Psyche
alle pijlers
Geloof je of geloof je niet?
zondag 2 januari 2011 om 12:10
's Zondagsochtends heb ik altijd de tv aanstaan op 1 of 2, waarop van die kerkelijke programma's uitgezonden worden.
Of het Hour of Power of i.d.
Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.
Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.
Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.
Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.
Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.
Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
Of het Hour of Power of i.d.
Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.
Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.
Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.
Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.
Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.
Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
maandag 3 januari 2011 om 17:25
quote:0L4F schreef op 03 januari 2011 @ 17:23:
[...]
Ik zie het anders. Mijn 'ziel' of 'geest' of 'bewustzijn' is een product van mijn hersenactiviteit. Zo gauw die ermee ophouden is het ook klaar met die 'ziel' of 'geest' of 'bewustzijn'.
Net zoals die er ook niet was voordat mijn hersenen waren gevormd.Ik ben blij en dankbaar dat ik er anders over denk.
[...]
Ik zie het anders. Mijn 'ziel' of 'geest' of 'bewustzijn' is een product van mijn hersenactiviteit. Zo gauw die ermee ophouden is het ook klaar met die 'ziel' of 'geest' of 'bewustzijn'.
Net zoals die er ook niet was voordat mijn hersenen waren gevormd.Ik ben blij en dankbaar dat ik er anders over denk.
maandag 3 januari 2011 om 17:27
maandag 3 januari 2011 om 17:28
maandag 3 januari 2011 om 17:31
quote:Cateautje schreef op 03 januari 2011 @ 17:28:
[...]
Mij heb je niet zien schrijven dat het alleen maar een leeg omhulsel is, maar je bent het niet, jij bent de Ziel.Ik geloof dat waar lichaam en geest samenkomen, sprake is van een levende ziel. Als een mens sterft, gaat de geest (adem, ruach) terug naar God. Het lichaam vergaat. De ziel (dat wat je maakt tot wie je bent) is "weg", onwaarneembaar.
[...]
Mij heb je niet zien schrijven dat het alleen maar een leeg omhulsel is, maar je bent het niet, jij bent de Ziel.Ik geloof dat waar lichaam en geest samenkomen, sprake is van een levende ziel. Als een mens sterft, gaat de geest (adem, ruach) terug naar God. Het lichaam vergaat. De ziel (dat wat je maakt tot wie je bent) is "weg", onwaarneembaar.
maandag 3 januari 2011 om 17:31
quote:Cateautje schreef op 03 januari 2011 @ 17:23:
[...]
Dat maakt mijn verhaal nog geen sprookje.
Dat wil ik ook niet zeggen, maar ik maak een onderscheid tussen dingen die aantoonbaar waar zijn, en dingen die mogelijk waar zouden kunnen zijn.
De aantoonbare waarheden wegen voor mij zwaarder bij het maken van mijn eigen wereldbeeld.
[...]
Dat maakt mijn verhaal nog geen sprookje.
Dat wil ik ook niet zeggen, maar ik maak een onderscheid tussen dingen die aantoonbaar waar zijn, en dingen die mogelijk waar zouden kunnen zijn.
De aantoonbare waarheden wegen voor mij zwaarder bij het maken van mijn eigen wereldbeeld.
maandag 3 januari 2011 om 17:33
quote:0L4F schreef op 03 januari 2011 @ 17:31:
[...]
Dat wil ik ook niet zeggen, maar ik maak een onderscheid tussen dingen die aantoonbaar waar zijn, en dingen die mogelijk waar zouden kunnen zijn.
De aantoonbare waarheden wegen voor mij zwaarder bij het maken van mijn eigen wereldbeeld.En dat is jouw goed recht.
[...]
Dat wil ik ook niet zeggen, maar ik maak een onderscheid tussen dingen die aantoonbaar waar zijn, en dingen die mogelijk waar zouden kunnen zijn.
De aantoonbare waarheden wegen voor mij zwaarder bij het maken van mijn eigen wereldbeeld.En dat is jouw goed recht.
maandag 3 januari 2011 om 17:33
quote:Cateautje schreef op 03 januari 2011 @ 17:28:
[...]
Mij heb je niet zien schrijven dat het alleen maar een leeg omhulsel is, maar je bent het niet, jij bent de Ziel.
Sorry, dat begreep ik van je omdat je schreef 'huurhuis' en dat je ziel je lichaam beheerst en niet andersom.
Ik denk dat ik én mijn lichaam én mij ziel/geest ben. Beide zijn voor mij belangrijk. Ik stel het één niet boven de ander, vind mijn lichaam niet een 'vervelend' lastpak, die me met zijn vleselijke lusten en instincten probeert te verwijderen van mijn zuivere zieltje, zeg maar.
Hoe zie jij dat?
[...]
Mij heb je niet zien schrijven dat het alleen maar een leeg omhulsel is, maar je bent het niet, jij bent de Ziel.
Sorry, dat begreep ik van je omdat je schreef 'huurhuis' en dat je ziel je lichaam beheerst en niet andersom.
Ik denk dat ik én mijn lichaam én mij ziel/geest ben. Beide zijn voor mij belangrijk. Ik stel het één niet boven de ander, vind mijn lichaam niet een 'vervelend' lastpak, die me met zijn vleselijke lusten en instincten probeert te verwijderen van mijn zuivere zieltje, zeg maar.
Hoe zie jij dat?
maandag 3 januari 2011 om 17:37
quote:jufdoortje schreef op 03 januari 2011 @ 17:33:
[...]
Sorry, dat begreep ik van je omdat je schreef 'huurhuis' en dat je ziel je lichaam beheerst en niet andersom.
Ik denk dat ik én mijn lichaam én mij ziel/geest ben. Beide zijn voor mij belangrijk. Ik stel het één niet boven de ander, vind mijn lichaam niet een 'vervelend' lastpak, die me met zijn vleselijke lusten en instincten probeert te verwijderen van mijn zuivere zieltje, zeg maar.
Hoe zie jij dat?Zolang je hier op aarde rondloopt zijn Ziel, geest en lichaam, onlosmakelijk met elkaar verbonden en beínvloeden ze elkaar, maar het lichaam is wel afhankelijk van Ziel en geest, terwijl dat andersom niet het geval is.
[...]
Sorry, dat begreep ik van je omdat je schreef 'huurhuis' en dat je ziel je lichaam beheerst en niet andersom.
Ik denk dat ik én mijn lichaam én mij ziel/geest ben. Beide zijn voor mij belangrijk. Ik stel het één niet boven de ander, vind mijn lichaam niet een 'vervelend' lastpak, die me met zijn vleselijke lusten en instincten probeert te verwijderen van mijn zuivere zieltje, zeg maar.
Hoe zie jij dat?Zolang je hier op aarde rondloopt zijn Ziel, geest en lichaam, onlosmakelijk met elkaar verbonden en beínvloeden ze elkaar, maar het lichaam is wel afhankelijk van Ziel en geest, terwijl dat andersom niet het geval is.
maandag 3 januari 2011 om 17:40
quote:Cateautje schreef op 03 januari 2011 @ 17:25:
[...]
Ik ben blij en dankbaar dat ik er anders over denk.
En hier raken we volgens mij de essentie van iedere discussie over geloof.
Jij bent gevoelsmatig overtuigd van bepaalde dingen die eigenlijk niet aantoonbaar zijn, maar je voelt zo sterk dat het zo moet zijn, dat je niet eens per sé bewijs nodig hebt. Het is gevoelsmatig. Daarom heet het ook geloof.
Ik heb alle respect voor mensen die hier zo over denken, terwijl ik zelf heel anders in elkaar steek (alleen als het aantoonbaar is, is het zeker waar).
Ik zie ook dat geloven heel positief kan zijn voor de kwaliteit van iemands leven, en als iemand zich er prettig bij voelt, zal ik de laatste zijn om te proberen iemand van iets anders te overtuigen. Ik denk ook dat we alleen maar verder kunnen komen door serieus naar elkaar te luisteren.
[...]
Ik ben blij en dankbaar dat ik er anders over denk.
En hier raken we volgens mij de essentie van iedere discussie over geloof.
Jij bent gevoelsmatig overtuigd van bepaalde dingen die eigenlijk niet aantoonbaar zijn, maar je voelt zo sterk dat het zo moet zijn, dat je niet eens per sé bewijs nodig hebt. Het is gevoelsmatig. Daarom heet het ook geloof.
Ik heb alle respect voor mensen die hier zo over denken, terwijl ik zelf heel anders in elkaar steek (alleen als het aantoonbaar is, is het zeker waar).
Ik zie ook dat geloven heel positief kan zijn voor de kwaliteit van iemands leven, en als iemand zich er prettig bij voelt, zal ik de laatste zijn om te proberen iemand van iets anders te overtuigen. Ik denk ook dat we alleen maar verder kunnen komen door serieus naar elkaar te luisteren.
maandag 3 januari 2011 om 17:44
maandag 3 januari 2011 om 17:45
quote:Cateautje schreef op 03 januari 2011 @ 17:37:
[...]
Zolang je hier op aarde rondloopt zijn Ziel, geest en lichaam, onlosmakelijk met elkaar verbonden en beínvloeden ze elkaar, maar het lichaam is wel afhankelijk van Ziel en geest, terwijl dat andersom niet het geval is.Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Een lichaam zou prima theoretisch gezien, alleen kunnen leven, denk ik. (Zoals ik erover denk is het zowieso al meer dan een alleen maar een lichaam, maar dat even terzijde)
Een ziel/geest of welke naam je het ook geeft....kan zich niet manifesteren zonder dat lichaam, toch?
[...]
Zolang je hier op aarde rondloopt zijn Ziel, geest en lichaam, onlosmakelijk met elkaar verbonden en beínvloeden ze elkaar, maar het lichaam is wel afhankelijk van Ziel en geest, terwijl dat andersom niet het geval is.Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Een lichaam zou prima theoretisch gezien, alleen kunnen leven, denk ik. (Zoals ik erover denk is het zowieso al meer dan een alleen maar een lichaam, maar dat even terzijde)
Een ziel/geest of welke naam je het ook geeft....kan zich niet manifesteren zonder dat lichaam, toch?
maandag 3 januari 2011 om 17:46
quote:0L4F schreef op 03 januari 2011 @ 17:40:
[...]
En hier raken we volgens mij de essentie van iedere discussie over geloof.
Jij bent gevoelsmatig overtuigd van bepaalde dingen die eigenlijk niet aantoonbaar zijn, maar je voelt zo sterk dat het zo moet zijn, dat je niet eens per sé bewijs nodig hebt. Het is gevoelsmatig. Daarom heet het ook geloof.
Ik heb alle respect voor mensen die hier zo over denken, terwijl ik zelf heel anders in elkaar steek (alleen als het aantoonbaar is, is het zeker waar).
Ik zie ook dat geloven heel positief kan zijn voor de kwaliteit van iemands leven, en als iemand zich er prettig bij voelt, zal ik de laatste zijn om te proberen iemand van iets anders te overtuigen. Ik denk ook dat we alleen maar verder kunnen komen door serieus naar elkaar te luisteren.Dit is ook mijn visie.
[...]
En hier raken we volgens mij de essentie van iedere discussie over geloof.
Jij bent gevoelsmatig overtuigd van bepaalde dingen die eigenlijk niet aantoonbaar zijn, maar je voelt zo sterk dat het zo moet zijn, dat je niet eens per sé bewijs nodig hebt. Het is gevoelsmatig. Daarom heet het ook geloof.
Ik heb alle respect voor mensen die hier zo over denken, terwijl ik zelf heel anders in elkaar steek (alleen als het aantoonbaar is, is het zeker waar).
Ik zie ook dat geloven heel positief kan zijn voor de kwaliteit van iemands leven, en als iemand zich er prettig bij voelt, zal ik de laatste zijn om te proberen iemand van iets anders te overtuigen. Ik denk ook dat we alleen maar verder kunnen komen door serieus naar elkaar te luisteren.Dit is ook mijn visie.
maandag 3 januari 2011 om 17:47
quote:0L4F schreef op 03 januari 2011 @ 17:40:
[...]
En hier raken we volgens mij de essentie van iedere discussie over geloof.
Jij bent gevoelsmatig overtuigd van bepaalde dingen die eigenlijk niet aantoonbaar zijn, maar je voelt zo sterk dat het zo moet zijn, dat je niet eens per sé bewijs nodig hebt. Het is gevoelsmatig. Daarom heet het ook geloof.
Ik heb alle respect voor mensen die hier zo over denken, terwijl ik zelf heel anders in elkaar steek (alleen als het aantoonbaar is, is het zeker waar).
Ik zie ook dat geloven heel positief kan zijn voor de kwaliteit van iemands leven, en als iemand zich er prettig bij voelt, zal ik de laatste zijn om te proberen iemand van iets anders te overtuigen. Ik denk ook dat we alleen maar verder kunnen komen door serieus naar elkaar te luisteren.
Iedereen moet het helemaal zelf weten. Ik ben zelf ooit begonnen met een zoektocht naar Jezus, want ik wilde weleens weten waar velen het nou eigenlijk over hadden. Jaren later vond ik in plaats van Jezus, God en tot op de dag van vandaag ben ik gelukkig met mijn bevinding. Ik zal niet gaan beweren dat iemand die niet in God geloofd (voor mij is het overigens een overtuiging, maar okay)
per definitie minder gelukkig zou zijn, anders zou er wel voor een Godsbeeld gekozen worden, welke dan ook, er zijn mensen die aanbidden een theepot, moet iedereen lekker voor zichzelf uitmaken, als je maar gelukkig bent.
[...]
En hier raken we volgens mij de essentie van iedere discussie over geloof.
Jij bent gevoelsmatig overtuigd van bepaalde dingen die eigenlijk niet aantoonbaar zijn, maar je voelt zo sterk dat het zo moet zijn, dat je niet eens per sé bewijs nodig hebt. Het is gevoelsmatig. Daarom heet het ook geloof.
Ik heb alle respect voor mensen die hier zo over denken, terwijl ik zelf heel anders in elkaar steek (alleen als het aantoonbaar is, is het zeker waar).
Ik zie ook dat geloven heel positief kan zijn voor de kwaliteit van iemands leven, en als iemand zich er prettig bij voelt, zal ik de laatste zijn om te proberen iemand van iets anders te overtuigen. Ik denk ook dat we alleen maar verder kunnen komen door serieus naar elkaar te luisteren.
Iedereen moet het helemaal zelf weten. Ik ben zelf ooit begonnen met een zoektocht naar Jezus, want ik wilde weleens weten waar velen het nou eigenlijk over hadden. Jaren later vond ik in plaats van Jezus, God en tot op de dag van vandaag ben ik gelukkig met mijn bevinding. Ik zal niet gaan beweren dat iemand die niet in God geloofd (voor mij is het overigens een overtuiging, maar okay)
per definitie minder gelukkig zou zijn, anders zou er wel voor een Godsbeeld gekozen worden, welke dan ook, er zijn mensen die aanbidden een theepot, moet iedereen lekker voor zichzelf uitmaken, als je maar gelukkig bent.
maandag 3 januari 2011 om 17:47
maandag 3 januari 2011 om 17:49
quote:jufdoortje schreef op 03 januari 2011 @ 17:45:
[...]
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Een lichaam zou prima theoretisch gezien, alleen kunnen leven, denk ik. (Zoals ik erover denk is het zowieso al meer dan een alleen maar een lichaam, maar dat even terzijde)
Een ziel/geest of welke naam je het ook geeft....kan zich niet manifesteren zonder dat lichaam, toch?Er zijn mensen die de Ziel en de geest wel kunnen waarnemen, dus misschien is daar een talent voor nodig, dat kan ook.
[...]
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Een lichaam zou prima theoretisch gezien, alleen kunnen leven, denk ik. (Zoals ik erover denk is het zowieso al meer dan een alleen maar een lichaam, maar dat even terzijde)
Een ziel/geest of welke naam je het ook geeft....kan zich niet manifesteren zonder dat lichaam, toch?Er zijn mensen die de Ziel en de geest wel kunnen waarnemen, dus misschien is daar een talent voor nodig, dat kan ook.
maandag 3 januari 2011 om 17:52
Wat een enorme discussie. Ik heb niet alles gelezen. Wel een paar stukjes van Fashion Victim. Ik vind dat zij het heel mooi omschrijft en ik ben het voor het grootste deel ook met haar eens.
Het verschil is dat ik er wel voor heb gekozen om binnen een meer traditioneel kader te blijven. Ik ben christen en ben lid van de rooms-katholieke kerk. Het is niet zo dat ik het altijd met alle theologische standpunten van de kerk eens ben. Een bepaalde periode heb ik daarom ook naar een andere kerk gezocht. Daar kwam ik echter ook weer dingen tegen waar ik moeite mee had. Ik heb uiteindelijk besloten dat het hier op aarde de volmaakte kerk sowieso niet bestaat dus dat wisselen voor mij weinig zin heeft. Ik voel me in de RK het meest 'thuis' in de zin dat de rituelen mee meer helpen de aanwezigheid van God te voelen. Ik heb vroeger ook een hele fijne evangelische gemeente bezocht waaraan ik hele warme herinneringen heb. Ik kom nu ook wel eens bij een oecumenische (protestantse) kerk met een evangelisch tintje. Alleen ik heb niet zo de behoefte om van kerk te wisselen.
Ik heb me ook in de Islam verdiept maar bij de Islam kan ik het toch niet helemaal vinden. Niet dat ik denk dat de Islam geen mooi geloof is maar ik ervaar God daar minder. Komt vast vooral door het feit dat ik niet in een moslim gezin ben opgegroeid. Niet altijd. Ik heb ook passages in de Koran gelezen die mij als heel waar voor mij kwamen. Ik ben ook wel eens bij een gebed geweest waarbij ik heel duidelijk de aanwezigheid van God voelde. Ik denk daarom niet dat God in de Islam (of een andere religie) minder aanwezig is dan in het Christendom.
Geloof brengt voor mij sowieso veel meer vragen dan antwoorden mee. Toch heb ik net zoals wat FV schrijft altijd God ervaren als realiteit. Ook als kind toen mijn ouders geen geloof hadden (mijn moeder is later katholiek geworden en mijn vader is atheïstisch/agnost afhankelijk van wanneer je hem vraagt)
Door mijn moeder ben ik bij de RK kerk terecht gekomen en dat is de kerk die ik nu als 'mijn kerk' beschouw.
Het verschil is dat ik er wel voor heb gekozen om binnen een meer traditioneel kader te blijven. Ik ben christen en ben lid van de rooms-katholieke kerk. Het is niet zo dat ik het altijd met alle theologische standpunten van de kerk eens ben. Een bepaalde periode heb ik daarom ook naar een andere kerk gezocht. Daar kwam ik echter ook weer dingen tegen waar ik moeite mee had. Ik heb uiteindelijk besloten dat het hier op aarde de volmaakte kerk sowieso niet bestaat dus dat wisselen voor mij weinig zin heeft. Ik voel me in de RK het meest 'thuis' in de zin dat de rituelen mee meer helpen de aanwezigheid van God te voelen. Ik heb vroeger ook een hele fijne evangelische gemeente bezocht waaraan ik hele warme herinneringen heb. Ik kom nu ook wel eens bij een oecumenische (protestantse) kerk met een evangelisch tintje. Alleen ik heb niet zo de behoefte om van kerk te wisselen.
Ik heb me ook in de Islam verdiept maar bij de Islam kan ik het toch niet helemaal vinden. Niet dat ik denk dat de Islam geen mooi geloof is maar ik ervaar God daar minder. Komt vast vooral door het feit dat ik niet in een moslim gezin ben opgegroeid. Niet altijd. Ik heb ook passages in de Koran gelezen die mij als heel waar voor mij kwamen. Ik ben ook wel eens bij een gebed geweest waarbij ik heel duidelijk de aanwezigheid van God voelde. Ik denk daarom niet dat God in de Islam (of een andere religie) minder aanwezig is dan in het Christendom.
Geloof brengt voor mij sowieso veel meer vragen dan antwoorden mee. Toch heb ik net zoals wat FV schrijft altijd God ervaren als realiteit. Ook als kind toen mijn ouders geen geloof hadden (mijn moeder is later katholiek geworden en mijn vader is atheïstisch/agnost afhankelijk van wanneer je hem vraagt)
Door mijn moeder ben ik bij de RK kerk terecht gekomen en dat is de kerk die ik nu als 'mijn kerk' beschouw.
maandag 3 januari 2011 om 17:53
quote:jufdoortje schreef op 03 januari 2011 @ 17:47:
[...]
Tja...ik denk dat er eerder bewijs gevonden gaat worden voor het tegendeel, maar dat is ook maar mijn mening.
Ehm, nu wordt het langzaam een filosofische discussie, omdat het volgens mij onmogelijk is om te bewijzen dat iets NIET bestaat.
Als ik beweer dat er op de donkere kant van de maan een wezen woont dat je niet kan zien, horen, voelen, ruiken of op wat voor manier dan ook kan waarnemen, wordt het heel lastig om aan te tonen dat die niet bestaat.
[...]
Tja...ik denk dat er eerder bewijs gevonden gaat worden voor het tegendeel, maar dat is ook maar mijn mening.
Ehm, nu wordt het langzaam een filosofische discussie, omdat het volgens mij onmogelijk is om te bewijzen dat iets NIET bestaat.
Als ik beweer dat er op de donkere kant van de maan een wezen woont dat je niet kan zien, horen, voelen, ruiken of op wat voor manier dan ook kan waarnemen, wordt het heel lastig om aan te tonen dat die niet bestaat.
maandag 3 januari 2011 om 17:57
quote:0L4F schreef op 03 januari 2011 @ 17:53:
[...]
Ehm, nu wordt het langzaam een filosofische discussie, omdat het volgens mij onmogelijk is om te bewijzen dat iets NIET bestaat.
Als ik beweer dat er op de donkere kant van de maan een wezen woont dat je niet kan zien, horen, voelen, ruiken of op wat voor manier dan ook kan waarnemen, wordt het heel lastig om aan te tonen dat die niet bestaat.Verder dan filosoferen over dit onderwerp kan ook haast niet, simpelweg omdat het zo kan zijn dat niemand gelijk heeft of misschien is het wel allemaal waar, misschien maar één deel, niemand die het weet.Daarom vind ik de verhitte discussies ook eigenlijk zo zinloos. Filosoferen over dit onderwerp kan mensen dichter bij elkaar brengen en dat heb ik toch liever, ondanks het feit dat we het misschien wel altijd met elkaar oneens zullen blijven.
[...]
Ehm, nu wordt het langzaam een filosofische discussie, omdat het volgens mij onmogelijk is om te bewijzen dat iets NIET bestaat.
Als ik beweer dat er op de donkere kant van de maan een wezen woont dat je niet kan zien, horen, voelen, ruiken of op wat voor manier dan ook kan waarnemen, wordt het heel lastig om aan te tonen dat die niet bestaat.Verder dan filosoferen over dit onderwerp kan ook haast niet, simpelweg omdat het zo kan zijn dat niemand gelijk heeft of misschien is het wel allemaal waar, misschien maar één deel, niemand die het weet.Daarom vind ik de verhitte discussies ook eigenlijk zo zinloos. Filosoferen over dit onderwerp kan mensen dichter bij elkaar brengen en dat heb ik toch liever, ondanks het feit dat we het misschien wel altijd met elkaar oneens zullen blijven.
maandag 3 januari 2011 om 18:02
quote:Cateautje schreef op 03 januari 2011 @ 17:57:
[...]
Verder dan filosoferen over dit onderwerp kan ook haast niet, simpelweg omdat het zo kan zijn dat niemand gelijk heeft of misschien is het wel allemaal waar, misschien maar één deel, niemand die het weet.Daarom vind ik de verhitte discussies ook eigenlijk zo zinloos. Filosoferen over dit onderwerp kan mensen dichter bij elkaar brengen en dat heb ik toch liever, ondanks het feit dat we het misschien wel altijd met elkaar oneens zullen blijven.Helemaal mee eens.
[...]
Verder dan filosoferen over dit onderwerp kan ook haast niet, simpelweg omdat het zo kan zijn dat niemand gelijk heeft of misschien is het wel allemaal waar, misschien maar één deel, niemand die het weet.Daarom vind ik de verhitte discussies ook eigenlijk zo zinloos. Filosoferen over dit onderwerp kan mensen dichter bij elkaar brengen en dat heb ik toch liever, ondanks het feit dat we het misschien wel altijd met elkaar oneens zullen blijven.Helemaal mee eens.
