Depressietopic - praat mee!

24-02-2019 22:33 3009 berichten
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Meiden, het is toch niet erg als je niet overal op reageert. Even van je afschrijven is ook o.k. hoor.

Choco, wat eet je vanavond?
@fade. Nou eigenlijk heb ik een uur geleden een zak wokkels op en dacht dat te laten dienen als avondeten.

Ja, als ik dat zo neer zet klinkt dat natuurlijk niet goed. Ik wil alleen echt echt echt de deur niet uit. En ik ben ook behoorlijk misselijk.

Het gaat wel wat beter dan vanmorgen. Ben nog heel somber, maar meer grip.
@fade. En hoe gaat jou weekend, zo na de eerste dag deeltijd?
Het gaat wel. Met moeite, maar het gaat.

En wokkels? Gedver! Eet dan een zakje hamka's of chipito's, die zijn lekker.
Sorry, grapje. Morgen weer een dag Choco. Zorg dat je brood of yogurt ofzo in huis hebt, of wat fruit.
@fade. Haha ja ben het na zo'n hele zak ineens met je ineens (ervoor niet). Maar het is toch echt met doritos mijn lievelings (ieuw hamka's! Geen chips match hoor).

Morgenavond ga ik bij die vriendin eten waar ik eerst mee naar het strand zou gaan. Die kookt gewoon wat degelijks voor mij.
En morgen heb ik nog een afspraak met die interim casemanager. Dus kan ook even met hem over eten praten (goed dat je mijn focus erop legt). En morgen even langs de supermarkt voor drinkontbijt, dan ontbijt ik tenminste. Of is dat ook niet te hakken fade 😉.

Jammer dat het zo'n moeite kost (en wel fijn dat het gaat). Ik doe wel mee met je qua die omschrijving sinds vanmiddag. Dat matcht beter dan de chips voorkeuren.
Het is dan ook de tijd doorkomen (en die gaat laaaaaannngggzaaamm). Bij jou ook?
Gelukkig werkt een friends marathon op comedy central verzachtend.

Morgen begint onze structuur weer.

En oh ja fruit. Weet je nu je dat hebt genoemd. Ik koop morgen in de ochtend wel wat voor gesneden fruit. Wel wat duur, maar nu even belangrijk. Gewoon meloen, ja meloen.

Succes met de avond fade.

En succes met de avond alle andere meiden.
Drinkontbijt is lekker :) , en meloen ook.

Ja de tijd gaat langzaam. Hebben anderen daar ook last van? En ook dat de wereld "vervormd" lijkt buiten. En dat je reactievermogen veel langzamer is?
Alle reacties Link kopieren
Ja ik vond de dag ook erg langzaam voorbij gaan. En inderdaad mijn reactievermogen is ook traag.

Gewoon een k dag vandaag😞
Alle reacties Link kopieren
Ik vind de tijd op zondag altijd te snel gaan.. Ik heb wel vaak het gevoel dat dingen langs me heen gaan of dat ik me soort van gedesoriënteerd voel buiten, maar mijn ademhaling zit ook vaak niet goed dus daar wordt ik ook vaak raar van...

Hebben jullie ook altijd dat gespannen gevoel op zondag? (Omdat ik maandag weer vroeg op moet)
Voel me alweer de hele dag niet lekker, buikpijn en somber/angstig.
yesss wijzigde dit bericht op 03-03-2019 21:48
29.21% gewijzigd
@Mylene, klote he. Ik ga maar vroeg naar bed denk ik. En dan wakker liggen...

@Yesss, nee daar heb ik geen last meer van sinds ik ik de ziektewet zit. En ik sta eigenlijk altijd op met de wekker, heb gek genoeg geen moeite met opstaan (ik heb gelezen dat dat "omgekeerde dagschommeling" heet).
Ik zit ook in de ziektewet, maar moet soms wel op maandag naar mijn vrijwilligerswerk (niet heel vroeg). Kan er soms wel al heel erg tegenop zien.
Maar over het algemeen vind ik weekenden het moeilijkst. Ik heb heel veel aan vaste structureren.
Vervelend dat je daar zo'n last van hebt, yess. Sterkte morgen.

Ik heb niet zo vaak dat de buitenwereld raar aandoet. Ik ken dit wel, maar dat is al lang geleden. Alsof alles vreemd is.

Mijn reactie vermogen is zeker ook traag. Als ik zwaar depressief ben reageer ik zo traag dat ik nauwelijks meer kan communiceren. Ik stop dan ook midden in een zin met praten en weet niets meer. Dan zit ik echt opgesloten in mezelf. Kan niet eens meer vertellen wat ik voel/denk. Denken gaat ook traag tot bijna stilstand. Nu is het gewoon beetje vertraagd en vooral als ik een tijdje geen contact heb gehad (net geskyped).

Naar van je dag Mylène, vond het ook geen leuke.
chocoladeballetjes schreef:
03-03-2019 13:48
@freya. Heftig, ken het wel. Nu heb ik dat meer met vlagen, maar ken ook wel dat die gevoelens vast zijn.
Het is wel goed om erover te praten, soms ook met iemand die jou niet bij wet hoeft te weerhouden.
Een vriendin van mij is over dit onderwerp gaan praten met een filosoof. Je hebt nu van die filosofische praktijken die helpen met zingeving ed.

Ik weet wel hoe super zwaar deze gevoelens zijn. Zelf heb ik ook een e-mail therapie met 113 gedaan in die tijd. Daar begonnen ze over toen ik belde. Vond ik heel fijn omdat ik zo vrijuit kon spreken. Want dat moet soms gewoon en is juist zo lastig over zo'n taboe onderwerp.

Zelfs heb ik ook al meer dan tien jaar geen therapie meer hoor. Wel begeleiding, maar dat is anders. En ect kan bij mij ook een optie zijn. Maar ook huiverig voor. Nou sterkte en hopelijk vind je een plek om zonder taboe over je wensen te kunnen spreken.
Ik denk ook dat dat soms de drang verminderd Ipv versterkt.

Ik vind op dat soort momenten (heb nu ook wel een moment) de volgende quote van spinvis mooi (misschien jij helemaal niet):

We moeten verder, hoe dan ook, tot het niet meer gaat, tot het niet meer kan. Dat zien we dan wel weer.
Lief dat je nog zoveel woorden vind, terwijl je je handen zo vol hebt aan jezelf.

Zingeving is eigenlijk een onderwerp waar ik ver uit de buurt van blijf
Als ik ergens depressief van wordt is het daar wel van. Hoe meer ik erover nadenk, hoe zinlozer ik het vind.

Ik heb van 113 een beetje het idee dat ze je er graag van willen weerhouden, heb jij dat anders ervaren? Ze bellen/ chatten doe ik eigenlijk bewust niet omdat het bij mij niet acuut is, en ik dan liever niet de lijn bezet hou voor iemand die wel in nood is. ( Overigens vind ik ook dat als de hulpverlening wel goed geregeld zou zijn 113 niet eens nodig zou hoeven zijn).

De quote ken ik en probeer ik ook na te leven, maar ik kom soms toch wel akelig dichtbij het punt dat het niet meer gaat.

Goed dat je nog van alles doet, en volgens mij heb je fijne vriendinnen, of niet?
anoniem_14704 wijzigde dit bericht op 03-03-2019 23:07
2.01% gewijzigd
Myléne schreef:
03-03-2019 10:46
@ freya

Heb je al lang depressies?
De eerste officieel vastgestelde was rond een jaar of 20, 17 jaar geleden. Achteraf zijn ze er in mijn jeugd ook al wel geweest. De huidige depressie speelt bijna drie jaar, waarvan ik nu twee jaar hulp heb.

Jij ook een knuffel, geen fijne dag geweest lees ik.
FadeToBlack schreef:
03-03-2019 11:11
Freya :hug:
Thanx, en :hug: terug.

Mijn reactie vermogen is ook erg vertraagd, en ook mijn geheugen en concentratie zijn flink aangetast. Ben er nog niet over uit of dat door de depressie of door de medicatie komt. Zal wel beide zijn.

Ik ga mee met jouw chips smaak, maar drinkontbijt en meloen zijn yuk.
anoniem_14704 wijzigde dit bericht op 03-03-2019 23:16
10.13% gewijzigd
yesss schreef:
03-03-2019 20:40
Ik vind de tijd op zondag altijd te snel gaan.. Ik heb wel vaak het gevoel dat dingen langs me heen gaan of dat ik me soort van gedesoriënteerd voel buiten, maar mijn ademhaling zit ook vaak niet goed dus daar wordt ik ook vaak raar van...

Hebben jullie ook altijd dat gespannen gevoel op zondag? (Omdat ik maandag weer vroeg op moet)
Voel me alweer de hele dag niet lekker, buikpijn en somber/angstig.
Natuurlijk mag je trots zijn als je je boosheid los kan laten en toch dingen gaat doen!

Nee, niet perse op zondag, maar wel als ik de volgende dag iets moet waar ik tegenop zie. Dat gaat onbewust al in mijn systeem zitten. Vaak zat voel ik me eerst ellendig en bedenk ik me dan omdat dat komt omdat ik bv een regeltelefoontje moet plegen.
Sorry even niets te melden. Ben zo verschrikkelijk moe, slaap bijna alleen maar overdag op de bank en het kost nu echt zoveel moeite om iets te doen.
Nu even water pakken, of liever nog thee of koffie al lijkt me dat nu echt teveel gevraagd.

Heb de telefoon 2x laten rinkelen: bezorgde vrienden die inspraken of het wel goed ging, appje van zoon van vrienden met een vraag kan ik niet beantwoorden.
Kan wel janken maar nu eerst even water pakken. Moet van mezelf, nog even lezen en naar bed. Gek he nog niet eens kunnen praten; meestal neem ik toch wel even de tel. op en zeg gewoon 'nu komt slecht uit, bel morgen wel terug'. Te lang nagedacht of ik op zou nemen. Idioot maar waar.
Gisteren en vandaag waren echt verschrikkelijk zelfs hier lezen was te vermoeiend.

Wil niemand zien of spreken en tegelijkertijd wil ik dat ook weer wel maar gewoon te moe om een gesprek te voeren. Vreselijk gevoel dit, zal wel een terugslag zijn omdat het juist even heel goed ging.
Heb nu besloten om even toe te geven aan de moeheid, neem wel als ik echt even moet drinken of naar de wc een volle hogedrukspuit water mee uit de keuken en een volle gieter water. Heb nogal veel planten en wil niet dat ze doodgaan.
Lachwekkend eigenlijk, het is letterlijk teveel gevraagd om voor wat planten te zorgen en voor mezelf.

Ik wens iedereen hier heel veel sterkte, ben zo blij dat ik niet hoef te werken of nog kinderen heb waar je voor moet zorgen. Al die therapieën en het gedonder met vergoedingen pff.. zo vermoeiend lijkt me nu opeens. Of weet ik opeens weer, zo vervelend!!

Maar ik heb gewoon teveel gedaan de laatste weken. Dom, eigen schuld.
Toch fijn dat ik even hier kon schrijven en lezen, weten dat ik niet de enige ben.
Hopelijk gaat het morgen wat beter; moet i.i.g. wat boodschappen doen en niet appie bellen. Eventjes eruit.
Heb de pest erin dat ik niet kon doen wat ik van plan was dit weekend.
Was ook teveel maar ik dacht echt dat het veel beter met me ging. En nu batterij op.. nou hup die thee pakken en dan verder slapen.

Heel veel sterkte allemaal, iedereen kan het wel gebruiken me dunkt zeg!

Moest alleen lachen om redbulletje: ik krijg ook uitslag van alles waar 'groep' voor staat :D heb het geprobeerd maar ik kan er ook echt niet tegen.
EMDR helpt bij mij ook niet, ik snap niks van al die positieve verhalen. Jammer voor mij, zou fijn zijn geweest als het hielp.

Ik ga die thee maar even maken en een paar planten sproeien. Morgen beter, en ik hoef geen carnaval te vieren: lijkt me vreselijk als er hier zo'n optocht voorbijkwam met lollige mensen, veel herrie enz. al gun ik iedereen z'n carnaval hoor.
Maar toch wel fijn dat het hier stil is en ik niet mee hoef te doen, zag er wat van op tv.
Goedemorgen allemaal! Ik heb geslapen als een roosje, heb mezelf een slaappil gegund.
Straks naar de deeltijd, en vanavond een bijeenkomst die ik moet leiden. Is natuurlijk veel te veel, dat weet ik nu al. Alhoewel.... misschien valt het mee!
Sorry meiden, ik voel me in de ochtend altijd goed. Dat wordt straks weer minder hoor.

Ik hoop dat het jullie lukt om vandaag de dingen te doen die je je had voorgenomen :sun: .
Joh fade, geniet van dat je je goed voelt zolang het kan. Vooral geen sorry zeggen😉.
Voel jij je niet duf van slaapmedicatie? Ik heb er een paar geprobeerd maar de een werkt niet en de ander te lang waardoor ik overdag een zombie ben. Slik dus niets meer maar af en toe zou een nacht goede slaap best lekker zijn.

Alhoewel, op mijn uitgeprobeerde migraine medicatie sliep ik geweldig, alleen jammer dat die weer niet hielp tegen de hoofdpijn. Mijn lijf is te eigenwijs voor pillen volgens mij.

Sadbuttrue, knuffel voor jou. Klinkt wel als een terugval, maar ook wel alsof je het kan accepteren (of het is projectie van me) goed dat je er vandaag even uitgaat!

Hier is het ook boem, doodop, lichamelijke klachten, geen hap door mijn keel kunnen krijgen en tollende negatieve gedachten. Toch is het fijner als ik het aan zie komen dan als het me overkomt. Zo de boel ff recht trekken en dan gun ik mezelf een uurtje janken in bed.
@freya. Soms is huilen in bed goed om te doen.
Ah zingeving kan je er natuurlijk ook op wijzen dat je dit nu juist niet ziet. Ik kan er ook niet in elke fase wat mee, of soms ook tijden niet.

Qua 113, het klinkt toch wel behoorlijk acuut bij je. In de zin van flinke verlangens. Je kan natuurlijk altijd bellen en vragen of jij binnen de criteria valt. Ook heb ik e-mail therapie gehad. Dit was gewoon elke keer een mail en ging niet over accuut maar meer over het onderwerp mailen (was met een psycholoog). Dit kan je via de site aanvragen.

Ze zullen je wel aan deze kant van de lijn willen houden. Maar groot verschil is, ze weten niet wie je bent. Ze kunnen niet eens ingrijpen. En dat zorgt voor andere verhoudingen.
Ik heb weleens iemand gehad die me overhaalde te leven (aardige gozer wel). Maar sommigen kunnen ook zich wat meer neutraal opstellen. En jij hoeft je minder in te houden. Loopt het gesprek niet, dan is dat gewoon jammer, dag zeggen, telefoon gesprek afbreken en klaar. Misschien heb je er wat aan (en misschien niet).

@fade. Fijn goed opstaan, is wel iets. Hopelijk valt de dagschommel vandaag mee.
Ik stond slecht op vandaag. Gesprek met interim casemanager ging wel goed.
Kort contact met psychiater ook. Ze was boos over gedrag woonbegeleider. Deed mij goed.
Voel me iets beter hierdoor.

Ben wel bang om naar huis te gaan en hang in lunch gelegenheid. Als ik thuis ben wil ik nooit meer weg en wil ik isoleren. En dan ga ik nooit meer naar mijn vriendin. Nu hang ik hier maar uuurrreeenn. Ik kan me even niets beters bedenken.
Wel is bijna mijn batterij op.....(van mijn mobiel :-D )
Alle reacties Link kopieren
Ik stond ook slecht op maar het is me gelukt om twee uurtjes aan het werk te gaan. Het is 40 minuten heen en 40 minuten terug. Toch wel een beetje trots! Merk ook wel dat ik iets van een planning moet hebben maar niet teveel want dan gaat het ook niet goed.

@chocoladeballetje ik hoop echt dat het je toch is gelukt om naar je vriendin te gaan. Moeilijk hè! Je weet dat het goed is om iets te doen maar zo moeilijk.

@sadbuttrue heftig zeg! Ik kan wel zeggen probeer wat ritme aan te brengen maar ik als het tegen mij wordt gezegd denk ik ook hoe wat het lukt gewoon niet. Misschien iets heel kleins. Planten verzorgen! Als dat lukt hartstikke goed.

@freya heftig zo lang al depressies. Mijn moeder was vroeger vaak depressief dus ik had me voorgenomen nou dat ga ik dus niet doen hè. Gewoon doorgaan en lachen. Tja zo werkt dat niet..

Yess dat gevoel op zondag herken ik wel
Allemaal gelukt vandaag fade?

Goed gedaan Mylène, werken. Nee, voor een depressie kies je niet bepaald
Mijn ouders ontkenden het, maar ik kan helaas niet zeggen dat het mij met alle hulpverlening nou zo heel veel beter afgaat.

Chocoballetjes, was het gezellig bij je vriendin? Goed dat je al inzag dat je beter niet naar huis kon gaan.

Huilen in bed doe ik niet snel, maar soms gun ik mezelf inderdaad even toegeven aan de depressie.

Ik bedoel met niet acuut dat ik niet van plan ben om impulsief wat te ondernemen. Het is wel heel sterk inderdaad. Bellen wordt hem sowieso niet, dat doe ik alleen als ik er echt niet onderuit kan. Restantje van de angststoornis. Maar mailen is misschien wel lekker.

Morgen naar de psychiater, ben benieuwd. De medicatie doet niet heel veel maar heeft mogelijk wel een rol in de heftigheid van de zmgedachtes.

Op mijn werk vandaag een groter beroep moeten doen op mijn geheugen/ concentratie. Viel goed tegen eerlijk gezegd. Over een maand zou ik in principe weer functioneel gaan zijn maar de moed zakte me even in de schoenen. Nu was de timing ook wel slecht zo na afgelopen week.

(Functioneel in deze toestand??? Yep, veel gedram gehad met leidinggevende die niet geloofde dat ik ziek was. Nu een nieuwe leidinggevende toegewezen gekregen voor een nieuwe start. Aangezien ik normaal altijd (aangepast) doorwerk in de depressies afgesproken om te gaan kijken wat ik aan kan. Ik heb het werken nodig om op de been te blijven.)
@mylene. Daar mag je zeker trots op zijn! Ben ik ook altijd als ik naar mijn vrijwilligerswerk ben geweest. Je kan het namelijk ook niet doen, maar je doet het wel terwijl de depressie aan je trekt!

@freya. Ja dacht al dat je dat bedoelde met 'niet accuut'. Maar ik bedoel dat dit bij jou op een andere manier ook accuut is.
Pff functioneel, wat een woord. Snap dat dit soort druk je zwaar valt.
Bij mijn vriendin was het heel gezellig. Alleen hadden we het over of zij kinderen wilde en toen zei ze dat ze het niet wist omdat er zoveel mis kon gaan. 'Ik zou bijvoorbeeld nooit een kind willen dat zo in de psychiatrie zit als jij'
En ik weet niet, ineens raakt mij dat enorm en moest heel erg huilen. Dat kwam daarna wel weer goed.

Wel goed dat het mij gelukt is te gaan. Al met al een redelijke dag.
Fijn dat het gezellig was! Moet heel eerlijk zeggen dat ik het best een nare opmerking vind, alsof ze je afwijst. Snap best dat ze waarschijnlijk iets bedoelde als dat ze haar kind het liefst gelukkig zou zien. Maar mij zou die opmerking ook geraakt hebben.

Het is niet zozeer acuut, maar vooral actueel. Zal proberen het morgen nog weer aan te kaarten.

Wil zelf ook graag weer functioneel zijn hoor, werk nu soort van therapeutisch maar voor mijn motivatie, voldoening en eigenwaarde is het beter als ik gewoon als vol behandeld wordt. Alleen was het heel confronterend om te merken hoe ik cognitief achteruit ben gegaan. Van hoog intelligent naar moeilijk lerend zeg maar.
Ik reageer morgen weer ff. Weltrusten. :heart:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven