donderdag 14 maart 2019 om 23:15
donderdag 14 maart 2019 om 23:33
I know, indeed. Maar tussen weten en doen.... Lukt me ff niet zo goed om constructief bezig te zijn. Want hoe goed ik ook voor mezelf zorg/ mijn leven aanpas aan mijn klotestemming, het helpt toch niet.
Wel balen van de deeltijd maar je grenzen in acht nemen is wel beter! ( Of klinkt dat niet geloofwaardig na bovenstaand stukje
)
Wel balen van de deeltijd maar je grenzen in acht nemen is wel beter! ( Of klinkt dat niet geloofwaardig na bovenstaand stukje
)
vrijdag 15 maart 2019 om 10:21
@freya. Dat het een goede drijfveer is kan ik me ook heel goed voorstellen. Het geeft natuurlijk ook structuur en motivatie.
Vanuit mijn positie, zonder kinderen, lijkt het me zo zwaar. Maar ik voel natuurlijk niet die positieve kanten. Ik zie het wel bij een vriendin die psychosomatische klachten heeft. Voor haar is het naast zwaar ook goed.
Wat vervelend dat wat je ook doet het niet helpt. Ik ken dat gevoel en dat is totaal demotiverend. Hopelijk voel je snel weer iets meer invloed. Soms doet de depressie wat die wil erg gemeen.
@fade. Super goed dat je die keuze hebt gemaakt! Ja falen..als voor jezelf zorgen al falen is (ik snap het gevoel wel hoor). Het kan echt helpen met beter worden om voor dit soort keuzes te durven gaan. Hoe vaker je het doet hoe makkelijker ze worden (in mijn ervaring). Maar er zullen altijd van die momenten tussen zitten dat je doelloos wil doorzetten (wie of wat dien je ermee).
Sterkte met het accepteren van jezelf en je keuze.
@meiroosje. Dank je! Het gaat ook echt de goede kant op!
Ja steken onder water, er lastig. Ik werk met nerds (mannen) en dan zijn alle steken boven water. Zulke directe communicatie, hoe lomp ook, vind ik toch makkelijker dan dat onder water gedoe.
Veel plezier met je leuke plannen dit weekend!
Vanuit mijn positie, zonder kinderen, lijkt het me zo zwaar. Maar ik voel natuurlijk niet die positieve kanten. Ik zie het wel bij een vriendin die psychosomatische klachten heeft. Voor haar is het naast zwaar ook goed.
Wat vervelend dat wat je ook doet het niet helpt. Ik ken dat gevoel en dat is totaal demotiverend. Hopelijk voel je snel weer iets meer invloed. Soms doet de depressie wat die wil erg gemeen.
@fade. Super goed dat je die keuze hebt gemaakt! Ja falen..als voor jezelf zorgen al falen is (ik snap het gevoel wel hoor). Het kan echt helpen met beter worden om voor dit soort keuzes te durven gaan. Hoe vaker je het doet hoe makkelijker ze worden (in mijn ervaring). Maar er zullen altijd van die momenten tussen zitten dat je doelloos wil doorzetten (wie of wat dien je ermee).
Sterkte met het accepteren van jezelf en je keuze.
@meiroosje. Dank je! Het gaat ook echt de goede kant op!
Ja steken onder water, er lastig. Ik werk met nerds (mannen) en dan zijn alle steken boven water. Zulke directe communicatie, hoe lomp ook, vind ik toch makkelijker dan dat onder water gedoe.
Veel plezier met je leuke plannen dit weekend!
